მოხდენილი მატყუარა!
პროლოგი
სიყვარული- ამ სიტყვას იყენებენ როგორც პიროვნების ისე სანგის მიმართ.
მაგრამ გიყვარდეს საგანი უფრო მარტივია ვიდრე პიროვნება. დაკარგო საყავრელი საგანი მარტივია, იფიქრებ ‘სადმე აქ იქნება, ხვალ მოვძებნი და ვიპოვი’, ხოლო თუ დაკარგავ საყვარელ ადამიანს ის არც ისე ადვილი მოსაძებნი და საპოვნელი იქნება. თუ გაგიმართლა და ისევ იპოვე მისი შენარჩუმნება გაგიჭირდება.
ძნელია გიყვარდეს ვიღაც, ეს ხომ ყველას არ შეუძლია, არ შეუძლია იყოს ერთგული, დამთმობი, მოსიყვარულე, გამგები... ძნელია შეეწყო ჯიუტ და თავხედ ადამიანს, მაგრამ როცა ის გიყვარდება ვერც მის სიჯიუტეს და თავხედობას ვერ შეამჩნევ, როცა სხვა მასზე რაიმეს გეტყვის შენ მის გამართლებას დაიწყებ, გააღმერთებ, ადიდებ.
არ გადარდებს რას ფიქრობს სხვა, არც მათ რჩევა-დარიგებებს უსმენ, თითქოს გგონია რომ ეს უსაფუძვლოა, მაგრამ როცა მოხდება რაღაც რაც შენ ცრემლებს და გათენებულ ღამეებს გამოიწვევ, ხვდები რომ ისინი მართლები იყვნენ. თუ ჯიუტი პიროვნება ხარ, ამას არ აღიარებ ხმამაღლა, მაგრამ შენ გონებაში შეინახავ, მაგრამ თუ ამ ამბის შემდეგ ისევ ისეთივე გულჩვილი დარჩია ყველასთან დაიწყებ მოთქმას და იმის აღიარებას რომ ისინი მართლები იყვნენ.
კესოს თვალთახედვით:
ტირილისგან დასიებული თვალები სწრაფად შევიმშრალე. უკვე მეორე დღეა რაც ღამეს ტირილში ვათენებ, არა უფრო იმაზე ფიქრით როგორ მოვუღო მას ბოლო.
მაკიაჟი სწრაფად წავისვი. მთელი 18 წლის მანძილზე არასდროს დამჭირვებია მაკიაჟი, მაგრამ ამ ბოლო ორი დღის მანძილზე მიწევს მისი ატანა ჩემ სახეზე. ეს საშნელი პროცესია. სარკეში საბოლოოდ ჩავიხედე, როცა მივხვდი რომ ჩემი ჩაშავებული თვალები დაფარული იყო და ჩემი ტანსაცმელიც კარგად გამოიყურებოდა სწრაფად მოვშორდი სარკეს და ჰოლში გავედი.
-კესო შენ მაკიაჟს არასდროს ატარებდი, ეს დღეები კი ხშირად იყენებ ჩემ კოსმეტიკას- დედამ მზრუნველი სახით გამომხედა. ვიცი რომ აინტერესებს თუ რა მჭირს, რატომ ვათენებ ღამეებს ტირილით, მაგრამ მას ყველაფერს ვერ ვეტყვი. არ მინდა ჩემ გამო ინერვიულოს.
-დედა გავიზარდე, თან შემომხედე მაკიაჟი მალამაზებს- მხრები ავიჩეჩე. მისი სენდვიჩს ხელი დავავლე და მაშინვე პირში გავიქანე. ჰმ ალბათ ამის ბრალია დიდი ლოყები რომ მაქვს
- შენ ისედაც ლამაზი ხარ- ლოყაზე მაკოცა დედამ- კატო სად ხარ? სკოლაში გაგვიანდება
-ხო ხო მზად ვარ- სამზარეულოში ბუზღუნით შემოვიდა კატო, მისი აბურდული თმა ერთი ხელის ჩამოსმით გაისწორა და მანაც ჩემნაირად სენდვიჩი პირში გაიქანა. საინტერესოა მას რატომ არ აქვს დიდი ლოყები.
- წავედით- დედამ ორივეს ჩანთა მოგვაწოდა და გარეთ გაგვიძღვა. სკოლაში წასვლა საშინლად არ მინდა, მაგრამ ერთ რამეში გამიმართლა საბა სკოლის მოსწავლე არაა... მაგრამ ის ჩვენი სკოლის ფეხბურთის გუნდის კაპიტანია. ფიზრის გაკვეთილზე კი მას მაინც შევხვდები, ეს ფაქტი არც ისე სასიამოვნოა.
სკოლას გავაცდენდი, სენდისტან წასვლა კარგი იდეა იქნებოდა. მაგრამ საბა იფიქრებს რომ მას ვემალები, მე კი არ მინდა რომ საბამ ეს იფიქროს. გაკვეთილზე რომ დავაგვიანო მაინც იმას იფიქრებს რომ გავურბივარ.
-დედა სკოლიდან სოფოსთან წავალ. ცოტა შემაგვიანდება არ ინერვიულო- მანქანიდან გადასულმა სწრაფად მივაძახე და უკან დავიხიე. დედამ თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია და მანქანა სწრაფად დაძრა. სკოლის მიმართულებით უხერხულად გავიხედე, ვერ ვიტან ამ პროცესს, როცა სკოლისკენ მიდიხარ და მთელი სკოლა შენ გაშტერდება, თითქოს უცხოპლანეტელი იყო ისე გაკვირდებიან. ვერ ვიტან ყურადღების ცენტრში ყოფნას.
