ყველა ტკივილი სიხარულის საწინდარია (დასასრული)
"რა კარგი გრძნობაა არა როცა სიყვარულს მიყიდი სხეულს... არა მარტო სხეულს, სულს, გულს და საერთოდ ყველაფერს... ნელ-ნელა რომ ეპატრონებიან ჭიანჭველები შენს არსებას და მისი ღიმილის დროს რომ ამოირბენენ ხოლმე ფეხის წვერიდან, მერე თავზე მოუხვევენ და ისევ დაბლა ეშვებიან... რა კარგი გრძნობაა არა როცა გული ამოხტომას ლამობს, გონება მხოლოდ მისი სახელისგან ქმნის მელოდიას და წამდაუწუმ მას მღერის, როცა ბუდეს ხსნიან და მთელს ნაწლავებსა და ფილტვებს პეპლები ეპატრონებიან, მისი შეხების დროს კი ფრთებს რომ გაშლიან და სუნთქვის საშუალებას არ გაძლევენ... არა მართლა კარგი გრძნობაა სიყვარული. მითუმეტეს მაშინ როცა მთელი არსებით გიყვარს, გადაუყვარებლად....". ვკითხულობდი გაკვირვებული. ფეხის ხმა მომესმა და თვალები ში გავიხედე, ვიღაცის გახშირებული სუნთქვა მესმოდა. კედელს ავეკარი და კიბებისკენ წავედი, წელზე ხელი შემიცურა და მთელი მსოფლიოს ცხოველებმა დაიწყეს მთელ ტანში სიარული, ყურთან ახლოს მოვიდა მისი გახშირებული სუნთქვა გულს მიჩქარებდა. -გილოცავ ჩემო გოგო უკვე დიდი ხარ იციდე - მსუბუქად მაკოცა ყელში - შევიდეთ? -კი -გავუღიმე ხელი მოვკიდე და შევიყვანე. დილით თვალებს ვერ ვახელდი "გაახილე თვალები" შინაგანი მეს ხმა მესმის მაგრამ ძალიან მეზარება, დაღლილი ვარ გუშინ ბევრი დავლიე, მუცელზე მგონი რაღაც მძიმე მადევს "რაა? რა უნდა გედოს მუცელზე გაახილე თვალები" ტუჩები დავბრიცე და თვალები გავახილე -შეენ?...ააქ?...როგო.... ტუჩებზე თითი მომადო -ჩუ და დაიძინე-რატომ მიღიმის ასე -სადვარ? ან ერთათ რატომ გვძინავს?-გაკვირვებული ვიყავი -ჩემთან ხარ, ახლა კი დაიძინე გუშინ ბევრი დალიე- გამიღიმა და შუბლზე მაკოცა მეკი ისევ დავიძინე. როგორ მეძინება თვალები გავახილე და ისევ უცნობ ოთახში ვარ "სადვარ? მოიცადე დამშვიდდი ოთახში არავინაა" ავდექი ტასაცმელით მძინებია საძინებლიდან გავედი და ვიღაცის სილუეტს მოვკარი თვალი ერთ-ერთ ოთახში და შევედი -დილა მშვიდობისა-შუბლზე მაკოცა, გამიღიმა და მაგიდაზე ყავა დამიდო. -ამიხსნი შენთან რატომ ვარ? -გუშინ ბევრი დალიე და გარეთ გამოხვედი იძახდი "აქედან წასვლა მინდა, ყველაფრის დავიწყება" -და აქ მომიყვანე?-გაოცებულმა შევხედე -არა ზღვაზე ვიყავით და ყველაფერი მომიყევი შენზე, მერე ჩაგეძინა და აქ მოგიყვანე. -რა მოგიყევი? -შენი პირველი ქორწილის და დაშორების შესახებ. იკა ახლოს მოვიდა თმა გადამიწია და ყურში ჩამჩურჩულა: -ნუ ღელავ შენი თავი ღმერთმა მე გამომიგზავნა. მე და იკა დავახლოვდით. მალე სიყვარულიც ამიხსნა და ყველას ვუთხარით ჩვენზე, 1წელი გავიდა და ორ დღეში ქორწილი გვაქვს. -ნინი მალე მოდი ჩემთან, კაბაზე უნდა წავიდეთ. -მოვფრინავ ეხლავე. ორ წუთში ჩემთან იყო. მაღაზიებში ბევრი ვიარეთ და ავარჩიე კაბა რომელსაც: ზევით ამოღებული აქვს გულის ფორმის მსგავსად და დაბლა დავარდნილია. ნინიმ კი ღია ვარდისფერი მოკლე კაბა იყისა. -თაიგული როგორი გინდა? -წითელი; ვარდისფერი და თეთრი ვარდებით. თაიგული მალე ვიყიდეთ, თეთრი მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელიც ვიყიდე და კაფეში შევედით. ქორწილის დღეც დადგა -მარ მოდი კაბა ჩაიცვა. სწრაფად ჩავიცვი მაკიაჟი და თმა გაკეთებული მაქ -მზადვარ-მამას გვერდით დავუდექი-ძალიან ვღელავ. -დამშვიდდი -ისევ იგივე რომ განმეორდეს იკამ რომ მიმატოვოს?-შეშინებულმა გავხდი დე ნინის -დაიმახსოვრე "ყველა ტკივილი სიხარულის საწინდარა" ეკლესიაში მამასთან ერთად შევედი ჩემი მეჯვარე ნინი კი უკან მოგვყვებოდა კაბის ბოლო ეჭირა. საკურთხეველთან იკა იდგა თავის მეჯვარით. მამაომ დაიწყო ორივე თანახმა ვიყავით -გავცვალეთ ბეჭდები. ხელი მიკანკალებდა, ტაძრიდან რესტორანში წავედით, -წამოდი პატარძალო სიძეს შენთან ცეკვა უნდა. ქორწილი კარგი იყო გავერთეთ. როცა მივხვდით რომ ყველა მთვრალი იყო გავიპარეთ. თაფლობის თვე ჰავაიზე გავატარეთ. რაც შეეხება შვილებს ვიმკურნალე და სამი შვილი გვყავს ლუკა, ნათია და თათია. ბედნიერი ოჯახი გვაქ და ეს მახარებს. ვერ წარმოიდგენთ რა ბედნიერი ვარ რომ დედა გავხდი, მართლაც შესანიშნავი გრძნობაა. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.