დილით ადრე გაიღვიძა მარიამმა სახლი მიალაგა მშობლებს დილა მშვიდობისა შმოუთვალა და ნიას ერთად საყიდლებზე წავიდა,დღეს ხომ ალექსანდრეს დაბადების დღ იყო, უნდოდა ყველაფერი კარგად ყოფილიყო და მთელი გულით ემზადებოდა, მაღაზიაში შესვლისას შეამჩნია გარეთ მანეკენზე შავი მოკლე კაბა რომელიც წინ არცც თუ ისე დიდი დეკოლტით იყო მაგრამ უკან წელამდე ამოღებული ზურგი ქონდა და თვლები მრებზე და ზურგში, მას ესეთი კაბები საერთოდ არ იზიდავდა მაგრამ დღეს რაღაც განსაკუთრებული უნდა გაეკეთებინა და ასეც მოიქცა საკუთარ თავს ერთი შმოძახა : „რატომაც არა მარიამ იქნებ ასე უკეთესი იყოს? „ მარიამმა ყველაფერი შეიძინა რაც ჭირდებოდა კაფეშიც შეიარეს ყავა და დამცხვარი მიირთვეს.
-ჩემი პრინცესა რაშვება? (ალექსანდრემ დაურეკა მარიამს)
-არაფერს იუბილარო, საყიდლებზე ვიყავი და ეხლა ყავას მივირთმევთ მე და ნიაკო )
-კარგია მაშინ დღეს ექვსისთვის მზა იყავი გამოგივლი (ალექსანდრე)
-კარგი გასაგებია ბოსსს!(მარიამმა მხიარულად ჩასძახა დ ამობილური გათშა) უკვე სამი საათი იყო დაწყებუული, გოგონები კი ჯერ კიდევ კაფეში ისხდნენ. -ნიაკოო სასწრაფოდ წავედით თორე მე დიდი ხანი დამჭირდება მოსამზადებლად დღეს ყველა შეცვლილ მარიამს ნახავს (მარიამი)
-მეც ძალიან მაინტერესებს შეცვლილი მარიამი (ნიამ გაუღიმა მეგობარს და სახლისკენ წავიდნენ )
* * *
სახლში როგორც კი მივიდა მარიამი პირდაპირ აბაზანაში გაემართა იბანავა, თმები გაიშრო დაისწორა და შემდეგ ბოლოები დაიხვია , თავისი კაბა ბოირგო, რომელიც სასწაულად უხდებოდა და მოკლეც იყო რაც მის გრძელ ფეხებს საოცრად უხდებოდა, ფეხსაცმელი ვერ გადაწყვიტა მაგრამ თუ შეცვლა იყო უნდა შცვლილიყო კიდეც და მაღალ ქუსლიანები ჩაიცვა ამას ოდნავ მაკიაჟიც კი დაუმატა , თმები ცალ მხარზე უადგილოდ გადმოყარა და სარკეში საკუთარი თავით აღფრთოვანებული იყურებოდა.
-მოვედი პრინცესა გამოდი (ალექსანდრეს ესემესი მოუვიდ მარიამს) მარიამმა ხელში პატარა ჩანთა დაიჭირა და გარეთ გავიდა თავი ამაყად მიქონდა მხოლოდ ეხლა იგრძნო რომ ქალს გავს და არა უბრალო გოგოს, გარეთ გასული ალექსადრე მანქნაზე მიყუდებული იყო შავი შარვალი და თეთრი პერანგი ეცვა ხელში მოილური ეჭირა და შიგ ქონდა თავი ჩარგული, უცებ რომ ფეხის ხმა მოესმა თვალი გააპარა მაგრამ იქვე შემორჩა ერთი აათვალიერ- ჩაათვალიერა და კმაყოფილი სახით შეხედე მარიამს რომელიც ამაყად მოაბიჯებდა . -მიფრთხილდი დღეს ვერავინ მომტაცებს შენს თავს (ალექსანდრემ მარიამს წელზე შემოხვია ხელი და ზედ მიიკრო) -წავედით თორე დაგვაგვიანდება (მარიამი) გზაში ალექსანდრე მარიამს თვალს ვერ აშორებდა ის ხომ სასწაულად გამოიყურებოდა. კლუბში მისულებს ყველა მათ ელოდებოდა, მჯერ ალექსანდრე გადმოვიდა მარიამისკენ გაემართა კარებ გაუღო და ხელი გაუწოდა, მარიამის გადმოსვლისას ყველა გაკვირვებული უყურებდენ ალბათ სულ დაავიწყდათ რომ ალექსანდრე იყო იუბილარი, ნია გაკვირვებული უყურებდა მეგობარს , ბავშვოიდან მეგობრობე მაგრამ ასეთი მარიამი ჯერ არასდროს ენახა.