- კესო... კესო- გარშემო მიმოვიხედე და როცა ვერავინ დავინახე ნაცნობი ისევ გავაგრძელე გზა, მაგრამ ძლიერმა მკლავებმა შემაჩერეს.- ჯერ გაკვეთილები არ დაწყებულა სად მიგეჩქარება?- სიცილით მკითხაა სანდრომ და იქით წამიყვანა სადაც მისი მეგობრები იყვნენ. მათ შორის რეზი, საბას მეგობარი.
-ჰეი- ყველა ერთდროუალდ მომესალმა, რაზეც ჩამეცინა, მეც მივესალმე მათ და იქვე ჩამოვჯექი.
-როგორც გახსოვთ ჯიბუტამ წინა კვირას გამოაცხადა რომ პროექტები უნდა გაგვეკეთებინა და იმის უფლება მოგვცა რომ ჩვენ თვითონ გავნაწილებულიყავით წყვილებად.- ხელებს უაზროდ იქნევდა სანდრო ჰაერში და თან ცდილობდა აეხსნა წესები- 30მოსწავლიდან ყველაზე კარგად ბიოლოგიას სწავლობს 12 გოგო და 7ბიჭი, მათ შორის მეც- ხითხითით განაცხადა- რადგანაც გოგოები უფრო ბევრნი ხართ, წყვილებს აარჩევენ ბიჭები და ასე გავნაწილდებით.
ყუთი ყველა ბიჭთან ჩამოატარა, ბოლო კი თვითონ ამოიღო.
-ფურცელს ბოლოში აწერია თემაც, ამიტომ ორივე ერთად წაიკითხეთ- სანდრო ქალივით ქოთქოთებდა.- მე და მარიამი ვართ, თემა გენეტიკა
-მე და ნინი, თემა : მცენარეები და ცხოველების გამრავლება- ჩაიცინა მერაბიმ და ნინის გადახედა, ნინიმ თვალები გადაატრიალა. ისინი ვერასდროს ეწყობიან ერთმანეთს, მხოლოდ ერთი მიზეზის გამო, მერაბი გეია. ნინი კი მერაბს ვერ იტანს, მხოლოდ იმის გამო რომ მას შეყავრებული წაართვა.
-მე და კესო. თემა სე*სი. მისი პლიუსები და მინუსები- ხმამაღლა წარმოთქვა რეზიმ. წამში ჩემმა პირმა O-ს ფორმა მიიღო
-მე ამ თემაზე არ ვიმუშავებ- კატეგორიული უარი წარმოვთქი და ხელები ჰაერში გავასავსავე. ჯანდაბა მე მოიწევს რეზისთან ერთად გავაკეთო თემა სე*სზე. ოოოო არა.
-სხვა გზა არ გაქვს- სანდრომ გამომხედა და თვალი ჩამიკრა. რეზის გავხედე რომელიც არც კი მიყურებდა, თითქოს არც აინტერესებდა, გასაგებია თემის გაკეთება მარტო მიმიწევს. ეს მომწონს.
გარშემო მიმოვიხედე ბავშვები სკოლის გარშმო ტრიალებდნენ. საბას ვეძებდი მათშორის მაგრამ ვერსად ვერ ვხედავდი. მწველი მზერა ვიგრძენი და იქით გავიხედე. მეგონა რეზი მე მომშოტერებოდა, მაგრამ შევცდი. ჩემს უკან ვიღაცას აკვირდებოდა.
-ბუ- ყვირილის ხმა და შეხება ვიგრძენი. საბაა.
თავი უკან მივატრიალე და საბას მხიარული სახე დავინახა. წამით მეც გამეღიმა, მაგრამ სახე მალევე მომექუფრა. მან არ იცი რომ მისი და მისი მეგობრების საუბარი მოვისმინე. ალბათ ამას ვერც გაიგებს მანამ სანამ არ მოვიფიქრებ გეგმას თუ როგორ გავტეხო ის.
ერთიდაიგივე შეცდომა ორჯერ დავუშვი, შეცდომებს ვიმეორებ და იმასაც ვერ ვხვდები რომ ეს მე მტეხავს და მანადგურებს. საბა ყველაზე სექსულური და მოხდენილია სკოლაში, მაგრამ იმაზე მატყუარაა ვიდრე ერთიშეხედვით შეამჩნევ.
-რაზე ფიქრობ პატარავ?- გვერდით მომიჯდა და ხელები მომხვია.რატომღაც თავი უახერხულად ვიგრძენი, მისი ასეთი ჩახუტება ყოველთვის მიყვარდა. მაგრამ არა ახლა. შეწყვიტე მასზე ფიქრი- შაბათ-კვირას არც შემხმიანებიხარ. ტელეფონი სად გაქვს?
-სახლში- მოკლედ მოვუჭერი და მისი ხელები მოვიშორე, მინდოდა უფრო ძლიერად ჩამხუტებოდა, ჯანდაბა მე ის კიდევ მიყვარს, იმის მიუხედავად რაც გააკეთა.
-შენი ტონი არ მომწონს, რამე მოხდა?
