მარიამ და მარიტა დები არიან,მაგრამ ერთმანეთს ისე გვანან ყველას ტყუპები გონიათ..სიმართლე ვთქვათ მათ შორის განსხვავება არც ისე დიდია,ორივე მაღალი და გამხდარია,მხოლოდ მარიამს მწვანე თვალები აქვს,მარიტას ღია ცისფერი და რათქმაუნდა ასაკი მარიამი 14 წლისაა მარიტა კი 16ის.ერთმანეთში კარგი ურთიერთობაარასოდეს ქონიათ სულ ჩხუბობდნენ,ხან რაზე ხან რაზე..მაგრამ რასაკვირველია ერთმანეთი უყვარდათ,ამას არ აღიარებდნენ..დღეს კი იმ ინციდენტიდან ერთი წლის შემდეგ დგას სკოლის წინ მარტო და ფეხები ეკვეთება ისე არ უნდა ახლა სკოლაში შესვლა?რატო?ალბათ იმიტომ რომ თავი უნდა მოიკატუნოს ვიტომ კარგადა,ყველას უნდა გაუღიმოს და მოიტყუოს რომ ყველაფერმა ჩაიარა,მაგრამ ეს არასოდეს მოხდება..ის სულ დაადანაშაულებს მის თავს ამ ყველაფერში,მისი მშობლები ხომ წამდაუწუმ ამას აკეთებენ ისედაც..ნეტა ის მომკვდარიყო და მარიამი გადაერჩინათ მაგრამ ეს შეუძლებელი იყო..სკოლაში თავ აწეულმა შეაბიჯა,გზაში ნია შეეგება..ნია მისი საუკეთესო მეგობარია მხოლოდ მან იცის ახლა რა ხდება მარიტას თავს და უთანაგრძნობს..მემგონი რამდენი წელიც არუნდა გავიდეს მაინც არაფერი შეიცვლება მარიტას თავს...
-მარიტა როდის აპირებ შავების გახდას?
-არასოდეს!
-ოო შენ რო გათხოვდები მემგონი შავ სადედოფლო კაბას ჩაიცმევ ასე არ შეიძლება!ხომ იცი მარიამი ამით ბედნიერი არა და არც იქნება არასოდეს!
-ნია არ მინდა გაწყენიო მაგრამ ჩემ ნერვებზე უკრავ ძაან!ჯერ ეს ერთი მომწონს შავი ფერი და მიტო მაცვია!მერე მეორე არ ვაპირებ გათხოვებას და მესამეც კიდე თუ განმეორდება ასეთი რამე დამივიწყე სამუდამოდ..ჩემი უნდა გესმოდეს?
-ხო მაგრამ როდემდე მარიტა როდემდე?
-საქამდეც საჭირო იქნება!
-ასე არ შეიძლე....მარიტამ არ აცადა რამის თქმა და გაბრაზებული წავიდა კლასისკენ..ეს აკლდა ახლა რამოხდა რომ დიდი დრო გავიდა..მაინც არ უნდა რომ გაიხადოს შავები და ნია კიდე ნერვებს უშლის ამ ყველაფრით..მოგონებები ამოუტივტივდა თავში თან გაბრაზებული წინ მიიწევდა ვიღაცას რომ შეასკდა მთელი ძალით და ჩანთა ძირს დაუვარდა,იქინდა კი ყველაფერი ამოცვივდა.ამაზე სულ გადაირია და უცნობს გახედა მასზე აპირებდა ჯავრი ეყარა თუმცა ისეთი ტიპი იდგა მის წინ შეყოყმანდა მაგრამ მაინც ისე იყო გაბრაზებული..
-რამოხდა თვალებში ვერ იყურები ახალგაზრდავ?
-შენ თვითონ დამეტაკე წინ არ იყურებოდი!რაჩემი ბრალია ჩემთვის ვიდექი!
-ჰო არა?!კიდე მე მაბრალებს ნახე..იდიოტი..მოგხედავ მე შენ კარგად დამაცადე..ბოლო სიტყვები ჩაილაპარაკა თვისთვის მაგრამ ბიჭმა გაიგონა და ჩაიღიმა,მარიტა კი ძირს დაიხარა და ნივთების აღება დააწყო,ყველაფერი რომ შეაგროვა კლასში შევიდა და მის მერხზე დაჯდა...ფიქრებში გადაეშვა..1წლის წინ ლაღი ცხოვრებით ცხოვრობდა...ყველაფერი ისე კარგად იყო მაგრამ ერთმა საბედისწერო დღემ შეცვალა ყველაფერი..სკოლა ახალი დაწყებული იყო..მარიამი და მარიტაც დიდი წუწუნის შემდეგ სკოლაში შევიდნენ,სკოლის მერე კი ერთად წამოვიდნენ..
-მარიტა..
-რაგინდა?მარიამს გახედა რომელიც ტელეფონში იყო ჩამძვრალი..
-მათე ჩამოსულა.
-ვა რა მაგარია წამო მალე წავიდეთ მომენატრა ეგ საზიზღარი.
სახლში მივიდნენ სადაც მათი ბიძაშვილი მათე უცდიდათ.
-როგორ მომენატრეთ კუდრაჭებო..
-ოოო კარგი რა გავიზარდეთ რა კუდრაჭა..
-ჩემი დიდი გოგოები..
-მათე იქნებ შეგახსენო რომ 18 წლის ხარ მე კიდე 16! 2წელია სხვაობა ამიტომ ნუ ბლატაობ..
-მაინც პატარა ხარ კუნკულა!
-მე შენ განახებ ვინა კუნკულა!მარიტა მათეს გაეკიდა და დაჭერა უნდოდა მათი კისკისი მთელ სახლში ისმოდა.საღმოს მათე ძმაკაცებთან ერთად დაბრუნდა და მარიამს და მარიტას გააცნო ისინი...მარიტას ერთი ბიჭი მოეწონა ნიკა ერქვა,როგორც ჩანს ნიკასაც მოეწონა და ხვდებოდნენ ხოლმე ერთმანეთს..ის დღე...მათეს დაბადების დღე იყო 12ნოემბერი..დიდი წვეულებას აწყობდა ქალაქგარეთ..მარიამიც და მარიტაც მიდიოდნენ რათქმაუნა,მათეს უნდა წაეყვანა აგარაკზე მაგრამ ძმაკაცი ჩამოდის ამერიკიდან და იმას წამოვიყვან თქვენ ნიკა წაგიყვანთო.მარიტაც დათანხმდა თან რაჯობდა ნიკა თუ წაიყვანდა..წინ დასკოპდა იმის მიუხედავად რომ მარიამმა ბევრი ეწუწუნა მე მინდაო..გზაში იყვნენ მერე რაღაც სიღერა ჩაირთო,მარიამის უსაყვარლესი სიმღერა იყო ამიტომ ცეკვა დაიწყო მერე ნიკას თხოვა მანქანისთვის თავი აეხადა,ნიკამაც არ აწყენია,მარიამი ფეხზე ადგა და ცეკვა დაიწყო..
-აუ მარიტაა მოდი რა შენც..
ამ ფიქრებში იყო ზუსტად როდესაც მის წინ ასვეტილი ის ბიჭი დაინახა.
-რაგინდა?!
-დაჯდომა.
-მერე გაიხედე რამდენი ცარიელი ადგილია!
-ჩემ მერხზე ზიხარ ლამაზო!
-ოოო ოღონდ ეს არა ეს ხეპრე ჩემი კლასელია..ჩუმად ჩაილაპარა,მაგრამ არ გამოდის ეს ჩუმი ჩალაპარაკებები,ბიჭმა გაიგონა და შეეპასუხა.
-დიახ ეს ხეპრე შენი კლასელია და თვის ადგილზე თუ დასვამ კაის იზამ ქალბატონო უჟმუროებავ!
-მე ვარ უჟმური?გვერდით დაუჯდა მარიტას.
-აუუუუუუუუ...მარიტა ფეხზე წამოდგა და ცარიელი ადგილის ძებნა დაიწყო თვალებით,ყველა ალმაცერად უყურებდა ვინც ერთი იჯდა მეორე მერხზე ან წიგნებს დებდა ან ჩანთას ან კიდევ ფეხებს,წინ დაინახა ორი ცარიელი მერხი და იქ დაჯდა.მალე ნიაც მოუჯდა გვერდით.
-აბა გაიცანი კლასელები?
-არა!მარა ყველა საზიზღარია უკვე ვხვდები!ის განსაკუთრებით.
-ვინ ის?
-ოო ცისფერთი თვალები და მოყავისფრო ცოტა გრძელი თმებირომ აქვს!
-ვინ სანდრო?გადაობ?სკოლაში ყველაზე ბლატნოი ტიპია.
-სულ ფეხებზე მაგის ბლატნოიობა.
მასწავლებელი შემოვიდა ამ დროს კლაში,მაგიდასთან მოკალათდა,სათვალეები მოირგო და ალმაცერად უყურებდა მარიტას როგორც სხევბი.არც მარიტას დაუკლია ირონოიული მზერა.
-ახალგაზრდებო!ახალი მოსწავლე გვყავს!გაგაცნობდით მარა ფეხებზე ამიტომ ამას არ ვიზამ თქვენთვითონ გაიცანით დასვენებაზე.აი მასწავლებელიც ამას ქვია,უკვე ძულა ეს წიკვინა ამპარტავანი ქალი და ისიც ვინც ეს რეპლიკა წამოიძახა უკანა მხირდან,რომელიც სავარაუდოდ ‘ბლატნოი სანდრო’ იყო.
-ჩვენც ფეხებზე გვკიდია თინიკო მას არ იღელვოთ!
-სანდრო ჩემი ბიჭი არ ვღელავ!ახლი კი დაფასთან გაკვეთილი!
მარიტამ ვერ მოითმინა და უკან შებრუნდა.
-გამომხედე ერთი კარგად!
-მე მეუბნები?სანდრო უთხრა.
-ხო შენ გეუბნები!შემომხედე კარგად რამსიგრძე ფეხები მაქ!ამ ფეხებზე რომ დაგიკიდო შენც დაეტევი მთელი კლასიც და თინიკო მასწს გახედა,თქვენც თინიკო მას!მე აქ ვარ სასწავლებლად და არა თქვენი ხუშტურების სასმენად ამიტომ მოკეტეთ და გამანებეთ თავი თუ არ მოგწონვართ ეგ ჩემი პრობლემა არა!მადლობა მოსმენისთვის ახლა კი გაკვეთილი დავიწყოთ!
ბავშვები გაკვირვებულები უყურებდნენ მარიტას,სანდროს კი ენა ჩაუვარდა და დაფასთან გავიდა..წინა წლის მასალას ეკითხებოდა და მარიტას პირი დარჩა ღია სანდრომ ყველაფერი რომ უპასუხა.
-ესა ბლატნოი ტიპიაო?მეგონა ეგეთები არ სწავლობდნენ!
-ეს გამონაკლისია.
-ყოჩაღ ხომერიკი!ახლა კი ერთი ქალდანი გამოვიდეს დაფასთან ვნახოთ რა იცის.
მარიტაც ამაყად წამოდგა ფეხზე და დაფასთან გავიდა.ყველაფერს უპასუხა,მასწავლებელი ცოტა გაკვირვებული უყურებდა.
-რამე გნებავთ თინიკო მას თუ რატომ მიყურებთ გაკვირვებული?
-ჰმმ..არაფერი უბრალოდ ასე გვითხრეს რომ წინა წელს მხოლოდ 3კვირა გივლია სკოლაში და არმეგონა ამდენი თუ გეცოდინებოდა..შემდეგი!
მარიტამ კმაყოფილმა დაიკავა ადგილი და ჩანთა გახსნა,რვეული ამოიღო,დღიურის მსგავსი რაღაც იყო,პირველ გვერდზე რომ გადაშალა და სურათი ვერ იპოვა ჩანთაში ქექვა დაიწყო,სანდრო უკნიდან უყურებდა ამ ყველაფერს და ხელში ათამაშებდა გოგონას სურათს რომელიც მის ახალ კლასელს საოცრად გავდა მაგრამ მაინც გადაწყვიტა გაემწარებინა,არ ელოდა ასე თუ გააბრაზებდა..უყურებდა როგორ ეძებდა ნახევარ გაკვეთილზე მეტი და როგორ დაებერა ძარღვები,ზარი როგორც დაირეკა მასთან მივიდა.
-თქვენო უჟმუროებავ ამას ხო არ ეძებდით?სურათი გაუწოდა.
მარიტამ გამოგლიჯა და თვალები გაუბრწყინდა.რვეული ამოიღო და უკან ჩააბრუნა,სანამ დაკეცავდა სურათს ხელი გადაუსვა და უკანიდან ირონიული ხმა გაიგონა.
-ლამაზი გოგონა.მარიტამ რვეული დახურა,ჩანთაში ჩადო,ჩანთა მზარზე გადაიკიდა და ფეხზე წამოდგა.
-ვიცი!
-შენი შეყვარებულია?არადა არ ჩანდი ეგეთი,მარიტას გამომეტყველება შეეცვალა და იაზრებდა იმას რასაც ეს ხეპრე ეუბნებოდა ახლა..სხვანაირი მეგონე,თან ასეთ გოგოს რავიცი..ისევ გააგრძელებდა მაგრამ წვა იგრძნო ჯერ ერთ ლოყაზე მერე მეორეზე,მარიტას ახედა რომელსაც ტუჩები სატრილად ჰქონდა მობრეცილა მაგრამ არადა არ ტიროდა..შემდეგ კი იქაურობას გაეცალა.
-მოვდივარრრ...მარიტაც წამოდგა და ერთად ცეკვავდნენ,გადარიეს ხალხი..შუა ცეკვაში იყვნენ საშინელი ხმა გაიგონეს და ტკივილი...მათ წინ სატვირტო მიდიოდა,რომელიც საშუალო ზომის ტრუბებით იყო დატვირთული,სატვირთოს წინ კი ავარია მომხდარა როგორც ჩანს მძღოლი არ უყურებდა და მათ შეასკდა და უკან გაიწია,ნიკა მარიამს და მარიტას უყურებდა და იღიმოდა და წინ რა ხდებოდა ვერ დაინახა მუსიკების ხმაში არც ემოდა,მარიამი და მარიტა ერთმანეთისაკენ სახეებით იდგნენ და ისევ ცეკვავდნენ,სატვირთოს უკანა ნაწილი გაიხნა და იქიდან ტრუბები გადმოცვივდა,მანქანისკენ წამოვიდა რამოდენიმე,ირგვლივ ცეცხლი და კვამლი იყო,ნიკა გათიშული იყო, მარიამი და მარიტა გაშეშებულები ერთმანეთზე შეტყუპებულები იდგნენ,ტრუბა პირდაპირ მუცლის ქმევოთ ჰქონდა ორივეს გაყრილი..გონზე იყვნენ მაგრამ ვერაფერს აკეთებდნენ,მალე სასწრაფო მოვიდა და ისინი სავადმყოფო გადაიყვანა..ექიმებმა ისინი რომ დაინახეს გაკვირვებულები იყვნენ..ასეთი შემთხვევა მემგონი პირველად ენახათ..მდგომარეობას აკვირდებოდნენ,გოგონები კი ისევ ჩხუბს განაგრძნობდნენ..
-შენი ბრალია ყველაფერიი...მარიტა ეჩხუბებოდა მარიამს..
-თუ არ გინდოდა ცეკვა რას ადექი ფეხზე საერთოდ!მჯდარიყავი და ეს რაღაც მხოლოდ მე დამჭრიდა!
-წინ ვიჯექი და გადამიარე კინაღმ თავზე რომ არ ამვდგარიყავი..
-მერე გითხარი მე დამსვი წინ თქო!შენ აიჩემე გინდა თუ არა მე დავჯდები წინო და აჰა..
- გოგონებო იქნებ გაჩუმდეთ! ექიმი მოუბრუნდა მათ.შენი სახელი მითხარი.
-მარიტა.
-კარგი მარიტა,ახლა მინდა ფეხის თითები გაამოძრავო.მარიტამაც შეასრულა.
-კარგია..
-და მე ექიმო?მარიამი უღიმოდა ახალგაზზრდა ექიმს.მე ვამოძრავებ?ექიმმა მარიამის თითებს შეხედა,ისინი არ მოძრაობდნენ.
-კი,გაუღიმა ექიმმა და ასისტენტთან ერთად ოთახი დატოვა.
-ბატონო დემეტრე რა უნდა ვქნათ?
-არვიცი..მხოლოდ ერთი გადარჩება.
-ეს როგრო ავარჩიოთ რომელი გადავარჩინოთ?
-არვიცი ნინი არა..ეს..
-და რამოხდება ორივეს სხეულიდან ერთდროულად რომ გამოვიღოთ ტრუბა.
-სისხლისგან დაიცლებიან და მოკვდებიან.ერთ-ერთის სხეულიდან ტრუბას გამოვიღებთ და ოპერაციაზე ავიყვანთ.
-მეორე?
-მეორე...მისი სხეულიდანაც ამოვიღებთ მაგრამ გადარჩენის სანსები ნოლია.
-უნდა ვცადოთ ექიმო დემეტრე!
-აუცილებლად.
-და ეს როგორ უთხრათ გოგონებს ახლა?
-რასაკეთებენ?ხომ არ ინძრევიან ან ჩხუბობენ?
-არა კინკლაობენ,გავაფრთხილეთ უკვე რომ არ შეიძლევა განძრევა.
-კარგი წავედით,საოპერაციო გაამზადონ.
ექიმი დემეტრე გოგონებთან მივიდა..
-ექიმო როდის გამოიღებთ ამ რაღაცას ჩვენი სხეულიდან?
-გოგოებო..ორივე სხეულიდან ერთდროულად ვერ გამოვიღებ ტრუბას.ჯერ მხოლოდ ერთისგან შემიძლია.მარიტას უყურებდა.
-და მე ექიმო?მარიამი შეეპასუხა...
-შენიდანაც მაგრამმ...შანსები თითქმის არა რომ გადარჩები,როდესაც მარიტას გამოვწევთ ტრუბა გაინძრევა და შენი ორგანიზმი ამას ვერ გაუძლებს..
-მოვკვდები ექიმო?ცრემლები წამოუვიდა მარიამს..
-რაა?ჩემი დამოკვდება?
-ჩვენყველაფერს ვეცდებით რომ გადარჩეს!
-იქნებ დედას და მამას დაუცადოთ!თქვა მარიტამ.
-და რა რომ დაუცადოთ..მშობელმა როგორ უნდა გადაწყვიტოს რომელმა შვილმა იცოცხლოს..ან რომც გადაწყვიტონ მერე ამით როგორ იცხოვრებენ.დროს ვკარგავთ ჯობია რაც გასაკეთბელია გაკეთდეს ექიმო.ცრემლები შეიმშრალა მარიტას მხარზე მარიამმა..
-არა ექიმო ჩემი და ვერ მოკვდება უნდა გადაარჩინოთ!გესმით?
-ჩვენ ვეცდებით!
-თუ არ მეცოდინება რომ გადარჩება მე არმინდა ოპერაციის გაკთება.
-დროს ვკარგავთ.
ორი წუთით თუ შეიძლება.მარიტა მარიამს მოუბრუნდა.
-მარიამ მე..ეს არვიცი...შენ თუ რამე მოგივა ვერ გადავიტან,მართალია ფიქრბდე რომ მძულხარ მაგრამ ასეა არა ჩემ თავზე მეტად მიყვარხარ!შენ ჩემი პარტარა დაიკო ხარ და ყველაფერი კარგად იქნება!აქიდან რომ გავალთ გპირდები ყველაფერი შეიცვლება,აღარ ვიქნები შენ მიმართ ასეთი ჯუჯღუნა.ძალიან მიყვარხარ.
-მეც მიყვარხარ მარტი..ამ სახელს ეძახდა ხოლმე მარიტას..მეშინია..არმინდა სიკვდილი..
საოპერაციოში რომ შეიყვანეს ერთმანეთს გამოემშვიდობნენ,ფხიზლად იყვნენ,ისე ოპერაცია ვერც გაკეთდებოდა,მარიტას როგორც მოაშორეს ტრუბას,მარიამმა გონება დაკარგა,პულსიც მცირდებოდა,მისი სხეულიდან გამოიღეს ტრუბა,მაგრამ მარიამის გული უკვე აღარ ცემდა..მარიტა ამ დროს გათიშული იყო..ოპერაციამ კარგად ჩაიარა და ის გადარჩა..დილას პანიკაში ჩავარდა,გაგიჟდა რომ უთხრეს მარიამი დავკარგეთო..მერე დამამშვიდებელი გაუკეთეს...მალე მშობლები შევიდნენ პალატაში განადგურებულები იყვნენ...მარიტა ვერ იაზრებდა მომხდარს და ვერც ახალა იაზრებს,გონია კიდევ მათ ძველ სახლშია და დახვდებათ როცა ჩავა..ბათუმში ცხოვრობდნენ,მაგრამ იმ ამბის შემდეგ დატოვეს იქაურობა და თბილისში გადმოვიდნენ,მარიტას მთელი 11თვე დაახლოებით სკოლაში არ უვლია,სექტემბრიდან კი ახალ სკოლაში შევიდა,აი ახლა სადაც იყო..თბილისში ყოფნის დროს გაიცნო ნია და დაახლოვდნენ,ყველაფერი მოუყვა მას,მერე ერთ კლაშიც აღმოჩნდნენ.ახლა კი იმ იდიოტი სანდროს გამო ნერვებ დაგლეჯილი გარბოდა სკოლიდან შორს.. ძულდა სანდრო ხომერიკი!
დილას ადრე გაეღვიძა ბატონ სანდროს,ეს სასწაულიც იყო არასოდეს გაღვიძებია ასე ადრე,სკოლაში წავიდა,კორიდორში იყო ბიჭების ჩურჩული ესმოდა.
-ახალი გოგო რა ტანზეა!
-აუჰ აბა!კი გა*იმავდა კაცი.
-რომელ კლასში მოხვდა ნეტა?
-მემგონი 11ბ-ში.
-აჰა ანუ ჩემ კლასშია ახალი მოსწალე თან გოგო...ძალიან კარგი ახალი გასართობი მეყოლება...გაიფიქრა სანდრომ და კლასისკენ დაიძვრა,შიგნით შეიხედა მაგრამ ნაცნობი სახეები დალანდა მარტო,ამიტომ კარებთან დადგა,ხელები გადააჯვარედინა და უცდიდია გოგონას გამოჩენას,მარცხნივ იყურებოდა როდესაც მარჯვენა მხრიდან თავჩაღუნული მარიტა დაეჯახა,სანდრომ უცებ გამოიხედა და მარიტას ცისფერ თვალებში ჩაიკარგა მაგრამ მისი ხმა რომ გაიგონა ფიქრებიდან ადვილად გამოვიდა..მოეწონა..თანაც საშინლად..ასე არავინ მოწონებია,იმდენი გოგობი არიან სკოლაში მაგრამ ეს გამონაკლისი შემთხვევა იყო,თვალში მოხვდა ის რომ ყველაფერი შავი ეცვა,ჩანთაც შავი ჰქონდა.ძირს დაყრილი ნივთები აბოჭა და კლასში შევიდა,სანდროც უკან წაყოლას აპირებდა,თავი ძირს დახარა და გააქნია ფეხი გადადგა და მის ქვეშ სურათიდაინახა,ხელში აიღო და დააკვირა,იმ გოგონას ასლი იყო..მაგრამ მწვანე თვალები ჰქონდა..ალბათ ტყუპისცალიაო იფიქრა და სურათი შეინახა დასვენებაზე მივცემო,ადგილზე დასკუპული რომ დახვდა გაუხარდა კიდეც მის გვერდით რომ იჯდებოდა მაგრამ არ დაცალდა..იმის მიუხედავად რომ გააბრაზე მარიტამ მისი ნათქვამით გაკვეთილზე სურათი მაინც მიცა და გასამწარებლად მწარე რეპლიკაც გაუკეთა მაგრამ არ ეგონა ასე თუ გააბრაზებდა,ვერ გადაეწყვიტა ბოდიში მოეხადა მეორე დღს და კარგი ურთიერთბა დაემყარებინა თუ სამაგიერო გადაეხადა სახე რომ ჩამოუღო ქალბატონმა..მეორე გეგმის განხორციელებას აპირებდა მაგრამ მანამდე მარიტაზე ყველაფრის გაგება გადაწყვიტა,არც გაჭირვებია მამამისი დამიანე დიდი ბიზნესმენია და მის ბევრს მეგობარს იცნობს და ერტ-ერთს თხოვა მარიტაზე მასალის მოძიება...ყველაფერი გაიგოოო მის შესახებ,მის დაზეც,მიხვდა რომ ის გოგონა მარიტას და ყოფილა,ნუ ეს ისედაც ცხადი იყო მაგრამ დადასტურდა,ამიტომ პირველი გეგმის განხორციელება გადაწყვიტა,სახლის მისამართიც გაიგო და აპირებდა მეორე დილას დახვედროდა შორი ახლოს და ბოდიში მოეხადა.
