...ამ დროს მაღვიძარამ დარეკაა...
-ნიკაა! (მე)
წამოვიყვირე, სასწრაფოდ ავდექი, მოვწესრიგდი, ხელ-პირი დავიბანე, შხაპი მივიღე და ოთახში შევარდი:
-აი დღეს ამას ჩავიცმევ!.. (მე)
ჩავიცვი ღია ნაცრისფერი, საშინლად მაგრა დაგლეჯილი შარვალი, თეთრი მაისური შავი წარწერით: Fu*k all, გრძელი უმკლავებო შემოსაცმელი და თეთრი კედებიი. (ჩემი „კარონნი“ სტილი) მობილურს ვტაცე ხელი, ყურსასმენები გავიკეთე და გარეთ გავარდი, ჩემს სახლთან X6 იდგა...
-ნიკაა? (მე)
-ჩაჯექი, წავიდეთ^^ (ნიკა)
-მოვდივაარ^^ (მე)
მანქანაში ჩავჯექი. ნიკამ თბილი ხელი ლოყაზე მომადო და მეორე ლოყაზე ნაზად მაკოცა. მე ჰარმონიაში ჩავარდი...
-როგორ ხარ? (ნიკა)
-კარგად, შენ? (მე)
-მეცც^^ წამოო, სკოლისაკენ... (ნიკა)
-ჰერი, ჰერიი... (შევაწყვეტინე)
სკოლისაკენ დავიძარით. შენობას მივუახლოვდით, ნიკა ნამქანიდან გადმოვიდა, ჩემს მხარეს გადმოინაცვა და მეც გადმომიყვანა... ნატამ თვალები დაჭყიტა! ნიკამ თუჩები ლუყაზე მომადო... ჩამჩურჩულა:
-მიყვარხარ^^ (ნიკა)
არაფერი მითქვამს, ავეკარი და ისე შევედით სკოლაში... ყველა ჩვენ გვიყურებდა. ამ დროს ნათია მომვარდა:
-პრივეტ ნიკუშ^^ გოგო ერთი წამით გამომყევიი კაიი? (ნათია)
მე ნიკას გავხედე...
-პრივეტ^^ მიდი, მე კლასში ავალ^^ (ნიკა)
ნიკას ლოყაზე ვაკოცე და ნათიას გავყევი.
ნათიამ უკანა ეზოში გამიყვანა, ჯიბიდან მობილური ამოიღო და რაღაც სურათებს ძებნა დაუწყო...
-ნათია რა იყოო? (მე)
-აი! ნახე! (ნათია)
-რაა?! ეს რა არიი? (მე)
-აქ ნატა ერთ ბიჭს კოცნის, აი აქ ვიღაც სხვას ეხუტება, აქ მთვრალია და ვიღაცას აბამს, აჰა აქ ჩვენი სკოლელი როაა ზურა მაგას კოცნის, თან ნახე ზურაც როგორ იდღლარწება (ჩაეცინა ნათიას)
-ეე! ეს ზურა ვიციი! გუშინ ამათზე გავიღადავე... (მე)
-ვიცი, ვიცი... მე მაშინაც ვუთვალთვალებდი ნატას შენ რო მივარდი ზურას და როგორ გამიბედეოო, რაღაცეები... (ნათია)
-ჰაჰ! მაგარია! მაგრამ რატო უთვალთვალებ? (მე)
-მაგას შეყვარებული ჰო ჰყავს... (ეშმაკურად გაეღიმა ნათიას)
-ჰოო... მერე? (გავიკრიჭე მე)
-რა მერე ქალო? მაგის „ლოვეს“ რა ჰქვიაა?.. (ნათია)
-ლაშა... (მე)
-ჰოო ეგ ლაშა... მაგარი მკაცრი ტიპია. აზრზე არ არი რო ამდებ ბიჭს „ეფლირტავება“ ნატა. მაგ ბო*ს სიცოცხლეს გავუმწარებ. ლაშა ამას არ აპატიებს. (ნათია)
-რატო მიყვარხარ? „მოზგი“ ხარ. (მე)
-ჰაჰაა! მოკლედ მე, ალექსანდრა და სოფი ვუთვალთვალებთ! შენ? (ნათია)
-მეეც! ბაზარიი არაა! უნდა გავერთო მაგარიი! (მე)
-დღეს ღამე... (ნათია)
-კაი... (მე)
ნათია და მე კლასში ავედით. იქ რო ავედი გული გადამიქანდა!
