მთელი ღამე უხერხულად იწვა და თან უზომოდ მშვიდად იყო შინაგანად.
სანდრო ლილეს რეაქციებს აკვირდებოდა, ხალსობდა და თან გული ბედნიერებით ევსებოდა იმის გააზრებისას, რომ ლილე ჩვეულებრივი ოცდამეერთე საუკუნეს აყოლილი გოგო არ იყო.
გაიგო ამ გოგოზე ყველაფერი და უზომოდ ამაყობდა მისით თან ლილეს ტკივილიც სტკიოდა, ეს გოგო მისთვის გმირი იყო ახლა ყველაფერს გააკეთებდა უფროსი საღლიანი, რომ გამოჯანმრთელებულიყო.
სწორედ სანდრომ სთხოვა ტატოს ყველაფრით დახმარებოდა თორნიკეს და ბედნიერდებოდა იმ ფაქტით, რომ ლილე ისევ იქნებიდა ბედნიერი.


დილით, რომ გაიღვიძა იგრძნო ყელში ვიღაცის, ვიღაცის რაა სანდროს სუნთქვა როგორ ეფრქვეოდა და კანიც არ აყოვნებდა დაბუსუსებას.
თავი იმდენად კარგად იგრძნო, რომ თავს ვეღარ აჯობა გადატრიალდა და ხელები მოხვია. სანდრომ, რომ ეს იგრძნო მთელი სხეულით მიიზიდა და ზედ აიკრა. ლილემ თვალრბი ჭყიდა გაიფიქრა ვეტყვი ვითომ ახლა გავიღვიძეო, მაგრამ ამ ხეპრეს თავდაჯერებული და ძალიან საყვარლად ზემოთ აწეული წარბების დანახვისას მიხვდა აზრი, რომ არ ჰქონდა და უსიტყვოდ სცადა ადგომა, მაგრამ სანდრომ არ გაუშვაა.
-მისმინე! ახლა რაღაცას მოგიყვები და კარგად მომისმინე დედის სულს გაფიცებ სანამ ლაპარაკს აარ დავამთავრებ არააფერი მითხრა.
ლილემ თავი დაუქნია და გათამამებულმა ყელში დამალა სახე, სანდროს მის ამ საქციელზე გააჟრჟოლა და გაეღიმა.
-მოკლედ 5წლის ვიყავი მშობლები, რომ გარდამეცვალა. ვუყურებდი როგორ იწვოდა ჩემი ოჯახი და მე ვერაფერს ვაკეთებდი, წესით მეც უნდა მომკვდარვიყავი, მაგრამ სულ ხუთი წუთით ადრე გავედი გარეთ შემდეგ კი აფეთქების ხმა გავიგე და პატარა ბავშვი მარტო დარჩა ამ ქვეყანაზე.
ბიძამ გამაშვილა და მთელი ქონება ხელში ჩაიგდო, არ ვიზრდებოდი ჯოჯოხეთურ ბავშვთა სახლში, მაგრამ ვერ გეტყვი სამოთხე იყო თქო, ჯოჯიხეთურიც მხოლოდ იმიტომ არ იყო,რომ იქ ტატო გავიცანი და ჩვენ ერთად უკვე უძლეველი დუეტი გავხდით, ამის შემდეგ დიდად ვეღარ გვიბედავდნენ დაჩაგვრას, ახლა ჩვენ ვიცაავდით პატარებს და მათ ჩვენი იმედი ჰქონდათ.
18წლის, რომ გავხდით სიხარულით გამოგვყარეს გარეთ, პირველი ერთი კვირა ქუჩაში გავატარეთ, შემდეგ ფიზიკუღი სამუშაო ვიშოვეთ და ნელ ნელა ადამიანურ ცხოვრებას დავუბრუნდით.
ერთ დღეს ჩემთან კაცი მოვიდა, ჩემი წარსული შემახსენად და მაამის ანდერძიჩ გამაცნო დიდი ტანჯვის შემდეგ დავიბრყნე ყველაფერი, მხოლოდ იმ კაცის წყალობით, რომელიც რამდენიმე კვირის წინ ჩემთან ერთად იჯდა მანქანაში და რომელიც გარდაიცვალა.
გიორგი ჩემთვის მამასავით იყო დაა მისი გარდაცვალებაც ძალიან განვიცადე, რაც ჩემს ხასიათზეც აისახა და რისი მსხჩერპლიც ერთი ჯიუტი სვაანი გოგონა აღმოჩნდა.