სახლში მისულმა მშობლების გაკვირვებული სახეები რომ დაინახა სანამ რამეს იტყოდნენ მანამდე გააჩერა.
-საშინელი სკოლა!საშინელი ბავშვები!ვერ გაუძელი ხვალიდან ვეცდები გპირდებით.
მაკა შვილისკენ წავიდა და ჩაეხუტა.
-შვილო მოდი დაჯექი აქ ვილაპარაკოთ.მარიტაც მათკენ წავიდა და მშობებლების შუაში ჩაჯდა.
-რაიყოთ აბა?
-შვილო როდემდე უნდა გაგრძელდეს ასე..წუხდა ანიტა.
-როგორ დედა?
-ახალი ამხანაგები გაიცანი,ნიასავით კარგი ურთიერთობა გქონდეს..გვინდა სიცოცხლის ხალისი დაგიბრუნდეს..
-მარიამის გარეშე მე სიცოცხლის ხალისი არასოდეც დამიბრუნდება.
-და ჩვენ?ჩვენზე სულ არ ფიქრობ?ჩვენც დავკარგეთ მარიამი მაგრამ უნდა შევეჩვიოთ ასე სურდა ღმერთს ალბათ!ჩვენ შენ გვყავხარ და ასე რომ გიყურებთ ვნადგურდებით ჩვენზეც იფიქრე შვილო..ჩუმად მჯდომმა საბამ თქვა..
-ვეცდები.
-გაგვახარებ შვილო.ორივე მოეხვია მარიტას.ერთმა ერთი მხარიდან აკოცა მეორემ მეორე მხარიდა.შემდეგ მარიტა ოთახში ავიდა..მართლა რამე უნდა შეეცვალა,ეცოდებოდა დედა და მამა ჯერ მხოლოდ 32წლის იყვნენ..ანიტა 15წლის იყო მარიტა რომ გააჩინა..ძალიან უყვარდა საბა და გაიპარნენ...ანიტას ვიღაც გიგიზე მითხოვებას უპირებდნენ...ბევრი წინააღმდეგობის შედეგად ახლაც ერთად არიან და ისევე ისე უყვართ ერთმანეთი როგორც 17წლის უკან..არ უნანია არასოდეს ასეთ ნაადრევ ასაკში გათხოვება,ოჯახიც შექმა სწავლაც დაასრულა და უმაღლესიც დაამთავრა,რაც მთავარია საბა ხელს უწყობდა ამაში..მარიამის დაკარგვა მათთვის ძნელი გადასატანი იყო..როგორია მშობელმა შვილი დაკარგოს..მარიტა ამ ყველაფერს აანალიზებდა და რამის გაკეთება უნდოდა რომ ისინი გაეხარებია..გაღიმებული ენახათ ის..მაგრამ ბოლოს 1 წლის უკან იცინოდა.
წყალი გადაივლო და ლოგინში შეწყვა და საბანში გაეხვია..სიცხე იყო მაგრამ მაინც უყვარდა მის ფუმფულა საბანში გახვევა..სანდრო ამოუტივტივდა თავში,მისი ცისფერი თვალები..თავხედი...რათქმაუნდა იცოდა ძალით რომ ქნა ის ყველაფერი,აბა როგორ ვერ მიხვდებოდა ადამიანი რომ ის გოგო მარიტას და იყო და არა შეყვარებული,ან ეს რამ აფიქრებინა საერთოდ,მაგრამ საქმე ისა რომ ეს სულ არ უფიქრია.. მაინც გაღიზიანდა რომ ეს მეთოდი შეარჩია სანდრომ მარიტას ნერვების მოსაშლელად.
დილას ისაუზმა და ჩვეული შავი სამოსით წავიდა სკოლისკენ...მუსიკებს უსმენდა და ისემიდიოდა,ეს თითქოს სულიერად ამშვიდებდა,თვალები დახუჭა მომენტალურად წინიდან ვიღაც რომ გამოხდა...
-ვაიმეეეეეეეეეეეეეეეეეეეე....დაიყვირა მოულოდნელობისგანნ.
-ჩუმად მე ვარ რაგაყვირებს!
-რაგინდა აქ?!
-საქმე მქონდა.
-რა საქმე?
-მე..ის...
-რაგინდოდა ალექსანდრე?!ხმა გაიმკაცრა მარიტამ.
-ბოდიშის მოხდა მინდოდა.
-ხო?და რისთვის ჩემი და ვითომ ჩემი შეყვარებული რომ გეგონა?და ეს ყველაფერი არც გგონაბია ჩემ ნერვების მოსაშლელად გააკეთე.
-ჰო ვიცი და მაპატიე თუ გაწყენინე.
-კარგი.
-მაპატიე ანუ?
-კი!
-კარგიაა..ერთად წავიდეთ რა სკოლაში..
-ოო კარგი.
-რაღაცას გკითხავ.
-მიდი.
-სულ შავები რატომ გაცვია?
-იმიტომ რომ ჩემი და გარდაიცვალა.
-ვიზიარებ.რა შეემთხვა ან როდის?
-1წლის უკან,უბედური შემთხვევა და საერთოდ რამდნენ კითხვებს სვამ?ვითომ არ იცოდე ეს ყველაფერი თუ ჩემიდან მოსმენა გინდა?!ვინობ შენნაირ ტიპებს მსოფლიო მათ ხელში გონიათ ყველაფრის გაგება შეუძლიათ არც შენ გაგჭირვებია ვატყობ..მაგრამ იცი რა შენთან არ ვგრძნობ ცუდად თავს არ ჩანხარ ძაან საშინელი პიროვნება იმ ადამიანებთან შედარებით ვისაც ვიცნობ.ახლა კი ჩადუმდი და სკოლაში წავიდეთ ერთად.
-კარგი მაგრამ სათქმელი მაქვს...მიტომ გკითხე ესენი..
-რა სათქმელი..
-არ გახსოვარ არა?
-არა საიდან უნდა მახსოვდე..
-იმ ღამეს მაშიმ მეც იქ ვიყავი..
მარიტა შეკრთა..
-რა..სად იყავი?
-ის ინციდენტი რომ მოხდა..
-როგორ?ხმა ჩაუწყდა მარიტას..
-იციი მე ვიყავი მათეს ის ძმაკაცი ვისაც დახვდა აეროპორტში.მარიტას სიმწრისგან ღიმილმა გადაკრა სახეზე.
-აჰა ის ხარ შენ ვის გამოც მათემ აღარ წაგვიყვანა და 1 საათით გვიან წავედით შენს გამო სხვისი მანქანით..ადრე რომ წავსულიყავით იქნებ ის სატვირთო არ ყოფილიყო ჩვენ ახლოს!
-მადანაშაულებ?
-არა!რა შენი ბრალია უბრალოდ რომ არ ჩამოსულიყავი რა შეიძლება მომხდარიყო შესაძლო შემთხვევებს განვიხილავ.სანდრომ მარიტა გააჩერა და შემოატრიალა მკლავებში ხელი მოკიდა და თვალებში უყურებდა.
-რაც მოხდა მოხდა,დროს უკან ვეღარ დააბრუნებ,რაც არუნდა მომხდარიყო ეს ალბათ ასე იყო მოსახდენი,აზრი არ აქვს ეს ერთი საათის შემდეგ მოხდებოდა თუ ერთი საათის უკან,შენ ბედს ვერ გაექცევი!
-და მარიამის ბედი სიკვდილი იყო?
-ალბათ ეგრე იყო!
-არმინდა ამ თემაზე საუბარი!და შენ რატო უნდა მახსოვდე?
-სავადმყოფოში მეც ვიყავი დაგინახე...ვიფიქრე შენც დამინახავდი ...ეს..რაღაც..
-სრული საშინელება იყო ჩვენი მდგომარეობა..ჰო ვიცი..ყველგან სისხლი იყო და...
-კარგი არგვინდა..
სკოლაში შევიდნენ და გაკვეთილებს დაესწრენ..დღეს რაღაც აღარ იქცეოდნენ ჯმუხად მისი კლასელებიი..მარიტა გაიცვნენ და მასთან კონტაკთში შევიდნენ...ნია სკოლაში არ იყო გაციებულა და სახლში იყო გაშოტილი..სკოლის მერე მასთან გადაწყვიტა წასვლა..სანდრომ რომ გააჩრა კარებში.
-სად მიდიხარ?
-რაიყო?
-მე წაგიყვან.
-არა საჭირო და საერთოდ არა საჭირო ჩემ გვერდით იყო რადგან იცი ჩემ შესახებ ყველაფერი,იმ ღამეს მნახე და ვაბშე ჩემი ბიძაშვილის ძმაკაცის პონტში ასე რომმ.
-მარიტა!რა სისულელეა არ მეცოდები!
-არმაინტერესებს..მეჩქარება.უთხრა და ნიას სახლისკენ მიმავალ გზას დაადგა..სახლი ნინომ გაუღო ნიას დედამ,გაუღიმა და გადაკოცნა მერე ნიასთან ავიდა,ცოტა მოკეთებულიყო ქალბატონი,იჭორავეს,მარიტამ მოუყვა ყველაფერი სანდროზე და ნია აჯავრებდა მოგწონს სანდრო,მარიტა კიდე უარყოფდა არადა მოწონდა მაგრამ ამას არ აღიარებდა რა ჯიუტია ვინ იცის..მოსაღამოვდა და სახლში წავიდა..მშობლებს გაუზიარა ყველაფერი რაც დღეს მოხდა..მათაც გაუხარდათ..მერე დედასთან მარტო რომ დარჩა სანდროზე მოუყვა..ანიტა დედის გარდა საუკეთესო დაქალიც იყო მას ყველაფერს უყვებოდა..
-კარგი ბიჭია?ცუდი სასიძო არმინდა ხოიცი..
-დედაა..კიდევ თინეიჯერი ხარ რა..რადროს სასიძოა..უბრალოდ მომწონს კარგი ბიჭია...მარა ნერვებს მიშლის თან მათეს ძმაკაცი ყოფილა..
-მერე რაჯობია მაგას..დედა მათს შეეხმიანე?
-არა...
-დაურეკე მოიკითხე...
-ჰო დაურეკავ რომ ავალ ოთახში..
ოთახში როცა ავიდა მართლა მოიმარჯვა ტელეფონი და მათს დაურეკა,ბოლოს მემგონი მაშინ ელაპრაკა დაბადების დღეზე რომ მიდიოდნენ..მის მერე საერთოდ არავისთან ქონია კონტაქტი..მათე ამერიკაში იყო..
-ალო..
მარიტა ხმას არ იღებდა..
-ალო,გისმენთ.
-მათე როგორ ხარ?
-მარიტა?ხო მშვიდობა რახდება?რატომ მირეკავ?ანიტა და საბა ხო არიან კარგად?
-უბრალოდ ისე..მაინტერესებდაროგორ იყავი რას შვებოდი.
-ჰოოო?როგორ გამახარე ჩემო კუდრაჭა.
-აღარ ვარ ბავშვი მათე..
-ვიცი მაგრამ მაინც ჩემი კუდრაჭა იქნები სულ.მე კარგად ვარ შენ როგორ ხარ?
-არამიშავს..ახლ სკოლაში შევედი და ჰო მართლა შენი ის ძმაკაცი ჩემი კლასელია..მოიცა რა ქვია..ვითმ ვერ გაიხსენა..სანდრო ჰო..
-ოჰ ოჰ...სახელს ვითომ ვერ იხსენებ და ჩემი ძმაკაცი რომა კი იცი..დაგევასა კუსკუს სანდრიკი?
-ვაიმე არა რა სისულელეა...
-კაი ხო..რას შვებიან ანიტა და საბა..
-რას იზამენ არიან რა..თან საათს გახედა..გაგაღვიძე მემგონი ხო?
-ჰო ჯერ აქ ღმეა მაგრამ არაუშავს..
-მიდი მიდი დაიძინე მერე დაგირეკავ..მეც დაღლილი ვარ წამოვწვები..გკოცნიი მათუშ.
-მეც ჩემო კუდრაჭა.მენატრები ძალიან!
-როდის აპირებ ჩამოსვლას?მეც მომენატრე..
-არვიცი მარტი არა..
-მარტი...ის ხომ სულ ასე მიმართავდა...
-კარგი კარგი წავედიი...
ტელეფონი გათიშა და ლოგინზე გაწვა ისევ სანდროზე ფიქრობდა..მომდევნო 1 თვე ჩვეულებრივი იყო...სადროს იშვიათად ნახულობდა..ნია გამოჯამრთელდა და ერთად დაკუსკუსობდნენ სკოლაში..მაგრამ ახალი არაფერი მომხდარა..ბოლო რამოდენიმე კვირა სანდრო სულ აღარ ჩანდა სკოლაში..ექსკურსიაზე მიდიოდნენ რაჭაში...ბუნებით დავტკბეთ და გამოცდებს რომ ჩავაბარებთ ყაზბეგში წავიდეთ ორ ან სამ დღიანზეო ასე გადაწყვიტეს ბავშვებმა..მარიტა ემზატებოდა საგანგებოოდ გავერთობი იქნება ცოტა გავმხიარულდე ბავშვებთან ერთადოო..მაგრამ მათ შემხედვარეს მისი ონავარი და მარიამი მარიამი ახსენდებოდა...იმედი ქონდა სანდრო იქნებოდა მაგრამ არა...ის არ ჩანდა..გული დაწყდა რაღცნაირად ეგონა სანდროც იქნებოდა..კარგი იყო რაჭაში..ბევრი სურათებიგადაიღო ბავშვებთან ერთად..გაერთვნენ რა...სახლში გაღლილი დაბრუნდა...მომდევნო კვირიდან სანდრო გამოჩნდა,მარიტას ისე გაუხარდა მისი დანახვა გაიქცა და ჩაეხუტა.
-რით დავიმსახურე?
-აბა რო გაუჩინარდი ნერვებს აღრავინ მიშლიდა და მომენატრა ჩემი ნერვების ჭია!
-აჰა მე ვარ შენი ნერვების ჭია არა?
-დიახ!და მოგენატრე?
-ანუ ისე მომენატრე რა..ისე ვთქვი მართლა კიარა..არადა მართლა მოენატრა მარა არ რიარებდა..
-კარგი მაშინ არც მე მომენატრე..
-და ისემოგენატრე?
-ბავშვები გყიყურებენ რამე არ ეგონოთ.
მარიტამ უკან დაიხია...მომდევნო თვეები ისე სწრაფად გავიდა რომ ვერც კი გაიგესს...პირადად მარიტამ ვერ გაიგო ალბათ იმიტომ რომ ბევრი რამე ჰქონდა სასწავლი გამოცდები რომ ჩაებარებინა თორე დარჩებოდა უატესტატოდ...მეათე კლასის მასალა თითქმის არ იცოდა..რამოდენიმე საკითხს გაეცნო მაშინ სკოლაში რომ მიდიოდა რომ მკითხონო მასაც გაუმართლა და ისეთები კითხა პირველ დღს თინიკომ რაც მან იცოდა,მაგრამ გამოცდაზე ასე რარ გაუმართლებდა,რეპეტიტორებთან სიარული დაიწყო..ბიოლოგია იცოდა შესანიშნავად,გეოგრაფიაც,ფიზიკაც ისე რო ჩააბარებდა აი ქიმიის ეშინოდა სასიკვდილოდ...არაფერი იცოდა ვერაფერს გებულობდა მაგრამ ისეთ მასწთან დადიოდა ყველაფერი გამოაკეთა იმედია ბარიერს გადალახავდა ეს იყო მთავარი...არ გავდა იმ მოსწავლეებს რომლების ვენებს იჭრიდნენ არიქა 10 როგორ ვერ ავიღთო..რამნიშვნელობა აქ 10 აიღებ თუ უბრალოდ ბარიერს გადალახავ..ერთი ორი დღე ემახსოვრება მასწავლებლებს და სკოლას რომ 10 აიღე და მერე რა?არც არაფერი..მაგრამ მაინც კაია გამორჩეული რომ ხარ..მარიტასთვის ეს არც ისე მნიშვნელოვანი იყო...ნიასთან ერთად,მეცადინეობდა ხშირად..სანდროსაც ხვდებოდა ჩვეულებრივი ურთიერთობაჰქონდათ თავს მეგობრებს უწოდებნენ მაგრამ ორივემ ხომ იცოდა რომ მათი გრძნობები მეგობრულ ურთიერთობაზე მეტი იყო...მოვიდა გამოცდების დროც...გეოგრაფია ჩააბრა,ბიოლოგიაში გაუკვირდა 10 რომ აიღო..კარგად იცოდა მაგრამ არ ეგონა ასეც თუ..ფიზიკაც ჩააბარა და ქიმია დარჩა ბოლოო...ნერვიულობისგან კვდებოდა...სანდრო და ნია ამშვიდებდნენ..
-აუ ტო გავიკეთებ პლასტიკურ ოპერაციას და მე შევალ შენ მაგივრად..თუ მოკვდი ნერვიულობისგან რას ჩააბარებ!თან კარგად იცი ყველაფერი ნუ პანიკიორობ..
მარიტაც შევიდა გამოცდაზე..სანდრომ და ნიამ ჩააბარეს და მარიტას უცდიდნენ..მარიტა მოწყენილი სახით გამოვიდა...
-ვაიმე რამოხდა?
-მარიტა რამოხდა?
-მე...ტირილს იწყებდა თვალები აუცრემლიანდა..
-რამოხდა ამოღერღე გოგო დავბრედი გამიჩნდა ჩემ ლამაზ გრძელ თმაზე ჭაღარა..
-მარიტუნა რაქენი?ახლა სანდრომ კითხა.
-ჩავაბარეეეეეეეეეეეეეე....გახარებულმა წამოიძახა და ორივეს მოეხვია..მერე კლასელებსაც მოულოცეს..ყველა ყველას ულოცავდა არავინ ჩაჭრილა..საღმოს იქეიფეს გამოცდების წარმატებით დამთავრება და თან გადაწყვიტეს ხვალ წასულიყვნენ ყაზბეგში 4დღით..
მარიტა სახლში გვიან დაბრუნდა...მშობლებს ახარა რომ ჩააბრა..ტელეფონითაც ადურეკა მაგრამ ასეც..ანიტა და საბა გახარებულები იყვნენ...
-ნეტა მარიამიც მოსწრებოდა..თქვა მარიტამ..მაგრამ რა იცით?!ზევიდან მიყურებს ჩემი დაიკო და ბედნიერია ამით!ვოტ..
მეორე დღეს ყველა სკოლის წინ იდგა ჩანთებით ხელში..წავიდნენ ყაზბეგში და აქ დაიწყო ამბები და გართობა...ანანურში იყვნენ..ისეთი ლამაზი იყო..ტბის ფერი არც ლურჯი იყო არც ცისფერი რაღაც არარსებული ფერი იყო..გზას ლომისის მთაზე აპირებდნენ ასვლას მაგრამ წვიმას იწყებდა ჯობდა წასულიყვნენ..გამოვლისას ავიდოდნენ..ვაჟა-ფშაველას მუზეუმშიც იყვნენ..მერე დაიღალნენ და დასვენება გადაწყვიტეს..სასტუმროში მივიდნენ..გოგონები ცალკე ოთახებში იყვნენ ბიჭები ცალკე..მასწავლებლები კიდე ცალკე..მთელი ღამე არ ძინებიათ რათქმაუნდა...ერთობოდნენ და გიჟობდნენ..მარიტამ თავს შეუძლოდ ვგრძნობო და თავის ოთახში შევიდა..სანდრო გაყვა უკან.
-მარიტუნა რა გჭირს?
-არაფერი..მომწყინდა უბრალოდ.
-რატომ მარიტა?
-რავი ისე..ჩამეხუტები?
სანდროს არაფერი უთქვია ისე ჩაეხუტა და იყვნენ ასე ჩახუტებულები დიდი ხანი კიდე ბავშვები რომ არ შემოვარდნილიყვნენ ოთახში და ათასი რეპლიკა არ ესროლათ მათთვის..მომდევნო ორი დღე შესანიშნავი იყო,ისეთი ბუნება...გერგეთის სამება ხომ რაღაც სასწაულია...სანდრო და მარიტა ერთად მიდიოდნენ..
-იცი ცოლს რომ მოვიყვან აქ დავიწერ ჯვარს.
-უფ ამ სიშორეზე თუ წამოდი ჯვრის დასაწერად...ნიამ გაიგონა მათი დიალოგი და წაკბინა სანდრო.
-შენ საერთოდ ვინ გამოგყვება?ახლა მარიტამ წაკბინა..
-ვიპოვნი ვინმეს..ენა გადმოუყო სანდრომ და წინ მიმავალ ბავშვებს დაეწია ...ნია მარიტას უბღვერდა.
-რაა?
-რა რა?როდის ეტყვით ერთმანეთს რომ ერთმანეთი გიყვართ?დავიტანჯერ ქალი.
-რა????ვინ მიყვარს კაცო..ანერვიულდა მარიტა..
-კარგი რა რაც გიცნობ კარგად გაგიცანი და შევიცანი უკვე შენი ანატომია..ვხვდები რო გიყვარს..ნუ ამას არც ჩემთან და არც საკუთარ თავთან აღიარებ..
-ნია...
-კარგი ხო..
გზა გააგრძელეს..უკან რომ ბრუნდებოდნენ სანდრო და მარიტა სულ უკან დარჩნენ და სანდრომ ლაპარაკი წამოიწყო.
-მარიტა ვინმე მოგწონს?
-ჰა?რა?
-ვინმე მოგწონს თქო?
-არა შენ?
-მე კი.
მარიტა გაბრაზდა ამაზე რატომღც და ასეთი განაცხადი გააკეთა.
-ჰო მე არმომწონს..სამაგიეროდ მიყვარს!
-ჰო?ნერვიულად მოისვა თავზე ხელი სანდომ.
-დიახ!
-და ვინა არ გამაცნობ?მე ჩემსას გაგაცნობ.
-რამაგარია შენც გყოლია..ირონიას არ აკლებდა.
-შენ თუ გიყვარს ვინმე მე არ შეიძლება მიყვარდეს?
-ჰო როგორ არა..შეგიძლია..მხრები აიჩეჩა მარიტამ და ნაბიჯებს აუჩქარა წინ წავიდა...ხელები და გადაჯვარედინებული ჰქონდა..სანდრომ ხელის ერთი მოსმით შემოაბრუნა და ტუჩებზე ეტაკა..მარიტამ მოულონდელობისაგან ხელები ძირს ჩამოწია და დაიძაბასავით..სანდროს კი ის მაგრად ეჭირა და კისერზე ჰქონდა ორივე ხელები მოხვეული...რომ გამოიწია თვალებში ჩააშტერდა.
-როდის გამაცნობ მარიტა შენს გულის სწორს?
-საკუთარ თავს როგორ გაიცნობ საინტერესოა...ჩაიბურტყუნა მარიტამ და გაბრაზებულმა ახედა სანდროს..ეს რაიყო??რა უფლებით?
-იმ უფლებით რა უფლებითაც შენ მატყუებ ქალბატონო უჟმუროებავ!
-არ გატყუებ მართლა მიყვარს ვიღაც!
გაბრაზებულმა უთხრა და წინ წავიდა..ბავშვებსაც დაეწია და სასტუმროში მისვლისთანავე ოთახს ავიდა..მუცელი ტკიოდა ძაან..მერე მიხვდა რაშიც იყო საქმე..ნია როგორც ოთახში შემოვიდა ხელი დაავლო და აივანზე გაიყვანა..
-აუ გოგო..
-რაიყო მარიტ?
-აუ ის მაქ და პაკეტი გაქვს?მე არ წამომიღია..
-კი ქვეყნის მიყრია ჩანთაში ასე რომივიდივარ სადმე დავათრევ ტონას...
-მიდი მომე რა..ნიამაც მიცა და მარიტა საპირარეშო შევარდა..დაჭყანული სახით გამოვიდა.
-რა იყო გოგო?
-აუუ მუცელი მტკივა...დავიძინებ იქნებ გადამიაროს..ლოგინში შეწყვა და ცოტახნით ეძინა..
მეორე დღეს უკან ბრუნდებოდნენ,ლომისის მთაზე უნდა ასულიყვნენ,ავტობუსი დაიცალა,მარიტას კი მუცელი ძალიან ტკიოდა და აშკარად არ შეეძლო ახლა ამხელა გზის გავლა.
-მარიტა არმოდიხარ?გამოსძხა წინიდან ლია მასწავლებელმა.
-მას...ერთი წუთ მოდით რა..
-რამოხდა მარიტა?ქალი ახლოს მიიწია..
-მე ავტობუსში დავრჩები რა..მუცელი მტკივა..ხომ გესმით..
-კარგი ჩემო კარგო..
ბავშვები წავიდნენ..მარიტას ეგონა მარტო იყო და ნაოშნიკები ამოიღო,მუსიკას უსმენა..მარიამის საყვარელი მუსიკა იყო...ძალაუნებურად დახუჭული თვალებიდან ცრემლები წამოუვიდა..სახეზე ხელის შეხება იგრძნო..სანდრომ ცრემლები მოწმინა..მარიტამ უცებ ჭყიტა თვალები და გაოცებული უყურებდა.
