-ღმერთო ჩემო რა სულელი გოგოაა, დადა, სად წავიდა ამ კოკისპირულ წვიმაში?! თავისთავზე ოდნავადაც არ ფიქრობს,საერთოდ არ ეცოდება მისი თავი?! შუბლზე სიმწრის ოფლს იწმენდდა ალექსი და გაფაციცებით დაეძებდა ნინუცას.
-და შენ გეცოდება,რატომ ექცევი ასე? ჩამჭრელი კითხვა დაუსვა დადამ.
-შენ ძაალიან კარგად იცი რატომაც ვექცევი ასე.....მე სხვაგვარად არ შემიძლია,ნინომ უნდა იცოცხლოს დათა და გიორგი კი მას არ აცოცხლებენ.......მე თუ მას შევიყვარებ,ვეღარ დავიცავ,ის ჩემგან შორს უნდა მყავდეს,მე მას ცხოვრებას ვერ დავუნგრევ,მან ბედნიერება უნდა იპოვოს....მისი წილი ბედნიერება.....
-ვერ შეიყვარებ?! ნუ მაცინებ,ის შენ გაგიჟებით გიყვარს უკვე რამდენი ჟამია?!....შენი აზრით მისი ბედნიერება სრულყოფილი იქნება შენს გარეშე? მესმის რთული სიტვაციაა,მას ეს ყოველივე ეტკინება,მაგრამ მოდი უთხარი ყველაფერი,აუხსენი,შეეცადე გააგებიოო რატომ მოიყვანე იმ დიდი სიყვარულის გარდა „ვითომ ცოლად“ და აჩუქე ის სიყვარული რომლითაც იწვი... ცოდოა....უეცრად სიტყვა გააწყვეტიაა დადას ალექსმა.
-ახლა ვიპოვოთ მალე და არაკაცი ვიყო თუ არ გაბურღიო მთელი ღამე ტვინი...მე თვითონ დაგიწყებ ლაპარაკს ჩვენს ძმობას ვფიცავ,ოღონდ ახლა გაჩერდი კაი?! მანქანის საჭე მარჯვნივ მიმართა.
ბევრი იარეს თუმცა ვერ იპოვეს ნინუცა,გული ეწურებოდა ალექს.
-სად წავიდა,სად ასეთ ამინდში?საჭეს ძლიერად დაკრა ხელი.
-აბა რა გეგონა,შენ ნ**ში დარბოდი და ის სახლში დაგიჯდებოდა? დადამ ხმამაღლა გადაიხარხარა, თუმცა ნერვიულობა მასაც ეტყობოდა უკვე.
-შენ ვისი ძმაკაცი ხარ ვაფშე?გაღიზიანებულმა უთხრა ალექსმა.
-სიმართლის! მოსწრებულად უპასუხა დადამ.
-მაგ სიბრძნეების ფრქვევას გირჩევნია,თვალები კარგად დაჭყიტოო და ცოლი მომაძებნიოო....ამ საუბარში იყო ალექსი როდესაც მისი მობილურის ეკრანი განათდა,წარწერით „ნინუცა“ ...
-სად ხარ გოგოო,სულ გადაირიეეე?! ალექსმა მობილურში ჩაყვირა და სანატრელი ხმის მოლოდინში გაისუსა...
-მიშველე ალექს! მტირალი იყო ნინუცა.
-რა მოხდა?სად ხარ? ისედაც აღელვებული მთლად გაგიჟდა....
-სახლთან ახლოს.......მიშელე გთხოვ! და გაბმული ზმუილი მოჰყვა მის სიტყვებს...
-ალოოო,ნინ...ნინ...უაზროდ ჩაყვიროდა მობილურს ალექსი....
-რა ხდება ალექს? არ ვიცი მიშველეოო სახლთან ახლოსვაროო და გაითიშა....საჭე უმალ სახლისკენ მიმართა...
-უეჭველი ფეხითააა წასული წვიმის ხმა მკვეთრად ისმოდა...,სახლიდან მეც ფეხით წამოვალ იქნებ ფეხით ვიპოვოო,რაღაც ჭირს დადაა....მიშელეოო ...აღშფოთბას ვერ მალავდა და გამუდმებით სახეზე ისვამდა ხელს ოფლის შესაშრობად.
