• ვერაა ეს მამაკაცი!რა ეგონა უპრობლემოდ ჩავუწვებოდიი?! რა უტიფრად მომადგა!საზიზღარიი...ასე როგორ შეიძლება....მოუდა ბიჭს ჩემთან დაწოლაა!

სხვა უამრავი სიტყვებით ამკობდა ქალი მამაკაცს,რომ დამშვიდებულიყო იარაღს მჭიდს აცლიდა ,ტყვიებს გადათვლიდა და უკან აბრუნებდა,თან თავისი ნატიფი თითებით ეალერსებოდა...მალე დამშვიდდა და ნება მისცა ძილს მისი გონება დაეპყრო.

მიუხედავად იმისა,რომ ხვალ პატარა ანასტასია არსად მიდიოდა ,თინა დილით ადრე ადგა და მოემზადა.

-სად დაიკარგე გოგო ამდენ ხანს!ბრბოლებზე აგარ მინახიხარ!დგეს არაა შეჯიბრება,მაგრამ იქნებ ტრიუკები გვაჩვენო მოგვენატრე...-ურეკავდა თავისი მეგობარი ნიკა.
-არა რა !ვერ მოვიცლი...ახალი საქმე მაქვს და არ ვიცი როდის შევძლებ მოსვლას.ჩემი შავი ბიჭი რას შვებაა?ხომ იცი ერთი ნაკაწრიც ,რომ ქონდეს რას გიზამმ?!
-კაი გოგო!იდეალურადაა,..ხელს ვერავინ დააკარებს...თუ მოიცლი კარგი იქნება ახლა უნდა წავიდე...
-არ იმაიმუნოთ შენ და ლეკომ...


• ყოველთვის ბიჭურად იცმევდა .პირველი კლასიდან მოყოლებული ყურადღებას არავინ აქცევდა და სულ ბიჭებში ტრიალობდა,რადგან გოგოები მასთან თავს შორს იჭერდნენ.ყველაფერი მაშინ გაუარესდა ,როდესაც წონაში საგრძნობლად მოიმატა.უკვე დასაცინი ობიექტი გახდა.ყოველგვარ დამცირებას ითმენდა,რადგან არ აწუხებდა.ფიქრობდა ,რომ ეს სუმდაბალი საქციელი იყო.სკოლის ბოლო წლები იყო,როცა ერთ-ერთმა ბიჭმა შეურაწჰყოფა მიაყენა კლასელებთან ერთად.ამის მერე საგრძნობლად შეიცვალა.გადაწყვიტა წონაშიც დაეკლო და რთული პროფესიაც არჩია.მალე შეიცვალა,როგორც შინაგანად ,ისე გარეგნულად.არა მარტო დაიკლო წონაში ,პრესი და კუნთებიც დაიყენა.ბანკეტზე უმაგრესი მოკლე შავი კაბა ეცვა.მისი უკანალი და გრძელი ნატიფი ფეხები საოცრება იყო.ნამდვილ ქალღმერთს ჰგავდა.ახლა ყველას სურდა მასთან ყოფნა.თინას კი ეს ყველაფერი ეკიდა.ახლა უკვე თავს არავის დააჩაგვრინებდა.24 წლისაა მაგრამ ცხოვრებაში ყველაფერს მიაღწია.განათლება უმაღლეს დონეზე მიიღო .თავისი ჭკუის პატრონს არ გაჭირვებია 6 ენის სწავლა.ამ ყველაფერს დიდი შრომის ფასად მიაღწია.

 
• გადაწყვიტა ევარდიშა.მოკლე ტოპი და სპეციალური შარვალი ჩაიცვა.იარაღი,ყურსასმენები და მობილური ტელეფონი მოიმარჯვა.უკვე თავის სტიქიაში იყო...

მალე დაამთავრა და სიმღერა გამორთო.
-არ მეგოანა ასე ადრე აქ თუ გნახავდი.ისე მაგარი პრესი გაქვს და არა მარტო ფრესი...-უტიფრად ათვალიერებდა ოთახში ახლად შემოსული ბექა,რომელის ქალის მკერდას და უკანალს ვნებიანად დაჰყურებდა.-ბატონო ბექა!არც მე მეგონა ასე ადრე აქ თუ გნახავით!
-ხო ...რა იყო ?გუშინ აქ დავრჩი და მეც ვუფრთხილდები ფიგურას...თინა იქნებ თქვენობით აგარ მომმართო.ჩვენ უკვე ვიცნობთ ერთმანეთს ....ანდა შეგვიძლია უფრო ახლოსაც გავიცნოთ.რას იტყვი? -კარგი .თქვენობით აღარ მოგმართავ,სხვა რამეზე კი ვერ დაგეთანხმები.საქმეები მაქვს!შენი საქმე განაგრძე.მართლაც,რომ სჭირდება შენს ფიგურას გაფრთხილება ბექაა!

-თინა,დღეს სად მივდივთ?აუუ,ბამბის ნაკინი ვიკიდოთ ლაა.-ოხ,პატარა ქალბატონს ბამბის ნაყინი უნდა ?კარგი ,მაშინ პარკში წავიდეთ.რაიმე ლექს არ მომიყვებიი?-კაქი....