-აქ რასაკეთბ იდიოტო?
-მარტო მოიწყენდი.
-შენთვის არ მითხოვია დარჩენილიყავი და ჯამბაზის როლი გეთამაშა..
-კარგი რა მარიტა..იმ კოცნის გამო მიბრაზდები?
-კი!თანაც პირველი კოცნა მომპარე!გაუაზრებლად აღიარა მარიტამ...სანდროს კმაყოფილი ჩანდა.
-ძალიანაც კარგი..კიდევ მოგპარავ...ეს უთხრა და მარიტას ტუჩებისაკენ დაიძრა..რომ მოშორდა მარიტას პირზე ხელი ააფარა რამე რომ არ ეტქვა.
-ბოლოა..აღარასოდეს განმეორდება!
მარიტამ ანიშნა ხელი გამიშვიო..სანდრომაც გაუშვა..მარიტა სანდროსკენ მიიწია..სანდრომ იფიქრა ახლა მომკლავს ან რამეს მიზამსო მაგრამ ტუჩებზე ნაზი შეხება რომ იგრძნო გაოცდა..მარიტამ აკოცა?თვითონაც აყვა კოცნაში..მერე არაფერი უთქვიათ..ერთმანეთს ჩაეხუტნენ და ჩაეძინათ..ავტობუსში პირველი ნუცა ამოვარდა...იცოდა სანდრო რომ დარჩა..
-გვრიტეეეეე.....უცებ გაჩუმდა მძინარე რომ დაინახა..ტელეფონი ამოაძრო ჯიბიდან და გადაუღო ფოტო...მათ არც გაუგიათ..მერე შეაღვიძა ბავშვები მოდიან და კუდს გამოაბამენ რას წამომიგორდით აქო..წაკბინა დაქალი ნუცამ..
მერე სახლში დაბრუნდნე..მარიტა გახარებული იყო...მისი მშობლებიც...ზაფხულმა ისე ჩაიარა ვერც გაიგეს..არ წასულან არსად..არადა უნდოდათ ბათუმშო წასვლა მათ სახლში მაგრამ..არ წავიდნენ მოკლედ..მარიამი და ნია სულ ერთად იყვნენ აუზებზეც დადიოდნენ..და ერთობოდნენ რა თავის პონტში..სანდროს 1 თვე ეხმიანებოდა...მომდევნო 1 თვე კი გაქრა აღარც უნახია აღარც მოუწერია აღარც დაურეკია..ძალიან ენატრებოდა მაგრამ არ რიარებდა..ნია რო კითხავდა რატომ ხარ მოწყენილიო ხან რას მოიმიზეზებდა ხან რას...მერე სკოლაც დაიწყო...1 თვე ისე გავიდა არც სკოლაში უვლია სანდროს მერე კი გამოჩნდა..ჭორებთან ერთად...ახალი გოგო გაუცვნია და ისე უყვარს ცოლად მოყვანას აპირებსო..ამაზე მარიტა გადაირია...ასეთი გულცივი უკვე აღრ ყოფილა დიდიხანია...ყველას უხეშად ექცეოდა...ყველა უყურებდა მის ცვლილებას სანდროც კი...მაგრამ ხშირად ვერ ხედავდა..არ დალაპარაკებიან ერთმანეთს..არც სანდრო მიდიოდა არც მარიტა..იყვნენ უცნობებივით...მერე მარიტა გაქრა...ვეღარ ხედავდა სანდრო და ნერვიულობდა კიდეც..ხალხი იძახოდა ვინც ახლოს იყო მარიტასთან შეიცვალა რომ ნახო რა მხიარული და ლაღია თვალებს ვერ დაუჯერებთო...ელოდებოდა წლის ბოლოს..გამოცდებზე ხომ მაინც მოვიდოდა..მოვიდა კიდეც..სანდრო დერეფნის ბოლოში იჯდა და დაინახა როგორ შემოფარფატდა ნაცნობი სილუეტი კარიდორში...მოდიოდა და გეგონებოდათ თვით გაზაფხული იყო...ფრიალა კაბა და კეტები ეცვა...ფერადი...ქერა თმები მოკლედ შეეჭრა და გაშლილი ჰწონდა..ბავშვები გადაკოცნა..სანდორსთან არმისულა მაგრამ თვალი გააპარა მაინც..გამოცდებისას სანდრო ისეთ მარიტას უყურებდა რომელიც არასოდეც ენახა..რაა ხდებოდა...ალბათ ვინმე ყავდა..ასე გააბედნიერა ნეტა..სულ ამ ფიქრებში იყო სანდრო...მარიტას კი ის ეჭვები ღღრნიდა რომ სანდრომ მაშინ არ მოატყუა და მართლა ყვარებია ვიღაც და ცოლადაც კი მოიყვანს მაგრამ რა იცოდა რახდებოდა..არაფერიც არ ხდებოდა..ეს უბრალოდ ჭორები იყო..არავინ გოგო არ არსებობდა გამოიგონეს ბავშვებმა ვისაც არუნდოდა მარიტას და სანდროს ერთად ყოფნა..სანდროც ისეთი ჯიტია..გაბრაზდა მარიტამ მასში ეჭვი რომ შეიტანა ეგონა ხვდებოდა რომ უყვარდა ამიტომ არ დაუწყია არაფრის ახსნა...მერე ამერიკაში წავიდა და სულ გაქრა მარიტას აღარც უნახია და აღარც აინტერესებდა უფრო მნიშვნელოვანი საქმეებიც ქონდა ცხოვრებაში ვიდრე სანდრო იყო ამ მომენტში...
....და რამოხდა?მაშინ..სკოლა 2 თვის დაწყებული რომ იყო..მარიტა კლასში იჯდა.ადრე მივიდა იმ დღეს სკოლაში..მის გარდა მემგონი არავინ იყო...მისი ტელეფონი აწკრიალდა მამა იყო..
-რაიყო მაიკო..
-მარიტა მალე რესპუბლიკურში მოდი..
-მამა რახდებააა?
საბას გათიშული ჰქონდა უკვე ტელეფონი...მარიტამ ჩანთას ხელი დაავლო და კლასიდან გავარდა ნიას რომ შეეჩეხა..
-ეიი მარიტაა სად მიდიხარრ??
-ნია მერე მოგწერ მეჩქარება ახლა..
გარეთ გავარდა ტაქში ჩაჯდა და საავადმყოფოსკენ წავიდა...ფეხები ეკვეთბოდა რახდებოდა..ვინ იყო ცუდად ან კარგად....კიდე ვინმესდაკარგვას ვერ გადაიტანდა..
წამლების სუნი ეცა იმ წუთს,როგორ ვერ იტანდა საავადმყოფოს...თეთრ ხალათიან ექიმებს,ექთნებს,ასისტენტებს...საერთოდ ძულდა აქაურობა..მარიამს ახსენებდა ყველაფერი..საბა დაინახა და იმ წუთას მისკენ გაიქცა..
-მამიკო რახდება?
-არ ვიცი შვილო...ანიტა ცუდად გახდა დილას..გული წაუვიდა და არვიცოდი რამექნა..
-რა..რატოო წაუვიდა გული?ვაიმე რამე ხო არ ჭირსს..
ამ დროს ექიმი მოვიდა..
-შეგიძლიათ პაციენტი მოინახულოთ.
მარიტა და საბა პალატაში შევიდნენ..
-ანიტა როგორ ხარ ძვირფასო?
-რასაჭირო იყო საბა ამხელა ამბავის ატეხვა..უბრალოდ გადავიღალე და მაგის ბრალია..
-გავიგებთ მაგას ექიმი მოვა ახლა და გვეტყვის.
ექიმიც შემოვიდა პალატაში.
-რა ჭირს ექიმო დედაჩემს?მარიტამ კითხა ექიმს.
-თქვენ პაციენტის ვინ ბრძანდებით?
-შვილი ვარ..
ექიმმა მარიტას გაუღიმა.
-მაშინ გილოცავთ პატარა ქალბატონო 7თვეში პატარა დაიკოები ან ძამიკოები გეყოლება.
მარიტა გაშეშდა,გაფითრდა..
-რა..რამეყოლება?რა ხუმრობა ეს გეშლებათ რაღაც..თან ანიტას გადახედა...დედა...
-არა არანაირი ხუმრობა არ არის..ქალბატონი 2თვის ფეხმძიმეა ტყუპებზე...სქესის გაგებაც მალე შეგეძლებათ..არანაირი პრობლემები არ გაქვთ ჯერ-ჯერობით..
-მარიტა..ანუტა თვალცრემლიანი უყურებდა გოოგნას და თან მუცელზე ქონდა ხელები მოხვეული...მარიტა მივარდა იმ წუთას დედიკოს და ჩაეხუტა..
-დედიკო დედა...პატარა დაიკოები ან ძამიკოები მეყოლება რამაგარიააა..
-არმჯერა...საბამ ძლივს ამოიღო ხმა.
-ღმერთმა საჩუქარი გამოგვიგზავნა..ანიტა ისევ ტიროდა..ახლა საბა მეორე მხრიდან ჩაეხუტა..და ასე ბედნიერები ერთმანეთზე აკრულები იყვნენ..იმ დღესვე დატოვეს სავადმყოფო...მეორე დღეს მარიტა ადრე ადგა და საუზმე მოამზადა,მერე ლანგარზე დააწყო და დედიკოს და მამიკოს ოთახში შევიდა...ანიტა გაკვირვებული უყურებდა...
-ოოო რას მიყურებ დედიი..ახლოს დაუჯდა და მუცელზე მოეფერა..აბა ჩემი დაიკოები ან ძამიკოები კარგად ხომ უნდა იკვებონ..ჯამრთელები რომ გაიზარდონ..ასე არაა პაწაწუნებო?ელაპრაკებოდა მუცელში მყოფ პაწაწუნა არსებებს..
-მიყვარხარ შვილო..
-მეც ძალიან ძალიან...
-სკოლაში არმიდიხარ?
-არა ხო არ გაგიჟდი რა მინდა სკოლაში..12 ში ვარ თან და არ დადიან ბავშვები და მეც არ ვაპირებ მითუმეტეს სახლში მყავს დედა რომელიც მალე პაწაწუნებს მოავლენს ამ ქვეყნად..სად წამსვლელი ვარ აბა?ხითხითი დაიწყო მარიტამ...საბასაც გაეღვიძა..
-რახდება ქალბატონებო აქ?
-მაა..მამიკოოოო...მე სკოლაში არ ვივლი...
-რატო ვითომ?
-დედიკოს უნდა მივხედო..
-ოჰჰ..იპოვა ქალბატონმა მიზეზი.. მე მივხედავ დედას შენ კი სკოლაში ივლი..გამოცდები ხო უნდა ჩააბარო შვილო..უსწავლელი ხო არ დარჩებიი..
-ჩემით ვისწავლი ყველაფერს სახლში და გამოცდებსაც ჩავაბარებ წლის ბოლოს გპირდებით.
მშობლები ხმას არ იღებდნენ...
-გთხოვთ.
-კარგი კარგი ხო..
-ვაშაა...შუაში ჩაუგორდა ორივეს და სათითაოდ დაუკოცნა ლოყები..
ამიტომ არ გამოჩენილა სკოლაში...იმ დღეს სახლიდან წავიდა საქმე მაქო დაიბარა...ყვავილები იყიდა და სასაფლაოზე ავიდა...მარიამის სასაფლაო იყო ეს რათქმაუნდა...
-მაიი...იციი დედა ორსულადა..ტყუპები ეყოლება...ღმერთმა შენი თავი წაგვართვა მაგრამ სამაგიეროდ ახალ ორ არსებას გვჩუქნის...ისე გვიხარია...რამაგარი იქნება არა ორი ტყუპი გოგო ან ბიჭი ან საერთდ გოგო და ბიჭი...შენც რომ ჩვენთან იყო..ცრემლებმა დაიწყეს დენა..მაგრამ მუჭით მოიწმინდა..მაგრამ არა !იცი რა?უნდა შევწყვიტო ეს ყველაფერი..შენ ალბათ ზემოდან გვიყურებ და ბედნიერი ხარ..აწი ყველაფერი სხვანაირად იქნება..კიდევ დიდხანს იყო სასაფალაოზე რაღაცეები ილაპარაკა..მოუყვა სანდროზეც...რას აპირებდა მომავალში..მერე იქაურობა დატოვა და ნიას დაურეკა...ახალი ამბავი რომ უთხრა გაგიჟდა ნია რასაცქვია..ოღონდ დააფიცა რომ ამ ამბავს არავის ეტყოდა..მერე სულ გადაირია რომ უთხრა საშოპინგოდ წამომყევი გარდერობი უნდა განვანახლოო...ფერად-ფერადი რაღაეები იყიდა...კაბები,შორტები,თოპები,კეტები და ათასი წვრილმანი რაღაცეებიი..ნიაც ისეთი ბედნიერი იყო..მოლიდან გასვლას აპირებდნენ მარიტამ საბავშვო მაღზია რომ დაინახა..ნიას ჩაავლო ხელი და შეიყვანა..გოგოს პატარა თანსაცმელები და ბაჩუჩები იყიდა..მერე ბიჭისას მიადგა...არვიცი რატომ მაგრამ უნდოდა რომ ბიჭიც ყოფილიყო და გოგო...სახლში გახარებული მივიდა..ჯინსის შარვალი და ტოპი ეცვა..მშობლებმა რომ დაინახეს ტირილი დაიწყეს კინაღამ ისე გაუხარდათ..მერემ მარიტამ მოახსენა მისი გადაწყვეტილების შესახებ და ბაშვის ტანსაცმელებიც აჩვენა..თვე ნახევრის შემდეგ მივიდნენ ექიმთან..სქესის გაგებაც შესაძლებელი იყოო...და გამართლდა მარიტას ჩანაფიქრი...გოგო და ბიჭი იყვნენ..ისე გაუხარდა დაფრინდავდა..რაღაც საოცრება იყო გულის ცემა რომ გაიგონა...მარიამზე რომ იყო დედა ორსულად მაშინ პატარა იყო და არ ახსოვდა..ახლა კი დიდი და აპირებს ყველა წამი ჩაიბეჭდოს გონებაში...ესეც ასე სქესი იციან..ახლა დაიწყეს ოთახის გაკეთება..მარიტა იყო მთავარი ორგანიზატორი...ყველაფერი ისე გააკეთა როგორც ფიქრობდა რომ გარგი იქნებოდა...კედლები შეაღებინა მუშებს,გამოცდილი მხატვარი მოიყვანეს და კედლებზე მოახატინა ათასი საბავშვო ანიმაციების გმირები...ისეთი საყვარლობა იყო..მერე კარადები..ტანსაცმელებსაც ყიდულობდნენ და აავსეს ნელ-ნელა...ვინც იცოდა საახლობლოში ყველას რაღაცა მოქონდა..განსაკუთრებით მათე იყო ამ საკითხში მარჯვე..ისე უხაროდა..მერე აკვანიც იყიდეს..ორივე რომ ჩატეულიყო..სათამაშოები..ოჭივარა და ათასი რამე ისე უხაროდა მარიტას მეცხრე ცაზე იყო სიხარულისაგან...ანიტა შვიდი თვის ორსული იყო დაახლოებით აღდგომა რომ იყო...სასაფლაოზე ავიდნენ დატვირთულები..ანიტას უკვე უჭირდა სიარული..დიდხანს იყვნენ და უყვებოდნენ მარიამს ამბებს მაგრამ ახლა ბედნიერიები იყვნენ იცოდა მარიამსაც უხაროდა მათი ამბავი..ისინიც უყვებოდნენ და უყვებოდნენ როგორც ცოცხალ ადამიანს....ამ დროის განმავლობაში მარიტა ნიას ნახულობდა..ნიაც ყველაფერს უყვებოდა რა ხდებოდა სკოლაში...სანდროზეც შეაპარებდა რაღაცეებს..შენ გეძებს ხოლმე თვალებითო...მარიტაც დაიწყებდა არ მაიინტერესებსოო და ერთი ამბავი იყო...გამოცდები რომ დაიწყო და გაბერილი დედიკოს სახლშ დატოვება უწევდა წუხდა მარიტა მაგრამ აბა რას იზამდა..პირველ გამოცდაზე რომ წავიდა და სანდრო ნახა სული განუტევა კინაღამ,რომ დაინახა იგრძნო მისი მონატრება უნდოდა გაქცეულიყო და ჩახუტებოდა მაგრამ არ მისულა...გამოცდები ჩააბარა...მერე ეროვნულების დროც მოვიდა...ბოლო ეროვნულ გამოცდაზე იყო...ნახევარი დაწერილი ქონდა დამკვირვებელი რომ მივიდა..კეთილი ქალი ჩანდა აბა ასე ვინ მოიქცეოდა..ტელეფონი მიუტანა ..მამა გირეკავს და რამე სერიოზული ხო არ ხდება უკვე 1საათიაო..მარიტაც ეცა ტელეფონს და კივლი დაიწყო..
-რააააა?როდის???მოვდივარ ახლავე...
მერე ბოდიში მოუხადა ბავშვებს ხელი რომ შეუშალა...ცოტა ქონდა დარჩენილი მაგრამ რა დაწერა არ იცის..ისე ნერვიულობდა ანიტას მშობიარობა დაწყებია..როგორღაც დაწერა და გამოვარდა გარეთ...სანდორს შეეჩეხა მაგრამ ყურადღება არ მიუქცევია ისე გავარდა სავადმყოფოში...ყველა იქ იყო უცდიდნე როდის დაიბადებოდა პატარები..მალე მთელ საავადმყოფოში ბავშვების ტირილის ხმა ისმოდა..
-დაიბადნენ ჩემი პრინცესა და პრინცი..შემოსძხა მარიტამ..რომ გენახათ ისეთი საყვარლები იყვნენ...
მთელი ზაფხული რათქმაუნდა არსად წასულან...თოთო ბავშვებს სახლსარ აშორებდნე.ამ სიცხეში სადმე წასვლა იქნებოდა....აგვისტოს ბოლოს გამოცდების პასუხებიც დაიდო..50% დაფინანსებით ჯავახიშვილში ჩაირიცხა მარიტა...ეს ცალკე ბედნიერება იყო..იურიდიულზე ჩააბარა...უნივერსიტეტს რომ დაამთავრებდა ალბათ მამამისის კომპანიას ჩაუდგებოდა სათავეში..ერთ-ერთი დიდი კომპანია არის თბილისში..სასტუმროებს..ბინებს,კერძო სახლების მშენებლობას უზრუნველყოფს..მომდევნო წელს..პატარა ლილე და დაჩი...ხომართლა დამავიწყდა ლილე და დაჩი დაარქვეს პატარებს..ესეიგი წავიდნენ ბათუმში..დიდი დრო გავიდა რაც აქ არ ყოფილიყვნენ..ყველა კუთხ-კუნჭული მარიამს ახსენებდათ მაგრამ არაუშავს...ახლა რაც მთავარია ბედნიერები იყვნნე..ტკიოდათ უმისობა მაგრამ ეს პაწაწუნა არსებები უმცირებდათ ტკივილს...
ზაფხულზე მათე ჩამოვიდა...იწვება თბილისი და გინდა თუ არა წავიდეთ სოფელში ჩემთან თან ბებოს და ბაბუსაც გაუხარდებაოო...ასე რომ აებარგნენ..პატარები უკვე 5წლისები იყვნენ..მარიტამაც დაამთავრა უნივერსიტეტი და მომდევნო წლიდან საბა გადაულოცავდა მის ადგილს კომპანიაში...რაჭაში ქონდა სოფელი მათე ბატონს და იქ წავიდნენ...მარიტა ადრეც ხო იყო აქ ნამყოფი ექსკურსიაზე..ბავშვობის ამბები გაახსენდა...რატომღაც სანდრო გაახსენდა მაგრამ ფიქრები უკუ ადგოო..ეგ იდიოტი რამ გამახსენა ახლაო..კარგი იყო სოფელში რა ჯობია სიმშვიდეს...უფფ..ლია ბებიას გამომცხვარ ხაჭაპურებს და წიწილას...1კვირა იყო გასული რაც იქ იყვნენ..მარიტა განსაკუთრებით მხიარული იყო..გამოპრანჭავდა ბავშვებს და დაატარებდა სამეზობლოს აცნობდა...მეზობლებიც ჩაკოცნიდნენ ბავშვებს..ზოგი რას აძლევდა ზოგი რას...მეზობლის ბიჭის დაბადების დღე იყო..მათეს და მარიტას იცნობდა დაპატიჟა ისინიც..მარიტამ უარი განაცხადა წასვლაზე მაგრამ მათემ დაითანხმა წამოდი გაერთობიო..მარიტაც წავიდა ერთი ორი ჭიქა დალია მაგრამ მაინც დაათრო...მეორე დილას თავი უსკდებოდა..აბაზანაში შევიდა...რომელიც მის ოთახში მდებარეობდა...კარგი მოწყობილი სახლი ქონდათ..აბა მათე ბატონი ნაკლებში აცხოვრებდა მის ბებიას და ბაბუას...ჰოდა თვალებ დახუჭული გამოვიდა სააბაზანოდან და ლოგინზე დაეხეთქა იმ წუთას..ისეთი პირსახოცი ქჰონდა შემოფარებული მკერდს და საჯდომს ძლივს უფარავდა...მერე თვალები ნელ-ნელა გაახილა და მეორე მხარეს გადაბრუნდა და ლოგინიდან კინაღამ გამოვარდა..ცისფერთვალებში ჩაიკარგა..რომელის ზუსტად მის წინ იყო...უყურებდა უყურებდა მერე კი ისევ უკან გადატრიალდა.ეგონა ეჩვენებოდა..
-ამ დილა უთენია ამ იდიოტის თვალებს რატომ ვხედავ ნეტა..
ფეხზე წამოდა და კარადისკენ წავიდა...ეგონა მოეჩვენა ამიტომ მოჩვენება ეგონა გაქრებოდა კიდეცც..კარადიდან საცვლები და სარაფანა გამოიღო..პირსახოცის მოძრობას აპირებდა რომ დაინახა სანდრო ისევე ლოგინზე იყო გაგორებული..დიახ სანდრო იყო..მაგრამ მარიტას ეგონა ეჩვენებოდა...რომ დაინახა კიდევ იქ იწვა წაიბუზღუნა და ახლოს მივიდა...ახლოდან უყურებდა..
-არადა ნამდვილს გავს..სიზმარში ვარ ნეტა?ჩაფქრებული ლაპარაკობდა მარიტა თავისთვის..სანდრო კი იღიმოდა,ხმას არ იღებდა..მერე ხელი შეახოო...
-ვაიმე ცოცხალი არსება ყოფილა....მათეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეე
მათე წამში გაჩნდა ოთახში..და სიცილი დაიწყო..
-რა გაყვირებს გოგოო?მოჩვენება დაინახე?
-მემგონი კი და არ ქრება..ნახე ჩემ ლოგინზე წევს..აუ სიზმარში ვარ ნეტა..თუ შენც ხედავ?
-სანდროზე მეუბნები?
-ხო..რა შენც ხედავ?
-ვაიმე ნუ გადამრევ..არ უნდა დამელევნებია გუშინ შენთვის...აბა არ ვხედავ ამხელა კაცს...თანაც ცოცალია...
-რააააა?უკან მიიხედა მარიტამ და მათეს უბწკინა...რას აკეთებს აქ?შენ სულ გადაიირიე?მე კიდე შიშველი ვარ ნახევრად....იცოდე მათე ეს თუ სპეციალურად შენ მომიწვეე.......
-არაფერი მომიწყვია მარტი..ძმაკაცები ჩამოვიდნენ დასასვენებლად...ნიკაც ააქა..რამე პრობლემა გაქ?
-არანაირი მაგრამ ეს ინდივიდი ჩემ ოთახში კერძოდ ჩემს ლოგინზე რასაკეთებს?
-ეგ თვითნ კითხე!უთხრა მათმ და კარები მოუხურა...მარიტა კი დარჩა სანდროსთან მარტო ოთახში..
-მაგ ინდივიდს შენი ნახვა უნდოდა!საწოლიდან წამოდგა სანდრო..
-ღმერთო გადამარჩინე..ეს იდიოტი რა ვერ მოვიშორე..
-მე მგულისხმობ?
-აბა ვინმე არის შენს გარდა ოთხში??თანაც იდიოტი?
სანდროს სიცილიანი სახე ახლა ირონიულმა მზერამ შეცვალა..მარიტას მიუახლოვდა..
-გაზრდილხარ...კერძოდ მკერდისკენ უყურებდა..
-უტაქტო!უთხრა მარიტამ და მკერდზე ხელი აიფარა...სანდრომ კი მანძილი გადალახა და ტუჩებზე ეძგერა მარიტას...ახლა აღარ აპირებდა მარიტა ამის მოთმენას..სულ დაავიწყდა პირსახოცი რომ ეკავა ხელებით,ორივე ხელი გაუშვა და სანდროს უჯიკა რომ გაწეულიყო,აი პირსახოცი კი იატაკზე ფორთხიალობდა,სანდროს წინ კი სულ შიშველი იდგა...სანდრომ აათვარიელა მარიტა..ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა..
