ერთი კვირა გავიდა უკვე და ძალიან მაგრა გავერთეთ,ხო მართლა დღეს გამოცდები მაქვს და ძალიან ვნერვიულობ, ყველა მე მამშვიდებს ლუკა,გიორგი,მარიამი,ლანა,მიშო, ყველა აქაა და ყველა ჩემი გულშემატკივარია მშობლები მობილურზე მირეკავენ და ამბებს გვეკითხებიან .
-გისმენ მაა(მე)
-რაქენი ჩემო გოგო გამოცდები? (მამა)
-ჯერ არ შევსულვარ მა ალბათ მალე შევალ როცა დავამთავრებ მე თვითონ დაგირეკავთ ეხლა გავთიშო უნდა მობილური და მალე დაგირეკავთ აბა მიყვარხართ(მე)
მამას დავემშვიდობე და მაშინვე დამიძახეს საგამოცდო ოთახისკენ, ლუკამ შუბლზე მაკოცა წარმატებები მისურვა და მე ნელი ნაბიჯებით შევედი,სრული სიჩუმე იყო ბევრი აღელვებული და დაზაბული სახე.მეც დავიძაბე მათ შემხედვარე და აი ისიც დაიწყო. დრო გადის თანდათან უფრო რთულდება კითხვები და აი როგორციქნა დავასრულე....... არააა.... არარსებობსსს... მე .... მეე.............................................. ეს შევძელი... როგოც კი კაბინეტი დავტოვე და გარეთ გავედი მაშინვე სახე დამწუხრებული მივუახლოვდი.
-ბარბი რაქენი?(ლუკა)
-მეეე..... მე ვერ ჩავაბარე.. (მე) ურცხვად მოვიტყუე არ კი შევიმჩნიე,მაშინვე ყველას სახეზე მიმიკა ეცვალა.
-არაუშავს ჩემოგგოგო ყველაფერი კარგადიქნება. (ლანა)
-ოჰ შენ რაგაწუხებს ჩააბარე გამოცდები და მეეე. (მე) უკვე ყველა დაძაბული მიყურებდა, მეც სიხარულის ცრემლები წამომივიდა რომელიც მათ ტკივილის ეგონათ.
-რა შენ მერე რაა რომ ვერ ჩააბარე ამით ცხოვრება არ დასრულებულა. (ლუკა)
-არა ეს ესე არაარის... მე ხომმ... მე ხომმმმმ.... (მე)
-რა შენ ბარბარე რა შენ? (მარიამი)
-მე ხომ ჩავაბარე გამოცდა (მე)
-კარგი დამშვიდდი ჩე.... (ლუკა) უცებ მომეხვია მამშვიდებდა როცა სიტყვა ვერ დაასრულა და მაშინვე ყველამ ერთხმად წამოიკივლეს.
-რაოოოო? (ყველა)
-ხო მომილოეთ სტუდენტი ვარ (მე)
-აუუ მერე რაგატირებს გოგო მაგ ნიანგის ცრემლებით თუ ჩვენს გასასულელებლად მოიგონე? (გირგი)
-არა ეს სიხარულის ცრემლებია. (მე)
-ხოდა ეს სიხარული უნდა ავღნიშნოთ. (ლუკა)
-აუცილებლად მაგრამ ჩემებს დავურეკავ (მე)
-ხო და ისინიც დპატიჯე. (ლუკა)
მობილური ავიღე ჩავრთე და მაშინვე მამას დავურეკე.
-მამიკოოო.. მომილოცე სტუდენტი ვარ (მე) მობილურში ყვირილის ხმა გავიგიონე.
-ჩემო ნიჭიერი გოგო.. როგორ ვამაყობ შენით,მიყვარხარ, (მამა)
-ხო მამიკო მეგობრები აღნიშნვას ვაპირებთ და მოდით შენ და ნანაც (მე)
-არა ჩემო გოგო ვერ მოვალთ ძალიან მიხარია მაგრამ დღეს სხვაგან გვიწევს მე და ნანას აღნიშვნა თუმცა არაუშავს შენ წადი და გაერთე. (მამა) მამას დავემშვიდობე და ბავშვებიც წავედით გასართობად.
კლუბში უამრავი ხალხი იყო ჩვენც დღეს ჩაბარების მიზნით ვსვამდით და ვთვრებოდით მოკლედ ძალიან ბევრი ვიმხიარულეთ, ლუკა არ მშორდებოდა ასე თბილად და ასე ახლოს ჯერ არ ყოფილა, რაღაცნაირად უცრაურად იქცევა. როგორც კი შევირგეთ და უკვე მოგვეძინა მაშინვე სახლებში ვაილებდით ერთმანეთს მაგრამ ისე მთვრალები ვიყავით იმაზე ვიჩხუბეთ არა ჯერ შენ გაგაცილებ არა ჯერ შენო მოკლედ საბოლოოდ როგორც იქნა გვეღირსა და სახლებში დავრიგდით.

დილით თავის ტკივილმა გამაღვიძა,ნელა წამოვდექი საწოლიდან აბაზანა მივიღე რამაც ცოტა გამომაფხიზლა, სამზარეულოში შევლასლასდი და ყავა გავიმზადე.გონც მოვედი და ტანსაცმელი ჩავიცვი მობილურს დავხედე ცოტა არიყოს გამიკვირდა ლუკამ რომ არ მომწერა და არ მომიკითხა,მხოლოდ ლანას ესემესი იყო რომელიც მევედრებოდა მასთან მისვლას. თავი მოვიწესრიგე და ლანასთან წასასვლელად მოვემზადე გასაღები ავიღე კარი გავაღე დააა........ ულამაზესი ვარდების დიდი თაიგული რომლის სუაშიც თეთრი ვარდებით „ბ“ ეწერა. ტაიგული სახლში შევიტანე და მაშინვე კონვერტს დავუწყე ძებნა ბოლოს როგორ იქნა მივაგენი.
