მოულოდნელობისგან შეშინებულმა შევხედე,
ვაიმე, ეხლა ამას თავში რაღაცას ვურტყავ.
-დემეტრე შენ ნორმალური ხარ?გული გამისკდა იდიოტო -ვუთხარი და მხარზე ხელი მივარტყი.
-შენ არიცი, რომ გვიან შენთვის უცხო ქალაქში ბოდიალი არ შეიძლება?
-და შენ ვინ გეკითხება?
-მე უკვე გითხარი, რაც შენ გეხება, ის მეც მეხება,ამიტომ ბევრს ნუ ტლიკინებ და სახლში წადი.
-ნამდვილი ხეპრე ხარ!
-გმადლობთ-მითხრა და გამიცინა
სახლში როგორც კი მივედი კარებში ლალი დამხვდა:
-სად იყავი შვილო?
-ვსეირნობდი-ვუთხარი და გვერდი ავუარე.
ოთახში ავედი და და აივანზე გავედი,
ნოუთბუქში ფილმი ჩავრთე და ყურება დავიწყე...
"დემეტრე"
მე ვარ დემეტრე დადეშქელიანი 23წლის,ვცხოვრობ თბილისში ოჯახთან ერთად ,მაქვს საკუთარი ბიზნესები
ერთ დღეს ინვესტორების შეხვედრაზე მომიწია ქუთაისში წასვლა ,საღამოს გადავწყვიტეთ რესტორანში აგვეღნიშნა ,რესტორანში შესვლის თანავე თვალი მომხვდა ერთ-ერთი მაგიდა სადაც ორი გოგო იჯდა და მხიარულად კისკისებდნენ.ეტყობოდათ რომ უკვე საკმაოდ მთვრალები იყვნენ.
1 საათის შემდეგ ისინი წამოდგნენ ანგარიში გაასწორეს და გავიდნენ,5წუთში ჩვენც გავედით და დავინახე ერთ-ერთი როგორ იდგა ჩემს მანქანასთან და მეორეს ელაპარაკებოდა მივუახლოვდი და მოსმენა დავიწყე:
-ლიზა წამოდი არდაგვინახონ ტეხავს-ეუბნებოდა მეორე და თან კისკისებს
აჰაა ესეიგი ლიზა ქვია
-მოიცა რა,-ამოიფრუტუნა და ხელი აიქნია
-აუ ნახე რაა ,ვიღაც ვირს უნდა ყავდეს ეს მანქანა და მე არა ??-თქვა ჩემს ბრაბუსზე
-მოდი მოვიპაროთ -თქვა ,როგორც მე გავიგე ანიმ
-მოდი,შენ უკნიდან მოაწექი მე წინიდან-თქვა ლიზამ
-იკხჰმ ,-ჩავახველე-ხელს ხო არ გიშლით გოგოებო? ვკითხე და ლიზას შევხედე-თვალები ქონდა რაღაც სასწაული
-არა რაშეწუხებაა-მითხრა ლიზამ და გადაიკისკისა
მე მანქანის გასაღები ამოვიღე და მანქანა გავაღე -სარკიდან გავიხედე და დავინახე როგორ ჩაიქნიეს ხელი და წავიდნენ
ამ ამბის შემდეგ თავიდან არ ამომდიოდა იმ ქარაფშუტა გოგოს სახე
იმდენად მომეწონა რომ,ყველაფერი გავარკვიე მის შესახებ
გავარკვიე საცხოცრებელი ადგილი,წლოვანება,რა უყვარდა,სად სწავლობდა,მოკლედ ყველაფერი
იმ დღიდან შორიდან მაგრამ მაინც სულ მასზე ვზრუნავდი
ჩამოვაშორე ყველა ვისაც მოწონდა თბილისში ვიყავი როდესაც გაბრიელმა დამირეკა-სად ხარ?
კომპანიაში რახდება?
