(მამაკაცმა თვალები დახუჭა და ჟანეტს ნება დართო სახეზე შეხებოდა, ქალიც უაზროდ ეფერებოდა თვალებზე, ცხვირზე, ლოყებზე, ტუჩებზეც ჩამოაცოცა თლილი ხელები, თმებზე ხელი გადაუსვა და ტკბილი ხმით უთხრა)
- დამენახე რა
(ლუციუსს ეკალივით შეესო გულში ეს სიტყვები, ნუთუ ჟანეტს მხოლოდ იმიტომ სურდა ლუციუსის ნახვა რომ მამაკაცი დაერწმუნებინა, რომ არ ეშინოდა...იქნებ რომ ენახა მერე ყველაფერი შეცვლილიყო, არეულიყო და ტკივილი ეგგრძნო ლუციუს...მას ხომ ასე აშინებდა ტკივილის განცდა...ასე თრგუნდავდა და ანერვიულებდა)
- სხვადროს (წამოდგომა დაააპირა, ჟანეტმა რომ შეაჩერა და უკან დააბრუნა წელში გასწორდა და მამაკაცს ცისფერი თვალები გაუწორა)
- კარგი მოგვიანებით მანახე, ოღონდ არ წახვიდე (თითი დაუქნია და ლამაზი მიხვრა-მოხვრით ლოგინში შეძვრა და საბანი გადაიფარა, როგორ უნდოდა ახლა ვიკისთვის მოეყოლა ყოველივე..თვითონაც უკვირდა ამდენი გამბედაობა საიდან მოემატა რომ მას შეეხო და მოეფერა, იცოდა რომ ლუციუსი მის პირისპირ იჯდა და აკვირდებოდა, ამიტომ საბნის ქვეშ ისედაც წითური გოგონა მეტად გაწითლებულიყო და გული იმ,დენად უცემდა ხელებს იჭერდა ეშინოდა ლუციუსმა არ გაიგოსო, უცბად დაფიქრა და გაეცინა..შეყვარებული სკოლის გამოსაშვების მერე აღარ ჰყოლია, ახლა ერთი ბიჭი გამოჩნდა რომელიც მოეწონა და ისიც დამონია რა უბედურებაა ჩაიჩურჩულა და ისე გაეღიმა)
- ხო რთულია დემონი რომ მოგწონს (ცინიკურად მოესმა ლუციუსის ხმა და ისედაც პატარა და თხელი, საბანში მეტად გაეხვა ისე შერცხვა)
- ჩემი აზრები გესმის ?? (თავი არ ამოუწევია ისე ჰკითხა კაცს)
- აჰაა ანუ მართლა მოგწონვარ (ახარხარდა ლუციუსი, თვითონაც არ იცოდა ძჟანეტი რანაირი ქალი იყო...ხან თოჯინასავით პატარა ნაზი დ ადაუცველი, ხან ფოლადივით შეუდრეკელი და ჯიუტი, მაგრამ ეს ორი თვისება ქმნიდა ზუსტად ისეთ ქალს დემონს რომ შეეწინააღმდეგა და მოხიბლა კიდევაც)
- შენი დადებითი ხასიათი კი (სახე ამოყო და თვალი თვალში გაუსწორა მამაკაცს) მარა აი ძალით უგრძნობის უხეშის დ აიდიოტის როლს რომ თამაშობ არა (ხელები გადააჯვარედინა)
- ნუ მაბრაზებ (დაუღვირა გოგონას და მანაც გადააჯვარედინა ხელები) მთლიანობაში ხომ მოგწონვარ (გაიკრიჭა პატარა ბავშვივით)
- დაიძინე რამდენს საუბრობ??ლუციფერი ხარ თუ თინეიჯერი ბიჭი ? (ახლა მართლა ორივეს გულიანად გაეცინა, მალევე დაასრულეს სიცილი, ჟანეტს წამში ჩაეძინა მთელი დღის დაღლილი იყო, ხოლო ლუციუსი ბევრ რამეზე ფიქრობდა...რომც დომოდა როგორ დარჩებოდა დედამიწაზე?ან საერთოდ რა ტომ უნდა დარჩენილიყო?ვისთის...მერე მძინარე ჟანეტს მოავლო თვალი და გაეღიმა, ოქროსფერი თმები სახეს უფარავდა, პატარა წითელი ტუჩები ერთმანეთისთვის დაეშორებინა და ისე სუნთქავდა..ნუთუ ეს პატარა არსება იყო თავიდათავი ყველაფრის??)
