(წელზე ხელი მანამ არ მოუშორებია სანამ მანქანამდე არ მივიდნენ, ჟანეტი იწვოდა და უხერხულად გრძნობდა თავს, მამაკაცი კი არც ხელს უშვებდა და არც ჩქარობდა თითქოს, "ეკიდა" და არც "ეკიდა" ქალი ... ზუსტად ასე გაურკვევლად, თვითონაც არ იცოდა რა უნდოდა, უბრალოდ მოწონდა ჟანეტი როგორ იბნეოდა და ეს ფლირტი სიამოვნებდა, მასზე სერიოზულად არ ფიქრობდა როგორც ეს დეამინს ეგონა, ან უბრალოდ უნდოდა რომ ასე ტოფილიყო...რადგან ასე ხომ შეძლებდა დეამინი დედამიწაზე დარჩენას, მათი ნიძლავიც ხომ ასეთი იყო)
- დაბრძანდი (კარი გაუღო და ჟანეტმა თავისთვის ჩაილაპარაკა)
- ეს ლუციფერია თუ ზრდილობის ნასახი
- მე მკითხე რამე ? (ახლა უკვე საჭესთან მჯდომმა ლუციუსმა გაუყარა თვალი თვალში და ისე უთხრა)
- არაფერი
- ასეც ვიფიქრე
- რააა უჟმური ხარ ?
- უჟმური თუ ვარ შეგეძლო ჩემს ძმას გაჰყოლოდი, მაგრამ არა შენ რატომღაც არც კი გაგიპროტესტებია ჩემთან ყოფნა, ეგრევე მანქანაში შემომიხტი (გაღიზიანებული საუბრობდა ლუციუსი და ჟანეტსაც მეტი რა უნდოდა მიზეზი მიეცა)
- ჯერერთი ტონი შეარჩიე, მეორე კიდევ შენ მე ის ქალი ხომარ გგონივარ მსგავს შეურაწყობებს რომ მაყენებ, ვისთანაც ყოველდღიურად დადიხარ? (ახლა ჟანეტმა აუწია ხმას და ლუციუსმა წარბები ზევით აქაჩა)
- ერთი ამას დამიხედეთ შენ რა იცი მე ვისთან დავდივარ??
- გზას უყურე
- გეკითხებიიიი? (ახლა ყვირილზე გადავიდა ბიჭი ისე რომ ქალისთის სახე არ მოუცილებია)
- ლუციუს დავიმტვრევით წინ უყურე
- აღააარ გამამამეორებინო კითხვაა (თვალები ისევ გაუწითლდა, ძარღვები დაებერა და საჭეს ისე ძლიერად უჭერდა ხელებს წამით ჟანეტს მოეჩვენა რომ მანქანის დანაკუწებაც შეეძლო ლუციუს)
- დამშვიდდი და ისე ვისაუბროდ (თავისი პატარა ნაწი თითები9, მის ტორებს დაადო და ფერება დაუწყო, წამში ჩაუქრა წითელი თვალები მამაკაცს და ხელი ააკვრევინა ქალს)
- მოდი ნუ მეხები და გაჩჲმდე ჯობს სანამ დაგანახე რას წარმოვადგენ
- მეც ეგ მინდა მანახე რას წარმოადგენ )ოდნავ ხმას აუწია ჟანეტმა)
- თავიდან მიწვევ?
- ჯერ მომვარდი მაკოცე, მერე ტუჩებზე მაკვდები, მერე ამბობ რომ მანქანაში შემოგიხტი მერე ნუ მეხებიო მგონი არ ხარ ნორმალური იცი?
- ნუ შემაჩვევ ენას და ნუ გამიბედავ იმას რაც ჯერ არავის გაუბედია, ცუდათ დაასრულებ ჟანეტ (ლუციუსმა თითი დაუქნია ცხვირთან ისე რომ არ შეუხედავს მისთვის)
- ნუ შემაჩვევ ენას და ნუ გამიბედავ იმას რაც ჯერ არავის გაუბედია ჩემთვის ლუციუს (გაუმეორა იგივე ქალმა)
- ოჰოოო თორემ რა ? (ირონიით გადახედა ქალს და ზიზღნარევი მზერა ესროლა, ჟანეტი ცოტაც და მანქანიდან გადმოხტებოდა და ფეხით გაიქცეოდა სახლში, მაგრამ ამ თავხედისთის როგორ უნდა შეერჩინა ამდენი)
- დავიწყოთ იქიდან რომ მე ქალი ვარ და პატივი უნდა მცე მეორე კიდევ არ გავჩუნდები არ დავდუმდებნი არ დაგემორჩილები და არ ვიქნები ისე როგორც შენ გინდა, არ მაკოცებ როცა გაგისწორდება და არ მაკადრებ მერე უაზრობებს როცა ხასიათზე აღარ იქნები გასაგებია?