-ვა ალექს ეს რა მზეთუნახავი გყავს გვერდით? (ნიკოლოზმა მეგობარს გაუღიმა ა მხარზე ხელი დაკრა)
-ძალიან უხდებით ერთმანეთს (ნია)
-ვიცით და ასეც იქნება სამუდამოდ (ალექსანდრემ მარიამს გადახედა თბილად გაუღიმა და თავზე აკოცა ) მარიამი ცოტათი დაკომპლექსდა როცა ყველას მზერა მისკენ იყო მიმართული. ყველა ერთობოდა ალექსანდრე და მარიამი ვალს ცეკვავდნნენ ესეც ერთი გასაკვირი რომ ალექსანდრე ცეკვავდა. -ცეკვა გცოდნია ალექსადრე და რატო არ ცეკვავდი? (მარიამი)
- ასე ძალიან გიდება კაბა და მაღალი ფეხსაცმელებ და რატო არ იცმევდი?(ალექსანდრე)
-ანუ ეს ცეკვა მე დავიმსახურე? (მარიამი) -სწორედაც რომ ასეა ( ალექსანდრემ გაუღიმა ამრიამს და მის ბაგეებს დააცხრა ) -ალექსანდრე გეყოფა სირცხვილია ყველა ჩვენ გვიყურებს (მარიამი)
-გვყურონ რამე ცუდს ვკეთებთ? ისე ქუსლიანები გამოგვადგა ორივეს მე დარა არ მჭირდება კოცნისთვის და შენც ცერებზე ასვლა არ დაგჭირდება (ალექსანდრემ მხიარულად გაუცინა მარიმს ) ორივე ერთმანეტს არ შოფრდებოდნენ ყველა დათვრა თითმის მარიამი და ალექსანდრე არ სვამდნენ არც ნია და ნიკოლოზი .
-მარიამ წამოდი რა საპირფარეშოში გამომყევი (ნია)
-ალექსანდრე ნიას გავყვები და მალე დავბრუნდები (მარიამი)
-მალე მოდი გელოდები (ალექსანდრე) გოგონები საპირფარეშოში სევიდნენ ნია მარიამს ატრიალებდა და უყურებდა რა საოცრება მყოლილხარ და არ ვიცოდიო, ნიამ ხელები დაიბანა ცოტა მოფხიზლდა და გარეთ გავიდა მარიამმა თხოვა ცოტა მოვიწესრიგებ თავს და გამოვალო.ნია გარეთ გავიდა,მარიამი სარკეში უყურებდა თავის თავს და მისი მშვენიერებით ტკბებოდა როცა უეცრად ვიღაცამ პირზე სპირტიანი ხელსახოცი ააფარა და გონება დაკარგა.
-ნია მარიამი სადარის? (ალექსანდრე)
-საპირფრეშოშია თავს მოვიწესრიგებ და გამოვალო (ნია)
-კარგ წავალ დავუძახებ ცუდად ხოარაა ? (ალექსანდრე)
-კარგი მალე მოდით (ნია)
ალექსანდრე საპირფარეშოში შევიდ მაგრამ მარიამი იქ არ დახვდა, კლუბი მოიარა გარეთაც კიი შეამოწმა მაგრამ არსად იყო , ბოლოს მობილურზე ცადა დარეკვა მაგრამ ნიამ მიუტანა მოილური.