-კარგი ნუ ღელავ ვიპოვით... დადამ ძმურად დაადო ხელი მხარზე.
********** ***************** **************
მანქანიდან გადმოხტა და სველ ქუჩებში,სირბილს მოჰყვააა....მისი ძაღილი „ნინოოო“ წვიმის წკაპაწკუპის ხმას არღვევდა....რამდნეიმე მეტრი გაიარაა და უკვე მობრუნებას აპირებდა,ხავილით დანაძახი მისი სახელი რომ გაიგოოო,თავიდან ეგონა რომ მოელანდა თუმცა ძახილი რომ განმეორდა მიხდვდა რომ რეალური იყო....იმ მხარეს წავიდა საიდანაც მოესმა,ხეზე მიყუდებული იყოო ნინუცააა,მთლიანად სისხლიანი.
-რა დაგემართა? ეს რა არის? სახიდან სისხლი მოწმინდა და გულზე მიიკრა.
-დათოს დაურეკე....ერთი თქვა და უღონოდ ჩაესვენა ალექსის მკლავებში.
********* **************** *****************
ხელში აყვანილი ნინუცათი აირბინა კიბეები,ყველა მას მიზდევდააა,მაგრამ როდესაც საძნებელშ შევიდა,ერთი თქვა ნაკაშიძემ.
-უნდა გამოვუცვალოოო,გარეთ გადით....ამასობაში ტელეფონიც მოიმარჯვა დაა დათოს დაურეკა.
-ალოო დათო ალექსი ვარ,ნაკაშიძე...სად ხარ?
-სახლშიი ალექს ხომ მშვიდობაა? შეშფოთება დაეტყო ხმაში დათოს.
-ნინო ცუდადაა,არ ვიცი რა ჭირს,ცხვირიდან სისხლი სდის და უგონოდაა,მოდი ჩვენთან რა...
-ახლავე,ეცადე ყინულიანი საფენები დაადო კეფის მიდამოებში და 15 წუთში მანდ ვარ.
-ალექსმაა,სველი ტანსაცმელი შემოაძარცვა გედენიძის სხეულს,მისი მაისური გადააცვა ნინოს და საწოლში ჩააწვინა. ერთიანად კანკალებდა ქალი,სისხლდენაც არ კლებულობდა.
დადამ მოკრძალებით მოაკაკუნა კარზე. შეიძლება.
-მოდი დადა,მოდი....ალექსი მკვდარივით იყოოო...
-ეს რა არი ძმაო,რა ჭირს?! დადამ ნინუცას რომ შეხედა სახეზე აღებეჭდა ტკივილი.
-გგონია,მე ვიციიი...მგონი სიცხეემაც აუწიააა! ხომ ვუთხარი სახლში დარჩითქოოო,ხომ ვევდრეე...რატომ არის ასე ჯიუტიიი,რატომ...მგონი სიცხიდან იწვის ძმაო...
-ალექსსს...მიყვარხარ,არ მიმატოვოოო....ალექს,ჩემო ალექს!....ერთი და იგივე ფრაზებს იმეორებდა მაღალი ტემპერატურის გამო ნინუცა.
-არასდროს,არასდროს არ მიგატოვებ! დაიხარა ერთი კუნცხალი ცრემლიც გადმოაგდოო ნაკაშიძემ და მისი არანაკლებ მდუღარე ტუჩები ქალისას შეახო.
************* ****************** ***************
-დათო რა ხდება ძმაოო? დერეფანში მბოლთისმცემელი ალექსი,მივარდა ოთახიდან გამოსულ ალექსს.
-არფერი,სისხლდენა შეუჩრე,სიცხის დამწევიც გავუკეთე,ალბად დილამდე დაუწევს,სიცხისგან უკვე ბოდავს. ასე სად გაცივდაა ოღონდაც?
-არ ვიცი...ადრეც შევამჩნიე მას ცხვირიდან ხშირად სდის დათო სისხლი რატომ?დათოს თავზარი დასცა ალექსის შეკითხვამ,მაგრამ პირობას ვერ გატეხდააა ურცხვად იცრუაა.