-შეიძლება- მხრები ავიჩეჩე და ფეხზე წამოვდექი.- პროექზე არ ინერვიულო მე გავაკეთებ- რეზის თვალი ჩავუკარი და იქაურობას სწრაფად გამოვცილდი.
ჩემი თავის გამხნევებას ვცდილობდი რომ ცრემლები შემეკავებინა, ეს კი ძალიან გამიჭირდა, მაკიაჟი მთლიანად ჩამომეთხაპნა, მაგრამ საპირფარეშოში შესვლა მოვასწარი. კარები სწრაფად გადავკეტე და ცრემლებს თავისუფლება მივეცი. მის ღიმილს შეუძია წამში მომკლას და ბოლო მომიღოს, არასდროს მეგონა თუ ვინმე ასე ძლიერად შემიყვარდებოდა.
ბედიც ამას ქვია, მიყვარს ის ვინც არ იმსახურებს ჩემ სიყვარულს, ის მატყუარაა, ყველაზე სექსუალური, საყავრელი, ლამაზი, სიმპათიური, მოხდენილი... ამდენ კარგთან ერთად ცუდი ყოველთვის გამოერევა, ამას ახლა ვხვდები. სოფო ყოველთვის მაფრთხილებდა, ჩემი სიჯიუტის გამოა კი მე აქ ვარ და ცრემლად ვიღვრები.
-----------
-არ არსებობს- ხმამაღლა წამოიძახა- ისინი ნახევრ ფინალში გავიდნენ
-კარგი რა მარიამ, მათ მწვრთნელი საბაა და გასაკვირი არცაა ფინალში რომ გაიმარჯვონ
-ჯერ ნახევარ ფინალია წინაა- თვალი ჩავუკარი ნინის და ჩემი კარადიდან მოკლე შორტი გადმოვიღე. დღეს ხელბურთის თამაშს ვაპირებთ.
ჩვენი სპოტრის დარბაზში საბაც იქნება. ის ხომ ემზარი მასწავლებლის თანაშემწეა, ჰმ რათქმაუნდა არც შევმცდარვარ, შავ-თეთრი საფეხბურთო ფორმა ეცვა. უკნიდან შავი ასოებით ეწერა
Tsiklauri
17
-შენ მას აშტერდები- სანდრო გვერდი გამკრა და ჩემ წინ გაიარა.
-სულაც არა- სწრაფი ნაბიჯით დავეწიე და მხარში ხელი გავკარი, რომ სიცილი შეეწყვიტა. ლოყაზე სწრაფად მაკოცა და მოედნისკენ გაეშურა, ისიც ფეხბურთის გუნდშია, მეკარეა. შუა მოედნიდან მოტრიალდა.
-ნახევარ ფინალზე მოხვალ?- ბოლოხმაზე სიცილით დაიყვირა. მხრები ავიჩეჩე და თითებით ჩვენი მისალმება ვაჩვენე. რაზეც გაეღიმა.
მე, სანდრო და სოფო ბავშვობიდან ერთად ვიზრდებით, სანდრო სოფოს ნახევარ ძმაა. სანდრო-ჩემი ძმა, ხოლო სსოფო-ჩემი მეორე დაა. ისინი ყოველთვის გვერდში მიდგანან, მაშინ როცა მათი მხარდაჭერა ყველაზე მეტად მჭირდება. მათ ვენდობი, მაგრამ ვერ ვეუბნები ბევრ რამეს. უბრალოდ არ მიყვარს ყველაფრის გამხელა.
-შენ საბას აშტერდები
-ნინი შემეშვი- საბას მზერა მოვაშორე და ემზარი მასწთან მივედი, რომელიც ორ გუნდად გვყოფდა.
საბაზე ფიქრი კარგს ვერაფერს მომიტანს, ისიც კი ვერ გავიგე ვის გუნდში მოვხვდი. ჯანდაბა შენ თავს საბა.
-ჭუმბურიძე
-დიახ მას- სწრაფად გავხედე ემზარის. რომელიც მიცდიდა, დაბნეულმა თავი დავუქნიე და იქით წავედი სადაც ნინი იდგა. მან კი გამარკვია რომ მის გუნდში ვიყავი. ცენტრში დავდექი და თამაშის დაწება ვცადე, მაგრამ რამდენჯერაც ბურთვისთვის ხელი უნდა დამერტყა ის ყოველთვის თავში მხვდებოდა.
-ჭუმბურიძე, ფორმაში არ ხარ. 5 წუთი გაქვს გამოსაფხიზლებლად, თუ არ გინდა რომ მთელი დღე აქ დარჩე ჯობია გონება მოიკრიბო.- ხელით გასახდელისკენ მანიშნა. ჯანდაბა შენიშვნა მივიღე მხოლოდ იმის გამო რომ საბაზე ფიქრს გონებიდან ვერ ვიგდებ.
გასახდელში შესულმა აქეთ-იქით სიარული სავიწყე და იმაზე ვფიქრობდი თუ როგორ ამომეგდო გონებიდან საბა და მისი სიტყვები. ძალიან ძნელია ამის დავიწყება. მისი ირონოული, სიცილით გაჟღენთილი ხმა ისევ გონებაში მიტრიალებს.
-ჯანდაბას შენ თავს წიკლაურო- ხმამაღლა დავიძახე და ფეხი რკინის სკამს გავხცე. ტკივილისგან ხელები ფეხზე შემოვიჭირე და ერთადგილას ხტუნაობა დავიწყე. წამით გავშეშდი როცა უკნიდან ხითხითის ხმა მომესმა
-ჯანდაბა წიკლაურო? პატარავ შენ სულ ჩემზე ფიქრობ- საბამ ხმამაღლა გადაიხარხარა და ჩემსკენ წამოვიდა. მაგრამ სანამ მომიახლოვდებოდა უკან დავიხიე.
