* * *
დადამ ყურადღება არ მიაქცია ჩემს კივილს და.საწოლზე დამაგდო.
-ფეხი არ მოიცვალო აქედან.დამიბღვირა ერისთავმა
-დადა არ არის ეს ნორმალური რას აკეთებ?
-მომასვენე ეხლა.სწრაფად დაწვა ჩემს გვერდით და ხელი მომხვია
-გამიშვი.უაზროდ დავიწყე ფართხალი.უნდა ვილაპარაკოთ გამიშვი ეხლავე
-ხო იცი რო უაზროდ მებრძვი?ვილაპარაკებთ ხვალ ეხლა დაიძინე.
-წამალს დავლევ და მოვალ.ბოლო იმედს ჩავებღაუჭე თიმცა არაფრრი გამომივიდა
-შენი წალმალი მე რო ვარ დაგავიწყდა?მოეშვი ნაინა და საშუალება მომეცი დაგაძინო.
-დადა გთხოვ.მთელი სხეული მიკანკალებდა აუტანლად მომინდა ჩავხუტებოდი თუმცა მისი საქციელი არ
მაძლევდა ამის საშუალებას.
-მოდუნდი ნაინა.ყურში მიჩურჩულა და უფრო მჭიდროდ მიმიკრა გულზე.

* * *
ლაშას ღრმად ეძინა თუმა მობილურის ხმაზე გიჟივით წამოხტა ფეხზე და უცხო ნომერს უპასუხა
-ლაშა თეო ვარ მათეს და.როგორ ხარ?
ბიჭს გაოცებისგან თვალები გაუფართოვდა ყველაფერს იფიქრებდა გარდა იმისა რო ოდესმე მისი ოცნების ქალი დაურეკავდა
-ხო თეო გიცანი.ხო მშვიდობაა?
-შეგიძლია მოხვიდე მათესთან?ხმა აუკანკალდა ქალს
-რა ხდება?დაიძაბა ბიჭი
-მოდი გთხოვ.ამოისლუკინა ქალმა და ეს საკმარისი აღმოჩნდა ლაშასთვის რო გიჟივით გავარდნილიყო გარეთ.სწრაფად მართავდა მანქანას გონებამ ყველა შესაძლო დატრიალებული უბედურება წარმოიდგინა და კინაღამ გული გაუსკდა.თვითონაც სასწაულად გადაურჩა ავარიას.სწრაფად აირბინა საფეხურები და კარზე დააბრახუნა რამდენიმე წუთში ზღურბლზე თეო გამოჩნდა.ბიჭს არ გამოჰპარვის მისი დაწითლებული თვალები და გული შეეკუმშა.
-რა ხდება თეო?გულში ჩაიკრა მონატრებული სხეული
-ლილიანამ და მათემ.იჩხუბეს ლაშა.დაგვეხმარე გთხოვ
-აბა ანა ნუ ტირიხარ.ლილი სადაა
-მისაღებშია ძალიან ცუდადაა.მაპატიე მაგრამ შენს მეტს არავის ვიცნობ თორე არ შეგაწუხებდი
-ჩემა მეტი მაინც ვერავინ მოაგვარებს შენ მაგაზე არ იდარდო.გაუცინა უხერხულად აწურულ ქალს და ოთახში შევიდა.
-ლილ რა მოხდა?ქალის წინ ჩაიმუხლა და თმაზე მოეფერა
-წავიდა ლაშ მიმატოვა.ამოიტირა ლილიანამ
-რას ამბობ გოგო მათეს სიცოცხლეზე.მეტად უყვარხარ სად წავიდა.
-ეს.ნახე.ლილიანამ კონვერტი გაუწოდა ბიჭს და ამოიოხრა.ლაშამ სურათები ამოიღო და გაფითრდა
-იცოდი რო დაბრუნდა?
-არა არ ვიცოდო.ამან სულ აურია?სიბრაზისგან ძარღვები დაებეერა ლაშას
-მითხრა შეცდომა იყო ჩვენი ქორწილიო.ტირილი აუტყდა ქალს.ლაშამ სწრაფად მოხვია ხელი და გულში ჩაიკრა
-ხო იცი რა ცუდად ვხდები შენს ცრემლებზე.მისმინე მათეს კარგად ვიცნობ და ისიც ვიცი როგორ უყვარხარ.ყველაფერი დალაგდება მე გპირდები გაიგე?ეხლავე მოვძებნი მაგ იდიოტს და აზრზე.მოვიყვან.
-არ ვუნდივარ.
-ლილ შენ ერთადერთი ნათელი წერტილი ხარ მის ცხოვრებაში და არ მივცემ საშუალებას შენ და მაგ პატარას გული გატკინოთ ხო გჯერა ჩემი.
ლაშა წინ წაიწია და ლილიანას შუბლზე აკოცა,სწრაფად წამოდგა ფეხზე და კარებში მდგომ თეოს გაუღიმა.
