ფულზე გაცვლილი ბედნიერება (16)
პატარა ცხვირი, დიდი წითელი ტუჩები, ოდნავ მოზრდილი წვერი კი მას უფრო მადისაღმძვრელს ხდის... ნელა ჩამოვუსვი ხელი წვერზე და ტუჩის კუთხეში ვაკოცე, ზუსტად ისე მე, რომ მიყვარს.... -მარიამ, მოისვენე თორემ ვერ გადამირჩები.. დაბოხებული ხმით ამოილაპარაკა და თავი ჩემ თმებში ჩარგო... თითებს მაინ არ ვასვენებდი და უაზროდ ავატარებდი სახეზე... ჯერ ცხვირის კონტური მოვხაზე, მერე თვალების, წარბების და ტუჩის კონტურზე ვიყავი გადასული, უცებ დამიჭირა თითები და სათითაოდ მაკოცა... წვერის შეხებისას დამშუშხა და სიცილი ამივარდა.... -რა გაცინებს პატარა ქალბატონო? ეჭვისთვალით გადმომხედა და მკერდზე მიმიკრა... -უკვე აღარაფერი... დაწყნარებულმა ამვილაპარაკე და ამჯერად მის პრესზე დავიწყე სხვადასხვა ფიგურების ხაზვა... -მარიამ, გააჩერე ხელები თორემ დაგსჯი. ხმაწართმეულმა მითხრა და თვალები უფრო მინაბა.... მეც მეტი რა მინდოდა და უფრო ფაქიზად დავიწყე ფიგურების ხაზმა. შიგადაშიგ კოცნით ჩავანაცვლებდი და მის დაბუსუსებული კანის შეგრძნებისას მეღიმებოდა... მორიგი ფიგურის ხაზვით ვიყავი გართული უეცრდ ხელი რომ დამიჭირა და წამებში ზემოდან მომექცა.. მთელი სახე დამიკოცნა, მაგრამ სასურველ წერტილამდე ჯიუტად არ მიდიოდა... ნიკაპიდან ტუჩბი ყელში ჩააცოცა და მორიგი კოცნის კვალი დატოვა... კბილები ქვდა ტუჩზე მთელი ძალით დავიჭირე, რომ სიამოვნებისგან წამოსული ხმები დამეხშო... ბექას ჩემ ამ საქციელზე გაეღიმა და ტუჩრბი მკერდიდან ისვ სახეზე ამოაცოცა... -ბე..ქა ნუ მაწვალებ რა... ხმაწართმეულმა ამოვილაპარაკე და თავი უკან გადავაგდე.. -შენ რო მაწვალებდი კაი იყო? -თავის დაქნევით დავეთანხმე და ხელები შიშვრლ ზურგზე ავასრიალე... ვიგრძელი დახორკლილი კანი და სიამოვნებისგან გამეღიმა... ისიც მიხვდა ჩემი ღიმილის მიზეზს და ხელი პენუარის ქვეშ შემიცურა და ბარძაყზე მომიჭირა.. ამჯერად ვერც კბილებმა ვერ მშველეს და რამდენიმე ბგერა გამომეპარა... -ნუ იწვალებ ტუჩს.. ხმაწართმულმა მითხრა და კოცნა განაგრძო... კბილები მხოლოდ მაშინ ავუშვი ტუჩს, სისხლის გემო რო ვიგრძენი.. ხელით ნელა მოვიწმინდე ტუჩიდან მომავალ წითელი სითხე და ისევ ბექას ზურგზე ავასრიალე... როგორც იქნა მორჩა ყელს დაგემოვნებას და სასურველ წრტილამდეც მივიდა, როგორც კი სისხლის გემო იგრძნო მაინვე მომშორდა და ტუჩზე დამაკვირდა. -ხო გითხარი შეეშვი თქო არა... გაღიზიანებულმა მითხრა და სისხლი ცერა თითით მომწმინდა.. -დაივიწყე და მაკოცე.. ვნება მორეულმა ამოვილაპარაკე და თავი მისკენ მივატრიალე... დავინახე როგორ გაეღიმა და ტუჩებზე ნელა მაკოცა... -დღეისთვის საკმარისია ჰორმონები ჩახუტებით დავაშოშმინოთ... სრიოზული ხმით მითხრა და ხელები ჩასახუტებლად გაშალა... მეც ბუზღუნით გავახილე თვალები და მის მკლავებში მოვთავსდი... -ბექა, სახლი როდისთვის იქნება მზად? თავაუღებლად ვკითხე და მისი გულისცემის მოსმენა განვაგრძე... -მალე ძალიან მალე... ეხლა კი ადე ჩავიცვათ და ქვემოთ ჩავიდეთ ... ერთადერთი მეტრეველი იქნები მთელ გასვიანებში.. ამაყად წარმოთქვა