რამდენიმე წუთში უკვე ალექსადნრესთან ვიყავით.
- როგორციქნა გამოჩნდნენ. ( ალექსანდრე )
ლენა ალექსანდრეს ჩაეხუტა მეკი ჩვეული ღიმილით მივესალმე და ალექსანდრეს ოთახისკენ წავედი.
- ყველაფერი კარგადა? ( ალექსადნრე )
- კი ყველაფერი ისეა როგორც უნდა იყოს.
- მშვენიერია, ახლა ნიტას შემორიგების დროა. ( ალექსადნრე )
- ეგ ვერ დამშვიდდა?
- ჰაჰა რა დაამშვიდებდა? ( ალექსადნრე )
ალექსანდრემ ლენას ნაჩუქარი ზედა გადაიცვა და ოთახიდან გასვლას აპირებდა, რომ ჩემმა სიტყვება შეაჩერა.
- ლენას შენზე ველაპარაკე.
ამ სიტყვება ერთ ადგილას გააშეშა, შემდეგკი გიჟივით მომვარდა.
- რა? რა უთხარი? ( ალექსანდე )
- დამშვიდდი ტო რა ქალივით ავვარდი?
- მეღადავები ბიჭო? ხომ იცი, რომ მიყვარს. ( ალექსანდრე )
- მერე, სიყვარულზე ისტერიკა დვიჟენიები, რომ არ „მოდის“ არ იცი?
- ოჰჰო ეს ვინ ალაპარაკდა სიყვარულზე? საერთოდ აზრზე თუ ხარ რა გრძნობაა? არასდროს არავინ გყვარებია და ყოველთვის ყველას გართობის მიზნით ეძახდი „შენს სიყვარულს“. ( ალექსადნრე )
- ჰაჰა სიყვარულსა მალვა უნდაო ხო? აი შენი დევიზიც ეგაა ძმაკაც.
- დიდი დებილი ხარ დიდი. ( ალექსანდრე )
- მე სხვა რამეს ვიტყოდი შენზე.
ალექსანდრე პასუხის გაცემას აპირდებდა, რომ ოთახში ლენა შემოვიდა.
- რას აკეთებთ? ( ლენა )
- ჩვეულებრივად ვსაუბრობთ.
- ჰაჰა ჩვეულებრივად საუბარი როგორიღაა დადა? ( ლენა )
- მაგას გოგოები ვერ მიხვდებით.
ლენას ჩემი პასუხისთვის ყურადღება არ მიუქცევია და ალექსადნრეს დანახვისას თვალები გაუბრწყინდა.
- ალექსანდრე ეს რა გაცვია? ეს ზედა კიდევ თუ არსებობდა არ ვიცოდი. ( ლენა )
- ჩემს თავს მგონი შენი ნაჩუქარი ზედა ურჩევნია და მაინც მის არარსებობაზე ლაპარაკობ?
- ოჰ შენ საერთოდ ვის მაგივრად ლაპარაკობ? ( ლენა )
ლენას და ალექსანდრეს მარტო დატოვება ჩავიფიქრე, ოთახიდან ღიმილით გავედი და და ნიტას ადგილსამყოფელსაც „მივაგენი“.
- წყალს დამალევინებ?
- შენს გვერდითაა წყალიც და ჭიქაც, ამიტომ მარტოც მშვენივრად მოახერხებ. ( ნიტა )
ნიტა მაგიდასთან იჯდა და რაღაცას ჭრიდა, მწვანილს, ქინძს ან რამე ასეთს, ამიტომ ჩემთვის არც შემოუხედავს.
- მასე ხელს გაიჭრი.
- ნუ ღელავ, ზოგიერთებივით მოუხერხებელი ნამდვილად არ ვარ. ( ნიტა )
- საერთოდ არ ვღელავ, უბრალოდ გითხარი.
ნიტამ ჩემს ასეთ პასუხზე ირონიულად გაიღიმა და თავისი საქმე განაგრძო, რაც არ მომეწონა, მივუახლოვდი და მის წინ „ჩავიცუცქე“.
- ნიტა.
