(დეამინმა ჟანეტის მზერას გააყოლა თვალი და მიხვდა, რომ გოგონა დაინტერესებული და დაძაბული უსმენდა)
- მაპატიეთ (ფეხზე წამოდგა და კაბინეტში ისიც შეიკეტა)
- რაღაც ხდება (აღნიშნა ჟანეტმა)
- რა მაინც?
- მაკოცა (წყალი სასულეში გადასცდა ვიქტორიას)
- ვ..ვინ? (ძლივს ამოღერღა)
- შენიიი აზრით ვიკი ვინ ?
- ლუციუსმა? (წარბები ზევით აზიდა)
- ხო ვიკი ხო
- რ აუფლებით ? (ახლა გაცეცხლდა პატარა ქალბატონი, თუმცა გაახსენდა დეამინი ტრაკზე როგორ ურტყამდე და გაისუსა ცოტა გაწითლდა კიდევაც, შემდეგ ჩუმად წარმოთქვა) მოგწონს ??
- თუ ხვდები რომ სულელობ ?სიმპათიურია ძალიან თან, მაგრამ ერთ დღეში ასე მომვარდა და მაკოცა ან რამ გადარია ?
- ადამიანები არარიან (ახლა ჟანეტს გადასცდა წყალი)
- რა ??
- ხო ზუსტად არ ვიცი რა არიან, მაგრამ ადამიანები რომარარიან ნამდვილად ვიცი (კიდევ უნდოდა რაღაცის თქმა, კარი რომ გაიღო და მამაკაცები ოთახიდან გამოვიდნენ, დეამინი გაბრაზებული ჩანდი, ლუციუს კი არაფრის მთქმელი გამომეტყველება ეხატა სახეზე)
- არ დარჩებით ? (მიუგო ლუციუსმა, კაცებმა უხმოდ გაუქნიეს თავი და სახლი დატოვეს თუმცა მანამდე გოგონებს დაკვირვებით გადმოხედეს)
- მოკლედ ბოდიშით გაუგებრობისთვის (ისევ პირჯვარი გადაისახა დეამინმა და რაღაც ჩაიბუტბუტა, ლუციუსი სუფრასთან ისე დაჯდა გოგონასთვის არც კი შეუხედავს, ჟანეტისთVის გეკითხათ ახლა როგორ იყო?როგორია ქალისთვის, როცა ძალიან სიმპათიური მამაკაცი მოგვარდება გაკოცებს და მერე არც გიმჩნევს, თან ერთი დღის გაცნობილი)
- რისი ხორცია? (სიჩუმე დაარღვია ლუციუსმა)
- გველთევზის (დეამინმა გაიღიმა, როდესაც გოგონებს ტუჩთან მიტანილი საკვები კინაღამ გაუვარდათ, ვიქტორიამ უკან დააბრუნდა ჩანგანი, ჟანეტმა კი უხერხულიაო და გადაყლაპა თან ცდილობდა უკან არ ამოეღო, ეს ლუციუსმაც შენიშნა და გაეღიმა, თუმცა ძმას მიუბრუნდა)
- რა სასაცილოა დეამინ, ვერ ხედავ ?გადავბჯირდით ხელი მომარტყი თორემ ვერ ვსუნთქავ (დეამინი კი მიწაზე ხოხავდა სიცილით. ვიქტორიაც აყვა, რომ მიხვდა ხორცი გველთევზის არიყო და საწყალ ჟნაეტსაც მოეშვა გულის რევა)
- ჰო არა ?აი ჟანეტის სახეზე ისე გაგეღიმა მეც ეგრე ვიფიქრე რომ სასაცილო იყო ძმაო (ოდნავ წამოიწია, ძმას გადაწვდა და ხელი ზურგზე დაარტყა ირონიით, ჟანეტი გაწითლდა...ვიკის ისევ გაეღიმა აი ლუციუსმა კი მუქარის სახე აიკრა -წავლენ სტუმრები დეამინო ზუსტად ასეთი)
- სულ ასეთი უჟმური კი არ იყო, უბრალოდ დაბერდა, მოხუცდა დაუძლურდა და მგონი კლიმაქსი აქვს ახლა (მიმართა გოგონებს დეამინმა, გოგონები მაქსიმალურად ეცადნენ არ გადაბჯირებულიყვნენ, ლუციუსი ხმას არ იღებდა მხოლოდ ჟანეტს აკვირდებოდა, საუბრის თემა ვიკიმ შეცვალა)
- აბა ძმებო რას საქმიანობთ ?