და იქვე მიგდებული სპორტული შარვალი ამოიცვა... თავი სიცილით გავაქნიე და სააბაზანოში შევიკეტე... ნახევარ საათში მთელი ოჯახი სამზარეულოში ვისხედით და ვსაუზმობდით... -თქვენთის ახალი ამბავი მაქვს... - გამეფებული სიჩუმე უფროსმა გასვიანმა დაარღვია და ყველას სათითაოდ გადმოგვხედა... - მოკლედ, მარიამ, ბექა თქვენი სახლი სრულიად გარემონტბულია, ახალო ავეჯი, სამზარეულო მოკლედ ყველაფერი ახალი, შეგიძლიათ დღესვე გადახვიდეთ... ღიმილით დაასრულა საუბარი და მე გადმომხედა... ინსტიქტრად ბექას შევხედე და მის თვალებში ვერანაირი გრძნობა, რომ ვერ ამოვიკითხე ფეხზე ოდნავ ვუჩქმიტე... რაღაცნაირად გადმომხდა და მზერა მამამისსზე შეაჩერა... -სახლიდან მაგდებ მამა? საკუთარი სახლიდან ხო?.. მსახიობურად გაითამაშა და არარსსბული ცრემლი მოიწმინდა... -რავიცი შვილო, მეგონა ბავშვებს ცალკე ცხოვრება მოუნდებათ თქო და... არც ის ჩამორჩა და დარჩენილი ყავა მოსვა... -ხო რა წადი შენ სახლში და დამანებე თავი... საუბარში ნიკა ჩაერთო და ისე თქვა არცერთისთვის არ შემოუხედავს. -ადი მარიამ ჩაალაგე ჩანთები დღესვე მივდივართ...- სერიოზულად გადმომხედა ბექამ და ჭიქა მაგიდაზე დადო... ამდროს მე და მანანა დეიდა სიცილისგან უკვე მიწაზე ვიწექით და სულს ვერ ვითქვამდით... - არ ვხუმრობ მართლა.. ხმა წამებში დაასერიოზულა და უფრო მკაცრად გადმომხედა... სახე წამებში დავასერიოზულე და საუზმე განვაგრძე... -რადგან ჩემი უმცროსი ძმა თავის სახლში გადადის უფრო თამამად შემიძლია გავაკეთო განცხადება... - ამაყად დაიწყო ნიკამ და სათითაოდ გადმოგვხედა ყველას... - მოკლედ ცოლი მომყას... ერთბაშად მოგვაყარა და საუზმობა გააგრძელა.... სუფრასთან დუმილი ჩამოვარდა... ბექა, მე და ანამარია ერთმანეთს გაკვირვებული ვუყურებდით, მანანა დეიდას დანა ჰაერში გაუჩერდა, გია ბიძიას კი პირთან მიტანილი ჭიქა გაუშეშდა... ყველამ ერთდროულად მზერა ბექასკენ გადავიტანეთ და ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპეთ... -კი მაგრამ, ნიკა შვილო, ვინ მოგყავს? არ უნდა გაგვაცნო? სიჩუმე მანანამ დაარღვია და აკანკალებული ხმით ძლივს შეძლო კითხვის დასმა... -იცნობთ დე ყველა... უდარდელად უპასუხა და სუფრიდან წამოდგა... -ნიკოლოზ დაბრუნდი... - გიას ხმა იმაზე მეტად მკაცრი იყო ვიდრე არია ხოლმე... - რას ქვია ვიცნობთ? ვინაა რა ქვია? რა გვარია? ვისი შვილია? უცებ მიაყარა კითხვები და პასუხების მოლოდინში გაჩუმდა... -თათული შენგელია.. მოკლედ უპასუხა და გიასაც წამებში შეეცვალა სახე... -ვინ თათული შენგელია? ის ავთო შენგელიას შვილი? ნიკა ხო არ გაგიჟდი?! ის თუ მაინც იცი რა პრობლემები გვქონდა მაგის კომპანიასთან? წამებშ წამოენთო გია და ფეხზე წამოდგა... -მაპტიე მამა თქვენსავით რო ვერ ჩავაწყე ქორწინების ამბავი... უკაცრავად თუ შენგან დამოუკიდებლად შემიყვარდა გოგო, რომელსაც ვუყვარვარ და უკაცრავად რომ მორიგი ქორწილის ორგანიზება შენ ვერ შეგეხო... -ნიკა საკმაისია... ლაპარაკში ბექა ჩაერთო და ჭიქა მაგიდაზე უხეშად დადო... ანამარია აქთ იქით გაკვირვებული იყურებოდა და გაფითრებული