-ნიკა დღეს საღამოს... (ცინიკური გამომეტყველებით ეუბნებოდა რაღაცას ნატა)
მე შევამჩნიე რომ ნიკას ეს არ სიამოვნებდა, ნატა არ ევასებოდა... მაგრამ მაინც მივარდი!
-ნიკა!! (მე)
-ჩუ პატარავ! (ნატა)
-შენი პატარა ვინ არი შე ბო*ო?! (მე)
ნატამ სახეში გამარტყა!
-ნატა! (ნიკა)
-რა იყოო ნიკუშ? (ნატა)
სახეზე ხელი ზიზღით მოვისვი, ნატას თვალებში ჩავხედე, გაბრაზებული გამომეტყველებით მივუახლოვდი და ცინიკურად ვუთხარი:
-ადამიანი ყველა გიჟს არ უნდა აყვეს!.. მე რო ყველა შენნაირ გათა*სირებულს ავყვე კარგად მექნება საქმე... (გავუღიმე და იქაურობას მოვშორდი)
თურმე ნათიას და სოფის თმებით უთრევიათ ნატა და მაგის ორი ძროხა. ალექსანდრა იმ დღეს არ იყოო და ეწყინა უჩემოდ რატოო გაერთეთო!
ჩანთას ხელი დავტაცე და ტაქსის გაჩერება დავაპირე!
-ტასოო... მე წაგიყვან. (ნიკა)
-არ გინდა რაა, შენ დარჩი! ჩემს გამოო არ გააცდინო! არ მინდა... (მე)
ნიკამ თავისკენ შემატრიალა, მიმიტაცა, კლასში ამიყვანა და ყველას თვალწინ მაკოცა!
გაწბილებული ნატა მომიახლოვდა, ნიკას ჩემი თავი გამოსტაცა და სადღაც მიყრუებულში გამიყვანა.
-რას შვები იდიოტოო?! (მე)
-ეგ ბიჭი ჩემი გახდება და ნუ მართმევ! (ნატა)
-მაგ ბიჭს სახელი აქვს! და სხვათა შორის გოგო უკვე ჰყავს! (მე)
-ნიკა შენ არასდროს შემოგხედავს! სარკეში იხედებიი? (ჩაეცინა ნატას)
-აჰაჰაჰაჰაჰ! ნუ მაცინებ ნატაა! შენ მითხარიი ეგ? წამო ლარიანში სარკეს გიყიდიი (სიცილი მოვრთე მე) და ჩაიხედე ხოლმე, შეამჩნევ რაღაც-რაღაცეებს... (გამეღიმა)
იქიდან წამოვედი. რაღაცეებს ყვიროდა, მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე, რაგდან რქოსანი პირუტყვის ენა არ მესმოდა და რა მექნა? ამ დროს დავინახე ნიკა:
-სად წაგიყვანა ამან? რამე დაგიშავაა?! (ნიკა)
-არა არაფერია... (მე)
-მაცადეე!.. (ნიკა)
ნიკა მივარდა და მკაცრი სიტყვებით შეაგნებინა, რომ მე თუ რამეს დამიშავებდა არ აპატიებდა! ხელი არ დაუკარებია, მაგრამ მკაცრად ელაპარა! ნატამ ტირილი მორთო. ეგონა, რომ ნიკა დააწყნარდებდა (ნუ ღელავ პატარაო), მაგრამ ჩემმა ბიჭმა ზედაც არ შეხედა! აატირა და წამოვიდა. მე ჩამეხუტა და ერთად გავუდექით გზას. უკან გავიხედე, ნატას ძალით უტურია, აფერისტული ცრემლები მოიწმინდა და გამწარებულმა აგვიარა გვერდი! მე ყურადღება არ მიმიქცევია, ნიკასთან თბილად ჩახუტებული შევედი კლასში. ეხლა სოფი მოგვარდა:
-ერთი წამით რა, ბოდიში ნიკა (სოფი)
-კაი მიდით^^ (ნიკა)
სოფიმ გვერდზე გამიყვანა და მაჩვენა ვიდეო მასალა, თვალებში ეშმაკებმა დამკიწყეს ხტუნვა.
-ეგი სიდან? (სიცილით ვუთხარი სოფის)
-სიდან და შენ როდის დაიწყეებ? გუშინ შუა ღამეს გადავუღე... (გაიკრიჭა სოფი)
-დღეს ღამე ვიწყებ მე... (მე)
-აა კაი... (სოფი)
ამ ვიდეოს ყურებაში სულ გადავირიე!
