ლოდინით შეწუხებულებმა გადავწყვიტეთ გოგონებს ქვემოთ დავლოდებოდით.
- ნეტავი გამაგებინა გოგონები დაგვიანებაში რა მუღამს პოულობენ? ( ალექსადნრე )
- თავის დაფასების პონტში მუღუამი ერთია - ბიჭის ზედმეტად დაინტერესება და პასუხი იმაზე, რომ ისინი სხვას არ ჰგვანან, ამით გახვედრებენ, რომ მათთვის ეს შეხვედრა არცისე მნიშვნელოვანია და ბოლოს იმასაც დაამატებენ, რომ დრო სწორად ვერ გათვალეს.
- ბიჭო, ისე ფსიქოლოგიურზე, რომ ჩაგებარებინა? ( ალექსანდრე )
- ჰაჰა შესანიშნავი აზრია.
- შენ იღადავე და მე მართლა გეუბნები, ყოველთვის ათიანში არტყავ და არასდროს ცდები. ( ალექსადნრე )
- ანუ აღიარებ, რომ უდავოდ უნიჭიერესი ძმაკაცკი გყავს.
- კი კი უდავოდ. ( ალექსადნრე )
უსაქმურობით ამ უაზრო საკითხს განვიხილავდით, რომ გოგონების ხმაც გაისმა.
- კიდევ დიდხანს აპირებთ მანდ დგომას? ( ლენა )
ალექსადნრეს სახე სასწაულად შეეცვალა და ერთ ადგილას გაშეშდა, მისი გამოხედვით დაინტერესებულმა მეც არ დავაყოვნე და მაშინვე შევბრუნდი გოგონებისკენ, აი საოცრებაც ამას ჰქვია, ლენას შავი ძალიან გრძელი და თითქმის ბოლომდე შეხსნილი კაბა ეცვა, ნიტასკი ზღვის ფერი ზედმეტად მოკლე და უკან მთხლიანად შიშველი წელი კიდევ უფრო სასურველს ხდიდა ქალბატონს, გოგონები ნელი ნაბიჯით მოგვიახლოვდნენ და კომპლიმენტების მოლოდინში ჩვენს წინ გაჩერდნენ.
- ჰე თქვით ახლა რამე, რა ენა ჩაგივარდათ? ( ნიტა )
ალექსადნრემ როგორციქნა მოახერხა ხმის ამოღება და დაბნეულმა წამოიწყო თბილი საუბარი.
- თქვენ ძალიან, თქვენ ისეთი კარგები ხართ. ( ალექსადნრე )
გოგონებმა ერთმანეთს გადახედეს და ალექსადნრეს სიტყვებს სიცილით უპასუხეს.
- კარგი კარგი წავიდეთ, თორემ თქვენ, რომ გელოდოთ დღეს ამ სასტუმროდან ვერ გავახწევთ. ( ლენა )
ლენამ ალექსანდრეს მოჰკიდა ხელი და დასჯილი ბავშვივით გაიყყვანა სასტუმროდან.
- არ წავიდეთ?
ნიტამ ჩემი კითხვა უპასუხოდ დატოვა და სასტუმროდან სწრაფად გავიდა, მეც უხმოდ მივყვებოდი და ნაგლად ერთ კომპლიმენსატცკი არ ვიმეტებდი გოგონასთვის, რომელიც უეჭველი ელოდებოდა ჩემგან შექებას - არ ვიცოდი რა უნდა მეთქვა, მის სიტყვა „ლამაზიცკი“ ვერ აღწერდა, უბრალოდ საოცრება იყო, რაღაც „არაამქვეყნიური“ გარეგნობის, ის მოკლე კაბაც უფრო მეტად მიმზიდველს ხდიდა და ვაღიარებ, რომ თავს ძლივს ვიმორჩილებდი.
- იცი, არც ველოოდებოდი. ( ნიტა )
- რას?
ნიტამ თავი დახარა და საუბარი განაგრძო.
- შენგან თბილ სიტყვებს. ( ნიტა )
მის ამ სიტყვებზე გამეღიმა, მაგრამ მინდოდა ეს მას არ შეემჩნია ამიტომაც მანქანისკენ წავედი. რამდენიმე წუთში კლუბში ვიყავით, გოგონებმა სასმელი მოითხოვეს და გართობა „გახსნილად“ გამოაცხადეს.