-არ მომეკარო- მინდოდა მტკიცედ წარმომეთქვა, მაგრამ ხმა გამებზარა. თუ ვაპირებ რომ ის და მასზე ფიქროები თავიდან ჩამოვიშორო ჯობს რომ მას მოვერიდო.
ჩემი სიტყვებს ყურადღება არ მიაქცია, სწრაფად მოიწია ჩემკენ და ძლიერად ჩამეხუტა, სახე ჩემ ყელში ჩამალა და ღრმად ამოისუნთქა... თითქოს ამ წამს დამავიწყდა, ის საზაარელი სიტყვები რომლმაც საბოლოოს გამანადგურა. თითქოს საბას ის მხარე დაბრუნდა რომელიც ყოველთვის მიყვარდა.
-რატომ ხარ დაბნეული?- ალერსიანი ხმით მკითხა და ყელში მაკოცა, მისი ტუჩების შეხებაზე მთლიანად გამაჟრიალა. ყურებამდე გამეღიმა... ჰმ მისმა საქციელმა ღიმილი მომგვარა.
-ალბათ იმიტომ რომ ჩემს სიახლოვეს ხარ- მხრები ავიჩეჩე
-აპირებ რომ მე გადმომაბრალო ის რაც ჩემი ბრალი არ არის?
-კარგად მიმხვდარხარ- სიცილით გავაქნიე თავი და ვეცადე რომ მას მოვშორებოდი. ფიქრები ისევ ამომიტივტივდა თავში და მის შეხებაზე გაურკვეველი შეგრძენაბ დამეუფლა.
-გაჩერდი და ნუ ფართხალებ- წელზე ხელები ძლიერად მომხვია
-მომშორდი, როგორ შეგიძლია ასე მოიქცე მას შემდეგ რაც შენ გააკეთე?- თითქმის დავიყვირე და მისი ხელები უხეშად მოვიშორე. სახეზე სიბრაზე შეეტყო, მაგრამ ბრაზი გაკვირვებამ, ინტერესმა და შიშმა გადაფარა.
-ჯერ ერთი ხმას ნუ უწევ- ხელი ყბაზე უხეშად მომიჭირა- მეორეც რომელ საქციელზე მელაპარაკები?- როცა მიხვდა რომ ზედმეტად უხეშად იქცეოდა ხელი უცებ მოადუნა.
ირონიულად ჩავიცინე და თმა სახიდან გადავიყარე, მისი საქცეილი და ეს აფერისტობა აღარც მიკვირს. სოფოს სიტყვებისთვის რომ მომესმინა ახლა ასეთ დღეში არ ვიქნებოდა. რატომ? რატომ ვართ ადამიანები ასეთი სულელები? რჩევას ვითხოვთ სხვისგან რომ მაინც ისე მოვიქცეთ როგორც ჩვენ გვენდომება.
-გეყოფა საბა.მე..მე... ჯანდაბა- მალევე მივხვდი რომ ბევრს ვლაპარაკობდი, ამიტომ გავჩუმება ვარჩიე. მას რომ ვუთხრა რაც მოვისმინე ყველაფერი უკან წავა- არაფერი- მის სიტყვებს დავნებდი და მას ზურგი ვაქციე.
-ახსნა განმარტებას ვითხოვ. რა საქციელზე მელაპარაკები?- ცოფებს ყრიდა, უკვე აღარ იცოდა როგორ გამოეძლია ჩემთვის ის სიტყვების არსი რომელიც მე რამოდენიმე წუთსი წინ ვუთხარი.
-მე ვთქვი არაფერი და მორჩა. მარტო დამტოვე- თვალებ აწითბელბულმა და ხმაჩამწყდარმა ძლივს მოვახერხე სიტყვების ერთმანეთზე მიბმა, საბას ხმა არ ამოუღია, უბრალოდ ერთი ამოიღრინა და სწრაფად მოშორდა გასახდელს.
*********
-დავინახეთ საბა როგორ გამოვიდა გასახდელიდან, რაზე ილაპარაკეთ?-ლიზა ჩვენი სკოლის ერთერთი პოპულარული გოგო. ჩვენთან ერთად ჩამოჯდა მაგიდაზე და ეცადა ჩემთვის ინფორმაცია გამოეძალა.
-არაფერზე, უბრალოდ ჩამეხუტა და ჩემი დამშვიდება ცადა- სიტყვები ღიმილიანი სახით წარმოვთქვი, მის გასამწარებლად, რათქმაუნდა ეს გამომივიდა, რადგან მისმა ყავისფრად შეფერილმა სახემ, სიბრაზისგან წითელი ფერი მიიღო.
რაღაცა უაზროდა ამოიფრუტუნა და ჩვენ მაგიდას მოშორდა. მშვიდად ვჭამდი ჩემს ბურგერს როცა ემზარი მასწავლებლის ხმა გავიგე.
-უკვე გამოვლინდა ის 3 გოგონა რომელიც მონაწილეობას მიიღებს მარათონში.- მოკლე და კონკრეტული წინადადებით შემოიფარგლა და დაფაზე ფურცელი გააკრა, სადაც მარათონში სამი მონაწილის სახელი ეწერა.