-შეხედე! შეხედე! როგორ გამწარებით კოცნისს! მაგ პარკში სულ სხვადასხვა ბიჭებთან მაქვს გადაღებული... აქ ნახე ამ ბიჭს ჩაუვარდა ბარემ მკლავებში! ფუუ შენი ბო*ი... (სოფი)
-აბაა! (მე)
-როგორი გაფუჭებული გოგოა! ლაშას გავუგზავნოთ. (ჩაეცინა სოფის)
-ჯერ არა გოგო! ბევრი ფოტო და ვიდეო მასალები გვჭირდება (ეშმაკურად ჩავიცინე)
-კაი, კაი ზარი ირეკება! დროზე ავიდეთ... (სოფი)
-წამო ჰოო... (მე)
კლასში სანამ შევედით, ზარიც დაირეკა.
#გაკვეთილზე (მათემატიკაზე)
-ტასოო^^ მოდი აბაა (მასწავლებელი)
-ეხლავეე მას^^ (მე)
დაფასთან გავედი. რაღაც წინკლიანი მაგალთი გამოვთვალე და ათიანი მივიღე. სხვებს გაუკვირდათ, ნატას ცეცხლი აეკიდაა... ლიკამ და ეთუკამ ხმა არ ამოიღეს. „დასტოინად“ დავჯექიი... ნიკამ თვალი ჩამიკრა და ჰაეროვანი კოცნა გამომიგზავნა.
ბოლო გაკვეთილიც დასრულდა!.. ნიკამ მიმიხუტა და ისე გავედით სკოლიდან, ნიკას მანქანაში ჩავსხედით და ჩემი სახლისკენ დავიძარით. შესვლა კი არ მაცადა, უკან სვლით სახლში შემიყვანა და...
-Hii! (გიო)
-როგორ ხარ ტასოო? (სალომე - დაიკო)
-ოუ!.. კარგად, შენ სალიი? (მე)
-მეეც. ერთი წამით ტასოო ამომყევი მეორეზეე... (სალომე)
-მიდი, მიდი^^ (ნიკა)
მე სალის ავყევი, გიომ ნიკას დაუწყო როგორ ხარ ძამო და ერთი ამბები...
ჩემი დაიკო მოგეხსენებათ 11 წლისაა, მაგრამ მაგარი ტიპია... ოთახში შემიყვანა და დაიწყო:
-გოგო ეს ვინაა?^^ (სალომე)
-ჩემი ბიჭი პატალავ^^ (მე)
-აუუ მაგალიაა^^ (სალომე)
-ეხლა მოხვედი შენ? (მე)
-არა დღეს არ წავედი (გაიკრიჭა სალო)
-რატოო? (მე)
-ვიღაც ბიჭს - ლუკას ვევასე და ვცემე... ხვალ ალბათ მე მცემენ (გაეცინა სალოს)
-ვაიმეე^^ ევასეე? რატოო სცემე? (მე)
-ოო აბა მაგის თავი ვის აქვს? ჯობია თავიდანვე გადავუყვარდე! (სალო)
-კაი, კაი (გამეცინა)
-წავედი მე აბა... დღეს Subway-ში მივდივართ. (სალომე)
-ლუკაც მოდიის?^^ (მე)
-ოო რავი მეე! წამოვიდეს ერთი მაგის... (სალომე)
-კაიი რაა... ცუდად არ მოექცე ჩემი ხათრით^^ (მე)
-კაი, კაიი ჰოო! (დაიბღვირა სალომე და გავიდა)
ამ დროს ჩემი ოთახის კარები ნიკამ შემოაღო, ნელა შემოვიდა, მომიახლოვდა და ხუტუნი დამიწყოო...
-აუ! გამიიშვიი^^ მეხუტუნებააა!^^ (მე)
-ჩემი გოგოო ხააარ!^^ (ნიკა)
-შენ ჩემი ბიჭიიი! აა^^ გამიშვიი^^ (მე)
ნიკამ ჰაერში ამიტაცა, საწოლთან მიმიყვანა, ნელა დამსვა და ლოყაზე მაკოცა. გავუღიმე და ჩავეხუტეე... ამ დროს გიორგი შემოვიდაა.
-გვრიიტებოოო... (ჩაეცინა გიოს)
-ოო... (მე)
-შეიძლებაა? (გიო)
-მოდიი, მოდიი... (მე)
-რას შვებიით? (გიო)
ნიკა მოვიშორე და გავიკრიჭე.
