მალევე დაბრუნდა, ისევ გვერდით მომიჯდა,მაგრამ ახლა უფრო ახლოს.მის სუნთქვას ვგრძნობდი სახეზე.თვალები მიმეხუჭა,მოვდუნდი.
-ასე მგონია კაცი არასდროს შეგხებია-ირონიულათ ჩაიცინა და მარცხენა ხელი ნელა მომიახლოვა.ყვრიმალიდან ყოლაზე ჩამოაცოცა თითები,შემდეგ ყელზე.თვალებს ისევ ვერ ვახელდი,დამაჰიპნოზა მისმა ალერსმა.
მეოე ხელი წელზე ნაზათ შემიცურა და ცისკრის ნათებასაცით სწრაფათ დამაცხრა ფაფუკ ტუჩებზე.ავირიე,გონება გამომეთიშა,ახლა მხოლოდ მის ხელებზე და სასწაულებრივ კოცნაზე ვფიქრობდი.
ცოტა ხანში მომშორდა,მე კი უმალვე ვჭყიტე თვალები, გაშვება დამენანა.
მზის ელვარება იგრძნობოდა მის გიშრის თვალებში.სულ ცოტა ხანს მიყურა,მერე ხელი მომკიდა და ჰაერში ამაფრიალა.არ გამიპროტესტებია,მხოლოდ მაშინ მოვეგე გონს ბნელ ოთახში,რომ შევედით.
საწოლის პირდაპირ დადგა და მეც ჩამომსვა,ნელა გამიშვა ხელები,თითქოს ფაიფურის ლარნაკი ვყოფილიყავი. მომაბრუნა და თმა გამიშალა,მერე ძალიან,ძალიან ნაზათ ორივე ხელი წელზე შემიცურა და ახლოს მიმწია,სულ ცოტა მანძილი გვაშორებდა ერთმანეთს,ჩემი კაბის ღილებს დასწვდა და სათითაოდ გახსნა.
ხასხასა წითელი კაბა იატაკზე აღმოჩნდა.შემდეგ ფეხსაცმელებიდან ჩამოვედი,ჩემი ინიციატივით.
-საოცრება ხარ-ჩუმათ თქვა,ახლოს მიმიზიდა და ახლა ველურივით დამეტაკა ტუჩებზე.საწოლისკენ წამიყვანა და გადამაწვინა,ჯერ ზედა საცვალო მომაშორა და ნაპერწკლები თვალებში უფრო აუკიაფდნენ,ნელა ეხენოდა ჩემს კანს და მეც გაუაზრებლათ ვკვნესოდი.სულ მალე ქვედა საცვალიც მომაშორა და თავადაც განთავისუფლდა „ჯაჭვის პერანგისგან“ ახლა მის კანს შევეხე,გავიყინე,მხოლოდ მის თვალებსა და ხელებზე ვფიქრობდი,ვნებისგან გადამწვარმა მხოლოდ ცოტა ხნით აღვიქვი უსიამოვნო ტკივილი,მერე კი რეალობას გამოვეთიშე და თითქოს სამუდამოთ გავცურე თვალუწვდენელ გალაქტიკაში.
არ ვიცი როდის ჩამეძინა,ან როგორ.არც ის მახსოვს რანაირათ დავიმშვიდე აჩქარებული გულისცემა და ძილს მივეცი თავი.
ღამემ დამაფიქრა.ახლა რა იქნება? ეს კითხვა მოსვენებას არ მაძლევდა და უფრო მაფორიაქებდა.
მაგრამ,როდესაც მის თითებზე და კოცნაზე ვიწყებდი ფიქრს,ეს ცუდი აზრებიც სადღაც ქრებოდა და მეც მხოლოდ მასზე,მასთან უფრო დიდხანს ყოფნაზე ვფიქრობდი.
ერთი გზაღა მრჩებოდა,ყველაფერი გამეკეთებინა რათა დავეტოვებინე,რადგან უკან დაბრუნებას მე, არ ვაპირებდი!
