ლუციფერი (11)
- ანუ დამეხმარები ხო ? (დეამინმა საწყალი თვალები შეანათა მალკოტს) - ჯანდაბას შენი თავი დეამინ აქაურობას რა დაალაგებს შეხედე რა დღეში ვართ (მალკოტმა თვალი მოავლო, დანგრეულ სახლს) - ეს საახლი .. - ვიცი ვიცი (სიტყვა გააწყვეტინა მალკოტმა) ვიცი დეამინ ეს სახლი ლუციფერს შენც, მეც, დედამიწასაც, ჯოჯოხეთსაც და საერთოდ ყველაფერს ურჩევნია, მაგრამ ... (ახლა დეამინმა გააწყვეტინა სიტყვა) - არანაირი მაგრამ მიშველე რამე, მომკლავს (სერიოზულად აღელდა დეამინი) - იქნებ გოგონებს სთოვო ? - რაა ?რომელ გოგონებს? იმ ორ ალქაჯს ?პრინციპში ჟანეტს რას ვერჩჳ (ცხვირი აიბზუა სასაცილოდ დეამინმა) - უკეთესი იდეა თუ აგქვს გისმენ დეამინ (სავარძელში ჩაესვენა მალკოტი და ცბიერი მზერა მიაპყრო მამაკაცს) - შენ სთხოვე (ხელები უღონოდ ჩამოუშვა დეამინმა და გვერდით მიუჯდა) - მეე? რასამბობ?არცკი მიცნობენ - კარგი რა მალკოტ გამომყევი მაინც (მუდარით შეხედა დეამინმა, ისეთი სასაცილო იყო) - ნუთუ თავად დემონიმს ეშინია ამ ორი ქეციანი გოგოსი, ქალებმა ეგერ დაგაშინეს ? (სიცილი ატეხა მალკოტმა) - გუშინ მთელი ღამე არ დავაძინე სახლიც მათ გამო ავურიე, რომ ბრახუნს მეტი ხმაური გამოეწვია და შეწუხებულიყვნენ...ახლა მათთან რომ მივიდე ვიქტორია მართლა მესვრის იმ თოფს (გაახსენდა გუშინდელი სახე ალეწილი ვიქტოტია და მართლა შეეშინდა, მალკოტმა სიცილს უმატა და ძლივს ამოილუღლუღა) - ბედი შენი ჟანეტი მაინტერესებს როგორია, თორემ კი ხარ ღირსი მარტო გაგიშას კაცმა, პრინციპში მხოლოდ ჟანეტი არა ის მეორეც მაინტერესებს ერთი ძმებს რა დაგმართეს რომ გამოჩლუნგდით ( ორივე წამოდგა და გოოგნებისკენ აიღეს გეზი) ...................................................................................... (ჟანეტის სახლიდან მხიარული ხმები ისმოდა, ასე 40 წლამდე რიჟა ქალბატონი სახეზე ჭორფლებით და ბედნიერი ღიმილით, პიანინოსთან იჯდა და რაღაც ლამაზ მელოდიას აწყობდა, მაღალი სულ თეთრ თმიანი მამაკაცი ჭიქით ხელში ღიმილით შეყურებდა ქალს და თან სადღეგრძელოს ამბობდა, ჟანეტი კი მამას ესაუბრებოდა მობილურზე) - ხო მაა ჩამოვიდნენ, თუ შენც მოხვალ გამიხარდება მაა...აუ კაი რა მამი მოდი და შენი "გოგოც" წამოიყვანე - მამაშენია? (ჟანეტივით წკრიალა ხმა გაისმა ოთახში) - ხო დედა - მომიკითე (გაიბადრა ქალი) - მამა ელისონმა მოგიკითხა (ტელეფონიდან მამა გაუწყრა და შეუსწორა ელისონი კი არა დედაო) - კაი რა ჩარლი თვითონ არ აქვს პრეტენზია (ამოიგმანა ჟანეტმა, მაგრამ ძალიან ხმადაბმა ისე რომ არც კი გაუგია ჩარლის მისი სიტყვები) - კაი მამა, მიყვარხარ და თუ მოხვალ გამიხარდება საღამომდე არ ვიშლებით (მობილური გათიშა და დედას მოეხვია) - ბედნიერია ? - ვინ ? (მოიტყუა ჟანეტი ვითომ ვერ მიხვდა) - ჩარლი ჟანეტ - კი დედა ბედნიერია, მიუხედავად იმისა რომ ამდენ წლიანი ურთიერთობა გაწყვიტე არაფრის გამო და ჩვენც არვიცით რის გამო...