-კაპილარი აქვს დაზიანებული და მაგიტომ.მის სიჯიუტეს კარგად იცნობ და არ მკურნალობს.
-ოხ,მისმა სიჯიუტემ უნდა მომიღოს ბოლო მე!ამოიგმინა ნაკაშიძემ.
-5 დღეა არ მიძინნიაა და სადაცაა აქვე დავეცეე,აქ დავრჩები თუ ნებას მომცემ,რომ რამე ისეთი მოხდეს,ნინიას მივხედავ,მაინც მეშინია...მაგრამ ახლა რომ არ დავიძინო მოვკვდები...თვალების ბლეტით ამბობდა ამ ყოველივეს დათო და თან ამთქნარებდა.
-რა თქმაუნდა არც ვაპირებდი შენს გაშვებას,სასტუმრო ოთახამდე დადა მიგაცილებს.მაადლობა დათო.
-ის ჩემი დაა ნაკაშიძე ნუ გავიწყდება,რა მადლობა?! თუ რამე მაშინვე გამაღვიძე.
-კარგი ძმაო...
************* *********************** ******************* **************
ნინოსთან შევიდა ალექსი და მის წინ საწოლთან ჩაიჩოქა.
-როგორ შემაშინე,მეტჯერ ასე აღარ მოიქცე რაა...თითქოს გაიგოო და აგონიაში მყოფი მოჰყვა ისიც ბოდვას.
-ალექს არ მიმატოვოოო!
- ნინუცას მიუწვა,მისი ცელი ხელში აიღო და ტუჩები შეახო.
არასდროს გქონდეს იმის შიში რომ მე შენ ოდესმე მიგატოვებ,ოცნებითაც არ იოცნებო ამაზე... მე შემიძლია ვიქონიო შიში იმის რომ მიმატოვებ,ოდესმე ჩემგან წახვალ...კარს როცა შემოვაღებ შენი სურნელი არ დამხდება,შენს საოცარ თვალებს ვერ ვიხილავ და შენს ნატიფ ხელებს ვერ მოვეფერები! ახლა მთვრალი ვარ,ხო დავლიეეე,იმ განცდის გასაყუჩებლად რომ შესაძლოა დაგკარგოოო,ახლა მთვრალმა შემიძ₾ია ის გითხრა რასაც ფხიზელი ვერასდროს გეტყვი. მიყვარხარ ნინუც,მიყვარხარ ყველაზე და ყველაფერზე მეტად!შენი ფერები აქვს ჩემსს ცხოვრებას,უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ უბრალოდ არ შემიძლია! ეს ყველაფერი ვიცი გტკენს ჩემო ცხოვრებავ,მაგრამ სხვაგვარად არ შემიძლიაა,მე შენ უნდა დაგიცვა საკუთარი სიცოცხლის ფასად! ეს ყველაფერი რომ შენ გაიგო უფრო გეტკინება მერწმუნე! მე ბედნიერი ვიქნები იმითაც რომ შენი გული სსცემდეს თუნდაც ჩემგან შორს! ჩემი შენდამი სიყვარული იმდენად ძლიერიაა,ჩემგან რომ წახვიდე და მიმატოვო მაინც მეყვარები სიკვდილამდე მეყვარები ჩემო სიყვარულო,გული მტკივა,რომ ისეთი იდეალური და სუფთა არ ვარ როგორიც გგონივარ! ბოლო ამოსუნთქვამდე მეყვარები და ვეცდები იპოვო შენი წილი ბედნიერება რომელიც დიდი ხანია დაიმსახურე,მიყვარხარ და მეყვარები მუდამ! ჩემი შენდამი სიყვარულიი მარადიულია და სიკვდილის შემდეგაც გაგრძელდება! ნელა დაიხარა და ტუჩები შეახო,ქალი მხურველე მაგრამ მაინც მთრთოლვარე ღვინისფერ ტუჩებს.