* * * * * * *
კოცნამ გამაღვიძა,საოცარი შეგრძნება ყოფილა დილას ასე გაღვიძება,გამეღიმა და თვალები გავახილე
-არ ვიცოდი ასეთი საოცრება თუ არსებობდა იმ კლუბში,თორემ აქამდე მოგიყვანდი ჩემთან-მეუბნებოდა და თან მკოცნიდა,მე კი წუხანდელი ღამე მახსენებდა მუცლის საშინელი ტკივილით.არ მეგონა ასეთი უსიამოვნო თუ იქნებოდა მეორე დღეს,ნელა გადავბრუნდი მისკენ და პირდაპის შევეჩეხე მის სახეს
-რა ჯობია დილის ასე დაწყებას?-ტქვა და საბანი ქვემოთ ჩამოაცურა,კოცნით დაუყველობდა თითოეულ წერთილს და მეც თვალებმინაბული სულ გადამავიწყდა ყველაფერი.შედეგ უფრო მეტი,რომ მოინდომა და მთლიანათ აპირებდა საბნის მოშორებას ხელი დავუჭირე.არ ელოდა და კითხვისნიშნით სავსე მზერით შემომხედა
-არ შემიძლია-ჩუმათ ვთქვი და დაჟინებით ჩავხედე თვალებში.ჩემი ნათქვამი გაუკვირდა და გაშტერებულმა დამიწყო ყურება
-რატომ?-ახლა ეს მკითხა და პასუხის მოლოდინში გაინაბა
-იმიტომ,რომ გუშინდლამდე ქალიშვილი ვიყავი,ახლა კი საშინლათ მტკივა მუცელი და ვეჭვობ თუ იგივეს კიდევ გავიმეორებთ,აქედან ცოცხალი ვეღარ გავაღწევ!-მშვიდი,ოდნავ მკაცრი ხმით ვუთხარი.
მის სახეზე ემოციების ამოკითხა ვერ შევძელი,რაღაც გაურკვეველს გადავაწყდი.
გაოცებულის,ეჭვიანის,შეშინებულის,კმაყოფილის.... ყველა ემოცია ერთად აირია და უცებ გადაწვა გვერდით.
არაფერი უთქვამს,უბრალოთ საბანს მოკიდა ხელი და ოთახის რომელიღაც კუთხისკენ ისრიალა.ცოტა შემრცხვა დედიშობილა,რომ დავრჩი,ამიტომ საწოლის ზურგს ავეყუდე.
ნათლად ჩანდა საწოლზე დაჩნეული სისხლის ლაქები.მის სახეს შევხედე და უცებვე გამომხედა მან
-კარგათ ხარ? კითხა უემოციო ხმით და დაჟინებით მომაშტერდა
-არა! არ ვარ!-დავინახე როგორ გაუფართოვდა თვალები
-ექიმს გამოვუძახო?
-მთლად მასეც არ ვარ,უბრალოთ მოძრაობა მიჭირს.ნელა წამოდგა და საბანი თავის ადგილას დააბრუნდა,შემდეგ შარვალი ჩაიცვა და საწოლზე ჩამოჯდა
-ეს როგორ მოხდა? ახალი მისული ხარ საროსკიპოში თუ...ვერ გავიგე?
-მაგას რა მნიშვნელობა აქვს? არ მოგეწონე?-გათამამებულმა დავუსვი შეკითხვა და საბანი უფრო კარგათ ავიფარე
-მომეწონე,თან როგრო-გამიღიმა და ჩემსკენ გადმოიხარა.საბანი ისევ ჩამომიწია თავისკენ ნელა მიმიზიდა და ტუჩებზე დამაკვდა.
არ ვიცი ეს ბიჭი რას მიშვრებოდა,სულ დამაკრიგა ჭკუა.მალევე მომშორდა და შემომხედა
-ანუ მე ვარ შენი პირველი მამაკაცი?-მითხრა და გაიცინა-
რატომ გადაწყვიტე მეძავობა?რამდენი წლის ხარ?
-20 წლის ვარ.ხანდახან იმის კეთება გიწევს,რაც სულაც არ გინდა,მაგრამ იძულებული ხარ ასე მოიქცე.გაინტერესებს რატომ გადავწყვიტე სხეულით მევაჭრა?-მომთმენად დავაშტერდი მის ცნობისმოყვარე სახეს
-კი, ძალიან მაინტერესებს.
-კარგი გეტყვი,ოღონდ 3 დღის შემდეგ,მანამდე კი დავტკბეთ ერთად ყოფნით.-იმ წამს შეჰრაზადი გამახსენდა ათასერთი ზღაპრიდან და გადავწყვიტე მისი ტაქტიკისთვის მიმემართა.მართალია ის სიცოცხის შენარჩუნებისთვის იბრძოდა,მაგრამ თავისუფლება ჩემთვის სიცოცხლის ტოლფასი იყო იმ წამს.თანაც მიზიდავდა ეს მამაკაცი,მინდოდა მასთან რაც შეიძლება ბევრი დრო გამეტარებინა.მახე დავაგე,ახლა ჩიტის გაბმაღა იყო საჭირო.მამაკაცს ჩემს პასუხზე გაეცინა და ხელით კულულებს წაეთამაშა
-გინდა,რომ 3 დღე ჩემთან დარჩე?-ჩანაფიქრს მიმიხვდა და კულულს ხელი გაუშვა
-მინდა,ძალიან მინდა და ვეჭვობ ეს შენც გინდა!-მკაცრათ ვუთხარი და სწრაფათ დავეტაკე ბაგეებზე.ჩემმა ქმედებამ გააკვირვა,მაგრამ მალევე მოეგო გონს და ახლოს მიმიზიდა,საბანი სულ მთლად მომაშორა და კალთაში გადამისვა.ნელა მკოცნიდა,ალბათ ჩემზე ზრუნავდა,მაგრამ ისეთმა ვნება მოგვიცვა ორივე ვისღა ახსოვდა ტკივილი.მხოლოდ ერთნმანეთის დასაკუთრებაზე ვფიქრობდით.