გაიღიმა და თვალებ აცრემლებულ ლილეს შუბლზე აკოცა.
ვიცი ეს ავარია დაგეგმილი იყო და ახლა მამის ქონება, რომ შევინარჩუნო მჭირდება ცოლი, ბიძაჩემმა განაცხადა 26წლამდე თუ ცილს არ მოვიყვან მთელი ქონრბა მის ხელში გადავა, ხოლო ეს კაცი კი ის ადამიანია, რომელიც ჩემი მთელუ უბედურებების მიზეზია.
ალბათ გაინტერესებს როგორ შევძელი და არ მოვკალი, მაგრამ სამწუხაროდ არ შემიძლია ამის გაკეთრბა, ისეთი კაცი არ ვარ არამზადის გამო ყველაფერი, რომ დათმოს და თან მას უფალმა აჩუქა სიციცხლე და სწორედ უფალი წაართმევს, იქამდე კი ცუხეში იპოვის ბუნაგს და მე ამისთვის ყველაფერს გავაკეთებ.
როგორც კი ერთი წელი გავა კონტრაქტის თანახმად შენ ჩემგან განთავისუფლდები, მაგრამ იქამდე ლილე შენ მე ცოლად უნდა გამომყვე!
საშინლად ეამაყებოდა ეს ურჩხული, არიციდა რატომ მაგრამ მოსმენილმა შოკში ჩააგდო და შეგრძნებებიც გაუმძაფრა, ყველაზე მეტად ის გაუხარდა დედიკოს გატუტუცებული, ლაწირაკი რომ არ იყო და თან ცხოვრების ფასი, რომ იცოდა.......მაგრამ ბოლო სიტყვებმა შოკში ჩააგდო და ხმა ვეღარ ამოიღო, მომლოდინე სახით უყურებდა სანდრო, ის კი მოულოდნელად წაიწია და ტუჩები ყელზე მიაკრა.
-გამოგთვები, მაგრამ მხოლოდ ერთი პირობით, უნდაა იმკირნალო და უნდა სცადა, მე კი მთელი აამ დროის განმავლობაში შენს გვერდით ვიქნები.
-კარგი, იყოს როგირც შენ იტყვი ჭინკა.



ძლივს აუხსნეს სიტუაცია ბატონ თორნუკეს, ლინდა საერთოდ გამწარდა სანდროს თვალრბით ჭამდა და ვინ იცის მერამდენედ მოკლა გუნებაში. სანდრო კი ხაალისობდა მომავალი ცოლიდის ეჭვიანობაზე და თან ტატოს საქციელებს აფიქსირებდა.




მოკლედ დადგა ქორწილის დღეც.
სარკის წინ დგას და უყურებს. ოხ როგორ უნდა ეს ქორწინება ფიქტიური, რომ არ ყოფილიყო და სანდროსაც ისევე ჰყვარებოდა როგორც მას უყვარსს, დიახ არ მოგესმათ უყვარს. ეს როდის გაიაზრა იციით ბავშვთაა სახლში ბედნიერი ბავშვები სანდროს ძახილით რომ მოცვივდნენ და სათითაოდ რომ ეტიტინებოდნენ, გრძნობდა რაამდენად კარგი იყო სულიერად ეს ერთი შეხედვით დემონი და სწირედ ამ უცნაურობის გამო შეუყვაარდაა.
იაზრებდა იმას, რომ ერთ წელში. ყველაფერი დამთავრდებოდაა, მაგრამ ამ ერთი წლითაც ბედნიერი იყი.
ლინდა აცრემლებული იყირებდა მეგობარს, იცოდა როგორ არ იციდა ლილეს, რომ სანდრო უყვარდა დაა სწორედ აამიტომ შეურიგდა დას.
ორივე ულამაზესი იყო და ორივე ძალიან სევდიანი.
უცებ ოთახში ნიკა შემოვარდა და გოგოები ათასი კომპლიმენტით ააავსო.
ძალიან შეუყვარდა ლილეს ეს ბიჭი და ბოდიშიც კი მოუხადა მაშინდელი უხეშობისთვის, ნიკამ კი სიცილით უპასუხა გაოატიებ თუ შვილს მომალათლიებო, ნუკამ ეს რომ თქვა ლილეს ლოყები პომიდორივით აუწითლდა მის ამ რეაქციაზე კი სანდროს კმაყოფილი გაეცინა.
-გოგოებოოო კარგებოოო ტკბილებოო წავედით ქორწილში და ვგუ"ლ"იქობთ მთელი დღე-ღამეეე.