-შენს კლუბშივართ სასტავი გამო საქმე მაქვს
-ხო მშვიდობაა?
-კი,მიდი ახლა შუსტრად გამო
-კაი მოვდივარ
კლუბში რომ შევედი ჩემი ბავშვებისკენ წავედი
ლაპარაკი გაბომ დაიწყო:
-მოკლედ გუშინ გავიგე რო 17წლის და მყოლია
-რა მოწიე ბიჭო?-კითხა სანდრომ
-ჰო,ჩემებს დაბადების თანავე გაუშვილებიათ,ხვალ მივდივართ წამოსაყვანად
-სად ცხოვრობს ტო?-იკითხა თოკამ
-ქუთაისში ,ლიზა ქვია 17წლისაა,აუ ტო თან ხოიცით ბავშვობიდან პატარა დაზე ვოცნებობ
ერთი სული მაქვს როდის ვნახავ
-ფოტო არ გაქვს?-ვკითხე მე
-კი -მითხრა და ტელეფონი მაჩვენა
-აუ ჩემი კაი ,ეს შენი დაა?
-ხო რა იყო იცნობ?
-ბიჭო ეს ისაა მე რომ გეუბნებოდი ქუთაისში დამევასათქო
-მოიცა ანუ 1წელია ჩემი და გიყვარს?
-აუ ჩემი კაი რა შარშივარ-ვთქვი და თავზე ხელი გადავისვი
"ლიზა"
ფილმის ყურებას როგორც კი მოვრჩი ოთახში შევედი და დავწექი
-ლიზა ნუ ფიქრობ დემეზე!ის იდიოტია
-იდიოტია მაგრამ სიმპატიური -გამომეხმაურა მეორე მე!
-ვსო იძინებ-შემოვუძახე ჩემ თავს
თვალები დავხუჭე ,როგორ ჩამეძინა ვერ გავიგე
მეორე დღეს კარებზე კაკუნმა გამაღვიძა
-ჰმღრრ...ამოვიღმუვლე
-ლიზი მე ვარ -თავი შემოყო გაბომ
-რა ხდება-ვკითხე და ცალი თვალი გავახილე
-ადექი,გაემზადე და ბათუმში მივდივართ სასტავი
-ის ხეპრე დემეტრეც მოდის?-ვკითხე და თვალები მოვჭუტე
-მოდის,მოდის-მითხრა და თმა ამიჩეჩა
მიდი ახლა ადექი ყველა შენ გელოდებით
-კაიი გადი და გავემზადები
გაბო როგორც კი გავიდა ფეხზე წამოხტი
ვიბანავე, ჩავიცვი და ჩემი ნივთები ჩავალაგე .
ქვემოთ ჩავედი ,ბავშვები უკვე იქ იყვნენ
მანქანებში გადავნაწილდით და წავედით
მე და გაბო ერთად ,სანდრო და მარი, ლანა და თოკა,და დემე და ვაჩე
ბათუმში გვიან ჩავედით როგორც გავიგე დემეს სასტუმროში დავბინავდით.იმ დღეს აღარსად აღარ გავსულვართ
ნამგზავრმა ამოლაგება ვეღარ მოვახერხე დავწექი და დავიძინე.
მეორე დღეს დილით ადრე გამეღვიძა,ჩემს ოთახს ყველაზე დადებითი რაც ქონდა ის იყო რომ,ჩემი აივნიდან გაიხედავდი თუ არა , ზღვა იყო გადაშლილი
ჩემი ნივთები ამოვალაგე,პირსახოცი ავიღე და აბანოში შევედი,ვიბანავე,რომ გამოვედი ტანზე ფრიალა სარაფანი გადავიცვი და ჩემი ოთახი დავტოვე
ქვემოთ რომ ჩავედი ბავშვები მისაღებში იჯდნენ
ამათ ხომ ვერ დაასწრებ რაა ადგომას
-ვახ ლიზუუ გაიღვიძე?-მკითხა სანდრომ
-არა ჯერ კიდევ მძინავს -ვუთხარი და ენა გამოვუყე
გვერძე გავიხედე და დავინახე როგორ იყო თავით ტელეფონში ჩამძვრალი და როგორ იღიმოდა,ლანამ თვალით მანიშნა,მეც თავი დავუქნიე და მარის ვუთხარი
-მარ,შეგიძლია შენ და ლანამ საღამოსთვის კაბა ამარჩევინოთ?