- ცეკვის დროა. ( ალექსადნრე )
ლენას საცეკვაოდ გაიწვია და ნიტა მე დამიტოვა.
- არ გინდა ჩვენც ვიცეკვოთ? თუ ასე აპირებ მთელი ღამე დგომას. ( ნიტა )
- ჯერ არა.
- კარგი, მე წავედი. ( ნიტა )
ხელი ძლიერად ჩავჭიდე და ჩემკენ მივიზიდე.
- არსადაც არ წახვალ, იქამდე სანამ მე არ გამიჩნდება ცეკვის სურვილი.
- მეღადავები? შენ, რომ გიყურო მთელი ღამე ოდნავათაცკი არ გაინძრევი. ( ნიტა )
- სხვა გზა აქ გაქვს.
- ვითომ რატომ? ( ნიტა )
- დაგავიწყდა? დღეს ჩემი სურვილების შესრულება მოგიწევს.
- ოღოდ ეგ არა. ( ნიტა )
ნიტა თავისთვის ბურტყუნებდა რაღაცეებს და ამით გამოხატავდა უკმაყოფილებას, ვერ ეგუებოდა იმას, რომ ჩემს ბრძანებებს უნდა დამორჩილებულიყო, სწორედ ამ დროს გამოჩნდა ერთი სრულებით იდიოტი - ცვეტში შეიძლება ინგლისური ბევრმა ვერ გაიგოთ, ამიტომ ყველაფერს ქართულად დავწერ.
- იცეკვებთ ჩემთან ერთად? ()
- კი კი. ( ნიტა )
ნიტა ჩემსკენ მივიზიდე და წარბები ავათამაშე.
- არა, მას არ სურს ცეკვა ასე რომ შეგიძლია ახალვე გაქრე აქედან.
შეშინებული თვალებით ამომხედა და მაშინვე დატოვა ნიტა.
- შენ, შენ შენი თავი ვინ გგონია? ( ნიტა )
- დიდი ხანია რაც მაგით არ დაინტერესებულხარ?
ზუსტად ამ დროს ჩემი სასურველი სიმღერაც დაიწყო, ნიტას ხელი წავავლე და საცეკვაოდ გავიყვანე.
- დროა.
- რისი დროა ( ნიტა )
ჩემსკენ მივიზიდე და მუსიკას ავყევი.
- გადარეული ხარ. ( ნიტა )
- დაისჯები.
- ჰაჰა კარგი ვჩუმდები. ( ნიტა )
ნიტამ კმაყოფილმა განაგრძო ცეკვა, მეკი მისით განვაგრძობდი ტკბობას - რატომ არის ეს გოგო ასეთი ლამაზი? ეს კაბაკი კიდევ უფრო მაგიჟებს, ნებისმიერს გაუჩნდება მისი ტანზე შემოხევის სურვილი, ოღონდ არა ცუდი გაგებით, თვალს არ ვაშორებდი და რამდენიმე წუთში ახალი თამაშიც წამოვიწყე.
- მომიახლოვდი.
- ისედაც ახლოს ვარ. ( ნიტა )
- უფრო მეტად.
ნიტამ ჩემი სურვილი შეასრულა და უფრო მეტად მომიახლოვდა.
- კიდევ.
- არა. ( ნიტა )
- მომიახლოვდი ისე, რომ ჩვენი ტუჩები ერთმანეთთან ძალიან ახლოს იყოს ოღონდ არ შემეხო.
- რა? ( ნიტა )
- ნიტა.
მიხვდა, რომ ჩემთან შეპასუხებას აზრი არ ექნებოდა ამიტომ ზედმეტი სიტყვების გარეშე დამემორჩილა. - აი მისი გულის ცემაც, მაგრამ ყველაზე მთავარი ის არის, რომ მეც ვეღარ შევძელი საკუთარი თავის გაკონტროლება, სუნთქვა გამიხშირდა და სიამოვნებისგან გამაკანკალა, რაც ნიტას არ გამოპარვია და ამით კმაყოფილმა ღიმილი ვერ დამალა - ასე ხო? ახლა ნახე ქალბატონო, შენი სუნთქვის სიხშირეს და დაემართება.
- ნიტა.
- რამე არ მოგწონს? ყველაფერს ისე ვაკეთებ, როგორც მეუბნები. ( ნიტა )
- მაგარი ლამაზი ხარ.