-არაფერს^^ (მე)
-ჰმმ.. კაიი^^ დღეს გავათენოთ. დაუძახეთ სოფის, იკას და სხვებს... საშინელებას ვუყუროთ (გიო)
-აჰაამ^^ მაგარია... (ნიკა)
-მე ჩემს ძმაკაცებს - გურამს და საბას დავუძახეებ. (გიო)
-მაგარიაა^^ ანუ დღეს 01:00ზე^^ (მე)
-ჰოოომ^^ (გიო)
გიო ოთახიდან გავიდა, ნიკამ მტაცებლის სახით გამომხედა...
-არც კი გაბედო ხუტუნი^^ (მე)
-როგოორ არაა (გამიღიმა ნიკამ და მომვარდა)
-გააადიი^^ მომშორდიი დამპალოო^^ (მე)
ნიკა მოვიშორე და გამოვექეცი... პირველ სართულზე ვერ ჩავედი ბოლომდე, რომ წელზე მტაცა ხელი და მიმიტაცა. ჩამეხუტა და შუბლზე მაკოცა.
#00:40
-მოდიხაართ? (გიო)
გიომ გუგას და საბას დაურეკა...
მე ჩემს სასტავს. ყველა მოვიდა, ნიკას გარდა. ვურეკავდი, მაგრამ არ იღებდა.
-აუ! რატო არ იღებს?? რამე დაემართა? ნეტა რა ხდებაა? (მე)
-იქნებ რამე საქმეზეაა... კაი არ ინერვიულო! ჩვენ კინოს ყურება დავიწყოთ. დარწმუნებული ვარ, მალე მოვა...
-ჰოო... კაი... (მე)
ყველანი დავსხედით, სოფიმ პოპ-კორნი გაგვიკეთა, ბიჭებმა ლუდი და კოლა ამოიტანეს. ცხელი შოკოლადები მე გავაკეთე და მოკლედ დავიწყეთ კინოს ყურება. ისეთი საშიში იყო ალექსანდრა კანკალებდა... ეს თორნიკემ შეატყო და მიიხუტა. ალექსანდრეეს გაუკვირდა, თან გაეღიმა. ალბათ გაიფიქრა, ჩემი ტყუპის ცალი თორნიკეს ევასაო... შეიძლება, იცით? ისე თბილად ეხუტებოდნენ ერთმანეთს, ყველას გაგვეღიმა... მათი ჩახუტებით ჩვენც ვთბებოდით...
კინოც მორჩა... ალექსანდრამ თორნიკეს თბილად შეხედა, მაგრამ ბოლოს მოშორდა... დავიშალეთ. სოფი, ნათია და ალექსანდრა არ წასულან. ნათიამ თვალი ჩამიკრა. ჩავიცვი შავი შარვალი, შავი მაისური, შავი ტყავის შემოსაცმელი და შავი ქუდი დავიფარე. ეშმაკურად გამეღიმა. გოგოებიც მსგავსად გამოეწყვნენ. მობილურს ვტაცე ხელი და მანქანისკენ გავემართე.
-კიდევ კარგი გიოს მანქანა შავია... (ჩამეცინა)
-აბაა! (ნათია)
მანქანა დავძარი. იმ პარკთან გავჩერდი... ვერც ნატა ვნახეთ და ვერც ვერავინ!.. იქ დავბოდიალობდით. უეცრად ვიღაც „მოზასავე“ წყვილს მოვკარი თვალი, მანქანაში ისხდნენ და ნუ... მივუახლოვდი, ნატა დავინახე.
-ჰაჰ! (მე)
გოგოები სხვაგან ეძებდნენ... ნატა იყო და არ გადამეღოო?! დავუწყე გადაღება... კარგად დავაკვირდი ეკრანს...
-ვაიმეე!! (მე)
გადაღება შევწყვიტე... სოფის დავურეკე:
-მანქანასთან მოდით დროზე! (ატირებულმა დავუყვირე)
არ დავაცადე არაფრის თქმა, გავუთიშე და ტირილით მივარდი მანქანას.
გოგოებიც მოვიდნენ.
-რა იყოო ტასოო?! (ნათია)
-აიი! ნახეე! (მე)
მათ თვალები გაუფართოვდათ!
-ეს რა არიი?! (ალექსანდრა)
-ვაიმე! იდიოტი!.. (სოფი)
.......

შემიფასეთ. როგორია? გავაგრძელო?