შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

აფერისტი მაჭანკალი –7– (დასასრული)


9-04-2016, 10:36
ავტორი sopiko
ნანახია 3 371

[თავი 7]
სახლში დაბრუნება გვიგვიანდება, ამიტომ სულ წუთებში ვიცმევ კაბას და კიბეებზე ხუთჯერ დაგორებას ქიარიმეს მარჯვენა მარჩენს. ეს უკანასკნელი მანქანის სიჩქარეს ისე უმატებს, რომ თვალებს ვხუჭავ... დაბნეულები გადავდივართ ავტომობილიდან და ელენა მიროვნას კარზე ვაკაკუნებთ.
–ოჰ, დაგვიანებული სტუმრებიც მოსულან!–კარს გვიღებს თვით მასპინძელი.–ქიარიმე, აქ ბიჭებიც არიან, ასე რომ მაგრად უნდა იდგე.
მისი ეს სიტყვები უდროოდ მეჩვენება, მიუხედავად იმისა, რომ მას მხოლოდ გახუმრება უნდოდა. უზარმაზარ მისაღებში შევდივართ და კუთხეში მეზობლის ბავშვებივით ვდგებით.
–ქიარიმე, იქნებ მასწავლო ''ასეთ'' საზუგადოებაში მოქცევა და თან მაგრად იდგე?–უკმეხად ვეკითხები მამაკაცს და ჩემკენ დახრილს უსიამოვნო გრძნობადაუფლებული ვეცლები.
ახლა ხომ ყველაფერი გარკვეულია, რაღას წამოვედი აქ? ...მაგრამ ქიარიმეს უარს ვეღარ ვეტყოდი... პირობის გატეხა ჩემს მავნე საქციელების სიას უფრო გაზრდიდა... გოგონა შავ–თეთრი უნიფორმით გვერდით მივლის თუ არა, ვუხმობ და კოქტეილს მის ხელებში ჩაბღუჯული სინიდან ვიღებ. უაზროდ ვაწვალებ კბილებით საწრუპს და ბოლოს შეუმჩნევლად ვაბრუნებ ჭიქას იგივე სინზე. სწორედ ამ დროს ტრიალდება ქალიშვილი ჩემკენ და ხელსახოცები დაბლა უცვივდება.
–მაპატიეთ! ჩემი ბრალია!–იატაკიდან იწყებს ხელსახოცების აკრებას, თუმცა მისი ბოდიში ჩემთვის არაფერს ნიშნავს, რადგან დამნაშავე მე ვარ. ეულად დარჩენილი ხელსახოცის ასაღებად ვიკუზები და ფხრიწ! ეს საშინელი ხმა გონებაში შეტყობინებას მიგზავნის... კაბა სიძველისგან გაიხა! ხო, არ მცმია, მაგრამ მაინც გაიხა!
სახეშეშლილი უამრავ ადამიანში ქიარიმეს ვეძებ და საკუთარ თავს საძაგელი სიტყვებით ვამკობ იმის გამო, რომ ჩემივე სისულელემ უცხო ხალხში მარტო, თან ასეთ მდგომარეობაში დამტოვა.
–სესილი!–უკნიდან მესმის ქიარიმეს შეძახილი და მისკენ მივიჩქარი.
–ქიარიმე, გამომყევი!–ხელს ვავლებ და გაურკვეველი მიმართულებით მივათრევ.
იქ არ არის! აქ არ არის! ვაჰ, სად არის სააბაზანო?
ერთ–ერთ დერეფანს როგორც იქნა თეთრად შეღებილ კარებთან გავყავარ. უკანალზე ხელაფარებული უკუსვლით შევდივარ სააბაზანოში და მორცხვობისთვის ახლაღა ვიცლი.
–ქიარიმე, არ დამცინო რა...–ვთხოვ და თან ხელებს ვიმტვრევ.
–რატომ უნდა დაგცინო? რა დაგემართა?–ჩემკენ ნაბიჯის გადმოსადგმელად ემზადება, ხელის აწევით რომ ვაჩერებ.
–პიკაჯი მომეცი... მე... გამეხა... კაბა და თანაც... საჯდომზე.–ბოლოს უკვე მეც ვეღარ ვიკავებ სიცილს და ისიც ბედავს და სახარხაროდ აღებს პირს.
–და შენ... ამის გერიდებოდა? ხო, მართალია ხუთიოდე დღეა, რაც ერთმანეთს ვიცნობთ... მაგრამ მე ხომ მანამდეც გიცნობდი, ჰა? შენ მართლა სულელო, როგორ დაუშვი ის, რომ დაგცინებდი?–გაბუშტულ ლოყებზე მეფერება და თავს მკერდზე მადებინებს.
–მაგრამ ხომ დამცინი?–სლუკუნის შესაკავებლად ვერანაირ ღონისძიებას ვერ ვიღებ და კბილებს ენას ორივე მხრიდან ვაჭერ.
ქიარიმე პიჯაკს თავისი ხელით მახვევს წელზე და სააბაზანოდან მიხუტებული გავყავარ. ბოდიშების მოხდით ემშვიდობება ელენს და წვეულებას ნაადრევად ვტოვებთ. მამაკაცი უბიდან მანქანის გასაღებს იღებს, უკან რომ ვაბრუნებინებ.