-გავალ მე ჯობია ჩაიცვა..
მარიტა გახევებული იდგა და უნდოდა მომკვდარიყოო ისე შერცხვა...უცებ ჩაიცვა და ოთახიდან გავარდა...მათეს ოთახთან მივარდა..კარები დაკეტილი იყო..ჩამოიღო კინაღამ იმდენი აბრახუნა...ბოლოს მათემ კარები გააღო..მარიტა საყელოში წვდა..
-სულ ფეხებზე შენი ძმაკაცები რაა...გაგეფრთხილებიე თუ მოდიოდა ის უტაქტო,ხეპრე,იდიოტი,პირველყოფილი,უნამუსო,უსინდისო,მექალთანე არსება აქ და მე არ წამოვიდოდი!!!!!!!!!!!არ მაინტერესებს ან ის წავა საიდანაც მოვიდა ან მე წავალ!მათე თვალებს უბრიალებდა...მარიტა კი ლაქლაქს აგრძელებდა და არა და არ ჩუმდებოდა...
-კარგად გაიგონე ხო?ზუსტად ხუთი წუთი გაქ მონახო ის ვაჟბატონი და უთხრა რომ აქაურობა დატოვოს სასწრაფოდ!
-იცი მემგონი არა საჭირო მოძებნა...მათემ უთხრა და ძლივს იკავებდა თავს რომ არ ახარხარებულიყო..
-საჭიროა!თქვა და უკან შებრუნდა და ვიღაცას შეასკდა რომელიც კედელივით იდგა...წონასწორობა ვერ შეიკავა და სანდროს ძლიერ ხელებს რომ არ დაეჭირა ძირს იქნებოდა გაწოლილი...
დაბნეულმა წამოწია თავი სანდროს მკლავებიდან მაგრამ მერე გაახსენდა რა ხდებოდა და უცებ დაასერიოზულა სახე..სანდროს ხელები მოიშორა და მიუბრუნდა.
-ძალიანაც კარგი აქ თუ იყავი და გესმოდა ყველაფერი დროის დაკარგვა აღარ იქნება საჭირო!ბარგს შენით ჩაალაგებ თუ მე ჩაგილაგო?ან იქნებ არც გაქ ამოლაგებული...ნუ ფეხებზე რა ეგ რაც აქ აღარ დამხვდე იცოდე!შეუბღვირა და უკანალის ქნევით მისი ოთახისკენ წაბრძანდა ქალბატონი მარიტა. სანდრო და მათე კი ოთახში შევიდნენ,მეთე სანდროს მოუბრუნდა.
-შენც კაი ხულიგანი ხარ!რატო არ მითხარი აქ თუ იყო მთელი ოჯახი?ესა ძმაკაცები ვიქნებით მარტო და გავერთობით ჩვენ პონტშიო?
-ოჰოო...რავიცი რო გითხარი აქაა მარიტაც თქო კი შეუვარდი შიშველ გოგოს ოთახში და!
-რაღა გოგო დაბერდა!
-შენთვის არამგონია დაბერებულიყოს სანდრიკ..
-ეგ რას ნიშნავს?
-იმას ნიშნავს რომ ისევ გიყვარს როგორც ადრე!
-ადრე?როდის მიყვარდა ვაბშე?
-კაი კაი როგორც გინდა!არ მაქ შენი თავი გადი ოთახიდან..ჯერ იმ ქაჯმა არ დამაძინა დილას ,მერე კი არ დამაძინა,ახლა შენ წამიკიდე ცეცხლი!გადი და მოგვარდით მე არ გამაღვიძო!ნიკა მარტოა თან გადიი ახლა..
სანდრო მის კუთნილ ოთახში შევიდა და ბარგი ამოალაგა..არსად წასვლას აპირებდა მეთ საქმე არ ქონდა..
მარიტა კი ოთახში იყო წამოკოტრიალებული საწოლზე და კმაყოფილად იღიმოდა,მერე გაახსენდა ძველი წლები,მოსწავლეობის პერიოდი...თითქოს 2დღის უკან მოხდა ეს ყველაფერი...უკან უკან მიდიოდა.. მარიამის ამბავთანაც მივიდა მაგრამ თავი გააქნია და ფეხზე წამოდგა..აღარ უნდოდა ამაზე ფიქრი..ქვემოთ ჩავიდა ვახშამზე..ყველა მაგიდასთან იჯდა..ნიკაც..ანუ წაბრძანდა ვაჟბატონი და ნიკა დატოვა..ძალიანაც კარგი..მაგრამ გული დაწყდა..გაუხარდა მისი ნახვა..მაგრამ რა ხისთავიანია ამას აღიარებს?არა!ჰოდა გაკრეჭილი დაჯდა სუფრაზე..დაიკო და ძამიკო ჩაკოცნა..ჭამას იწყებდა კარებში სანდრო რომ გამოჩნდა..ტელეფონი ჩაიდო ჯიბეში.იქ მსხდომებს გაუღიმა და თვითონაც დაჯდა სუფრაზე..მარიტა სიბრაზისაგან გაწითლა,გამწვანა გალურჯდა,კინაღამ აფეთქდა..მათეს გახედა გაცოფებული სახით და მაგიდიდან ადგა..უცებ აირბინა კიბები და იმხელაზე მიარახუნა კარები ქვემოთ შეეშინდათ..მერე კი კარების გადაკეტვის ხმა იყო...ლოგინზე წამოწვა და სიბრაზისგან დაბრდღვა თეთრეული კინაღამ...მერე ერთმა აზრმა გაუელვა თავში...მაგრამ უკვე გვიან იყო..ხვალ დარეკავდა...ესეცასე ლოგინში შეწვა და დაძინება სცადა მაგრამ შიოდა მთელი დღე არაფერი ეჭამა..ღამის სამი საათი იქნებოდა რომ გაეღვიძა,კარები ჩუმად გააღო და ფეხაკრეფით ჩავიდა ქვემოთ..შუქები არ აუნთია,ბრეტელებიანი გამჭირვალე მაისური და მოკლე შორტები ეცვა..მისაღები გაიარა და სამზარეულოში შევიდა,მაცივართან მივიდა და რძე გამოიღო,გიჟდებოდა ბავშვობიდან რძეზე..დიდ ჭიქაში დაისხა და სხვამდა,კარადებისკენ იყო სახით მიბრუნებული,მკლავებით დაყდნობილი იყო და უკანალი გაბზეკილი ჰქონდა უკან,ცალ ხელში ტელეფონი ეკავა და სიახლეებს ათვარიელებდა..მერე ტელეფონი იქვე დადო,გასწორდა და რძის ქილა და ჭიქა ხელში აიღო,შეტრიალდა და...სანდრო იდგა მის უკან..
-ააააააა...ვაიმეეეეე....უცებ მოულოდნელობისაგან ხელიდან რძე გაუვარდა და ძირს დაიღვარა მის ფეხებთან..წონასწორობა ვერ შეინარჩუნა და ძირს გაიშოტა,მანამდე ალექსანდრეს ჩაავლო ხელი,უკვე რძის ღვარი მის ფეხებთანაც იყო მისული და ისიც ასრიალდა და მარიტას ზემოდან აღმოჩნდა..მარიტა კიდე რძეში ცურავდა..თანაც ცივ რძეში..თვალები დახუჭა.
-ახლა რომ შემეძლოს ჩემი ხელით გამოგჭრიდი კისერს!
-ჰო?მერე რა გიშლის ხელს?აი იქ დევს დანების კომპლეკტი..
-რამიშლის?200კილოანია ვეშაპი მაწევს ზემოდან და ვერც ხვდება ისეთი თვინნაკლულია რომ გავიჭყინე და ადგეს! და არ ვაპირებ დარჩენილი წლები ციხეში გავატარო ვიღაც იდიოტის მკვლელობის გამო!
სანდრო წამოდგა და მარიტასაც გაუწია ხელი წამოსაყენებლად მაგრამ მარიტამ არ მოაკიდებინა ხელი..უკან მიიწია კარადისათვის რომ მოეკიდა ხელი,სულ დაავიწყდა ნამსხვრევები რომ ეყარა ძირს და ერთიანად ხელიც,ფეხიც და ზურგიც გაიჭრა..განსაკუთრებით ზურგი ტკიოდა..ნამსხვრევი კანში ქონდა..ბოლოს წამოდგა..სანდრო მივარდა.
-მარიტა...სისხლი მოგდის სულ!
-ხელი გამიშვი და გადი!
-არა!
-სასწრაფოდ სანამ გავაღვიძე ყველა!
სანდრომ აღარაფერი თქვა იქვე დადგა და უყურებდა მარიტას..მარიტა კიდე გულში სანდროს ლანძღავდა რომ ასე ტკიოდა ყველაფერი..დიდი ნამსხვრევები იატაკიდან აბოჭა და ნაგავში ჩაუშვა,მერე იქაურობა მოწმინა და უსაფრთხოების მიზნით ხელის პატარა პილასოსით ნამსხვრევები სადაც შეიძლებოდა დარჩენილიყო აიღო...ნაგავში ჩაყარა..ბოლოს ხელი ზურგს უკან წაიღო და ნამსხვრევი გამოქაჩა რომელიც არც ისე ღრმად მაგრამ მაინც ჰქონდა შესობილი..ტელეფონს ხელი დაავლო და ოთახისაკენ წავიდა...არ აინტერესებდა რომ სისხლი დიოდა...ციოდა...სველი ტანსაცმელი ტანზე ჰქონდა მიკრული და ყველაფერი უჩანდა..აბაზანაში შევარდა..სანდრო კი იქ იდგა გამოშტერებული მემგონი ისევ...მარიტამ დიდხანს დაყო სააბაზანოში...რომ გამოვიდა ჭრილობები დაიმუშავა და ლოგინში შეწვა,წელი ტკიოდა ამიტომ მუცელზე დაწვა..უკვე თენდებოდა მაგრამ ეძინებოდა..თან არც უჭამია...კარების გაღების ხმამ გააღვიძა,უცებ წამოყო თავი ლოგინიდან და კარებში მდგარი სანდრო დაინახა..საჭმელები ჰქონდა ლანგარზე....
-აუუ რომელი საათიაა...ტელეფონი მოძებნა..4საათი ყოფილა მალადეც მე..თავისთვის ლაპარაკობდა მერე კი სანდროს მოუბრუნდა..
-აქ რაგინდა?
-მაინტერესებდა როგორ იყავი და ეს გამომატანა ანიტამ არ უჭამია არაფერი ეშივებაო!
მარიტა ლოგინიდან ძლივს წამოდგა,კარებში მდგარ სანდროს გაუღიმა.
-კარგად ვარ როგორც ხედავ!ხელიდან ლანგარი გამოდღლიზა და კარები ცხვირ წინ მიუხურა..მერე კი გადაკეტა.საჭმელიც მიირთვა,წვენიც დააყოლა,მერ ელანგარი გვერდზე გადადო,სააბაზანოში შევიდა და ხელპირი დაიბანა მერე კი ისევ ლოგინში შეგორდა..დღეისთვის რაც ქონდა დაგეგმილი ხვალისათვის გადადო..ისევ დაიძინა ყველაფერი ტკიოდა და რომც გაღვიძებოდა ადგომა შეეზარებოდა..ბიჭები არ ჩანდნენ..მდინარეზე იყვნენ..სანდრო წუხდა რომ მარიტა დააშავა..არადა არც ნდომებია..არ დაეზინა და მისაღებში იჯდა მარიტა რომ ჩამოვიდა..მერე დააინტერესა რას აკეთებდა და უკან მიყვა..მარიტამ ვერც შეამჩნია სანდრო..სანდროს კი ეგონა რომ იცოდა მარიტამ მის უკან რომ იყო და წაკბენდა რამით..მაგრამ....ჰოდაა გათენდა..მარიტამ გაახილა თვალები თუ არა გაეღიმა და ტელეფონს წვა იმ წამსვე..
-ალოო...გაისმა გოგონას ხმა..აშკარად ეძინა..
-ნიაააააჩკაა ჰელოოოუ..ჰაუ არ იუ?
-ვაიმე მოგკლავ!ვერ გადამირჩები!რას გამაღვიძე აუუუუუუუუ!!!
-ჩუ გოგო!რაიყო რას გამიხვრიტე ყურის ბარაბანი მეც ახლა გავიღვიძე..მითხარი ერთი სადა ხარ?ჩამოდი ბათუმიდან?
-კი ორი დღეა..
-მერე ვერ დამირეკავ!
-დაღლილი ვიყავი და მეძინა...
-ბომბა ამბავი მაქვს..
-აბა თვქი..მომაბეზრებლად ჩაილაპარაკა ნიამ..მართლა ეძინებოდა..
-ჰო კაი კაი..არ გაინტერესებს შენ როგორც უყურებ...მიდი დაიძინე..ისე სანდრო და მისი სიმპაწიური ძმაკაცი რო იყო ნიკა აქ არიან..აბა პაკა..ვითომ თიშავდა ტელეფონს ნიას ყვირილი რომ გაიგონა და გულში გაიცინა.
-სანდრო?????ვინ სანდრო გოგო ხომერიკი?არგადამრიოო გავგიჟდები..შენ სახლში რამ გადმოაგდო..და ნიკა...მე რო მომწონდა...ვაიმე მოვდივარ ახლავე..ზუსტი მისამართი მომწერე..
-ამას ქვია გამოფხიზლება..მოკლედ რაშია საქმე ახლა მომისმინე კარგად.....
მერე მარიტამ რაღაცა უთხრა ნიას მისი ახალი გეგმის შესახებ...ნიაც დათანხმა გაუჩენარს გაგიჩენო...ოღონდ შენ ნიკასთან მიჩალიჩე რამეო...მარიტა ძალიან კმაყოფილი იყო..ფეხზე წამოვარდა..აღარ ტკიოდა იმდენად ჭრილობები..აბაზანაში შევიდა და შხაპი მიიღო..მერე ერთი-ერთი ლამაზი კაბა და ფეხზე კეტები მოირგო..თმები გაიშალა,ტუჩსაცხი წაისვა და ქვედა სართულზე სულ ფრენა-ფრენით ჩავიდა..ღიმილით მიესალმა ყველად...
-ჩემი პონჩიკები..მომენატრეთ მე თქვენ..ჩაკოცნა ლილე და დაჩი..
-სად იყავი მალიტუნა?კითხა პატარა ლილემ.პატარაობაში მალიტუნას უძახოდა და დღემდე ასე უძახის მიყუხედავად იმისა რომ იცის მარიტა ქვია მის დიდი დაიკოს.
-საქმეები მქონდა პაწაწუნა.
-ოო დიდი გოგო ვარ მე უკვე!სკოლაში შევალთ მე და დაჩი.
-ჩემი დიდი ბავშვები..სანდრო ამ სანახაობას უყურებდა..აინტერესებდა ასე მხიარული და ბედნიერი რატომ იყო მარიტა,უფროსწორად მიზეზი რა იყო..მათემაც არ დააყოვნა..
-მარტი ასხივებ ისეთი ლამაზი ხარ!რახდება საქმრო უნდა გაგვაცნო?მაგას გვიმალავდი?
-რა ხუმარა ხარ მათუნა!არ ბერდები რა!სულ ასეთი ლამაზი არ ვარ?!
-კი მე იმის თქმა მინდოდა რომ ახლა ულამაზესი ხარ..
მარიტამ აღარაფერი უთხრა ისაუზმა..მერე ბებიას და დედას მიეხმარა მაგიდის ალაგებაში...ანიტას და საბას საქმეები ჰქონდათ ამიტომ უკან უნდა დაბრუნებულიყვნენ..რაც შეეხება ბავშვებს ისინიც წაიყვანეს..მარიტამ ბევრი ეხვეწა დატოვეო მაგრამ ანიტამ ეს უთხრა.
-შვილო..5წელია არ მოშორებულხარ ბავშვებს..არ დაგისვენებია..თან ის ბიჭი მემგონი ის სანდროა..შენც დაისვენე..გვაღირსე შვილიშვილები...ბოლოს წაკბინა დედამ შვილი.
-რაჯიგარი მყავხარ როიცოდე...ახლა ნია მოვა..თან მარტო არა...
-ოხ რა გველი ხარ!ჩემი შვილი ხარ რა..კაი წავედით აბა ჩვენნ..მარიტა დაემშვიდობა მშობლებს და დაიკოს და ძამიკოს დაიქვე მოკალათდა ეზოში ბიჭებთან ერთად.ცქმუტავდა,ადგილზე ვეღარ ჩერდებოდა...თან აზვიადებდა კიდეც სანდროსთვის უფრო შესამჩნევი რომ ყოფილიყო..1საათი არ იქნებოდა გასული მანქანა რომ გაჩრდა ჭიშკართან.
-ეს ვინა ტო?ჩვენთანა?იკითხა ნიკამ.
-რავიცი ბიჯო მე არავინ დამიპატიჟებია..მარიტას გადახედა..სანდრო დუმდა..მარიტა ფეხზე წამოდგა და კარებისაკენ გაქანდა...ეზოში ნია შემოვიდა და მას მოეხვიაა.სანდრომ ამოისუნთქა კიდე კაი ვინმე ბიჭია არაო..ანუ ნიას მოსვლა უხაროდა..ნიკას კიდე ყბა ჩამოვარდა ნია რომ დაინახა აქ...არ იცოდა მარიტას დაქალი თუ იყო..სანდროს მიაკითხა ერთხელ სკოლაში და იქ დაინახა და მოეწონა..არც სანდროსთვი უთქვია თორე ხომ ეტყოდა ჩემი კლასელიაო..მარიტაზეც იცოდა და მათე და ნიკა ერთად ჩალიჩობდნენ მათ ერთად ყოფნას..კაი შევეშვათ ამგენს..რომ ეგონათ ბიჭებს კარები დაიკეტებოდა დიდი დათუნია გამოჩნდა..მერე თაიგული და მარიტას კივილი,ვიღცა ბიჭის სხეულზე იყო აკრული..ეს ბიჭი რატი იყო...ესეც მათი მზაკვრული გეგმა..მარიტა საოცრად გაბრაზდა სანდრო რომ დაინახა..მაგრამ გადაწყვიტა სამაგიერო გადაეხადა და გაემწარებია..მან ხომ არ იცოდა ის გოგოს ამბავი მოგონილი რომ იყო..მაგაზეც გაბრაზებული იყო..კიდე 18 წლის გოგონასავით იქცეოდა რომელიც შეყვარებულს აეჭვიანებს მაგრამ რა ქნას...ჰოდა ნიასაც ზუსტად მაგიტო დაურეკა,თან რეზიკუნას წამოყვანაც თხოვდა და გეგმაც გაააცნო რომ რეზის მის შეყვარეულად უნდა გაეცნო თავი,ამაზე იქეთ ანი ძლივს დაკერეს..ანი რეზის შეყვარებულია..ჰოდა ასე დგანან გადახვეულები ეზოში და ორივე კვდება სიცილით მაგრამ არ იმჩნევს..ყველანი ბიჭებთან მივიდნენ..
-რეზიკუნა წავედი მ ყვავილებს ჩავდებ წყალში არ დაჭკნეს თქვენ კი გაიცანით ერთმანეთ..მარიტა სახლში შევარდა..
მათე წამოდგა.
-მე მათე ვარ მარიტას ბიძაშვილი..შენ?
-მე რატი..მარიტას შეყვარებული.
დადადადამ სიტუაცია დაიძაბა..ყველა ერთმანეთს უყურებდა..
-ჰო?არვიცოდი რატომღაც შენს არსებობაზე.
-ჰოო...ვმალავდით ურთიერთობას.
-ნია ტო რამდენიხანია არმინახიხარ როგორ გაზდილხარ..სანდრო ნიას მოეხვა..მერე რეზის ჩამოართვა ხელი...
-სანდრო.
-რეზი.
-სასიამოვნოა ძმა.ირონიული მზერით უყურებდა სანდრო..
ნიკას და ნიას გაცნობის მომენტი იყო შოკი..ერთმანეთს ანიმაციური ფილმის გმირებივით უყურებდნენ,ნიკამ ხელი ჩამოართვა,მერე ერთმანეთს ეკრიჭებოდნენ და ხელებს აქანავებდნენ..მერე ისევ ნიამ მოიფიქრა ხელის გაშვება..ნიკამ რეზიც გაიცნო..მათეს კი იცნობდა ნია..
-ბიძიი დაბერებულხარ!გაეკრიჭა.
-მომენატრე ალაჯო..
სანდრო იქიდან გაუძურწა და მარიტასთან მივიდა..მარიტა ვაზაში ალაგებდა ყვავილებს..
-შეყვარებული არა?
-ბატონო?
-შენ და რეზი ერთად ხართ თქო?
-ხო რაიყო?პრობლემა გაქ?
-არა არანაირია!ოთახიდან გავიდა და კარებს მუჭი მიარტყა..მერე ტელეფონზე დაურეკეს და ლაპარაკობდა..მარიტამ კი კმაყოფილმა ყვავილების წყალში ჩაწყობა გააგრძელა.
ნია და ბიჭები კი გარეთ იჯდნენ და ირონიულ მზერით უყურებდნენ რეზის..ნია სანდროს უყურებდა..
-შევიდა...იოო..იქ წავაახლა ერთი ამბები..ჩაკარი რეზიკუნა..რეზიმ და ნიამ ერთმანეთს ხელები მიარტყეს..მათე და ნიკა გაოცებული უყურებდნენ..
-მოიწიეთ ახლოს არ გაიგონონ მალე მალე სანამ მოვლენ!
-რახდება ნია?
-მოკლედ...რეზი არა მარიტას შეყვარებული..სანდროს გასაჯავრებლადა აქ...არც მარიტა აღიარებს რომ უყვარს სანდრო...ათასი სისულელე მითხრა მეზიზღება და ვერ ვიტან აქ როა და იქნებ წავიდეს რომ გაიგებს შეყვარებული მყავსო მაგარმა მე ხომ ვიცი საეჭვიანოდ რომ უნდა ეს ამბები..სანდროც არანაკლებია არც ეგ აღიარებს რომ მოკვდეს რომ მარიტა უყვარს..
-უჰ მომეშვა გულზე ცოტა..გაიღიმა მათემ და რეზის მხარზე დაკრა ხელი..კიდე კაი მართლა შენ არ ხარ მისი შეყვარებული.
-რას მიწუნებ ძმა?
-არაფერს კაცო...გაეკრიჭა მათეე.მარა ხო ხვდები სანდროსთან ჩვენც მაგას ვჩალიჩობთ და შენ გავირთულებდი საქმეს..ნია შენ გვაკლდი აშკარად..დაჭამეს ერთმანეთი..2დღა მემგონი ოთახშია..
-ნია რას გვთავაზობ?ახლა რეზიმ დაუსვა შეკითხვა ნია..
-მოკლედ ჩემი გეგმა ასეთია......
-მაგარია ეეე...სანდრო გაგიჟდება..წამოიძახა ნიკამ..
-რატო გავგიჟდები ნიკუშ?ან რა არის მაგარი?
-ჰმმ...რა არის მაგარი და ახლა ჩვენ მივდივართ მთაში...პიკნიკს მოვაწყობთ რაა..იქ მდინარეცა და მოკლედ გავერთობით...აბა ავეხვეტეთ და მოვემზადოთ.
-და მე რატო გავბრაზდები?
-აუ რა ჩაჯინებები იცი რა!ვახ ჩემი!მიტო გაბრაზდები რო შემ მოგიწევს საჭმელის წამოღება!საიდანღაც მოთხარა ნიკამ.
-შანსი არა!იმ ქალოჩკა სუნკებით მე საჭმელს არ წამოვიღებ!
მალე უკან მომავალი მარიტაც გამოჩნდა..იბღვირებოდა რეზი რომ დაინახა ფართოდ გაიღიმა და მისკენ წავიდა..ბიჭები წამოდგნენ ფეხზე და იქაურობას გაეცალნენ..
-ეე რახდება?
-წამო ოთახში წავიდეთ სიყვარულო და მე გეტყვი!თან მოვემზადებით.
-კარგი რეზ..
სანდროს დაბერილი ხელები არ გამორჩენია მარიტას მხედველობიდან და გულში ზეიმობდა..ოთახში შევარდა და რეზიც უკან მიიყოლა..კარები ჩაკეტა და ეცა..კითხვები დააყარა..
-ვაიმე რამოხდა მალე მალეეე..
-რაუნდა მომხდარიყო სულელო..მომენატრე!
-ოო მეც მარა მითხარი სანდროს რეაქცია რაქნა?
-და შენ გძულს?
-ჰო!
-ნუ იტყუები თორე მივალ და ვეტყვი ტყუილა ეჭვიანობ არა მარიტა ჩემი შეყვარბეული თქო!
-ვაიმე ხო კაი..მომწონს ცოტა..სულ ცოტა..
-მოგწონს?თუ გიყვარს?