წინა წლის მარათონში მონაწილეობის მიღებას ვაპირბდი, მაგრამ ლიზამ და მისმა მეგობრებმა იმდენი ქნეს რომ სახლში მომიწია დარჩენა ჩემი შეხვეული ფეხით. წელს კი უბრალოდ სურვილი არ მქონდა რომ მონაწილეობა მიმეღო ამ შეჯიბრში. ემზარი მასწავლებელმა იმ 20 გოგოს სიაში შემიყვანა, რომლებსაც უნდა ევლოთ ვარჯიშებზე, მაგრამ ვარჯისებზე არ დავდიოდი.
აურზაურით მივარდნენ ფურცელს და ყველა ცდილობდა ამოეკითხა მისი სახელი მაგრამ ყველა იმედგაცრუებული ბრუნდებოდა თავიანთი მაგიდისკენ, მათ დაღვრემილ სახეებზე კი მეცინებოდა.
-ჰეი პატარავ, რატომ არ ვიცოდი რომ სიაში შენც იყავი?- საბა სწრაფად მომიჯდა გვერდით, ხელი წელზე მომხვია და ზემოდან გადმომხედა.
-რაა?- ძალაგამოცლილს აღმომხდა
-პირველი წერიხარ სიაში- მხრები აიჩეჩა და ჩემი ბურგერი რომელიც ხელში მეჭირა გამომგლიჯა და თვითონ ჩაიტენა პირში.
-ოო არა-ხელები შუბლზე დავილაგე და პატარა ბავშვივით დავწყე იმის მოთქმა თუ რატომ არ მინდოდა მონაწილეობის მიღება.
-წელსაც ჩემპიონები ვიქნებით-ნინიმ ხმამაღლა განაცხადა და თანაგრზნობის ნიშნად მხარზე ხელი მომისვა, ჩუმად ჩაიხითხითა და ჩემი წვენი მისკენ მიწია.
-დღეს ჩემ ხარჯზე ხართ ყველა?- გაღიზიანებულმა საბას ხელი ვკარი და ფეხზე წამოვდექი. დღეს ყველაფერი ჩემ წინააღმდეგაა
-ეს უბრალოდ შეჯიბრია, ამით არაფერი მომხდარა- ამოიოხრა მარიამმა- ან მოიგებ ან წააგებ, არავინ მოგკლავს ამის გამო- მშვიდად და კორექტულად განმიცხადა.
-ნადვილად არ მინდა მთელი 2 თვე საწოლში გაუნძრევლად წოლა- მოუსვენრად დავეხეთქე სკამზე და დამშვიდება ვცადე, ვიცი რომ საგანგაშო არაფერი ხდება, უბრალოდ არ მინდა ლიზას გადაკიდება და მისი ახალი შემზარავი გეგმების მსხვერპლი გავხდე.
გარშემომ მიმოვიხედე, თვალებით ლიზას ვეძებდი, რათქმაუნდა სიის წინ იდგა და იმას გაიძახოდა რომ რაღაც შეცდომა იყო და ისიც უნდა ყოფილიყო სიაში, მის შემხედვარეს გამეცინა და სწორედ ამ დროს მანაც გამომხედა. მხოლოდ მის გასაბრაზებლად საბას ავეკარი, მასაც მეტი რა უნდოდა, ხელები მომხია და მიმიხუტა.
ლიზა ჩვენსკენ დაიძრა ერთერთი მაგიდიდან წვენი აიღო და ჩვენთან მოახლოებული ჩვენს გვერდით შეჩერდა
-რაიმე გაინტერესებს ლიზა?- ინტერესოთ ვკითხე და ტუჩები მოვიკვნიტე. საბამ ირონიული სახით გახედა და ლოყაზე ნაზად მაკოცა. ვფიქობ საბას ყოველთვის იმას აკეთებს რაც საჭიროა.
წვენი ჰაერში აწია და ზედ შემმასხა. ყველას გაოცებისგან რაღაც აღმოხდა, მე კი მის საქციელზე ჩამეცინა.
-შენ თავს ბევრის უფლებას აძლევ. ყოველ ჯერზე იმას ნუ ამტკიცებ რომ საბაზე გიჟდები და ჩემს ჩამოსაშორებლად ყველაფერს გააკეთებ- თავდაჯერებულმა ცოტა მკაცრად და ხმამაღლა მივახალე- შენ დონემდე არასდროს დავეცემი და იმას არ გავაკეთებ რაც შენ გააკეთე ახლა. ეს უბრალოდ სასაცილოა მეტი არაფერი
ლიზას გაღიზიანებულ სახეს შევყურებდი და ვტკბებოდი. ცხოვრებაში პირველად, შეიძლება მეორედ, მოვახერხე მისი გამწარება... და ეს მხოლოდ სიტყებით მოვახერხე. რაც დაიმსახურა ის მიიღო.
სიჩუმის შემდეგ ტაშის და შეძახილების ხმა გაისმა, მე კი სიამაყის გრძნობის დაფარვას ვცდილობდი, მაგრამ ნაკლებად გამომდიოდა რადგან ჩემი ტუჩები მამხელდნენ...
აპლოდისმენტების ფონზე დარბაზი დავტოვე და გოგოების საპირფარეშოსკენ წავედი, სიცილს ძლივს ვიკავებდი. პირველად მთელი ცხოვრების მანძილზე გამოვვავლინე ჩემი ცუდი მხარე, რომელსაც ან დედაჩემთან ან ახლოს მეგობრებთანნ ვამჟღავდებდი.