–აქ დატოვე და ხვალ წამოიყვანე. ფეხით გავისეირნოთ...–გაცისკროვნებული თვალებით ვთავაზობ და ისიც ჩემს თხოვნას თუ მოთხოვნას ასრულებს.
–ელენს უყვარხარ, არა?–მხარზე თავს ვაყრდნობ და პირიდან გამოშვებულ თბილ ჰაერს კისერზე ვაფრქვევ.
–მე არ მიყვარს!–პირდაპირობას არ ღალატობს ის.
–ვიცი.
გზატკეცილზე მე და ის მივაბიჯებთ! იტალიელი შურისმაძიებელი და მთიული! შეიძლება მართლაც ვგავარ ქარს... შეიძლება ისიც არ ჰგავდეს მთიულს, მაგრამ ამას რა მნიშვნელობა აქვს! ჩემთვის ამ წუთებში მხოლოდ ორი რამ არსებობს! გზა და ჩვენ!
***
20 ივლისი რამდენიმე წუთში ოცდაერთით შეიცვლებოდა. ერთი თვე გავიდა ვარდების პირველი თაიგულიდან... ერთი თვე გავიდა იმ დღის შემდეგ, რაც ეზოში დაყრილი ფურცლის ნაგლეჯები პირველსართულელმა მეზობელმა მოგავა და ნაგავში გადაყარა... ჩემს გულში კი მაშინ შემოფრინდა ქიარიმე ქურხული! მამაკაცი, რომელთან შეხვედრასაც მოუთმენლად, მაგრამ სულ სხვა მიზეზის გამო ველოდი! თურმე წინასწარ არაფერი უნდა განსაზღვრო... ამაში ჩემმა ერთი თვის განმავლობაში მიღებულმა გამოცდილებამ დამარწმუნა...
ცაზე სავსე მთვარე იწონებს თავს. მიყვარს მისთვის ფოტოების გადაღება... საძინებლიდან ქიარიმეს ნაჩუქარი ფოტოაპარატი გამომაქვს და ფანჯრიდან უკვე მერამდენე სურათს ვიღებ. არა, ეს რაღაც არ მომწონს! თითქოს ბუნდოვნად ჩანს... და უცებ შესანიშნავი იდეა მომდის!
ფანრით ხელში სადარბაზოში გავდივარ და ჯერ მერვე სართულზე ავდივარ, მერე კი იქიდან მაღალი კიბით სახურავზე ვძვრები. მგონი მთვარე ჩემზე გაბუტულია... ახლა მეორე მხარესაა შებრუნებული. მეც იქით გავრბივარ. ის ზედაპირი, რომელზეც ვდგავარ, ინძრევა, რაც კარგს არაფერს მიქადის, თუმცა მთიულობა ნაწილაკებად იქცევა ჩემს ფესვებში... ეს ნაწილაკები კი ქაოსურად იფანტება...
სახურავის კიდესთან მივდივარ, ხელს მაღლა ვმართავ და ფოტოს ვიღებ. გახარებული სურათების თვალიერებას ვიწყებ და გული საგულედან მივარდება, ვიღაც ხელებს რომ მხვევს და თავის სხეულზე მიკრავს.
–არ გადამივარდე!–მხარს კოცნით უყვება ქიარიმე და თავისკენ ბზრიალასავით მატრიალებს.
–მართალი ხარ, არ გადაგივარდე, რადგან სწორედ შენი მეტიჩრობის გამო კინაღამ გადავვარდი.–ვსაყვედურობ ღიმილით და სახურავზე ვჯდები.
ისიც ჩემს გვერდით თავსდება და საფეთქელზე ბაგეებს მაკრობს.
–სესილი, რა იქნებოდა, მამიდაჩემი რომ არ ჩარეულიყო ჩემს სიყვარულში?–მეკითხება საოცრად ბედნიერი ხმით.
–შენ გეყვარებოდი, ოღონდ შენთვის...–სევდიანად ვპასუხობ, თუმცა ორმაგად მიხარია, რომ ეს ასე არ არის.- ამის წარმოდგენაც კი არ მინდა.
–მე წარმოვიდგინე და... მამიდაჩემისადმი სიყვარული გამიასმაგდა...–თრთოლვა იგრძნობა ქიარიმეს სიტყვებში.
–მოიცა, ის აფერისტი მაჭანკალი, მე რომ შემაცდინა, ჩემზე მეტად გიყვარს?–ვითომდა აღშფოთებული ვიდებ თითს გულზე.
–ეგ ადგილი უკვე დაკავებულია, მადმაზელ და ის ერთმა დიდმა შურისმაძიებელმა დაისაკუთრა!
და ეს ჩემი ბოლო შურისძიებაა, რადგან მეტის საჭიროებას ვეღარ ვხედავ! რა მასწავლა აფერისტმა მაჭანკალმა? ის, რომ გამოტვინებული, უაზრო სიამაყით დაბრმავებული ადამიანების გადარჩენის გამო ყველა გზას უნდა მიმართო და კიდევ... კიდევ... ბედნიერება!

