დილით როცა მარიამმა გაიღვიძა უკვე თავის საწოლში იწვა მისი პეუარი ეცვა. „ნუთუ ალექსანდრემ გამხადაო? „ გაიფიქრა მარიამმა, ოტახს თვალი მოავლო და იქვა სავარძელში მიძნებული ალექსანდრე დაინახა, თვალები მინაბა და გაუხარდა რომ კოშმარისგან თავი იხსნა, ეხლა ბექა ციხეშ იჯდა და რამოდენიმე წელსაც მიუსჯიან.
-მარიამ დედა გღვიძვს? (ჩურჩულით შემოვიდა ოთახში ქალბატონი ნინა )
-კი დედა რამე მოხდა? (მარიამი)
-არაფერი შვილო საუზმე მზადაა გამოდი და მიირთვი ალექსანდრეც გაიღვიძებს მალე და გამოვ ალბათ (ნინა)
-კარგი დედა გამოვალ ეხლა ჩავიცმევ და (მარიამი) ქალბატონი ნინა ოთახიდან გავიდა მარიამი ადგა სააბაზანოში შევიდა, იბანავა გამოვიდა პირსახოცით, ტანსაცმლის ჩაცმა როცა დაიწყო წელზე ცხელი ხელები იგრძნო. -ალექსანდრეე , როგორ მომენატრე (მარიამი)
-სულ დაგავიწყდა ხო მეც რომ ოთახში ვარ? საცვლებს ამარა რო დადიხარ (ალექსანდრემ მსუბუქად აკოცა კისერში მარიამს ) - მე მეგონა გეძინა (მარიამი) -ჩემი ცხოვრების აზრიხარ პატარავ(ალექსანდრე) -კარგი ალექსანდრე გამიშვი ჩავიცვა თორე შემოვა ნინა და გაგიჟდება საუზმეზე გველოდებიან (მარამი)
-კაბა ჩაიცვი უხდება შენს გრძელ ფეხებს (ალექსანდრე) ალექსანდრემ ოთახი დატოვა და გარეთ გავდა მარიამმა კაბა ძლივს მოძებნა რადგან სულ შრვლები ქონდა ,ჩაიცვა და გავიდა სამზარეულოში ალექსანდრეს მის დანახვაზე გაეღიმა.ყველამ გემრიელად მიითვეს ქალბატონი ნინას დამზადებული ბლინები.
* * *
დრო მალე გადიოდა უკვე ერთი თვე იყო გასული მომხდარი ამბიდან ბექას 5 წელი მიუსაჯეს, მარიამი, აექსანდრე, ნიკოლოზი და ნიაც უნივერსიტეტში დადიოდნენ და ჩვეულ ტემპში მიუყვებოდნენ ყველაფერს.
-მარიამ წამოდი რა კაფეში წავიდეთ რაღაც მარწყვი და ნაყინი მომინდა (ნია)
-კარგი სიხარულო წავიდეთ ბიჭებსაც ვუთხრათ (მარიამი)
-რაო გოგონებო რასამბობდით? (საუბარში ნიკოლოზი ჩაერია )
-შენს ცოლუკას მარწყვ და ნაყინი მოუნდა ამიტომ კაფეში მივდივართ წამოდით თქვენც (მარიამი)
-რამე ხდება სიხარულო? რამ მოგანდომა მარწყვი და ნაყინი? დღეს არც ეგეთ სიცხეა რო ეგ გაგხსენებოდა (ნიკოლოზმა წელზე შემოხვია ნიას ხელი და გვერდიდან მიიკრა)
ყველა წავიდნენ კაფეში მარიამი და აექსანდრე ერთად დაჯდნენ ნია და ნიკოლოზიც თავისთავად ერთად, ორი ნაყინი და მარწყვი, გოგონებმა შუკვეთეს,ბიჭებმა კი ორი ყავა .