საპირპაერშოში შესულმა იმაზე ფიქრი დავიწყე რა მომეხერხებინდა ჩემი ზედისთვის, გამოსაცვლელი არ მაქვს, შიშველი კი ნამდვილად ვერ წავალ.
-ეს რა ჯანდაბა იყო?- საპირფარეშოს კარების გახსნა და საბას ყვირილი ერთი იყო - რატომ გააკეთე ეს? მას ხომ ისეთი არაფერი გაუკეთებია?
-იმის მაგივრად რომ გამამხნეო, კიდევ მას იცავ...- გულდამწყდარმა ჩუმად მაგრამ გასაგებად წარმოვთქვი, დღეს უკვე მესამედ, მხოლოდ მის გამო ვტირი, მხოლოდ მისი და მისი უაზრო საქციელების გამო.- ჰაჰ, შენგან ეს არც მიკვირს- თავი უიმედოდ გავაქნიე და სარკეში ჩავიხედე. უკვე ამომივიდა მასთან უაზრო ჩხუბები, მისი ატანა ყოველდღე უფრო გაუსაძლისი ხდება, აღარ ვიცი რა ვქნა, მისგარეშეც მიჭირს, მაგრამ მასთან ერთადაც მიჭირს.
-ისე ნუ ლაპარაკობ თითქოს ჩემი დაცვა რაიმეში გჭირდებოდეს
-შენ შენი თავისგან ვერასდროს დამიცავ, სხვისგან დაცვის იმედიც არ უნდა მქონდეს- ღრმა ჩასუნთქვა ამოსუნთქვის შემდეგ გრძელი ფიქრები მოკლედ, რამოდენიმე სიტყვით გადმოვეცი. და თითქოს სიამაყე ვიგრძენი რომ მოვახერხე ეს მეთქვა მისთვის. კმაყოფილი სახით გავხედე მას და ცრემლები რომლებიც ჩემს ლოყაზე უგზოუკლოდ მოძრაობდნენ სწრაფად მოივშორე.
-რაზე ლაპარაკობ კესო? ვეღარ გცნობ... სად წავიდა ის კესო რომელიც მე გავიცანი? ის მშვიდი და ნაზი გოგო? გამაგებინე რა უყავი შენ თავს?- დანანებით ჩაილაპარაკა.
მისმა ტონმა ადგილზე შემაჩერა. ნანობს? მის საქციელს ნანობს? სასაცილოა, მის საქციელს რომ მე მაბრალებს, თითქოს ის ვერაფერს ხვდება... აქამდე რომ მივმხვდარიყავი რა თვალთმაქციც იყო საქმე აქამდე არ მივიდოდა, მანამდე შევეშვებოდი მას , მაგრამ არამგონია ეს მომხდარიყო. მასზე ლიზა არიყოს და მეც სიგიჟემდე შეყვარებული ვარ. მან მოახერხა. თავიც შემაყვარა და გამტეხა კიდევაც.
-ვერ გცნობ- წამის მეასედში მომიახლოვდა და ხელები მხრებზე დამალაგა, როცა აცრემლიანებული თვალებით ავხედე ხელები მომხვია და მიმიხუტა -მოდი უბრალოდ ვისაუბროთ ამაზე. რამე დავაშავე და ჩემზე ხარ ნაწყენი?- თმაზე მეფერებოდა და მხარზე ნაზად მკოცნიდა.
არაფერს ვამბობდი, წამით ვტკბებოდი, ეს ყოველთვის მჩვევია. მირჩევნია ჩუმად ვიყო, ოღონდ ის მე მეხუტებოდეს და იმას მიმეორებდეს რომ მისი ვარ, ან რაიმე მაგდაგვარი. მაგრამ აღარ მიდნა რომ ეს სიტყვები იყოს ფარსი.
-კი... ყველაფერი შენ გააფუჭე, ამის გამოსწორება კი გაგიჭირდება- თავი მზარზე დავადე, თვალები ძლიერად დავხუჭე, ხელებში კი მისი მაისური მოვკუჭე. ვიცი რომ თუ ახალ ყვეალფერს ვეტყვი ყველაფრის დასრულება მომიწევს, მე კი ეს არ მინდა.
-რაზე საუბრობ?- ჩემი მოშორება ცადა, ვიცი ახლა უნდა რომ თვალებში ჩამხედოს და ისე მოისმინოს პასუხი. მაგრამ მე არ შემიძლია მას ვერ ჩავხედავ თვალებში, არ მინდა.
-გავიგონე... გავიგონე როგორ უთხარი რეზის რომ... რომ შენ მე...- სიტყვები გამიწყდა და ისევ ავქვითინდი. არ შემიძლია, ანუ უბრალოდ არ მინდა რომ ეს სიტყვები წარმოვთქვა.
მისი ხელები დაბლა დაეშვა და მთლიანად მოდუნდა. არაფერს ამბობდა... ანუ ეს ყველაფერი სიმართლეა. ხელები სწრაფად მოვაშორე მეც და უკან დავიხიე. ყველაფერი დამთავრდა...
