ალექსი გაშეშდა..ხმას ვერ იღებდა,ან რა უნდა ეთქვა.. ამდენი ხნის მერე რატომ დაბრუნდა ?თვითონაც არ იცის...ეგონა ამ დროის განმავლობაში განო გათხოვდებოდა და ბედნიერი იქნებოდა,მაგრამ სიმართლის გაგების შემდეგ თავს ვერ აპატიებდა განო რომ არ ენახა,თუმცა აქ ჩამოსულს სულ სხვა სიტუაცია დახვდა... განოს სიტყვების მოსმენისას გაახსენდა მათი წარსული,თუ რაკარგად იყვნენ ერთად..რამდენი სიგიჟე აქვს მათი სიყვარულის გამო ჩადენილი...
კარგად ახსოვს 21 აგვისტო,როდესაც განო ეშმაკის ბორბალზე აიყვანა..სუულ სულ ზევით რომ იყვნენ საქანელა გაჩერდა ...ამ მდგომარეობაში დაახლოებით 15 წუთი იყვნენ და როდესაც შეამჩნია რომ განო უკვე ნერვიულობდა,სწორედ მაშინ გამოჩნდა ცაში რამდენიმე თვითმფრინავი..რომლებმაც გამონაბოლქვით გული დახატეს..განო გაკვირვებული უყურებდა ამ სანახაობას,როდესაც ალექსის ხმა გაიგო..
-ვიცი ეს ყველაფერი ძალიან ბანალურად ჩანს, მაგრამ მეტის მოცდა აღარ შემიძლია..მიყვარხარ..ათასი,უკვე გაცვეთილი სიტყვების თქმას არ ვაპირებ..ვიცი 21-ე საუკუნეში სიტყვა "მიყვარხარ"-ს თითქმის არავინ სცემს პატივს და უაზროდ ისვრიან ამ სიტყვას..მაგრამ ვერ ვპოულობ სიტყვებს იმ გრძნობის გამოსახატავად რასაც შენს მიმართ ვგრძნობ..და ჰო..ამ ბანალური და გაცვეთილი სიტყვით მინდა დაგიმტკიცო შენს მიმართ ჩემი გრძნობა!!

როდესაც დაამთავრა განოს შეხედა,რომელის სახე ცრემლებს დაესველებინათ და ზედმეტი ემოციის გამო ხმას ვერ იღებდა..უბრალოდ თავი დაუქნია და ამით ყველაფერი ნათქვამი იყო..ამ დღის მერე დაიწყო ყველაფერი... არა,არა,დაიცა კარგად გავიხსენო ...ყველაფერი იცით როდის დაიწყო? მასწავლებლიდან მომავალს გზაში რომ გაუწვიმდა და სანდრომ მანქანით წაყვანა შესთავაზა...განო არ იმჩნევდა,მაგრამ ზუსტად ამ დღის შემდეგ მის გულში სანდროს საპატიო ადგილი მიუჩინა..ამის შესახებ არც ვიკასთვის უთქვამს,მაგრამ ქალბატონი ვიკა თითქოს რაღაცას ხვდებოდა,თუმცა განოსგან უნდოდა სიმართლის მოსმენა და ჩუმად ყოფნა არჩია..მოცდა დიდხანს არ დაჭირვებია..ერთ საღამოს როდესაც განო ვიკასთან რჩებოდა ვეღარ მოითმინა და დაქალს ყველაფერი მოუყვა..რა თქმა უნდა ეს ამბავი მანანა დეიდას (ვიკას დედა) გადამალული არყით აღნიშნეს,რის გამოც მეორე დღეს სკოლაში ვერ წავიდნენ..
მიუხედავად იმისა რომ განოს ალექსი "ევასებოდა" სკოლაში არაფერს იმჩნევდა,რადგან არ უნდოდა მისი გრძნობის გამო კლასელებს ისევ დაემცირებიათ..დამატებითი მასწავლებლის შედეგ
ალექსის და განოს შეხვედრები გახშირდა...რა თქმა უნდა ალექსიც გრძნობდა რაღაცას ..რაღაცას კი არა შეეძლო თამამად ეთქვა რომ განო შეუყვარდა,მაგრამ თქმას ვერ ბედავდა..არ იყო დარწმუნებული რომ მათი გრძნობები ერთმანეთს ემთხვეოდა...სწორედ ამიტომ იკავებდა თავს და მასთან მხოლოდ მეგობრობით შემოიფარგლებოდა...