მიუხედავად იმისა რომ 2 თვეში გათხოვდი დედაა, გათხოდი ... მასაც ყავს საყვარელი ქალი, ალბათ ისე არუყვარს როგორც შენ უყვარდი მაგრამ პატივს სცემს მას რადგან ის ქალი შენნაირი ქარაფშუტა არ ჩანს (ჟანეტს არასოდეს უჩხუბია დედამისთან, ბევრი რამ არ მოწონდა მისი თუმცა ერჩჳვნა, გადაეყლაპა ვიდრე რამე ეთქვა...ყოველთვის ვიკი და ელისონი მეტად უგებდნენ ერთმანეთს ვიდრე თვითონ ჟნაეტი და დედამისი...ელისონი 40 წლის ხდებოდა მაგრამ მართლაც პატარა გოოგსავით იყო, მუდამ სიახლეს ეძებდა, ერთი და იგივე მალე ბეზრდებოდა...ისიც იცოდა რომ ჩარლი (ჟანეტის მამა) უყვრდა მაგრამ იმ წამს ასე მოუნდა...ჟანეტმა პირველად უთხრა დედამისს თავისი სათქმელი, ჩარლისი სულ ესმოდა მაგრამ ხმას არ იღებდა ახლა კი როცა ეგონა მამამისიც ბედნიერი იყო ისე როგორც დედამისი შეცდა...არცერთი არაა ბედნიერი და ეს ყველაფერი ელისონის ბრალია) - ასეთ სიტყვებს როგორ მეუბნები ? (იწყინა ელისონმა) - მართალი ვარ დედა, ყელშია შენი ბავშურობები, მამამს სულ ებუტებოდი სულ, ყველაფერი გწყინდა და იმის გაკეთბას სთხოვდი რაც არ შეეძლო, შეიძლება ისეთი არიყო როგორიც შენ გინდოდა მაგრამ უყვარდი და გიძლებდა, ედის იმედი გაქვს ? (გახედა დედამისის ახალ ქმარს) კარგი კაცია ძალიან კარგი,მაგრამ აი ნახავ ვერ გაგიძლებს დედა (სამზარეულოს კარი მოიხურა და ვიკის და ედის მიუჯდა) - მე გავაღებ (აღელვებული ჟანეტი წამოდგა და კარი გააღო) შეეეეენ ?შენ...შენ ვაიმეეეე ვიკიიიი (ხტუნაობდა ჟანეტი, ვიქტორია გაგიჟებული გამოვარდა და ხელში ემეტი შერჩა) - მომენატრე (თავი ჩახარა მამაკცმა და ყვავილების ტრიალი დაიწყო ხელებში) - დებილოოო (გაეცინა ვიკის და კაცს მოეხვია) - გამარჟობაათ (ემეტის მოსვლა და მალკონისა და დეამინის ერთი იყო, ორივეს სახე წაეშალა..ემეტი ვიკის მიეკრო და ირონიულად გაუღიმა დეამინს) - გამარჟობაა - ვიკი ?ჩამოხვედი და ეხლა ყოფილები გაგახსენდა ? (დეამინმა სიცილით უთხრა წყვილს) - დეამინ მორჩი (ჟანეტმა გააწყვეტინა სიცილი და მალკონის ყურებისგან დაძაბულმა აქეთ იქით დაიწყო ყურება) - ჩხუბი გინდა ? (ახლა ემეტი წამოიწია) - მორჩით თქო (ვიკიმ ემეტი სახლში შეიყვანა და კარი მიიხურა) - ლამაზია (გადაუჩურჩულა მალკოტმა დეამინს) ორივე (დაამატა ბოლოს როცა სიფრიფანა ვიქტორიას შეხედა) - შენ ალბათ ჟანეტი ხარ (ხელი გაუწოდა მალკონმა)მსმენია შენზე (ტუჩის კუთხეში ჩატეხა მალკონმა) მე მალკონი გახლავარ, დეამინს ალბათ იცნობ ხო უკვე (სამივეს გაეცინა) - ხო ამას ვერაფერი დამავიწყებს - რძალო?