- პატივს გცემ თორემ აქამდე ფანჯრიდან გადაგაგდებდი ჟანეტ დამიჯერე (გურწფელად გაეცინა ლუციფერს) როგორი მომთხოვნი ხარ არადა თავდაპირველად სიამოვნებით მკოცნიდი (ახლა ირონიული გახდა მამაკაცი და თან ურცხვად აათვალიერა გოგოს ტანი)
- ჯერ ერთი შენ მაკოცე ყველანაირად ვეცადე მომეშოორებინე, მეორე ლუციუს ახლა გავჩუმდები დავიძინებ და გეფიცები კიდევ რამე რომ მითხრა მოგკლავ. სხეულით თუ ვერა ისეთს გეტყვი სულიერად მაინც მოგსპობ
- მეეეეე ?? (სიცილი აუტყდა ლუციუს) შეეენ ??თბილი ანგელოზი კი არ ვარ, არც სიკეთის და სიყვარულის ანგელოზი ვარ სულიერება რომ გამაჩნდეს ძვირფასო
- მიქაელ-გაბრიელზე რა აზრის ხარ ?მაინც შენს მოკვლას ვაპირებ
(ახლა გოგონა გახდა ირონიული)
- ეგ კიდევ შეიძლება, მიცვალებულებთან აქვს შეხება ისევე როგორც მე (ხმა გაიმკაცრა ლუციუსმა და ჟანეტს წამიერად უცნაურმა ტაომ დააყარა მთელ ტანზე, რაღაც არასასიამოვნოდ მოხვდა ყურს...მაგრამ არ ჩაძიებულა უბრალოდ გაჩუმებ ამჯობინა)
- ბედნიერი მგზავრობა
- ტკბილი ძილი (ჩაიჩურჩულა და მთელი ხნის განმავლობაში მისკენ წამითაც აღარ გაუხედავს, საჭეს ნერვიულად ჩაბღაუჭებოდა და გზას აწითლებული თვალებით უყურებდა, ვიქტორია მანქანაში ჩაჯდა თუ არა ჩაეძინა ლუციფერისგან განსხვავებით დეამინი მთელი გზა მის სახეს ათვალიერებდა, როგორ უნდოდა ვინმეს ყვარებოდა ასე ხომ ის ნიძლავს მოიგებდა და ლუციუსიც ხომ დედამიწაზე დარჩენის ნებას დართავდა, თვითონ კი მოსწონდა ვიკი მაგრამ რთული იქნებოდა ვიკისაც ეგრძნო იგივე, ესემესი მოუვიდა ვიკის და დაუკიითხავად აიღო მისი მობილური მამაკაცი ემეტი წერდა "კარგი ჰო მომენატრე პატარა" გაბრაზდა სასწაულად გაბრაზდა..)
- მოვედით ... მოვედით თქო (ოდნავ ხმას აუწია დეამინმა)
- რა გაჩხავლებს მერე ?
- ადექი და გადმოდი, ბარგი წამოიღე შენი (ვიკის წარბები ზევით აუვიდა)
- მისმინე დეამინ?ჩემს შეყვარებულს რომ ჩემი თავი ხელში აყვანს მიაჩეჩე და კინაღამ ყველაფერი დაანგრიე, ვინ გთხოვდა?Aხლა აგეყვანე აქ რომ მიყვირიხარ აქ
- აა ანუ საყვარლობას მთავაზობ ?სადაც შენი ბიჭუნა არ იქნება იქ შემეძლება ყველაფრის კეთება ??
(ირონიაზე გადავიდა დამიანი)
- ისევ იგივეს აგრძელებ რასაც წინა ვახშამზე დეამინ, მაგრამ აღარ გაპატიებ თუ არ მორჩები (სიფრიფანამ ცხვირი აიბზუა და მანქანიდან გადმოვიდა)
- როგორ შემაშინე (გამოაჯავრა დეამინმა და ისიც გადმოვიდა)
- აი ეს მეეეესმიიის (ვიკიმ თვალი მოავლო 5 სართულიან უზარმაზარ სახლს, ძველი ნაგებობებით, ბუნებაში მთლიანად ჩაფლულს, ვერანდას, სახლის თითოეულ სართულზე დიდ, საწაულ კიბეებს...ეზოში მდგარ ქანდაკებებს საიდანაც წყალი გადმოდიოდა, აუზით და სასწაული ბაღით, სიმშვიდე და ჰარომონიულობა იგრძნობოდა ... ვიკის ასეთი ადგილები არასოდეს ხიბლავდა მაგრამ იმდენად გააოცა მოლოდინმა გაშტერებული იდგაა)
- სასწაულია დეამინ ჟანეტი გაგიჯდება
- შენ შიგნით უნდა ნახო
- მალე მანახეეე მანახე (კისკისით გაიქცა და სახლში შევარდა დაემინი გაოცებული უყურებდა მის სიბავშვეს)
............................................................................
- ჩავედით ? (თვალები გაახილა ჟანეტმა და ნამძინარევი თმით უთხრა მამაკაცს)
- არა
- მალე მივალთ ?
- ალბათ
- როგორი ადგილია?
