"პარადოქსია, რომ რაც უფრო მეტად მინდა შენთან ყოფნა,
მეტად მშორდები და ამის გამო, კიდევ უფრო მეტად მინდება ჩემთან რომ იყო...
ფიქრებში გართულს შემომაღამდა, საათს რომ დავხედე უკვე 9 ხდებოდა, დიტო აქამდე უნდა მოსულიყო, ნეტავ სადარის?... ალბათ სამსახურშია.. (ვფიქრობდი ამ მიზეზებზე და ტავს უფლებას არ ვაძლევდი რომ სხვა რამე მიზეზი გამევლო გონებაში.
უცებ კარის ხმა გავიგე და მისი ხმა
-მოვედი. (დიტო)
მისაღებისკენ გავიქეცი და მოვეხვიე, შეყოყმანდა მაგრამ მერე თვითონაც მომხვია ხელები.
-როგორ ხარ? (მე) ნელა ავხედე დიტოს და თან ხელები გავუშვი
-კარგად და შენ? (დიტო)
პიჯაკი გაიხადა და მომაწოდა
-არამიშავს (მე)
სააბაზანოსკენ მიდიოდა, მეც უკან გავყევი.
-წყალს გადავივლებ კაი? (დიტო) რომ მიხვდა უკან მივყვებოდი მივხვდი ჩემს მოსაშორებლად მითხრა ეს.
-კაი, მე ხელს გიშლი? (მე) გულზე ხელები გადავიჯვარედინე და აბანაზის კარს მივეყუდე
-ჰჰ, კაი, იდექი მანდ თუ ესე ძაან გინდა. (დიტო) ირონიული ტონი დავიჭირე მის ნათქვამში და შემდეგ ჩაღიმება.
დუშკაბინა და ჯაკუზი, ორივე ერთ სააბაზანოში არის მოთავსებული, ტანსაცმელი გაიხადა, თან თვალებს ჩემსკენ აპარებდა შიგადაშიგ, შემდეგ მზერა გამისწორა და ისევ ‘’რაღაცნაირი’’ ტონით მომმართა
-ისეთი სექსუალური ვარ მეშინია გულმა არ დაგარტყას, ამიტომ დუშკაბინის კარს მივიხურავ. (დიტო) თვალი ჩამიკრა და კარი მიხურა
(შეყვარებულობანას მეთამაშები თუ ესე ძაან ვეღარ მიტან? ) ვფიქრობდი ჩემთვის...
2წუთში მეც გახდა დავიწყე, დუშკაბინას გამჭვირვალე შუშები აქვს, თუმცა ოდნავ დაბურული, ვხედავდი როგორ იყურებოდა ჩემსკენ, ჯაკუზი ავაქაფე და ლიფი შევიხსენი და დუშკაბინის საკიდზე ჩამოვუკიდე,შემდეგ ჯაკუზთან მივედი და საცვალიც გავიხადე, ვგრძნობდი თვალს არ მაშორებდა, სულ ვუნდოდი ადრე ეხლა კი დაახლოებით ერთი თვეა არ მომკარებია.
ჯაკუზში ჩავწექი და პირდაპირ მას ვუყურებდი.
ვხედავდი როგორ იმოქმედა ჩემმა ამ საქციელმა მასზე, თვალები დავხუჭე და ფეხები მაღლა, ჯაკუზის კიდეზე შემოვაწყვე.
უცებ ვიგრძენი მისი თითები ჩემს სხეულზე, ფეხზე აყოლებდა თითებს და თან დაბლა ჩამოდიოდა ჯაკუზში.
თვალები გავახილე და თვალებში ჩავაშტერდი რომლებშიც ცეცხლი ენთო, მისი გულის ცემაც კი მესმოდა, როგორი გაძლიერებული ტემბრით ძგერდა, სუნთქვაც გახშიებოდა და ჩემსკენ მოიწევდა.
-ჩემზე სექსუალური შენ აღმოჩნდი ვაღიარებ, დავმარცხდი. (დიტო) ნერვიულად წარმოთქვა და წელზე ხელები მომხვია, მისკენ მიმიზიდა და ტუჩებს დაეწაფა, ისე გაშმაგებით მკოცნიდა რომ თავი სიზმარში მეგონა.
-დიტო... (მე) მინდოდა მეთქვა რატომ მექცეოდი ესეთქო მაგრამ არ მაცადა, ხელში ამიყვანა და საძინებელში შემიყვანა, სულ სველები ვიყავით, მაგრამ არცკი დაფიქრებულა, მაშინვე საწოლზე დამაწვინა და კოცნას და მოფერებას შეუდგა, ჩემს ზემოდან მოქცეულ სხეულს მეც მთელი სხეულით ვეკვროდი, შემდეგ იყო გამაბრუებელი ჰანგები და მივხვდი რომ მას ისევ ძველებურად ვუყვარდი.