-ალექსანდრე რახდება მარიამს ტელეფონი მაგიდაზე დარჩა სადაა მარიამი? (ნია)
-ვერსად ვერ ვიპოვე არაა არსად (ალექსანდრე უკვე აღელვებული დადიოდა წინ უკან როცა მობილურმა დარეკა) -გისმენ მარიამ შნ ხარ? სადახარ? (აექსანდრე უკვე ყურმილში აღელვებული ყვიროდა)
-მარიამი ჩემთანაა და დღეიდან ჩემი იქნება დაივიწყო ჯობია ვერ მიაგნებ (ყურმილში უცნობი მამაკაცის ხმა გაისმა) -ვინხარ შენი დედა მო****ნ (ალექსანდრე გაგიჟებული იგინებოდა)
-ასე მალე დაგავიწყდი? მარიამის დაბადების დღეზე კი კარგად დმამცირე იმდენ ხალხში რომ ხელი დმარტყი ( უცნობი)
-შენი დედა შევ**ი მე ბექა შენ ხარ? (ალექსანდე)
-ყოჩაღ გახსოვარ ანუ, კარგიწ ავედი მე მარიამი უნდ აგავაბედნიერო)
- შე ნაბ****ო მარიამს ერთი თმის ღერიც რო ჩამოუვარდეს არ გაპატიებ მოგკლავ გესმის მოგკლავ (ალექსანდრე ბოლო ხმაზე ღრიალებდა როცა მობილური გაუთიშა ბექამ )
-რახდება ალექსანდრე რა ბექა გამაგებინე რახდება (ნია აფორიქებული იყო)
- იმ ნაბი****მა მარიამი გაიტაცა არ ვაცოცლებ ეგსმის არ ვაცოცლებ (ალექსანდრე)
ნიას ისტერიკული ტირილი აუვარდა , საშინელ დღეში იყო. -რახდება აქ ნია რამოგივიდა? (ნიკოლოზიმა ჯერ ნიას ჩაეხუტა შემდეგ კი ალექსანდრეს გახედ აორმელიც წინ უკან დადიოდა და არ იცოდა რა ექნა) -ნიკოლოზზზზზ...... მარიამი. მარიამიი ბექამ... გაიტაცა (ნიამ სიტყვებს ძლივს მოუყარა თავი )
-ალექსანდრე ეხლა რავქნათ პოლიციას ვაცნობოთ (ნიკოლოზი) ყველა მანქანაში ჩასხდნენ და პოლიციაში წავიდნენ მარიამის ფოტო დატოვეს და ნიამაც ინტერნეტიდან გადმოტანილო ბექას სურათი დაუტოვა პროკურატურაში, უკვე ძებნა იყო დაწყებული , ალექსანდრე კი ნიას დ ანიკოლოზის სახლში წავიდა, მარიამის მშობლებსაც გააგებინეს ყველა ერთად მოიყარენ ქალბატონი ნინა ფერწასული იჯდა და ლეილა ამშვიდებდა, მამაკაცები კი ნერვიულად ვისკს შეექცეოდნენ.
-ეხლა რამეშველება ჩემი მარიამიიი, ჩემი გოგო რამე რო მოუვიდეს საკუთარ თავს ვერ ვაპატიებ და ვერც შენ ალექსანდრე როგორ გაუშვი მარტო (ნინა )
-ქალბატონო ნინა დამშვიდდით ალექსანდრეს არაფერი ბრალია საპირფარეშოში ოარ შყვებოდა მე ვეხელი მერე უკან გამოვედი მარიამმა მოვწესრიგდები დ აგამოვალო რა ვიცოდი თუ ეგეთ სიგიჟეს ჩაიდენდა ეგ უნამუსო (ნია ქალბატონ ნინას დამშვიდებას ცდილობდა)
* * * გონს როცა მოვიდა მარიამი თავი საშინლად ტკიოდა ოთახში თვალი მოავლო და ეცო ეს ადგილი , ადრე ალბათ ნამყოფიც იყო. კარების გახსნა ცადა მაგრამ დაკეტილი იყო გარედან ფანჯრები კი ოთას არ ქონდა და იყო ოთხ კედელში გამომწყვდეული. უცებ კარის საკეტის ხმა გაისმა და მიხვდა ომ ოთახში ვიღაც შემოდიოდა.