პარკში დრო სასიამოვნოდ გაატარეს.ბევრი იცინეს.ნაყინებით გასკდნენ რასაც ქვია.ანასტასიას კოცნისაგან ლოყები ახურებული და აწითლებული ჰქონდა.მისი კისკისი ქალს გულზე მალამოდ ედებოდა.სახლში მალევე დაბრუნდნენ.სტუმრები კვლავ დახვდნენ.ლევანის დეიდა და დის შვილი ამერიკიდან დაბრუნდნენ.ყველამ ერთად ისაუზმეს კიდეც.

საუზმისას.

-თინა რამდენი წლისა ხარ?!-იკითხა 50 წლამდე ქალმა (ლევანის დეიდამ,სოფომ)
-24 წლის...ქალბატონო სოფოო.
-შვილო შენობით მომმართე .მგონი არცისე დიდი ვარ.ასე პატარა და უკვე პირადი მცველი საკვირველია.ჩემი შვილს გამომძიებელი უნდა ,რომ გამოვიდეს.მისთვის არაფერს ვიშურებთ.ვეწინააღმდეგებით,მაგრამ რას ვიზამთ?!ალბათ,შენი მშობლებიც წინაარმდეგი იყვნენ.
-დედ-მამა 16 წლის,რომ ვიყავი მაშინ ავტოავარიით გარდამეცვალენ.-ძვლივს გადაყლაპა ლუკმა.
-ვწუხვარ...

-დედა კარგი რა !მშვენიერი პროფესიაა.ამაზე აღარ გვინდა საუბარი.ლევან ხო მართლა ცუმად რატომ ხარ?!ჩვენი მოსვლა გეწყინაა?-ალაპარაკდა სოფოს შვილი.
-არა რას ამბობ ჩემო ლამაზო.უბრალოდ ,ამ ბოლო დროს დაძაბული ვარ.

-შენ გამხიარულება გჭირდება.კლუბში წავიდეთ,თან სხვებსაც გავაგებინოთ და ვნახოთ.აუუუ,გთხოვ,გთხოვვ
-არარ რა ჭკუა შენ და ჩემს დას არ გემატებათ!

-ეეე,ძმაოო...მართალია ლიზა.უნდა გავერთოთ!თინა, ხომ წამოხვალ?
-ელე ,არ შემიძლია ....
-კარგი რააა!ასე როგორ შეიძლება?!დეიდა მიხედავს ბავშვს. ერთი დღე არაფერი უჭირს .ამაში ცუდი რაა?!


მალე ყველა გაემზადა კლუბშის წასასვლელად.

-მაინც და მაინც ახლა გამიფუჭდა მანქანა!ფი ამის დედა ****ცი,ჯანდაბა!-ლევანი მანქანის გაკეთებას უშედეგოდ ცდილობდა.
-ძმაო,რა გაღრიალებს?მერე გააკეთე ახლა ტაქსით წავიდეთ!-(ლიზა)
-ჩემი მანქანით წავიდეთ!-შესტავაზა თინამ.
წინ საჭესთან თინა მოკალათდა ,გვერდით ლევანი,გოგონები კი უკან.მთელი გზა სიმღერები იყო ჩართული.მანქანა რასაც ქვია მიქროდა.
-თინა ,ცოტა შეანელე!-აღმოხდა შეშინებულ მამაკაცს.
-აჰაჰჰაა.ლევან რაო გვეშინიაოო?!საცოდავი სავარძელსაა აკრული.აჰაჰა.-დასცინოდნენ გოგონები.
-მოკეტეთ!-დაიღრიალა ლევანიმ.თინამ თანდათან სიჩქარეს უკლო.მამაკაცი ცდილობდა მისკენ არ გაეხედა,მაგრამ მისი თვალები დაუკითხავად უმზედა გოგონას.საოცრად უხდებოდა ქალს მოკლე წითელი კაბა,ტყავის შემოსაცმელთან და ტყავის ხელთათმანებთან.მალე მივიდნენ ერთ-ერთ მაგარ კლუბში.
-თქვენ გადადით და შედიტ მე ადგილს ვნახავ მანქანის დასაყენებლად.-(თინა)
-რა ხდება?!რამდენი ხალხია გარეთ.არ გიშვებენ?-(თინა)
-მაგათი....ხო არიან ღირსი ყბები დავულეწოო!-(ლევანი)
-რას იჭიმები ძმაოო?!ნახე ,ერთ-ერთ საპატიო ხშირ სტუმარს არ გიშვებენ.-(ელე)
-მოიცადეთ!-(თინა)
-რას აპირებს ეს გოგო?!წამო სხვაგან წავიდეთ .აქ რაღა გვინდა ჰაა?!-(ლიზა)

თინა ერთ დაცვასთან მივიდა.სათვალე მოიხსნა და გაუღიმა.ზორბა დაცვა რასაც ქვია დადნა.

-ქალბატონო თინა,მობრძანდით.-(ზორბა)
-მაიკ,მეგობრებთან ერთთად ვარ.ისინიც შემოუშვი!-თინამ თავის მეგობრებზე მიუთითა.დაცვამ უპრობლემოდ შეუშვეს.

ყველა გაკვირვებული იყო.-ეს როგორ? ნახეთ რა უპრობლემოდ შეუშვა!-აბუზრუნდა ლევანი.მეტად გაკვირვებული იყო.