-საღამოს რახდება?-მკითხა გაბრიელმა,არა ამას ვინღა კითხავს
-პაემანზე მივდივარ-ვუთხარი და თვალი ჩავუკარი
-მოგამტვრევ ფეხებს და მერე ვნახავ სად წახვალ
-ნელა შეენ -ვუთხარი და კოცნა გავუგზავნე
-კაი წამო აგარჩევინებ-მითხრა მარიმ
ოთახში როგორცკი შევედით კარი გადავკეტე,ლანამ კი მარი საწოლზე დააგდო,ერთი მხრიდან მე მივუჯექი მეორედან ლანა და მომლოდინე სახით შევხედეთ
-რახდება?გვკითხა დაბნეულმა
-აჰაა კიდე რახდება არა?კითხა ლანამ და წარბი ოსტატურად აწია
-ვისწერ ტელეფონზე ასე ბედნიერი სახით? ვკითხე მე
-ამმ ისაა არავის -მითხრა დაბნეულმა
-აჰაა ესეიგი არავის ხო?-კითხა ლანამ
-როდის მერე ვუმალავთ ჩვენ ერთმანეთს? უთხრა ლანამ და გაბრაზებული სახით შეხედა
-კარგით ხოო ,მოკლედ აუუ გიორგის ვწერ რა
-ვინ გიორგის? ჩემძმას?-ვკითხე გაკვირვებულმა
-აუუ ხოო მაგრამ არგამიბრაზდე რა გთოვ
-აააააააააააააააააააააა,რამაგარიააააააა,-დავიწყე კივილი და საწოლზე ხტუნაობა
-რა აა? -რა არის მაგარი?-შემომხედა დაბნეულმა
-ჩემი რძაალი ხდებიი-ვუთხარი და ჩავეხუტე ,თან ისე მაგრად რომ საწოლზე გადავარდით,ზემოდან კი ლანა დაგვახტა და სიცილი დავიწყეთ.
ნახევარ საათში კუპალნიკები ჩავიცვით და ბიჭებთან გავედით
-ზღვაზე არგავიდეთ?-კითხა ლანამ
-კიი წავედიით
ზღვიდან საღამოს დავბრუნდი გამოვიცვალე და ბულვარში გავედით სასეირნოდ
ყველაზე ღადაობა უნდა გენახათ ვაჩეს კისერზე თოკა რომ შეაჯდა და მთელი ბულვარი შემოარბენინა,ჩემი ცხენი არისო ,მაგრად გაგვართეს მოკლედ
ცოტახანში დაღლილებმა გადავწყვიტეთ კლუბში წავსულიყავით შიგნით როგორ ყოველთვის ბოლოხმაზე მუსიკა და საშინელი განათებები იყო
ერთ-ერთ მაგიდასთან დავჯექით და ოფიციანტს დაველოდეთ
-რას ინებებთ-გვკითხა ოფიციანტმა თან დაბნეული იყურებოდა აღარ იცოდა რომელ ბიჭს გაპრანჭვოდა
-5 ვისკი და ერთი ფორთოხლის წვენი-უთხრა დემემ
-კარგით ახლავე-უთხრა დემეს და თვალი ჩაუკრა
ნერვები ისე მომეშალა,ლამის დავეწიე და თმებით ვითრიე
მალე მოიტანა შეკვეთა,ისე გამომწვევად იქცეოდა ლამის გული ამერია,
როგორცკი ყველაფერი დააწყო დემეტრეს მიუტრიალდა და რაღაც ფურცელი მისცა რომელზეც ნომერი ეწერა
ოპაა აი აქ კი ნამდვილად ჩამექცა თავში სისხლი
-ვაფშე არ გიტყდება დავიჯერო ქუჩის ქალივით რო იქცევი? ვკითხე ოფიციანტს
-უკაცრავად?-მითხრა და ისე გაიკვირვა თითქოს არ იყის
-ამ,ხოო უკაცრავად,რაცხარ ისმის მდაგვარადაც იქცევი-ვუთხარი და ირონიულად გავუღიმე
ის კი გამწარებული ჩემსკენ წამოვიდა,ხელი უნდა დაერტყა მაგრამ წინ დემეტრე გადაუდგა და უთხრა
-არც კი გაბედო შენი ბინძური ხელით ლიზას მიეკარო,ახლა კი აქედან აახვიე-იღრიალა და თვალები დაუბრიალა.