- ლუციუს ეტყვი თუ ვუთხრა ?
- ნუუუ მე ავიღებ ამ მძიმე პასუხისმგებლობას თავზე
- ხო ძმაო მე უბრალოდარ შემიძლია
(გოგონები გაკვირვებულები უყურებდნენ ძმებს და ფერები გადასდიოდათ სახეზე)
- მოკლედ ჩვენ...მოკლედ , ვიცი რთული ასაღქმელია...ასეთი ცხოვრება არც ჩვენ ვინდოდა
- ხო გოგონებო უბრალოდ ასე მოხდა (თავი ჩახარა დეამინმაც, ვიკიმ მხარზე ხელი რომ დაუტყაპუნა ლუციუს - ნუ ღელავ მძიმე წარსული ვისარ გვქონიაო, პიკი იყო, ორივე ძმა გადაბჟირდა ლუციუსი რომ ლუციუსია ისიც კი იცინოდა)
- დაინახეეეე დაიჯერეს (კვდებოდა სიცილით)
- რა ჯანდაბა გაცინებთ ? (საუბარში გამწარებული ჟანეტი ჩაერთო)
- ღმერთოოო აღარ შემიძლიააა (ოხრავდა დეამინი)
- რას უმდა ვსაქმიანობდეთ, ჩვეულებრივი ტიპები ვართ, ცალკე ცხოვრება მოგვინდა და გადმოვედით ამ ულამაზეს ადგილას როგორც შენ არა ჟანეტ ?? (დასერიოზულდა ლუციუსი და პირველად გაუყარა თვალი თვალში გოგონას)
- ხო (მოკლე პასუხი გასცა გოგონამ)
- ვიკი რა გიყვარს ? (სიტვაცია განმუხტა დეამინმა)
- რაა ? (გაოცდა ვიკი)
- ყველაზე მეტად რა გიყვარს?
- მმმ რავიცი ყვითელი ფერი, ცისარტყელა. გემრიელი ყავა, ტანსაცმელი და ჩემი შეყვარებული ემეტი, შეენ ? (გაუღიმა დეამინს)
- ჭამაა ჭამაა და შენი დებილური კითხვების გამო ვერ ვჭამ ძვირფასო ხომ ხედავ იმდენს ვიცინი (რატომღაც გაღიზიანდა ემეტი და აწყენინა ვიკის)
- რაა?რა იდიოტი ხარ?ამაზე უარესი ვახშამი არსად მქონია, მოდიხარ ? (ჟანეტს გადახედა და ფეხზე ადგა, პასუხს არც დაუცადა ისე გავარდა წინ)
- მადლობ და კარგად (ჟანეტიც ისე გამოვიდა ლუციუსისთვის ზედარ შეუხედავს)
- იქნებ ცოტა დაჭკვიანდე დეამინ ისედაც შენი ახირებების გამო ვართ აქ და ქალებს მაინც ეცი პატიივი (თავში წაარტყა ლუციუსმა)
- მამაჩემი კი არ ხარ შენღა მმაკლიხარ (ქურთუკი აიღო და ისიც გარეთ გავიდა)
..................................................................................
- ვიკი ?დამელოდე რა
- არა დაინახე ??აკლია გეფიცები (მუჭით იწმენდა ცრემლებს)
- რა გატირებს ასეთი რა გითხრა ??
- არააა აკლია (არცხრებოდა პატარა სიფრიფანა)
- წამო რა ქუჩაში ყვირი შევიდეთ
- არა გთხოვ სახლში მირჩევნია რა
- კარგი მაგრამ
- არა არა წავალ (მანქანის კარს აღებდა უკვე ვიკი)
- დამირეკე (მიაძახა ჟანეტმა და სახლში შევიდა)
...............................................................................
