* * *
სამზარეულოში გადავინაცვლე მეც და ლილიანას ზურგიდან ჩავეხუტე.
-რაში მოგეხმარო?
-მაგიდის გაშლაში ოღონდ ჯერ ალუჩას შევჭამ.გამიცინა დაქალმა და თმები ამიწეწა
-შენ თუ ეგ ალუჩა სულ ჭამე დავრჩებით მშივრები.მითხარი თეფშები სად გაქ
-ნაი ხმა შეეცვალა ლილიანას და შეშინებული თვალებით გამომხედა
-რა იყო?
-ხელიდან სისხლი მოგდის.
სწრაფად დავიხედე ხელზე და მართლაც მეტყობიდა წითელი ლაქა თეთრ ბინტზე.
-არაუშავს გადავიხვევ თავიდან.
-მე მოგეხმარები.ჩაილაპარაკა დადამ და სანამ გავაპროტესტებდი მანამდე დააყოლა.მეგობრულად ნაი რა იყო.
ფრთხილად მომხსნა სახვევი და ამოიოხრა.
-არ მესმის რატო გაყენებს ეს სიყვარული ამხელა ტკივილს.
-ეს შემთხვევითობა იყო დადა.
-იმედს ვიტოვებ რო მართლა არ გიცდია.იმის იმედიც მაქვს რო არაფერს მიმალავ თორე მაგას მართლა არ გაპატიებ
-ფსიქოლოგიურ ზეწოლას ახდენ ჩემზე?ბოდიში ხო მოგიხადე იმ პერიოდისთვის?მეგონა მიყვარდი და არ მყვარებიხარ
-კარგი კარგი მორჩი რაც მეტს საუბრობ მით მეტად ვრწმუნდები რო რაღაცას მატყუებ და სურვილი მიჩნდება აქვე მიგახრჩო.სწრაფად შემიხვია ხელი ერთი შემომიბღვირა და ოთახიდან გავიდა.

* * *
სასმელმა თავისი ქნა და ყცელა საუბრის ხასიათზე დადგა.მათემ ძველი დრო გაიხსენა და იმდენი გვაცინა მუცლები გვტკიოდა.ლაშამაც მოყვა დადას ბავშვობაზე რაღაცეები და კაი მუჯლუგუნიც მიიღო.ვიცინოდი თუმცა გულში საერთოდ არ მეცინებოდა,სადღაც შიში მიპყრობდა ყველაფერი ისე რო არ გამოსულიყო როგორც ვგეგმავდი სამუდამოდ მომიწევდა ამ ხალხთან დამშვიდობება.ისივ ვიცოდი დადა არაფრით მაპატიებდა სიმართლეს რო გაიგებდა მაგრამ მერჩივნა რო შორს და უვნებელი ყოფილიყო.
-ნაი რა გჭირს?რამე ხო არ გტკივა?გამომაფხიზლა მათემ
-არა კარგად ვარ.თამადას თუ შეილება ერთი სადღერგრძელო ვთხოვო.
-ოჰ ამას რას მოვესწარი.გაიცინა ლაშამ და სევდიანი თვალებით გამომხედა.მიდი ნაი თქვი შენი გულის ნადები.
-ლექსად ვიტყვი.ჭიქა ავიღე.
ბავშვად ვბერდები თუმცა უკვე გავჭაღარავდი,ვგრძნობ რო გრძნობები ძველებურად ვეღარ მაბრუებს მაგრამ სული კი იმ პატარა გოგოსი შემრჩა ზღაპრის მოყოლას რომ შეპირდნენ და მოტყუეს.ღიმილიანი მზერა მოვავლე მეგობრებს და ჭიქა ბოლომდე დავცალე.
-ნაი რატო მგონია რო გვემშვუდობები?
-რავიცი მათე.დარწმინებული ვარ კობას არცერთი მიიღებთ.არც იმაში ვარ დარწმუნებული რო ის მომცემს თქვენთან ყოფნის უფლებას.
-ვერ დაგიშლის არ აქ მაგის უფლება.წამოენთო მათე
-იმედს ვიტოვებ ყველაფერი შეიცვლება.
-როდის ჩამოდის?
-კვირის ბოლოს.წყნეთში მივდივართ ორი დღით.წინადადება არც მქონდა დამთავრებული რო დადა ფეხზე წამოხტა და ოთახუდან გავარდა.
-აპატიე ნაი ძალიან უჭირს.ხელი მომხვია მათემ

* * *
ერთი კვირა საკმაოდ მალე გავიდა.კობაც დაბრუნდა და ჩემი წამებაც დაიწყო.დღითი დღე აუტანელი ხდებოდა დ აყველაფერს აკეთებდა ჭკუიდან რო გადავეყვანე.შაბათს წყნეთში წავედით მანამდე კი ვაკო გავაფრთხილე რო კობას აღიარებით ჩვენებას მოვიპოვებდი აზრზე არ ვიყავი როგორ თუმცა ერთადერთი გამოსავალი ეგ იყო.
-ნუ ხარ დაძაბული.სიჩუმე კობამ დარღვია და ფეხზე ხელი დამადი
-ხელი გასწიე.დავუღრინე
-წესიერად შენ.არ დაგავიწყდეს დღეს მარტოები ვართ.
-არც იოცნებო.იცოდე ხელი რო დამაკარო
-ნუ მემუქრები გასაგებია?თუ შეგახსენო ცოლის მოვალეობები.
-შენ გგონი ესე შეგრჩება?
-და შენ გგონია შენი დადა გიშველის?გამომხედა ირონიულად
-იცი რა კობა?ეხლა დავრწმუნდი რო ერთი არასრულფასოვნების კომპლექსით დაჯილდოებული არაკაცი ხარ.
კობამ მანქანა მკვეთრად დაამუხრუჭა და გააზრებაც ვერ მოვასწარი ისე ამეწვა ლოყა.სიმწრისგან ცრემლები გადმომცვივდა
-იცოდე როგორ მელაპარაკო მეორედ უარესი მოგივა.