როგორც კი გავიდა დემეტრე მე შე მომიბრუნდა და მითხრა:
-რაიყო პატარავ იეჭვიანე? -მითხრა და ირონიულად გამიღიმა
-ეგღა მაკლია შენზე ვიეჭვიანო,უბრალოდ გავბრაზდი რომ ასე გამომწვევად იქცეოდა
-შეგიძლია აღიარო ,სამარცხვინო არაფერია ჩემზე ნებისმიერი გოგო იეჭვიანებდა
უკან ბავშვების ხითხითი გავიგე,ჯერ მათ დავუბღვირე ხოლო,შემდეგ დემეტრეს ვუთხარი
-როგორ ძალიან გიყვარს შენითავი ,არადა ერთი ჩვეულებრივი მამიკოს ფულებით გათამამებული ბიჭიხარ ვუთხარი და რაღაცის სათქმელად გაღებული პირი ხელით გავაჩერებინე
-აღარ მინდა არაფრის მოსმენა,აქ საკამათოდ არვარ მოსული-ვუთხარი და გავხედე როგორ მოდიოდა ერთი ბიჭი ჩემსკენ,ჰაჰაა ესეც ასეე ეხლა ვნახოთ ვინ იეჭვიანებს ბატონო დემეტრე,ჩემს ბოროტულ გეგმაზე ჩამეცინა და დაველოდე როდის მომიახლოდებოდა მთავარი ობიექტი
-გამარჯობა ლამაზოო,შეიძლება ვიცეკვოთ?
-პრივეეტ,წამოო-ვუთხარი და ხელზე ხელი მოვკიდე
ცეკვის დროს ვგრძნობდი დემეტრეს მწველ მზერას,ეს ბიჭი თავისი უაზრო ლაყბობით ნერვებს მიშლიდა მაგრამ,ახლა არაფრის დიდებით არ მივანებებდი ჩემს გეგმას თავს
მუსიკა როგორც კი დამთავრდა ჩემს ადგილას წავედი,დავინახე როგორი მიყურებდა დემეტრე ალბათ მალე გამგლიჯავდა
ცოტახანში ისევ ის ბიჭი მოვიდა,ეს ვინავიკიდე მოკლედ
-შეიძლება სასმელზე დაგპატიჟოო? მითხა და თვალების ჟუჟუნი დამიწყო
-ამმ იცით...
-ადექით მალე ფეხზე-იყვირა დემეტრემ
-რახდება ბიჭო-კითხა თოკამ
-გვიანია სასტუმროში ვბრუნდებით -თქვა და ერთი კარგად შემომიბღვირა
-კაი ,ლანა,მარი ადექით წავედით
კლუბიდან რომ გამოვედით დემეტრეს შევუტრიალდი და ვუთხარი
-რაიყო დემე ხოარ იეჭვიანე?
