ხანში შესული ქალბატონი, თბილისის თოვლიან გზებს მიუყვებოდა და აღმართზე ასვლას ნელი ნაბიჯებით ცდილობდა, თავში უამრავი აზრი უტრიალებდა და იმდენად შორს იყო წასული ფიქრებით, ზამთრის სიცივე არ აშინებდა...მოხუცის გარინდული ფიქრები მანქანის სიგნალმა შეწყვიტა
- გამარჯობა ბებო?მთაწმინდაზე ავდივარ, თუ გნებავთ აგიყვანთ ?
გაუღიმა სანდომიანმა 25 წლამდე ქერა ბიჭმა, მოხუცის მწვანე სევდიან თვალებში მოკაშკაშე, მიმალული სხივი წამით განათდა და მისი დაღლილი, დანაოჭებული სახე ღიმილმა გააპო
- როგორ გავხართ ახალგაზრდავ
სევდიანი არა უფრო მონატრებული სახით შეხედა ბიჭს და ტკბილი ხმით მიუგო
- ვის ბებო ?
- ანდრეის, ჩემს ანდრეის შვილო
.....................................................................................
- რახდებოდა დღეს?
ყავას სვავდა ელისო და შვილს ისე ესაუბრებოდა
- საინტერესო არაფერი, ერთი ბიჭი გავიცანი მხოლოდ
ნინამაც ისე მიუგო, თითქოს ეს ერთი ჩვეულებრივი მოვლენა ყოფილიყოს
- ვინ ბიჭი დედა?
ცოტა კი აღშფოთდა ქალი, მაგრამ ჯერ ხომ სიტვაცია არც იცოდა რა ანერვიულებდა
- ანდრეი
ახლა მართლა შფოთდებოდა ქალი
- აა ანდრეი?რას ქვია ანდრია?მართალია გურამთან ცუდი ურთიერთობა გაქვს, მაგრამ რქებს ნუ დაადგავ გაეყარე და კისერიც გიტეხია ნინა
- დედააა ჯერერთი ანდრეი ჰქვია და მეორეც უბრალოდ გავიცანი, მეტი საინტერესო არაფერი მომხდარა
- ანდრეი საინტერესო რამაა ?
- მაქსიმუმ 20 წლისარის დედა
- უი შვილო რასამბობ
აკისკისდა ელისო და სმა განაგრძო
- მაგით ვერ დაიწყე ?საყვარელი, სად გაიცანი აბა ?
ნინას გული კიდევ უფრო მოიკუჭა, საკუთარ დედასაც კი გაეცინა ბიჭის ასაკზე..წეღან ლამის სამყარო თავზე დაამხო ვინ კაცი გაიცანიო და ახლა რომ უთხრას შუა ქუჩაში ვიდექით და ვზა..საობდითო არ დაიჯერებს, ამან უფრო მოუკლა ყველანაირი იმედი რომ სიყვარულმა ასაკი არიცის... -რა სიყვარული ნინა??საკუთარ თავზე აღშფოთდა, სინამდვილეში ხომ იმან გაახარა, რომ უწინ თბილისის სასურველი სარძლო იყო მერე გურამს გაყვა და იმის მერე მისთვის აღარავის შეუხედავს ახლა კი მასზე პატარა ბიჭმა გამოიჩინა ინიციატივა, აი რაში იყო საქმე
- ხო დედა ბავშვია
წარმოთქვა ნაძალადევად
- ბუტა რომ დაგიტოვო მიხედავ?ცოტახანს მაღაზიაში მინდა შვირბინო, ვნახავ ხომ მშვიდობაა
- რათქმაუნდა ძვირფასო
მსუქანი, მომბორა ქალი მაგიდიდან ძლივსძლიობით წამოდგა და შვილს საკუთარი ხელით მოქსოვილი შალის შარფი გაუკეთა, უჭირდა ნინას იმის დაჯერება რომ ეს ქალი უწინ მამამისის ძლიერი ზურგი იყო, რომ ელისო გამხდარი, ლამაზი და მოხდენილი ქალი გახლდათ
