# კომიდან 2 კვირის შემდეგ (8 მარტი)
-ცოცხალია? (ლაშა) კუკლაჩკა გესმის?
-მარო! როგორ გამახარე! (გიო)
-თორნიკე გაგიჟდება! (ანასტასია)
-უნამუსო! (ჩაილაპარაკა გვანცამ) ხო აბა რასიზამს.
-დაიცადეთ, გონს მოდის, ჰაერი (ლაშა)
-აბა პირველს ვის დაუძახებს? (ანასტასია იკრიჭება)
-დავით! არა! (მე)
-უიმე! მეკიდე მიხაროდა! ფუი! (ანასტასია) ის ღორი ახსოვს!
-ნუწიკვინებ გოგო (ლაშა) მარო ნუგეშინია, კარგად ხარ!
-ლაშა? (მე) თორნიკე სადარის? კარგადაა? წამოვენთე
-დაწყნარდი ქალბატონო ჯერ ისევ სუსტად ხარ! (გიო) ლოგინზე დამაწვინა
-თორნიკეც მალე მოვა! (ლაშა) ძლივს გავუშვით სახლში.
უცებ კარი გაიღო, თორნიკე შემოვიდა, თმას ისწორებდა ქვემოდან ამოიხედა და გაქვავდა.
-რა ხდება ბიჭო? (თორნიკე) ნუთი მარი... აღარ
-არა, არა ! (ლაშა) პირიქით!
-რაა? (თორნიკე, ცრემლიანი თვალებით) ტუჩის კუთხე ჩატეხა (ოი, როგორ მიყვარს! ) გამოექანა, ჩამეხუტა.
-ჩემო ერთადერთო! (თორნიკე)
-ნელა ბიჭო! (გიო) ცოდოა.
-წამო გავიდეთ! (ლაშა)
-ხო, ჩვენ მერე გნახავთ (ანასტასია)
-უზრდელი! (გვანცა, აათვალიერ-ჩაათვალიერა თორნიკე)
-ეეე! შენ! (გიო) რასბუტბუტებ?
-გაიარე! (გვანცა)

#ჩვენ
ამდენი ხნის უნახავებს, ისე მოგვენატრა ერთმანეთი, რომ მთელი 1 საათი ჩახუტებულები ვიყავით.
-გილოცავ (თორნიკე) 8 მარტს
-მადლობა! და მარტო? (მე)
-ეგ რასნიშნავს? (თორნიკე)
-მართო 8 მარტს-თქო? (მე)
-აბა, კიდე რას? (თორნიკე)
-კიდევ რაღაც დღეა დღეს (მე)
-რა დღე? ვერვიხსენებ! (თორნიკე)
-ლაშა, აბა თუიცი რადღეა დღეს? (მე)
-კი კუკლაჩკა 8 მარტი (ლაშა)
-კიდე? (მე)
-კიდე?არვიცი! (ლაშა)
-გიო შენ?! (მე)
-აუ მარო არცმე! (გიო)
-გოგოები არცთქვნ? (მე)
-აუ, არა! (ერთად)
-ყოჩაღთ! მალადეც (მე)
-აბა რადღეა დღეს? (თორნიკე)
-შაბათი (გავბრაზდი მე)
-მართლა! (ლაშა)
-რადა დღეს 1 წელი გავიდა, რაც მე და შენ შეყვარებულები ვართ თორნიკე! (მე)
-ვახ, ბიჭო! ეგ ვისახსოვდა? (თორნიკე)
-ხო! (მე)
-კაი არმოიწყინო! (თორნიკე) ჩამეხუტა და თავზე მაკოცა

2 დღეში გამწერეს, რადგან მალე აღვიდგინე ენერგია.
-უნდა იწვეს, არ გადაღალოთ! (ექიმი)
-რაპრობლემაა! (თორნიკე) ოღონდ კარგად იყოს და!
-აუ კაით რა? (მე) კიდე წოლა?