მთელი ღამე უხერხულად იწვა და თან უზომოდ მშვიდად იყო შინაგანად.
სანდრო ლილეს რეაქციებს აკვირდებოდა, ხალსობდა და თან გული ბედნიერებით ევსებოდა იმის გააზრებისას, რომ ლილე ჩვეულებრივი ოცდამეერთე საუკუნეს აყოლილი გოგო არ იყო.
გაიგო ამ გოგოზე ყველაფერი და უზომოდ ამაყობდა მისით თან ლილეს ტკივილიც სტკიოდა, ეს გოგო მისთვის გმირი იყო ახლა ყველაფერს გააკეთებდა უფროსი საღლიანი, რომ გამოჯანმრთელებულიყო.
სწორედ სანდრომ სთხოვა ტატოს ყველაფრით დახმარებოდა თორნიკეს და ბედნიერდებოდა იმ ფაქტით, რომ ლილე ისევ იქნებიდა ბედნიერი.


დილით, რომ გაიღვიძა იგრძნო ყელში ვიღაცის, ვიღაცის რაა სანდროს სუნთქვა როგორ ეფრქვეოდა და კანიც არ აყოვნებდა დაბუსუსებას.
თავი იმდენად კარგად იგრძნო, რომ თავს ვეღარ აჯობა გადატრიალდა და ხელები მოხვია. სანდრომ, რომ ეს იგრძნო მთელი სხეულით მიიზიდა და ზედ აიკრა. ლილემ თვალრბი ჭყიდა გაიფიქრა ვეტყვი ვითომ ახლა გავიღვიძეო, მაგრამ ამ ხეპრეს თავდაჯერებული და ძალიან საყვარლად ზემოთ აწეული წარბების დანახვისას მიხვდა აზრი, რომ არ ჰქონდა და უსიტყვოდ სცადა ადგომა, მაგრამ სანდრომ არ გაუშვაა.
-მისმინე! ახლა რაღაცას მოგიყვები და კარგად მომისმინე დედის სულს გაფიცებ სანამ ლაპარაკს აარ დავამთავრებ არააფერი მითხრა.
ლილემ თავი დაუქნია და გათამამებულმა ყელში დამალა სახე, სანდროს მის ამ საქციელზე გააჟრჟოლა და გაეღიმა.
-მოკლედ 5წლის ვიყავი მშობლები, რომ გარდამეცვალა. ვუყურებდი როგორ იწვოდა ჩემი ოჯახი და მე ვერაფერს ვაკეთებდი, წესით მეც უნდა მომკვდარვიყავი, მაგრამ სულ ხუთი წუთით ადრე გავედი გარეთ შემდეგ კი აფეთქების ხმა გავიგე და პატარა ბავშვი მარტო დარჩა ამ ქვეყანაზე.
ბიძამ გამაშვილა და მთელი ქონება ხელში ჩაიგდო, არ ვიზრდებოდი ჯოჯოხეთურ ბავშვთა სახლში, მაგრამ ვერ გეტყვი სამოთხე იყო თქო, ჯოჯიხეთურიც მხოლოდ იმიტომ არ იყო,რომ იქ ტატო გავიცანი და ჩვენ ერთად უკვე უძლეველი დუეტი გავხდით, ამის შემდეგ დიდად ვეღარ გვიბედავდნენ დაჩაგვრას, ახლა ჩვენ ვიცაავდით პატარებს და მათ ჩვენი იმედი ჰქონდათ.
18წლის, რომ გავხდით სიხარულით გამოგვყარეს გარეთ, პირველი ერთი კვირა ქუჩაში გავატარეთ, შემდეგ ფიზიკუღი სამუშაო ვიშოვეთ და ნელ ნელა ადამიანურ ცხოვრებას დავუბრუნდით.
ერთ დღეს ჩემთან კაცი მოვიდა, ჩემი წარსული შემახსენად და მაამის ანდერძიჩ გამაცნო დიდი ტანჯვის შემდეგ დავიბრყნე ყველაფერი, მხოლოდ იმ კაცის წყალობით, რომელიც რამდენიმე კვირის წინ ჩემთან ერთად იჯდა მანქანაში და რომელიც გარდაიცვალა.
გიორგი ჩემთვის მამასავით იყო დაა მისი გარდაცვალებაც ძალიან განვიცადე, რაც ჩემს ხასიათზეც აისახა და რისი მსხჩერპლიც ერთი ჯიუტი სვაანი გოგონა აღმოჩნდა.