რა იყო შემდეგ? შედეგ იყო ბანკეტი,სადაც განოს პარტნიორი სანდრო იყო...ამ ამბით კლასელებიდან დაწყებული  მასწავლებლებით დამთავრებული ყველა გაოგნებული იყო..თუმცა ეს განოს აღარ აინტერესებდა, რადგან მის საზიზღარ კლასთან ბოლო დღეს ატარებდა და რა თქმა უნდა ამ დღის დამთავრების შემდეგ ყველას დაივიწყებდა ალექსისა და ვიკას გარდა...


იმის გამო რომ განო შეძლებული ოჯახიდან არ იყო,უმაღლესში სწავლას ვერ აგრძელებდა..ყველაფერ ამას კი ისიც დაემატა რომ მთელი ზაფხული თბილისში უნდა ყოფილიყო,თუმცა ამ უკანასკნელმა სანდროსთან დაახლოებაში ძალიან დაეხმარა...თითქმის ყოველდღე ნახულობდნენ ერთმანეთს და უამრავ თემაზე ლაპარაკობდნენ...წესით ასეთი დღე უნდა ყოფილიყო 21 აგვისტოც..ეს რა თქმა უნდა განოს აზრით..რასაც ალექსიზე ვერ ვიტყვით...





მგონი წარსულზე ბევრი ვილაპარაკე..ჯობს ალექსის სახლში დავბრუნდეთ,დანარჩენს იქ გავიგებთ..

-ამდენი ხნის შემდეგ რატომ დაბრუნდი ? (განო)

-გავიგე რაც დაგემართა და ვერ დავიჯერე სანამ ჩემი თვალით არ გნაძე.. (ალექსი)

-ოჰ...მაინც რა გაიგე აქ რომ ჩამოგიყვანა იმ ყველაფრის მერე.. (განო)

-რა გავიგეე ? რა და შენი ავარიის შესახებ გავიგე,რომელიც იმ დაწყევლილ დღეს,ჩემი წასვლის შემდეგ მოგივიდა,რის გამოც წარსულის ნაწილი დაგავიწდა,თუმცა როგორც ვხედავ ახლა უკვე ყველაფერი გახსოვს.. (ალექსი)

-დიახ..და განსაკუთრებით კარგად მახსოვს ჩვენი დაშორების დღე. (განო)

-სწორედ მაგ დღეზე მაქვს სათქმელი...ვიცი შენს თვალში არაფერი მამართლებს,მაგრამ მინდა იცოდე რომ მაგ შემთხვევაში მეც მსხვერპლი ვარ...იმ დღეს სანამ შენ გნახავდი ჩვენი კლასელი შემხვდა,რომელმაც ჩვენს შესახებ იცოდა და დაშორების მიზნით შენზე ათასი სისაძაგლე მითხრა..მოსმენილით გონება ისე მქონდა დაბინდული რომ ვერ ვხვდებოდი ჩემი სიტყვებით რამხელა ტკივილს გაყენებდი..გონზე რომ მოვედი უკვე ძალიან გვიანი იყო და დარჩენას და შენთვის თავის შეძულებას წასვლა ვაჩიე...დიდი ხნის მანძილზე თავს უფლებას არ ვაძლევდი რომ შენზე მეფიქრა,მაგრამ ავარიის ამბავი ბოლო წვეთი იყო...იმ დღესვე აქ ჩამოვედი და სანამ ჩემი თვალით არ გნახე მანამდე არ მჯეროდა რომ არაფერი გახსოვდა ჩვენს შესახებ... დანარჩენი მგონი იცი.. (ალექსი)

განო მოსმენილით იმდენად იყო გაოცებული ძლივს მოაბა თავი ორი სიტყვის თქმას..


-ახლა რა იქნება იქნება,რა გველის ? (განო)

-მაგას დრო გვიჩვენებს..ასე ერთიანად ყველაფერს ვერ შევცვლათ.. (ალექსი)

-მეშინია...(განო)

-რისი სულელო (ალექსი)

-მომავლის (განო)

-ნუ გეშინია..მე შენთან ვიქნები რაც არ უგდა მოხდეს !! (ალექსი)




გამარჯობაა...ვიცი ესე ცხოვრება პატარა თავია,მაგრამ გპირდებით შედეგ თავს გავზრდი...გთხოვთ თქვენი აზრი გამოთქვით..მიყვახართ ყველაა :* :* <3