* * *
გიჟივით დავდიოდი საავადმყოფოს დერეფანში და ვერაფრით ვწყნარდებოდი.თვალწინ სულ ლილის სისხლიანი სხეული მედგა.არაფერმა არ გაჭრა არც დადას თხოვნამ და არც ლაშას მკაცრმა გამოხედვამ.ვერაფრით ვახერხებდი აკანკალებული სხეულის დამორჩილებას.არავინ იცნობდა ლილის ისე როგორც მე და კარგად ვიცოდი ბავშვს რო რამე მოსვლოდა მისი ცხოვრებაც დასრულდებოდა.სიბრაზემ მაშინ იმატა დერეფანში მათე რო შ3ვნიშნე.სწრაფად წამოვხტი ფეხზე და წინ დავუდექი
-შ3ნ აქ რას აკეთებ?
-ნაი გთხოვ.სცადა გავეჩერებინე ლაშას
-არა მიპასუხე რას აკეთებ აქ.რამე დაკარგე?ვინმე ისეთი წევს ვიზეც გული შეგტკივა?
-გეყოფა.გამოცრა კბილებში მათემ
-არაკაცი ხარ.ვუყვირე და მთელი ძალით ვკარი ხელი.დახედე ჩემს ხელებს იცი ეს ვისი სისხლის მათე?
ხელები ავუფრიალე ცხვირწინ და ბიჭმა ფერი დაკარგა
-შენი შვილის იმ ბავშვის ერთხელაც რომ არ გიკთხავს.რამე რომ მოუვიდეს როგორ უნდა იცოცხლო როგორ?
-საკმარისია გეყოფა.მიყვირა დადამ და სცადა ჩამხუტებოდა
-არა არ მომეკარო გეყო რაც გამაჩუმე.რა იყოთ ამ საძმაკაცომ ნიძლავი დადეთ რომელს.უფრო მეტად გვატკენდით?მე არ ვიყავი საკმარისი?ვწყევლი იმ დღეს ლილიანას ცხოვრებაში რო შემოგიშვი.
ყველანაირმა ემოციამ ერთად მოიყარა თავი თითქოს კადრებად გამირბინა ლილის და მათეს ბედნიერმა წუთებმა.გულში აუტანლად მეტკინა რაღაც.ცრემლებმაც არ დააყოვნა.
-როგორ შეგეძლო როგორ.ხელი მივიჭირე მკერდზე და კედელთან ჩავცურდი
-ნაინა.მეცა დადა და ფეხზე წამომაყენა.ცუდად ხარ?ლაშა წყალი ჩქარა.ბოლოს მხოლოდ ერისთავის შეშინებული სახე მახსოვს და ყველაფერი გაშავდა.

* * *
თეომ სწრაფად აირბინა საფეხურები და ლაშასთან მიირბინა
-როგორ არის?ბავშვი გადარჩა?
-გადავრჩით თეო.დროულად მიუსწრო ნაინამ
-მადლობა ღმერთს.როგორც კი გავიგრ მაშინვე წამოვედი.მათემ იცის?
-ექიმს ესაუბრება.ისე პახმელიის კვალობაზე კარჰად გამოიყურები
-არ დაიწყო ეხლა.დაუბღვირა ქალმა
-მგონი სალაპარაკო გვაქ.გაეცინა ლაშას
-მე არ მგონია ეგრე.
-თუ მეხსიერება არ მღალატობს დილით სიყვარული ამიხსენი.თეო გაწითლდა
-თაღლითი ხარ და უნამუსო
-კიდე?ხელი სტაცა ბიჭმა და წასვლის საშუალება არ მისცა
-ხელი გამიშვი ლაშა.
-ნუ ფართხალებ სირცხვილია.ხო იცო რო მაინც ვილაპარაკებთ ამაზე ბავშვო
-მართლა ლაშა ბიძია?ირონიულად გაუცინა ქალმა.იმედს ვიტოვებ პედოფილი არ ხარ
-რა თქვი?ახარხარდა ლაშა.იმედი უნდა გაგიცრუო იმდენად სექსუალუტად გამოიყირები ბავშვო ღორს პედოფილი გავხდე.
-იდიოტი ხარ.უყვირა თეომ და პალატისკენ გაიქცა