-მიყვარხარ ანანო (დიტო)
-მეც მიყვარხარ დიტო, მაგრამ შენ უყურებდი ჩემს ცრემლიან თვალებს და არაფერს უხერხებდი მათ, შეგიძლია უბრალოდ მიპასუხო რატომ მექცეოდი ასე? რამე არასწორედ გავაკეთე? რამე გაწყენინე? (მე)
-არა, მაპატიე კაი ჩემო ტოჯინა (დიტო)
შუბლზე მაკოცა და ზედ უფრო და უფრო მიმიკრა.
შემდეგ წყალი გადავივლეთ ორივემ ერთად და ჩახუტებულებმა დავიძნეთ.
დილით რომ გავიღვიძე და მას ჯერ კიდევ ეძინა, ფრთხილად ავდექი ყავა მოვუმზადე და საწოლში მივუტანე
-დილამშვიდობის თოჯინა, ასე ადრე რატო გაიღვიძე? მოდი ჩემთან, შენ ხა დილით ჩემი ყავაც და ყველაფერი (დიტო)
ყავა გვერდით კომოდზე დავდე, ხელი მომკიდა და საწოლში ჩამაგდო.
-დიტო ძალიან გიყვარვარ? (მე)
პატარა ბავშვივით ვუსვავდი სულელურად კითხვებს.
-ჩემი სულელი გოგო ხარ შენ, ძალიან მიყვარხარ და ჩამეხუტე რა (დიტო)
წარბები შეკრა და ხელებითაც მანიშნა ჩამეხუტეო.
მეკი მთელი არსებით მივეკარი ზედ.
ცოტა ხნიშ შემდეგ ყავა დალია, შემდეგ კი აბანიში შევიდა მოსაწესრიგებლად, მე ოთახის დალაგებას შევუდექი, რამდენი ხანია ასეთი ბედნიერი არ ვყოფილვარ. მისმა ტელეფონმა დაიწკრიალა და დავხედე, სახელი არ იყო მითითებული ნომერზე, შეტყობინება იყო, შეტყობინების გახსნის გარეშეც ჩანდა რაც ეწერა. ‘’თვალთმაქცობამ და თამაშმა არ შეგითრიოს და არ დაგავიწყდე, სიგიჯემდე მინდიხარ’’ ეს რომ წავიკითხე თვალებში დამიბნელდა და აზრზე მოსვლა ძლივს მოვახერხე, ჩემთვის გასაგები იყო და ყველაზე დიდი ტრამვა იყო რომ დიტოს სხვა ყავდა და თან იმ სხვასთან დამცინოდა, ან არ ვიცი უბრალოდ სიკვდილი მინდოდა, არ მინდოდა მისი დანახვა. გული მომიკლა ამ ყველაფერმა და საწოლზე ჩამოვჯექი, ცრემლები მოვიწმინდე და მეთვითონაც არ ვიცი ესე როგორ მაგრამ საკმაოდ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილება მივიღე.
ამასობაში ისიც გამოვიდა აბაზანიდან, გავუღიმე და ეხლა მე შევედი აბანოში. დუშის ქვეშ დავდექი და ვფიქრობდი ჩემს გადაწყვეტილებაზე
-არადა როგორ მეგონა რომ მთელი არსებით გიყვარდი.. როგორ მეგონა... როგორ მჯეროდა... ვჩურჩულებდი ჩაკეცილი და პირზე ხელებ აფარებული ვტიროდი, მინდოდა უბრალოდ ვინმეს ამოეღო გული ჩემთვის რომ აღარაფერი აღარ მეგრძნო, არ მეგრძნო ის ტკივილი რასაც ვგრძნობდი.
ჩემს თავს პირობა მივეცი რომ ეს მასზე უკანასკნელი ცრემლები იყო და მეტს აღარ ვიტირებდი.
'ძალიან მძიმეა, როდესაც ადამიანი გეუბნებოდა: მიყვარხარ. და გპირდებოდა
სამუდამო სიყვარულს. შემდეგ კი მოულოდნელად აღმოაჩენ რომ ეს ყველაფერი კარგად დადგმული სპექტაკლი ყოფილა.
სადღაც უნდა არსებობდეს სიყვარული,
რომელსაც არ აქვს დასასრული.'





ვიმედოვნებ მოგეწონებათ თუმცა მგონი არ ღირს გაგრძელება... არ აქტიურობთ