როგორ ხარ? მომენატრე იცი უკვე მეოთხედ ვშლი ამ წერილს მაგრამ მაინც მოვიკრიბე გამბედაობა და აი გწერ ბოლო წერილში საშინლად გამოგლანძღე გახსოვს მაგრამ საიდან უნდა გახსოვდეს მე ხომ ის წერილიც წავშალე როგორც სხვები ან როგორც ამას წავშლი როცა ბოლომდე მოვიოხებ გულს შენთან ლაპარაკით ასე უფრო უკეთესია მე შენ გელაპარაკები და შენ კი ვერ იგებ უფრო კომფორტულად მეჩვენება ყველაფერი ახლა უფრო მასშტაბური წერილის მოწერას ვაპირებ თუ მომეწონება გამოგიგზავნი იმედია გაჩვენებენ უკვე სამი ტვეა არ მინახიხარ ბოლოს რომ ვიყავი გამომაგდე ვერ მიცანი ამ დღის შემდეგ გადავწყვიტე რომ აღარასდროს აღარ მენახე სანამ ამას თავად არ მოისურვებდი სამი თვე გავძელი მეტი ვერა ხხვდები როგორ მიყვარხარ? მე ვერა უბრალოდ ამ წერილს გამოგიგზავნი გთხოვ ნუ დახევ უბრალოდ წაიკითხე ჩვენი ისტორიაა ჩვენი სიყვარულის ისტორია ჩათვალე რომ წიგნს კითხულობ შენ ხომ გიყვარს წიგნების კითვა! ოღონდ ჩვენი წიგნი მელოდრამა არაა და არც ჰეფიენდით არ მთავრდება აი ასე მთავრდება როგორცაა რეალობა არაფერს არ გადავაკეთებ ზუსტად იმას მოვყვები რაც იყო უბრალოდ წაიკითხე გთხოვ მიყვარხარ ლოლი <3

მათ ერთმანეთი შეუყვარდათ მარტივად ყოველგვარი მიკიბვ მოკიბვის გარეშე. 2011 წლის 18 ოქტომგრის ღამეს ლოლა ჯეფერსონი ტელეფონის ზარმა გააღვიძა დაბნეული ხმით უპასუხა უცხო ნომერს და ნაცნობი ხმა გაიგონა
-ლოლ მიყვარხარ
-ალო
-ლოლ მიყვარხარ
-ნოა
-ლოლ
-ნოა
-მიყვარხარ
-შეგეძლო დილითაც გეთქვა (ლოლა სიცილით ეუბნება)
-არა გამეღვიძა და უბრალოდმივხვდი,რომ ძალიან მიყვარდი
-მხოლოდ ახლა მიხვდი? (ლოლა იცინის)
-არა სულ ვიცოდი მაგრამ ახლა ისე მომინდა ამის თქმა,რომ არ დამერეკა შეიძლებოდა მოვმკვდარიყავი
-სად ხარ ნოა?
-სახლში
-მინდა რომ გნახო
-მეც ლოლ
-მერე
-მერე
-მერე
-ლოლ მიყვარხარ ადექი ჩაიცვი!
-ხო მაგრაამ
-ზუსტად 5 წუთში შენს სახლთან ვიქნები
-დაგვინახავენ
-გინდა მოგიტაცო ლოლ?
-მინდა
-არ შეგეშინდება?
-რის?
-არ ვიცი
-შენთან ერთად არაფრის მეშინია
-მაშინ ადექი ლოლ წავიდეთ წვიმას იწყებს
-ნოა დილის 5 საათია
-მზის ამოსვლას ერთად ვუყუროთ გინდა?!
-მინდა!