- ბესო
- ხო გოგა
- მანქანას წავიყვან რა ...
-კი, მიდი ძმა.
- გაიხარეე ტოო...
- გოგაა ჩემი ,, ბუმაჟნიკი " წაიღე რა.
- არა რა ტეხავს რაა...- გოგამ მთელი ფული აჭარაზე წააგო იმ ღამეს.
-არტეხავს მიდი..
- კაი ძმა ხარ ... მალე მოვალ.- გოგამ ბიჭები დატოვა, და სავაჭრო ცენტრში წავიდა.

- დილამშვიდიბისა დეე, წავედი აბა მე. საღამოს მედანატა გაჰავილებთ .
- არა დე არგინდათ თერთმეტზე მივფრინავ დედას გახარებავ და ეხავე დაგემშვიდობები .-ქეთი შვილს გადაეხვია ბევრი კოცნა და ელე სამსახურში წამოვიდა.
ნატას შესძახა. დამელოდე ჩავიცმევო და წავიდეთო, ათ წუთში დაქალები საბურთოს გუჩას დაადგნე სამსახურისკენ.
- იცი მატ- ლაპარაკი ელემ დაიწყო - ანდროს ქეთი მიყავს თავისთან. დღეს მიდის თერთმეტ საათზე.
- მართლა ელე ?? მერე შენ მარტო უნდა იყო??
- რატომ მარტო , შენ ჩემთან გადმოხვალ საცხოვრებლად და ეგაა...
- ხო ელე მეშენ მარტო არ დაგტოვებ...
- რაიყო ეს ნატაშ ჰა- ელემ გულიანად გადაიხარხარა - ესრა ბავშური იყო , ხელის გულზე , ხომარ დაგვეფურთხებინა , ან თითები , რომარ გადაგვეჩრა ??? - ელემ სასაცილოდ ემა გამოუყო და ცხვირზე თითი მიუწკაპუნა..
- შენ ისე არ გიყვარვარ ელე , როგორც მე - ნატამ მოიწყინა სადაც არის ტირილს დაიწყებდა...
- არა ნატ , ისე ძაან მიყვარხაარ . ხელზეც დავიფურტხებ და თითსაც გადავიჭრი.-ნატა გულში ჩაიკრა და ლოყაზე, ხმაურით აკოცა.
- კაი გეყო ხო- ცრემლი შეიმშრალა და საათს დახედა- ვაიმე ელე , მე მაგვიანდება და ავტობუსით წავალ რა?!?
- ხო მიდი ნატა.საღამოს რიყეზე გავიდეთ , თიასაც ვუთხრათ და ცოტა გავერთოთ.
- კაი აზრია ელე. - ნახევრად გაჩერებულ ავტობუსს შეახტა და მალევე მიიმალა.
ელე მიდიოდა და ფიქრობდა, დედამისის წასვლა უხაროდა, თან გული წყდებოდა. რაც მამამისს დაშორდა ქეთი საკუთარ თავთან ჩაიკეტა , ტველაფერს დაზეპირებულივით აკეთებდა , მოვალეობის მიზნით იცინოდა და შვილები, რომარა ალბათ არცკი ისუნთქებდა.განა რაიყო ცხივრება სულ ერთი წამი, ვერასდროს აეხსნა ისფაქტი , თუ როგორ დაშორდნენ , მათი მშობლების სიყვარული ახლაც ახსოვს , როგორ შესციცინებდნენ ერთმანეთ თვალებში , როგორ იცინოდნენ . რამდენჯერ ანდროდა ელე ნატას დედასთვის ჩაუბარებიაით , რომ ცოტა მეტი დრო გაეტარებინათ ერთად. მაგრამ სხვა ქალი ჩაერია , სხვამ დაუნგტიათ სიყვარული , ის სხვა იყო დამნაშავე ქეთის თავის გვრემისა. ის სხვა იყო ვინც ქეთის ქმარი წაართვა და გააუბედურა... იმდნად სძულდა ის სხვა , მესამე ალბათ თავსაც მოიკლავდა მისი სიყვარული სხვას , რომ მიეთვისებინა ანდა , თვითონვე გამხდარიყო ვიღაცის ცცოვრებაში სხვა მესამე...

სავაჭრო ცენტრს მიუახლოვდა და ფიქრები უკან გაყარა.
-დილამშვიფობისათ- ყველას მიესალმათ .
- სალამი, ელე როგორ ხარ?- კარებში სოსო შეეჩეხა.
- ვა ... სოსო კარგად შენ , შენ როგორ ხარ?
- რავიცი ვარ რაა..