მე მეგონა ჩემი ძმა მოგწონდა თორემ ვიქტორიას კი ჯობიხარ (ბოლო სიტყვები უზომოდ ხმამაღლა თქვა, რაზეც მალკოტს გაეცინა, დეამინმა ირონიულად გაუღიმა კარს თითქოს ვიკი იქ იდგა და ჟანეტი კი უზომოდ გაწითლდა) - მე შენი ძმა არ მომწონს დეამინ - ხო აბა რა აბა რა - მობრძანდით (სიტვაციის განმუხტვა სცადა ჟანეტმა, მალკონს უნდა ეთქვა არაა საჭირო სათხოვნელად მოვედითო, მაგრამ დეამინი პირველი შეიჭრა სახლში და სავარძელშიუ მოკალათდა) - გამარჟჴბათ ხალხო (ჩვეული ღიმილით დაასაჩუქრა ყველა და ჟანეტის დედა არ გამორჩენია, ქალი აღტაცებული წამოიჭრა და ბიჭს ხელი გაუწოდა) - ელისონი - მის ელისონ სასიამოვნოა (ხელზე ეამბორა დეამინი) მე დეამინი გახლავართ (მოხიბლა ქალბატონი ელისონი) - მიის ?აჰაჰა (იცონოდა ელისონი) რა სასიამოვნო ახალგაზრდა ბრძანდებით - დიახ დიახ, თქვენი ქალიშვილის მომავალი მაზლი გახლავართ (ჟანეტს წვენი გადასცდა, მალკოტმა სიცილი ძლივს შეიკავა ხოდა დანარჩენები გაკვირვებულები მიაშტერდნენ) - არუნდა გეთქვა თუ შეყვარებული გყავდა? (ზურგს უკან მოესმა ჩარლის ხმა ჟანეტს...ღმერთო მამამისი მოვიდა, მიუხედავად იმისა ჟანეტმა იცოდა როგორ გაუჭირდა აქ მოსვლა მაინც მოვიდა მისი ძვირფასი მამიკო) - ჩარლიიიიიიიიი (გაიქცა და მოეხვია მაღალ შავგვრემან მამაკაცს, ნუშისფერი თვალებით და აპრეხილი ცხვირით რომ იდგა და ცდილობდა გაბრაზებული სახე მიეღო მაგრამ მაინც ეღიმებოდა) - მამიკოოო და არა ჩარლიიი (გულზე მიხუტებული ჟანეტი, ვიკიმ შეცვაა) - ჩარლიი მომენატრეე - ჩარლი კი არა ჩარლი ბიძია (ახლა მას დაუბღვირა მამაკაცმა) - ერტი წუთით ძალიან დავიბენი (ელისონი ჩამოჯდა და თვალი ჩარლის უკან მდგარ ახალგაზრდა ქალბატონზე გააშტერა) - გამარჯობა ელის (მორცხვად მიესალმა ჩარლი ყოფილ ცოლს) გაიცანით ეს ემაა (გამხდარ დაახლოებით 30 წლამდე გოგონაზე მიუთითა) - შვილის ტოლი გოგო რომ არ აერჩიე მეტი ვერ ნახა ? (ჩაიბურტყუნა ელისონმა და ცხვირი აიბზუა) მოიცა მოიცადე ახალგაზრდავ (უცბად გაახსენდა დეამინი და წინ აეტუზა) - მაშ შენ ამბობ რომ შენ ჩემი შვილის შეყვარებულის ძმა ხარ (თვალები გაუბრწყინდა ელისონს, ჟანეტი მკვლელი სახით უყურებდა დეამინს, ამ ფარსის დასრულებას აპირებდა ვიკიმ რომ ემეტს აკოცა და გადაწყვიტა კი არ დაესრულებინა ღრმად შესულიყო) - დიახ დიახ, მეტიც ის საქმროც კია მისი (მაზე ვიკიმ კოცნა შეწყვიტა და ხველა აუტყდა, ხოლო საწყალი ჟანეტი ხან ერთს მიშტერებოდა ხან მეორეს) - მართლა დედი? (გადაეხვია ქალი, შემდეგ კი ედი..