მოუხერხებელი გამომძიებელი 2
-სოფია, შეხედე მოდის!-დიანა თითს იშვერს უცნობისკენ. ნეტავ, როდის გახდება ეს უცნობი, ნაცნობი?! -მერე მე რა ვქნა?!-ვეუბნები და კლიენტს ჩევნ შემოთავაზებებს ვაცნობ. ცოტა ხანში ფეხზე ვდგები და შემოსასვლელი კარისკენ მივემართები. მაგრამ, ცოტახნით გადაიდო დანიშნულების ადგილას მისვლა. ვიღაცას ვეჯახები და წყალი მესხმევა. მგონი, დეჟავუ მჭირს. გუშინ ვირაცას შევეჯახე, შემდეგ ყავა გადამესხა. აი, ახლაც იგივე ხდება, ოღონდ იმ განსხვავებით, რომ შეჯახების ობიექტი სულ სხვა ვიღაცაა. ვინ? ახლავე გეტყვით! თავს ზევით ვწევ და თვალებს ორჯერ ვახამხამებ. ის უცნობია! დიახ, დიახ ის უცნობი, რომელიც მინდა, რომ ახლომომავალში ნაცნობი გახდეს! მაგრამ არა! მე იმან წყალი გადამასხა! მაგრამ, მგონი მე შევეჯახე... არაუშავს, მთავარია წყალი გადამესხა! -ვერ ხედავ, რომ მოვდივარ?! წყალი გადამასხი!-ვეუბნები მკაცრი ტონალობით. -შენ წინ უნდა იყურო და ოცნებებში არ უნდა იყო და აღარც წყალი გადაგესხმება და აღარც სხვას შეეჯახები!-მეუბნება ირონიით და პერანგს ხელს უსვამს. ჰმ! მის სახეზე ირონია უკვე, მეორედ დავინახე! და მეორეც! პერანგი, რომ გაისუფთავა, ჩემზე კარგი ვინ შეეჯახება?! *** სახლში მისულს, ჩემი დაიკო შემომეგება: -იცი, ინგლისურში ათიანი მივიღე!-გახარებულმა ხტუნაობა დაიწყო. -ჩემი ყოჩაღი გოგო!-თმაზე ხელი გადავუსვი. -მოხვედი უკვე?-მეკითხება დედა. -ხო, დე! ძალიან მშია! -მუცელზე ხელს ვისვამ და სამზარეულოსკენ მივდივარ. -რა გვაქვს?-სასიამოვნო სურნელს ვგრძნობ.-მმმ, რა გემრიელად გამოიყურება!-ქვაბს თავსახურს ვხდი. -მაგიდა გავშალოთ!-დედა თეფშებს და ჩანგლებს იღებს და მაწვდის. მეც მაგიდაზე ღიღინით ვალაგებ და ჩემი ძმა გამორბის. -სოფიაა!-იმხელაზე ყვირის, შემაშინა და ხელიან თეფშები და ცანგლები მივარდება. გატეხილ თეფშებს დავყურებ და თან გულში, ცემს თავს ვლანძღავ. -კარგი, რა სოფია! ყველაფერი როგორ უნდა დამიმტვრიო?! ერთი თვე არ მიძლებს არაფერი, შენს ხელში!-მეჩხუბება დედა და ნამსხვრევების ასაკრეფად იხრება. -მე ავკრიფავ!-ვეუბნები მე. -გაანებე თავი, ხელი არ გაგეჭრას!-ჩემზე ზრუნავს ჩემი დედიკო და მეც უკმაყოფილო თვალებით ვუყურებ ჩემს პატარა ძამიკოს. *** ჩემს სამსახუღში, სავარძელზე ვზივარ და ისევ იმ უცნობს ვხედავ. -არა! ეს რა არის ვითომ?! უჩინარივით, რომ ჩაგვიქროლებს და უკანვე უჩინარივით ბრუნდება! დღეიდან ვიწყებ, პატარა გამოძიებას! რაღა პატარას! გაგიცნობ, ვინ ხარ, უჩინარო! |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.