******************** ******************* ******************
დილით თვალები,რომ გავახილე მეგონა,მელანდებოდა,ჩემს გვერდით იყო ჩემი ოცნების მამაკაცი,მის მკერდზე მარდად მოვკალათებულიყავი,ჩემი ხელი ჩაბურჯღნული ჰქონდა მის დიდ ტორში,სითამამე მოვიკრიბე და ჩემი ყველაზე იდეალური და ნანატრი დილის უფრო გაფერადებას შევეცადე,ავიწიე და მის დიდ წითელ ტუჩებს შევახე ჩემი არანაკლებ დიდი ტუჩები,ვიგრენი როგორ ამყვა ისიც კოცნაში და თვალები ვჭყიტე,ტუჩებიც მოვტაცე .მისი ჭაობისფრად მოკაშკაშე თვალები შემომანათა და უფრო გავთბი.
-მაინც მიპოვე ხომ?
-მე შენ სულ გიპოვი! სულ! მითხრა და ხელზე მაკოცა.
-როგორ მიპოვე?
-მაგას რა აზრი აქვს,მთავარია რომ დროზე გიპოვე. როგორ ხარ? ისევ მაკოცა ხელზე და ტანში სასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა.
-თითქოს მატარებელმა გადამიარაა....ვთქვი და თავი ისევ მის მკერდე მივადე.
-ცოტა ისევ გაქვს სიცხე,დათოს გავაღვიძებ და რამეს მოგცემს დამწევს.
-არ გინდა არ გააღვიძოოო....ჩემთან იყავი,შენ ხარ ჩემი წამალი. მაგრად მოვხვიე მხრებზე ხელი და მისი სურნელი შევისრუტე.
-შემაშინეე....სისხლიანი რომ დაგინახე კინაღამ მოვკვდი.შუბლზე შემახო ტუჩები და თმაში შემიცურა ხელი.
-დაივიწყე არ იფიქრო წარსულზე,ამ წამებით ვიცოცხლოთ,წამში ხომ ასი ბედნიერებაა თუ დაიჭერ....
-გინდა წამი დავიჭიროთ?
-მინდააა... ვთქვი და ტუჩებზე დავაკვდი,მიკვირდა რატომ მაძლევდა ამდენის უფლებას,ეტყობა მართლა გვარიანად შევაშნეე,ვფიქრობდი და თან მოწყურებული ვკოცნიდი.
************** ************* *********************
დათო გავაცილეთ და მეც ავდექი,შხაპი მივიღე და სარაფანი გადავიცვი,სახლში ცხელოდა თუ მე მცხელოდა არ ვიცი,ზემოდან ხალათი შემოვიცვი და დაბლა ჩავედი ალექსი მელოდა ქვევით უკვე.
-წუხელ სიცხემე მე მქონდა ქალბატონოო? ალექსმა ტანსაცმელზე მიმითითააა..
-ჰოოო...მცხელა,თანაც ხომ გაიგე დათომ რა თქვა,ისეირნეოო...
-ეგ კი გავიგე,მაგრამ სიშიშვლე რა შუაშა სეირნობასთან ვერაა....
-ვერც გაიგებ. მხარი ავუქციე და ნუკას მივესალმე.
-დილამშიდობისა,ნუკა...ჩაი დამისხი რა...
-ახლავე ქალბატონო ნინუცააა...
-ჩაი მოვსვი და ალექსის წინ დავჯექი,სკამზე,ნუკამ დაგვტოვა თუ არა და ალექსი მეცა მაშინვე.
-რა გაცვია ეს გოოოგოო?
-სარაფანა.უმალ ვუპასუხე.
-გინდა გამაგიჟო?
-რა არ მოგწონს.
-გიჩანს ყველაფერი ვერ ხედავ?
-არაფერი მაქვს მეტი და აბა რა ჩავიცვაა?! გავბუსე ტუჩები.
-შენ სახლში ხარ გამოკეტილი,მე სამსახურში თან დათომაც გვირჩია ეს და გინდა დღეს გავისირნოთ და თან რაღაცეები ვიყიდოთ? ისე მკითხა,უემოციოდ.
-რა თქმაუნდა,ოღონდ იცი სად ვისეირნოთ?
-სად?ინტერესიანი თვალები მომანათა.
-მცხეთაში,ჯვარზე ავიდეთ...
-ჩვენი გემოვნება ერთმანეთს ემთხვევა გედენიძის ქალო.მიდი გაემზადე...