გაიღიმა და თვალებ აცრემლებულ ლილეს შუბლზე აკოცა.
ვიცი ეს ავარია დაგეგმილი იყო და ახლა მამის ქონება, რომ შევინარჩუნო მჭირდება ცოლი, ბიძაჩემმა განაცხადა 26წლამდე თუ ცილს არ მოვიყვან მთელი ქონრბა მის ხელში გადავა, ხოლო ეს კაცი კი ის ადამიანია, რომელიც ჩემი მთელუ უბედურებების მიზეზია.
ალბათ გაინტერესებს როგორ შევძელი და არ მოვკალი, მაგრამ სამწუხაროდ არ შემიძლია ამის გაკეთრბა, ისეთი კაცი არ ვარ არამზადის გამო ყველაფერი, რომ დათმოს და თან მას უფალმა აჩუქა სიციცხლე და სწორედ უფალი წაართმევს, იქამდე კი ცუხეში იპოვის ბუნაგს და მე ამისთვის ყველაფერს გავაკეთებ.
როგორც კი ერთი წელი გავა კონტრაქტის თანახმად შენ ჩემგან განთავისუფლდები, მაგრამ იქამდე ლილე შენ მე ცოლად უნდა გამომყვე!
საშინლად ეამაყებოდა ეს ურჩხული, არიციდა რატომ მაგრამ მოსმენილმა შოკში ჩააგდო და შეგრძნებებიც გაუმძაფრა, ყველაზე მეტად ის გაუხარდა დედიკოს გატუტუცებული, ლაწირაკი რომ არ იყო და თან ცხოვრების ფასი, რომ იცოდა.......მაგრამ ბოლო სიტყვებმა შოკში ჩააგდო და ხმა ვეღარ ამოიღო, მომლოდინე სახით უყურებდა სანდრო, ის კი მოულოდნელად წაიწია და ტუჩები ყელზე მიაკრა.
-გამოგთვები, მაგრამ მხოლოდ ერთი პირობით, უნდაა იმკირნალო და უნდა სცადა, მე კი მთელი აამ დროის განმავლობაში შენს გვერდით ვიქნები.
-კარგი, იყოს როგირც შენ იტყვი ჭინკა.



ძლივს აუხსნეს სიტუაცია ბატონ თორნუკეს, ლინდა საერთოდ გამწარდა სანდროს თვალრბით ჭამდა და ვინ იცის მერამდენედ მოკლა გუნებაში. სანდრო კი ხაალისობდა მომავალი ცოლიდის ეჭვიანობაზე და თან ტატოს საქციელებს აფიქსირებდა.




მოკლედ დადგა ქორწილის დღეც.
სარკის წინ დგას და უყურებს. ოხ როგორ უნდა ეს ქორწინება ფიქტიური, რომ არ ყოფილიყო და სანდროსაც ისევე ჰყვარებოდა როგორც მას უყვარსს, დიახ არ მოგესმათ უყვარს. ეს როდის გაიაზრა იციით ბავშვთაა სახლში ბედნიერი ბავშვები სანდროს ძახილით რომ მოცვივდნენ და სათითაოდ რომ ეტიტინებოდნენ, გრძნობდა რაამდენად კარგი იყო სულიერად ეს ერთი შეხედვით დემონი და სწირედ ამ უცნაურობის გამო შეუყვაარდაა.
იაზრებდა იმას, რომ ერთ წელში. ყველაფერი დამთავრდებოდაა, მაგრამ ამ ერთი წლითაც ბედნიერი იყი.
ლინდა აცრემლებული იყირებდა მეგობარს, იცოდა როგორ არ იციდა ლილეს, რომ სანდრო უყვარდა დაა სწორედ აამიტომ შეურიგდა დას.
ორივე ულამაზესი იყო და ორივე ძალიან სევდიანი.
უცებ ოთახში ნიკა შემოვარდა და გოგოები ათასი კომპლიმენტით ააავსო.
ძალიან შეუყვარდა ლილეს ეს ბიჭი და ბოდიშიც კი მოუხადა მაშინდელი უხეშობისთვის, ნიკამ კი სიცილით უპასუხა გაოატიებ თუ შვილს მომალათლიებო, ნუკამ ეს რომ თქვა ლილეს ლოყები პომიდორივით აუწითლდა მის ამ რეაქციაზე კი სანდროს კმაყოფილი გაეცინა.
-გოგოებოოო კარგებოოო ტკბილებოო წავედით ქორწილში და ვგუ"ლ"იქობთ მთელი დღე-ღამეეე.
გოგოები სიცილით გაჰყვნენ ნიკას, ქვევუთ კი ბედნიერებისგან განაბული თორნიკე დააინახეს შვილის ბედნიერება, რომ ახარებდაა.
ბედნიერება?? ხო საღლიანს ეგონა, რომ ეს ქორწილი ფაქტიური იყო და თან სიძეც უზომოდ მოსწონდა.
ტატო და სანდრო გაოცებული უყურებდნენ გიგოებს, მაგრამ ბოლოს ორი სიტყვით შემოიფარგლენ და ვითომ არაფერი ისე აქციეს ზურგი, ოხ როგორ სტკენდა ლილეს სანდროს ეს ქცევა გულს, მაგრამ სხვა გზა არ იყო.
ტატო კი ზედაც არ უყურებდა ლინდას, მაგრამ იცით რაა როცა გაიგო, რომ ლინდა ლილეს მეჯვარე იყო თვითონ უარი განაცხადა და სანდროს მეჯვარეობა ნიკას გადაბარა.
ქორწილი მოკრძალებული იყო ადა საშინლად უღიმღამო ლილესთვის, რადგან სანდრო ყურადღებას არ აქცევდა, ვერ მიხვდა რამ გამოიწვია მისი ისევ გაციება ისიც კი გაიფიქრა მგონი აღარ უნდა ჩემი ცოლად მოყვანა და ახლა ვეღარ ამბობოს, ბოლო წვეთი იყო სანდრო აივანზე რომ დაინახა ვუღაცაასთან ერთად. გოგო ქალდანის კალთაში იჯდა და გამხეცებული კოცნიდა კაცს, ყველაზე მეტად ის ეტკინა სანდროც, რომ არ უწევდა წინაამღდეგიბას და პირიქითაც. თავი სასტიკად დამცირებული იგრძნო წასვლა დააპირა გულისამრევად გაწელილი ხმა, რომ გაიგო.
-სანდრიი, აუ შენი ცოლი მაგრად ელვიანობს ნახე რა სახე აქვს, მხოლოდ ახლა შეამჩნია კუთხეში აწურული ლილე სანდრომ დაა გოგოსაც ადგომისკენ უბიძგა.
-ტატია გადი მე და ლილეს სალაოარაკო გვაქვს. გოგომაც აღარ გააპროტესტა და დატოვა წყვილი.სანდრო კი ლლეს მოუახლოვდა და აცრემლებულ თვააკებში ჩახედა.
-ჰა ახლა დაიწყე ეჭვიანი ცოლის როლის თამაში, მაგრაამ გახსოვდეს რომ შენ მხოლოდ ფიქტიური ცოლი ხარ და ამ კონტრაქტით შენც საეგებლობ.
არაფერი უთქვამს ლილეს თავდახრილი, ნელი არეული ნაბიჯებოთ გავიდა დარბაზში ჩანთა აიღო და მანქანუსკენ მიმავალ ქალდანს უკან გაჰყვა.

გზაში ხმას არცერთი არ იღებდა.
გაინტერესებთ ალბათ რატომ მოიქცა ასე სანდრო, წაიკითხაა ის სმს რიმელიც არ უნდა წაეკითხა.
უცხო ნომრიდან ლილეს სწერდნენ, რომ:
"ჩემო პოატარა ვიცი ახლა რამდენად გტკივა და სულ არ გინდა ამ ნაბიჯის გადადგმა, მაგრამ იძულრბული ხარ თანაც ეს გულს ძალიან გტკენს... ერთი წელი სულ მალე გავა და მე და შენ ისევ ერთად ვიქნებით ძველებურად ბედნიერები."
ის კი არ იცოდა სანდრომ მესიჯი ლინდამ, რომ მისწერა და უბედურებაში ცალმხრივ სიყვარულს, რომ გულისხმობდა, მოკლედ ძალიან ატკინა სანდროს გული იმან რომ ლილეს სხვა ჰყავდა დაა მაინც მას მიჰყვებოდა თან ეგონა, რომ ზურგს.უკან არაერთხელ უღალატებდა.
ძალიან დააიღალა ორივე და როგორც კი სახლში მივიდნენ საკუთარი ითახებისკენ აიღეს გეზი, მაგრამ ლილემ იგრძნო მის უკან მოკალათებული სხეული და ყურთა სმენას სიბრაზისგან დაბოხებული რამდენიმე სიტყვა მისწვდა.
-დაიძინე ხვალ სვანეთში ვბრუნდებით.