ბავშვებო! ეს ჩემ მეორე ისტორიაა და პირდაპირ მითხარით ღირს თუ არა გაგრძელებად? ვიცი შეცდომები იქნება ზღვა!და ისიც ვიცი რო დაუხვეწავია... ველი კომენტარესბ... ძალიან დიდი მადლობა ვინც ოდნავ მაინც დაინტერესდებით და წაიკითხავთ <3
**************************
5თებერვალი დილის 6საათი:
ქუჩაში მივრბოდი, თან თოვლის გუნდებს ვაკეთებდი სირბილში, უკან ვიყურებოდი და ლინას ვესროდი ისიც კისკისებდა და მეც ბოლო ხმაზე ვიცინოდი, მერე ალექსი გამოჩნდა, შორიდან დავლანდე და მისი ქურთუკის ფერით ვიცანი, მისნაირი ხომ არავის აქვს. მისკენ გავიქეცი და მუცელზე შემოვახტი, ტუჩბზე დავეწაფე და მანაც ვნბიანად დამიწყო კოცნა... ბრახ და:
-მარიიი.... მარიტაააა- არჩრდებოდა დედაჩემის ყვირილი და მას თან ტელეფონის ხმაც ერწყმოდა- ადექი გოგო დაუპასუხე ტელეფონს გამისკდა თავი ამდილაუთენია ვინგირეკავს? ლინა თუა გეფიცები ჩავუვარდები...
მეც როგორც იქნა გამოვაღწიე ძილის სამყაროდან, დავემშვიდობე ჩემს უტკბილეს სიზმარს და ლინა სვუპასუხე:
-რა გინდა გოგოოოოო
-ადექი მალე და ჩაიცვი
-რატო რახდება
-ბაითზე ავდივართ
-ვინები
-ვაიმეე რამდენ კითხვას სვამმმ
-მიპასუხე გოგო
-რავი სასტავი რააა მე ხო მოვდივარ გეჟოოო და მეტი რაში გაინტერესებს :დდ
-სუ გამო**ევდი ხო გოგო შენ? :დ
-ვაიმეე შენ ხელში კიდე კარგად ვარ
-და ამდილა უთენია რატო მივდივართ
-მე რავიციიი როხვაძეებმა აიტეხეს
-ეგენიც მოდიაან?
-აპაა?
-და საბა მოდის?
-კი საბაც, თოკოც, ლეოც და ალექსიც.
-გიორგი?
-ოჰ კაკაბაძეების ბატონი როგორ დამავიწყდა. ხო ეგეც
-კარგი ვიცმევ დამოვდივარ
-მალე
-მოიცა სადმივდივართ?
-კაკალასთან, ბაკურიანში
-უუუჰუუუ სკოლას ვიკიდებთ ხო?
-სიცივეა გოგო და არვაინარდადის სკოლაში, პარალელში როა ხოიცი კოტე
-რომელი?
-კოტიკო გოგოო
-ააახო
- თურმე ეგ აპირებდა წასვლას და კაკალამ იქ რომიხვიდე ორივე ფეხს დაგამტვრევო :დდ
-კაკალა არ ხუმრობს :დდ და სკოლა გვასვენებს?
-ჰო მთელი თებერვალი თორე მამაჩემმა თქვა ვუჩივლებო-აი ამიტომაა კაი მდიდარი მამიკოს შვილის დაქალობა, მაგრამარგეგონოთ რომ ფულის გამო ვდაქალობთ! ლინა ახვლედიანი ერთადერთია მთელს სამყაროში ვინც მე მიგებს... ერთადერთია ვის გამოც შემიძლია თავი გავწირო!
-ძაანაც კაიიი კაი წავედი ჩავიცვა
-მიდი
ტელეფონი გავუთიშე. ჩანთა ჩავალაგე აბაზანა მივიღე და მეც ჩავიცვი. ნაცრისფერი სქელი სპორტული შარვალი ამოვიცვი დაბლა, შავი ბოტასები მოვირგე ფეხზე, მაღლა შავი როლინგი ჩვიცვი და ჩმი ნაცრისფერი კურტკა ჩავიცვი. სამზარეულოში გავედი, ვისაუზმე და პატარა დაჩიკოს მძინარეს ვაკოცე, მერე დედას დავხედე მამაზე იყო ახუტებული და აღარ გავაღვიძე. სამზარეულოში წერილი დავტოვე:
„სახლში მარტო გტოვებთ და დაჩიკოს გიტოებთ, ყურადღება მიაქციეთ იცოდეთ ბავშვი საღ-სალამათი დამახვედრეთ თორე ორივეს მიგაყოლებთ! რივეს საფულეს ალბათ ბევრი ფული აკლია და ასევე აღარაა ფული დედას საყვარელ წიგნში მაგრამ ქურდი არ შემოპარულა მე ვიყავი თქვენი 17წლის უსაყვარლესი ერთადერთი ქალიშვილი ^_^ კაკალასთან ავდივარ ბაკურიანში. ლინაც მოდის. აბათქვენ იცით, მაა იმუშავე მესამეზე და გაამდიდრეთ შონიების გვარიი <3
გკოცნით.