-ბექა? აქ რახდება? სადა ვართ?(მარიამი)
- სად ვართ? რაში გაინტერესებს? დღეიდან ალექსადრე დაივიწყე დღეს ჩემი გახდები ამრიამ და ვეღარავინ წმართმევს შენ თავს (ბექა მარიამისკენ წაიწია, ხელი მიკრა და ლოგინზე დააგდო )
-გამიშვი ბექა არა ამას შენ არიზამ (მარიამი ცდილობდა თავი დაეხსნა ბექასკენ რომელიც მის სხეულს ათვალიერებდა )
-საოცრად ლამაზი ხარ მარიამმ (ბექა დაიხარა და მის ბაგეებს დააცრა ) მარიამმა მოახერხა და თავი გაინთავისუფლა მისი ბაგეებისგან და სახეში მიაფურთხა.
-არმეგონა ასეთი არაკაცი თუ იყავი. ალექსანდრე ამას არ შეგარჩენს(მარიამი)
- ვნახოთ აბა ამის მერეც თუ ენდომები ალექსანდრეს (ბექამ ქამრის შეხსნა დაიწყო )
-არაა ალექსანდრეეე..... ალექსადრეეეე. ალექსანდრე დამეხმარეეე. (მარიამი თავს იქნევდა ბოლო ხმაზე ყვიროდა და ცდილობდა თავი დაეხსნა )
-ტყულა ყვირიხარ მაინც ვერავინ გაიგონებს შენს ხმას. (ბექა) მარიამი მაონც არ ნებდებოდა, ყვიროდა და როორც იქნა მოაერხა და ბექას ხეზე უკბინა, ბექამ უცებ წამოდა ლოგინიდან და ხელზე დაიხედა .
-ფუ შე ძუკ*ა (ბექამ ისევ მარიამისკენ წავიდა) მარიამმა დრო იხელთა და იქვე ლოგინთან მდგარი სანათი აიღო და ბექას თავში ჩაარტყა , ბექა უგონოდ დაეცა ძირს მარიამი საწოლიდან წამოდა და გარეთ გავდა ოთახიდან, სახლი უცებ გაახსენდა ეს ხომ სურამში იყო, ბექას სახლი სადაც ბავშობაში ჩამოვდიოდით კლასელები. მობილურის ძება დაიწყო იქვე იპოვა სახლის ტელეფონი და ალექსადრეს ურეკავდა, ალექსანდრე არ პასუხობდა და უკვე ნიას ურეკავდა. -გისმენთ! (ტელეფონში ნიას ნამტირალევი ხმა გაისმა)
-ნია ეხლა მისმინე მარიამი ვარ ბექამ გამიტაცა ხო გახსოვს სურამში მისი სახლი რო ჩამოვდიოდით არდადეგებზე აი მანდ ვარ ეხლა ბექა გთიშულია და მალე გაიღვიძებს მე გავიქცევი ეხლა სახლიდან და ქალბატონ ტასოსთან მივალ აქვე ჩვენს მეზობლად იმედია ცენტრამდე მივაღწევ იჩქარეთ. (მარიამმა მიაყარა და მობილური გათიშა)
ნია გაკვირვებული იდგა და ცრემლების დენამ მოუმატა. -ნია რახდება ვინიყო? (ალექსანდრე)
-ალექსანდრე ვიჩქაროთ მაიამი იყო ბექამ სურამში თავის სახლში გაიტაცა მარიამმა მითხრა გავრბივარო და იქვე ქალბატონ ტასოსთან შევაფაებ თავსო მალე ჩამოდითო.(ნია)
-წავედით სწრაფად ნია ჩემთან ჩაჯდები და წავალთ დანარჩენებმა პოლიციას გააგებინეთ და უკან გამოგვყევით.......