მთელი დღე გავატარე მზადებაში,ყველაფერი დავამზადეთ.5საათი იყო ლელამ ძალით გამაგდო მოსამზადებლად
-ანაბელ მოეშვი ყველაფერს საცააა მოვა ვაჩე და ასე უნდა დახვდე?
-კაი ლეეე რაიყო შეიხი ხოარ მოდის ვაჩეა რა :დ
-მოკლედ არაფერი გეშველება რა
ნახევარ საათში მზად ვიყავი,მოკლე წითელი კაბა მეცვა,თმები გაშლილი,მხრებზე მოხდილი მქონდა,სარკეში ჩავიხედე თითქოს არაფერი მაკლდა ბედნიერებისთვის საერთოდ არაფერი მაგრამ....ალექსანდრე ის ხომ სხვა იყო ..ყველას თავისი ადგილი ქონდა ჩემს ცხოვრებაში ხოლო ალექსანდრეს ადგილი თავისუფალი იყო და ალბათ ვერც ვერავინ დაიკავებდა ამ ადგილს..ვერავინ შეძლებდა ამ ადგილის დაკავებას,გიჟივით დავიწყე სიცილი..რას მიკეთებდა ადამიანი რომელსაც არ ვიცნობდი არ ვიცოდი რა უხაროდა,რა ტკიოდა,რა აბედნიერებდა..არაფერი ვიცოდი მასზე მაგრამ ის იმაზე მეტი იყო ვიდრე რომელიმე ჩემი ’’თავგამოდებული’’ მეგობარი.ამ ფიქრებიდან ლელამ გამომიყვანა...
-ბელს დედი მოვიდა ვაჩეე ჩამოდი ახლავე
-ახლავე დეე
უცებ მოვირგე ღიმილიანი სახე და გავედი ოთახიდან.ვაჩე ხელებ გაშლილლი მელოდა გაღიმებული,მე გავიქეცი და ჩამოვეკიდე კისერზე მონატრებულ მეგობარს ^_^ კარგი საღამო გავატარეთ,შეიძლება ითქვას,რომ ასე კარგად საღამო როდის გავატარე აღარც მახსოვდა,ტელეფონი ოთახში მქონდა დატოვებული და არც მიმიქცევია ყურადღება...უკვე ღამის 2საათი იყო ვაჩე წავიდა და დედას სუფრის ალაგებაში ვეხმარებოდი და როდესაც დაქანცული საძინებელში შევედი 5 გამოტოვებული ზარი დამხვდა ნენესგან,გამიკვირდა და შემეშინდ ავიფიქრე რამე ხომ არ უჭირს თქო და გადავურეკე
-ნენ ხო მშვიდობაა ბუს?
-ბელ სად ხარ ამდენს ხანს ასჯერ დაგირეკე უკვე :|
-გოგო ჩემი ვაჩე ხო იცი ? ის ჩამოვიდა და სტუმრად იყო,ხოიცი ჩემებს როგორ უყვართ? <3 კაი მითხარი ეხლა რახდება ამ დროს უმიზეზოდ არ დამირეკავდი
-ბელს არ ინერვიულო კარგი?
-კარგი ნუ მაშინებ მითხარი რახდება
-მოკლედ დღეს ალექსანდრე დავინახე 11 საათისთვის,ვიღაც გოგოსთან ერთად მოდიოდა ხელ გადახვეული და იცინოდნენ,მგონი ფხიზელი არც იყო ..
-ხო?
-არინერვიულო კარგიი? უბრალოდ უნდა მეთქვა ვერ დაგიმალავდი ვიცი რომ ეგ ადამიანი ყველაფრის მიუხედავად ბევრს ნიშნავს შენთვის და არ მინდა გული გეტკინოს მეტად..გთხოვ დაივიწყე და ვინმე ნორმალურს შეხედე...რაღა ეგ აზიატი ბიჭი გინდა?
-კაი ნენე <3 მადლობა რომ მითხარი პირიქით :)
-კაი პუს :* დაიძინე ეხლა და არ ინერვიულო მაგ ტიპისგამო
ტელეფონი გავთიშე და დავემხე საწოლზე,ვფიქრობდი რა მომწონდა მასში რა იყო ის რასაც სხვებშI ვერ ვხედავდი...მაგრამ ეს მისი ფარული სახე იყო,რომელიც არავინ იცოდა,არავინ მის გარდა მე სწორეს ის ალექსანდრე მომწონდა მარტო რროო იყო თავის თავთან ...ამ ფიქრებში გავატარე მთელი ღამე,რა გასაკვირია რომ ძილი ახლოსაც არ მეკარებოდა