ხელი უშვა,ერთი ნაბიჯით უკან დაიხია და მოულოდნელი სტუმარი ღიმილიანი და გაოცებული გამომეტყველებით კიდევ ერთხელ შეათვალიერა.
_ ანუ არ მეჩვენები_ ბედნიერმა ჩაილაპარაკა და ისევ გადაეხვია.
_ ამ ჯერზე არა_ რიხიანად წარმოთქვა სტუმარმა და სიძეს მხრებზე მისი განიერი მკლავი შემოხვია,მისკენ ძლიერ მიიზიდა.
_ ჩემო სტუმრებო_ დემნამ თვალი მოავლო ცნობისმოყვარედ მომზირალ საზოგადოებას,მხოლოდ მისი ოჯახი უღიმოდა სტუმარს,დანარჩენნი კი ინტერესით ადევნებდნენ თვალს სიტუაციას_ გაიცანით ჩემი ბავშვობის მეგობარი,ჩემი ძმა და ჩემი სულის ტყუპისცალი ბექა ბასხაჯაური_ თან ახალმოსულს უბიძგა,რომ წინ წარმდგარიყო და მექორწილეებს მისალმებოდა.
_ ეს კი ჩემი მეუღლია_ ხმა საოცრად შეეცვალა,გაურკვეველი იყო რა გრძნობით ამბობდა ამას,პატივისცემით თუ ირონიით,ხელკავი გამოსდო ცნობისმოყვარე თვალებით მომზირალ ცოლს და ბექასკენ შეაბრუნა.
_ ძალიან სასიამოვნოა _ თავაზიანად დაუკრა თავი და ხელზე ეამბორა_ დემეტრეს საოცარი გემოვნება აქვს_ მეგობარს მხარზე შემოჰკრა მსუბუქად ხელი და თვალი ჩაუკრა.
_ მადლობა_ ლიკას დადებითად განეწყო მის მიმართ.
_ ახლა კი დაწვრილებით მოყევი აქ ,როგორ მოხვდი,რომ მე არაფერი მითხარი_ წარბები შეჭმუხნა ზღვისფერი თვალები დააბრიალა.
_ აი ყველაფერი დაჩის მოჰკითხე_ სიცილით გახედა მისკენ მომავალ მამაკაცს_ ერთი ამას უყურე რა,მე უნდა ვსაყვედურობდე და აქეთ,რომ მიტევს.
_ მაგაზე მოგვიანებით,ბიჭო შენს აქ სანახავად თუ ჩემი დაქორწინება იყო საჭირო 5 წელია საქართველოში ვერ ჩამოგიყვანე და აქამდე ვიზამდი ამ საქმეს.
_ 5 წლის წინაც თუ იცნობდი ამ ანგელოზს მაშინ ამ დაგვიანებას არ გაპატიებ_ მოჩვენებითი სიბრაზით მუშტი მოუღერა.
_ არა არ ვიცნობდი_ უცებ დაუსერიოზულდა ხმა.
_ჰოდა ასე უკეთესია,წამოდი დამალევინე შენი ნაქები ღვინო, თორე გაშრა ყელი_ ძმებს მოხვია ხელი და სუფრისკენ მიიწია.
კვლავ გაგრძელდა ქართული,ტრადიციული მოლხენა,ქეიფი,სადღეგრძელოები თუ ცეკვები.ლიკა მაქსიმალურად ცდილობდა ბედნიერი პატარძალი ყოფილიყო თინდაც სტუმრებისათვის.დემნაც თავის მხრივ ძალისხმევას არ აკლებდა,რომ მისი ყურადღება არ მოჰკლებოდა ცოლს,თუნდაც სტუმრების დასანახად და ეს მოჩვენებითი მზრუნველობა საშინლად აღიზიანებდა,გრძნობდა არც ლიკა იყო ამ ყველაფრით კმაყოფილი.