(მუსიკებს აუწია ფანჯარა ჩამოწია და სიმღერა დაიწყო, მერე სიგარეტი ამოიღო და მოუკიდა ცოტა დაწყნარდა თან მაინც ლანძღავდა)
- არააა იდიოტია იდიოტი
(მანქანას ისეთი ხმა ჰქონდა გეგონება რამეს გადაუარაო და გაჩერდა)
- ახლა რაღა მოხდაააა (გადმოხტა მანქანიდან და გამსკდარი ბორბალი დაინახა) რაა ?მეხუმრები ღმერთოოო ? (მანქანაში შეხტა და თვალი მოავლო გარემოს, ჟრუანტელმა დაუარა იმის გახსენებაზე სად იმყოფებოდა ამ სიბნელეში,ფანჯრებს ამოუწია, მობილურის ძებნა დაიწყო, მაგრამ) ღმერთოოოოო იმ იდიოტებთან დამრჩა, ახლა რავქნაააა (ტირილის პირას იყო მისული ფანჯარაზე რომ მოუკაკუნეს)
- აააააააააააააააააააააააააააააააააააააა (კიოდა ბოლო ხმაზე)
- რა გაღრიალებს გოგო მევაააარ (ახლა კარი გამოაღო დაგაკრეჭილი აეტუზა ვიკის დეამინი)
- შენ საერთოდ ნორმალური თუ ხარ ??ნუთუ ასე დაგაკლო ღმერთმა ჭკუაა შენ მე შაქარს, ანემიას, კიბოს დამმართებ (კიოდა ვიკი და მუშტებს ურტყავდა დეამინს)
- კიბო ნერვიულობაზე არ ჩნდება პატარა, თუმცა შეიძლება ისე შეგაშინო ენა დაგებას მაგრამ შენ ჩემს დანახვაზე ისედაც გებნევა ენაა
- რაააა?მე შე კრეტინო ?აქ რაჯანდაბა გინდააა?
- რავიცი ვსეირნობდი და იმ იდიოტებთან დამრჩა მობილურიო და მივხვდი რომ მეძახდი
- ჟანეტიდან დიდი ხნის წინ წამოვედი, შენაქ ვერ მოხვდებოდი ფეხით
- მანქანით ვსეირნობდი
- კარგიი რა დეამინ (გაიბუსხა გოგო)
- ჰო კარგი კარგი მიიწიე რა (მანქანაში შეძვრა და ლამის კალთაში ჩაუჯდა ვიკის) მოკლედ ბოდიში (თავი ჩახარა) გაგაბრაზე
- არ მაინტერესებს
- ოო კაი რა არავისთვის მითქვამს ბოდიშიიი
- კაი რა
- გეფიცები მართლაა (შეიცხადა დეამინმა) სულ მე მიხდიან ბოდიშს
- და ამიტომ უნდა გაპატიო?
- სახლამდე მიგიყვან (გაეკრიჭა დეამინი)
- ეგ ისედაც უნდა გააკეთო ამხელა მკაცი ხარ სხვა რამეს მოვიფიქრებ (ისევ ცხვირი აიბზუა ვიკიმ)
- რა უცნაური გოგო ხარ რა (გაიბუტა დეამინი) ხოდა ახლა იჯექი აქ მე ვბრუნდებიუ (გადმოვიდა და მის მანქანაში ჩაჯდა)
- რაა ??დეამინ აქ არ დამტოვებ
- ვითომ რატომ ? (ფანჯარა ჩამოწია და კარები ჩაკეტა, რომ ვიკის არ გაეღო)
- კარგი რა დეამინ
- ხვალ რამოდენიმე დღით დასასვენებლად გამომყვები?მე და ჩემი ძმა მივდივართ
- რააააა ?Aრააა რასამბობ, მე შეყვარებული მყავს
- კაი ერთი (ფანჯარას აუწია და მიდიოდა ვიკი რომ ატირდა ლამის)
- კაიიი კაი კაი დეამინ კაი, წამოვალ
- იცოდე თუ არ წამოხვალ ჩემს დემონურ ხასიათს ნახავ (თითი დაუქნია დეამინმა, მანქნაში ჩაჯდა და გაისუსა, გული უცემდა და დეამინს არ უყურებდა სახეში)
- ეს არასწორეა
- რა ვიკი
- მე მიყვარს ემეტი
- მე შენ
- რაა ? (კინაღამ ცუდათ გახდა ვიკი)
- ამოგიჩემე და ვსიო
- რომ ამომიჩემე მაგიტომ უნდა დამინგრიო ცხოვრება?