-ვაიმე მეტყვი ახლა?
-ჰო კაი კაი...გაბრაზდა..მაგრამ არ შეიმჩნია..ხელი რომ ჩამომართვა მომაძრო კინაღამ..მერე შიგნით შემოვიდა და შენ მითხარი რამოხდა?
-ოო არაფერი შენზე მკითხა ერთად ხართო?და მეთქი ხო რაიყო პრობლემა გაქ თქო?და არა არანაირიო და გამოვიდა მერე გარეთ და კარებზე ხელიმიარტყა..ეტკინა ნეტა?
-შეხედე!რას ნერვიულობ თუ ცოტა სულ ცოტა მოგწონს?გიყვარს!სანამ არ აღიარებ არ დაგეხმარები!
-ოუუ რეზზზ..
-მარიტა!ვეტყვი იცოდე!
-ხო კაი მიყვარს!
-აი ასე..ახლა მოვემზადოთ.
ბიჭები ეზოში იყვნენ სამივე დ აუცდიდნენ მარიტას,რეზის და ნიას..სანდროს სადაცა აფეთქდებოდა.გულში ათას საზიზღრობას ფიქრობდა და რეზის გაგლეჯვა უნდოდა,ბოლოს ვერ მოითმინა..
-რასაკეთებენ ამდენხანს?!!ვერ მოისიყვარულეს ნეტა?
-შენ რაგაღელვებს ერთი?!მათმ შეუღრინა!ვერ იტან ადამიანები ბედნიერები რომ არიან?
-კი..მარა..ანუ..
-რას ბოდიალობ ერთი?ძმები ვართ ერთად მოვდივართ,რა ვერ ამოღერღე რომ გიყვარს.ნიკა ჩაერთო საუბარში..
-არ მიყვარს!არ იტეხდა თავისას სანდრო.
-მაშინ რატომ ეჭვიანობ?!მათემ შეუტია სანდრიკას.
-არ ვეჭვიანობ საიდან მოიტანეთ!
სახლიდან გამომავალი რეზი და მარიტა გამოჩნდა ერთმანეთზე ჩახუტებულები..
-უყურებ?რო უყურებ სიბრაზისაგან სადაცა აფეთქდები..აგრძელებდა მათე.
-ძმაო თუ გვეტყვი რომ გიყვარს დაგეხმარებით!რეზის გავიდებთ ფეხ ქვეშ და გადავაყვარებიებთ კიდე მარიტას,ოღონდ შენ თქვი!
-მიყვარს ვა!და რეზის მიხჩობა მინდება ასე რო უყურებ..კბილებში გამოცრა და მოახლოებულ წყვილს გაუღიმა..
-მაშინ ეგ საქმე ჩვენზეა..გადაუჩურჩულა მათემ..
-რას ჩურჩულობთ თქვენ მანდ?მარიტა ჩაეძიაა..
-რა კარგი წყვია თქო იმას ვეუბნებოდით ერთმანეთს..საოცრად უხდებით ერთმანეთს..ნიკამ წამოყო თავი..
-მადლობა ნიკუშ.მარიტამ გაუღიმა.
-მადლობა ძმა.რეზიმაც მადლობა გადაუხადა.
-აბა წავიდეთ?საუბარში სანდრო ჩაერთო.
-ნია მოვიდეს და..
-ეგ სადა კიდე..ნიკა აბუზღუნდა..ნიაც გამოჩნდა ერთი დიდი ჩანთა მოქონდა...ძლივს მოათრევდა..
-რაგიდევს ამ ჩანთაში ტო?შეეკითხა მოახლოებულ ნიას ნიკა.კაცი მოკალი და მოგყავს მთაზე დასამარხად?თუ უნდა გვაჭამო?
-ხუმარა..ირონიულად გაუღიმა ნიამ..ტანსაცმელებია და საჭმელები.
-ტანსაცმელები მთაზე რათ გინდა?ან საჭმელი?ხომ არის გამზადებული ერთ დიდი ჩანთაში რომელიც სანდრიკომ უნდა წამოიღოს!ხო სან?გაენაზა სანდროს ნიკა..
-რასქვია რათ მინდა რომ დავისვარო?!ხომ უნდა გამოვიცვალო..ან რო ვიბანავებთ რომ შემცივდეს,საჭმელი კიდე იმიტოა რომ აქაური საჭმელი გამასუქებს.
-აუ ეს რა სვეცკი ვინმეა.ჰე წავიდეთ.ნიკამ თქვა.ნიამ კიდე მარიტას თვალი ჩაუკრა.მერე ახლოს მიიწია..
-შეხედე სვეცკი ვგონივარ..იცოდე ამ ჩანთის წამოთრევა მე რო მომიხდეს მოგკლავ..აიჩემე წამოგიღებსო ხოდა ვნახოთ.
ყველანი გაუდგნენ გზას..არც ერთმა მხარემ არ იცოდა რას უმზადებდნენ მეგობრები..შუა გზაში იყვნენ ნიკამ რო დაიწყო.
-სანდრო ბიჭო მთაში აღარ დაიჭერს რო ავალთ და არ დაურეკია ჯერ ?
-აუ ეგ კაი გამახსენე მოიცა ვნახო..ჩანთა ძირს დადო და ტელეფონი ამოიღო..
-აუ ეს ჩემი ტელეფონი არა ტო...ჩემი ბუდე უკეთია მარა მათე შენია..
-აუუ მევასა ეგ ბუდე და დილას გაუკეთე...სულ არ მიფიქრია..
-კაი დაიკიდე..მომეცი ჩემი ტელეფონი..
-არ მაქ..
-როგორ არ გაქ?
-დამჯდარი იყო და სახლში დავტოვე რავიცოდი შენი თუ იყო..
-ვახ ჩემი...უნდა მივბრუნდე უეჭველი.
-ოო წამოდი ახლა ასეთი რა ზარია რომ ვერ მოიცდის..ნიამ დაიწყო წუწუნი..მარიტა ხმას არ იღებდა..
-არა არა უნდა მივბრუნდე უეჭველი და წამოვიღო..თან დასატენია..მოკლედ წადით თქვენ და დაგეწევით.
-კაი ძმაო..
სანდრო დაბრუნდა სხვებმა გზა გააგრძელეს.
-ასეთი მნიშვნელოვანი რა იყო ერთი რომ აღარ წამოვიდა?დასვა კითხვა ნიამ..კი იცოდა მაგრამ მარიტასაც ხომ უნდა გაეგო..
-აუ 1წელია ვიღაცა ტიპს კერავს რო ინვესტიცია ერთად ჩადონ და ძლივს დაითანხმა და დღეს უნდა დაერეკა იმას და დაეზუსტებინა ყველაფერი და რაპონტია ხო ხვდებით..
-ჰო როგორ არა..მარიტამ თქვა ირონიულად..
ნახევარი გზა გავლილი ჰქონდათ მარიტა ნიამ რომ გააჩერა..
-ბიჭობო წადით თქვენ ჩვენ დაგეწევით.ჩანთა ნიკას შეაჩჩა..ნიკამაც გამოართვა იმ წამსვე და გაუკვირდა მარიტას.
-არ დაიკარგოთ გოგოებო!
-არა კაცო..
-რაიყო გოგო რატო არმივყვებით?
-აუ საჭირო ოთახი მინდა ვეღარ ვითმენ..იქით გავალ სადმე ბუჩქებში და ვიზამ დამიცადე აქ რა..
-ხო კაი მიდი მალე..
გავიდა 5წუთი..ნია არ ჩანდა..
-ნიააა...
ხმა არავინ გაცა..
-ნიაააააააა!
კიდე არავინ გაცა ხმა..იქითკენ წავიდა სადაც ნია ეგულებოდა მაგრამ ვერ ნახა..მერე აქეთ იქეთ ბოდიალი დაიწყო და დაიკარგა..ირგვლივ სულ ტყე იყო..ბილიკი არსად ჩანდა..შეეშინდა და ყვირილი დაიწყო სახელების..
-ნიააააააააა!!!
-მათე!!!!!!!!!
-ნიკა!!!!!
-რეზი!!!!
-დამეხმარეთ ვინმემ!!!!!!!!
გზა ვერ გააგნო..ძირს დაჯდა და ტირილი დაიწყო..ფაჩუნი რომ გაიგონა და უცებ წამოვარდა ფეხზე და ხელში იქვე დაგდებული ჯოხი აიღო..საიდანღაც სანდრო გამოვარდა...
სანდრო სახლში დაბრუნდა თუ არა ტელეფონი შეაერთა და უცდიდა როდის ჩაირთვებოდა..ჩაირთო თუ არა იმწუთში მოვიდა დანარეკები,თვითონ გადარეკა მაგრამ არვინ უპასუხა..მერე მის მდივანს დაურეკა,მდივანმა კი უთხრა რომ კლიენტებმა უკვე დატოვეს ქვეყანა და უარი განაცხადეს ასეთ უპასუხისმგებლო ადამიანთან კონტრაკტზე..სანდრომ ერთი კარგად შეიკურთხა და ტელეფონი მოისროლა...ისე მოეშალა ნერვები სულ აღარ აპირებდა წასვლას მაგრამ ბოლოს წავიდა მაინც..წარბებ შეჭმუხნილი მიაბიჯებდა ტყეში მარიტას ყვირილი რომ გაიგონა და იმ წუთას მისკენ წავიდა..შეშინებული მარიტა დაინახა,რომელიც თრთოდა..იმ წუთას მივარდა.
-მარიტა რა მოგივიდა?
მარიტა ხმას არ იღებდა..
-მარიტა!
ბოლოს მოვიდა გონზე..ხელები გააშვებინა და ფეხზე წამოდგა და უბღვერდა.
-რასაკეთებ აქ მარიტა?
-არაფერს!მივდიოდი!
-ჰო?და რატო ტირიხარ?ან ბუჩქებში რატომ იჯექი და ყვიროდი?კარგი წავალ მაშინ მე..
უცდიდა მარიტა რამეს როდის ეტყოდა მაგრმა რომ დაინახა დუმდა ზურგი აქცია და წავიდა..მარიტამ მუჭები შეკუმშა და დაიზმუილა..
-მოიცადე!
სანდროს რეაქცია არ ქონია.
-სანდრო მოიცადე!დაუძახა და უკან აედევნა,ხელზე ხელი მოკიდა და შემოატრიალა.
-რაგინდა მარიტა?
-მე...დაბნეული უყურებდა მარიტა.
-რა შენ?
-დავიკარგე ვახ!დამავალებ აქიდან თუ გამიყვან!
-იქნებ გეთხოვა უხეშობის გარეშე!რადაგიშავე მარიტა?
-არაფერი რა უნდა დაგეშავებინა!
-აბა რატომ მექცევი ეგრე?!
-ახლა არა რა გამიყვანე აქიდან გევედრები!დაგიოქებ თუ გინდა!
-არმინდა წავიდეთ.მხოლოდ ეს თქვა და წინ წავიდა..მარიტა კიდევ უკან მიყვებოდა დასჯილი ბავშვივით.
ნია ბიჭებს დაეწია..სულ ქოშინებდა..ნიკამ კი ჩანთა შეაჩეჩ ხელში.
-ვირი!
-მე მითხარი რამე მათხოჯო?
-ვაიმე აჰაჰჰაჰაჰ...სიცილი დაიწყო ნუცამ.
-რაგაცინებს?
-მათხოჯი სად მოიფიქრე!ენა ამოსაწყვეტო.
-რას მწყევლი გოგო!
-არ მაქ შენი თავი!გამოვა ვითომ მათეს გადახედა..ჰაა?რას დუმხართ?რატიკო?
-თუ არ დაჭამეს ერთმანეთი კი!
დანიშნულების ადგილას მივიდნენ და სუფრა გაშალეს..მალე სანდორც გამოჩნდა,უკან მარიტა მოყვებოდა..
გაბრაზებული მარიტა ნიას მივარდა.
-ვერ გადამირჩები!სახლში მივალთ ჩვენ იცოდე!
-აუუმარიტა რაიყო ვახ!გეყოს თორე მე ვეტყვი შენს მაგივრად რომ გიყვარს!
-ენა!გაიგონებს..
მარიტა რეზისკენ წავიდა და ჩაეხუტა..სანდორს არ გამორჩენია ეს მხედველობიდან..მათეს და ნიკას მიუახლოვდა.
-თქვენი ხელი ურევია ამაში?არშეგეცოდათ გოგო მარტო რო დატოვეთ ტყეში?ნადირი ან რამე რომ გამოვარდნილიყო და დაეგლიჯა?
-არა კაცო..ჩვენრა შუაში ვართ.
-მალადეც ძმებო.აჰა ნახე როგორ ეხუტება.თქვენი მოგვარებული საქმე რა იქნა.ვსიო ძმაო ეგ გოგო აღარ მიხსენოთ.
მარიტა რეზის ეხუტებოდა,იღიმოდა თან ელაპრაკებოდა რეზის.
-რეზიკუნა თუ არ გინდა წყალში გისროლო მითხარი რო ამაში შენი ხელი არ ურევია.
-რაში საყვარელო?
-არმჯერა!შენც?ყველამ იცოდით!თქვენ თუ ხმა გაგცეთ!რეზის იმხელაზე უბწკინა რეზიმ წამოიკივლა და ყველამ მას გახედა.
-აუ მეტკინა ტო ცოტა ნელა!
-ხმა შენ!
გაბუსხული წავიდა და ერთ-ერთი ხის ძირში დაჯდა..მიახლოებას ვერ ბედავდნენ..თუ გაბრაზდა მტრისას..მდინარეში ბანაობდნენ ყველა,ერთობოდნენ მარიტა კი იჯდა მოწყენილი და გაბრაზებული.მხარზე შეხება იგრძნო.სანდრო იყო.
-რაგინდა აქ?
-იმედია არ ფიქრობ რომ ამ ყველაფერში ჩემი ხელი ურევია!
-არც გამიკვირდება რომ ერიოს.
-კარგი რა..მასე მიცნობ?
-მშვენივრად გიცნობ!შენ ის ადამიანი ხარ სიყვარულს ერთს რომ ეფიცები,მერე ივიწყებ და ტოვებ მარტო,იქნებ ენატრებოდი იმ ადამიანს ვინც ასე მიატოვე?!და სხვაში გაცვალე!
-მარიტა მე არ..
-არმაინტერესებს არაფერი თქვა!
მარიტა ფეხზე წამოდა და ტყისაკენ წავიდა.
-ამდენი ხნის შემდეგ კიდევ?მარიტმა ეს გაიგონა და უკან შემოტრიალდა.
-კი!სანდრო უცებ შემოტრიალდა და თვალებში უყურებდა მარიტას..მერე მარიტა წავიდა..მდინარიდან რომ ამოვიდნენბავშვები სანდროსთან მივიდნენ..
-მარიტა სადა ტო?მათემ კითხა.
-მე რავიცი..
-ერთად არ იყავით წეღან?
-მერე წავიდა!მე მისი ძიძა ვარ?
-ოოო კაი რა ძმაო არ დაიკარგოს კიდე.
-წამო წავიდეთ თორე აღარასოდეს გამცემს ხმას..დაიწუწუნა ნიამ..
მარიტა კი უკვე სახლში იყო..კარგად დაემახსოვრებია გზა და პირდაპირ ოთახში შეაჭრა.სააბაზანოში იყო დიდხანს და მუსიკებს უსმენდა..მერე გამოვიდა და საწოლში შეძვრა..რეზის ტელეფონზე მიწერა რომოხვალ ოთახში შემოდიო..რეზიც როგორც მივიდა სახლში მარიტასთან შევიდა,სანდრომ ეს დაინახა და ცოფებს ყრიდა...მარიტამრეზის თხოვა წასულიყო აღარ შემიძლია თამაში ვითომ შეყვარებულები ვართო,სანამ გავაფუჭე სულ საქმე წადი ანისაც მოენატრებოდიო,რეზიც დილას უკვე წასული იყო...ნია კი დარჩა..მესამე დღეს ყველას დაუმშვიდობებლად მარიტაც წავიდა..მერე სანდრომ მოიმიზეზა რაღაც საქმე მაქვსო და მარტო დააწყვა თბილისში..დარჩნენ მათე,ნიკა და ნია..ისინიც წავიდნენ თბილისში..მათემ ნიას და მათეს გაუჩალიჩა..ცუდად ვარ და უკან დავჯდები დავიძინებოო..ასე რომ ნია ნიკუშას დაუსვა წინ...თბილისსი რომ ჩავიდნენ ნიამ მარიტა შემოირიგა..სანდრო არ ჩანდა ჰორიზონტზე..
მარიტა თბილისში რომ დაბრუნდა მაშინ გაოცებულები უყურებდნენ ანიტა და საბა აქ რაგინდა დასასვენებლად არ გაგიშვითო..მარიტამ დავისვენეო უკვე და შეგიძლია გადმომიფორმო კომპანია მზად ვარ შეუდგე საქმიანობასო...საბამაც რათქმაუნდა ეს გააკეთა მის შვილში დარწმუნებული იყო.
-კარგი შვილო აი საბუთები აქა ყველაფერი..ოღონდ ერთი პირობით.
-რა იყო მამიკონა მითხარი.
-ერთი ბიზნესმენია..მეწილეს ეძებს ერთი პროეკტია რა და შენ ინვესტიციას ჩადებ..მაქსიმუმ 1თვე მოგიწიოთ ერთად მუშაობა..ძალიან მნიშვნელოვანია ეს გთხოვ შვილო.
-კარგი მამა არაა პრობლემა.
მარიტა მის ოთახში მოეწყო..თავი გააცნო ყველა როგორც კომპანიის ახალი მართველი..აბა ისე ყველა იცნობდა და ყველას ძალიან უყვარდა მარიტა,ხოლო ახლა მათთვის ქალბატონი მარიტა გახდა..ყველაფერი კარგად მიდიოდა,მარიტა შეეჩვია ყველაფერს განაგებდა,ყველაფერი წესრიგში იყო,საბა და ანიტა ამაყობდნენ მისი შვილით,თან ბევრი დრო ქონდათ პატარებთან დასარჩენად ახლა და უხაროდათ ეს მაგრამ მარიტას სულ გადატვირთული გრაპიკი ჰქონდა..პირველი 1 კვირა არც ისე დამღლელი იყო..გაეცნო საბუთებს,შემოსავლებს,გასავლებს,კონტრაქტებს,შეხვედრებს...რადგან ყველაფერი უკვე კარგად იცოდა მზად იყო შეხვედროდა იმ ბიზნესმენს..ერთ დღეს კაბინეტში იჯდა,ტელეფონი რეკავდა მისი მდივანი იყო..
-რახდება ნინო?დაღლილი ხმით უპასუხა მარიტამ..ეძინებოდა,წინა ღამეს არ დაუძინებია..
-ქალბატონო,შეხვედრა რომ გოქნდათ ბიზნესმენთან,მოსულია...
-კარგი შემოუშვით.მარიტამ ყურმილი დაკიდა და თავი მაგიდაზე განათავსა..კარებზე კაკუნი რომ იყო.
-შემოდით.თქვა და თავი ნელ-ნელა აწია ზემოთ მაგიდიდან ტელეფონი რომ გადმოუვარდა..მის ასაღებად დაიხარა..აიღო,თავი აწია ჰოპ..ეს რას ხედავს მისი თვალები.
-აქ რასაკეთებ?შეუღრინა მარიტამ ალექსანდრეს.ჩქარა მოშორდი აქაურობას,მნიშვნელოვანი შეხვედრა მაქსვ ბიზნესმენთან..ყველაფერს გააფუჭებ!თან ეუბნებოდა და გარეთ წასასვლელად ექაჩებოდა..
-ნინოოოოო!დაუძახა მდივანს.
-გისმენთ ქალბატონო მარიტა!
-ხომ იცი მნიშვნელოვანი შეხვედრა რომ მაქვს!რატომ უშვებთ ჩემი ნებართვის გარეშე ხალხს?!
-კი მაგრამ..
-რა მაგრამ???
-თქვენ არ მითხარით უცდი შემოვიდესო?ცოტა ჩუმად უთხრა მარიტას მდივანმა ნინომ.
-რაააააა?ცოტა ჩუმად დაიყვირასავით და ნინოსკენ მიიწია.ესა ის ბიზნესმენი?
-დიახ.მარიტამ სანდროს გახედა რომელიც ირონიულად იყურებოდა..
-კარგი დაგვტოვე.კარები მიხურა და მისი ადგილისკენ წავიდა სანდრომ რომ გააკავა.
-ასე აპირებ ურთიერთობას შენს მეწილესთან?
-ღმერთო რა შეგცოდე...ჩაილაპარაკა თვისთვის..
-ბატონო სანდრო გთხოვთ დაბრძანდეთ და ვილაპარაკოთ საქმეზე.
-რათქმაუნდა ქალბატონო მარიტა.
-მოდი არ გვინა ეს ირონია..მხოლოდ საქმეზე ვილაპარაკოთ.
-გამიკვირდა შენი აქ ნახვა..ამ ამპულაში..
-რა არის აქ გასაკვირი?
-საქმე..
-ჰო საქმე.
მერე განიხილეს საქმის დეტალები..სანდროს ინვესტიციის ჩადება უნდოდა მშენებლობისათვის...უსახლკარო მოხუცებისათვის და ბავშვებისათვის..რადგან ეს დიდ ფინანსებთან იყო დაკავშირებული ეძებდა ვინმეს ვინ წილს ჩადებდა და ამ ყველაფრით დაინტერესდებოდა..ის კლიენტები იყვნენ ზუსტად მაშინ რომ გაუშვა ხელისგან ამათი მაიმუნობის გამო...ახლა ახალი იპოვა მარა ეს კომპანია თუ მარიტასი იყო ნამდვილად არ მოელოდა..გაოცდა..მარა ჭირდებოდა..თან მარიტასთან ახლოს იქნებოდა..
იმ დღეს მარიტა სახლში რომ შევიდა მშვობელები შეეგებნენ..
-როგორ ხარ შვილო?დაიღალე?
-ეს როგორ გამიკეთეთ?ჰაა?ამოიღეთ ხმა..
-რას გულისხმობ შვილო?საბა ჩაეკითხა.
-ჰო რამოხდა მარიტა?
-ვითომ არიცით!
-რამოხდა შვილო იტყვი?
-კარგი რა მამა!არიცოდით ხო არც ერთმა ვინ იყო ის ადამიანი ვისთანაც ჩვენი კომპანია ამხელა ფულის მიცემას აპირებდა?????დავიჯერო არ იცოდით ხო?როდის მიხვდებით რომ გავიზარდე და ჩემით მივხედავ ჩემ პირად ცხოვრებას!არ მჭირდება ‘მაჭანკლები’...
გაბრაზებული წავიდა ოთახისკენ,არ დალოდებია მშობლების პასუხს..დილას საუზმეზე რომ დაჯდნენ და დაინახა დამწუხრებული იყვნენ მშობლები მიმართა.
-მაპატიეთ..უბრალოდ ძალიან გავბრაზდი..
-კარგი არაუშავს შვილო..მიტო არ გითხარი რომ მეგონა მერე აღარ იმუშავებდი მასთან..
-სწორადაც მიხვდი..
წამოდგა და სამსახურში წავიდა..1თვე თვალის დახამხამებაში გავიდა...სანდროსთან როცა იყო სულ რაღაცნაირად გრზნობდა თავს უნდოდა მივარდნოდა და ეკოცნა,ჩახუტებოდა რამე გაეკეთებინა მაგრამ უძლური იყო...საქმეები რომ მოგვარდა მშენებლობაც დაიწყო..ხოლმე ხვდებოდნენ სანდრო და მარიტა ერთმანეთს მაგრამ ნაცნობებივით იქცეოდნენ..უბრალო ნაცნობებივით...მშენებლობა რომ დამთავრდა სანდროც გაქრა...აღარ ჰქონიათ კონტაკტი..მომდევნო 2წელი ისე გავიდა ვითომაც არაფერი..მარიტას სულ მუშაობდა...კომპანია წინ წაწია და შემოსავალიც ბევრი ჰქონდათ...მათე ამერიკაში იყო..რეზიკუნას ხშირად ხედავდა თქო მოგატყუებთ..რეზიმ და ანიმ იქორწინეს და მიყუჩეულები იყვნენ..სანდრო..სანდრო?არც ის ჩანდა..არც იცოდა სად იყო..ახსოვდა სულ..როგორ დაივიწყებდა...მაგრამ იმდენად აღარ ღელავდა მასზე როგორც ადრე..ალბათ იმიტომ რომ ვერ ხედავდა...მაგრამ იფიქრა არ იყო ბედი და როგორც მოვიდა წლების წინ ისე წავიდაო..ნია..ნიასთან ერთად იყო სულ თავისუფალ დროს..
ზაფხული იწყებოდა..მარიტა კი კომპანიაში იყო..მათე ჩამოვიდა და ყველა წავიდნენ სოფელში სადაც 2წლის უკან იყვნენ...სანდროს გარდა...ისევ არ ჩანდა..მარიტას ეხვეწებოდენ წამოდიო,მარიტამაც წამოვალ ცოტახანში საბუთები უნდა დავახარისხო..ბავშვები უკვე დიდები იყვნენ და სოფელში არ გვინდაო ამიტომ ბატუმში წავიდნენ ანიტა,საბა და ტყუპჩუნები..მარიტა კი იჯდა კომპანიაში და საბუთებს ახარისხებდა..უცებ რომ წააწყდა თავშესაფრის მშენებლობის კონტრაკტს..უცებ მოგონებებმა დაიწყო მასში წაღმა უკუღმა მოძრაობა..გაეღიმა..გადაწყვიტა წასულიყო და ენახა იქაურობა..რახდებოდა..საოცარი ადგილი იყო...ბევრი მოხუცები,საყვარლები იყვნენ ისეთი..ყველას თავისი პატარა მყუდრო ოთახები ჰქონდა...ბავშვები...რაღაცა საოცრება იყო..ზოგის სულ პაწაწუნა..როგორ გაიმეტა მშობელმა ასე დაეტოვებინა..წასვლას აპირებდა ერთი ადგილი რომ დაინახა..საოცრება იყო ეს ნამდვილი..პატარა სამოთხესავით..მაგრამ მინის კარებს ეწერა გარე პირთა შესვლა აკრძალულია..მაგრამ ამაზე არც მიუქცევია ყურადღება..არც ჩაუთვლია მისი თავი გარე პირად..მის გამო არსებობდა ეს ადგილი..ვიღაცა გოგონამ გააჩერა არ უშვებდა..მარიტამ თავისი გაიტანა დამაინც წავიდა..ოთახიდან კიბეებით ჩადიოდი პატარა ბაღში სადაც შადრევანი და ყვავილები იყო...სარწეველაც იყო..შიგნით ჩაეშვა და თვალები დახუჭა..ძალიან მოეწონა აქაურობა..უცებხმა გაიგონა..იცნო იმ წუთას..ცოტა დაბოხუბულიყო მაგრამ მაინც...
-უკაცრავად აქ გარე პირთა შემოსვლა აკრძალულია!
მარიტამ თავი შემოატრიალა და ღიმილით უყურებდა.
-და მე გარე პირი ვარ?
სანდროსაც გაეღიმა მისი დანახვისას..
-დიდი პატივია შენი აქ ხილვა მარიტა!რამ მოგიყვანა აქ?
-უბრალოდ..აი ასე დამაინტერსა და მოვედი..
-კარგი გიქნია..
-დიდი ხანი გავიდა..არ ჩანდი..
-ხო საზღვარგარეთ ვიყავი..გამიკვირდა შენი აქ ნახვა..
-ალბათ გულმა მიგღზნო აქ რომ იქნებოდი და მიტო მოვედი..სიცილი დაიწყო მარიტამ.
-წამოდი კაბინეტში შევიდეთ.
მარიტაც გაყვა..კაბინეტში შევიდნენ..კარგად იყო მოწყობილი.სანდრომ ყავა მოატანინა გოგონას..
-იცი რადგან აქ ხარ შემოთავაზება მაქვს..სანდრომ დაიწყო საუბარი..
-გისმენ..
-გაფართოება მინდა...
-თავშესაფრის?ეს ხომ არაჩვეულებრივი აზრია!თანახმა ვარ..
-მოიცა ჯერ ხომ არ შემომითავაზებია.
-არა!ხოდა ხვალმოდი ჩემთან კომპანიაში..ახლა მეჩქარება უნდა გავიქცე.
მარიტამ იქაურობა დატოვა და სახლში წავიდა...საოცრად ბედნიერი იყო სანდრო რომ ნახა..გაიღვიძა მასში ძველმა გრძნობებმა..მეორე დღეს როგორც შეთანხმდნენ სანდრო კომპანიაში მოვიდა..
-ხომ არ გაცდენ..იქნებ სადმე მიდიოდი დასასვენებლად..
-სოფელში ვაპირებ წასვლას მოგვიანებით.
-ჰო?მეც დამპატიჟა მათემ..
-ხო..იქნებ ერთად წავიდეთ კიდეც..სიცილით უთხრა მარიტამ..ახლა საქმე..მერე ილაპარაკეს როგორ მოხდებოდა გაფართოება...რა ხარჯებთან იყო დაკავშირებული..საუბრის ბოლოს მარიტას რომ ეგონა უკვე მიდოდა სანდრო,უცებ მოულოდნელი შეკითხვა გაისმა..
-რეზი სადა?ერთად ხართ ხომ ისევ?
მარიტა ანერვიულდა..ხელები გაუსვა ერთმანეთს.
-კი რათქმაუნდა!რეზი დაკავებულია და..
-გასაგებია.
-იცი მალე დაქორწინებას ვაპირებთ!ქორწილში დაგპატიჟებ აუცილებლად..გაუღიმა..ეს რატომ დააბრეხვა არც თვითონ იცის მაგრამ უნდოდა სანდროზე რაღაც შთაბეჭდილება მოეხდინა,აინნტერესებდა კიდევ თუ აინტერესებდა სანდროს ის...რეაქციას მოელოდა...მაგრამ საოცრება ეს ბიჭი როგორ გააკონტროლა მოზღვავებული ნერვები არც კი ვიცი...უბრალოდ მაგიდის ქვეშ მუჭები მაგრად შეკრა მაგრამ მალე დამშვიდდა და მარიტას გაუღიმა და ფეხზე წამოდგა..
-ჰო?
-ჰო!
-ძალიან კარგია..უფრო და უფრო უახლოვდებოდა მარიტას..მარიტა კი უკან-უკან მიიწევდა..ღლავდა..დაცხა თითქოს,ყლს ისრესდა და სუნთქვა უჭირდა..სანდრო კიდე უფრო და უფრო წინ მიიწევდა ბოლო გაჩერება მარიტას ტუჩები აღმოჩნდა..როდესაც მოშორდა თვალებში უყურებდა..
-მართლა თუ მიყვები რეზის ცოლად..მაშინ გილოცავ!
მხოლოდ ეს თქვა და კაბინეტი დატოვა..ანერვიულებული იყო..დიდად არ ჯეროდა ამ ყველაფრის მაგრამ მაინც..მომდევვნო ორი დღე აღარ გამოჩენილა სანდრო..მარიტაც ღლავდა..მიხვდა რომ აღარ აინტერესებდა სანდროს ის და საბოლოოდ ჩაიქნია ხელი...მაგრამ სანდრო გამოჩნდა და აცნობა რომ საქმეში კიდევ იყო ერთი მეწილე და საღამოს შეხვედრა ჰქონდათ ერთ-ერთ რესტორანში...მარიტას გაუხარდა სანდროს გამოჩენაა,საღამოსთვის გამოეწყო და წავიდა..სუფრასთან იჯდნენ რესტორანში წყვილი რომ შემოვიდა,ბიჭმა გოგოს ტუჩებში აკოცა და მაგიდასთან დასვა..
-მარიტა..
-რამოხდა?
-ის რეზი არა?
-რა რეზი?სად რეზი?უცებ უკან მიტრიალდა და უნდოდა მომკვდარიყო..რეზი და ანი იჯდნენ მაგიდასთან..რეზი ანის ეფერებოდა თმებს.
-ჯანდაბა..ჩაიბურტყუნა მარიტამ..
-რახდება მარიტა?საქმროს არ მიესალმები?
-ჰო რათქმაუნდა..უკაცრავად დაგტოვეთ ცოტახნით.
მარიტა წამოდგა და რეზის და ანის მაგიდისკენ დაიძრა.
-ვსიო მკვდარი ვარ!თქვენ მომკალით!რაღა ამ რესტორანში და ახლა მოდით..ღმერთო რავქნა სანდროა იქ არ გაიხედოთ..
-ჩამოგენგრა ცა მარიტუნა თავზე?
-აუ რეზიიიიიიი...
-გითხარი მე თავიდანვე ცუდი აზრია თქო..
-კაი რაცა ისა..ორივე გადაკოცნა და ისევ ფეხზე დადგა...თან განწირული ხმით ლაპარაკობდა.
-გეხვეწები რა შენი დახმარება მჭირდება..ბოლოა..
რეზი თან მარიტას უკან იყურებოდა და იღიმოდა.
-მაპატიე ამჯერადტყუილები აღარ გვინდა!
-არ გაპატიებარასოდეს ახლა რო ასე დამტოვო!რას იღიმი იდიოტო?სულ ცოტა 3მაგიდის იქით ზის ის იდიოტი და მე რავქნა კიდე არვიცი!ნერვიულად ლაპარაკობდა და ფეხებს აკაკუნებდა ძირს...მემგონი მთელ დარბაზს ესმოდა მისი ფეხების ბაკუნი.
-გირჩევ გაჩუმდე..
-რა რატო?
-უკან.
-რა უკან???
უკან მიიხედა ირონიული მზერით მდგარი სანდრო დაინახა..უცებ შემოტრიალდა წინ..
-მ ო გ კ ლ ა ვ! პირის მოძრაბით თქვა და უკან შეტრიალდა გაღიმებული სახით.
-უნდა წავიდე დამირეკეს.
ეს თქვა და სასწაფოდ დატოვა რესტორანი..გვიანი იყო ახლა კომპანიაში დაცვის გარდა არავინ იქნებოდა და იქ წავიდა..შუქები ყველგან ჩამქვრალი იყო..მასთანაც არ აინთო კაბინეტში..ჟალუზები ჩამოაფარა და პატარა სანატი აანტო..ვისკი ქონდა იქვე კარადაში გამოიღო,ფეხზე გაიძრო და სკამში ჩაესვენა,ფეხები კიდე მაგიდაზე შემოაწყო..ნახევარი ბოთლი დალეუი ჰქონდა სანდრო რომ შემოვარდაკაბინეტში და შუქი აანთო..მარიტამ თვალებზე აიფარა ხელები..
-ჩააქვე იდიოტო!
-რასაკეთებ მარიტა?
-ვსვამ!
სანდრო დაკავებული იყო,მარიტაზეც ფიქრობდა მაგრამ აუცილებელი საქმეები ჰქონდა,გაკოტრდებოდა რომ არ მიეხედა ამიტომ ბევრი იწვალა ყველაფწრი რომ მოეგვარებინა,ხან სად დადიოდა ხან სად უმეტესად საზღვარგარეთ იყო,მარიტასთან ყოველი შეხვედრა მისთვის ბედნიერება იყო..უყვარდა თან როგორ მაგრამ მარიტა ხელს
კრავდა,რეზიც კი გამოიყენა მის ჩამოსაშორებლად,ანუ არ უნდა მასთან ურთიერთობა რაღაც მიზეზით და ამას აუცილებლად გაარკვევს როგორც კი მოიცლის,ახლა კი სწორედ ეს დროა..ახალი დაბრუნებული იყო ამერიკიდან,მათემ დაპატიჟა სოფელში და აპირებდა წასვლას თან იმედი ჰქონდა მარიტასაც ნახავდა..მაგრამ ბედმა გაუღიმა და მარიტა მოვიდა მასთან..ეს მისთვის დიდი სიურპრიზი იყო და ახლა აღარ აპირებდა მის ხელიდან გაშვებას..იცოდა რეზიზე რომ ატყუებდა მაგრამ რესტორანში რომ გამოიჭირა მაგრად გაუსწორდა,მარიტა როგორც კი წავიდა უკან გაყვა,გულმა უგრძნო რომ კომპანიაში იქნებოდა..და იყო კიდეც,კაბინეტში სვამდა...
-მარიტა ნუ სვამ!
-მესმევინება!!გულიბრყვილოდ თქვა მარიტამ
და გაიცინა..
-ოხ..
-კარგი ხო არვარ მთვარლი..ნუჯერ..შემომიერთდი თუ გინდა სანდრიკ.
-სანდრიკ არა?რატომ მომატყუე?
-მართლა გაინტერესებს რატო მოგატყუე?
-კი მართლა მაინტერესებს.
-ვერ ხვდები?
-კი!
-მერე რაღას მეკითხები?ჩემიდან გინდა რომ მოისმინო?
-დიახ!
-ვერ ეგირსები!
-რას?იმის თქვას რომ გიყვარვარ?
-ხო!არ მიყვარხარ და არ შემიყვარდები არასოდეს!სასაცილოდ იქნევდა ხელებს..მოდი დავლიოთ რა.
სანდორც მივიდა და დაისხა თავისთვისაც...მთელი ღამე სვამდნენ...ნუ არც მთელი ღამე..
-სანდროოო!!
-რაიყო მარტი?
-უნდა გითხრა!თან იხეოდა იმხელას იცინოდა..კიდევ კარგი კომპანიაში არავინ იყო მათ გარდა.
-მითხარი!!სანდროც იცინოდა.
-მე.....მეეე შენნნ...კიდევ იცინოდა.
-ამოღერღე!
-მე შენ მიყვარხარ!
-ეგ ხო ვიცოდი!
-ხო მაგრამ მე არასოდეს არ მითქვამს!
-მერე მე მივხვდი!
-ოოო...მარიტამ ტუჩებდი დაბრუშტა..სანდრომ კი დრო იხელთა და ტუჩებზე დააცხრა,მარიტაც აყვა კოცნაში.
დილას ყვირილმა გააღვიძა,თვალები გაახილა და ნია დაინახა რომელმაც უცებ მიხურა კარები და მის იქიდან წიოდა..
-მარიტა!!!!
მარიტამ თავი წამოწია,უსკდებოდა ისე ტკიოდა,მერე დაიმახა ძირს იწვა შიშველი სანდროზე ახუტებული და კივილი დაიწყო,სანდროსაც გაეღვიძა,მარიტამ
კაბა აიფარა მკერდზე.
-ეს ??ესსსს რა არის?ის არ იყოს მე რასაც ვფიქრობ გევედრები!თან სახეზე კაბას იფარებდა..
-აუუ თავიიიიიი!!სანდრომ ამოიკნავლა.
-იდიოტოო თავს გაგიხეთქავ მე ახლა!რატომ ვარ..ასე?
-ასე როგორ შიშველი?ახლოს მიაჩოჩა მარიტა.
-გამიშვი ხელი!
-გუშინ სხვანაირას მეპუჭუნებოდი..
-ვაიმე იდიოდი ვარ...ადექი მალე ნია იცდის..
-აუ ტო მართლა?
-არატყუილა!მალე!
-სანდრო წამოდგა და მარიტამ თვალებზე ხელები აიფარა.
-რაიყო პირველად ნახე შიშველი კაცი?იცინოდა სანდრო.
-მალეეეეეე!ნუ მიყურებ!
სანდრომ როგორც ჩაიცვა,მარიტამ კარები ჩუმად გააღო და გარეთ გავრდა მომღიმარი სახით!
-ნიაკო შენ მოკვდი ერთ დღეს აქ რასაკეთებ!!!!!
-ვაიმე გირეკავდი და არ მიპასუხე,სახლშიც ვიყვაი ვინერვიულე და მოვედი შენ გინებივრია აქ!
-ვაიმე თავი მისკდება!ის გავიყვანო აქიდან და მერე მოგიყვები,ან რა მაქ მოსაყოლი დედა...
სანდრო ოთახში იყო და კოსტუმს იღებდა იატაკიდან სისხლო რომ დაინახა.
-ნუთუ მართლა ქალიშვილი იყო?ძალიანაც კარგი ჩემი ხარ თავიდან ბოლომდე ამ დღიდან ქალბატონო მარიტა!შენ განახებ თამაში როგორ
უნდა!
სანრო კაბინეტიდან გაიძურწა და კაბინეტიც დატოვა..
მარიტა და ნუცა კი კაფეში წავიდნენ.
-ჰე მალე მოყევი!
-აუ არვიცი საიდან დავიწყო!თან თავი მტკივა!
-თავიდან და მოკლედ!
-მოკლედ რესტორანში ხო წავედით და რეზი და ანი იყვნენ აქ და გაიგო რო ვატყუებდი,მერე აქ წამოვედი ვსვამდი და მოვიდა,მერე თვითონაც დალია და ვსვამდოთ,მერე ბოდიალობები დავიწყე...აქ გაჩერდა.
-კერძოდ?
-სიყვარული აუხსსენი მემგონი..
-ვაიმე გადარეულიი ხარ მერე რამოხდა?
-მერე მაკოცა,მერე მეც ვაკოცე..მერე შენ მოდი დილას.
-სხვა არაფერი გახსოვს??
-ოოო..კი მაგრამ ეგ არ მომაყოლო..
-გაიჯეჯილე ხო?
-გეყოს ახლა!როგორ შევხედო აწი თვალებში.
-მეხუმრები ხო?
-აუ გეყოს!
-როდის წავიდეთ სოფელში მათე გვიცდის!ნიკაც იქა..თვალები საყვარლად ააპუწკუნა.
-ოჰ ნიკა ქოფილა იქ..წადი მერე ვახ..მე 1თვე სანდორსთან საქმეზე ვმუშაობ!
-კაი ნუ მიბრაზდები!რასაქმე ყოფილა ეგ?თვალები დაუბრიალა ნიამ?
-ბილწი აზრები ნუ გაწუხებს!თავშესაფრის საქმეზე!მერე წამოვალ!დამიცადე ან წადი!
-დაგიცდი ხო..
2კვირა სანდრო არ გამოჩენილა..გამოჩნდა მარა ვაი ასწთ გამოჩენას..მარიტა მდივანს ელაპარაკებოდა ლიფტის კარი რომ გაიღო,კისკისის ხმა ისმოდა და მომენტალურად გაიხედა და დაინახა სანდრო ვიღაც ქერასთან ერთად რომელიც კისერზე ჰქონდა ჩამოკიდებული..გამოსვლისას გოგონამ
ტუჩებში აკოცა და სხვა მხრით წავიდა..მარიტამ
მწარე ღიმილით გაუღიმა სანდროს და ანიშნა კაბინეტში გიცდიო..სიბრაზე როგორ მოეთოკა აღარ იცოდა,გაგიჟებული იყო მარა მაინც გაუღიმა და ხელი ჩამორთვა,მაგრამ რაც საქმეზე ლაპარაკობდნენ მარტია ირონიას არ იშორებდა,სანდროს კიდე ცოტა უკლდა ახარხარებამდე..მაგრამ თავს იკავებდა ბოლო წვეთამდე.
-მარიტა რამის თქმა გინდა?
-საიდან მოიტანე?
სანდრომ ხელები მაგიდაზე დააწყო და მარიტას უყურებდა ირონიულად.
-არგინდა იმ ღამეზწ ვილაპარაკოთ?
მარიტამ ხელები ნერვიულად აათამაშა და სანდროს გახწდა.
-რა არის სალაპარკო?ერთი ჩვეულებრრივი ღამეა..მასეთი ათასი მაქ განატარები!
-დიახ!ახლა შეგიძლია წახვიდე!მოვრჩით საქმეს!
სანდროც წავიდა,გულში ზეიმობდა,მასეთი ათასი აქ განატარები აბა!
მომდევნო ორი კვირი ხშირად ხედავდა იკ ქერასთან ერთად და ერთი სული ჰქონდა როდის მორჩებოდა საქმეებს რომ
წასულიყო..მორნენ კიდეც და ნიასთან ერთად დაგაზა რაჭაში..დასვენება მისთვის მართლაც კარგი იყო ახლა..ანერვიუკებული იყო ძალიან ამ ბოლო დროს..სოფელში 1კვირა დაისვენა მარა მერე დაიწყო ჯოჯოხეთი სანდრო რომ
გამოჩნდა იმ ქერასთან ერთად,თურმე ნატალი ქვიებია...არავინ არ იყო მისი აქ ყოფნით კმაყოფილი..მარიტა კი ძაან ბრაზობდა,ყველაფერზე დაზდევდა სანდროს რამე თუ არ მოეწონებოდა და უმწარებდა სიცოცხლეა,სანდორც კიდე უკვირდა ასეთი მარიტას ხილვა..სულ ჭამდა და ეძინა...ერთხელ ნახევარი შოკოლადის ტორტი შეჭამა..ნია მივარდა და ოთახში გაიყვანა..
-გოგო რა გჭირს???როდის შეგიყვარდა შოკოლადი?
-რავიცი გემრიელი.თეფშით წამოეღო ტორტი და თან ჭამდა.
-რო გასივდი ძროხასავით ვერ ამჩნევვ???თუ მარტო მე ვამჩნევ?
-სანდორს მაინც ყავს ახალი გოგო და გავსუქდე რა მერე...
-იმ ღამეს თავი დაიცავით?
-უიმე ჰო ნია!ჯიბით ქონდა პრეზერვატივი იცოდა სექსი რომ უნდა გვქონოდა!
-ანუ არა?!
-ჰო არა!თქვა და კიდევ ერთი ლუკა გაიქანა პირში.
-იქნებ ორსულად ხარ?
მარიტამ სიცილი დაიწყო,მაგრამ ნიას სწროზულ სახეს რომ შეხედა გაჩერდა.
-არ ხუმრობ?არა არ ხუმრობ!რა ორსულად გაგიჟდი?
-არა არ ვხუმრობ მარიტა მეტიც წავედით აგთიაქში ორსულობის ტესტი ვიყიდოთ.
-მე არსად მოვდივარ შენ სადაც გინდა იქ წადი!
-ვაიმე ვინა ეს!
ნია წავიდა..ალბათ მარტო წავიდა აფთიაქში.მარიტამ კი ცარიელი თეფში სამზარეულოში ჩაიტანა და სანდროს შეეჩეხა,ერთი დაუბღვირა და ოთახში ავიდა,მალე კარი ნიამ შემოლიჯა.
-მალე გაიკეთე მოვიტანე!
-არ ვაპირებ ამ რაღაცა ტესტის გაკეთებას არვარ ორსულად!და საერთოდ გადი ჩემი ოთახიდან!
ნიაც გავიდა და ნიკასთან წავიდა,სანდროზე და ნატალიზე უნდა ეკითხა,დარწმუნებული
იყო რომ მარიტა ორსულად იყო..
მარიტას არვიცი რამ წამოუარა,მაგრამ ტესტი აიღო და სააბაზანოში შევიდა....მალე კივილი დაიწყო და კარების გაღების ხმაც გაიგონა..ნია ეგონა და ყვირილი დაიწყო..ზურგით იდგა და კარები გააღო,ტესტი ხელში ეჭირა და იღიმოდა..
-ნია არ დაიჯერებბბბბ...და ჰოპ გაოცებული გამომეტყველებით იდგა სანდრო მის წინ.
მარიტამ სანდრო რომ დაინახა რომელიც თვალებში შესცქეროდა ხელები უცებ უკან წაიღო და ტესტი დამალა.
-აქ რასაკეთებ იდიოტო ქმნილება??!!!
-ყვიროდი და დახმარება ხო არ უნდა თქო!უმადურო მართლა.
-არ ვყვიროდი ნიას უძახდი!
-ყვიროდი!
-გადი სასწრაფოდ ჩემი ოთახიდან!არავის მოუცია აქ შემოსვლის უფლება..
სანდროც შეტრიალდა და მიდიოდა მარიტამ სიტყვები რომ დააწია გზაში.
-ნია თუ შეგხვდეს უთხარი ამოვიდეს ჩემთან!
სანდროს აღარაფერი უთქვამს ისე დატოვა ოთახი.
ნია კი ამ დრიოს მანძილზე ნიკასთან ლაპარაკში იყო გართული და სულ არ გაუგონია მარიტას ყვირილი,ინფორმაციის გამოძალვას აპირებდა ნატალიზე.
-აბა ნიკუშ ეს ნატალი ვინა ერთი მითხარი?რძალი შემომდის ოჯახში და არ უნდა ვიცნობდე.
ნიკამ სიცილი ატეხა.
-კარგიიი რა ნიაჩკა რა რძალი...ღმერთმა დაგვიფაროს მასეთი რძალისგან!
-რას ნიშნავს ეგ?ვითომ ვერ გაიგო ნიამ..ანუ არ არიან ერთად?
-ოო ეგ არვიცი...რათქმაუნდა არ არიან და ვიღაცა ბო*ზია,სანდროს უნდა ალბათ მარიტას ეჭვიანობდა და მაგ პონტში გაჩითა,მარა სიტყვა ვერ დავაძრრევიეთ არაფერს ამბობს...აი მოდის გავჩუმდეთ.
-ოკეიი გასაგებია...
ამ დროს სანდრო მოვიდა დაბღვერილი.
-რაგჭირს სანდრიკ?შეეკითხა ნიკა.
-ნია ის გიძახის!ყვიროდა ჩამოიღო კედლები არ გესმით?
-რააააააააა?ვაიმე არ არსებობს..ნია უცებ მიხვდა რაც აკივლებდა მარიტას.
-ღმერთო ორი გადარეული ერთ სახლში რატო გამომიგზავნე ვიტომ იმის წუწუნი არ მყოფნიდეს თვინო მო*ტყნა ტო.
-ვინ ტოო?
-ნაწალიკამ..გაინაზა სანდრო და ნიას გახედა..ნია კიდე აქ ხარ?
-ჰო ჰო გავრბივარ..ნია მართლა გაიქცა სანდრომ რომ მიაძახა..