მანანას გონზე მოყვანას ცდილობდა... ბექამ თვალებით მანიშნა მათი გარეთ გაყვანა და მაშინვე წამოვდექი... -მანანა დეიდა წამოდით ცოტახანი ზემოთ ავიდეთჩემოდნების ჩალაგებაში დამეხმარებით თქვენ და ანამარია... ორივე უცებ წამოვაყენე სკამებბიდან და ზემოთ ავიყვანე.... -ნიკა ზედმეტები მოგდის.. მარიამის მაინც შეგრცხვეს ხო იცი არა და დღეშიც იყო თავიდან?! არაა საჭირო წარამარა მაგის შეხსენება... გაბრაზებულმა უთხრა ბექამ და მაგიდას ზურგით მიეყრდნო.... -მესმის და ამისთვის ბოდიში, მაგრამ არ შემიძლია იმის ატანა რომ მამა ყველთის ჩემით უკმაყოფილოა... არასდროს არ მოწონს ჩემი არჩევანი.... გაღიზიანებულმა უთხრა და სიგარეტის ნამწვავი საფერფლეში ჩააგდო... -არ არი ნიკა ეგრე.... მე შენი იმედი უფრო მაქვს ვიდრე ბექასი... 27 წლს ხრ და შენგან შეუმჩნევლად მე შენით ყოველთვის ვამაყობდი.. შენი აზრით რატო გავაყოლე მარიამი ბექას? შემეძლო შენ მოგეყვანა ცოლად, მაგრამ ამ 23 წლის ბავშვის დაჭკვიანება უფრო მივიქციე მიზანშეწონილად... ყოველთვის გაანალიზებულ ნაბიჯებს დგამ და მაგიტომ გავაკეთე ეს... რადგან თათული შეგყვარდა ესეიგი ყველაფეი წინასწარ გაანალიზე და მაგიტომ გვითხარი ეგ... არაფერი მაქ საწინააღმდეგო თქვენი ურთიერთობის, თუ რა თქმა უნდა თქვენ გივართ ერთმანეთი... დაამთავრა თუ არა ლაპარაკი მაშინვე გავიდა სამზარეულოდან, რასაც მანქანის დაქოქვის ხმა მოყვა... უხომდ დატოვა ბექამაც სამზარეულო და მისაღებში დივანზე დაჯდა.... -აუ მაარ შიძლება მეც წამოვიდე თქვენთან რამდენიმე დღით? ოთახში შესვლისთანავე დამიწყო ხვეწნა ანამარიამ და ლოგინზე ვარსკვლავის ფორმაში გაწვა.. -თუ დედა გამოგიშვებს რა თქმა უნდა... ღიმილით ვუთხარი და გარდერობის თავზე შემოდებული ჩემოდნები ჩამოვიღე... -აუ დე ხო გამიშვებ? უცებ გადავიდა ხვეწნით მანანაზე და კალთაში ჩაუსკპდა... მანაც ერთი ღიმილით გადმომხედა და ისევ ანამარიას მიუბრუნდა.. -კარგი მაგრამ მხოლოდ ხუთი დღით... -ათი -ხუთი -ცხრა -ხუთი ანამარია -შვიდი... -ჯანდაბას.. -იეს... წავალ მე ჩავალაგებ.. კურტუმოს ქნევით გავიდა ოთახიდან და კარებიც გაიხურა.... ნახევარ საათი ჩავბარგდი და ჩემოდნები მისაღწბში გავაგორიალეთ.. -მზად ვართ ძმობილო... - ყურში ჩაყვირა ანამარიამ ბექას და ჩემ ზურგს ამოეფარა.. - თუ დამარტყავ მარიამ მოხვდება და ლამაზი ცოლი აღარ გეყოლება.. სიცილით უთხა და ენა გამოუყო... -აი ნახე რა სულ რაღაც ხუთი თვეა ჩემი ცოლი ხარ და უკვე შენით მანიპულირებს... გასაგებია მაგამ შენ სად მოდიხარ? წამებში მომიქცია მის მკლავებში და კედელთან აყუდებულ ანამარიას გადახედა... -თქვენთან.. უდარდელად უპასუხა და ჩემოდანს დაეჯაჯგურა.. -ლოგიკურია რო ჩვენთან, მაგრამ სამუდამოდ თუ რამდენიმე დღით? სერიზულად კითხა და ჩემ წელზე მოხვეული თითები აათამაშა... -ერთი კვირით.. ენა გამოუყო და გარეთ გავიდა... -ანუ კიდე ერთი კვირით გადაიდო? თავიდან ვერ მივხვდი რაზ მეუბნებოდა.. მერე, რომ გავაანალიზე წამოვხურდი და სრცხვილსგან სად წავსულიყავი არ ვიცოდი... ჩემგან გვრდში ჩქმეტა მიიღო პასუხად და