- ნუ ტიტინებ (გადმოიხარა და ღვედი შეუკრა ვიკის თან ცხვირის წვერზე აკოცა)
- არანორმალური ხარ (ცოტახნით ხმა არცერთს აღარ ამოუღია, 3 ხდებოდა კორპუსთან რომ გააჩერა დეამინმა მანქანა და მძინარე ვიკის გახედა)
- ხო მოვდივარ მოვდივარ (მძინარე ემეტმა კარი გააღო და ხელში ვიკი შერჩა მძინარე დეამინს ხელში აეყვანა)
- ვინ ხარ ?
- ვიქტორია მოვიყვანე ჩაიბარე და მიხედე ხვალამდე, ხვალ გამოვუვლი
- რას იზავ ?ცნობისთთვის მე... (აღარ დაასრულებინა სიტყვა გოგონა სწრაფად მაგრამ ნაზად მიაწოდა და გაუჩინარდა)
............................................................................
(ჟანეტმა წყალი გადაივლო, სულ ლუციფერის კოცნაზე ფიქრობდა ხან რაზე ხან რაზე, თავიდან იფიქრა იქნებ სხვა მიზნისთვის ვუნდიარო, მაგრამ მერე გადაიფიქრა...ასეთ კაცს ისედაც ეყოლება ამისთVის ქალებიო, ნუთუ შევუყვარდიო?არა ერთ დღეში ეს ხომ უაზრობააო, ბოლოს მდუღარე წყლის წვეშ იმდენი ხანი გაატარა ფიქრებში რომ დაიწვა კინაღამ, ვიკი გაახსენდა და იმიტომ გამოვიდა აბაზანიდა, საათი 4 ის წუთებს აჩვენებდა, სულ შიშველი მობილურს იღებად კარზე ზარი რომ გაისმა, ხალათი შემოიცვა და სველი თმა უკან გადაიყარა)
- ვიინუნდა იყოს (ცაილაპარაკა და სახლიდან დაიძახა) ვინხარ?
- ლუციუსი (მოესმა მამაკაცის ხმა და 2 წუთი დაფიქრდა ახლა აქ რაუნდოდა ლუციუს?იქნებ მასზე უნდა ეძალადა?ან ან არიცოდა,,,კარი გააღო და გაღიმებული მამაკაცი დახვდა რომელმაც ურცხვად თავიდან ფეხებამდე აათვალიერა და შემდეგ ტუჩებზე დააკვდა ისე რომ თვალი არ მოუშორებია დაიწყო)
- ეს დაგრჩათ (მიაწოდად მობილური)
- თვალებში მიყურე დამავალებ (ირონიულადა გაუღიმა ჟანეტმა) ხო ვიკისია გმადლობ (მობილური გამოართვა და ცოტახანს ასე უხმოდ იდგენენ)
- შემოხვალ?
- სხვა დროს (შებრუნდა ლუციუსი და ჟანეტმაც კარი მიიხურა, უცბად ისევ ზარი დაირეკა, შემობრუნად ჟანეტი და კარი გააღო)
- მოხდა რამე?
- შენი ტუჩები
- რა?
- გაიმეორებდა კაცი (ტუჩის კუთხეში ჩაიცინა, ხელი სახეზე ჩამოუსვა და ისევ გაუჩIნარდა ისევ ასე დატოვა ჟანეტი რომელიც მალე გააფრენდა)
..................................................................................
- დიახ (მძინარემ ძლივს ამოღერღა სიტყვა)
- აუუ ჟააან (სლუკუნებდა ვიკი)
- რაა ?რამოხდა?
- აუუუ გუშინ სახლში დეამინმა მომიყვანა, მანქანა გაფუჭდა მობილური დამრჩა, არაააო არ წაგიყვანო, გთXოვ თქოო, მერე კაიაო ხვალ წამოხვალო, მერე თურმე მიმეძინა, ემეტი გაგიჟდა, ახლა რომარ წავიდე დეამინიც გაგიჟდება ხოდა
- რააააა ?ვერაფერი გავიგე გოგო (თავი ბალიშიდან აწია ჟანეტმა, როცა ვიკიმ ყველაფერი დაწვრილებით მოუყვაგაგიჟდა)
- ხოდა ასე ემეტი დღეს დილით დედამისთან წავიდა მე იქ ვიქნები ცოტახანს უნდა ვიფიქრო ხომარ გაკლიაო
- რაგითხრა ვიკი არცკი ვიცი
- და უარესი უნდა წავიდეთ
- წავიდეთთთ?