-ჩვენი ნაყინი და მარწყვიც მოვიდააა (ნიამ სიხარულით ტაშის აკვრა დაიწყო )
-კარგი ნია რახდება დაწყნარდი ბავშვივით ნუ იქცევი (მარიამი)
-მმმ რა გემრიელია? აუ ეს სუნამო მიმტანს ესხაა? ეხლა გული ამერევა, ცუდადვარრრ (ნია წამოხტა და საპირფარეშოში გაიქცა) მარიამი უკან დაედევნა და საპირფაეშოში შეყვა.
-ნიაკო კარგად ხარ? (მარიამი)
-არაფერია ალბად რამემ მაწყინა დ აგული ამერია (ნია)
-ნიაა? შენ და ნიკოლოზი ერთად იწექით? (მარიამი) -რაკითხვაა ეგ მარიამ? ცოლქმარივართ და არ შეძლება? (ნია)
-კარგი წამოდი ჩემთან და ნახვა რაკითხვაც მაწუხებს ბიჭებს ვეტყვი და მიგვიყვანებენ სახლში (მარიამი) გოგონები ვიდრე საპირფარეშოში იყვნენ ბიჭები ისხდნენ და ნერვიულობდნენ. -დამშვიდდი ნიკოლოზ ყველაფერი რიგზეა რა შეშინებული ხახრ ტოოო (ალექსანდრე)
-უბრალოდ რაღაც უცნაურად იქცევა ბოლო დღეებია (ნიკოლოზი )
-კარგი კარგი დ ამისმინე დღეს ჩემთან მოდით კარგი? სალომეც და ბატონი გივიც წმაოიყვანეთ ,მარიამის მშობლებიც უნდა დავპატიჟო.(ალექსანდრე) -რახდება ტო? რამეს აპირებ და მე მიმალავ? (ნიკოლოზი) -კარგი საღამოს შვიდზე ჩემთან გელოდებით. აი გოგონებიცცც ნიაკო რაგჭირს? (ალექსანდრემ ნიკოლოზის ითვა არ დაალკმაყოფილა)
-კარგადაა, ნიკოლოზ მე და ნიას რაღაც საქმე გვაქვს უფრო სწორედ მაქვს და ჩემთან დაგვტოვეთ რა მალე დაგბრუნებ გპირდები (მარიამი) -თუ კარგადაა პრობლემა არმაქვს (ნიკოლოზი) ბიჭებმა გოგონები სახლში დატოვეს,მარამმა ნია სალში დატოვა თვითონ კი აფთიაქში წავიდა,ნიკოლოზმა კი ალექსანდრე წაიყვანა სახლში. -მარიამ სადიყავი? (ნია)
-დროზე საპირფარეშოში და ეს შეიყოლე რაიცი რახდება (მარიამი)
-გაგიჟდი ეს შეუძლებელია მარიამ (ნია) -რატომაც არა თუ კი ერთად იწექით აუუ დეიდა გავხდები მგონიიი მიდი გოგო ნუ მაოცნებებ მიდი შედი. (მარიამი) ნია მარიამმა საპირფარეშოში შუშვა 5 წუთში კი ნია როგორც იქნა გამოვიდა სახეზე ღიმილი დასთამაშებდა.
-რაო გოგო ამოღერღე (მარიამი )
-დეიდა გახდები მარიამ რა ამოვღერღო (ნიამ სიცილით უთხრა მარიამს და მისკენ გაიქცა და ჩაეხუტა )
-დეიდა გავხდებიიიიიი. მოიცა დ ანიკოლოზს როდისუნდ აუთხრა? (მარიამი)
-დღეს ვეტყვი სახლში ალბათ არვიცი (ნია)
-აუუუ რამაგარიააა. მოიცა ალექსანდრე მირეკავს.გისმენ სიხარულო..... (მარიამი)
-მარუსიი დღეს შენებთან ერთად გელოდები ჩემთან ნია და ნიკოლოზიც მოვლენ (ალექსანდრე)
-ხო მშვიდობაა ალექს? (მარიამი)
-კი კი შვიდზე გელოდები აბა კარგად პატარავ გრძელი ფეხები არ დამიმალო (ალექსანდრემ სიცილით ჩაყვირა მარიამს ყურმილში )
-დღეს ალექსანდრესთან ვართ დაპატიჟებულები და იქ ეტვი ნიკოლოზსაც ეგ მომენტები არ უნდ აგამომრჩეს (მარიამი) * * * უკვე შვიდი საათი ხდებოდა როცა მარიამი მისი მშობლების ერთად მივიდა ალექსანდრეს სახლში კარები ქალბატონმა ლეილამ გაუღო და მარიამს დიდი სიხარულით შეეგება.
