-ნათელააა, ქალოოო,ხო ჩამაწერინებ ოსტრის რეცეპტს?-ხმა დაწვრილებული ვკიოდი და ჩემს მეზობელ ნუნუკას ვანსახიერებდი,თან ფეხით ვკენწლავდი ბურთს და ჩემი მეზობლის ნათელას სახლში შევდიოდი
-ოხ მართლა ნუნუკა მეგონე გოგო რაიყო-გამოვიდა ვიშვივით ქალი სამზარეულოდან
-ნატუშკაა, მოდი ჩაგპროშკნო-მივვარდი ქალს და ლოყები დავუკოცნე
-ნეტა ოდესმე ჭკუა მოგემატება?-სიცილი ატეხა ქალმა და მისაღებში წაამათია იღლიაში ბურთამოჩილი
-ვაა ნიკუშაც აქ ყოფილაა-როდესაც მისაღებში მჯდარი უცნობ-ნაცნობი ტიპი დავინახე ვთქვი, ბიჭთან მივედი და გაკრეჭილმა ჩამოვართვი ხელი
-როგორ მიდის საქმეები უნივერსიტეტში?-ვკითხე დ გვერდით მივუჯექი
-ბებია ეს ვინაა?-გაკვირვებულმა გახედა ნიკამ ნათელას
-ნატუშკა, არ გამაგიჟო, არ გითქვია ვინ ვარ? ხოიცოდი სკოლის მერე მოვიდოდი-გავხედე ქალს
-ეს ის გიჟია შვილო რომ გიყვებოდი გახსოვს?-ჰკითხა ნიკას ნათელამ
-რომელი გიჟი?-გაიკვირვა იოსელიანმა
-აი ჩემს თავზე რომ ცხოვრობს, ეს მყავს ერთადერთი იმედი, აბა შენ 10 წელიწადში ერთხელ გახსენდები-მწუხარებით თქვა ქალმა და მომეხუტა
-ბიჭო მერე შეიძლება ესე ბებია მიატოვო? ჩემი ნატუშკა როარა ვინ წამყვებოდა დირექტორთან სულ ჩემს მშობლებს რომ იბარებდნენ?-ვკითხე გაკვირვებულმა იოსელიანს
-უი ბებია მართლა, რაქენი დღეს რუსულის საკონტროლოში? ხო გასწავლე ის სიტყვები-შემეკითხა ნათელა
-რა ვქენი ბებია და დავგლიჯე ყველაფერი იმენა, ქალმა ოღონდ თავი დამანებეო და 10იანი ჩამიწერა-სიცილი ამიტყდა მე
-მოდი გეშიება ეხლა შენ, დაჯექი გაჭმევთ ორივეს-თბილად თქვა ქალმა და სამზარეულოში გავიდა, მე კი ჩემი ბურთი იქვე კუთხეში მივაგდე, ზურგიდან ცარიელი ჩანთა მოვიხსენი და ისიც იქვე დავაგდე,ხელები დავიბანე და მაგიდაზე დავჯექი
-დიდიხანია ბებიას იცნობ?-მკითხა ნიკამ და ჩანგალი ხელში მოიმაჯვა
-აი ბოლოს რო აქ იყავი მაშინ მე დავიბადე და მაგის მერე რა-პირგამოტენილმა ვუთხარი და ხელსახოცით პირი მოვიწმინდე
-ბებია რა ხდებოდა სკოლაში?-გვერდით დამიჯდა ნათელა
-ფეხბურთი ვითამაშე ბიჭებთან ერთად, დავეცი და გონს რო მოვედი ექთნის ოთახში ვიყავი, მუხლი გადავიტყავე და შარვალიც კიდე უფრო დაიხა-მუხლი ოდნავ ავწიე ჰაერში და გახეული შარვლის შიგნით გადატყაული ფეხი ვაჩვენე
-გოგო რატო ხარ ეგეთი ქაჯი-ამოიოხრა ნათელამ
-აუ კაი რა ბებია, აბა მაკიაჟით ვიარო სკოლაში და ყოველ მეორე ბიჭს ვეზასაო? -გაკვირვებულმა ვუთხარი
-გოგო, ბიჭი გიზის აქ-თავში ხელი წამომარტყა ქალმა
-ვაიმე კაი რა, მაგას ეხლა ეგ გაუკვირდება თუ რა-სიცილით გავხედე ნიკუშას და თავზეხელი გადავუსვი პატარა ბავშვივით
-გოგო-შემომიღრინა მანაც და ხელი მოიშორა თავიდან
-კალათბურთი იცი?-ვკითხე იოსელიანს და ამჯერად ბებიის გამომცხვარი ნამცხვარი შევჭამე
-არა-თავი გააქნია მან და სწრაფად წამოდგა ფეხზე კარზე ზარი რო გაიგო-ალბათ ჩემი ბიჭები არიან
-ვაა ბიჭები გყავს?-ვკითხე და უკან გავეკიდე, არაფერი უპასუხია, კარი რომ გააღო და ორი აყლაყი დავინახე კარის ზრურბლზე ხელი ავიქნიე დანანების ნიშნად
-მეგონა პატარა ბიჭები იქნებოდნენ-ჩავილაპარაკე და კარგად ნაჭამი დივანზე გავიშხლართე, ბურთი გულზე მივიხუტე და ისე დაველოდე მოვლენების განვითარებას
-ესაა ბებიაჩემი ნათელა,ეს კიდე არვიცი ვინაა და არც სახელი ვიცი-ანიშნა ჩემზე
-მე ნათელას ლეკვი ვარ, ბუბუ მქვია-წამოვხტი ფეხზე და გავიკრიჭე
-ვაა, რაჯიშის ხარ?-შემეპასუხა იოსელიანი
-ეს კიდე ჩემი მეგობარია, ელენე ქვია-გამოვიდა სამზარეულოდან თეფშებით და ჭიქებით ნათელა
-აუ მე ხო შენი ლეკვი ვარ კუუუსს-დავიჯღანე და ბებიას მივვარდი
-ნუ მაიმუნობ-თითი დამიქნია და თეფშები მაგიდაზე განალაგა
-ესენი ჩემი მეგობრები, ერეკლე და გიორგი-გაგვაცნო ნიკუშამ
-თქვენ გაერთეთ ბებია, ელენეს სამეცადინო აქ დაჯდება იმეცადინებს-თვალები მიბიალა ნათელამ და ჩემი წიგნებით დატვრთული დაჯდა იქვე კუთხეში დივანზე
-აუ ბებიკო, გეხვეწები რა საღამოს ვიმეცადინოთ, ბიჭები გამომივლიან კალათბურთი უნდა მასწავლოობ-ყელი გამოვიწელე მე
-არმაინტერესებს, რას გიგავს მუხლები-გაბრაზდა ის
-აუ ხელები მაქ მთელიი-იდაყვები ვაჩვენე და დავეკრიჭე
-ღმერთო შენ დამიფარე-პირჯვარი გადაიწერა ნიკამ დ. მაგიდაზე დაჯდა
-იმეცადინე და მერე ითამაშე-არ ნებდებოდა ის
-იგივე მაქ-ვუთხარი და გავიკრიჭე
-რაში გაქ იგივე?-მკითხა გაკვირვებულმა
-ყველაფერში-არ ვწყვეტდი მსახიობობას
-კაი ბე, დაანებე თავი, აქ მოვა და ჩვენგაგვართობს-დაუძახა ნათელას ნიკამ
-გაგართობთ რა კლოუნი ვარ?-გავიცინე და ერთ-ერთ ბიჭს გვერდითმივუჯექი, შავთმიანი იყო გადაპარსული თავით და საოცრად სიმპატიური
-მოდი ეს დალიე-წინ გადმომიდო არყით სავსე ჭირა მესამე ბიჭმა, ქერა ცისფეთვალებამ მგონი გიორგიმ
-შენ გიორგი ხო? მოკლედ რამნიშნვნელობააქ, ჩემს დაქალს და მეორე დედას მესამე ბებიას და ერთადერთს, ნათელას გაუმარჯოს-ვთქვი და სწრაფად გადავკარი არაყი
-მიაყოლე-მომაწოდა ხაჭაპური ერეკლემ
-არმინდა-ხელი ავიქნიე და ამანჭული სახე ძლივს გავასწორე
-ბებია მაგას დაალევინეთ?-ქოთქოთით შემოვარდა ნათელა ოთახში
-ხო არშეიძლებოდა?-იკითხა ნიკამ
-მასწავლებელთანაა წასასვლელი, ჩემი სიკვდილი-თავში შემოირტყა ხელი ნათელამ
-არგავკარი იმ მათემატიკას??? ხვალ ვისწავლი, მოდით დავლიოთ-გადავიხარხარე და არაყი გავანაწილე ჭიქებში