* * * * * *
-აბაზანის მიღება არ გინდა?-კითხა,როცა საწოლში ნებივრობა მობეზრდა
-მინდა-ვუთხარი და ისიც მალე წამოდგა.უცებ გამახსენდა,რომ მისი სახელიც კი არ ვიცოდი
-რა გქვია?-უკვე ზურგით იდგა ეს,რომ ვკითხე და უცებ მობრუნდა გაღიმებული
-სანდრო,სანდრო მქვია-თქვა და სააბაზანოსკენ დაიძრა.
მომწონდა ეს ყველაფერი და ამის დასულება სულაც არ შედიოდა ჩემს გეგმებში.არ ვიცი რას,მაგრამ ადამიანის მიმართ რაღაცას ვგრძნობდი,მხოლოდ ვნებას არა.არ ვიცოდი ვინ იყო,რას წარმოადგენდა,მაგრამ მაინც მსიამოვნებდა მის სიახლოვეს ყოფნა. ჩიტი უკვე მახეშია.ახლა მხოლოდ იმაზე უნდა ვიზრუნო,რომ არ გამეპაროს.
სააბაზანოდან მალევე შემობრუნდა,ჩემთან დაიხარა და საბანი მომაშორა,ჯერ ვნებიანი ზერა მომანათა,შემდეგ კი ხელში ამიყვანა და ჯაკუზში ჩამაწვინა,თვითონაც ჩაწვა,როცა ტანსაცმლისგან სრულიად გათავისუფლდა.
ნაზათ დააცოცებდა გაქაფულ კანზე თითებს და ნელა მაზელდა დუშგელს,მეც გატრუნული კნუტივით ვიწექი და მხოლოდ ვკრუტუნებდი
-სანდრო,შენზე მომიყევი რა?-ვკითხე გათამამებულმა,მეც კი მიკვირდა ჩემი მოშინაურება სრულიად უცხო მამაკაცთან
-შენ,რომ არ მიყვები კარგია?
-ოო,ხომ შეგპირდი სამი დღის მერე ყველაფერს გეტყვი,ახლა კი შენზე მაინტერესებს,და ან ძმა გყაავს?
-კი,და მყავს,ნუცა ჰქვია ძალიან მიყვარს ჩემი პატარა გოგო,შენზე 2 წლითაა დიდი,მაგრა მაინც ბავშვის ჭკუა აქვს-ლაპარაკობდა და შიგადაშიგ იღიმოდა,მე რატომღაც მსიამოვნებდა ასეთი ამბების მოსმენა,კარგია,როც დედმამიშვილი გყავს.
-ალბათ მშობლები ძალიან გიყვარს არა?
-ძალიან.დედამ და მამა ჩემთვის ყველაფერი გააკეთეს,რომ კარგი ცხოვრება და პირობები შეექმნათ,ახლა რაც ვარ მათი დამსახურებაა.ყველაფერი რაც გამაჩნია მათ უნდა ვუმადლოდე,განათლება,რომ არ მქონოდა ვერაფერს მივაღწევდი ცხოვრებაში.
-ძალიან კარგია,როცა ასეთი მშობლები გყავს-სევდიანათ ჩავილაპარაკე და ქაფს თითებით შევეხე
-ხო,ძალიან მიყვარს ყველა.სანამ გიკითხავს გეტყვი კიდევ ძმაკაცები საუკეთესო მყავს ლევანი და დათო,ლევანს ცოლი და პატარა გოგო ჰყავს,ძალიან საყვარელი ბავშვია ანა.დათო კი დადის ეულათ და ჯერ კიდევ დაეძებს მიჯნურს.
-შენსავით.