* * *
ლილიანამ გაჭირვებით გაახილა თვალები.გონებამ სწრაფად აღიდგინა მომხდარი და შეშინებულმა მოისვა მიცელზე ხელი.
-კარგად არიან.მოესმა მათეს ხმა და გააკანკალა
-აქ რას აკეთებ?ძლივს ამოიღო ხმა
-მაგას როგორ მეკითხები?ხმა დაუსევდიანდა ბიჭს
-შენ ჩვენთვის არ არსებობ ასე რომ თავის შეწუხენა საჭირო არ იყო
-ჩემი შვილები არიან ლილი
-მაგაზე მაშინ არ გიფიქრია სახლიდან რომ გამომიშვი.არც მაშინ ჩვენ სიუვარულს შეცდომა რომ უწოდე
-ყველა უშვებს შეცდომებს
-არსებობს უპატოებელი შეცდომები.ნუ გგონია რო უშენოდ მოვკვდები არა მათე.მშვიდად შეგიძლოა იცხოვრო
-არასდროს მაპატიებ?
-გინდა რო გაპატიო?გინდა ისევ მიყვარდე?თუ შიშით დაველოდო ყველა შენო უოფილოს გამოჩენას რო მერე ქუჩაში არ გამაგდო
-გთხოვ უბრალოდ შეეცადე გამიგო ავირიე.გაორება დამემართა
-მანდ ვარ მეც.შ3ნ წარმოიდგინე და მეც ეგ დამემართა.თურმე არ მუვარებიხარ.დედაშენი მართალი იყო შენს ერთადერთ ღირსებას მხოლოდ ფული წარმოადგენა სხვა არაფერი.
-რას ბოდავ გოგო?აენთო მათე
-ტონს დაუწიე და არასდროს გაბედო ჩემთან მასე საუბარი.ჩემი ადვოკატი გაყრის საბუთებს გამოგიგზავნის.მათე გაფითრდა ყველაფერს ელოდა ამის გარდა.
-არ მოვაწერ ხელა.გაიგე არა.ტონს აუწია ბიჭმა
-ჩვენს საწოლში წევს?კითხა ქალმა მოულოდნელად
-რა?
-მიპასუხე.
-ხო.ძლივს ამოიღო ხმა ბიჭმა
-მაგის მერე არ გაქვს უფლება ხელი არ.მომიწერო თუ ჯერ კიდე შეგრჩა რაღაც კაცის.ეხლა კი წადი დასვენება მჭირდება და რო გახვალ კარი დაკეტე.სწრაფად მიაყარა ქალმა და ზურგი შეაქცია.კარგად რო დაკვირვებოდა მათეს და გაბრაზებული არ გამოვარდბილიყო აუცილებლად შეამჩნევდა როგორ უცახცახებდა მხრები ლოლიანას.

* * ,
თვალები როგორც კი გავახილე სულ რამდენიმე.წამო დამჭირდა აზრზე.მოსასვლელად.ხელზე მიმაგრებული სისტემა მოვიხსენი და ფეხზე წამოვდექი.
-სად მიდიხარ?გამაჩერა დადას ხმამ
-როგორაა ლოლიანა?
-კარგად არიან.გამიცინა ერისთავმა
-კიდე კაი.შვებით ამოვისინთქე
-შენ როგორ ხარ?
-კარგად.ცოტა თავბრუ მეხვევა.
-ბოლოს როდის ჭამე.ნაინა საკუთარ თავს რატო არ უვლი?
-ბევრი ცუდი მოხდა ჩემს ცოხვრებაშო ბატონო ტიტე და ყველაფერს ვერ ვერევი
-მომეცი უფლება ერთად მოვერიოთ.ჩემს წინ დადგა და სახეზე მომეფერა
-მაპატიე დადა მაგრამ ვიცი ისევ წახვალ ჩემგან და მეტს ვეღარ ავიტან.ამიტომ იყოს ყველაფერი ისე როოგრც არის.
-ხო იცი არ შეგეხვეწები.ხმა გაუმკაცრდა ბიჭს.მიცნობ ნაინა.
-არც გთხოვ დადა შენ ვერ ერკვევი რა გინდა ჩემგან უაზროდ ვიტანჯავთ თავებს.არ ვპატიობთ არაფერს ერთმანეს
-მე ესეთი ვარ ნაინა ვერ შ3ვიცვლები.ვერ ავიტან ისეთ ქალს რომელიც არაფრად ჩამაგდებს და ჩემი იმედი არ ექნება
-ხედავ?ვერ დაივიწყე და ვერ მაპატიე.ეს მთელიი ცხოვრება გემახსოვრება და სულ გამახსენებ
-მართალი ხარ ძნელად ვპატიობ
-ჩემგან რას ითხოვ?ცრემლიანი თვალებით ავხედე.იმ წუთას ყველაფრისთვის მზად ვიყავი
-შენ ვერასდროს გახდები ისეთო მე რო მინდა.ორი სხვადასხვა ადამიანი ვარ ნაინა.ადვოკატი და მკვლელი.აო ესაა დაბრკოლება ჩვენს შორის
-მე ყველაფერს მივატოვებდი შენს გამო.რომ.ვხედავდე შენ ეს გინდა.
გაუბედავად ავწიე ხელი და სახეზე მივეფერე.
-მე შენ მიყვარხარ დადა.მაგრამ
გთხოვ ნუ მაიძულებ შევიცვალო.მე ესეთი ვარ ყოველთვის დავიცავა ყველგან ჩემთვის მნიშვნელოვან ადამიანს.მართალია ვერ ვხვდები რა ბრალი მიმოძრვის შენს წინაშე და რატო მტოვებ მაგრამ
-დაიმახსოვრე ეს შენ გამიშვი შენი ცხოვრებიდან.
-კარგი კარგი როგორც ჩანს გაუგებრად გიხსნი ან ჯერ კოდე ვერ შევეჩვიე შენი ხასიათ3ბის ცვლილებებს.შენ ის დადა ხარ ყოველთვის ჩემან ყოფნას რო მპირდებოდა და ოდნავ წაქცევა არ მაპატია.კარგი წადი ჩემო ცხოვრებიდან მაგრამ დაიმახსოვრე მე არ გამიგდიხარ.სწრაფად წავიწიე წინ მოწყვეტით ვაკოცე ტუჩებში და პალატიდან გამოვედი."მიდო გამაჩერე არ გამიშვა"თუმაცა ერისთავი არც განძრეულა ასე უსიტყვოდ გამიშვა პალატიდანაც და ვფიქრობ მისი ცხოვრებიდანაც