შეუძლებელი სიყვარული (სრულად)

ერთ სოფელში ცხოვრობდა გოგონა სახელად ელენე და ბიჭი სახელად ნიკა. ისინი ბავშვობიდან მეგობრები იყვნენ, თუმცა წლების შემდეგ ეს მეგობრობა ნამდვილ სიყვარულად გადაიქცა. ელენე და ნიკა ერთმანეთის გარეშე ცხოვრება ვერ წარმოედგინათ.

შეუძლებელი სიყვარული (თავი 3)

დავითისაკენ ვბრუნდები, ხელს სახეზე ვხვევ, ჩემსკენ ვაბრუნებ და პირდაპირ ტუჩებში ვკოცნი. ოღონდ არ მკითხოთ ამას რა ჯანდაბის გულისთვის ვაკეთებ. ვიცი,ზედმეტად არაადეკვატურად ვიქცევი!

შეუძლებელი სიყვარული (თავი 2)

რამოდენიმე სიტყვას ვცვლით, დავითი რქმევია და ცოტასაც ვფლირტაობთ. ცოტახანში მოსაწევად გადის, მე ისევ მაგიდასთან ვზივარ და ღვინის ჭიქას ხელში ვათამაშებ.. მარჯვნიდან ნაცნობი ხმა მესმის და თავს ოდნავ ვაბრუნებ...

შეუძლებელი სიყვარული (თავი 1)

ამას შუა დერეფანში მეუბნება, სადაც ჯერ კიდევ მიდი-მოდის ხალხი, თავს ისე ვგრძნობ თითქოს ვიღაცამ მდღარე წყალი გადამასხა... ვიწვი.

შეუძლებელი არაფერია(სრულად)

გონზე ვერ მოვდიდოდი, როგორ შეეძლო კაცს ასეთი უხეში ყოფილიყო. კაცს რომელსაც სულ რაღაც რამოდენიმე საათია ვიცნობდი , საოცრება მითხრა და გაღიმებული გატრიალდა... ეს პირველი შემთხვევა იყო როცა მამაკაცი ასე მომექცა… ცრემიანი თვალები მოვიწმინდე და ჩემი

არაფერია შეუძლებელი(1,2 თავი)

-ანდრო, ადექი, უკვე რვა ხდება, შენ კიდევ ისევ გძინავს - დავუყვირე აბაზანაში მყოფმა, ანდროს -ვივი, მაცადე რა, ავდგები - ბალიშში თავ ჩარგულმა ამოიბუზღუნა -ანდრო, რვა საათია - ვუთხარი ოთახში შესულმა -ავდგები

შეუძლებელი (ნაწილი 8)

თემქის აღმართზე ავიდა და თბილისის ზღვის მხარეს გადაუხვია მარგიანმა. დაახლოებით ერთი კილომეტრი იარა და სანაპიროსკენ მდგარ შავ ჯიპს თვალი შეავლო. მანქანა მის გვერდით გააჩერა და გადმოვიდა. მზერა გარემოს მოავლო.

შეუძლებელი (ნაწილი 7)

გზის გადაჭრას აპირებდა ელენა მთელი სისწრაფით მომავალი შავი ჯიპი რომ დაინახა. წამში იგრძნო როგორ დაასხა ოფლმა. ადგილიდან ვერ იძვროდა მხოლოდ მანქანის ხმა ესმოდა

შეუძლებელი (ნაწილი 6)

ჭიშკრიდან გამოსული გაგოშიძე ქუჩის გადაჭრას აპირებდა მისკენ მომავალი შავი ჯიპი რომ დაინახა. მანქანამ ნელი სვლით ჩაიარა. დაბურულ შუშებში არ ჩანდა არც მძღოლი და არც ის იჯდა თუ არა ვინმე სხვა შიგნით. რატომღაც ძალიან შეეშინდა ელენას.

შეუძლებელი (ნაწილი 5)

გონს რომ მოვიდა პალატაში იწვა და თავთან ტირილისგან თვალებდასიებული ქეთინო ედგა. გრძნობდა ხელი როგორ საშინლად უხურდა. წამოწევა სცადა მაგრამ ვერ შეძლო. ნელ-ნელა დაიწყო რაღაც ფრაგმენტების გახსენება.