ამის მოსმენას არ ელოდა და გაკვირვებულმა შემომხედა.
- უფრო ხშირად უნდა ვიცეკვკოთ ერთად. ( ნიტა )
მის ნათქვამზე გამეცინა და ჩემი წამოწყებული თამაში განვაგრძე, მის წელზე რითმულად ავამოძრავე თითები და ცოტახანში მთლიადან ჩემს მკლავებში მოექცა, თვალებში ვუყურებდი შემდეგკი ყურადღება მის ტუჩებზე გადავიტანე, აი მიზანსაც მივახწიე, ცოტაც და მეგონა გული წაუვიდოდა, - სულელი გოგო - ჩემთვის ვფიქრობდი და ცეკვას განვაგრძობდი.
- ასე არ შეიძლება. ( ნიტა )
- როგორ?
- ჩვენ ხომ შევთანხმდით. ( ნიტა )
- მერე? მე სულაც არ ვცდილობ შენს კოცნას.
- არა, მაგრამ საშინლად მეთამაშები. ( ნიტა )
- შესაძლებელია.
- აღარ მინდა ცეკვა. ( ნიტა )
- მეკი მინდა.
- დადა. ( ნიტა )
- გისმენ.
- რატომ მაწვალებ? ( ნიტაც )
- სულაც არა, შენ შეგიძლია გააკეთო ის რაც მოგესურვება, უბრალოდ მე გაჩვენებ სწორ გზას.
- რას გუსლიხსმობ? ( ნიტა )
თავი მის კისერში ჩავრგე და მისი სურნელი შევიგრძენი, შემდეგკი ისევ ტუჩებს დავუბრუნდი, მოულოდნლეადკი ის მოხდა რასაც არ ველოდი - ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს შეეხო, მაგრამ მხოლოდ რამდენიმე წამით.
- მე, მე ეს არ მინდოდა. ( ნიტა )
- გაჩუმდი, არაფერი თქვა.
ცეკვა განვაგრძე და ნიტასაც ვაიძულე ეს გაეკეთებინა ვგრძნობდი, რომ საშინლად ვაწვალებდი, მაგრამ გაჩერება არ მინდოდა, ცოტახანშიკი როგორციქნა მოვედი გონს.
- ნიტა.
- რა? ( ნიტა )
- არ ინანო ის რაც ახლა გააკეთე, ეს ჩემი თამაში იყო, რომელშიც აგიყოლე, გახსოვს? მე გითხარი, რომ შენი სურვილით მაკოცებდი ან ჩამეხუტებოდი, მაგრამ საკმარისია, ამ თამაშს შეუძლია კიდევ უფრო შორს წაგვიყვანოს, იმ უსასრულობამდე, რომელიც შენთან ერთხელ უკვე ვახსენე, ვიცი სხვებს არ გავხარ, ამიტომ ნუ იფიქრებ იმაზე, რომ ამის შედმეგ შენზე აზრი შემეცვლება, ყველაფერი ცვეტში მაგრად არის უბრალოდ დროა თამაში დამთავრდეს.
- შენ რა, ანუ მეთამაშებოდი? ( ნიტა )
- შენ არა ნიტა ჩვენს სურვილებს და ჩემს გრძნობებს ვეთამაშებოდი.
- რა გრძნობებს? ( ნიტა )
- საკმარისია.
- არა არ არის საკმარისი, კითხვაზე მიპასუხე. ( ნიტა )
- კიარ გთხოვ სულელო, გიბრძანებ, რომ შეწყვიტო კითხვების დასმა.
- კარგი, აღარ მინდა ცეკვა. ( ნიტა )
- აღაც მე, წამოდი.
- სად? ( ნიტა )
ნიტას ხელი მოვკიდე და გასასვლელისკენ წავედი.
- სად მივდივართ? ( ნიტა )
- ზედმეტად ბევრ კითხვას სვავ, უბრალოდ წამოდი.

აბა როგორი იყო? მოგეწონათ თუ არა ეს თავი? ♥ კარგი იქნება თუ ისევ დავინახავ თქვენს აქტიურობას და ისტორიის ბოლოს ჩემს კომენტარს უაზროდ არ გაატარებთ. ♥ ყველაზე დიდი მადლობა იმათ ვინც, ყოველთვის წერს საკუთარ აზრს. ♥