დ ა ს ა ს რ უ ლ ი!

^^^
ესეც ასე!
მშვიდობით, ჩვენო ქიარიმე და სესილი!
უკვე მერამდენე ისტორია დავასრულე და დასასრულს ყოველთვის საამო გრძნობა მეუფლება ხოლმე!
ჩემო ძვირფასებო, ტკბილებო და უტკბილესებო, თქვენ ყველანი უდიდესი სტიმულები ხართ! ნათელი წერტილები და დიდი მადლობა ამისთვის!
ხო, ველი საბოლოო შეფასებებს ჩვენს შურისმაძიებლებთან დაკავშირებით... დღეს გადაწყდება ბედი მათი! (აქ ვიცინი)
შემდეგი ისტორია იქნება ყოველმხრივ განსხვავებული... კვლავ ცოტა მოველურო ბიჭი, თვითდარწმუნებული გოგონა და მძაფრსიუჟეტიანი ჟანრი! მართალია ზედაპირულად, მაგრამ მაინც...
უყვარხართ ერთ გოგოს ძალიან, სახელად სოფოს... (უამრავი წითელი გული თქვეენ!)



№1  offline წევრი mimimimo

სოფაჩკა, ეს რა კარგი დასასრული იყო.
ბოლოს სასიამოვნოდ გამცრა.
ველოდები შემდეგ ისტორიას. feel

 


№2 სტუმარი Black

Hah sopachka magari tavi iyo dzalian avtor! Sagol da veli axal istorias;) <3

 


№3  offline აქტიური მკითხველი aanamaria

აუუ რა კარგი იყო მაგრამ მე კიდე მინდოდა ჯერ რატომ დაამთავრე უფფ am მაგრამ მაინც კარგი გოგო ხარრ love

 


№4 სტუმარი Teo..

Sofi kide velodi gagrzelebas hemo shokolado, magram araushavs isev sheudarebeli xar .male dabrundi.