- ოო ღმერთო მეც ასე მომივა, დედა მამას სიკვდილს გადაყვა ასე...მე კი გურამი მომსპობს
გაიფიქრა თავისთვის და დედას თბილად გაუღიმა
- მადლობა დედიკო ამხელა ქალი ვარ და მუდამ ჩემზე ზრუნავ
- ნიიინ ?სიგარეტს თუ გადააგდებ უკეთსი გოგო იქნები
ელისომაც თბილად გაუღიმა და შვილი დალოცა, ლიფტს არ დალოდებია...კიბეებს ჩამოუყვა და ფიქრი დაიწო
ახსოვს მამა, რომ დაუძახებდა
- ნინააჩკუუნ ჩამო აბა ერთი დაბლა-ო
უბანში შიშით ვერავინ ეკარებოდა, ყველა ამბობდა ეს კანონიერი ქურდი რომაა დიმიტრი იმის ქალიშვილიაო
ახსოვს ერთხელ შატალოზე იყო წასული და ბავშვები ზოოპარში გადაიპარნენ, სირაქლემას გალია გაუხსნეს და იქ ამბავი ატყდა...პოლიცია რომ მოვიდა ნინას ეღიმებოდა
- სასაცილოა რაიმე-ო ?
შეეკითხა ოფიცერი და მაშინ გოგონამ ამაყად მიუგო
- მე ნინა ვარ ნინა ქარსელაძე-ო
ახსოვს როგორ უხადეს ბოდიშები, როგორ მიიყვანეს სახლამდე, როგორ სთხოვდნენ მამშენს ნურაფერს ეტყვი არაფერი სერიოზული არ მომხდარაო...
ამის გახსენებაზე გაეღიმა და ბოლო საფეხურიც ჩაამთავრა, მანქანა ხომ კაფესთან დატოვა?რა გაეწყობა ფეხით განაგრძო გზა...მითუკეთსი!
საფიქრალიც ბევრი ექნებოდა
ახსოვს მამის იმედი სულ რომ ჰქონდა, მერე რა შეიცვალა?რატომ გაყვა გურამს?უბრალოდ მასზე დიდი ასაკის ბიჭმა მოხიბლა
ახსოვს როგორი მხიარული ი ყო, სადარ დადიოდა და გურამმაც ერთხელ ხელი გაარტყა გვიან როგორ მოდიხარო
მერე?
მერე დიმიტრი ქარსელაძეს ხელიდან ძლივს გამოგლიჯეს სიძე
- მე არ დამიდია ჩემი შვილისთის თითიც კი მეე
ღრიალებდა ქარსელაძე
- აღარასდროს შეეხო თორემ დავივიწყებ ყველაფერს
გაფრთხილება მიღბულ იქნა, მაგრამ მანამდე სანამ დიმიტრი მიწას არ მიებარა
ახსოვს მამამისის ბოლო სიტყვები, რატომღაც პატიებას ელოდა ნინა, რომ ასეთი ცხოვრება აირჩია მამამისმა, მაგრამ არა ფურცელზე ეწერა
- არმინდა ქელეხის გადახდა, არმინდა სტუმრები, გლოვა, ტირილი, არმინდა თაფლის კუბო და ორმეტრიანი მაგიდები სასაფლაოზე, დიდი ფერადი სურათები და ყვავილები, ერთადერთი რამ მინდა! ჯვარი და უბრალო საფლავის ქვა უსურათოდ რომელსაც ეწერება
"მონა ღვთისა დიმიტრი ქარსელაძე"
ასეც მოხდა, შემდეგ თითქოს ცხოვრება უკუღმა წავიდა...გურამმა კვლავ გაბედა აეწია ხელი მასზე, მაგრამ ეს მანამდე სანამ ვიტო ქარსელაძე არ წამოზარდა და დას გვერდით არ დაუდგა, ახლა მან ითავა ქუჩა და სიძეს მოეშვა...ახლა აღარ ეხებოდა თუმცა სულ შარს უდებდა, მუდამ კამათს ცდილობდა და რადგანაც გურამ ჩომახიძე რაღაცას წამროადგენდა შვილის წართმევით ემუქრებოდა ქალს თუ გაეყრებოდა .. ასე კიდევ დიდხანს იფიქრებდა ალბათ, რომარა ხმა
- ნინაჩკაა, ნინაჩკა ამ სიცივეში ფეხით სიარული ასწორებს?
