სლიზერინის პრინცის ისტორია 36
გამოცდებმა წარმატებით ჩაიარა.მე და ჰერმიონმა საუკეთესო ნიშნები მივიღეთ,ნაკლებს არც ველოდით.ჯინი კი თითქმის ჩვენს მაგივრად ზრუნავდა ჩვენი მეჯლისის ჩაცმულობაზე. მიუხედავად იმისა რომ ამ სკოლაში მხოლოდ ერთი წელი დავყავი აქაურობა ძალიან მიყვარს და გული მწყდება რომ მასთან განშორება მიწევს,საშინელი შეგრძნებაა,მერლინს ვფიცავ რაღაც მემართება,ასეთი სენტიმენტალური აქამდე არასოდეს ვყოფილვარ. მეჯლისზე წასვლა საერთოდ არ მინდოდა და დიდი ალბათობით მარტო წავიდოდი,დიდად სასიამოვნოდ არ ჟღერდა,მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა რადგან ყველა კურსდამთავრებული ვალდებული იყო გამოსაშვებს დასწრებოდა. -ოთახში ჯინი შემოვარდა,იცი ჩიკოს თავისი ძუკნა აქ ყავს მოყვანილი და ხვალ მეჯლისზეც მასთან ერთად მოდის და შენ გინდა რომ მარტო წახვიდე?აღშფოთდა გოგო. -სიმართლე გითხრა საერთად არ მაინტერესებს. -აუუ რანაირი ხარ შენს ადგილას რომ ვიყო.... -რას იზავდი?სიტყვა შევაწყვეტინე გოგოს. -ვაეჭვუანებდი საშინლად.კბილებში გამოსცრა გოგომ. -და საიდან მოიტანე რომ იეჭვიანებს..სიცილი წამსკდა მე. -ოჰ რა აუტანელი ხარ. საღამოს თითქმის მთელი გრიფინდორი საერთო ოთახში შეკრებილიყო,ყველა ხვალინდელ საღამოზე ლაპარაკობდა მხოლოდ მე და ჰერმიონი ვუსხედით განმარტოებით და ჩუმად. -იცი მინდა მადლობა გადაგიხადო ყველაფრისთვის.ბოლოსდაბოლოს ხმა ამოვიღე მე.გოგომ გაკვირვებულმა შემომხედა. -ხო შენ ძალიან დამეხმარე ყველაფერში.ჰერმიონმა თბილად გამიღიმა. -იცი თავიდან არ მომწონდი,მაგრამ ახლა...სულ სხვა გახდი ჩემთვის,გამეცინა,რატომღაც მეგონა,რომ სიყვარულს მიხსნიდა. -კარგი ახლა რას აპირებ? ალბათ სამინისტროში იმუშავებ ხო?გოგომ თავი დამიქნია. -შენ რას აპირებ. -მე ლონდონში მინდა.ცხოვრება და სწავლის გაგრზელება მაგლურ უნივერსიტეტში.მხატვრობა მინდა. მე და ჰერმიონმა იქამდე ვილაპარაკეთ სანამ ჯინიმ ჩვენი კაბები არ მოიტანა.ოთახში ავირბინეთ და ყუთები სწრაფად გავხსენი ჰერმიონის კაბა ზურმუხტისფერი იყო კოჭებამდე,ამოჭრილი ზურგითა და მოკლე მკლავით. ჩემი კი.....შესანიშნავი კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი რომ დედაჩემს არაჩვეულებრივი გემოვნება აქვს. კაბა მუქი შინდისფერი იყო,მუხლამდე,გრძელი მკლავებითა და მხრებზე მოჭრილით. მხოლოდ ამ.კაბისთვის ღირდა ამ საღამოზე მისვლა. -მალფოი გამოშტერდება. ჩაიცინა ჯინიმ. უკვე ერთი სული მქონდა როდის გათენდებოდა ხვალინდელი დღე. დილით გვიან გამეღვიძა.