-მობრძანდით , მარამ ჩემო გოგო გიხდება კაბა (ლეილა) მარიამს თეთრი გაშლილი მოკლე კაბა ეცვა რომელიც ძალიან უხდებოდა და თვითონაც კმაყოფილი იყო თავსი ჩაცმულობით.
-რაო ლეილა რა ხდება ალექსანდრემ რა შეკრება მოგვიწყო? (ირაკლი)
-რავიცი აბა ირაკლი ამ ახალგაზრდებს რას გაუგებ ჩვენც რაფერი ვიცით . (ლეილამ სტუმრები მისაღებში მიიყვანა სადაც უკვე ყველას თავი მოეყარა)
-აბა დავსხდეთ და მივირთვათ რაკარგია ყველა რო ერთად ვართ (ალესანდრე რაღაც უცნაურად იქცეოდა )
-ალექსანდრე შვილო ხო კარგად ხარ? რახდება კიმაგრამ? რატო შეგვკრიბე ყველა ერთად? (ლევანი )
-ცოტაც მოითმინეთ . (ალექსანდრე) ყველა ცდილობდა მოთმინება გამოეჩინათ, სასმელიც დალიეს ბევრი იცინეს.
-ეხლავე მოვალ (ალექსანდრე ფეხზე წამოდგა და გავიდა ) ყველა ხვდებოდა რომ რაღაც ხდებოდა მაგრამ არაფერი არ უთქვამთ უცებ შუქი ჩაქრა.ქალბატონი ლეილა შუქის ანთებას ცდილობდა მაგრამ მთავარი ჩამრთველიდან იყო გათიშული და სანთლები აანთო იქნებ რაღაც დაზიანებააო და ალბათ მალე მოვა შუქიცო. და აი ისიც შუქიც მოვიდა.მაგრამ რა შეიცვალა? ყველა ოთახში მიმოფანტულ წითელ ბუშტებს უყურებდა, რომლეიც მაღლა მიიწევდა და ბოლოებზე ფურცლები ქონდა მობმული.მარიამი ფეხზე წამოდგა დ აპრველი ბუშტისკენ წავიდა და წერილი მაგოიღო რომელშიც ეწერა „თანამა ხარ რომ გამომყვე ცოლად?სიყვარულში არ იცოდე ზღვარი,ერთი ლუკმა გაყო ორად,ჭირშიც ლხინშიც იყო ჩემი ცოლი „ მარიამი გაკვირვებული წავიდა მეორე ბუშტისკენ. „რომ გიყვარდეს ქუჩა სადაც დადის,უკოცნიდე თვალებს ცრემლით ნაბანს.პატიობდე რასაც გულით სჩადის,ყოველ ღამე უსწორებდე საბანს?“ყველა გაკვირვებული უყურებდა და უკვე ხვდებოდნენ რომ ეს ალექსანდრეს მოწყობილი იყო, მესამე ბუშტიც „თანახმა ხარ უერთგულო სხვასთან, იყო დედა ყველა ჩვენი შვილის, ყოველ ღამე იძინებდე მასთან თუ არა და გეშინოდეს ძილის?.„ მარიამს თანდათან ინტერესი იპყრობდა .მეოთხე ბუშტიც „ჯოჯოხეთის რომ აღმოჩნდეთ ცეცხლში, თანახმა ხარ მას დაუღმო წყარო? სხვამ რომ ჩაგსვას ოქროსა და ვერცხლში,ვერ გაიგოს შენგან მიყვარხარო? „ ნელა მიიწევდა მარიამი და ღიმილიც იმტებდა საეზე. მეხუთე ბუშტი „თანახმა ხარ აპატიო წყენა?რომ ყოველთვის შენ არახარ სწორი...რომ სისხლიგან დაგეცალოს ვენა,რომ უბრალოდ გიყვარს შენ ქმარი?