ნინას სახლში ავედი და სავარძელში დავჯექი . დეიმონზე დავფიქრდი : იქნებ ძალიან უხეშად გამომივიდა? იქნებ ცუდად მოვიქეცი? არ მიყვარს როცა სინდისი მაწუხებს , ასე რომ..... მაგრამ დემონი იმსახურებს სიმართლეს . მინდა რომ თავი დამანებოს , უნდა შეიგნოს რომ ადამიანების მანიპულირება არ შეიძლება . ასე რომ ამ მხრივ თუ შევხედავ მე მართალი გამოვდივარ.
-რაზე ჩაფიქრებულხარ , მილედი?
-არაფერზე , უბრალოდ მე შე....-ტრრ! ტრრ!-მაპატიე , უნდა გავიდე . მირეკავენ -ეს ვთქვი და აივანზე გავედი .
-ბატონო .
-ბლერ , სად ხარ ? გინდა შევხვდეთ ?-მისი ხავერდოვანი ხმის გაგონების შემდეგ მივხვდი ვინ იყო -ედუარდი .
-ახლა?
-ხო , რაიყო?-კითხვითვე მიპასუხა მაან.
-ძალიან გვიანია .
-მერე რა !
-ოოოო! ჰო ,კარგი , კარგი.
-ჩაო !
ტელეფონი დავკიდე და შემოვბრუნდი რათა ნინასთვის ყველაფერი მეთქვა , მაგრაამ .....მემგონი ნინამ უკვე გაიგო.
-ნინ !
-რა იყო?
-სხვისი საუბრების მოსმენა რომ არ შეილება ხო იცი ?
-ოო ! მიდი რაა! მე ხომ გამონაკლისი ვარ !-ამაყად თქვა მან და მხრებში გაიმართა .
-ოოო! წავედი მე მოკლედ .-ვთქვი და მხარი გავკარი .
2 წუთში ქვემოთ ვიყავი . ედუარდი ქვემოთ მელოდებოდა . ძალიან სიმპათიური იყო : ჯინსის შარვალი ეცვა , რომლის ჯიბეებშიც ხელები ჩაეყო და ქვემთ იყურებოდა , ოდნავ ჩახსნილი პერანგი ჭკუას მიკეტავდა . მისი აჩაჩული თმები კი...მოკლედ როგორც კი ჩავედი მაშინვე მომვარდა და გადამკოცნა .
-წავიდეთ?
-სად?
-ცოტა გავისეირნოთ და თან ვისაუბროთ .
-კარგი .-ვთქვი მე და გზას გავუდქით .-საიდან გაიგე , რომ აქ ვიყავი ?
-მე ყველაფერი ვიცი .-თქვა ედუარდმა და ჩაიცინა.
-უჰჰ! შენც შენი ძმასავიტ დამაინტრიგებედი ხარ .-სიყვა "შენი ძმასავით" გაგონებაზე შედრკა და სახეზე ის ღიმილი შეაშრა .ეს ვიგრძენი და ვეადე სხვა რამეზე გადამეტანა ყურადღება .-კლუბში რატომ არ იყავი?
-მე კლუბებში არ დავდივარ !
-რატომ ?
-იმიტომ რომ ჩემი ძმა ყველა კლუბში იჩითება .
-ედუარდ , შენ და შენი ძმა რატომ ვერ იტანთ ერთმანეთს ?-ეს რომ ვკითხე ვიგრძენი როგორ გაბრაზდა , მუშტი შეკრა და გამწარებულმა თვალები დახუჭა .-რამე არასწორად ვთქვი ?
-არა , უბრალოდ არ მიყვარს ამ თემაზე საუბარი .
-მაპატიე , არ მინდოდა .
-არაფერია .
ეს ვთქვი თუ არა მაშინვე ვიგრძენი ვიღაცის ცივი ხელი ზურგზე , მან უკან გამწია. ეს დიმონი იყო , თავისი ბანდით მოსული.კინაღა გული საგულედან ამომივარდა როცა ედუარდმა იღრიალა:"ბლერ , გავიქცეთ!". ეს თქვა თუ არა გაიქცა და მეც მას გავყევი . მის მანქანაში ჩავჯექიტ და კარები ჩავკეტეთ . მენქანა ძალიან სწრაფად მიქროდა .