-ნუწიკვინებ! (ბიჭები)
-კაით! არგამლახოთ! (მე) და რამდენიხანი?
-დაახლოებით 1 კვირა (ექიმი)
კიდე არაუშავს! (მე) თვალები ამოვატრიალე
-აბა კუკლაჩკა, შეძლებ ადგომას? (ლაშა)
-რათქმაუნდა!(მე) წამოვფრინდი და თორნიკემ დამიჭირა
-უხ, ახ;იდან უნდაიწავლო სიარული (თორნიკე) აჰაჰაჰჰა!
როგორციქნა ფეხზე დავდექი დავუბრუნდი ცხოვრებას და (ო კაი რა აღარმომკლა :D ) სკოლაში წასვლა გადავწყვიტე.
მე და თრნიკე ხელი-ხელჩაკიდებულები შევედით სკოლაში, გავიარეთ კორიდორი და ისმის ხმა
-იცით, მე და თორნიკეს რაღაც გვქონდა! (თაკო) გოგოებთან ტრაბახობდა
-აუ რა გოგო? (დაქალი 1)
-ინტიმი! ისეთი კარგი იყო (თაკო) ოხ!
გული შემეკუმშა თორნიკეს ავხედე მან თავი გამიქნია უარის ნიშნად.
-ოჰო, გოგოებთან ვტრაბახობთ, ბის მაბებს? (მე)
-თქვენ? ერთად? (თაკო) შენ კიდე როთვეღარმოკვდი!
-შენ გოგო (თორნიკე) წინ წამოიწია
-დაიცა (მე) თორნიკეს ხელი ჩავჭიდე. მე შენნაირი ბოღმების გულის გასატეხად კიდევ დიდხანს ვიქნები
-ხო და თან ალბათ მარტო! (თაკო) თან თმას ხელით ათამაშებდა.
-მეცოდები! (მე) რა გგონია, ფლირტი ბიჭთან გარანტირებულ შეყვარებულობას ნიშნავს? რა გგონია თორნიკეს გაუღიმებ და შენთან გაჩნდება? ვერეღირსები. და ბიჭი თუ შენთან სანუგეშოდ მოდის, შენ მისთვის ნაშა ხარ! მეცოდები! რატომ ეტორღიალები სხვის ბიჭებს? იმიტორო შენი არგყავს!
-თორნიკე უთხარი რამქ! (თაკო) ტიროდა
-მარიამ მისმინე! (თორნიკე)
-რაო? (მე) გავგიჟდი მაგრამ არშევიმჩნიე
-მისმინე! (თორნიკე) თაკოს სიმართლის გაგონება უნდა და გავაგებინებ! შენ მარიამ ყველაზე საყვარელი ადამიანი ხარ ჩემთვის ყველას მირჩევნიხარ. და სენს თითოეულ სიტყვას ვეთანხმები! თაკო? ერთი ნაშაა, რომელიც ყველა სკოლის ბიჭთან იწვა! მეცოდება! მან არიცის სიყვარული! ურთიერთპატივისცემა! მებრალება.
თაკო შეიშალა, გაფითრდა, ატირდა და გაიქცა.
მეკი თორნიკეს თვალი თვალში გავუყარე და ჩავეხუტე.
-წამით არშემპარვია შენში ეჭვი (მე)
-არცაა საჭირო! (თორნიკე)
-წამო! (მე)
-მისმინე! (თორნიკე) მარტო გარეთ ფეხი არ გაადგა არ ვხუმრობ! შენ რო კიდე რამე მოგივიდეს ვერგადავიტან! მე დამიძახე, ან გიორგის ან ლაშას. ან რამე მოიფიქრე, გაიგე?
-კაი, ხო. ნუგეშინია. რაუნდამომივიდეს? (მე)
-მარიამ! (თორნიკე) წარბი ამიწია
-გავიგე! თორნიკე, გავიგე! (მე)
-ხოდა ეგრე! (თორნიკე)