-არ უთხრა მე რო გითხარი.
-ოოოო..
ნია ოთახში შევარდა და კარები ჩაკეტა.
-მანახე!
-რაგანახო?
-ტესტი რა უნდა მანახო!
-უარყოფითი აჩვენა!
-რაა?მეღადავები????აბა რა გაყვირებდა ადამიანო?შენ იცი საერთოდ მაგის ცნობა?სადა მანახე?
-გადავაგდე..
-აუუ ნაგავში უნდა მაქექიო ახლა ხო??მალადეც!გაბრაზდა ნია..
-არ მითხრა რომ აპირებ?
-შენ იმედზე აბა ჩემი მტერი იყო!
ნია ფეხზე წამოდგა და მიდიოდა მარიტამ რომ გააჩერა..
-კარგი ხო მოდი აქ,ორსულად ვარ!
-რაააააააააააააააააააააააა?ვაიმეეეეეეეეეეე რამაგარია......ნიას ყვირილმა მთელი სახლი აიკლო..კიდევ კარგი ბიჭები არ შემოვარდნენ ამჯერად.
-მარტიიი ხმას რატო არ იღებ???სულ არ გიხარიაა??საყვარელი მამაკაცისაგან ბავშვები გეყოლება.
-არა!იმ საყვარელ მამაკაცს ყავს ცოლი თუ რაც ქვია!ბავშვი ჩემია!
-კარგი რა გჯერა მაგის?უბრალოდ ნაშაა ალბათ..ან კიდევ უარესი შენს საეჭვიანოდ იყენებს...და კიდევ კარგი არ თქვი მოშორებას ვაპირებო ან რამე სისაძაგლე თორე შემოგამტვრევდი თავში რამეს..
-რატერმინებით ხარ!სულ ფეხებზე რისთვის უნდა..ჩემი გაცოფება კი გამოდისს..კარგი უნდა დავმშვიდდე.
-არ ეტყვი?
-არა!ხო არ გაგიჟდი?
-კარგი ხო..ფეხზე წამოდგა ნია..
-ნიაააა!!!
-რაიყო?
-იცოდე რამე რომ წამოგცდეესს..
-სამარე ვარ..მკვდარი ვარ ...
-ხო კარგი..სანდრომ გითხრა რომ ამოსულიყავი?
-არა..
-აბა რატო ამოდი?გაბრაზებული ხო იყავი ჩემზე?გაეცინა მარიტას..
-ნუუ ხო სანდრომ მითხრა მარა არ უთქვია..ანუუ მითხრა მარა ისიც მითხრა მარიტას არ უთხრა რომ მე გითხარიო ასე რომ ვითომ არ უთქვია..უცებ ჩაასხუპუნა ნიამ..
-აუ ამძვრა თავი..გადი გადი მიდი მეძინება უნდა დავისვენოთ მე და ჩემმა პატარა ბაიამ..
ნიამაც ოთახი დატოვა და ბედნიერი დააბიჯებდა..ბიჭებისთვის გვერდის ჩავლას აპირებდა ნიკამ რომ გაჩერა თავისი შეკითხვით.
-ნიაკო რამ გაგახარა ასე?
-ამმ..რა და ჩემი და მარიტას საყვარელი მსახიობი ჩამოდის მალე და ისე მიხარია რო არვიციი რაა ბავშვობიდან უყურებდით ერთ სერიალს და...
-კარგი კარგი ხოაღარ გინდა...გაიცინა ნიკამ..მარიტა სად?
-ეძინებოდა და დაიძინა..
-მაგას რა სულ ძინავს ტო ექიმთან უნდა მივიყვანო ერთი..თქვა ახლად მოსულმა მათემ,რომელსაც ნატალი მოყვებოდა უკან.
-სად იყავით ასე ერთად?თვალები დაუბრიალა სანდრომ..მათემ კი წარბები ააწიკწიკა ზევით..
მარიტას მთელი დღე ეძინა...მომდევნო რამოდენიმე დღე არაფერი მომხდარა..დილას მარიტამ რომ გაიღვიძა შიოდა ისე კვდებოდა,მარა შეეზარა ადგომა და ძილი გააგრძელა,შუადღე იყო რომ გამოეღვიძა მემგონი..სულ არ უფიქრია რა ეცვა ფეხზე წამოხტა და სამზარეულოში მიდიოდა კვნესის და ამოძახილების ხმა რომ გაიგონა..სანდროს ოთახთან ჩაირა და დაინახა ერთმანეთში ახლართული წყვილი..კარებთან დონჯ შემორტყმული დადგა და ჩაახველა რაზეც სანდრომ გამოიხედა.
-აქ ხალხია გენაცვალე თქვენს გარდა!იქნებ კარები მაინც მიიხუროთ და ცოტა ჩუმად!ეს უთხრა და თვიტონ მთლი ძალით გამოიხურა კარები..სანდრო კი კმაყოფილი მზერით შეტრიალდა ნატალისკენ..მარიტა კიდე ქვემოთ წავიდა და მაცივარს ეცა მათე რომ მოვიდა..
-გოგო რაიყო არ ამდგარხარ ჯერრრრ..გასივდი გასივდი რამხელა ხარ ვერ უყურებ?სადა შემი დიეტობანა..
-რადროს დიეტობანა მოიცა კაცო..აუ მარწყვის ტორტი მინდაა...აუ ძანნ მინდაა..ჩემი დედიკონას გაკეთებული მარტწყის ტორტი მინდა..დაიწყო მიზეზობანა პატარა ბავშვივით და ტელეფონით გარეთ გავარდა...ანიტას დაურკა.
-დედიკონაა როგორხართ?რას შვებით?მამიკო როგორა?ჩემი პაწაწუნები?
-კარგად ვართ შვილო..პაწაწუნები კი არა ეპრანჭებიან გოგოებს და ბიჭებს ორივე..სანაპიროზე ვართ ახლა ისეთი სიცხეა...რატომ მირეკავ რამე ხომ არ მოხდა?
-არა არაფერი მომენატრეთ...და მარწვვის ტორტი მომენატრა შენი გაკეთებული..
-მერე ბიჭებს უთხარით ზემოთ ყანაში კარგი მარწყვი იცის ამდროს და მოგიკრიფავენ და შენ და ნიამ გამოაცხვეთ ..ხო გასწავლეთ..
-აუ ჯიგარი ხარ დედიკოო...მაგარი აზრი მომაწოდე...გავიქეცი ჩამიკოცნე ბავშვები და მამიკონა.
-ჩემი გიჟი შვილი..დაბერდა და მაინც არ ჭკვიანდება..
-მიყვარხარ ანიტტტ...ტელეფონი გაუთიშა და სამზარეულოში შევარდა.ტოსტები გაიკეთა და გემრიელად იბუყნებოდა მერე მათე მათეს ძახილით აიკლო ყველაფერი და მალე მათეც გაჩნდა...
-რაგაყვირებს რაიყო მარტი?
-მოიცა,წვენს დავლევ და რაც მინდა გეტყვი..მაცივრიდან ცივი წყვენი გამოიღო..აუუ ეს ცივია ამინდა...სახე მობუზღულმა უკან დააბრუნა წვენი...
-აუ ეს გაგიჟდა..აბა ამ სიცხეში ცხელი წვენი უნდა დალიო??
-მოკლედ მათიკო ახლა შენ მოკიდებ ვისაც გინდა ხელს ან მარტო წახვალ,ბებია გასწავლის ყანის გზას და ბევრ მარწყვს მომიტან ტორტი უნდა გავაკეთო..
მათემ ხარხარი ატეხაა..
-რაგაცინებსსს იდიოტოოოოოოოოოოო???იმხელაზე დაიყვირა მარიტამ მემგონი სახლმა ზანზარი დაიწყო..მათე კი ხარხარს არ წყვეტდა..
-გოგო შენ გაგიჟდი?ახლა მილიონი რო მომცენ იმ ყანაში არ წავალ ამ სიცხეში ,მერე იქ გველები და ბურდებია..ხო არ გაგიჟდი...
-მათეეე..რაღაცის ხმა დააპირა სანდრო რომ შემოვიდა კუხნაში...მარიტამ ირონიულად გახედა..აატვარიელ ჩაათვარიელა..
-მოათავა ალბათ თავისი საქმე..
მათე კიდე იცინოდა ჩუმ-ჩუმად..
-რაგჭირს ?
-მარიტამ მარწყვზე წადი ყანაში..გახსოვს ტო ადრე რო ვიყავით ძანნ?და გველმა რო გიკბინა?
-მერე წაიყვანე იქნება ახლაც უკბინოს და დავისვენო..ახლა მარიტამ ატეხა სიცილი..
-გიჟია ეს..ახლა მანდმილიონი რო მიცე ვინმეს მაინც არ წავა..ახლა სანდრომ თქვა..
-ამას ვინ მიცა ლაპარაკის უფლება?
-ჩემმა თავმა პრობლემა?
-კი ძალიან დიდი..აჰა ესეიგი მათუჩი არ წახვალ არ?
-არა რათქმაუნდა..
-კარგი მოიწიე რაღაც უნდა გითხრა.
მათეც მიიწია.
-ახლა აწევ შენ ტრაკს და წაიყვან ვისაც გინდა ან მარტო წახვალ როგორც უკვე გითხარი და მოიტან მარწყვს!და რატო?იმიტო რომ ახლა ამ წუთას შენს წინ მდგომ ადამიანში კიდევ ერთი არსება ბინადრობს რომელიც მარწყვისტორტს თუ არ შეჭამს სულს განუტევებს!!
მათემ თვალები დაპრაწა და ხმამაღლა თქვა..
-ეს რა ხუმრობა???მეტი ვერაფერი მოიფიქრე..სიცილის დაწყება უნდოდა მარიტამ პირზე ხელირომ მიაფარა..
-ხუმრობა კი არა იდიოტო ორსულად ვარ და სანამ გაგინაწყენდა ბავშვი სამუდამოდ წადი ახლავე.
-კაი ტო არ მჯერა!ახლა მათემ უჩურჩულა..
-შენი აზრით წონაში რატო მოვიმატე..ვაიმე რა იდიოტია ბევრი უნდა მახსნევინო ახლა?
-სანდრიკ წავედით მარწყვზე!მხიარულად თქვა მათემ.
-ხო არ შეირყიე?მე არმოვდივარ..
-ხო რავიცი...კარგი იქნებოდა წამოსულიყავი.მარიტა აათვარიელა..
მარტია სამზარეულოში დარჩა მალე ნიაც მოვიდა..მარიტმა მოუყვა რაც სამზარეულოში მოხდა და იცინოდნენ,ნატალი რომ მოვიდა..
-აუ ოღონდ ეს მომაცილეთ.
-გოგონებო რასშვებიიითთ?გაწელა სიტყვები..
-არაფერს ნატალი შენ?
-რავი ახლა ავდექი..ჩემი სანდრიწკა სადა?
-მარწყვზე წავიდა შენი სანდრიწკა..სიცილით უთხრა ნიამ.
-აუ რამაგარია მიყვარს მარწყვი...
-ბოდიში ნათუკები მარა მარწყვი ჩემთვის მოაქვთ შენ მერე გააგზავნე..უთხრა მარიტამ და ოთახი დატოვა..
სანდრო,ნიკა და მათე კი ყანაში მიდიოდნენ..
-ძმობას გაფიცებ რა გითხრა ასეთი რო წამოდი და ჩვენც წამოგვლეკე?კითხა სანდრომ.
-არაფერი ისეთი.
-აუ თქვი თორე წავალთ და დაგტოვებთ.ახლა ნიკა ჩაერთო საუბარში.
-აუ ერთი ამბავი იცის და დამაშანტაჟას პონტში...
-რა ამბავი?
-აუ ტვინი მომი*ყანით თქვენ ძმობას ვფიცავარ!აი მოვედით ჰერ მოვკრიფოთ სანამ გადაგვყლაპა გველებმა.
მარწყვი მოკრიფეს და დიდი კალათით მიართვა მათემ მარიტას საღამოს ხანს...მარიტა და ნია სამზარეულოში იყვნენ და ტორტის ფენებს ამზადებდნენ,მალე გამოცხვებოდა...
-აუ რამაგარია მათეე როგორ გამახარრე..მოეხვია მარიტა.
-იცის?კითხარ მათემ და ნიაზე ანიშნა.
-აბა არ ეცოდინება იდიოტო?
-ჰო რავიცი..მამა?
-რა იდიოტურ კითხვებს მისვამ მათე!ციდან ჩავარდა მუცელში..ვინ იქნება ახლა მამა..
-აჰა გასაგებია..რაგინდა მოვკლა ახლა ჩემი ხელით სანდრო?
-აუ არ დაიწყო ახლა რა მოდი მომეხმარე მარწყვის გარჩევაში და ვიქნები კეთილი და გაჭმევ ცოტა ტორტს.
-ცოტაას??მოვკვდი გოგო მაგის კრეფით სულ დავიკაწრე ეკლებში.
-სანდრო გველებმა არ შეჭამეს?
-არა..სიცილით უთხრა მათემ..
-ოპპოპპ გამოცხვაა..ნიამ ღუმლიდან გამოიღო ფებენი...ისეთი საამო სურნელი ჰქონდა..
სამზარეულოში ბიჭები შემოლაგდნენ და უყურებდნენ გოგოებს როგორ აცხობდნენ ტორტს...ნატალი მივიდა გოგოებთან.
-გოგოჩკებო მოგეხმარებით.
-არა იყოს არ გვინდა ნატალი!უთხრა მარიტამ და ანიშნა უკან წასულიყო,ნატალიც გაბუზღული წავიდა და სანდროს ჩამოეკიდა კისერს...ტანში არასასიამოვნოდ გაცრა სანდროს..
ტორტიც გამოცხვა არაჩვეულებრივი იყო მაგრამ მაცივარში შედეს გასაციებლად...უკვე გვიან იყო და ხვალ შევჭამოთო მარა მარიტამ ვერ მოითმინა და გამოიღო მაცივრიდან ღამის თორმეთი საათი იქნებოდა და მაგიდას შემოუჯდა და დაიწყო ჭამა..დიდ დიდ ლუკმებს იტენიდა პირში თითქოს ვინმე მოსდევდა..მალე სანდრო დაინახა კარებში მდგარი და ხველება აუტყდა..უცებ წამოვარდა ფეხზე ნიჟარასთან მივიდა...ეგონა წამოაღებდა მარა შეცდა..მაცივრიდან წყვენი გამოიღო და დალია მერე მაგიდას დაუბრუნა.
-ტორტი თუ გინდა მაცივარშია და მიირთვი..
-რამდენს ჭამს რა იყო..ნერვიულობისგან ჭამენო და ეგ გემართება შენ ჩემზე და ნატალიზე?ირონიით უთხრა სანდრომ..
-ბატონო?ჩაახველა მარიტამ..
-რაც გაიგონე.ეჭვიანობით კვდები!
-სულაც არა!რატო უნდა ვიეჭვიანო ვიღაცა ბო*ზე რომელიც ქვეყნის კაცს ეყოლება ნათრევი..თქვა და გემრიელად ჭამა გააგრძელა..
-ცდები,თან ძალიან,ნატალი ძალიან კარგი გოგოა,კეთილი,ლამაზი,გამხდარი!კიდევ თქვენთან დაახლოება უნდა და თქვენ კიდე არ უშვებთ ახლოს!შენ არ უშვებ ეჭვიანობამ დაგაბრმავა..
მარიტა ცეცხლებს ყრიდა უკვე ისე ბრაზობდა..აიღო ეს ტორტიანი თეფში და სანდროს მიმართულებით გააქანა გამწარებულზე...სანდრო უცებ გახტა უკან მარა თეფშის ნამსხვრევები ფეხებზე დაერჭო და სისხლი ღვარად მოდიოდა..
-ვახ ჩემი ფეხი!ამოიკვნესა სანდრომ და ძირს ჩაჯდა,ფეხზე ხელები მოიკიდა სისხლის გასაჩერებლად...მარიტამ ეს სიტუაცია რომ დაინახა ტირილი დაიწყო და არ ჩერდებოდა...
-ვაიმე რა გატირებ??????გაგიჟდა სანდრო რომ დაინახა..
-ხო არ მოკვდებიი??სანდროს მივარდა და ფეხზე უყურებდა..
-არა სულელო რა მომკლავს..
-დამიცადეე...უცებ გავარდა და აფთიაქი მოიტანა.
-არა საჭირო..
-როგრო არა საჭირო..ჩემი ბრალია...მაპატიე...მე..უცებ გავბრაზდი და მიტო ვისროლე სულ არ მიფიქრია თუ მოგხვდებოდა..საყვარლად ბურტყუნობდა მარიტა,სანდრო კი გაშტერებული უყურებდა და უნდოდა მოხვეოდა და გულში ჩაეკრა ეს საოცარი არსება,ასე წამ-წამში რომ იცვლიდა ხასიათს..
-არაფერია..აღარ მტკივა..
-მატყუარა...როგორ არ გტკივა სისხლისაგან დაიცალე მემგონი..გაუცინა მარიტამ და ცრემლები მოიმშრალა..ფეხს უხვევდა კვილი რომ გაიგონა..
-ვაიიმეე სანნნნ რა გჭირს ჩემო სიყვარულო?ნახევრად შიშველი ნატალი შემოვარდა სამზარეულოში და სანდროს მივარდა...მარიტას ისევ შეეცვალა გამომეტყველება..
-არაფერი არ ჭირს! თუ გაიწევი კარგი იქნებ!თუ დაბრმავდი გეტყვი რომ ფეხს უხვევ!
-უიმე რაიყო მომეცი საერთოდ მე შეუხვევ ჩემი შეყვარებულია შენი ხო არა!
-მაცადე შენ..ჩაილაპარაკა მარიტმა და უცებ უცებ შეუხვია ფეხი სანდროს...მერე ხელების წმენდით წამოდგა ფეხზე და ნატალისკენ წავიდა...კუთხეში მიიმწყვდია.
-შენ ვინ გგონია შენი თავი ქალბატო?
-მშვენივრად იცი ვინც ვარ!სანდროს შყვარებული ვარ!
-ჰა ჰა ჰა!კარგი რა არ გამაცინო!რა შეყვარებული გოგო?ასე ტვინნაკლული ხარ დავიჯერო?
-ეს რა სიტყვებია როგორ ბედავ???!ახლა ნატალი გაცეცხლდა და მარიტასკენ წამოიწია..მარიტამ უკან უბიძგა და კედელს ააკრა და საჩვენებელი თითი აუფრიალა წინ..
-შენ ხარ ერთი კახპა რომელიც სანდროს ჭირდება ორი რამისთვის!გითხრა რისთვის?ახლავე ჩემო სიხარულო! პირველი:სიამოვნებისთვის და მეორე:ჩემს საეჭვიანოდ! ამიტო ხვალ მე რომ ავდგები აქ აღარ დამხვდები გასაგებია ?!!მერე სანდროს გახედა და იმის მიმართულებითაც გაიმეორა..გასაგებია???!ხმას არც ერთი არ იღბდა..სანდრო გაშტერდა ისედაც..მარიტამ კი გააგრძელა..დუმილი თანხმობის ნიშანია ანუ გასაგებია!ტილო მაგიდაზე დააგდო და უკანალის ქნევით ოთახში ავიდა..წყალი გადაივლო და კმაყოფილი ლოგინში ჩაწვა...
დილას კარგ ხასიათზე გაიღვიძა..უცებ ჩაიცვა და კვემოთ ხტუნვახტუნვით წავიდა..მისაღებისკენ წავიდა რომ დაინახა სანდროს ნატალი როგორ უჯდა კალთაში..სიბრაზემ მოიცვა მთლიანად..ყველა ლაპრაკობდა და იცინოდა...მარიტას ვერავინ ამჩნევდა თითქოს უჩინარი ყოფილიყოს..თამამად წავიდა სადაც იჯდნენ და გზაში ვაზას წამოკრა ხელი და გადმოაგდო..ყველამ მისკენ გამოიხედა..
-აიი ასე..ძლივს არ შემამჩნიეთ!სანდროს და ნატალისკენ წავიდა ღიმილით..
-ნატალი აქ რასაკეთებ?
-რა შენი საქმეა აქ რას ვაკეთებ!
-მემგონი კარგად ვერ გაიგე გუშინ რაც ვთქვი!
-მშვენივრად გავიგე მაგრამ აქ სანდრომ დამპატიჟა და ის არსად არ მიშვებს მისი სტუმარი ვარ შენ არავინ არაფერს გეკითხება!
-ამას დამიხედეთ..გარშემო მიმოიხედა და სიცილი დაიწყო,მერე ნატალი წამოაგდო სანდროს კალთიდა და ხელი მაგრად მოუჭირა..
-მე ერთხელ რო ვიტყვი ის უნდა გაკეთდეს!მე მეკითხება თუ მეკითხება!ეს სახლი იცი ვისია??ჩემი და მათესი!და არა სანდროსი ამიტომ მე ვინც მინდა აქ ის მოვა და ის წავა ამიტომ ახლა მე ზემოთ ავალ და რო ჩამოვალ აიდან ახვეული გექნება თორემ მერე ცუდად წავა საქმე..უთხრა და ხელი გაუშვა..ისე უჭერდა ნატალის ხელი აღარ ება მემგონი...მარიტა კი ოთახში ავიდა..და გამწარებუულმა ყველაფერი არი დარია...მემგონი რაც იყო ოთახში ყელაფერი დაფშვნა..მერე ტირილი დაიწყოო და ემბრიონის ფორმაში დაწვა..მუცელს ეფერეებოდა...მერე მანქანის გასაღბს დასტაცა ხელი და უკანა კარებიდან ჩუმად გაიპარა...არავის არაფერი გაუგია მისაღებში ყაყანობდნენ..
-ნატალი წადი!სანდრომ თქვა მკაცრად!
-არსადაც არ წავალ!
-შენ გოგო მემგონი გეშლება რაღაც!ფული რისთვისაც გადაგიხადე ის საქმე მორჩა ახლი კი მართლა აახვიე აქიდან...ნატალიც წავიდა..სანდრო კი განერვიულებული დადიოოდა.
-არა რა ჭირს???გამაგებიეთ რა ჭირს???დედაბერს დაემსგავსა ყველაფერზე სკანდას ტეხავს...არ ცხრებოდა სანდრო.მერე კი მისაღბი დატოვა...მარიტა რაც წავიდა 2საათი იქნებოდა გასული...ნია და ბიჭები მისაღბში იყვნენ..ისევ სანდრომ დაიწყო..ახლა შედარებით მშვიდი იყო..
-იცით რა ჭირს?
-არა!უპასუხა ნიამ.
-როგრო არ იცი შენი დაქალია!ასე გაანაწყენა ნატალის აქ ყოფნამ?
-შენ კიდე რას მოიყვანე ის გოგო!ნიკა ჩერთო საუბარში.
-უბრალოდ!
-უბრალოდ გადაირია მერე ესეც!
-ასეთი გადარევა??გუშინ თეფში მესროლა და ამბები დააწია რო არვიცი...
-სანდრო ისს..მათე აპირებდა რაღაცის თქმას ნიამ რომ გააჩერა.
-არგინდა ასე ჯობია.
-არ ჯობია უნდა იცოდეს!
-მარიტა დაგვხოცავს!
-რაუნდა ვიცოდე?
მათე და ნია დუმდა..
-ხო რა უნდა იცოდეს?ნიკამ დასვა კითხვა..
-იტყვით ამიდ დედა ვა*ტირე რა უნდა ვიცოდე?
-მე ვეტვი..თქვა ნიამ..სანდრო ის...
სანდრო ტელეფონი რეკავდა...
-ერთი წუთი..გისმენთ!
-სანდრო ბრძანდებით?
-დიახ მე გახლავართ!
-მარიტა ქალდანის ნათესავი ბრძანდებით?
-დიახ..გაკვირვებული პასუხობდა სანდრო კითხვებს.
-ქალბატონი ძალიან მძიმედა დაშავებული რესპუბლიკურშია გადაყვანილი იქნებ მოხ...სანდრომ აღარ აცადა დამთავრება..
-ეს რა ხუმრობა ბატონო?მარიტა ჩვენთან ერთადა.
-მარიტა ქალდანი,მაღალი,ცოტა პუტკუნა,ქერა თმებით..სახეზე ძალიანა დაშავებული..
-რააა?? სანდრომ წამოიყვირა ..მარიტა მალე ოთახში ნახეთ..ყველა ოთახში გავარდა კარები ჩაკეტილი იყო,სანდრომ შეანგრია და არეული ოთახის გარდა არაფერი და არავინ დახვდა...
-რამოუვიდა მარიტას?უცებ კითხა მათემ..
-სანდრო სად გარბიხარ ტო რამოხდა?ახლა ნიკამ კითხა.
-მარიტა..ის დაშვებულია..თან გარბოდა და გასაღბს ზებდა მის ოთახში..
-რაააა?წამმოიყვირა ნიამ..ბავშვიი ვაიმეე..
-უცებ შემოტრიალდა სანდრო.