- შეგახსენებ, რომ ქუჩაში არ ხარ და არც რომელიღაც „კაი ბიჭს“ ესაუბრები. ( ნიტა )
- ისევ გაბრაზებული ხარ?
პასუხი ისევ არ გამცა, ასეთი უაზრო სიტუაციები არასდროს მომწონდა, სახეზე ბავშურად გავეთამაშე, რასაც ნამდვილად არ ელოდა.
- თვალებში შემომხედე.
ნიტამ ჩემი „დავალება“ უსიტყვოდ შეასრულა და დაბნეულმა მომხედა.
- ვიცი, რომ გაბრაზებული ხარ ტო, ისიც ვიცი რომ მართლაც ზედმეტი მომივიდა, ცუდად გექცეოდი, მაგრამ ახლა ერთი მაგარი იდეა მაქვს.
- არ მაინტერესებს. ( ნიტა )
- ნიტა, ეს დრამა სიტუაციები მაგარი არ მევასება, ამიტომ ჯერ მომისმინე და საბურის ბოლოს თქვი შენი პასუხი.
გოგონამ ღრმად ამოისუნთქა და თავი დახარა.
- შემომხედე.
უაზრო გამომეტყველება მიიღო და ისევ უსიტყვოდ დამემორჩილა.
- ცვეტში მოდი ყველაფერი ახლიდან დავიწყოთ და გპირდები, რომ ამჯერად ნამდვილ დადას გაიცნობ.
- მპირდები? ( ნიტა )
ნიტას მეც უაზრო გამომეტყველებით ვუპასუხე და ფეზე ავდექი.
- კარგი ხო ვიცი, რომ მეორედ გამეორება არ გჩვევია. ( ნიტა )
პასუხის გაცემას ვაპირებდი, რომ ლენა და ალექსადნრე შემოგვიერთდა.
- აბა რა ქენით? ( ლენა )
- რა უნდა გვექნა.
- უაზრო, კარგი გოგოები სამზარეულოში დაგვტოვეთ, რომ ყავა გაგიკეთოთ, თქვენკი ახლვე გაბრძანდით. ( ლენა )
- ჰაჰა კარგი კარგი. ( ალექსანდრე )
ალექსანდრემ ხელი გადამხვია, გოგოების დავალება შევასრულეთ და სამზარეულოდან უსიტყვოდ გავედით.
- ბიჭო, ლანას რა უთხარი? ( ალექსანდრე )
- ისევ ახლიდან იწყებ? მაგაზე ხომ უკვე ვილაპარაკეთ.
- არა ეგ კი უბრალოდ ზედმეტად თბილი მომეჩვენა დღეს ჩემთან დამოკიდებულებაში. ( ალექსანდრე )
- იქნებ დღეს მიხვდა, რომ უყვარხარ.
- რა? არაა, სისულელა. ( ალექსანდრე )
- კარგი დავანებოთ თავი მაგ სიყვარულობანას, დღეს გოგი უნდა ვნახო.
- ხო მეც მოვდივარ, არ დაგავიწყდეს. ( ალექსადნრე )
გოგოები ოთახში გიჟებივით შემოვარდნენ ყავით და ტკბილეულით.
- რაზე საუბრობთ? ( ლენა )
- თქვენზე.
ალექსადნრემ გაკვირვებულმა შემომხედა და წარბები აათამაშა.
- ჩვენზე? მაინც რას ამბობდით? ( ნიტა )
სანამ ნიტას პასუხს გავცემდი ალექსადნრემ ვეღარ მოითმინა და საუბარში ჩაერთო.
- ჰაჰა ღადაობს გოგოებო ღადაობს, საქმეზე ვლაპარაკოდით. ( ალექსანდრე )
- კარგი, დადა გერმანიაზე რას შვრები? ( ლენა )
- რას უნდა ვშვრებოდე? დაახლოებით ორ დღეში წავალ.
დალევა დავიწყეთ, ბევრი ვიცინეთ და საკამოდ გავერთეთ შემდეგკი ალექსანდრეს გონება უაზრო აზრებმა შეიპყრეს.
- ბიჭო, მაგარი იდეა მაქვს - გერმანიაში ჩვენც წამოვალთ. ( ალექსადნრე )