- ელე მოხვედ?!? - მისკენ მაგდა წამოვიდა გამომწვევთ მოდიოდა , თითქოს სოსოს ვერ ამჩნევდა. ოდნავ ჩამოზრდილი თმა გადააქნია და ელენეს გადარხვია.
- მოვედი მაგდის- ელენეს გაეღიმა და გადაკოცნა, ხელიხელ ჩაკიდული ტაფებისკენ წავიდნენ.- აბა რაშობი???
- არაფერს ელე შენ? - მაგდამ ცხვირი ჩამოუშვა- ხედავ არცკი შემომხედა.
-რა გახდა ეს სოსო რა?!!!!- ელემ მაგდას მზერას თვალი გააყოლა და სოსო დაინახა . აქამდე არაადროს არ შეცოდებია ისე როგორც ახლა . მართლაც გიყვარს ადამიანი ყოველდღე უყურებ აკვირდებია და გინდა მიხვიდე, შეეხო და უთხრა თუ , რა ხლიერ გიყვარს.
- აღარ შემიძლია ელე. ვგიჟდები უკვე , ლამისაა ვიყვიტპ და აქეთ ვთხოვო ქმრობა. არ შეიძლება სულ ერთხელ , მარტო ერთხელ შემონხედოს და გამიღიმოს? - მაგდას ცრემლები მოადგა.
- იქმებ არაა შენი ბედი მაგდუს...
- რა ბედი გოგო- მაგდა გაცეცხლდა, უცებ იცვალა ხასიეთი. თვალებში ალი აენთო და აყვირდა- ვინ მოგახსენა ეგ!!! ბედს ჩვენთვითონ ვიქმნით ... დაიმახსოვრე ეგ!
- ხოდა თუ მასეა, მიდი სოსოსთან და შეიქმენი ბედი...- ელემაც ხმას აუწია, საბედნიეროდ სოსო ახლოში არ იდგა , თორემ უველაფერს გაიგებდა.
- ეჰ ესე ადვილი , რომ იყოს . - მაგდამ ისევ ჩამოუშვა ცხვირი. - მაგრამ დაიმახსოვრე , ერთხელ აუცილებლად მივალ და ყველაფერს ვეტყვი.
- მიდი მაგდუს , მე შენი მჯერა- ელემ ომახიანად წამოარტყა წელზე ხელი და თავისივე ნათქვამზე გაიცინა.
- იცი ე , იცონე და აი, ნახე თუარ მივალ!- ენა გამოუყო და ლუდების თაროსკენ წავიდა.
დღე საზიზღრად გაიწელა . დაუთვლელი ხალხი მოძრაობდა. ელესაც არანაკლები კლიენტი ყავდა. ძალიან დაიღალა , ქანცი აღარ ქონდაბ . შესვენებაზე ნატამ მოაკითხა . ნაცნობ კაფეს . ნამცხვარი და ყავა შეუკვეთეს .
- ნატ გელა რაშობა??
- [ ] - ოჰ გელა არ ახსენო რა!!
- [ ] - რა მოხდა , მომიყვები ახა??- ელემ დაღლილი თვალებით მოათვალიერა მაგიდა.
- [ ] - ეხა მალე ჩამოვალო და უნდა წაგიყვანოვო.
- [ ] - ვა მერე შენ , რა უთხარი???
- [ ] - რა უნდა მეთქვა?? არაფერი, სად უნდა წავყვე გაგიჟდი!! აღარ ვპასუხობ და აღარც ესემესებს ვწერ.
- [ ] -ხო ... რთული სიტუაციაა- ელემ ღრმად ამოიოხრა .
- [ ] -კაი მოვრჩეთ ამაზე ლაპარაკს. თიას მიწერე აბა ხომ, წამოვა საღამოს , რიყეზე.
- [ ] - - წამოვაკიი ..
- [ ] გოგონები მშვიდად მიირთმებდნენ ნამცხვარს. ელეს გელა მოსწონდა. გული წყდებოდა ნატა ასეთი განწყობით , რომ იყო, მაგრამ რას შეცვლიდა ?! ვერც ვერაფერს... ეს მისი ცხივრება იყო და , ვერავინ ჩაერეოდა .
- [ ] კიდევ ოვიწუთი იყვნენ და , მერე სამსახურებში დავრუნდნენ.
- [ ]
- [ ] გოგამ მთელი სავაჭრო ცენტრი , შემოიარა მაგრამ, ვერსად ნახა ელე.მერე ტაფების განყოფილებასთან დაბრუნდა , ელე უკვე მისულიყო.
- [ ] - აქ ხარ ტო??სად იტავიი?? რამდენი გეძებე .- გოგამ თმა აიჩეჩა და ამოისუნთქა.