სიყვარულით მარიტა.
p.s არვიცი როდის ჩამოვალ „
მაცივარზე გავაკარი და წამოვედი სახლიდან. მამაჩემი, ზურაბ,ზუკა შონია ყველაზე მაგარი კაცია მთელს ქვეყანაში, ტანსაცმელების ფირმა ავს და სულ ნერვებს ვუშლი როცა თავის გამოვებულ ტანსაცმელს არვიცვამ :დდ დედა არ საქმიანობს არაფერს ჯერ-ჯერობით სანამ დაჩიკო არ წაოიზრდება მერე კი გააგრძელებს საყვარელ პროფესიას მამამისის კომპანიაში, არ მკითხოთ რა კომპანიაა აზრზე არვარ არასდროს დავინტერესბულვარ ბაბუაჩმით, დედაჩემი დედისერთა იყო, თინეიჯერობისას ნარკომანი გამხადრა და დედამისი მასზე ნერვიულობას გადაყვა, მას შემდეგ შეეშვა მაგრამ სამაგიეროდ მამამისი არ შეეშვა და დედაჩემს სულ მკვლელს ეძახდა, მანაც ვერ მოითმინა და გამოიქცა სახლიდან მამაჩმმა შეიფარა და ასე დაიწყო მთელი „ლავ სთორი“ და როცა დედაჩმი გახდა 18ის უკვე მე ვყავდი და საკუთარი ძუძუთი მკვებავდა, იმის მიუხედავად რომ ასეთ პატარა ასაკში მომვლინა ქვეყანას არცერთხელ შეშინებულა, არცერთხელ ჩაუქნევია ხელი ცხოვრებაზე, თავს ყველაზე ბედნიერად გრძნობდა ზუკას გვერდით როცა 5წლისგავხდი ეოში ვიჯექით მე, დედა და მამა და მათ ხელებს დავაკვირდი:
-დეე ლინამ მითხრა ჩემს მშობლებს ერთნაირი ბეჭდები უკეთიათ და ეს სიყვარულს ნიშნავსოო და თქვენ რატო არ გიკეთიათ?
-გინდა გვეკეთოს?
-ჰოო თორემ მგონია რომ ერთმანეთი არ გიყვართ
-ჩემი სულელი- მამამ თავის უზარმაზარ ტორებში მომიქცია. რამდენიმე კვირაში უზარმაზარი ქორწილიც გადაიხადეს და ყველაზე ბედნიერი ვიყავი ^_^ 33წლის რო იყო დედა მაშინ გარდაიცვალა ბაბუა და ყველაფერი დედაჩმს დაუტოვა. ყველივე ამის გამო დედაჩემი ქალბატონი ნინია დადეშქელიანი ჩემი კერპი გახდა! კერპი რომესაც მთელი ცხოვრება თაყვანს ვცემ და მთლეი ცხოვრება არმოვიშორებ გულიდან... მამაჩემი კი ჩემი გმირია!
კიდევ ერთხელ გავიხსენე გზაში ეს ტკივილნარევი მაგრმა ჩემთვის მაინც უბედნიერესი წარსული და ჩამეღიმა. ლინას სახლის კარზე დავაკაკუნე და ისიც გიჟივით გამოვარდა:
-ჩქარა ჩქარა წამო წამოოო
-რატო რამოხდაა?
-ერთი.. ორი.. სა...-ლინას ხმა გაუწყდა და სახლიდან მამამისი გამოვარდა- ლინააააა მოგკლაავ , უი გამარჯობა მარიტა.. მიცა მოიც აშენ სად მირბიხარ ქალბატოონოო?
-აკარგად მაა მეც მიყვარხარ ხოიცი თინეიჯერი ვარ მჭირდება ეს ფული და ესენიც ყვეაფერი <3 ძალიან მიყვარხარ და გაფასებ!