-რა ჩავიცაა ნაკაშიძევ?
-ყველაფერი მაგ სარაფანის გარდა.
-უტაქტო! მივაძახე და მწარედ ვუჩქმიტე.
-ამ დილაუთენია რას მიმწარებ სიცოცხლეს გოგო!
ენა გამოუყე და მეორე სართულზე ავვარდი.
***************** ****************************************************************
-მგონი მთელი მოლი ვიყიდეთ....ამოვიხვნეშე და ალექს მივეყრდენი,როდესაც საბარგულში ტანსაცმლით სავსე პარკები ჩააწყოო.
-დაიღალეე?
-ცოტა...ყოყმანით ვუთხარი და მკლავზე მოვხვიე ხელი.
-გინდა სახლში წავიდეთ,ისევ სუსტად ხარ...მზრუნველი ტონით მითხრა. როგორ მიყვარდა მისი ეს ხმაა.
-არაა,გაგიჟდი,მე სეირნობა მინდააა ...
-დარწმუნებული ხარ? შენი ხელით თრევა არ მომიწიოს ისევ..
-მწარე! ისევ ვუჩქმიტე და მანქნის კარისკენ გავწიე.
- ფრჩხილები უნდა დაგაჭრა სახლში რომ მივალთ! გამწარებულმა ამოიბურტყუნა ალექსმა.
-ეცადე და „მიაუც“ იცის ჩემმა კლანჭებმა! და მიმიკურობა გავაკეთე კატის.
-გიცდიაა...
-მერწმუნე გამომივააა! გადავიხარხარე და გზას გავხედე.
******************** *****************8 *********************
-ეს ადგილი ჩემი სულის ხსნააა,თქვა და უკნიდან შემომაჭდო ხელები,როგორ მიყვარს აქაურობა შენ არ იცი,აქ ვარ მე და არა ის გამოგონილი პერსონაჟი რომლითაც ვთამაშობ.
-აქ ისეთი გარემოა შეუძლებელია სხვაგვარად რომ მოიქცე,ვუთხარი და მისკენ შევტრიალდი.
ნეტავ იცოდე როგორ მიყვარხარ,ალექს,შენი სუნთქვა მიყვარს..ოდნავ გაუპარსავ წვერზე ხელი ჩამოუსვი და,ოდნავ შევახე ტუჩები,მის ტუჩებს...მინდოდა ეკოცნა,რათა მეგრძნო რომ ეს კოცნა რამეს შეცვლიდა ჩვენში....მან მე თავ დავიწყებით მაკოცა და მივხვდი ეს რაღაც უფრო დიდისკენ მიმაქროლებდა ვიდრე უბრალო სიყვარულია.
-ასე როდის შეგიყვარდი ნინ? ორივე ხელით სახე დამიჭრა და ინტრესით ჩამაკვირდა თვალებში.
-მაშინ 18 წლისანი,რომ ვიყავით და სისხლს,რომ მიშრობდი...
-რა გავაკეთო რომ გადამიყვაროო? ცრემლ ჩამდგარი თვალებით მკითხა.
-არ მინდა რომ გადაგიყვაროო,მე შენ არასდროს გადაგიყვარებ! მტკიცედ ვუთხარი და ხელისგულზე ვაკოცე.
-რომ გითხრა რომ ის ალექსი,მოკვდა,ნარკომანი იყო,მკვლელიც გახდა და ბევრი სხვა ბინძური საქმეც გააკეთათქოოო?!
-მე ისეთ ალექსს ვიღებ როგორიც ხარ,მე მივვხვდი რომ ის კეთილი ალექსი მოკვდა და მისი ნაშთი ათასში ერთჯერ თუ გამოანათებს ხოლმე. ასი კაციც რომ მოგეკლა,მე მაინც მეყვარები ბოლო ამოსუნთქვამდე და სიკვდილის შემდეგაც.
-რა სულელი ხარ,ნინუც,რა სულელი! მითხრა და გულზე მიმიკრა ის,როგორც არასდროს.









ესეც დაპირებული მეოცე თავი.
ველი ბევრ კომენტარებს შოკოლადებო!