ხელები იმწუთში მიშვა. მაშინვე დავემშვიდობე მანანას და ნიკას და მანქანაში ჩავჯექი... ათ წუთში უკვე სახლისკენ მიმავალ გზაზე ვიყავით და რაღაცნაირად ვღელავდი... ნაბიჯი შევდგი თუ არა უკვე ჩემ სახლში ყვლანაირი დაძაბულობა მოეხსნა და ისეთი შეგრძნება დამეუფლა თითქოს ხელალა დავიბადე... ჩემოდნებ უცებ შევყარე ოთახში და სამზარეულოში შევვარდი.. -ბეექა... მიდი რა პროდუქტები ამოიტანე და სადილს მოვამზადებ... კალთაში ჩავუჯექი და გასაპარს ლოყაზე ტუჩები მივაწებე.. მანაც მაშინვე მომხვია წელზე ხელი და სხეულზე უფრო ამიკრო და თავი კისერში ჩარგო... -ბექა ბავშვია აქ.. ჩუმად ამოვილაპარაკე და მოკლედ შეჭრილ თმაში თითები შევუცურე... -აი მაგისთვის საღამოს დაგსჯი... - უცებ წამომაგდო კალთიდან... - რა ამოვიტანო? -რასაც ნახავ კაის ის და შოკოლადი წამომიღე რა.. კატის თვალბით გავხედე და მისი გაღიმებაც გამოვიწვიე... თხუთმეტ წუთში პარკებით დატვირთული ამოვიდა და ისევ სავარძელში მიესვენა... პარკების ამოლაგება დავიწყე და -ბექა, ჩემი შოკოლადი სადაა? სასურველი ნივთი რომ ვიპოვე გაბუტულმა ამოვილაპარაკე და წინ დავუდექი.. -ჯერ ჩამეხუტე და შოკოლადსაც მიიღებ.. -ბექა... -რავი მე გითხარი... მხრები აიჩეჩა რა გაეწყობას ნიშნად და საძინებლისკენ წავიდა... ბოლომდე შესულიც არ იყო ზურგე სიმძიმე რო იგძნო ინსტიქტურად ხელები საჯდომზე მომხვია და გაკვირვებულმა გამომხედა... -ჩამეხუტეო და.. გაოცსბულმა ამოვილაპარაკე და მისი ზურგიდან ჩამოვხტი... -ოხ მარიამ მარიამ... ღიმილით მაკოცა და ჯიბიდან ოთხი პლიტკა შოკოლადი ამოიღო... თვალები გაოცებისგან გამიფართოვდა და კიდევ ერთხელ შევაფრინდი... მთელი სახე დავუკოცნე და სამზარეულოში გავედი.... ღამის თორმეტი საათი იყო სამივ ფილმს რომ ვუყურებდით... ანამარიამ იატაკზე მირჩევნიაო... დიდი ჯამით პოპკორნი დაიდო წინ და პუფშ მოთავსდა... მე და ბექა ერთ დივანზე წამოვწექით და ფილმის ურება დავიწყეთ.. იდილია კარზე გაბმულმა ზარმა დაგვირღივია... ბუზღუნით წამოვდექი და კარის გაღებისას მინი შოკი მივიღე.. -ნიკა? თათული? -ამმ შემოგვიშვებ? ინსტიქტურად გავიწიე გვერდზე და სახლში შემოსვლის საშუალება მივეცი... -რა ხდება მოყევით? დიდხნიაი დუმილი ბექამ დაარღვია და წყვილს გახედა... -მე და თათული დავქორწინდით და პირვლი მინდოდა თქვენ გცოდნოდათ... ორივემ ცხვიწი აგვიფრიალა მაჯვენა ხელები და ღიმილით შემოგვხდეს... ნუ იმ წუთში იქ ისეთი ამბები იყო მოყოლა აზრი არ აქვს, უბრალოდ მთელი სასტავი თავისი წყვილებით იქ იყვნენ და კიდევ ერთი წყვილის გაბედნიერებას ზეიმობდნენ... დილის ხუთი საათი იყო რომ დაიშალნენ... სახლში წასვლას აზრი არ ქონდა და ზოგმა დივანზე დაიძინეს და ზოგმაც იატაკზე... ლოგინზე ვარსკვლავის ფორმაში ვიწექით ორივე და მომხდარია გააანალიზებას ვცდილობდით.. -აზრე ხარ დილით თქვა ცოლი მომყავსო და საღამოს უკვე მოყვანილი ყავდა.... ხვალ დილით იტყვის შვილი მინდაო და საღამოს ტყუპები ეყოლება.. სიცილით დააყოლა და როგორც ჩვევია ისე ჩამეხუტა.... |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