-თუ რამე დამირეკე კარგი?თბილად.მოხვია ხელი
-მადლობა ლაშა.ძლივს ამოიღო ხმა ქალმა
-მოვალ საღამოს.საჩვენებელი თითი ცხვირზე დაკრა და სწრაფად გაეცალა იქაურობას.

* * *
დილით საკმაოდ ადრე გამეღვიძა,ძლივს დავიძვერი ერისთავს და დაბლა ჩავედი.საშინლად მაღიზიანებდა მისი საქციელები ისე მექცეოდა როგორც სათამაშოს.თავმოყვარეობას მილახავდა,გარეთ ჰამაკში ჩავჯექი და ცრემლები წამომივიდა."ნუთუ არასდროს მაპატიებს?უცებ ფეხის ხმა მომესმა და სურნელით ვიგრძენი დადა იყო.ჩემს წინ ჩამოჯდა და როოგრც კი სახეზე შემომხედა გამომეტყველება შეეცვალა
-რა გჭირს?
-მეკითხები კიდეც?მეტი აღარ შემიძლია გთხოვ გაჩერდი დადა უარესად ნუ მანადგურებ
-რას ითხოვ ჩემგან?
-პატიებას დადა.
-სიმართლე რო არ გამეგო კობას ცოლად გაყვებოდი?მკითხა მოულოდნელად
-გავყვებოდი.ყველაფერს გავაკეთებდი შენს გადასარჩენად
-ხოდა ეგეც პასუხი შ3ნ კითხვაზე ნაინა.იცი მაგ საქციელით რა მიქენი გოგო?თავზე მიქენი ხვდები?
-მაპატიე მაგრამ.მაშინ მაგდენს ვერ ვსაზღვრავდი დადა რატო არ გესმის?ვერ ვიგებ შენს პრინციპებს.
-იცი ამის დედახ ქალმა რომელიც მიყვარდა მკვლელად მაქცია ღალატის გამო შ3ნ სხვა კი არაფერი გააკეთე
-იქნებ მადლობა გითხრა რო არ მომკალი?ვიყვირე წყობიდან გამოსულმა.ვერ გაგიცანი დადა ვერ ამოგიცანი.მძაბავ გესმის?
-მე გძაბავ?ერთი უაზრო გოგო ხარ რომელსაც გმირობანას თამაში უნდოდა
-მე მინდოდა მყვარებოდი დადა.
-მეც მინდა მიყვარდე ნაინა მაგრამ..
-აი.ეგ მაგრამ.მკლავს ერისთავო.სიყვარული თავისუფლებაა და მინდა თავისუფლად მიყვარდე შენი დაკარგვის შიშის გარეშე.
-მე ვეღარ გენდობი ვერა.მკლავს ის ფაქტი რო შეიძლებოდა ის არაკაცი შეგხებოდა
-ვიცოდი რა ვერ.მოინელე ვხვდებოდი.ფეხზე წამოვხტი.გგონია მასთან რამე მქონდა?გგონია მაგის უფლებას მივცემდი?
-არ ვიცი არა.მე კაცი ვარ რატო არ გესმის?
-პირველ რიგში ადამიანი უნდა იყო ერისთავო.მიკვირს რატო შემიყვარდი გიყურებ და შენში დადებითი აღარაფერია დარჩენილი.
-ასეთად მაქციეთ თქვენ ქალებმა.ყველა სიყვარულს მეფიცებით და ერთი ჩ რულებრივი მოაღალატეები ხართ.იყვირა დადამ
-წაეთრიე აქედან.სიბრაზისგან თვალრბიდან ნაპერწკლებს ვყრიდი
-შენ მაინც ჩემი საკუთრება ხარ რაც არ უნდა იბრძოლო.იცოდე რამე ისეთი რო გააკეთო რაც არ მომეწონება იცი რასაც ვიზამ
-ავადმყოფი ხარ.კობაზე უარესი.ერისთავს სახე აელეწა სწრაფად მწვდა მკლავში და ხეზე მიმახეთქა
-ჯერ არ დამვიწყებია რაც შენ ჩაიდინე.ჯერ იმ ღვინის დასხმისთვის არ გადამიხდია.მორჩი ისტერიკას და შეიშვი ამ თავში.ისეპ იქნება ყველაფერი როგორც მე მინდა.
-წადი.წადი
-ამჯერად მივდივარ მაგრამ.იცოდე თვალს გადევნებ ნაინა.
-რა გინდა ჩემგან.უღონოს ჩამოვყარე ხელები და ხესთან ჩავჯექი
-ჯერ არ ვიცი.რო გადავწყვეტ გაგაგებინებ.თავზე ხელი გადამისვა და ეზოდან გავიდა.