- კარგი
- ვაიმეე რა გჭირს ??გთხოვა ვინმემ წამომიყვანეო ?... შენ გელაპარაკები ? ... ლუციუუუს (ბიჭი არადაარ იხედებოდა ქალისკენ)
გავიგე რომ ვერ მიტან ცოტახანიც ამიტანე როგორმე
- ურაა (წარმოთქვა უემოციოდ ისე რომ ისევ არ გაუხედია ქალისკენ)
- უჟმური.
-გავიგონე
- ზუსტად მაგიტომ ვთქვი რომ გაგეგონა...
- მოვედით, (მანქანა გააჩერა და ჟანეტს მხეცივით ხელში წვდა)
აწი თვალში არ მომხვდე და თავი ჩემგან შორს დაიჭირე
- მე კი დავიჭერ მაგრა,. შენ გიჭირს უჩემობა ორი დღეა მოსვენებას არ მაძლევ
- ნუ მეთამაშები (კარი გააღო და სახლისკენ წავიდა, ჟანეტი გაბრაზებული გადმოვიდა მაგრამ გარემომ იმდენად იმოქმედა სულ გადაავიწყდა ყველაფერი)
- ღმერთოოო ეს რა სილამაზეა ეს რაარის (სასწრაფოდ მობილური ამოიღო და ფოტოების გადაღება დაიწყო, სახლში არც შესულა პატარა ბილიკს გაყვა და ტყეში გავიდა, საოცარი სურნელი იდგა..მიდვრის ყვავილების და მწვანე ფოთლების, ჩიტების ჭიკჭიკი ერეოდა ამ ყველაფერს და საოცარ ჰარმონიას ჰმნიდა)
- ეი რომელი ხარ ? (ჟანეტმა ქვა აიღო და ხის უკან მიყუსულ არსებას დააკვირდა)
- არ მჯერაა ირემია (გაეცინა პატარა დაბნეული შველის დანახვაზე ჟანეტს და ჩAიკუზა, ახლოს მიწევა დაიწყოდა გზად ფოთლებს იღებდა ძირიდან)
- მოდი მოდი ნახე რა გაჭამო, მოდი (ჯერ პატარა შველი მოიტყუა, მერე დედა ირემი შენიშნა შორიდან უყურებდა გოგონას, ნელნელა მისი მოტყუებაც მოახერხა და ახლა ორივეს გაყუსული ეფერებოდა, სუნთქვისაც კი ეშინოდა არ დაეფრთხო რომელიმე)
........................................................................................
- რამხელა სახლია მართლა გაგიჯებას ვარ (შავ თმიანი სიფრიფანა დეამინის ცისფერ თვალებს აღტაცებით უყვებოდა ამ სახლის ნახვით გამოხატულ ბედნიერებას)
- ტვინი ამხადე უკვე მიდი და რამე მოამზადე (გაღიზიანებული ესაუბრებოდა დეამინი ვიკის თვითონაც არ იცოდა ასე რატომ ექცეოდა)
- უკვე მესამედ ცდილობ ნერვები ამიშალო, დადექი და თვითონ მოამზადე გამოშტერებულო (ამის თქმა და მისი კედელზე შემონარცხება ერთი იყო ბოლო ხმაზე ღრიალებდა დეამინი სადაც იყო გოგოს მოკლავდა)
- ასეთ სიტყვებს მეტყვი კიდევ და არ გაპატიებ, არაააა
(ვიკის ცრემლები მოსდიოდა, არა შიშისგან არამედ ტკივილისგან იმდენად უჭერდა ხელებს...სინამდვილეში მიზეზი ემეტი იყო...ვიკი ხომ ერთადერთი შანსი იყო რომ აეხდინა ოცნება, ერთადერთი ქალი მოეწონა ცხოვრებაში, როცა ყველას იწუნებდა და ისიც სხვისი შეყვარებული...ეჭვიანი მამაკაცი რა სანახავია და თუ ეს მამაკაცი დეამინის ნაირი დაკუნთული მაღალი მხარბეჭიანი კაციია მითუმეტეს თუ არაადამიანი, დემონური ძალებით საქმე მართლაც რთულადაა)
- ეტკინაა შენ ხომარ გაუბერე (ლუციუსმა ხელიდან გამოსტაცა გოგონა და ზურგს უკან მიიკედლა)
- ლუციუუუუს (მხეცის ხმით ღრიალებდა უკვე დამიანი და ის ცისფერი თვალები, ქერა თმა, სიმპატიური სხეული ნელნელა სადღაც ქრებოდა და მის მაგიერ რაღაც სიმახინჯე წარმოიქმნებოდა)
- რაცარუნდა მოხდეს არ გამოიხედო (უთხრა ვიქტორიას როცა სახეში დეამინის ძლიერი მუშტი მოხვდა და ახლა მას გაუწითლდა შავი კუპრივით თვალები, აფექტი ხომ ძნელი საკითხია თან თუ ლუციფერი ხარ, ლ უ ც ი ფ ე რ ი )

მადლობაა ბავშვებოო ამდენი თბილი სიტყვებისთვის იმედია კიდევ მეტი ინტრიგა შევძინე თავს <3 ახლაც ველოდები თქვენს კრიტიკას და სითბოს <3 <3