მოსამზადებლად მხოლოდ 5 საათი მქონდა.აბაზანაში იმხედა რიგი იდგა ლამის ცუდად გავხდი,ყველას დღეს როგორ მოუნდა ბანაობა... როგორც იქნა 2 საათის მერე ჩემი და ჯინის რიგი დადგა. თმა უკან გადავიწიე,კაბა და ფეხსაცმელი მოვირგე,ქლიავისფერი ტუჩსაცხი წავისვი და დარბაზისკენ გავწიე,მარტომ არ მინდოდა ჰარი და ჯინი ჩემს გამო შეწუხებულიყვნენ. თითქმის მთელი დარბაზი სავსე იყოს,მინდოდა ჩუმად შევსულიყავი,მაგრამ არ გამომვიდა ყველას მზერა მივიპყარი. ჩიკო პირდაღებული მიყურებდა,მეც არ დავაყოვნე და პირდაპირ მალფოისთან მივაჭერი.ბიჭი გაოცებული იყო. -ძალიან ლამაზი ხარ.ძლივს ამოღერღა.მეგონა...მეგონა...არ მოხვიდოდი. ძალიან ავღევლვდი.ბიჭმა მთელი ძალით ჩამიკრა გულში,ძალიან მენატრებოდი,ჩამჩურჩულა ყურში. თვითონაც კარგად გამოიყურებოდა თეთრი პერანგი და შავი შარვალი ეცვა,თმა წინ ქონდა ჩამოყრილი და როგორც ყოველთვის არაჩვეულებრივი სუნი ჰქონდა.ისევ თავბრუ დამეხვა. მთელი საღამო მასთან გავატარე ჩიკო თვალებით მჭამდა,მაგრამ ისეთი ბედნიერი ვიყავი არაფერი არ მაინტერესებდა. -წამო წავიდეთ.კარისკენ წამიყვანა დრაკომ. -რატომ? -შენთან დალაპარაკება მინდა. დრაკომ პლედი მოიტანა და მხრებზე შემომახვია. -სამსახური უკვე შემომთავაზეს.მითხრა მალფოიმ.შენ რას აპირებ. -სწავლის გაგრძელება მინდა,სენტ მარტინში,ლონდონში. -მშვენიერია.ერთად ვიცხოვროთ ლონდინში,მალფოიმ შუბლზე ნაზად მაკოცა.ტანში ჟრუანტელმა დამიარა. -მგონი ჯერ ახალგაზრდები ვართ ამისთვის. -დამშვიდდი,არაფრს მივქარავ,ნაღვლიანად ჩაილაპარაკა დრაკომ,ყველაფრის ნახვა მოვასწარი და ახლა მინდა მხოლოდ შენთან ვიყო,თუ შენ წინააღმდეგი არ იქნები. კალთაში ჩამისვა დრაკომ. -რას იტყვი. -კარგი,მაშინ ბინა მალე მოვძებნოთ. -მალფოიმ ხმამაღლა გაიცინა. -სახლი მაქვს.მაგაზე არ ინერვიულო. ტუჩებში ვნებიანად მაკოცა მალფოიმ.ამაღამ ჩემთან არ დარჩები.ეშმაკურად ჩაიცინა ბიჭმა. -ისევ ცალკე ოთახში ვარ. -ჭკვიანად მალფოი. ისე სწრაფად ამოვყავი მის ოთახში თავი აზრზეც კი ვერ მოვედი. მალფოის საწოლზე მოვკალათდი. -უკვე დილის ხუთი საათია,ამოვილუღლუღე მე. მალფოი საბანში შემოძვრა და......... მოკლედ მაპატიეთ პაუზისთვის.მაინტერესებს თქვენი აზრი როგორც ყოველთვის,მოთხრობა მალე მთავრდება და ამიტომ ვისზე ისურვებდით ისტორიის წაკითვას? მადლოვა ყველა |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.