- ლამაზია (ჩაიჩურჩულა ლუციუსმა და ისევ გაეღიმა)
.................................................................................
(დილით უქაეობამ გააღვიძა, ვიღაც მთელი ძალით უჭერდა ხელებს და არსად უშვებდა, გოგონამ ძლივს ამოიხავლა)
- მეტკინა დეამინ (მაგრამ ბიჭს გათიშულს ეძინა, არც კი გაუგია გოგონას ხავიილი)
- დეამინ (სცადა შეენჯჱრია, თუმცა ამაოდ მობრუნებასაც ვერ ახერხებდა)
- სადაცაა დავიხრჩობი გეფიცები
- მმმმმმმ (მოიზლუქუნა მამაკაცმა და მეტად მიეკრა ქალს, ცოტაც და მართლა შეწყვეტდა სუნთქვას, რომარა კაკუნი)
- გღვიძავთ გვრიტებო ?? (ლუციუსი იყო, კარგ ხასიათზე შემოაღო კარი, ნახევრად შიშველმა...სპორტული შორტი ეცვა და აშკარად სავარჯიოშოდ მიდიოდა)
- მიშველე რა (შეევედრა ვიკი, ლუციუსი ჯერ იცინოდა მერე იფიქრა წავალ რა ჩემი საქმეაო მაგრამ საწყალი ვიკი ისე იყო მიჭუჭყნული მართლა გული აუჩუყდა)
- ოე მხეცოოო (თავში წაარტყა დეამინს)
- რააა ჯანდაბა გინდა ლუციუს?აქაც შენ ხარ ?პირველ ღამესაც ვერ მოგიშორებ თავიდან (მძინარე დეამინმა ამოიკრუსუნა)
- პირველ ღამემდე როგორ მიახწევ თუ საწყალ ვიქტორიას გასრისავ (ისევ თავში წასცხო, ვიკის ფერებმა გადაურბინა სახეზე გამწვანდა, გალურჯდა, ბოლოს გაწითლდა და ყვირილი დაიწყო)
- მე არაფერს მეკითხებით??მე შეყვარებული მყავს და მიყვარს ეგ ადამიანი, დეამინ აეთღიე ფეხზე გავიჭყლიტე
- შეყვარებული ხო? (ხლა თვალები გაახილა და მთელი ძალით მოხვია ხელები)
- მე ვეცადე ვიქტორია, რა გალაპარაკებდა ამდენს ??? (სინანულით გააქნია თავი და გასვლა დააპირა)
- გთხოოოოვ ლუციუს გამაშორეე (კარებთან მიაძახა მამაკაცს)
- კარგი ეეეეეე მართლა გეყოფა უკვე (სერიოზული ბარიტონით მიმართა ძმას და მანაც წამსვე მოაშორა ხელები ვიკის, ვიქტორიამ მადლიერი მზერა მიაპყრო "მაზლს")
- ჟანეტის გაღვიძძებამდე დავბრუნდები (ესღა თქვა და კარში გაუჩინარდა)
- ალბათ მომელანდა
- ხედავ ისინიც კი იწვნენ ერთად (გაბრაზებულმა ჩაიდუდღუნა დეამინმა )
- ნუ ხარ იდიოტი დეამინ (გაუწყრა გოგონნა) ადექი სააბაზანოში უნდა შევიდე, თან უნდა გამოვიცვალო..ჩემი ბარგი ვიპოვო მიდი
- მე არ დამმაბრალ;ო არაფერი, შენ შემიჭამე ტვინი (მოჩვენებითი გაბრაზებით წამოხტა დეამინი ფეხზე და სიცილი აუტყდა როცა ვიკიმ ჯერ შეშფოთებულმა შეხედა დეამინს...დეამინს რა....მერე კი თვალებზე ხელი აიფარა)
- იდიოტი ხარ გეფიცები შენზე საზიზღარი ქმნილება ლუციუსიც კი არარის (ბრაზობდა გოგონა)
- კაი რა თვალებზე ხელებს იფარებ, დასანახი დაინახე უკვე ად (სიცილს უმატა დეამინმა და კინაღამ ცუდაც გახდა, ბალიში რომ მოხვდა თავში მაშინაც ვერ გაჩუმდა ისე იცინოდა)
- ფსიქიკა დამერღვა (გაგიჟებული იყო ვიკი)
..................................................................................