* * *
ლაშამ მათეს კაბინეტის კარი შეგლიჯა და ბიჭს წინ დაუდგა.
-მითხარი რო რაღაც გაუგებრობაა.
-ლილიანასთან იყავი?უკვე შემოგჩივლა?
-რა გჭირს ბიჭო?შენს ცოლზე საუბრობ არ დაგავიწყდეს
-მარია დაბრუნდა.
-მერე?ხმა დაეძაბა ლაშას.შეგახსენო რა ქნა მაგ ქალბატონმა?
-ავირიე ლაშა.ამოიოხრა მათემ
-არ გინდა ძმობას გაფიცებ რა.მე ხო ვიცი როგორ გიყვართ ერთმანეთი.თან ბავშვი გაერთიანებთ ტო რამ გადაგრია?
-ასე მგონია აღარ მიყვარს ლაშა და ვერ მოვატყურბ
-აჰა გასაგებია აქედან დასკვნა ერთი ვნებას აყოლილი არაკაცი ხარ რომელმაც ოჯახის ფასი არ იცის
-ლაშა გეყოს.ფეხზე წამოდგა მათე
-რო არა რას იზამ?რა ნამუსით ტოვებ ამ.მდგომარეობაში ქალს?
-შენ ჩემი ძმაკაცი ხარ
-ლილიანას მეგობარიც ვარ მათე და ამ შემთხვევაში მე მის მხარეს ვიჭერ.არაფერს მოვაკლებ სანამ შ3ნ აზრზე მოხვალ.
-ლაშა
-არა მათე გონს მოხვალ და მეშინია გვიანი არ იყოს.
არ შემიძლია მისი ცრემლიანი თვალების ყურება ბიჭო.ეს ის ლილია მათე პირობა რო მიეცი ის ლილია მის გამო სადარბაზოში რო ვიყინებოდით.შენი ოცნებაა მათე რომელიც მუცლით შენს შვილს ატარებს ეს არ დაივიწყო.გამაამხნევებლად დაკრა მხარზე ხელი და ოთახიდან გამოვიდა.

* * *
ყველაფერი აირია თითქოს ბედი ყელას დიდი განსაცდრლს უწყობდა.თბილისში დავბრუნდი და სამსახირში გავედი,ცოტა გულს ვაყოლებდი.ლილიანა და მათე დაშორდნენ,ყველაზე მეტად მიჭირდა ატირებული.დაქალის ყურება თუმცა ვერაფრით ვშვ4ლოდი.დადა არ გამოჩენილა მთელი თვის მანძილზე.დაღლილი გამოვედი სამსახურიდან და ფეხით გადავწყვიტე გავლა,100 მეტრიც არ მრქნებოდა გავლიკი რო ჩემს ფეხებთან მანქანა გაჩერდა და მალევე მოისმა ერისთავის ცივი ხმა
-ჩაჯექი.
-ვსეირნობ.ისე ვუპასუხე არც შემიხედია
-ნუ.მაიძულებ ძალით ჩაგსვა.საკმაოდ მკაცრად დამიღრინა.შეშინებულმა გამოვაღრ მანქანის კარი და შიგ მოვთავსდი
-რა გინდა?
-ჯერ მომესალმე.
-ეს გაქრობა და.მერე გამოჩენა შენი ჰობია დადა?
-ისევე როგორც ტყუილი შენი.
-ღმერთო ჩემო რა გინდა ბოლოსდაბოლოს?
-ცოლად უნდა გამომყვე.
-რა?ყბა ჩამომივარდა.რამე დალიე ერისთავო?
-არა არაფერი.მგონი წინადადებაში კითხვის ნიშანი არ დამისვია.ეს ნიშნავს რო შენ არავინ გკითხავს
-გადაირიე?
-მოვიფიქრე როგორ დაგსაჯო ჩრმი დამცირებისთვის.მინდა იგრძნო რას.ნიშნავს საყვარელი ადამიანისგან სიცივე, უნდობლობა.დამცირება
-რამ გაგაბოროტა?ცრემლიანი თვალებით გავხედე.შენ არ იყავი ასეთი
-მართალი ციხიდან სხვანაირი იმედებით გამოვედი მაგრამ არ მაცალეთ.
-არ გამოგყვები.ვერ მაიძულებ
-მართლა შემახსენე მამაშენმა რამდენიინფაქტი გადაიტანა.არამგონია მისმა ფულმა გაუძლოს თუ ვეტყვი რო მისი სათაუვანო ქალიშვილი ჩემთან იწვა
-რა?ეგ ხო ტყუილია?მაგას ვერ იზამ
-გინდა ვცადოთ?ირონიულად გამომხედა.
-ასე როდის დაეცი ერისთავო?კბილებში გამოვცერი
-მალე შ3ნც დაეცემი და დამიჯერე ჩემზე მეტად გეტკინება.გამივინა და მანქანა დაქოქა.0