იპოდრომის კორპუსებთან მდგარი მუქი სისხლისფერიან მანტოიანი ბიჭი დალანდა ნინამ და ჩაეღიმა
- შენი პალტოები მიზიდავს
- მხოლოდ პალტოები ?
თვალი თვალში გაუყარა და ეშმაკურად გაუღიმა, პირიდან სიგარეტი გამოიღო და ქალის წინ მორჩილი ბავშვივით დაეყუდა
- აბა არ ვეწევიო ?
გაეღიმა ქალსაც
- იმდენი მეუბნება გიხდებაო, მოდაზე დამაქვს თორემ ნამდვილად არ ვეწევი მე ბიჭს, რომელსაც რძე მიყვარს მმმმ სიგარეტი რ ამოსატანია ჩემთან
- ფუ კარგი რა
დაიჭყანა ნინა
- რძეეე საშინელებაა
- რძეეე და თან ნაღებიანიი სქელი ყვითელი ნაღბით მნა მნა
პირი გემრიელად ჩაატკბარუნა მაღალმა ბიჭმა
- კარგიიიი რააა სერიოზულად გული გინდა ამერიოს?
იცინოდა ნინა
- თავში ავარდნილიც ყოფილხარ დედი ნარცისობას აქვს ადგილი სიგარეტი როგორ უნდა გიხდებოდეს
ხარხარს არ წყვეტდა ქალი
- დედი ?აი ეს მომწონს, დამსაჯე ხოლმე მათრახით მე ველურ კატას დაგიძახებ შენ კიდევ ასე მითხარი ხოლმე "მოდი დედიკოსთან"
ქალის ხმის ინიტაცია სცადა ბიჭმა და ხელით ბრჭყალები გამოაჩინა
- გრრრ
თან ვეფხვივით დაიწყანა
- კარგი გეყოფა ძალიან გთხოვ
ნინას უკვე ფერი აღარ ედო იმდენს იცინოდა
- როგორ მიპოვე
ბოლოს ძლივს დასერიოზულდა
- მე არა შენ მიპოვე ნინაჩკა
- მე არ გეძებდი
- შეიძლება, მაგრამ არ თქვა ახლა შენზეც არ ვფიქრობდიო
მაინც არ დავიჯერებ ნინაჩკა
თვალებში ჩახედა ქალს და იმედიანად გაუღიმა
- კარგი ვიცი რომ ფიქრობდი, ამიტომ რომარ შეგრცხვეს და გაწითლდე
ორივეს გაეცინა
- სადმე დაგპატიჯებ სადაც ბევრი რძე და შენთვის ყავა იქნება
სულ უფრო და უფრო მოსწონდა მისი ხასიათი ნინას
- არ შემიძლია ანდრეი, მეჩქარება
- კარგი ხო დავნებდი
ხელები თეატრალურად აღმართა მაღლა
- რძეს არ დავლევ გპირდები
ისევ ახარხარდა ორივე, უნდოდა ეთქვა არ შემიძლია მართლაო, მაგრამ ვეღარ შეეწინააღმდეგა...თოვლიან თბილისს ორი მარტოსული ადამიანი გაუყვა და მათი ნაკვალევი ახალმა ფიფქებმა წაშალა, თითქოს არც ყოფილა უწინ



პატარაა მაგრამ გავზრდი ხოლმე <3 მადლობა წინასწარ