 


№5  offline მოდერი sopiko

mimimimo
სოფაჩკა, ეს რა კარგი დასასრული იყო.
ბოლოს სასიამოვნოდ გამცრა.
ველოდები შემდეგ ისტორიას. feel

მიმაჩკა lol დიდი მადლობა, საყვარელო love
Black
Hah sopachka magari tavi iyo dzalian avtor! Sagol da veli axal istorias;) <3

გმადლობ, ბლექ request ახალიც მალე იქნება...
aanamaria
აუუ რა კარგი იყო მაგრამ მე კიდე მინდოდა ჯერ რატომ დაამთავრე უფფ am მაგრამ მაინც კარგი გოგო ხარრ love

ჩემო ანამარია love მაინც ვთვლი, რომ იქ დავსვი წერტილი, სადაც უნდა დამესვა...
Teo..
Sofi kide velodi gagrzelebas hemo shokolado, magram araushavs isev sheudarebeli xar .male dabrundi.

უჰ, შოკოლადო love როგორ მიხარია, რომ ამ ისტორიამაც დაიმსახურა შენი დადებითი შეფასება

პ.ს. პოსკრიპტუმი მთლიანად სოციალური ქსელის მკითხველებს ეკუთვნის...
დიდი მადლობა, თბილებო და საყვარლებო!
თქვენი მხარდაჭერა ჩემთვის ძალიან ბევრს ნიშნავს! love

 


№6  offline წევრი Psychopathic

დადადამ :დ გამაბედნიერე ამ ისტორიით.როგორ მახალისე შენ ხომ ვერ წარმოიდგენ.მომენატრება ქიარიმე და სესილი.კიდევ მინდდოდა გაგრზელებულიყუო,მაგრამ ვაღიარებ ამის გაგრზელება ცოტა უინტრეესო იქნებოდა ასე რომ კარგი ქენი აქ რომ მორჩი.მოკლედ შემაყვარე რა თავი ჩემი სოფაჩკა და ველოდები აბაა მომდევნო ისტორიას,იმედია მალე დადებ. ლავ იუ კის იუ love wink

 


№7  offline მოდერი sopiko

Psychopathic
დადადამ :დ გამაბედნიერე ამ ისტორიით.როგორ მახალისე შენ ხომ ვერ წარმოიდგენ.მომენატრება ქიარიმე და სესილი.კიდევ მინდდოდა გაგრზელებულიყუო,მაგრამ ვაღიარებ ამის გაგრზელება ცოტა უინტრეესო იქნებოდა ასე რომ კარგი ქენი აქ რომ მორჩი.მოკლედ შემაყვარე რა თავი ჩემი სოფაჩკა და ველოდები აბაა მომდევნო ისტორიას,იმედია მალე დადებ. ლავ იუ კის იუ love wink

რა საყვარელი ვინმე ხარ შენ love ასეთი თბილი სიტყვებით მალღვობ და მადნობ... ხვალ დავდებ ისტორიას სრულად, მერე კი სხვა ისტორიის თავებად ატვირთვას.

 


№8  offline წევრი nini :)

უჰ კაი იყოოოოოო

 


№9  offline მოდერი sopiko

nini :)
უჰ კაი იყოოოოოო

გმადლობ, ნინი love

 


№10  offline წევრი teddy))

Modi mec sopochkati mogmartav :D es ra kargi iyo :* dasasruli momewona dzalian! Velodebi shemdegs! Vxvdebi momdevno istoria zustad sachemoa :D nu sheni yvela istoria miyvars, magram mdzafrsiujetiani mainc sul sxvaa :D warmatebebi! Dzalian kargi gmirebi iyvnen!

 


№11  offline მოდერი sopiko

teddy))
Modi mec sopochkati mogmartav :D es ra kargi iyo :* dasasruli momewona dzalian! Velodebi shemdegs! Vxvdebi momdevno istoria zustad sachemoa :D nu sheni yvela istoria miyvars, magram mdzafrsiujetiani mainc sul sxvaa :D warmatebebi! Dzalian kargi gmirebi iyvnen!

დიდი მადლობა, საყვარელო love

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent