დილით ისევ იგივე განმეორდა, როგორც ყოველთვის ბეა ერთ საათიანი ჩხუბის შემდეგ ავაყენეთ.ვსაუზმობდით, როცა ჩემმა ტელეფონმა დარეკა საბა იყო
-რას შვები?-მკითხა და ზუსტად ვიცოდი იკრიჭებოდა
-რავი, გამოვალ მალე შენ?-სანდრა
-ხო მეც-ხმაში წყენა შეეპარა
-რა იყო?-ვკითე გაოცებულმა
-არაფერი...დღეს რა დღეა?მკითხა ორ წუთიანი დუმილის შემდე
-ხუთშაბათი-სანდრა
-რა რიცხვია?-საბა
-25 მარტი-ვუპასუხე მობეზრებულმა
-მერე?-საბა
უცბათ გამახსენდა რო დღეს საბას დაბადების დღე იყო და 23 წლის გახდა
-ვაიმე მახსოვდა შენ თავს ვფიცავარ,მაგრამ უცბად დამავიწყდა რა გილოცავ ჩემო სიცოცხლევ ყველაფერს კარგს გისურებ გკოცნი ბევრს
-მაინც უნამუსო ხარ როგორ დაგავიწყდა ? ქეთამ შემჭამა გადაიხადეო თვითონ შეარჩია რაღაც კლუბი და შენ იასნია უნდა მოხვიდე თან შენი დაც და თათულიც წამოიყვანე-საბა
-კაი ხო მოვალთ, შენ ისმითხარი რა გაჩუქოთ?-სანდრა
-რაზე მებაზრები ჰა შენ მოდი და დალშე ყველაფერი სულ ერთია-საბა
-ვაიმე ჩემი სულელი გკოცნი-სანდრა
-რა უნდოდა?-ბეა
-დაბადების დღე აქ და თქვენც დაგპატიჟათ-სანდრა
-ვაა მაგარია ძაან-ბეა
-რა ვაჩუქოთ?-თათული
-რავი ლექციების შემდეგ შევხვდეთ და გავიაროთ მაღაზიებში, დღეს დავეთხოვები რა-სანდრა
-კაი კაი-თათულის ვიღაცამ დაურეკა და დაფეთებული გაიქცა ოთახიდან, მე და ბეამ ერთმანეთს გაოცებულება გადავხედეთ
ლექციები დამიმთავრდა და თათულისთან ერთად საჩუქარზე წავედი ერთ საათიანი სიარულის შემდეგ კარგი საათი შევურჩიეთ
-აუ ძაან დავიღალე, წამო რა სადმე დავსხდეთ-თათული
-კაი ხო წამო. ახლოსმდებარე კაფეში დავსხედით მანგოს წვენი და შოკოლადის ნამცხვარი შევუკვეთე. თათული ესემეს კითხულობდა თან იღიმოდა
-აბა რა გამოვტოვე?-სანდრა
-ჰა რა თქვი?-დაბნეულმა თალების ცეცება დაიწყო
-ვინ არის პრინცი?-სანდრა
-ვინ პრინცი საერთოდ რაზე ლაპარაკობ-თათული
-კაი გოგო მე რას მიმალავ-ვითომ ნაწყენმა ვუპასუხე
-ჯერ არანაირი უერთიერთობა არ გვაქ ამიტომაც არ გითხარი თან მგონი არც მონწონვარ-თათული
-შენ ვის არუნდა მოეწონო დავთხრი თვალებს ხო იცი-ჩავეხუტე და ჭორაობა გავაგრძელეთ.სახლში მისულებმა მომზადება დავიწყეთ. მალევე მოსაღამოვდა და კლუბისკენ წავედით.საერთოდ არ მიყვარს კლუბები არ არ არის საჩემო მაგრამ რას ვიზავდი.კლუბში ჩვეულებრივი სიტუაცია დაგხვდა.ჩვენებისკენ წავედით საბას საჩუქარი გადავეცით და ადგილები დავიკავეთ.დებილივით ვიჯექი არც ვსვავდი და არც ვცეკვავდი. ჩვენი კურსელი დათუნა მიშლიდა ნერვებს ისე დაჟინებით მიყურებდა. თათულის და ბეას გავხედე ვიღაც უცნობს ელაპარაკებოდნენ, როცა შემოტრიალდნენ და ჩემსკენ წამოვიდნენ ვცდილობდი უცნობის სახე დამენახა, თუმცა კლუბის განათების ფონზე ვერ ვახერხებდი, მალე მომიახლოვდნენ და უცნობში დემეტრე ამოვიცანი.
