მოგესალმებით მეგობრებო,ჩვენ ვართ 3 დაქალი და შემოგთავაზებთ ახალ ისტორიას. ველით თქვენგან დადებით შეფასებას. ♥
---------------


-ჰეი... დამელოდე!
-უკან მივიხედე და ნანუკა მეძახდა.
-აუ ჩქარა რა! სახლში მაგვიანდება ტუჩები გამოვბურცე და გავრჩერდი.
-რაიყო გოგო რა გჭირს დღეს?
-რავი არაფერი.
-ჰო კარგი გოგო რა იყო მითხარი?... ისევ პრობლემები?
-მგონი განქორწინება გადაწყვიტეს
-კარგი დაწყნარდი ყველაფერი გაივლის.
და მაინც რა მიხდა მათ შორის რომ ასეთი რადიკალურ გადაწყვეტილებამდე მივიდნენ?
-მეც არ ვიცი. (პირველად ვიცრუე ჩემს მეგიბართან)
-კაი დავივიწყოთ. სხვა თემა ჩამოაგდე რამე?
ასე ვისაუბრეთ მთელი გზა, ჯერ ნანუკას სახლი გამოჩნდა ხოლო შემდეგ კი ჩემი. საშინლად არ მინდოდა სახლში შესვლა, კარები შევაღე თუარა ყვირილის და ჩხუბის ხმა მომესმა.
-ღმერთო როგორ დავიღალე... ყურებზე ხელუ ავიფარე და ოთახში ჩუმად ავიპარე. ჩანთა იქვე მივაგდე და ლოგინზე "დავეგდე" ერატი ღრმად ჩავისუნთქე ჰაერი და თვალები მივნავე. რომ გავიღვიძე უკვე საღამოხანი იყო.დაბლა ჩავედი, მისაღებ ოთახში შესვლის თანავე დედაჩემის ირონიულ სახეს "შევასკდი"
-სად იყავი აქმდე?
-მთელი ხმით მიღრიალა...
-ახლა უნდა მოეთრეოდე სახლში?
-თვალი ავარიდე და არაფრის მთქმელი გამომეტყველებით შევედი სამზარეულოში, რათა საჭმელი მომემზადებინა ჩემთვის.
-ახლავე მოეთრიე აქ ანასტასია და პასუხი გამეცი.იცი მამაშენი სად წაეთრა? იმასთან...იმ კახპასთან რომელთანაც მთელი 5 წელი მღალატობდა.
-პასუხი არც ახლა გამიცია,საჭმელს არც დავლოდებივარ ისევ ოთახში ავვარდი. განქორწინებაზე ორივე თანახმა იყო განსაკუთრებით მამაჩემს ეჩქარებიდა, სასამართლო ორ თვეში დაინიშნა. საქმე ჩემზე იყო წყდებოდა თუ ვისთან მეცხოვრა, დედაჩემმა სასამართლოზე განაცხადა ჩემზე უარი. შესაბამისად თბილისში უნდა გადავსულიყავი საცხოვრებლად მამაჩემთათ, რომლისთვისაც დღემდე ვერ მეპატიებინა. გამოცდები წარმატებით ჩავაბარე სამედიცინოს ფაკულტეტზე მოვხვდი როგორც მინდოდა, მაგრამ ეს ყველაფერი სულ სხვა გვარად წარმომედგინა. მაშ შემდეგ რაც ეს ამბავი მოხდა, დედაჩემი სრულიად შეიცვალა ჩემი თავი მამაჩემს ახსენებდა. სექტემბერში მამაჩემთან გადავბარგდი ვაკეში,მალევე დამეწყო სწავლა,ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ არავისგან გამორჩეული და არავისზე მეტი. ნუ არსებობენ ისეთი გოგოებიც "ჯაან ჯერშკები" ნუ რათქმაუნდა ჩემს ფაკულტეტზეც გაიჩითნენ ასეთები.აუდიტორიაში შევდგი თუარა ფეხი მაშინვე მათი კისკისის ხმა მომესმა (აუუ გოგოოო დღეს თოკოსთან ერთად მივდივარ კლუბში არ წამოხვალთ? აუუ ეს გომბიოო ნახეთ პროსტა რა აცვიაა?)
-შემსკენ მოაბყრო მზერა ქერა თმიანმა.ყურადღება არ მივაქციე, იქვე ჩამოვჯექი. ლექცია დაიწყო ლექტორი ძალიან სასაიმოვნო ქალბატონი აღმოჩნდა. ლექციის დაწყებიდან 15 წუთის შემდეგ დაჟინებული მზერა ვიგრძენი გვერძე ერთი ბიჭი მომიჯდა.
-დემეტრე (ხელი გამომიწოდა)
-ანასტასია გაკვირვებულმა გავუწოდე ხელი.
-სასიამოვნოა მთელი ლექცია ვგრძნობდი თუ როგორ მიყურებდა.
ისევ იმ გოგოებს შევხედე და ირონიული ღიმილი ამეკრა სახეზე.დემეტრემ შემომხედა და ტუჩის კუთხე ჩაიტეხა.როდესაც აუდიტორიიდან გავდიოდი ისევ მომესმა მათი წიკვინის ხმა.
- ჰეიიი გონიი სალამი არ გასწავლეს?!
- სალამი ვუთხარი და გამოვედი, ისევ მომესმა ზურგსუკან ამაზრზენი კისკისის ხმა. ლექციები რომ დამთავრდა უნივერსიტეტიდან გამივედი და თან ვფიქრობდი დღევანდელ ინციდენტებზე რომ მოულოდნელად საშინელი შეჯახება ვიგრძენი წიგნები აქეთ-იქით მოიფანტა. მისთვის სახეშიც არ შემიხედავ წიგნების აკრეფა დავიწყე, აკრეფას რომ მოვრჩი ისევ იქ იდგა. მაღლა ავიხედე და...