“ მარიამს ეს ყველაფერი ძალიან მოეწონა და ბოლოს კითხვა რომ დაამთავრა მის წინ სახე გაბადრული ალექსანდრე დაინახა რომელიც მუხლზე იდგა ხელში თაიგული ეჭირა რომელშიც ბეჭედი იდო. წავიდა ალექსანდრესკენ და კისერზე შემოეხვია. -„თანახმა ვარ!თანახმა ვარ!თანახმა ვარ რომ გამოგყვე ცოლად,სიყვარულში არ ვიცოდე ზღვარი,ერთი ლუკმა შენთვის გავყო ორად,ჭირშიც ლხინშიც ვიყო შენი ცოლი „ (მარიამი) ალექსანდრემ მარიამი ხელში აიტაცა და ატრიალებდ არასაც იქ მყოფების მხურვალე აპლოდისმენტები მოყვა მაგრამ მხოლოდ ნია ტიროდა. -ჩემი ცოლუკა? რაგატირებს? რაღაც გულჩვილი გახდი (ნიკოლოზი) ნია მაინც არ წყვეტდა ტირლის ბოლოს მათან მისულ მარიამ და ალექსანდრეს ჩეხუტა და მოულოცა. ქალბატონ ლეილას ნია ძალან მოსწონდა და ამიტომ მასაც უხაროდა არც ნინას ქონდა პრეტენზია და მასაც უხაროდა ნუ მამაკაცებს ხო თავისთავად უხაროდათ მათი შვილების დაახლოება. ყველა იქვე სავარძლებისკენ გადაინაცვლეს ყავის მისართმევად,ნია ნიკოლოზისკენ წავიდა და სავარძლის სახელურზე ჩამოსკუპდა რაზეც ყველამ მას შეხედა. -ნიკუშ რაღაც უნდა გკითხო (ნია) -გისმენ პატარავ (ნიკოლოზი)
-რომ გავსუქდე გეყვარები მაინც? (ნია) -რაკითხვაა სიხარულო? ან რატო უნდა გასუქდე? (ნიკოლოზი) -აუუუ მიდი მიპასუხე რო გავსუქდე და დავმძიმდე მაინც გეყვარები ? (ნია)
-რათქმაუნდა პატარავ მეყვარები (ნიკოლოზი)
-და იმ ცხრათვესაც ამიტან როცა ჩვენს პატარას აქ გავზრდი? (ნიამ მუცელზე ხელი დაისვა)
-რათქმაუნდ ააგიტან (ნიკოლოზმა ვერ მიხვდა უცებ რა უთხრა ნიამ )
-კარგი მეც მიყვარხარ ნია წამოდგომას ცდილობდა რომ ნიკოლოზი უცებ მიხვდა. )
-მოიცა რამითხარი? ჩვენი პატარაო? ნიაკო ორსულად ხარ? (ნიკოლოზი)
-სულელო ხო ორსულად ვარ მალე მამა გახდები ნიკუშ (ნია) -ეეე ხალხოოო მამა გავხდები გივი ბაბუობისთვის მოემზადე აუუუ რამაგარიაა(ნიკოლოზმა ნია ხელში აიტაცა და ატრიალებდა)
-კარგი დამსვი თორე ცუდად ვარ (ნია) -ხოხო კარგი წამოდი თუგინდა სახლი დაწექი დაისვენე შენთვის გადაღლა არ შეიძლება(ნიკოლოზი) -კარგი ავად ხოარვარ რახდება ნიკუშ დამშვიდდი (ნია) ყველა სიხარულით უყურებდა წყვილს ალექსანდრე ულოცავდა ნიკოლოზ მამობას მარიამმა კი იცოდა ყველაფერი. გივი და სალომე ჭკუაზე არ იყვნენ ძალიან უხაროდათ. -რა კარგი დღეაააა. ორი საბედნიერო ამბავი ერთ დღეზე. (ლეილა)