-შენ აქ საიდან?-სანდრა
-მეგობრებთან ერთად ვარ რა და თათული დავინახე.დემეტრემ ღიმილით გადახედა თათულის და მივხდი, რომ ის იყო თათულის პრინცი
-ბიჭებიც აქ არიან?-სანდრა
-კი იქითკენ სხედან-თავით მანიშნა ბიჭებისკენ ყველანი იქ იყვნენ კიდე ერტი ბიჭი და ორი გოგო იჯდა მათან ერთდ- ქერას წელზე კოკას ხელის დანახვამ უცნაურად გამცრა
-მომიკითხე ბიჭები-სანდრა
-სანდრა შენგან ათ მეტრშიც არ სხედან წამოდი და მოიკითხე. ძლით წამათრია მათკენ
-ვა ეს ვინ მოსულა პატარა ახვლედიანი შენ აქ საიდან?-ლუკა
-მეგობირს დაბადების დღა და დაგინახეთ და მოგიკითხეთ-სანდრა
-ხოოო ძან კაი დაჯე ტო რატო დგახარ-ვაჩე
კოკა კი ეფერებოდა მის ქერა უსირცხვილოდ თითქოს არავინ არ მოსულიყო არც კი მომესალმა
-არა მეგობრები მელოდებიან-არ მსურდა მთელი საღამო კოკაზე და ქერაზე მეყურებინა
-მაგრად გამიტყდება რა თან აბოსა და ნინისაც არ იცნობ ვიცოდი ლუკა არ მომეშვებოდა ამიტომაც დავჯექი ზუსტად კოკასადა ქერას წინ
-ეგრე რა ტო ახლა გაიცანი აბო და მისი უჯიგრესი საცოლე ნინი-ვაჩე
-სასიამოვნოა-სანდრა
-ჩვენითვისაც-ნინი
-ეს კი ნათიაა-ვაჩე
-სასიამოვნოა-ნაძალადევი ღიმილით ვუპასუხე
-ჩემთვისაც-დაიწრიპინა ქერამ
-რამდენი წლის ხარ?-მკითხა ნინიმ, რატომღაც ამ გოგოს მიმართ დადებითად განვეწყვე ძალიან უბრალო იყო
-22 შენ?-ვკითხე ღიმლით
-21 სად სწავლობ?-ნინი
-შავი ზღვის უნივერსიტეტში შენ?-სანდრა
-ილიაში ნათია შენ სად სწავლობ?-გამიკვირდა რატომღაც მეგონა რომ ერთამენთს იცნობდნენ
-თავუსფალში კევის ღრაჭუნით უპასუხა.აი სწორად ესეთ გოგოს ვერ წარმოვიდგენდი კოკას გვერდით ესეთ უინტელექტო გოგოს.კიდევ ცოტახანი ვსაუბრობდით, როცა დათუნა მოგვიახლოვდა და ცეკვა შემომთავაზა არ მინდოდა ცეკვა თუმცა როდესაც დემეტრეს და ბიჭების დაჭიმულ ძარღვებს წავაწყდი მივხვდი რო გაყოლა აჯობებდა, ამიტომაც უსიტყვოდ ავდექი და გავყევი საცეკვაოდ.ორ წუთიანი სიმღრა საუკუნედ გაიწლა როგორც კი დამთავრდა აივანზე გავვარდი იქ დემტრე დამხვდა სიგარეტს ეწეოდა
-ერთი ღერი მომე რა-სანდრა
-ეწევი ?-გაკვირვებულმა გამომხედა დემეტრემ
-არა, მაგრამ ახლა მოვწევ-სანდრა
-შანსი არა არის პროსტა-დემეტრე
-კაი რა დემე ნუ მახვეწნინებ-სანდრა
-რა დამიძახე-დემტრე
-დემე-გაკვირვებულმა ვუპასუხე
-არ მეგონა ეგრე თუ როდისმე დამიძხებდიი, მაპატიე რა ცუდი ძმა რო ვიყავი და როცა გიჭირდა გვერდით არ დაგიდექი. ამ სიტყვების შემდეგ მივხვდი რო მართლა ნანობდა
-ნუ იძახი სისულელებს, ამ ორ დღეში საკმარისად გაგიცანი და მმიხვდი რო შენ ისეთი ხარ როგორც ძმაზეც ყოველთვის ვოცნებობდი-ვუთხარი ღიმილით
-ხო და ამის მერე მომეცი საშუალება ვიზრუნო თქვენზე. ვგიჟდები თქვენზე-ჩამეხუტამე ხმა არ ამომიღია რადგან ეს სიჩუმე ყველაფრის მთქმელი იყო
-ის ბიჭი შენი შყვარებულია?- დემეტრე
-ვინ დათო?-სანდრა
-ხო ვინცაა-დემეტრე
-უიმე არა დათო ჩემი მეგობარი გვერდზე ისეთი ადამიანი მჭირდება ვისაც დავეყრდნობი და ეყვარება ჩემი შინაგანი სამყარო და არა ჩემი გარეგნობა-სანდრა
-არადა მეგონა შენც იმ ქალთა კატეგორიას მიეკუთვნებოდი რომლისთვისაც დამოუკიდებლობა პრიორტეტულია-დემეტრე
-მე არ ვამბობ რომ სხვაზე დამოკიდებული გავხდებითქო უბრალოდ მე ისეთ ადამინას ვეძებ რომლის იმედიც ყოველთვის მექნება და ვისთან ერთადაც სიკვდილისაც არ შემეშინდებოდა იმედია ესეთი მამაკაცი მალე გამოჩნდება. ციოდა ამიტომაც შიგნით შევეედი ბართან ვიდექი როცა ვიგრძენი ჩმს უკან ცხელი სუნთქვა რომელიც კანს მიწვავდა. არ შემშინებია ვიდექი და ველოდი უცნობის შემდეგ ნაბიჯს, რომელმაც არ დააყოვნა და ვიგრძენი საშინლად ცივი ტუჩების შეხება კისერზე, უცნობა თმა გადამიწია და ჩამჩურჩულა იქნება გამოჩნდაო. უკან შვბრუნდი და დავინახე ოდნავ მოშორებით კოკა იდგა რომელიც თვალის მომჭრელად მიღიმოდა. შემიძლია დავიფიცო რომ ეს ფოკუსები წეღან კოკამ ჩამიტარა.