-ჰო ჩემსავით-უცებ მითხრა და მაკოცა-ახლა გადავივლოთ და ავდგეთ ძალიან მომშივდა
-ჰო მეც,თუ გინდა მე მოვამზადებ,ძალიან გემრიელი საჭმელების კეთება ვიცი
-ოჰო,ეს უკვე მომწონს,მაშინ ასპარეზს გითმობ.სიცილით თქვა და წამოდგა.
სააბაზანო მალევე დავტოვეთ,ისე მშიოდა მარტო საჭმელი მიტრიალებდა თავში.
-ისა,მე,რომ ტანსაცმელი არ მაქვს?-შეწუხებულმა ვკითხე
-არაუშავს ჩემი დის იქნება რამე და მოგიტან ეხლავე.ოთახიდან გავიდა და მალე მოკლე შორტით და ტოპით დაბრუნდა.მეც უცებ ჩავიცვი და უკან გავყევი.ცოტა მეუხერხულა ასეთი სამოსი,მაგრამ არ შევიჩნიე.ბოლოს და ბოლოს გუშინ უცხო კაცთან ვიწექი და ის არ შემრცხვენია.
სამზარეულო ნათელი და ლამაზი იყო,ყოველთვის ვოცნებობდი ასეთი მქონოდა.
მაცივრიდან პროდუქტები გამოვალაგე და მზადებას შევუდექი,მალე შევწვი საქონლის სტეიკი წითელ ღვინოსთან ერთად.მსუბუქი ქათმის სალათიც მოვამზადე,ხოლო დესერტად ჩინური მარწყვის ტორტი მოვამზადე.სანდრო მხოლოდ მაკვირდებოდა.
შემდეგ მაგიდას შემოვუსხედით და გემრიელობების დაგემოვნებას შევუდექით
-ძალიან მაგარია-პირგამოტენილი ამბობდა სანდრო და თან მეორე ლუკმას იღებდა
-შენ ნამცხვარი უნდა ნახო-გავუცინე და მეც აღფრთოვანებული დავრჩი ჩემი ნახელავით.
ნამცხვრი,რომ გასინჯა მისი სახე უნდა გენახათ,ძალიან ვიხალისე ამაზე,თითქმის სულ შეჭამა.მზარეულობა ბებომმასწავლა,ასე მითხრა,რომ დაოჯახდები გამოგადგება,კაცის გულისკენ მიმავალი გზა კუჭზე გადისო.სულ ვიცინოდი ხოლმე,როცა ამას ამბობდა.ახლა კი ჩემი ფუმფულა ბებო გამახსენდა,მართალი ყოფილა.
-დაასრულე?-ვკითხე,როცა თითქმის ყველაფერი გადასანსლა
-კი
-კარგი,ავალაგებ მაშინ.
-არ გინდა ხვალ ნელი მოვა და მიხედავს-ხელი მომკიდა და მივყავდი
-ხვალამდე ესე უნდა იყოს?კარგი რა,ხუთი წუთიც არ უნდა-ბოლოს მაინც ჩემი გვაიტანე და ყველაფერს ტავისი ადგილი მივუჩინე.
-იცი ახლა რა მინდა?-მკითხა და ეჭვიანი თვალით გამომხედა
-რა?-მეც გაკვირვებული მივაჩერდი
-იმდენი ხანია ფილმისთვის არ მიყურებია,რომ ახლა მომნდა,მოდი დავსხდეთ და ავარჩიოთ რამე
-კარგი,მეც მიყვარს ფილმები-გახარებული შემოვკარი ტაში და გვერდით მივუსკუპდი.
რომანტიკული ფილმი იყო,ძალიან მომწონდა შესავალი,ალბათ დასასრულიც კარგი ექნებოდა,მაგრამ უცებ სანდროს ტელეფონზე დაურეკეს და გვერდთ ოთახში გავიდა.
მე ისევ ფილმის ყურება განვაგრძე.ცოტა ხანში ისიც დაბრუნდა,აფორიაქებული ჩანდა და მეც არ მესიამოვნა ეს ყველაფერი.ნელა მოდიოდა,ჯერ კიდევ რადენიმე ნაბიჯი აშორებდა,ჩემს ყურებს მისი სიტყვები,რომ მოსწვდა
-ნინა მოემზადე,მიდიხარ!





პ.ს. წინა თავის კომენტარის გათვალისწინებით წინასწარ ბოდიშს გიხდით გრამატიკული შეცდომებისთვის.ვისაც რაიმე არ მოსწონს,გთხოვთ გამოხატეთ თქვენი აზრი,ვეცდები გამოვასწორო.ძალიან გახარებული ვარ ამდენი კომენტარით,თუ კიდევ გამახარებთ უფრო ბედნიერი ვიქები 