1 თვე გავიდა რაც ლიკა გარდაიცვალა თითქოს ცხოვრება მოკვდა მასავით არავინ აღარ იღიმებოდა გაბრიელის სახლში კი მდუმარება იდგა როგორც მის სულში. აკო და კოსტა ბევრს ცდილობდნენ გაემხნევებინათ მეგობარი მაგრამ ამაოდ ის იჯდა ლიკას სურათით ხელში და ხმას არ იღებდა საჭმელსაც მხოლოდ მაშინ ჭამდა როცა ბიჭები არარ მოეშვებოდნენ. ყოველ რამით საშინელი სიზმრები ტანჯავდა გაროს ხედავდა ლიკას რომელიც ხელგამოწვდილი იდგა სისიხლიანი პერანგით და ეუბნებოდა რომ მან არ შეუსრულა თხოვნა ყოველ რამე რეთი და იგივე სიზმარი ესიზმრებოდა და კლავდა იმაზე ფიქრი რომ ლიკას სურვილი ვერ შეასრულა ტან იმაზე ფიქრობდა არ ვერ შეუსრულა მას .დრეები ერთმანეტს მისდევდა და ერთხელ როცა ჩვეულებრივ გაბრიელი იჯდა დალიკას სურათს დაშტერებოდა აკო შემოვარდა ოთახში და გაბრიელს მივარდა
- გაბრო სასინელება მოხდა -ბიჭი ვერარ სუნთქავდა-მარიამი.... მარიამამ სცადა ბავშვთა სახლში რო იყო .... გამოქცეულა და ლიკას და მისი სახლის სახურავიდან გადმომხტარა-გაბრიელმა ეს რომ გაიგონა გული შეეკუმსა მარის სიკვდილს ვერ დაუშვებდა მაშინვე წამოვარდა და ამ დროის განმავლობაში პირველად ამოიღო ხმა
- როგორ არის-მკაცრი ხმა ჰქონდა ტიტქოს ამ დროის გამავლობაში ის გარდაიქმნა ახალ ადამიანათ რომელიც ახლად დაიბად
- კომაშიან საავადმყოფოში კოსტა იქ არის ჩვენ შეგავტყობინეს მეურვე რომ არავინ ყავს -აკომ ამისუნთქა და ახლა იმან სეუკვრა სუნთქვა რომ მისი მეგობარი ასეთი სეცვლილი ნახა
- ახლავე იქ მივდივართ -დინჯი ნაბიჯით გავიდა გაბრიელი ოთახიდან აკო კი პირდაღებული დაეჩა რადგან ის გაბრიელი რომელსაც იცნობდა თითქოს ლიკასტან ერტად დასამარდა , მისი იუმორის გრძნობა რომელსაც სიკვდილის ყურებისასაც არ კარგავდა აღარ არსებობდა.
მალე მივიდნენ საავადმყოფოსი გაზაში აკო გაბრილს დაწვრილებით უყვებოდა ყველაფერს . იქ მისულებს ფალატასტან კოსტა დაუხვდატ ბიჭსაც გაუკვირდა არ ელოდა გაბიელის აქ ნახვას ეგონა რაფერს მოიმოქმედებდა მაგრამ შეცდა გარიელი ექიმსაც ელაფარეკა და ყველაფერი მოაგვრა მერე იერი ორჯერე დარეკა და წავიდა ეს იყო და ეს მხოლოდ .მეორე დღეს კვლავ მოვიდა იკითხა რამე წინსვლა ხომ არ არისო და წავიდა ერთი კვირა ასე გეძელდებოდა სანამ ერთ დღეს პალატაში არ სევიდა და როცა აპარატზე სეერთებული და სახედალეწილი მარიამი დაინახა გული შეუწუხდა მაგრამ არ დაიმცნია აფორიაქება გვერდით დაუჯდა და დააკვირდა როცა უყურებდა უფროდა უფრო აოცებდა ის მსგავსება რომელიც მასა და ლიკას შორის იყო აქამდე ეს არ შეუმჩნევია და ეს აშინებდა ყველაზე მეთად ერ მზგავსება რომელიც სულს უმძიმებდა და კლავდა და წვრილებით გაახსენდა ის ავბედითი დღე როცა ლიკა წაართვეს და მხოლოდ ახლა მიკვდა რას გულისხმობდა სიზმარში გოგონა რომელიც სიცოცხლის ბოლომდე ეყვარებოდა მარის მიხედეო ეხვეწებოდა ამის გახსენებაზე არაკაცად იგრძნო ტავი და ცრემლებიც კი გადმოსციდა „ ღმერთო რა საშინელება ვარ ეს როგორ დამავიჭყდა არვარ ღირსი რომ ვიცოცხლო არც ლიკას რირსი ვიყავი მაგრამ ის რატომ მოკალი ის ტყვია მე მეკუთვნოდა რატომ გამწირე ამ სატანჯველისთვის რა დავაშავე