_ როგორ შეეჩვიე აქაურობას შვილო? ხომ არაფერი გჭირდება? ხომ არაფერს განიცდი?მართალია ახლა,ამ წუთას დედა უნდა გედგას გვერდით და ის უნდა გარიგებდეს და გეხმარებოდეს,მაგრამ..._ სახეზე ნაზად ჩამოუსვა მის ერთადერთ შვილს ხელი და თავი დახარა,რომ თვალზე მომდგარი ცრემლი დაემალა.
_ ყველაფერი კარგადაა მამიკო არ იდარდო_ ხელები მჭიდროდ შემოხვია და ისე აეკრო მკერდზე,როგორც პატარა ბარტყი მშობელს.
მექორწილეები გვიან დაიშალნენ.ბევრი ხვეწნის მიუხედავად ლიკას სტუმრები არ დარჩნენ.თითქმის ყველა იმ ღამითვე გაბრუნდა თბილისში.მხოლოდ დემეტრესიანები და ბექა დარჩა მამულში.
ლიკა ისეთი დაღლილი იყო,რომ მისი დივანი ახლა არაბულ ტახტს ერჩივნა,ტანსაცნელი გაიხადა და ეგრევე მოწყვეტით დაეშვა გაშლილ ლოგინზე.
საშინელმა ხმაურმა გააღვიძა.დამფრთხალი წამოხტა და შეშინებულმა მოავლო თვალი ოთახს.გარეთ წარღმნა იყო.თავსხმა წვიმა და ჭექა- ქუხილი.ღიად დარჩენილ ფანჯარას ქარი გამეტებით ახეთქებდა ჩარჩოს.მას შემდეგ,რაც დედა გარდაეცვალა პანიკურად ეშინია ჭექა- ქუხილის.ასეთ დროს პატარა გოგოსავით მამის საძინებელში შეირბენდა და აკანკალებული მამას ჩაეხუტებოდა.ახლა კი სრულიად უცხო სახლში,უცხო ოთახში და უცხო ადამიანების გარემოცვაში იყო,გული კი გამალებით უცემდა.ცრემლები მისდაუნებურად წასკდა,დაფეთებულმა მოავლო თვალი ოთახს,ელვის შუქზე კარგად გაარჩია,რომ დემნას საწოლი ცარიელი იყო,სადღაც ახლოს საშინელი გრუხუნიც გაისმა.აკანკალებული წამოხტა და ხალათს დაავლო ხელი.მჭიდროს გაეხვია მასში და ოთახიდან ფეხაკრევით გავიდა,რომ ვინმე სულიერი მაინც ენახა ვისაც მიეკედლებოდა და ცოტათი მაინც დაიწყნარებდა გულს.
მთელ სახლში სამარისებული სიჩუმე იდგა,მხოლოდ ქარიშხალი და წვიმა არღვევდა მყუდროებას.ჯიბიდან ტელეფონი ამოიღო და ფანარით გზა გაინათა.
ნელი მოძრაობით ჩაუყვა კიბეებს პირველი სართულისაკენ და თან ჩუმად,ბუტბუტით უფალს შველას სთხოვდა.ცრემლები კი გაფითრებულ ღაევებზე უკითხავად მოედონებოდნენ.
ყველგან სიჩუმე იყო,სამზარეულოში,მისაღებში,ეზოშიც კი.მხოდ დემნას კაბინეტიდან გამოდიოდა შუქი და გაურკვეველი ხმები.ლიკამ ისევ დახედა ტელეფონს.ღამის 4 საათს აჩვენებდა.იმის იმედად,რომ იქ ვიღაც სულიერი ეგულებოდა,რომელიც ამ საშინელ ღამეში სიმარტოვისაგან იხსნიდა,იქეთ აიღო გეზი,ფანარი კი გამორთო.რაც უფრო უახლოვდებოდა კაბინეტს,მით უფრო გარკვევით ესმოდა ხმები.ერთი დემეტრე იყო,მეორე კი ბექა.გარკვევით შემოესმა მისი სახელი,მაშინვე შედგა,ცნობისმოყვარეობამ სძლია და დაძაბული კედელთან აესვეტა.
_ ლიკა ასეთი არ ჩანს_ ეს ბექა იყო.
_ მართალი ხარ,ახლა მეც ვიცი,მაგრამ წარსული აღარ მობრუნდება.