ცარლიმ ახლაღა შნიშნა მისი ცოლოს მეორე ქმარი და ძლივს შესამჩნევად მიესალმა) - და აპირებდი თქმას ოდესმე ? (გაუწყრა მამა) - მე მე (ახლა რომ ეთქვა იტყუება დეამინიო, ძალიან უხერხული იყო, ყველა აქ იყო ამიტომ სხვა რომ ვერაფერი მოიფიქრა) სიურპრიზის გაკეთბას ვაპირებდით თუმცა დეამინმა ჩაგვიშალა (ისეთი თვალებით გახედა მომღიმარ დეამინს, თვითონ ჟანეტსაც კი შეეშინდა საკუთარი თავის) - ოუუ მართლა ჟან ?მაპატიე რა (გადაეხვია ჟანეტს დეამინი) თუმცა რა პრობლემაა დღეს მაინც ყველა აქ არის და ლუცი რომ ჩამოვა დავსხდეთ ყველანი სავახშმოდ და გავიცნოთ ერთმანეთი (ამის თქმა იყო და ჟანეტი მართლ ამოკლავდა დეამინს, რომარა ვიკი) - ჟანეტ ისუნთქ რა (უჩურჩულა დაქალმა) - სპეციალურად აკეთებს ვიკი (ლამის ატირდა ჟანეტი, რომ წარმოიდგინა ლუციფერისთვის უნდა ეტხოვა ჩემები გაიცანი როგორც ჩემმა საქმრომო) - ღმერთოო რა გადასარევი ყმაწვილი ხართ (აღფრთოვანდა ელისონი) შენი ძმაც თუ ისეთივე სიმპატიურია როგორც შენ მაშინ აჰაჰაჰ - ღმერთო ისევ ისეთია (დანანებით ამოიჩურჩულალ ყოფილი ცოლის ფლირტის ყურებისგან გაღიზიანებულმა ჩარლიმ) - მთლად ჩემნაირიც არარის მაგრამ წავა რა (სიცილითვე უპასუხა დეამინმა) - და თქვენ ბატონი ვინ ხართ ? (ახლა ახმახ მალკონს ააყოლა თვალი ელისონმა) - მეე?მე მალკონი მშვენიერო ქალბატონო, ხელის მომკდიე (ამაის თქმაზე ჟანეტი მართლალა გადაირია ხოდა მალკონი და დეამინი გადაბჟირდნენ) - სამზარეულოში გავალ წყალი მწყურია - გავყვები ჩემს რძალუკას იქნებ რამე დასჭირდეს (დეამინიც უკან გაყვა დ აკარი მოიკეტა) ..................................................................................... - გ ა დ ა ი რ ი ე ? (ყვირილისგან ძლივს იკავებდა თავს ჟანეტი) - მერე რა ცოტას ვიხალისებთ (ჟანეტს ლოყები გაუწელა დეამინმა) - დეამინ სასაცილოა?შენ ძმას როგორ ვუთხრა ეს? - მე დაგეხმარები (წარბები აათამაშ ადეამინმა) - და ჩვენ რომ ეღთად არ ვართ და ლუციუსი ცოლად არ მომიყვანს მერე რა მოხდება? - 21 საუკუნეა რძალო იტყვით რომ გაშორდით რაიყო - ჯერერთი რძალოს ნუ მეძახი, მეორეც და ეს ამხელა ტყუილი იმიტომ რომ დეამინს გართობა მოუნდა ? აუტანელი ხარ - გართობა ??კაი რა სიგიჟემდე მოგწონს ლუციუსი და მაგასაც აშკარად, მოკლედ ეხლა წავედი 15 წუთში ჩემთან გადმოდით რაღაცაში დამეხმარები და სამაგიეროდ მე ჩაგიწყობ ლუციუსთან საქმეებს (გაიცინა და გავიდა) - რაა? რა დეამინ - რა ჯანდაბა გიუთხრა ? (ვიკიმ შემოხსნა კარი) - ვერ ვიტან..ვერც ერთს ვერ ვიტან, იდიოტები საღამოს კიდე დავდეეეეებ, მომენატრეთ <3 აღარ დავიკარგები :დდ შეაფასეთ <3 |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.