ჩემი დანაშაული მხოლოდ ისარის რომ ლიკა სემიყვარდა და მინდოდა მასაც ვყვარებოდი , ღმერთო დაეხმარე მარიამს ის კარგად უნდა იყოს წაიღე ჩემი სიცოცხლე მის მაგივრად გთხოვ ლიკას სიცოცხლეში ვერ გავცვალე ჩემი მაგრამ მარის ნუ წამართმევ რაიქნება ამა ს ვეეღარ გავუძლებ“ ფიქრობდა ბიჭი როცა აფარათი აწრიპინდა ხაზი აღარ იკლაკნებოდა სწორად მიაფობდა ეკარანს გაბრიელმა ყვირილი ატეხა და გარეთ გავარდა პალატაში ექიმები შევარდნე და გაულის ამაუშავება სცადეს შემზარევ სცენას უყურებდა გაბრიელი ეგონა მარიამი მოკვდა გაიქცა მირბოდა მაგრამ სად არ იცოდა ახლა მხოლოდ ბრაზი ახრჩობდა საკუღარ თავს ვერ პატიობდა იმას რომ ლიკას ბოლო თხოვნაც ვერ სეუსრულა სიკვდილი უნდოდა ხსნას მხოლოდ ამაში ხედავდა . სახლში მივარდა დანა აიღო და ლიკას სურათი რომელზეც ჯერ კიდევ ღიმილიანი გოგო იყო გამოსახული მანქაქნაში ცაჯდა რომელიც იმ ამბის მერე პირველად დაძრა და ლიკას სახლისკენ გავაედა მალე მივიდა გასაღებით გააღო და შიგნით შვიდა გული ატკინა იმ ფაქტმა რომ ლიკა არარ გაომიქცეოდა და არ შახტებოდა გულში ვეღარ ჩაიკრავდა და მარის ბუზღუნს ვერარ მოისმენდა რომ არასრულწლოვანი იყო და ესეტების ყურება არ შეიძლებოდა მისთვის. ლიკას ოთახის კარი ნაზად და მოწიწებით შეაღო კარადაში ჯერ კიდევ ეკიდა მის ტანსაცმლი რომელსაც მისი სურნელი შერჩენოდა დიდი ხანი ეფერა მის ნივთებს და ბოლოს დანას მიუბრუნდა რომელიც ლიკამ აჩუქა მაშინ ლიკა დაცინოდა რომ ისეთი დანა რა ქონდა როგორც კინოებში ძველ ბიღებს მოხატული და ლამაზი ამითომ გოგომ შეუკვეთა და ისეთი ლმაზი დანა აჩუქა გაბიელის სამეგობროში ყველა მას შნატროდა და გაბროს ეხვეწებონნენ ეჩუქებინათ მაგრამ ბიჭისთვის ეს ნივთი ისეთი ძვირფასი იყო რომ ლიკასც რომ ეთხოვა მოეციო მასაც კი არ მისცემდა . მაჯაზე დაიდო დანა და კარგი ადგილი სეარჩია და წამია მიასედებში დაისერა ვენა ახალ მეორე ხელის დრო დადგა მაგრამ სანამ რამეს მოახერხებდა ოთახში კოსტა შემოვაედა და დანა ხელიდაბ წაგლიჯა მეგობარს მაგრამ როცა დაინახა რომ ერთი ხელის დასერვა უკვე მოესწრო გაბეაზდა და მუშტი უთავაზა გაბრიელიც გაბრაზდა და თვითონაც მოუქნაი მაგრამ ისე დასუსტებულიყო ძალა აღარ ეყო
- შე ლაჩარო იდიოტო რას აკეთებ ადვილია აქ სამყაროში ცხოვრებაა ძბელი ახლავე აეთრიე და სავადმყოფოში წამოეთრიე ხელი გადაგიხვიონ -კოსტა გაბრიელს დასწვდა
- თავი დამანებეთ ყველა ყელში ამოხვედით დამთოვეთ და მომეცით საშვალებე მოვკვდაე-გაბრიელი წინააღმდეგობის გაწევას ცდილობდა მაგრამ კოსტა რომელიც ხელზე ზეწარს ახვევდა და ცდილობდა სისიხლდენა შეეჩერებინა უფრო ძიერი აღოჩბდა მალე
- ლიკა შემს გამო მოკვდა ახლა მარიამიც ჩემმა დაუდევრობამ მოკლა შემდეგი შნ იქნები არ გეშინია კოსტანტინე-გაბრიელმა ცინიზმი გაურია ხმაში და სიმწრისგან გაიღიმა-იცი ლიკამ ბოლოს რა მთხოვა მარის მიხედეო ეს კი ვერ გავკეთე ეგოიტი ვიყავი და ამიტომ მოკვდა ლიკა ვიცოდი რომ ის მაინც გარევ და ამ საქმე ში და საფრთხეში ჩააგდებდა მაგრამ არა იმის მაგივრად რომ დავშორებოდი რა გავაკეთე ახლა კი მარიამი მოკვდა ჩემი სისულელით და ეგიოზმით