_ ასეთი იმპულსური არასოდეს ყოფილხარ,მისი ცოლად მოყვანა რამ მოგაფიქრა? გაგიჟდი?
_ მან მე დამამცირა.
_ და ეს სასჯელია თუ რა?
_ ცხელ გულზე მხოლოდ ეს მომივიდა გონებაში.
_ გიჟი ხარ,ნამდვილი გიჟი.ვთქვათ ლიკამ მართლა გაწყენინა,გატკინა,დალაპარაკებოდი,იქნებ არ სურდა ასე გამოსვლოდა,ბოდიშს მოგიხდიდა და ეგ იქნებოდა.ახლა რა? ცოლად მოიყვანე,არხ იმას უყვარხარ და არც შენ გიყვარს და შენი აზრით ესაა სასჯელი?
_ ხუთი წლის მერე იმიტომ ჩამოხვედი ფინეთიდან ,რომ ტვინი გამიბურღო და საყვედურებით ამავსო? რაც არი არი,აწი არ შეიცვლება.
_ არ უყვარხარ დემნა.
_ არც მე ბექა.
_ და ეს ნორმალურია?
_ გთხოვ აგიტაცია არ გინდა რა.
_ ძმაო ნუ გწყინს,მე სულ სხვანაირად წარმომედგინა შენი ოჯახი.ახლა კი ვხედავ შენც უბედური ხარ და ისიც გაგიუბედურებია.
_ დრო გვიჩვენებს ამას ბექა,თუ ისიც ასე დაასკვნის,რაღაც დროის მერე შესაძლებელია ხელის გაწერა.
_ რას სულელობ.
_ მე არ მიყვარს,არ იმას,როგორ ფიქრობ ასეთი ქორწინება დიდხანს იარსებებს?
_ შეიყვარე,შეაყვარე თავი.
_ არა.
_ რა არა?
_ მე მას არ შევუყვარდები,ვერ მიტანს,სოფლელ გოიმად მთვლის.
_ შენ სცადე.
_ არაფერი გამოვა.
ლიკა კედელს მიყრდნობილი ტიროდა,მაგრამ არა მარტო ჭექა-ქუხილის შიშის გამო,ახლა ამ წუთას,იმან რაც მოისმინა სხვა ემოცია და ფიქრები წამოშალა მის გონებაში და გულში.განიცადა,სადღაც სიღრმეში განიცადა,რომ ყველაფერი ასე უაზროდ დაიწყო მასსა დს დემნას შორის და სავარაუდოდ უფრო უაზრო დასასრულისაკენ მიდიოდა.აი ამიტომაც ტიროდა.
_ აბა ნათიას უყვარხარ თავდავიწყებით ისეთი,როგორიც ხარ და მოგეყვანა_ ისევ ბექა.
_ ეგ არ მიხსენო,ამოვიდა ყელში მისი უაზრო გამოხტომები და ცრემლები.
_ ისე დემნა სიმართელე,რომ ითქვას ლიკა ძალიან ლამაზია,ზრდილობიანი.
_ ზრდილობიანი? ნუ გამაცინე.
_ თავაზიანი,კულტურული.
_ აბუქებ დამიჯერე.ლიკა ალბათ კარგი გოგოა მაგრამ,ჩვენ სხვადასხვ ვართ,მას არასოდეს მოვეწონები,არასოდეს დაინტერესდება ჩემით,ამიტომ…..მოდი ამ თემაზე ლაპარაკს შევეშვათ,შენ ეს მითხარი,როდემდე რჩები აქ?
_ უკვე მოგბეზრდი?გითხრა,როდემდე? სანამ ლიკას არ შეგაყვარებ_ თქვა ომახიანად გაეცინა.
გარეთ კი უცრბ საშინლად დაიგრუხუნა,ისეთი ხმა იყო თითქოს ბომბი აფეთქდაო,ლიკას გაგიჟებას მხოლოდ ეს აკლდა, დაფეთებული შეხტა,განწირულ ხმაზე შეიკივლა და უგონოდ დაეცა იატაკზე.
P.s.
ხვალ ორმაგი იქნება❤