კარებზე კაკუნი მაფხიზლებს,თვალების გახელისთანავე აღვიქვამ ჩემს წელზე მოხვეულ ხელებს და უშფოთველად მძინარე ნიკოს ვხედავ.
როგორი საყვარელია!-ვჩურჩულებ დაბალ ხმაზე და ვცდილობ უხმაუროდ გამოვძვრე მისი ხელებიდან რომ კარები გავაღო.
-რახდება?-დაბალ ხმაზე ვეკითხები კარებთან ატუზულ ცოლ-ქმარს.
-ქვემოთ ჩამობრძანდით და ვივახშმოთ.-უდარდელად ჩალაპარკა გეგამ.
-ჩუმად ბიჭო,სძინავს ნიკუშას!-შევუღრინე მე.
-შენს ნუკუშააას-გაინაზა გეგა.
-რა საზიზღარი ხარ არღვლიანო!-ბრაზიანად ჩავილუღლუღე და კარები ცხვირწინ მოვუხურე ორივეს.
სააბაზანოში შესვლამდე თვალი ისევ მძინარე ვაჟბატონს შევავლე და საწოლს მივუახლოვდი.
გამეცინა,ტუჩები პატარა ბავშვივით გამოებუახა და ლოყები ოდნავ შევარდისფერებოდა.
ხელები მექცევა მისკენ და ლოყებს სასაცილოდ ვუწელავ.ის იშმუშნება და გვერდს იცვლის თუმცა მაინც არ ვეშვები და მის წვალებას განვაგრძობ.
-ლო,მოისვენე-ბუტბუტებს ის.
-არაა!-ვკისკისებ მისი შემხედვარე და გაუზარებლად ვხები მის ქვეშ მოქცეული.
-აბა,რაგვინდაო?-მეკითხება წარბების თამაშით.
-ისა...ის...იმან...-დავიწყე სისულელეების ბოდიალი და ბრაზისგან ავწითლდი როცა ჩემი შემხედვარე ახარხარდა.
-ღმერთო ჩემო რა საზიზღარი ხარ ნიკუშაა!
-გაიმეორე?-წამში დასერიოზულდა ნიკა.
-ნ ი კ უ შ ა..-ამოვიშურჩულე დაბალ ხმაზე და თვალები დავხუჭე.
თბილი ტუჩები ვიგრძენი ყელში,მერე მხრებზე,ლოყებზე,თვალებზე,ნიკაპზე.
და ბოლოს ტუჩებზე.
მომთხოვნად,ვნებიანად მოკოცნიდა ტუჩებს და კოცნის უცოდინარი მეც,მთელი არსებით ვყვებოდი ალერსში.
საშინლად მრცხვენოდა ახლა მისი შეხედვა,ის კი უბრალოდ მიყურებდა...
-ქვემოთ გველდებიან...-ამოვიჩურჩულე და თავი მაღლა ავწიე.
-დაგველოდონ.-ჩაიცინა არღვლიანმა და კიდევ ერთხელ დამაეკონა.


***
ნომრიდან ერთად გამოვდივართ და რესტორანში ჩავდივართ სავახშმოდ.ჩვენები მალე გვამჩნევენ და ხელს გვიქნევენ,ჩვენც ღიმილით ვუახლოვდებით მათ მაგიდას და ერთმანეთის გვერდი-გვერდ ვსხდებით.
-სწორედ ახლა ვფიქრობდით სად გაგვეტარებინა საღამო!-ჩაფიქრებული ამბობს ლილე.
-გავიგე სასტუმროს არაჩვეულევრივი ბარი ჰქონია,წადით გაერთეთ,იცეკვეთ, მე დემეს მივხედავ.-ღიმილით გადმოგვხედა ნინომ და მენიუს ჩახედა.
-კარგი იდეაა...-ჩაიცინა სალომემ და ფეხზე წამოდგა.-წავალ გავემზადები.
სალომემ დაგვტოვა ჩვენკი ისევ განვაგრძეთ საუბარი და დღეების დაგეგმვა თუ რა როდის დაგვეთვალიერებინა.


***
ნომერში აბრუნებულმა დავიწყე ბარგის ამოლაგება-შელაგება.
ნიკა საწოლზე წამოგორდა და წიგნის კითხვა დაიწყო.დაახლოვებით ერთი საათი ვუნდები ორივეს ბაგის დაბინავებას,მანამ სააბაზანოდან ნიკაც გამოდის და საშინლად,სასიამოვნო სურნელი გამოაქვს.
-დროა გავემზადოთ...-თმის მშრალებით ამბობს და ჩემი მზერის შემხედვარე იცინის!
საზიზრარი! ვბუტბუტებ და სააბაზანოში გაცოფებული შევრბივარ,ტანისამოსს ერთი ხელის მოსმით ვიშორებ და წყლის ჭავლს ქვეშ ვდგები.

*შენიშვნა:შხაპის მიღებისას პირს რომ დავაღებ ვერაფრით ვჩერდები,შემიძლია მანამ ვიმღერო სანამ ხმაარ ჩამიწყდება.

- You don't own me
Don't try to change me in any way
You don't own me
Don't tie me down cause I'd never stay
ვმღერი ზედმეტად შეჭრილი როლებში და სულ მავიწყდება რომ სახლში არ ვარ,რომ კარს იქეთ ნიკაა და ღმერთმა უწყის როგორ დამცინის ახლა!
"მოგცლია შენც" სისინებს ალტერ ეგო და მეც განვაგრძობ, ჩემი მუსიკალური ნიჭის გამომზიურებას.


სააბაზანოდან გამოსული ვზვერავ ტერიტორიას,ნიკა საწოლზეა წამოგორებული.თავს ვაქნევ და გარდერობის კარებს ვაღებ.სტაფილოსფერი მოკლე,ფრიალა სარაფანი გამომაქვს და ისევ სააბაზანოში შევდივარ გამოსაცვლელად.
საშინლად არაკომფორტულად ვფრძნობ თავს!
ჩემს ყოველ ნაბიჯს აკვირდება ნიკა და სულელივით იკრიჭება.
-რატომ იცინი?-ვეკითხები გაოცებული და თმის ვარცხნას თავს ვანებებ.
-ერთი საათია თმებს უქიჩავებ,მომეცი ჯაგრისი.-სიცილით მიახლოვდება და თმის ჯაგრის მართმევს.
გაოცებულ-გაშტერებული ვუყურებ,თვითონ კი ყურადღებასაც კი არ მაქცევს.
მთელი ეს პროცესი სასიამოვნოდ გაკვირვებული და თვალებ მინაბული ვუყურებ არღვლიანს.ის ისე ნაზად მეხება,თითქოს არ უნდა რომ მეტკინოს და ეს ისეთი სასიამოვნოა რომ თვალებიც კი მიცრემლიანდება...
სავარცხელს ტუალეტის მაგიდაზე დებს, დაწნულ თმას მისწორებს შემდეგ კი ჩემკენ იხრება და შუბლზე მაკრობს გავარვარებულ ტუჩებს.დაუფიქრებლად ვხვევ ყელზე ხელებს და მთელი ძალით ვეხუტები...
მე ის მჭირდება!


***
ფოიეში ჩასულებს გეგა და ლილე ხელი-ხელ გადახვეული გვხვდება ხოლო ,ტუჩებ აბუსხული სალომე ხელებ გადაჯვარედინებული და სააღდგომო კვერცხივით აწითლებული.
-რა სჭირს ამას?-სალომეზე ვეკითხები ნიკას.
-ალერგიულია...-იცინის არღვლიანი და შიშველ მხარზე მკოცნის.

პეპლები,დინოზავრები,ჭიანჭველები...

ბარში შესულებს სასიამოვნო სიტუაცია გვხდება,არანაირი ზემდმეტი მოსაწევს სუნი!
საუკეთესო მუსიკა და გარემო.მე და ლილე პირდაპირ საცეკვაოდ მივდივართ...
სულ ასე ხდება ხოლმე,სადაც გემოვნებიანი მუსიკის ხმა ისმის იქ ვართ მე და ლილეც.მხოლოდ ჩვენ შეგვიძლია მთელი ღამე ცეკვაში გავატაროთ მეორე დღეს კი მთელი დღე ვიწუწუნოთ...
-წამო რამე დავლიოთ,პირი გამიშრა!-ყურში ჩამყვირის ლილე და ხელჩაკიდებული ბარმენთან გავყავარ.
-სად არიან ისინი?-ტუჩის კვნეტით ვამბობ და გარემოს ვათვალიერებ.
-აი იქ!-სიცილით იშვერს ხელს მოცეკვავეებისკენ ხელს ლილე და ხილის კოქტეილს მაწოდებს.
ხალხის ბრბოში რთულად თუმცა მაიმც ვპოულობ ნიკას და ჩემი ზედმეტად კარგად აფიქსირებს მის ყელზე დაკიდებულ ნეტარ სალომეს!
მეცინება,ისტერიკულად ვიცინი და ტუჩებით საწრუპის წვალებას ვიწყებ რომ დავმშვიდდე.
-ძალიან გემრიელია...-ვამბობ ტუჩების ცმაცუნით.
-ჰო,კიდევ დავლიოთ და მერე ვიცეკვოთ...