ავტორის თვალთახედვით:
საბა გაშეშებული, ერთადგილს მიშტერბული იდგა და ხვდებოდა მის დანაშაულს.იცოდა რომ ეს დღეს მალე დადგებოდა, მაგრამ არ ეგონა თუ ეს მაინცდამაინც მისთვის დაწყევლილ დღეს მოხდებოდა. 10.04 დაწყევლილი თარიღი. შეიძლება ეს ვიღაცისთვის რიცხვებია, მაგრამ არა საბასთვის. ეს დაწყევლილი თარიღია მისთვის, მისი ოჯახისთვის, მისი მეგორბებისთვი... ამ დღეს ხომ მისი მამა გარდაიცვალა.
ცდილობდა დღე ჩვეულებრივად გაეტარებინა, უნდოდა თარიღისთვის ყურადღება არ მიქცია, მაგრამ მაინც. მაიცან მოხდა ისე რომ ყველაფერი გაფუჭდა.
ხლები სახეზე შემოიწყო და გულში ამ თარიღის წყევლა დაიწყო, უკვე აღარ იცოდა რა ექნა. გაკიდებოდა კესოს თუ დაევიწყებინა ის, როგორც სხვა გოგოები რომლებსაც ესე ექცეოდა. მაგრამ ხვდებოდა რომ კესო ეს უბრალოდ გოგო არ იყო, ხვდებოდა რომ მის მიმართ ყველაზე ძლიერი და არაამქვეყნიური გრძნობა აკავშირებდა. აღარ ჭირდებოდა სხვა არავინ, მხოლლოდ კესო უნდოდა.
მგონი პირველად, ხო ხო სწორედაც რომ პირველად ტიროდა გოგოს გამო, აცნობიერებდა რომ ის დაკარგა და მისი დაბურნება გაუჭირედბოდა, მაგრამ იმასაც ხვდებოდა რომ მისგამო არავის და არაფერს არ დანებდებოდა და ყველაფერს იზამდა მის დასაბრუნებლად.
გოგონების საპირფარეშო დატოვა და გარეთ სწრაფად გავიდა. მის მანქანაში მოთავსდა და სწრაფად დაძრა, უკვე იმასაც ვერ აცნობიერებდა რომ ძალიან სწრაფად მართავდა მანქანას, თან არც ისე კარგ მდგომარეობაში. ფიქობდა ბევრს, ალბათ ვინ იცის ფიქრისგან როგორ ტკიოდა თავი. მაგრამ ესეც მისი ბრალია, მისი ბრალია რომ ასეთ დღეშია.
სახლის კარგი სწრაფად შეხსნა და ხმამაღლა დაიყვირა, სამზარეულოდან შეშინებული ჟანა გამოვიდა, მისი შვილის ასეთ მდგომარეობაში რომ დაინახა გაოცდა, მაგრამ მალევე მიხვდა მიზეზს, კარგად იცნობდა მის შვილს, ბევრიც იცოდა მასზე და ისიც იცოდა რომ მისი შვილი შეყავრებული იყო.
-დედა, მან ყველაფერი გაიგო და წავიდა, წავიდა გესმის ის წავიდა.
**********
-შემეშვი რეზი-დაიღრინა საბამ და ტელეფონის გათიშვა დააპირა როცა გაიგო ნაცნობი და მისთვის საყვარელი ხმა, რომელიც თითქმის 1კვირა არ მოესმინა.
-გესმის არა? ხოდა მოა*ვი ახლავე- სიცილით წამოთქვა რეზიმ და ტელეფონი გათიშა.
საბას წამიც არ დაუკარგავს, საწოლიდან წამოდგა და სწრაფად დაიწყო შარვლის ჩაცმა, მხოლოდ ელვის შეკვრისას გაახსენდა რომ ბოქსერები არ ეცვა. შარვალი ისევ გაიხადა, ერთერთი უჯრიდან ბოქსერი ამოიღო და მასთან ერთად ჯინსის შარვალიც. სწრაფად გაემზადა და სახლიდან სწრაფად გავარდა.
Kery’s P.O.V
-რეზი მორჩი თამაშს და მომაძებნინე რამე სე*სთან დაკავშირებით- ამოვიხვნეშე და წიგნი რომელიც მუხლებზე მედო რეზის მოვაწოდე, რომ რაიმე მოენახა თემასთან დაკავშირებით. წიგნი გამომართვა, მეგონა რომ კითხვას დაიწყებდა, ამის მაგივრად კი გადაშლილი წიგნი მაგიდაზე დადო და ტელევიზორი ჩართო.
ამოვიოხრე და სხვა წიგნი გადავშალე რათა იქ მაინც მომეძებნა რაიმე, მაგრამ არაფერი არ იყო საინტერესო, ჩემი ყურადღება კი რეზიმ მიიბყრო რომელიც გაოცებული და ნასიამოვნები სახით შეჰყურებდა ტელევიზაორს, წამით იქით გავიხედე.
-ჯანდაბა რეზი ეს რა არის?- სწრაფად ავიფარე წიგნი სახეზე, რაზეც მას გაეცინა.. ტელევიზორში ჩართული ქონდა პორნო არხი, სადაც ქალი და მამაკაცი არც ის ლამაზ პოზაში იდგნენ და მათი საქმით კავდებოდნენ.- გამორთე
რეზიმ გადაიხარხარა და ტელევიზორი სწრაფად გამორთო
-ეგ წიგნი მათხოვე- სწრაფად გამოგლიჯა წიგნი ხელიდან და გადაფურცვლა დაიწყო. - სე*სის სახეები ან***რი სექსი, კამ***ტრა, კი***სე*სი, კუნ****გუსი, ვა****ლური სე*სი, ორ***სი სე*სი, პე**ნი. ხოლო ჯგუფური სე*სი სახეობაა: ბუ***ე- წიგნის შემეგ გვერდზე გადაშალა- კატეგორია:სე*სისთვის დამხმარე საშუალებები ადრ***ზიაკი და ლუბ***ანეტი.