-----

-მიყვარს სმა და მიყვარს ჭამააა-ვმღეროდი ბოლო ხმაზე და გულთან ხელი მქონდა მიბჯენილი, თვალებსძლივს ვახელდი ისე ვიყავიმთვრალი,
-რაარის ეს არ გრცხვენიათ? როგორ დაათვრეთ ამხელა ვირებმა პატარა ბავშვი,არც თქვენ არგაქვთ ჭკუა თავში-ილანძღებოდა ნათელა
-წავალ ავიყვან ზემოთ დავაწვენ-ყველაზე ფხიზელმა, ერეკლემ ითავა ჩემი ზემოთ აყვანა და დაწვენა, მშობლები სახლში არ იქნებოდნენ მაგრამ გასაღები იქვე, ქოთნის ქვეშ იდო,ერეკლეს ვანიშნე და კარი გავაღებინე, წელზე ხელი მოვხვიე და ჩემი ოთახისკენ წავათრიე
-ნელა-მეუბნებოდა სიცილით ერეკლე და წელზე მჭიდროდ მხვევდა ხელბს
-სტოპ, გაჩერდი-ვიკივლე უცებ და გავჩერდი, სეიოზულისათ ავხედე მას, მაღალი იყო,ამიტომ ფეხიის წვერებზე ავიწიე და სწრაფად ვაკოცე წითელ გაბუშტულ ტუჩებზე
-ბიჭები დამცინიან როგორ არ გიკოცნია არავისთვისო და შანსი გამოვიყენე.......


მოკლედ ვეღარ მოვითმინე რო რამე ჩემებური არ დამეწერა, რუსულის საკონტროლო მაქ ხვალ და მეცადინეობის მაგივრად ისე მომაწვა და შევედი მუღამში რო დავწერე ეს რაა, არვიცი რა გამოვა მარა რაც არი არი, ეს ვარ მე და ვსო! სიყვარულით თქვენი ჩუმაა <3