- [ ] - კი გინდოდათ რამე??- ელე არ უყურებდა ტაფებს ასწორებდა.
- [ ] - კი ტაფა მინდა!
- [ ] - დიახ ეხლავე- ელე ტაფების არჩევას შეუდგა.
- [ ] - აი გუშინ , რომ წავიღე ისეთი.- გოგამ გაიცინა და , ახლაღა შემოხრდა ელემ.
- [ ] - უი ,, თქვენ ხართ??- ელე დაიბნა , უფროსწორედ გაუკვიედა . ის დავრუნდა , ნუთუ მხოლოდ ტაფის გულისთვის ... არადა პირველია ვინც კი მეორედ დაბრუნდა ... როგორც წესიი ასე , არ ხდებოდა ...
- [ ] - დიახ! ხომ გითხარი მოვალთქო და მოვედი.. აბა ახლა , მითხარი იმ ჩემს შეძენილ ტაფაზე ყველაფერი..- გოგა ერთერთ სათავსოს მიეყრდნო და მოთმინებუთ დაელოდა, როდის ალაპარაკდებოდა ელე.
- [ ] ელემ რამოდენიმე წამით შეხედა გოგას. იყო მასში , რაღაც რაც ინტერესს იწვევდა და გულს უჩქარებდა. გოგამ მისი მზერა დაიჭირა და გაუღიმა... ოჰ ეს სულ სწორი კბილები , მსხვილი ტუჩები. რაღაც ცინიზმური და ასევე უსაყვარლესი ღიმილი, ასე არავის გაუღიმია მისთვის . და ეს მზერა . აუხსნელი დაუვიწყებელი , რაღაც აუხსნელი და დაუვიეყარი.....
- [ ] - კარგით ...- ელემ მზერა მოარიდა- ეს ტაფა წაიღეს ხომ? - გუშინდელის იდენტური გადმოიღო და დაანახა.
- [ ] - კი.. მგონი...- გოგაც გამოერკვა და , დაბნეულად უპასუხს.
- [ ] - არგით-ელემ ამოისუნთქა ჰაერი ხარბად ჩაისუნთქა , და დაიწყო- ეს არის ცეცხლ გამძლე ლითონი დამხადებული, ასევე უჟანგავი და ადვილად მოსავლელი, წვება პროდუქტი , როგორც ცხიმით , ასევე ცხიმის გარეშე.........- დიდი დაკვირვენით უყურებდა გოგა , მაგრამ არაფერი ესმოდა. უზომოდ უხდებოდა გრძელი თმა და დიდი ჭყეტელა თვალები....
- [ ] - მოვრჩი- ელემ გაიღმა.
- [ ] - დაიღალე?? - გოგა ფიქრებიდან გამოერკვა.
- [ ] - კი , მაგრამ ჩემი მოვალეობაც ესაა....
- [ ] - კაი ბოდოში... მომეცი მაგი ტაფა , ამდენი ტყვილად , ხომარ გალაპარაკე- გოგამ გაიცინა და ტაფა გამოართვა.
- [ ] - ნახვამდის- ელე სასწრაფოთი დაემშვიდობა და , გოგაც სალაროსკენ წავიდა, თუმცა რაგაცამ შეაჩერა და ისევ ტაფების განAყოფილებაში დაბრუნდა.
- [ ] - საღამოს შეიძლება შეგხვდე??
- [ ] - მეგობრებს ვხვდები- ელე დაინდა . არ უყვარხა მოულოდნელი კითხვები...
- [ ] - არაუშავს მეც ჩემს მეგობრებს წამოვიყვან.
- [ ] - არამგონია კარგი აზრი , იყოს , მათ ჰყავთ შეყვარებულები და ....- ელე ცდილობდა საუბარი რაც შეიძლება მალე მოემთავრებინთ.
- [ ] - და შენ ..... შენ ელე გყავს შეყვარებული??- ენის ბორძიკით იკითხა გოგამ.
- [ ] - არა .... არ მყავს...ელეს არ სჭირდრბოდა გამოეგონებინა არარსებული ადამიანი თავის დასაცავად , თვითონაც მშვენივრად აგვარებდა ამგვარ საქმეებს.
- [ ] - ძალია კარგია ელე... - გოგა გაბადრი უყურებდა თვალებიდან აფრქვევდ სითბის და სიყვარულს .- სად იქნებით?
- [ ] - რიყეზე - თვალებში უყურებსა და აღარაფერი აინტერესებდა. გოგამ მონუსხა . უყურებდა და მის სულს გრძნობდა..... იქნებ გოგა მოეწონა....
- [ ] - დრორბით ელე- გოგამ სალაროში ფული გდაიხადა და მანქანაში ჩაჭდა