-აჰაჰაჰაჰა,კარგად გამაცინე,შენნაირი იცი რამდენია საყვარელო?მე თუ ყველაზე ეგრე ვიეჭვიანეე ,კაიი რაა -მითხრა და ირონიულად გამიღიმა
-აჰაა, ესეიგი ჩემნაირი ბევრია ხო?
-ხო,და ჩაჯექი მანქანაში მივდივართ
-არა იყოს,შენაირიც ბევრია და შევალ კლუბში და ვინმე გამიყვანს -ვუთხარი და უკან შევტრიალდი მაგრამ უცებ მომკიდა მკლავზე ხელი ,მანქანის კარი გამოაღო და შიგნით შემტენა.
-ვირო,დავუყვირე და რემენი შევიკარი
ორ დღეში ბათუმიდან წამოვედით,უკვე სექტემბრის დასაწყისი იყო,მე არამედ ბავშვებისთვის ,საჭმელადაც ძლივს მეცალა.
სექტემბერს ოქტომბერი მოჰყვა,შემდეგ ნოემბერო,დეკემბერი,იანვარი, თებერვალი...ხოო აიი 20 მარტიდან მასწავლებლებს თავი დავათხოვინე თვის ბოლომდე,იმიტომ რომ 25 მარტს შემი დაბადების დღე იყო ესეიგი 20-დან 25-მდე მზადებას დავიწყებდი ხოლო 25-30 პახმელიიდან გამოსვლას.
ალბათ გაინტერესებთ რახდებოდა ამდროის განმავლობაში ჩემსა და დემეტრეს შორის
ერთი დღე არ ყოფილა რომ ხუთი წუთით მაინც არმენახა ის
სულ თვითონ დავყავდი სკოლაშიც,მასწავლებელთანაც ხოლო,მასწავლებლიდან სახლში კი ფეხით მივსეირნობდით და ვლაპარაკობდით ათას სისულელეზე
რაც შეეხება ლალის და დათოს ,მათთან ისევ ძველებური ურთიერთობა მაქვს არაფერი არშეცვლილა
აი დედაჩემს და მამაჩემს კი ყოველ კვირაში ვნახულობ,გიო და ანა თვითონ მაკითხავენ ...
დღეს უკვე 25 მარტია ანუ ჩემი დაბიდუბი
დილიდან საშინლად პოზიტიურ განწყობაზევარ სულ ვმღერივარ
საღამოს მე და ჩემი სამეგობრო კლუბში წავიდოდით და იქ მოვილხენდიიით ასეთი ანტიკვარი გოგოს დაბადებას
უკვე 7 საათი იყო 9 ვიკრიბებოდით ამიტომ მზადება დავიწყე
შევედი აბანოში ვიბანავე,შემდეგ გარდერობი გამოვაღე და ჩავიცვი წითელი ტოპი ზედა ქვემოთ მოტკეცილი კაბა გვერდზე ჩახსნილი ზემოდან კი ყავისფერი მანდტო მოვიხურე სუნამო მივიპკურე და წავედი
კლუბში შევედი თუ არა ბავშვები ბუშტებით და დიდი დათუნიებით დამხვდნენ
საჩუქრები მომცეს მომილოცეს და დაიწყო გიჟობა
მაგრამ დემეტრე არსად ჩანდა ამიტომ საშინელ ხასიათზე დავდექი ნახევარი საათიც არ იყო გასული კლუბის კარი რომ გაიღო და...




ესეც 4 თავიი....ვიცი რომ უფრო დიდს ელოდით მაგრამ მეტი ვეღარ
მოვახერხეე....რაცშეეხება #mimimo სასვენ ნიშნებს დიდად არ მივაქციე ყურადღება,სმაილებიც აღარ გამომიყენებიაა და წერტილებიც 3 მეტი არ დამიწერია :დდდ
ჩემოსაყვარლებოო ხვალ თორმეტის შემდეგ ისევ დავდებ ახალ თავს
ველი თქვენს შეფასება ^^