-გოგოოო სიგარეტი მაინც დამიტოვეე
-ოო შენ იყიდი და მე ვერ ვიყიდი იქ ბაკურიანში
-მოსაკლავი ხაარ!
-გაკოცეე
-მარიტა შვილო იცოდე შენ განდობ ამგადარეულს! აბა თქვენ იცით... უი ისე ზუკა და ნინია სახლში არიან?
-აუცილებლად, კი სახლში არიან მაგრამ ძინავთ.
-აი ხედავ ლინაა? მარიტა ისე გამოვიდა თავისიანები არშაწუხა შნ კიდეე?
ლინამ თავის გასამართლებლად პირი გააღო მაგრამ ქალბატონმა სოფომ არ აცადა:
-ლევაან კიდევ დიდხანს გელოდო კაცო? რა გაყვირებს ან კიდე ამ დილაუთენია პადიეზდში. შემოდი სახლში და კარი დაკეტე გამიცივდა სახლი
-კაი გგოგოებო დროებით
-ხოდა ეგრეე -მიაძახა ლინამ სახლში სსულ მამამისს.. აი ამათნაირი გიჟი ოჯახი არასდროს მინახავს, ლინა და ლევანი ერთამნეთს ხოცავენ და სოფო ერთ სიტყვას იტყვის და ორივე ჩუმდება...
-რითი მივდივართ ლინ?
-კაკაბაძე მოვა ეხლა...
-კიდევ კაი თორე ჩემ ჩანთას რა ათრეევს
-ვაიმეე ჩანთაა- ლინა უკანმოუხედავად გაიქცა სახლის კართან, იმდენჯერ და ისე ძლიერად დააკაკუნა კარი ჩამოიღო- მამააა ჩანთა დამრჩაა მამააა მამიკოო გთხხხოვვ!
რამდენიმე წუთში დაბრუნდა უკან ჩანთით. მერე გიოც მოვიდა.
-აბა გოგოებო წავედით?
-ჰოო ეს ჩანთები ჩაალაგე უკან. და ლინა შენ წინ დაჯექი მე უკან დავჯდები. -ლინას სახეზე ფერებმა გადაურბინა, კაკაბაძს და ლინას ყოველთვის განსხვავებული ურთიერთობა ჰქონდათ, არცერთი აღიარებდა რომ ერთმანეთი უყვარდათ მაგრამ იწვოდნენ ერთმანეთის სიყვარულით. კარგად მივდიოდით, მე მუსიკებს ვუსმენდი ისინი კიდე ჟღურტულებდნენ და გზაში წამოგვეწია კიდევ ორი მანქანა, ერთი მალევე ვიცანი ალექსის იყო შიგნით კი, ალექსი, ლეო,საბა და თოკო. მეორე მანქანაში ტყუპები, ლიკა და ნიკა როხვაძეები იჯდნენ, კიდევ თათა და გოგა. აუუფ ეს მინდოდა? რა თათა ღმერთოოო რა თათა? ვერ ვიტაან მძულს!!! ან ეს გოგა? რათ მინდოდა რატო წამოიყვანეეს? რო ჩავედით მე მეძინა, ძილში სასიამოვნო სურნელი ვიცანი მაგრამ რათქმაუნდა სიზმარს მივაწერე და ძილიც გავაგრძელე, რო გავიღვიძე ღამის 5 საათი იყო და როგორც მივხვდი უკვე დემეტრესთან (კაკალა) ვიყავით. გვერდით ლინა მეწვა.. უცბად ავდექი იქვე ჩემი ქურთუკი და ბათინკები ვიპოვე და დაბლა ჩავედი... ეზოში დავჯექი და თათა შევამჩნიე ვიღაც უცხო ბიჭს ეხვეოდა და ვნებიანად კოცნიდა. ამ სანახაობამ გული კინაღამ აამირია და უკანა ეზოში გავედი.. ღმერთო როგორ ციოდააა... ქუდი წამოვიფარე ქურთუკის და კაშნე უფრო ძლიერად მოვიფარე...სიგარეტი ამოვიღე და მოწევა დავიწყე... ასე ღრმად როდის შევტოპე? არ მაინტერესებს ხალხის აზრი, ვეწევი ქუჩში, სახლში, ყველგან. ვსვამ მოურიდებლად... ვიგინები და ამის არც კი მერიდება საერთოდ... ძნელია როცა შიგნიდან სიყვარული გჭამს და გღრღნის... 3წლის წინ გადმოვიდა ალექსი ჩვენს კლასში და მას შემდეგ ვიწვი მისი სიყვარულით... შარშან ბათუმში ვისვენებდით და კლუბში იმდენი დავლიე ალექსი მათრევდა მერე ზღვაზე გადავედით და გრძნობებში გამოვუტყდი... ვუთხარი რომ სიგიჟემდე მიყვარდა მან კი არაფერი მიპასუხა... ყველაფერი მაშინ დავასრულე... მას შემდეგ თვალებში ვეღარ ვუყურებ...მას შემდეგ გავხდი მეც ასეთი... ნაკლებად მაინტერესებს ხალხის აზრი. ფიქრებში გართულმა ვერც კი სვამჩნიე როგორ წამომივიდა ცრემლები დაროგორ მომწმინდა ისინი ალექსმა...