* * *
ლაშა განუწყვეტლივ რეკავდა ვაკოს ნომერზე ბოლოს როგორც იქნა უპასუხა ბიჭმა.
-ლაშა არ ვიცი რა მოხდა მაგრამ დროებით გამანტავისუფკეს სამსახურიდან
-რას ამბობ ვაკო?
-მოკლედ ნაინას ვერაფრით დავეხმარები ამ წუთში.
-კარგი არ იდარდო.სწრაფად წამოხტა ფეხზე ბიჭი და გარეთ გავარდა.იცოდე რო ყველა წუთი გადამწყვეტი იყო ეხლა თუ არ შეიცვლებიდა რამე ნაინას მთელი ცხოვრება ამხელა ტვირთის ზიდვა მოუწევდა.სასწრაფოდ დრეკა ნაინას ნომერზე და როგორც კი გოგომ უპასუხა მაშინვე მიაყარა სათქმელი
-ნაი არ შეიმჩნიო მე რო ვარ
-ხო ლილიანა.გავინაზე ტელეფონში
-მისმინე ცუდადაა საქმე ვაკო მოხსნეს სამსახურიდან.მაპტიე ნაი მაგრამ ეხლა ჩემებურად ვიმოქმედებ
-არა არ გინდა ლილ მაცადე ჩამოვალ
-არა ნაი აღარრ გინდა მორჩა.ცოტაც გაუძელი და აუცილებლად მოგისწრებ.მიყვარხარ დასავით.სიტყვის თქმაც არ აცადა ნაინას ისე გაუთიშა.სწრაფად აკრიფა დადას ნომერი და შეხვედრის ადგილას მისვლა სთხოვა.

* * *
საკმაოდ შებინდებული იყო სახლში რო მივედით.შიშისგან ყველაფერი მიკანკალებდა,ყველაფრის იმედი გადამეწურა,ვიცოდი თუ გმომივუდოდა თავს დავახწევდი და ერთ დღეს გავუძლებდი ეხლა კი გურკვეველი მომავალი მელოდა წინ.
-დროზე შემოდი.დამიღრინა და კარი გააღო
-ცივა.ამოვილაპარაკე შეიშინებულმა
-არაუშავს გაგათბობ.გამიცინა და შუქები აანთო
-კობა იცი რო ასთმა მაქვს?ვცდილობდი საუბარში ამეყოლიებინა
-მერე?ინტერესით გამომხედა
-ნერვიულობა არ შეიძლება ჩემი თორე შეტევა დამემართება.ქურთუკი გავიხადე და სკამზე ჩამოვჯექი.
-ხოდა ანუ ინერვიულებ შენც.
-იცი რა მიკვირს?გადასარევი სესახედაობის ბიჭი ხარ თავისუფლად შეგეძლო ბედნიერდ გეცხოვრა ვინმე ისეთთან ვისაც ეყვარებოდი
-არ გინდა რა ეს ქალური საუბრებუ არ მოქმედებს ჩემზე.ადექი ეხლა მეორე სართულზე აბრძანდი და საწოლი გაშალე.იმედი აქ გათენებას არ აპირებ
-"მიშველე დადა მომისწარი გთხოვ.გავიფიქრე და მეორე სართულზე ავედი.

* * *
ერისთავი გიჟივით მართავდა მანქანას,მხოლოდ ის უტრიალებდა თავში რო უნდა მიესწრო რო იმ არაკაცს თითის დაკარებაც ვერ მოესწრო.
-აზრზე ხარ გოგომ რა გააკეთა?ჯერ კიდე აზრზე ვერ მოდიოდა მათე.როგორ არ გვითხრა?
-მაგაზე არც მინდა ფიქრი მაგითი ნაინამ ყველაფერს გადაუსვა ხაზი.დაიღრინა დადამ
-ნუ გასვანდები ეხლა დაფიქრდი ყველაფერი შენს გამო გააკეთა.
-არ მადარდებს.ერთი ნაღდად ვიცი ამას არასდროს ვაპატიებ.მე რა კაცი ვარ თუ საგვარელი ქალი ვერ დავიცავი.
-დადა საუბრის დაწყება სცადა ლაშამ
-მთავარია იმ ნ........ან დავიხსნა და მერწ აუცილევლად გავუშვებ.იგრძნობს იმ ტკივილს რისთვისაც მისი უნდობლობიტ გამიმეტა.მომინდომა გოგომ მაგარი ქალის როლის თამაში.

* * *
ფრთხილად დავეშვი პირველ სართულზე და მისაღებში მჯდომ კობას გავხედე.ყველა შესაძლო გაქცევის გეგმას ვადგენდი გონებაში.
- არ დავლიოთ?
-რატო?შეშინებულმა გავხედე
-კომოლექსები მოგვეხსნება.ამაზრზენად გამიცინა და ის იყო უნდა ეკოცნა რო საშინელი ბრახუნი ატყდა კარებზე.შვებით ამოვისუნტქე და კლიტე გავხსენი.
-დადა?გაოცებისგან თვალები გამიდიდდა
-შენ მერე დაგელაპარაკებჯ ეხლა კიდე გარეთ გადი.საშინლად ცივი ხმიტ მომმართა და თითქმის ძალით გამომაგდო ოთახიდან.