-„ჩემო ბარბარე,ჩემო პრინცესა,ჩემო გოგო, ძალიან მიყვარხარ მაგრამ რა ვქნა ეს ჩემი სამსახური და კარიერაა,მოკლედ მე მიწევს საზღვარგარეთ ესპანეთში წასვლა,ფეხბურთი მაქვს არ ვიცი როდის დავბრუნდები ამიტომ მინდა დამივიწყო და შენი ცხოვრება მოიწო, ვიცი გულს გატკენ მაგრამ რასვიზამ ასე უკეთესი იქნება შენთვის უბრალოდ დამივიწყე. მიყვარხარ ჩემო პატარავ კარგად „ (ლუკა) მაგრამ ეს შეუძლებელია, ყველაფერი ისე კარგად მიდიოდა, ასე არ მომექცეოდა მე ის წავიდა ,დამტოვა მარტო.როგორ შეუძლია ასე ადვილად დამშორდეს და წავიდეს. არა ეს შეუძლებელია მაგრამ...... უკვე ცრემლებს ვერ ვიკავებდი მთელი გულით ვტიროდი,ყვავილები სულ გავაფუჭე და ნაგავში გადავყარე,ოთახში ჩავიკეტე და ვიტირე.ის ჩემი პირველი სიყვარული იყო და ასე მწარე. ლანას შეტყობინება გავუგზავნე რომ შეუძლოდ ვიყავი და არავის დანახვა არ მინდოდა. რა დროს ჩამეძინა არ ვიცი მაგრამ კარების ხმამ გამაღვიძა ნელა წამოვდექი ლოგინიდან და კარები გავაე იმ იმედით რომ ლუკა იქნებოდა მაგრამ ლანა იყო გაგიჟებული.
-ჩემი პატარაა, ყველაფერი გავიგე მიშომ მომიყვა,ბარბი ჩემო გოგო აი ნახე ყველაფერი კარგად იქნება . (ლანა)
-ვერწარმოიდგენ,მან ესე უბრალოდ ადგა და წავიდა,დამშორდა და დამტოვა მარტო. (მე)
-შენ მარტო არხარ ჩემო გოგო ყველა შენთან ვართ (ლანა) ლანა ცდილობდა დავემშვიდებინე მაგრამ ეს არ გამოდიოდა მე უფტო და უფრო ცუდ დღეში ვიყავი,საჭმელს საერთოდ არ ვჭამდი,მხოლოდ მეძინა ან ვტიროდი ოთახიდან მხოლოდ აბაზანის გამო გამოვდიოდი,ჩემებიც ნერვიულობდნენ უკვე, მამაჩემმა ყველაფერი გაიგო და გაუკვირდა რომ მისი მეგობრის შვილი ესე მოიქცა ლუკას ასეთს არ ვიცნობდიო სულ ასე ამბობს,ნანაც გვერდიდან აღარ მშორდებოდა სულ ჩემთან იყო. დღეები ერთმანეთ სმიყვებოდა რამოდენიმეჯერ საავადმყოფოშიც დმაწვინეს უჭმელობისგან გული წამივიდა,უკვე ცრემლებიც აღარ მყოფნიდა რომ მეტირა უბრალოდ გათიშული ვიყავი.

ერთი თვე გავიდა და უნივერსიტეტში მოვეწყვე, უკვე აღარ ვფიქრობდი ლუკაზე , მხოლოდ მისი სახელის გაგონებაზე შეიძლებოდა გამხსენებოდა, მხოლოდ სწავლაზე ვფიქრობდი და მინდოდა წარმატებული ექიმი გამოვსულიყავი,მხოლოდ ეს. მშობლებმა ალკე ბინა მიყიდეს და ცალკე ვცხოვრობ გოგონებიც მოდიან ჩემთან მაგრამ მარიამი იშვიათად ახერხებს,რადგან ერთ ვეში ქორწილი აქვს და სულ სამზადისითაა გართული. მე სწავლასთან ერთად მამაჩემთან ერთად ვმუშაობდი კლინიკაში მედდად, როგორც იცით კლინიკის დირექტორი ლუკას მამაა და მისიდან მესმის ხშირად ლუკას წარმატებების შესახებ.ლუკა ბიწებს ხშირად ელაპარაკებოდა სკაიპით თუმცა როცა მე დამინახავდნენ ვითო არაფერი თიშავდნენ და თავს იმართლებნენ მე კიდე არ ვიმჩნევდი არაფერს.მოკლედ ჩვეულებრივი ცხოვრებით ვცხოვრობ და კარგადაც ვარ ,მართალია მის ერთად შეიძლება უკეთესად ვყოფილიყავი მაგრამ მაინც ესეც საკმარისია. უკვე მარიამი ჩემზე გადმოვიდა და ცდილობს როგორმე გამამხიარულოს უფრო და უფრო ,მისი მეჯვარეობაც კი შემომთვაზა რაზეც უარი არმითქვამს,უფრო სწორედ ვერ ვუთხარი უარი, გიორგის მეჯვარე კი არვიცი ვინაა რაში მაინტერესებს, ქორწილში გავიცნობ და იქნებ ბედი გამესნას,მაგრამ რა სულელი ვარ მე ხომ არავის შეყვარება არ შემიძია,მე ხომ ამ ხნის განმავლობაში მაინც ის მიყვარს რასვიზამთ იქნებ ოდესმე დავივიწყო ,ან შეიძლება და მან ცოლი მოიყვანა ,იქნებ შვილიც შეეძინა და რააზრიაქ ჩემს ცალმხრივ სიყვარულს...სრულიად არანაირი....