(თვალები რომ გაახილა, რატომღაც ეგონა ლუციუსი ოთახი დახვდებოდა, მაგრამ შეცდა...მარტო იყო, წამით ისიც კი იფიქრა ხომარ მომეჩვენაო, მაგრამ მისი სუნი რომ იგრძნო, მისი მაიკა რომ დაინახა ტანთ ეცვა თვალები დახუჭა და ღრმად შეისუნთქა მისი სურნელიი, თუმცა გული მაინც დაწყდა რომ ის წავიდა და არ დალოდებია)
- ჰეი გაიღვიძე ?? (ვიკიმ კარები შემოაღო, როგორ მონატრებია დაქალი ჩაეხუტა და გაიტრუნა)
- როგორ გეძინათთთთ ? (კისკისებდა სიფრიფანა)
- ლუციუსს სავარძელში ეძინა (მანაც გაიცინა)
- დაიფიცე ? (გაიბუსხა გოგონა)
- რატომ გაბრაზდი?
- ამაშიც კი არ გამიმართლა, იმ იდიოტმა შენთან ვწვებიო არადა წადი და სხვა ოთახში დაწექიო, მერე სულ შიშველი დაწვა და მთელი ღამე სადარ მკოცნიდა ვერ მოვიშორე (ჟანეტი სიცილისგან გაწითლდა)
- სულლლ სუუულ შიშველი?სად გკოცნიდა ? (სულს ვეღარ ითქვამდა)
- ხო ვამბობ იდიოტია, საზარელი ლუციუსის კი სჯობს კულტურა მაინც გააჩნია (ცხვირი სასაცილოდ აიბზუა)
- ხომ მაგრამ, დილით ისე წავიდა არც დამლოდებია, პრინციპში რატომ უნდა დამლოდებოდა (მოჩვენებით გაიცინა)
- დილით ვნახე, ადრიანად მიდიოდა გაბადრული, ჟანეტის გაღვიძებამდე დაბვრუნდებიო დაიბარა
- სერიოზულად ასე თქვა ?? (სიგიჟემდე გაუხარდა ჟანეტს ვიკის სიტყვები)
- მოგწონს არა ?
- ჰოო მაგრამ ... არ ვიცი
- დემონი რომაა სულარ განაღვლებს (ჩუღცულით კითხა დაქალმა, ჟანეტს გაეცინა და ბედნიერი თვალებით გაწელა)
- საააააა ერთოდ არა
- ოო ღმერთოოო (ამოიოხრა ვიკიმდ ა უცბად მოიწყინა) ემეტი ძალიან მენატრება მაგრამ მესიჯიც კი არ მოუწერია (რა იცოდა რომ დეამინმა წაიკითხა და წაშალა მისი მესიჯები)
- გაბრაზებულია ვიიკ აცადე ჩავალთ და მოგვარდება
(კარებში დეამინი შემოვარდა სირბილით, ჟანეტი ფეხზე წამოაყენა)
- ჩქარა ჩქარა წწამოდიი
- რაა?რამოხდა ?(უკან გაეკიდნენ გოგონები, დაბლა ჩასულებმა შენიშნეს, ლუციუს ხელში როგორ ეჭირა პატარა შველი და ეთამაშებოდა გაკვირვებული ჟანეტი რომ შენიშნა იმ წამსვე უთხრა)
- შენიაა, დედა აღარ ყავს და დღეიდან შენს მზრუნველობას ექვემდებარება (თბილად გაუღიმა...ჟანეტი ჯერ გაოცებული უყურებდა შველს, მერე ლუციუს ბოლოს აზრზე მოვიდა გაიქცა და ჩაეხუტა ლუციფერს)