-ედუარდ ! სად მივდივართ?
პასუხი არ გამიგია .
-ედუარდ ! სად მივდივართ თქო !
პასუხი კვლავ არ არის.
-ედუარდ გააჩერე !
-გვეწევიან და მითხარი იმ ნაბ....რ დეიმონთან გინდა ყოფნა თუ ჩ... -სიტყვის დამთავრება ვერ მოასწრო ისე ჩაამტვრიეს მისი მხრიდან შუშა და ისე გადმოათრიეს მანქანიდან. ჩემი მხრდან დეიმონი მოვიდა შუშა შიშველი ხელით ჩაამტვრია და სახეში არც შემმხედა ისე გადმომათრია მანქანიდან .
-ამასტან აღარ დაგინახო !
-მაგას შენ არ გადაწყვეტ !
-მე შენს დაცვას ვცდილობ .
-მემგონი დაცვა შენგან უფრო მჭირდება . შენ უფრო მეტ საფრთხეს წარმოადგენ ვიდრე ის .
-მწყობრიდან არ გამომიყვანო ! მე რასაც გეობნები ის გააკეთე .შენთვის ესე იქნება უკეთესი .-აღარაფერი მიპასუხია , მაგრამ არ მინდა ეგონოს რომ დავნებდი .-აი შენ კი ..... საყვარელო ძამიკო , ბლერს აღარ მიეკარო თორე სანანებელი გაგიხდება მერე, კისერს მოგამტვრევ . გაიგე ?
ედუარდ არაფერი უპასუხია.
-აი შენ კი , სინიორინა , სახლში მოგიწევს წასვლა .
-რაა? არა , მე ნინასთან ერთად ფილმს უნდა ვუყურო !და შენ მაგას ვერ გადაწყვეტ !
-ნუ მეტლიკინები , რაა! თორე ენას ამოგაძრობ .
-ფუუ , როგორ მძულხარ , მეზიზღები , დანახვად მეზიზღები , დიდი სიამოვნებით მოგკლავდი , შე..
-მოკლეტე , თორე მაგ ლამაზ თვალებს ამოგთხრი.
-ოჰჰ! ძალიან კარგია , რომ აღიარე !
-ისევ ტლიკინი , ტკლიკინი და ტლიკინი . არ დაიღალე ?-მითხრა და თან მანქანის კარი გამიღო .
-არ მინდა მანდ ჩაჯდომა .
-ვახხ... სახლში როგორ გიძლებენ?!
-უჰჰ!
-მოკლედ ბიჭებო , თქვენ თქვენი მანქანით წამოდით . მე ჩემი მანქანით წამოვალ.
-სად მივდივართ?
-ჩემთან -თქვა და გაიკრიჭა .
-შენთან რა ვაკეთო?
-მარტო კი არ ვიქნებით, მე , შენ ,ჩემი ძმაკაცები , ჯენი და კიდევ რამდენიმე გოგო.
-ვახ!!!-ამოვიხვნეშე და სავარძელზე ფეხები ამოვკეცე .გზა ძალიან მოსაწყენი იყო . ის იდიოტო ძალიან სწრაფად ატარებდა მაგრამ.....
-ჩემი რატომ არ გეშინია , ხომ იცი რომ უგულო ვარ და ნებისმიერი რამე შემიძლია ვიკადრო . დავიჯერო გული გამალებით არ გიცემს .
-გენდობი !-ვთქვი მე და თავი გავაქნიე . შევამჩნიე რომ ესიამოვნა .
მალევე მივედით დეიმონის სახლში: უზარმარი იყო , 2 სართულიანი , ლამაზად მორთული , ეზოში ნაირფერი ყვავილები იყო დარგული ... მაგრამ სამაგიეროდ ისე ერთობოდნენ ბავშვები... მოკლედ ჩვენი ესვლისთანავე მოგვარდნენ და კოქტეილი მოგვაჩეჩეს . ნინაც მათ შორის იყო.ზოგი ჭორაობდა , ზოგი ცეკვავდა , ზოგი სვავდა , ზოგიც ერთმანეთს ეფლირტავებოდა , მე კი.... მე სავარძელზე ვიჯექი და ცხელ ყავას ვსვავდი , თან გარეთ ვიყურებოდი და ხედით ვტბებოდი.