-რა დაგემართა პატარავ?
-მე.. არაფერი.. უნდა წავიდე ძალიან შემცივდა...
-მოიცა რა ცოტახანს....- მისი აქ ყოფნა და წეღან თათას ნახვაერთმანეთთან დავაკავშირე და წარმოვიდგინე როგორ ეხვოდა თათა ალექსს, ცრემლები უფრო წამომივიდა
-არა არა უნდა წავიდე ალექს.. მიდი გააგრძელე რასაც აკეთებდი
-რას ვაკეთებდი პატარავ?
-თავს ნუ ისულელებ... ყველამ კარგად იცის რა აკეთებს თათა ღამე, გარეთ, მარტო ბიჭთან ერთად..
-სხვებთან რასაკეთებს არვიციმაგრმა ჩემთან არაფერი გაუკეთებია...
-მართლა?
-ხო მართლა
-რამნისვნელობა აქვს ამას... უნდა წავიდე, მცივა ძალიან...
-შენს ოთახსი გაფუჭებულია მგონი გათბობა
-საბანი გამათბობს და ლინაც...
-ლინაც გამორიცხე და საბანიც... ჩემი ოთახის პარტნიორი შესახლდა შენს ლოგინში ლინას გვერდით...
-ოო არა!
სახლში შვვარდი და ოთახში ავირბინე.. მართალი იყო ალექსი ჩმს ადგილას კაკაბაძე მოკალათებულიყო! მივედი და გამწარებულმა ორივეს ვურტყი ბაულიში! მერე საბნები ავაცალე და ისე დავტოვე! მისაღებში ჩავედი და დივანზე მოვკალათდი, უცბად გავთბი ამდენ საბანში... მაგრამ მე სხვანაირი სითბო მჭირდებოდა... ალექსის ოთახის კარი შევაღე:
-ალეეექს
-ჰო პატარავ
-აუ აქ დავიძინებ რაა
-მოდი პატარავ.
ალექსს ლოგინში შევუძვერი და გვერდით დავუწექი მან კი გულზე ამიკრო...
-გახსოვს ახალი გადმოსული რო ვიყავი შენთან კლასში როგორ მიჟუჟუნებდი თვალებს?
-მახსოვს
-გახსოვს სულ რომ გეუბნებოდი „პატარავ რლაამაზი ხართქო“?
-მახსოვს
-ის გახსოოვს? რომ გეუბნებოდი შენ რომგათხოვდები მე რამეშველებათქო?
-მახსოვს...-და ამის გახსენება უკვე პიკი იყო, თვალები ამემღვრა და უფრო მივეკარი ალექსს-ალექს დამპირდი!
-რას დაგპირდე პატარავ?
-რომ არასდროს მიმატოვებ! ვიცი ისეარგიყვარვარ როგორც მე შენ და სხვანაირად გიყვარვარმაგრამ არასდროს იმატოვო, მჭირდებიროგორც მეგობარი, ნაცნობი, ახლობელი რავიცი ყველანაირად მჭირდები!
-არასოდეს პატარავ! ჩშუ! შენი ცრემლები არდამანახო... გახსოვს დაგპირდი ვინც აგატირებს მოვკლავთქოდა გინდა თავი მოვიკლა?
-ნუ ხარ დებილი!- თავიგულზე ჩამოვადე და ვუსმენდი მის გულის ცემას... იმგულის ცემას რომლისთვისაც ჩემი გული ფეთქავდა... ამაზე ჩამეძინა და ძილ ბურანში მყოფს მომესმა ალექსის სიტყვები : შენ მადებილებ პატარავ! - ესეც ძილს დავაბრალე და უფრო ტკბილად განვაგრძე ძილი...(ეჰჰ შონიავ შონიავ! ნეტა არჩვდე სიზმარს და ცხადს!)