წიგნი ხელიდან გამოვტაცე და წინა გვერდზე გადავშალე ‘სე*სი — გენიტალური კონტაქტი ორ ინდივიდს შორის გამრავლების მიზნით ან სქე**ბრივი ლტოლვის დაკმაყოფილებისთვის. ბიოლოგიური თვალსაზრისით, ეს არის აქტი, რომლის დროსაც მამაკაცის რეპროდუქციული ორგანო შეიყვანება ქალის რეპროდუქციულ ტრა*ტში, რომელსაც ასევე კოი*უსს უწოდებენ.
აზრები სწორედ მაშინ გამეფანტა, როცა კარები სწრაფად გაიღო და მეც ‘რა არის?’ რეფლექსის გამო იქით გავიხედე. კარებსი საბა იდგა, რომელიც ვითომც არაფერი ისე მომშტერებოდა.
მზერა მოვაშორე და ისევ წიგნში ჩავიხედე, მაგრამ რაღა აზრი ქონდა რაიმეს მოძებნას და კითხვას? მაინც მაზე ვფიქრობდი და ვცდილობდი დამენახა კიდე მე მიყურებდა თუ არა.
-ტრადიციულად, ს*ესობრივ აქტს განიხილავდნენ, როგორც ს*ესობრივი კონტაქტის ბუნებრივ დასასრულს მამაკაცსა და ქალს შორის და დღემდე ამ განსაზღვრებით განიხილება. თუმცა ტერმინის მნიშვნელობა ბოლო წლებში უფრო ვრცელი გახდა და სულ მცირე სამი სხვადასხვა სახის აქტს მოიცავს. ესენია: ვაგ***ლური სე*სი, რომელიც სა***ი მამაკაცის სას*ესო **** შეყვანას მოიცავს; ო****რი სე*სი, რომელიც სქესობრივ ორგანოებთან ორ**ურ კავშირს მოიცავს; და ანა***ი სე*სი, რომელიც მამაკაცის სასქესო **** მისი პარტნიორის ან**ში შეყვანას მოიცავს- რეზი ხმამაღლა კითხულობდა და ვითომც ვერ ამჩნევდა ოთახში შემოსულ საბას. სწრაფად წამოვიწიე და წიგნი გამოვართვი რომ აღარ გაეგრძელებინა. ჯანდაბა მთლიანად ავწითლდი.
-ამ ყველაფრის პრაქციკაში ნახვა უკეთესია ვიდრე კითხვა- ამოიხვნეშა რეზიმ და ფეხზე წამოდგა. მის ტელეფონს დაწვდა
- სალო, არა ეს არ მინდა, ნანა, მმ მშვენიერი გოგოა კარგი ტრ*კით, მაგრამ ჯობია რომ ელეს დავურეკო, ყველას მაინც აჯობებს- მის ფიქრებს ხმამღლა გაიძახოდა რეზი და თან ტელეფონში ეძებდა სავარუდოდ გოგოს სახელს.
ჩემი და საბას ერთად გატარებული ღამე გამახსენდა, ჩაემცინა. ჩემ ფიქრებზეც კი ლოყები ამიწითლდა. ტუჩები მოვიკვნიტე ყველაფრის წარმოდგენისას, ეს ისეთი სასიამოვნო იყო.
-შენც იმაზე ფიქრობ რაზეც მე არა?- საბას შეპარვითი ხმა გავიგე და მას გავხედე. რათქმაუნდა კარგად იცის რაზეც ვფიქრობ.
-შეიძლება, შეიძლება არა- მხრები ავიჩეჩე და ისევ წიგნში ჩავიხედე, კიდევ ახალი ინფორმაციის მოსაძიელბად, მაგრამ თვალები და ფიქრები საბასკენ მიიწევდნენ.
-ისევ გავიმეორებდი- ჩაიცინა და ტელევიზორსი პულტს დაწვდა. რათქმაუნდა გაიმეორებდი.
-არააააააააა- ხმამაღლა დავიყვირე როცა ტელევიზორი ჩართო. რათქმაუნდა ისევ ის პორნო არხია ჩართული. საბამ ტელევიზორის პულტი მის მუხლზე დადო ხელები თავზე შემოიწყო და ტელევიზორის ყურება განაგრძო.
-გამორთე- ხმაჩამწყდარმა ძლივს წარმოვთქვი და მას გავხედე. მანაც გამომხედა და ტუჩები მოიკვნიტა. როგორ მინდა მის ტუჩს ვუკბინო, მაგრამ არა. ან კი. ჯანდაბა კესო არც გაბედო. ფიქრებში და ოცნებებში უკვე მის ტუჩებს ვკბენდი, მაგრამ რეალურად პირდაღებული შევყურებდი საბას, რომელიც ყურადღებასაც არ მაქცევდა.
-ფუ*ენი- დავიღრინე და სწრაფად ვეცი მის ტუჩებს...

................

ცოტათი ძველი მოთხრობაა, რომლის დროსაც ჯერ კიდევ ვსწავლობდი 'წერას'.