***
-სანდრა სანდრა-თათული
-ხო რა იყო? -სანდრა
-კარგად ხარ? თხუთმეტი წუთია ესე დგახარ-თათული
-ხო არაფერია უბრალიდ ჩავფიქრდი არ წავიდეთ?-სანდრა
-კი შენ გელოდებოდით ისედაც წამო-თათული
სახლში მისულებმა სამივემ ჩვენ ოთახეებს მივაშურეთ. არ მეძინებოდა კოკაზე მეფიქრებოდა ვერ მივხვდი რას ნიშნავდა მისი ქმედება რისი თქმა სურდა ვინ იყო მისთვის ნათია უბრლოდ ნაშა თუ გოგო რომელსაც სერიოზულად უყურებდა თავში მხოლოდ ეს კითხვები მიტრიალებდა სხვაზე ვერაფერზე ვერ ვფიქრობდი ზუსტად ამ დროს მომივიდა ესემესი დაფარული ნომრისგან: ვიცი, ჩემზე ფიქრობ მაგრამ გვიანია შუქი ჩააქრე და დაიძინე. ეგრევე ფანჯარას ვეცი სადარბაზოსთან არავინ არიყო კიდევ ერთი ესემესი მომივიდა იგივე ნომრისგან წინ გამოიხედე. მართლაც ზუსტად ჩემს მოპირდაპირე აივანზე ოდგა წელს ზემოთ შიშველი კოკა რომელიც სიგარეტს ეწეოდა.არვიცი რატომ მაგრამ აივანზე გავვარდი მან კი ჩაიცინა სიგარეტი გადააგდო და,ბინაში შებრუნდა.
-იდიოტი, კრეტინი, დებილი რაც კი სალანძღავი სიტყვა არსებობდა არცერთს არ იშურებდა სანდრა კოკასთვის.
-ის კი არა მე ვარ დებილი რას გავვარდი რის იმედი მქონდა. ბოლოს კოკაზე ფიქრი საკუთარ თავს აუკრძალა და ცხვრების თვლა დაიწყო მალე ჩაეძინა.დილით ადრე ადგა და ბლინების ცხობა დაიწყო.
-თავი მისკდება-თათული
-არ უნდა დაგელია ამდენი-სანდრა
-დაიწყო ამან დედაჩემივით-მობეზრებულმა გადატრიალა თვალები
-შენი ის მითხარი სად გაიცანი დემეტრე?-უცებ გაინაბა თათული
-აუ მართლა არ ვიცოდი შენი ძმა თუ იყო გუშინდელის მერე მეგონა გაბრაზდებოდი-თათული
-არა და პირიქით ძალიან გამიხარდა შენზე კარგი რძალი არვიცი რა-სანდრა
-რა რძალი ჯერ ერთადაც არ ვართ-აწითლებულმა თათულიმ უპასუხა
-მართლა სად გაიცანი?-სანდრა
-ზაფხულში ჩემებთან რო ვიყავი ბათუმში-თათული
-ანუ რა გამოდის ზაფხულიდან ხვდები და არაფერი არმითხარი მეც მქონდა შენთვის მოსაყოლი რაღაც მაგრამ არაფერსაც არმოგიყვები-სანდრა
-აუ ნუ მიბრაზდები მრცხვენოდა შენთვის თქმა მითხარი რა რაუნდა მოგეყოლა-თათული
-არაფერსაც არ მოგიყვები არ ხარ შენ არაფრის ღირსი-სანდრა
-აუ ეგრე ნუ მეუბნები რა -აუცრემლიანდა თვალები თათულის
-ჩემი მტირალა გოგო ვინ არისო? რა გატირებს გოგო ყველაფერს მოგიყვები ოღონდ საღამოს, ეძლა მეჩქარება გავიქეცი ლექციებზე ლოყაზე ვაკოცე თათულიკოს და სახლიდან გამოვედი.
ავტობუსი მაინც და მაინც ახლა აგვიანებდა, მარშუტკებიც არ მოდიოდნენ ტაქსები გატენილი იყო. აშკარად ძაან დავაგვიანებდი.იქით-აქეთ დავდიოდი როცა გვერდით მანქანამ გამიჩერა, ნელ-ნელა ჩამოიწია მინა და კოკა გამოჩნდა სათვალე ეკეთა, ამიტომაც არ უჩანდა მისი ზღვისფერი თვალები.