***
დილით ისევ კარებზე კაკუნიაფხიზლებს და სერიოზულად ვცოფდები!
მერამდენედ უნდა გამაღვიძონ?
აღშფოთებული ვდგები საწოლიდან და ფრუტუნით ვაღებ კარებს.
ოჰო!
სხვა ვინ შეიძლება დილით დაგადგეს თავზე და მამლის როლი იკისროს თუ არა სალომე!
-რამ შეგაწუხა?
-ნიკო შადააა?-იწლება ტუჩიდღაბნია.
-სძინავს,რაშია საქმე?
-ზღვაზე მივდივარ და უნდა გამომყვეს!
-რატომ?-ვეკითხები გაოგნებული.
-ცურვა არ ვიცი!-იჭყანება სალომე და კარებში იჭყიტება.
-ერთი წუთით....-ვეუბნები აცქმუტებულს და ოთახში ვბრუნდები.დემესთვის ნაყიდი ქვიშაში სათამაშო ატრიბუტები გამომაქვს და სალომეს ხელში ვაჩეჩებ.-სანამ ჩვენ მოვალთ ამით გაერთე!-ბამბობ ძლივს შეკოწიწებული სიმშვიდით და როცა კარებს ვხურავ ისტერიკული სიცილი მიტყდება.
-არა რა ნიკუშა,გემოვნება საერთოდ არ გაქვს,რატომ უნდა მოგეწონოს ის ალქაჯი!-ვფრუტუნებ და აფუებულ ბალიშზე ვესვენები.



***
ზღვაზე მე და ლილე პირველები მივდივართ.სწრაფად ვიხდი ჩემს მოკლე სარაფანს და რამდენჯერმე ვტრიალდები.
-საშინლად გიხდება ეს თეთრი და რაგავაკეთო!-ტუჩებს იკვნეტს ლილე და ნელ-ნელა ისვამს კრემს.
სათვალეებს ვირგებ და შეზლონგზე კომფორტულად ვთასდები.
-რას აპირებთ შენ და ნიკა?-მეკითხება ლილე.
-რა უნდა დავაპიროთ?-ვიოცებ მე.
-იცი შენ რაზეც გეუბნები და ისიც იცი საკუთარი ხუთი თითივით რომ გიცნობ!-სასაცილოდ ამიფრიალა ხელი ლილემ.
-არ მინდა ამაზე საუბარი.-ვფრუტუნებ და სალომეს დანახვისას ზღვაში ჩავდივარ.
საშინლად მსიამოვნებს წყლის შეგრძნება,ზურგით ვლივლივებ წყალზე და ვფიქრობ მართლა რა იქნება ერთი თვის შემდეგ...
*დაველაპარაკები!* ვფიქრობ გულში და ჩემი გატაწყვეტილებით კმაყოფილი წყლიდან ამოვდივარ.
ჩემი სადედამთილოც მოსულა,გეგაც და ნიკაც.ყველას ვესალმები და ზუჯის მისაღებად შეზლონგზე ვწვები.ნეტარებაში მყოფზ სალომეს წიკვინი მომაკვდინებლად ჩამესმის ყურში.
მისკენ წასულ ნიკას იმედგაცრუებული მზერით ვაცილებ და სალომეს დავცინი. "ნიკკ,დამეხმარე რა,ვერ ვცურავ"
-ნაგავი!-გმწარებული ვფიქრობ და წყალში მყოფ წყვილს მზერას არ ვაშორებ.
დამშვიდდი ლოლა! მოვუწოდებ საკუთარ თავს ყურსასმენებს ვირგებ და გარესამყაროს ვეთიშები.წყვილი მალე ამოდის წყლიდან,სალომე შეზლონგზე წამოგორებისთანაევე ნიკას შესჩივის აქაოდა დავიწვები ლოსიონი წამისვიო.
ბრაზისგან ვმწარდები,სულ არ მადარდებს რა მოყვება ჩემს საქციელს ფეხზე ვიჭრები -თავი მტკივა მეთქი ვამბობ და და ნაპირს მივყვები.
-იდიოტი,საზიზღარი...-ქოქოლას ვაყრი ნიკას და ჩქარი ნაბიჯებით მივდივარ.
-ლო,დამრლოდე!-მესმის ნიკას ხმა თუმცა ჯიუტად არ ვჩერდები.
-ლო!-სულ ახლოდან მესმის მისი ხმა,სწრაფი ტემპით მატრიალებს მისკენ და ტუჩებზე მეწაფება.