- ხოოო ჟანეტ ხომიცი თუ არ წავალ დეამინი რაღაცას ნამდვილად იზავს, ძალიათ წამათრევს ამ ერთ დღეშიც კი გავიცანი ეს ველურები გთხოვ მარტო როგორ მიშვებ
- კაი რა ვიკი, რა უნდა გიქნას დეამინმა?
- მეხუმრები>? (თავის სიტყვებში დაფიქრდა ჟანეტი, არადა მართლა ყველაფრის გამკეთებელი ჩანდა დეამინი)
- ტეხავს რა
- მეხომარ ვუთხარი წამიყვანე თქო რა ტეხავს გოგო?
- არვიცი რა
- კაი რააა მარტო როგორ მიშვებ?
- კაი გაემზადე და მოდი (გულის სიღრმეში მასაც სურდა წასვლა)
......................................................................
- შეეეენ ხომარ გაკლიააა (ბოლო ხმაზე ღრიალებდა ლუციუსი)
- კაი რა ლუუუც რა
- არ გინდა ეგ ლუც და მოფერებითი სახელები ჯერერთი ის გოგო რამ მიგაყვანინა სახლში თუ შეყვარებული ყავს, მერე რატომ დაპატიჯე გოგოები როცა იცი იმ სახლში დასავნებლად მივდივართ მე და შენ, ძმებიიიიი
- რას გიშავებენ ასეთს ეს გოგოები
- არ მინდაააა და მორჩააა
- მოგწონს ლუცი (უცბად შეხტა ლუციუსი)
- რაა?ვინ ?
- ჟანეტი (კმაყოფილმა ახედა ძმას)
- შენ გაკლია, მართლა გაკლია...ჩვენნაირებს სიყვარული არ შეუძლიათ, სადმე გაგიგია რომ ლუციფეეერს ქალი უყვარდეს?
- ზუსტადაც რომ მოგწონს, გხიბლავს და თან გეშინია ლუციუს რომ წავალთ რა იქნება იმის
- შემეშვი დეამინ თორემ დავივიწყებ რომ (დეამინმა აღარ დაასრულებინა)
- ძმაო ჩვენ დედამიწაზე ვართ, დ ე დ ა მ ი წ ა ზ ე მოდუნდი და დატკბი სანამ აქ ვართ (ლუციუსი რაღაცის თქმას კიდევ აპირებდა კარზე ზარი რომ გაისმა და გოგონები შემოლაგდნენ)
- ძალიან მიხარია რომ მოდიხართ (გაეცინა დეამინს) არა ძმაო? (ლუციუსი დაიბნა და ჟანეტს შეხედა)
- ხო ახლა ვეუბნებოდი დეამინს რა კარგია რომ გოგოებსაც უთხარი თქო (იცრუა ლუციუსმა და დეამინმა სიცილით გადმოხედა და ყურთან უჩურჩUლა)
- ხომ ვამბობ გაბნევს
- დეამინ იცოდე (ახლაც დეამინმა გააწყვეტინა სიტყვა)
- მე და ვიკი ჩემი მანქანით წავალთ, აბა შენიცი ძმაო ჟანეტს გაუფრთხილდი (და სანამ ლუციუსი მოკლავდა, მანამდე მოკიდა ვიკის ხელი და კარში გაუჩინარდა)
- იდიოტი (ჩაიბურტყუნდა ლუციუსმა)
- გაგიტყდა რომ მოვდივარ ?
- რაა ? (უცბად გამოერკვა ფიქრებიდან სადაც დეამინს ანაწევრებდა და წვავდა) არა არა, წამოდი წინ საინტერესო და გრძელი გზა გვაქვს, ( ირონიულად გაუღიმა, წელზე ხელი შემოხვია და კარში ისიც გაუჩინარდა)

ესეც შემდეგი თავი <3 ნელნელა ყველაფერი გამოჩნდება <3