-ჩაჯექი-მითხრა საოცრად ბოხი ხმით.გვერძე მოვისროლე ქალური თავმოყვარეობა და ჩავხტი მანქანაში. დავინახე როგორ ჩაიღიმა ნასიამოვნებმა არ შეგარჩენ მაგ ღიმილს კოკა შენგელია არა გულში გადავიხარხარე და ფეხი-ფეხზე გადავიდე, კაბა მეცვა ამიტომაც ლამაზად მიჩანდა ფეხები, დავინახე როგორ.მოიყოლა ქვედა ტუჩი კბილებს შორის, ამჯერად მე ჩამეღიმა.
-რაზე სწავლობ?-მკითხა მოლოდნელად, საშინლად დამაბნია მისმა ხმამ
-საერთაშორისო ურთიერთობებზე -სანდრა
-დიპლომატობა გინდა?-კოკა
მხოლოდ თავი დავუქნიე და უნივერსიტეტთანაც მოვედით.
-მადლობა-სანდრა
კოკამ მხოლოდ გამიღიმა და მანამ არ წასულა სანამ უნივერსიტეტში არ შევედი.ლექციების შემდეგ სამსახურში წავედი ძალიან ბევრი ხალხი იყო მაღაზიაში. რვა საათზე დაღლილი გამოვედი მაღაზიიდან. გარეთ კი დათუნა დამხვდა.
-სანდრა როგორ ხარ?-გადამკოცნა დათუნამ
-კარგად შენ?-სანდრა
-კარგად გცალია?-პასუხი უნდა გამეცა თუ როგორი დაღლილი ვიყავი და ვერსად ვერ წავყვებოდი, მაგრამ ამ დროს ესემესი მომივიდა ისევ იმ დაფარული ნომრიდან:სახლში წადი. ამ ესემესის შემდეგ წავყევი დათუნას. კაფეში დავსხედით.
-სანდრა მინდოდა ბოდიში მომეხადა გუშინდელის გამო ძაან დავთვერი და რაღაცეები შემეშალა-დათუნა
-არაუშავს მაგრამ შემდეგში ეს აღარ განმეორდეს-სანდრა
-პირდაპირ გეტყვი მაგრად მომწონხარ -მითხრა საოცრად დაბნეულმა დათუნამ
-ამას მართლა არ მოველოდი არ ვიცი რა გითხრა ყოველთვის მეგობრად გთვლიდი და სხვა ჩვენს შორის არც არაფერი იქნება არადროს. მხოლოდ მეგობრობა შემიძლია შემოგთავაზო-სანდრა
-ვინმეა?-დათუნა
-კი არვიცი რატო ვუთხარი კი მაგრამ იმ მომენტში ესე მინდოდა და ვუთხარი
-ხარაშო, მაგრამ იმედია შეგვიძლია ვიმეგობროთ ხო?-დათუნა
-რა თქმ უნდა-გაუღიმა სანდრამ
კიდევ ცოტახანი ვიყავით კაფეში. უკვე ჩემს სადარბაზოსთან ვიყავით.მანქანიდან გადავედი ისიც გადმომყვა
-მადლობა რო მომაცილე-სანდრა
-არაფლის ტო ჩემი იმედი გქონდეს ყველაფერში, შენი ერთი ზარიდა ეგრევე იქ გავჩნდები-დათუნა
-დიდი მადლობა დათუნა-გამეღიმა მის სიტყვებზე გადავკოცნე და სადარბაზოში შევედი ლიფტს ველოდებოდი სიგარეტის სუნი რო ვიგრძენი შემეშინდა მივხვდი რო მარტო არ ვიყავი. ტელეფონი ამოვიღე და გავანათე კოკა იყო ეტყობოდა საშინლად გაბრაზებული იყო.