- იდოტო მარი ცოცხალია და მეორედ ეგეთი სისულელე არ გავიგონო შენგან თორემ ჩმი ხელით დაგახრჩობ სანამ შნ ვენებს გადაიჭრი-კოსტა შეეცადა გაბრიელი ოდნავ მაინც გამოეყვანა მდგომარეობიდან მაგრამ ამაოდ ის არც იცინოდა არც ტიროდა უბრალოდ გაშტერებული სახიღ იდგა და კოსტას მისჩერებოდა რომელმაც სისიხლის შეჩერება მოახარხა და ახლა სავადმყოფოში მათრევდა ბიჭს. გაბრიელის გულში რაღაცამ იფეთქა როცა გაიგო რომ მარიამი ცოცხალი იყო სიცოცხლის ახლაი სტიმული მიეცა რომელიც სჭირდებოდა გოგოს აღარ ცილდებოდა და მის გვერდით იყო სანამ არ გამოვიდა კომიდან ყველა ფიქრობდა რომ ვერ გადარჩებოდა მაგრამ ალბათ გრძნობდა რომ ის თუ მოკვდებოდა გაბრიელიც სამუდამოდ განადგურდებოდა . მალე მოვიდა გოგო გონს და როცა აკო და კოსტა დაინახა გაუხარდა ბიჭებსაც გაუხარდათ მისი გაღიმებული სახის დანახვა მარის უნდოოდა შეკითხოდა გაბრიელზე მაგრა არაფერი უთქვამს გაახსენდა რაც უთხრა ბოლოს სასაფლაოზე სინდისი ქენჯნა იგრძნო რანდან იცოდა გაბრიელის მდგომარეობა სანამ კომაში ცავრდებოდა მაგრამ დუმილი მაჯობინა დრეები მიდიოდა მარის მდგომარეობა უფრო და უფრო უმჯობესდებოდა გბრიელი კი მის სანახავად მხოლოდ მაშინ მოდიოდა როცა იცოდა რომ ეძიან ახსოვდა მის გოლო სიტყვები და არ ენახებოდა მისთვისაც ძნელი იყო მისი ყურება და გადაწყვითა ერტი რამ არასდროს აღარ შეეწუხებიანა ის და ისე ეზრუნა რომ მას ვერ გაეგო. მალე მარი გამოწერეს და ისევ ბავშვთა სახლში დააბრუნეს მაგრამ მალე გამოჩნდა ერთი კაცი ვინც იშვილა და თავისთან წაიყვანა ეს კაცი ბატონი გოცა იყო მოხუცებული მაგრამ შზლებული კაცი იყო . რაც შეეხება გაბრიელს ის გერმანიაში წავიდა გურამი ბევრს ეცადა გადაერწმუნებინა შვილი მაგრამ არა სი მაინც წავიდა და რამდენიმე თვეში თბილისში ამბავი გაბ=ვრცელდა რომ გერმანია ში მოკლეს დავითი როემიც იქ იმალებოდა მაგრამ მისი შვილის ადმილსამყოფელი უცნობი იყო .
- არა ნამდვილად მის გაკეთებულია-აკო ბოლთას ცემდა ოტახში
- არა არმჯერე რომ კცის მოკვლა შეეძლო -კოსტა დიცანზე იჯდა და თელეფონს ათამაშიბდა
- აი თურმე რატომ მოიტხოვდა დაჟნებით გერემანიაში წასვლას იცოდა რომ იქ იყო და მადროის განმავლობაში მუნჯად რომ იყო დაგენიძლლავები გეგმას აწყობა რომორ ეძია შრი ლიკას გამო -აკო ისევ ბოლთის ცემა განაგრძობა
- გაძერდი რა თავბრუ დამეხვა ისედაც მთელიდღეა მისკდება თავი-აკოსტამ უკმაყოფილოდ ჩაიდუდუნა
- არა მაინც ვერ ვიჯერებ-აკო მას მიუჯდა გვერდიღ
- რას ვერ იჯერებ შე კაცო კი მაიც არ იცოდე როგორ უყვარდა ლიკა მის სიკვდილს ვინმეს შეარცენდა-კოსტა
- არა მაგრამ არვიცი რაც მარიამი გამოჯამრთელდა და იმ კაცს აშვილებია მეგონა ცოტა მომჯობინდა და ლიკაზე აღარ ფიქრობდა ვიფიქრე მარიამიზე ფიქრობდა-აომ გაკვირვებულამ ამოიხვნეშა ამ სიტყვების თქმისას
- ბიჭო დებილიხარ არ გითხარი წეღან მიზეზი ლიკა უყვარდა ძაანთქო -კოსტამ ხელი კრა აკოს და სავარძლიდან გადაადგდო ჭიდაობასაც კი აფირებდნენ როცა კარია გურამამ შმოანგია და მას უკან ორი დაცვის ბიჭი შემოჰყვა
- ოცოდით-ბრალდებულებივით გაფითრდნენ მის დანახვაზე ბიჭები ვერცერთი ვერ იტანდა მა კაცს