-აქ რას აკეთებ?-ვკითხე გაოცებულმა თან დამშვიდებულმა რომ აქ კოკა იდგა და არა ვინმე მანიაკი
-რას უნდა ვაკეთებდე პადიეზდები მევასება რა-ღიმილით მითხრა
-კაი მაშინ ხელს აღარ შეგიშლი-კიბეებისკენ წავედი, რადგან ლიფტი აშკარად არ აპირებდა მოსვლას.პირველ საფეხურზე ვიყავი მისმა ხმამ რო შემაჩერა
-ალექსანდრა სალაპარაკო მაქ-მისმა დაძახებულმა ალექსანდემ გამთიშა
-გისმენ-ვუთხარი ენის ბორძიკით ის კი ნელ-ნელა ჩემსკენ მოიწევდა
-არ მინდა რო ესე გვიან ვიღაცეებთაბ ერთად დადიოდე და სახლამდე გაცილებდნენ მიშველეეთთთთთ ძალიან ახლოს იდგა მისი სუნთქვა სახეზე მეფრქვეოდა რაც თვალებს მახუჭინებდა
-დათუნა ვიღაც არ არის-ვუპასუხე თვალდახუჭულმა არ ვიცი თვალები დახუჭული რატო მქონდა ან რას ველოდებოდი. კოკა უფრო და უფრო მოიწევდა ჩემსკენ მეც უფრო მცხელოდა , მაგრამ უცბად ყველაფერი დამთავრდა თვალები გავახილე და იქ ჩემს გარდა არავინ იყო. გაცოფებულმა ავირბინე კიბეები და სახლში შევარდი პირდაპირ ჩემი ოთახისკენ წავედი. ლოგინზე დავწექი და თვალები ჭერს გავუშტერე. ეგრევე შემოვარდა თათული ჩემთან ესეთ ფორმაში რო ვიყავი თვითომაც გვერდით მომიწვა.
-რა მოხდა? მეც ყველაფერი მოვუყევი როგორ გაამაცურა ორჯერ კოკამ.
-მაგას ხო არ აკლია ეეე -წამოიყვირე თათულიმ როცა მოყოლა დავასრულე. კიდე დიდიხანი ლანძღავდა თათული კოკას მერე კი თავის ოთახში გავიდა მე კი დავრჩი ჩემს ფიქრებთან მარტო. ვგრძნობდი როგორ იკავებდა ჩემს გულში კოკას ადგილს რაც მაშინებდა არ მინდოდა არ მინდოდა არანაირი ურთუერთობა არვიყავი ამისთვის მზად. ამ ყველაფერს ეამტებოდა ნათიას და კოკას ურთერთობა რომელიც ასე მძაბავდა.
დილით ბეაც და თათულიც გაღვიძებული დანხვდნენ ეს ერთგვარი საოვრება იყო არ მახსოვს რომელიმე. ჩემზე ადრე ამდგარიყოს. ვისაუზმეთ და მე და თათული უნივერსიტეტში წავედით.სადარაბაზოდან გავედით იქ კი დათუნა დამხვდა
-აქ რას აკეთებ?-სანდრა
-რავი გაამრჯობა სანდრა როგორ ხარ?-გადამკოცნა დათუნამ.
ამ დროს გამოვიდა კოკაც სადარბაზოდან.ძაან დავიბენი და ავნერვიულდი
-თათული შენ როგორ ხარ გოგო?-დათუნა
-კარგად შენ?-გადაკოცნა თათულიმაც დათუნა
კოკა მანქანაში იჯდა და აშკარად წასვლას არ ჩქარობდა.
-წამო გაგიყვანთ-დათუნა
-დათუნა ჩვენ ხო შევთანხმდით არა?-სანდრა
-სანდრა არ შეიძლება მეგობრამა მოგაკითხოს?-დათუნა
კოკამ მაქანა სწრაფად გაიყვანა ეზოდან. აღარც მე აღარ დავიწყე ქაჯობა და მანქანაში ჩავჯექი. მანქანში ჩაჯდომისთანავე მომივიდა ესემესი:მე რა გაგაფრთხილე ზუშტად მაშინ მივხვდი რო ეს ამბავი კარგად არ დასრულდებოდა.


ძააან დიდი მადლობა რომ კითხულობთ. თუ მოგწონს გთხოვთ დაფიქსიროთ თქვენი აზრი