-ნია რა ბავშვი????!!
-სანდრო...ისს ორსულადა!
სანდრომ ეს რო გაიგონა ელვის სისწრაფით გავარდა..
-დაეცადა ტო ჩვენთვისაც..ისიცნიჩ ჩაჯდენ მათეს მანქანაში და სავადმყოფოსკენ წავიდნენ..
სანდრო საოცარი სიჩქარით მიდიოდა,შიშისგან ხელები უკანკალობდა და მანქანას ძლივს მართავდა..უკვე თბილისში შედიოდა გზაში შეფერხება რომ დაინაა..ავარია იყო..ტრაილერი და მანქანა დაეჯახა ერთმანეთს როგორც ჩანს..მანქანა ნამცეცებად არის ქცეული..მოიცა ეს ხომ მარიტას მანქანა?ახლა ნერვიულობამ აიტანა სანდრო და სიჩქარესაც უმატა..მის გამო ხდებოდა ეს ყველაფერი..იმ ღამის მერე მარიტას ქცევა რომ დაინახა..თან ფხიზელზე არ აღიარებდა რომ უყვარდა,გადაწყვიტა თვითონაც ეთამაშა..ეს გოგო ნატალი ასე რომ ვთქვათ დაიქირავა და ფული გადაუხადა საყვარელობიანა რომ ეთამაშათ..სულ არ უფიქრია მარიტა ასეე თუ გაბრაზდებოდა..მაგრამ რა იცოდაა ორსულად რომ იყო?ეგონა მორიგი წიკები დაიწყო და ასე ადვილად ვერ აისრულებს თავისასო,მაგრამ ხო ხედავს ახლა ამ ყველაფრის გამო მარიტა და ბავშვი საფრთხეშია..ბავშვი..მისი შვილი...მისი ნაწილი..მისი სისხლი და ხორცი..არაფერი მოუვიდეთ ნეტა...ამ ფიქრებიში იყო პოლიციამ რომ გააჩერა სისწრაფის გადაჭარბების გამო..შეამოწმეს ორმ არც ნასვამი იყო და საბუთებიც მწყობრში იყო..ჯარიმა უნდა დაგიწეროთო..სანდრომ იფიქრა თქვენი დედაც ერთი სად მცალია თქვენი ყბედობისთვისო და გაზს ფეხი დააჭირა და საავადმყოფოშ იყო უკვე რამოდენიმე წუთში..შევარდა თუ არა მისაღებში მარიტა იკითხა..
-მარიტა..მარიტა ქალდანი..ავტოავარია მოუვიდა..
-ოპერაციაზე არის შეყვანილი..
მიუთითა სადაც იყო და სანდროც იქითკენ წავიდა..ოპერაცია დიდხანს გრძელდებოდა როგორც ჩანს..ნიკა,მათე და ნიაც მოვიდა...ანიტას და საბას ჯერ არ ურეკავდნენ სანამ არ გაიგებდნე რო ყველაფერი კარგად იყო..გზაში რამე არ მოსვლოდათ შეეშინდათ..ექიმი საოპერაციოდან გამოვიდა.
-მარიტა ქალდანის ნათესავები ბრძანდებით?
-დიახ!სანდრო წინ გაიწია..როგორა ექიმოო??
-ყველაფერი კარგადა დამშვიდდით..რთული ოპერაცია იყო მაგრამ პაციენტი კარგადა,სიცოცხლის პრობლემაც არ ემუქრება..
-და ბავშვი?სევდიანად ჩაილაპარაკა სანდრომ..
-მამა ხართ?
-დიახ.
-ბავშვები კარგად არიან..მათი გადარჩენა სასწაულია...ძალიან სუსტები არიან მაგრამ იბრძვიან ვნახოთ რა იქნება,ჯერ-ჯერობით სიცოცხლის საფრთხე არც დედას და არც შვილებს არ ემუქრებათ..
-ბავშვები?
-დიახ ტყუპი ბიჭებია არია..რეანიმაციაშია..დილისთვის გაიღვიძებ.ეს თქვა და წავიდა.
ყველა ერთმანეთს მოეხვია..უფრო სანდროს უხუტებოდნენ..
-კარგადა...კარგად არიან..ბურტყუნობდა სანდრო..მისდა უნებურად ცრემლები წამოუვიდა თვალებიდან..
- ტირი?
-ხო რავიცი....თქვა და იქაურობას მოწყდა..ექიმს ბევრი ეხვეწა რომ შეეშვა მარიტასთან და ბოლოს დაითანხმა კიდეც...
ნიამ ანიტას და საბას დაურეკა და ეს ამბავი ცოტა შელამაზებულად უთხრა რომ არ ენერვიულათ..ისინიც იმ წუთას წამოვალთო მარა მერე მათემ ბევერი ეხვეწა ხვალ დილას წამოდით არაფერი დაგემართოთ გზაში,მარიტასთან ჩვენ ვართ,მის სანახავად მაინც არ გვიშვებენო..როგორღაც დაარწმუნა და დილისთვის გადადეს წამოსვლა..
სანდრომ სკამი საწოლთან მიაჩოჩა და მარიტას ხელი ხელში მოიქცია..მეორე ხელით მუცელზე ეფერებოდა..და ჩურჩულობდა..
-მიყვარხარ ჩემო ქალბატონო უჟმუროებავ!მადლობა ღმერთს რომ არ წამართვა შენი თავი!მის მუცელზე ედო თავი და ჩაეძინა..დილას თვალები ტკივილისგან გაახილა,მარტა ხელს უჭერდა..უცებ თავი აწია და მარიტას გაკვირვებულ მზერას წააწყდა...ხელი უცებ გამოგლიჯა სანდროს და ყვირილი დაიწყო.
-შენ ვინხარრრრ???არ რას ვაკეთებ??გაიყვანეთთთთ ვინ არის??ისტერიკაში ჩავარდა პალატაში ნიკა,ნია და მათე შემოვარდნენ..
-მარიტა...ნიამ დაუძახა..
-შენვინღა ხარრრ???საიდან იცი ჩემი სახელიი??ყვირილს არ წყვეტდა მარიტა..ამ დროს ექიმი შემოვარდა ოთახში და მარიტას დამამშვიდებული გაუკეთა.
სანდრო გაშეშებულიიდგა და ადგილიდან არ იძვროდა.
ყველა გაშეშებული იდგა,გაოცებისგან რა ექნათ აღარ იცოდნენ,სანამ ექიმმა არ თხოვა პალატის დატოვება.კორიდორში იდგნენ და ელოდნენ ექიმი როდის მოვიდოდა და აუხსნიდა რა ჯანდაბა მოხდა..სანდრო ადგილს ვერ პოულობდა,გაგიჟებული იყო..გონს მოვიდა მარა ეს რა საოცრება იყო,ამნეზია?აღარაფერი ახსოვს,ანუ რა გამოდის ..აწი რა იქნებოდა..ექიმიც გამოჩნდა,სანდრო იმ წუთას მივარდა.
-ექიმო რახდება ამნეზია აქვს?რატომ არ ვიცოდი ამის შესახებ??!!როგორა მარიტა?
-დამშვიდდით..ყველაფერი რიგზეა.
-როგორაა ყველაფერი რიგზე არ ვახსოვართ არც ერთი რამოხდა?
-ამნეზია არ აქვს..ეს ყველაფერი დროებითია..თქვენს ენაზე რომ აგიხსნათ მისი მოგონებები ერთ კუნჭულშია გამოკეტილი და გამოსვლას არ ჩქარობენ,ეტყობა თავი დაარტყა ძან..
-რას ნიშნავს დროებითია?
-რამოდენიმე კვირაში ან თვეში გაუვლის..ნაცნობებთან რომ იქნება,ნაცნობ ადგილებში წაიყვანეთ ხოლმე,ეს ყველაფერი დაეხმარება რომ გაგიხსენოთ..გირჩევთ არ უთხრათ რამოხდა ან რახდება,ამან შეიძლება პანიკაში ჩააგდოს და ბავშვებს და თავის თავსაც ავნოს...
ყველა ყურებდაცქვეტილი უსმენდა ექიმს...კიდევს მიცა მითითებები...მალე ანიტა,საბა და ბავშვები მოვიდნენ..
-სადა ჩემი შვილი რამოხდა???ამიხსენით ქალი აღარ ვარგივარ.
-დამშვიდდი ანიტა დეიდა...მოკლედ აგიხსნი ოღონდ დაჯექით.
-ვაიმე რახდება?ანიტა სასოწარკვეთილი იყო უკვე..
-მარიტა თბილისში მოდიოდა და ავარია მოუვიდა,ყველაფერი რიგზე აქვთ..მაგრამ...
-აქვთ?კიდევ ვინ დაშვდა?ვინმე იყო მარიტასთან ერთად?ყველა აქ ხართ და...რა მაგრამ?
-ამნეზია აქვს..მაგრამ ანუ არვიცი ვერ გავიგე ზუსტად..დროთა განმავლობაში გაიხსენებს ყველაფერს 1 კვირაში ან თვეშიო..
-ეს რა დაგვემართა...საბამ ცოლს მოხვია ხელები..
-ნია ვინა მარიტასთან ერთად?
ნია დუმდა..
-ნიაა!ანიტამ ხმა ვეღარ გააკონტროლა..მაპატიე ნიაკო აღელვებული ვარ...მითხარი ვინა კიდე დაშავებული..
-არავინ ანიტა დეიდა უბრალოდ..
-რა უბრალოდ ამოღერღე ნია..
-მარიტა ორსულადა!მათემ დაამთავრა ნიას სათქმელი.
-რაააა?გაოცებული იყურებოდა ანიტა...ბებია გავხდები?შვილიშვილები მეყოლება..საბაა საბა ბაბუა გახდებიი..საბას გაკრა მხარი.
მოკლედ გახარებულები იყვნენ და ერთმანეთს ეხუტებოდნენ,ერთადერთი მარიტას მეხსიერება რჩებოდა განზე..ანიტამ დაეჭვებულმა კითხა ნია..
-მამა ვინა?შენ გეცოდინება..
-აი...ნიამ ჩაიცინა და ალექსანდრესკენმიუთითა რომელიც ექიმს ელაპარაკებოდა.
-ეღირსათ როგორც იქნა..
-ჯიგარი ხარ რა ანიტა დეიდა..სხვა რო ყოფილიყო ერთ ამბავს ატეხავდა რასქვია ჩემი შვილი ორსულადაო ჯერ არ გათხოვილაო და ...ექთანი გამოვიდ ამარიტას ოთახიდან,ექიმს რაღაცა უთხრა და აქეთკენ წამოვიდნენ,ამიტომ ნია გაჩრდა..
-პაციენტმა გაიღვიძა შეგიძლიათ შეხვიდეთ,ოღონდ დიდი ხნით არა..
გახარებულები წავიდნენ პალატისაკენ..ყველაზე ბოლოს საბა და ანიტა შევიდა.მარიტა ყველას გაოცებული სახით უყურებდა მაგრამ როგორც ანიტა და საბა დაინახა ბედნიერმა გახედა და ყვირილი დაიწყო.
-დედიკოოოო,მამიკო,მათუჩკა ძლივს!მოდით აქ..
ანიტა და საბა უცებ მივარდნენ მარიტას და ჩაეხუტნენ..სანდრომ მათეს გადაუჩურჩულა..
-მოიცა ამას თქვენ ახსოვხართ და ჩვენ რა პონტში არ ვახსოვართ?
-აზრზე არ ვარ ტო..
ანიტა მარიტას მიუჯდა გვერდით.
-შვილო როგორ ხარ?
-დედი აქ რას ვაკეთებ?ან ესენი ვინ არიან ამიხსენით ვინმემ..აი ის იყო ჩემ მუცელთან,თავი და ხელები ედო..სანდროზე მიუთითა.
-ყველაფერს აგიხსნი შვი...მარიტამ გააწყვეტინა.
-მარიამი სადა?მარტო დატოვეთ სახლში?თვალებგაბრწყინებულმა იკითხა მარიტამ.ანიტამ გაოცების ნიშნად თვალები დაახამხამა და საბას გადახედა.საბამაც თავი დაუქნია..
-მარიამი?ჩვენი მარიამი?
-ხო დედა ჩემი და სადა?
-ის..ხო იცი არ უყვარს სავადმყოფოები სახლში დაუცდიო...
-კარგი..მობეზრებულად დაატრიალა თვალები მარიტამ..ახლა ესენი ვინ არიან ან აქ რამინდა?
-შვილო ავარიაში მოყევი და მეხსიერებასთან ცოტა პრობლემები გაქ..
-მერე რატომ არ მახსენდება არც ერთი?
-მოდი თავიდან გავიცნოთ იქნებ გაგახსენდეს..
-ეს ნი არის..ეს ნიკუშა არის..ეს ჩვენი გლახა მათეა კი იცანი..
-მხეცო შენ თავს რა დამავიწყებს..სიცილი დაიწყო მარიტამ..და ის ვინ სიმპაწიური ბიჭი ვინ არის?სანდროზე მიუთითა და წყალი მოსვა.
-ეს სიმპატიური ბიჭი შენი ქმარია.მოიტყუა ანიტამ და ასე კარგიც იყო,სანდრო უფრო შეუწყობდა ხელს ყველაფრის გახსენებაში...მარიტას წყალი გადასცდა და წველება აუტყდა,მერე სიცილში გადაეზარდა..
-ვინო?მე გათხოვილი ვარ?დედა მე ხომ 16წლის ვარ..
-იცი მარიტა შენ 26წლის ხარ..
-კარგი..ეს რაღაც ხუმრობა ხო?მარიტა ანერვიულდა..
-ჩშ შენთვის ნერვიულობა არ შეიძლება..
-რატომ არ შეიძლება ნერვიულობა?
-სანდრო შვილო ჩვენ გავალთ და თქვენ ილაპარაკეთ..
-მოიცადეთ არ დამტოვოთ ამასთან მარტოოოო...კარებში გადიოდნენ მარიტამ რო დაიყვირა..მოიცადეთ!ეს ბავშვები ვინ არიან?მოდით აქ..ბავშვებიც რომელიც ამდნეი ხანი კუთხეში იყვნენ მიყუჩული მარიტასთან მივიდნენ..მარიტა ათვარიელებდა..
-ჩემი ბავშვობის ასლია ეს გოგო...ვინ არიან დედა?ოღონდ არ მითხრა შენი შვილებიო თორე სულს განუტევებ!
-შვილო ესენი...ანიტას აღარ დაცალდა..დაჩიმ დაასწრო.
-ჩვენი შენი და და ძმა ვართ!ამაყად თქვა..
-სერიალში ვარ?სიზმარია?ეს რახდება?გადით ყველა გარეთ!ამ არსების გარდა!სანდროზე მიუთითა..ბავშვებს გული დაწყდათ მარიტას ასეთი საქციელისთვის მაგრმა ხვდებოდნენ რომ მისი დაიკო კარგად არ იყო..
ყველა რომ გავიდა ოთახიდან სკამიზე დაჯდა მარიტას გვერდით სანდრო.
-მე ვიღაც არსება არ ვარ შენი ქმარი ვარ..
-მოიწიე..სანდროც ახლოს მივიდა..მარიტა სანდროს უყურებდა და მის თვალებში იკარგებოდა..
-მათვარიელებ?გაუცინა სანდრომ..
-ჰო..ისეთი ნაცნობი სახე გაქ..მის ხელებს დაატარებდა სანდროს სახეზე..სანდრო ახლოს მიიწია და ტუჩებზე აკოცა...მარიტას უცებ ამოუტივტივდა ყაზბეგში მომხდარი..მერე მათესთან რაც მოხდა..უცებ მოწყდა და თვალებში უყურებდა..
-ჩვენ რა ყაზბეგში ვიყავით ერთად?
-მოიცა რა იცი შენ??
-გამახსენდა..
-ჰო?და რაგაგახსენდა?ახლოს მიიწია სანდრო უფრო..
-რომ მაკოცე..
სანდროც ჩაეღიმა ბავშვობის გახსენებაზე.
-კარგი დრო იყო..
-ხო ახლა მომიყევი რამოხდა..და რატო არ შეიძლება ნერვიულობა?
-მოყოლით ვერ მოგიყვები შენით უნდა გაიხსენო..და მუცელზე მოკიდა ხელები.
-რას გადაეკიდე ჩემ მუცელს ასე გიყვარს?
-შენც მუცელში რომ ორი არსება ისინი მიყვარს სიგიჟემდე..
-ჰაა?ოღონდ ახლა...
-ორსულად ხარ..ჩვენი პატარები არიან აქ..მუცელზე მოკიდა ხელი და ეფერებოდა,მარიტას ცრემლები წამოუვიდა..
რამოდენიმე კვირაში გამოწერეს..იქ ყოფნის დროს გაახსენდა რაღაცებიი...გადაწყვიტეს რომ სოფელში წასულიყვნენ..იქ ბევრი დრო აქვთ ერთად გატარებული და უფრო გაახსენდებოდა ყველაფერი..ყველა იქ წავიდნენ ბავშვების და ანიტას და საბას გარდა,ისინი თბილისში დარჩნენ..სოფელში რომ ჩავიდნენ,მარიტამ კარები შეაღო და სირბილი დაიწყო..
-რამდენიხანია აქ არ ვყოფილვარ..
-უფ ნუ იტყვი.ხითხითი დაიწყო ნიკამ.
-შენი სახელი შემახსენე კურდღლიკ?
-კურდღლიკო..სანდრო მჩგრავს..ნიკა ნიკა..
-ნიკუშ,ხოდა ნიკუშ..აუფ დამავიწყდა რაუნდა მეთქვა დაიკიდე...ოთახისკენ წავიდა...ეგ ახსოვდა სადაც იყო..ოთახში რომ შევიდა ყველაფერი ისე დახვდა როგორც იმ დღეს დატოვა,მარცხნივ გული ეტკინა რაღაც შაშინლად,გაასენდა აქ რა ამბავი დააწია მაგრამ რატო ეგ აღარ ახსოვდა...სანდროც მალე მივიდა მასთან და ერთად დაიძინეს ჩახუტებულებმა..ყველაფერი შესანიშნავად იყო,მარიტას ახსენდებოდა ყველაფერი..მაგალითად მთაზე იყვნენ წასულები და გაახსენდა მაშინ რაც მოხდა და სანდროს ეხუმრებოდა როგორ მოგატყუე რეზიზეო,კიდევ ჭიქა გაუტყდა სამზარეულოში და სანდრო შემოვარდა და ფეხი გაიჭრა ნამსხვრევებზე..გაახსენდა ადრეც რომ გაიჭრა.
-გამახსენდა..გაიღიმა მარიტამ..
-რაგაგახსენდა?სანდროს სახე ეცვალა..
-ფეხი რომ გაიჭერი..
სანდრო ნერვიულობდა ყველაფერი ახსენდებოდა ნელ-ნელა,მალე ისიც გაახსენდებოდა რომ მისი ცოლი არი იყო,მითუმეტეს ბოლოს საშინლად იჩხუბეს და მის გამო იყო საფრთხეში ის და ბავშვები..ყველაფერი რომ გაახსენდებოდა ალბათ სანდროს დანახვაც აღარ მოუნდბოდა..
მარიტას დაბადების დღეს იყო..მათე და სანდრო გაქრნენ საქმე გვაქო..მარიტას სულ აღარ ახსოვდა დაბადების დღე რომ ჰქონდა...უკვე ტორმეტი იყო სანდრო და მათე რომ შემოვარდა დიდი ტორტითხელში...მარწყვის ტორტი იყო..მარიტას გაახსენდა მარწყვის ტორტი და სიცილი დაიწყო...მოკლედ ძალიან იმხიარულეს,მარიტამ ჭამა და ჭმა მარწყვის ტორტი,მერე აღარ შეეძლო და სანდრო აჭმევდა..
-დამიბერდა ცოლი 27წლისაა უკვე..
-ცოლის ხსენება კარგი იყო ერთი მომიყევი როგორ მთხოვე ცოლობა?აუ ჩვენი ქორწილის სურათები მანახე რა როგორი კაბა მეცვა არ მახსოვს..
ყველას ხველება აუტყდა გაიგუდნენ მემგონი..სანდრო დუმდა..
-ალექსანდე!გაიმკაცრა ხმა მარიტამ.
-მარტი..არ შეიძლება შენით უნდა გაიხსენო..
-ხო კარგი კარგი...ის მაინც მითხარი ხელი როგორ მთხოვე აუ გეხვეწებიიი რააა...
-მე მოგიყვები ეგ ვერ გადმოგცემს ისე როგროც მოხდა!ნიამ წამოყო თავი და სანდრო გადაარჩინა.
-შენ რა იცი?
-მეც იქ ვიყავი..და ჩვენ ყველა იქ ვიყავით.
-აუ მიდი მომიყევი..ყველა მომლოდინე მზერით უყურებდა ნიას..
-მოკლედ შენ გაბრაზებული იყავი სანდროზე და ვერ შეგარიგეთ ვერაფრით..მერე სანდრომ ბიჭებს უთხრა ვსიო ცოლად უნდა მოვიყვანოო..ხოდა ერთად მოვიფიქრეთ რა უნდა გვექნა..ხოდა მაშინ იყო ნიკას დაბადების დღეს და სასმელსი გაგირიეთ ძილის წამალი და დაგეძინა..სანდრომ წაგიყვანა ტყის სახლში და იქ გააგრძელე ძილი..მე კაბა ჩაგაცვი..მერე გარეთ მოვრთეთ ყველაფერი,ყვავილებით ბუშტებით,ორ კაცზე სუფრით..რომ გაიღვიძე სიზმარში გეგონა თავი..მერე ახლოს აღარ ვიცით რა გითხრა სანდრომ მაგას არ გვიმხელს მაგრამ ფაკტია დათანხმდი..მუცელზე მოეფერა ნია რომელიც უკვე ეტყობოდა საკმაოდ..
-აუუუ რამაგარია როდის გამახსენდება ეგენი..
-ჯობია არ გაგახსენდეს თორე ყველას დაგვხოცავ..ნიამ ჩილაპარაკა და თვალები კედელს ააყოლა..
-რამე მითხარი ნიაკო?
-არა მარიტ...
ეს დღეც ასე ჩათავდა..გვიან დაწვნენ და მარიტას მთელი დღე ეძინა..მხოლოდ რამოდენიმე საათი ეღვიძა ისიც საჭმელად..ღამის ტორმეტი საათი იქნებოდა ალბათ ტელეფონმა რომ დარეკა..სანდრომ უცებ უპასუხა და ბალკონზე გავარდა..მარიტამაც თვალები ჭყიტა და მოუსმინა..
-მოვდივარ..მხოლოდ ეს გაიგონა..თავი მოიმძინარა..სანდრომ შარვალი ამოიცვა და ქვემოთ ჩვიდა..
-ამის დედა ვა*ირე აქ რასაკეთებ??ფული არ გეყო?დაგიმატებ ოღონდ ახლა აქიდან გაქრი!
-ვერ გავქრები!
-რას ქვია გოგო ვერ გაქრები არ გადამრიო!
-მე ორსულად ვარ სანდრო!
სანდრო გაშეშდა...და მუცელზე შეხედა რომელიც გამობურცული ჰქონდა..თავი როგორც აწია ტუჩებზე კოცნა იგრძნო.გოგონა უცებ მოიშორა.
-ნატალი!
მარიტამ ვერ მოითმინა და ქვემოთ ჩავიდა იმის გასარკვევად სანდრო სად წავიდა..თან რამეს შევჭამო..გარეთ მდგარი სანდრო რომ დაინახა რომელსაც ვიღაც მთელი გულით კოცნიდა გული შეეკუმშა,თვალებში ცრემლებმა დაისადგურა და უკან დაიხია და ლარნაკი გადმოაგდო,სანდრო და ნატალიმ სახლში შეიხედეს,მაგრამ შუქები ამქვრალი იყო და მარიტაც მეორე სართულზე იყო უკვე ასული..ტიროდა მაგრამ შეწყვიტა იცოდა მალე მოვიდოდა სანდრო..ჩეძინა..სანდროს დააგვიანდა რომ მოვიდა იგრძნო როგორ შემოხვია ხელები წელზე მარიტამ კი გააშვებინა და ამოიკვნესა..
-მცხელა..
მეორე დილას რომ გაიღვიძა სანდრო მის გვერდით არ იყო,ნიას მიწერა ტელეფონზე მოდი მალე ჩემთანო..ნიაც იმ წამსვე მივიდა.
-რამოხდა მარტი?
-ჩვენ ხომ საუკეთესო მეგობრები ვიყავით და ვართ?
-კი რამოხდა?
-სანდროს როდესმე უღალატია ჩემთვის?
-ეგ საიდან მოიტანე..სიმწრისგან გაიცინა ნიამ..
-იცი გუშინ ტელეფონმა დაურეკა და წავიდა მერე მეც წავყევი და დავინახე როგორ კოცნიდა ვიღაც ქერა თმიან გოგოს და ვერ გავიგე ეს მოგონება იყო,მართლა მოხდა თუ ჩემი ფანტაზიის ნაყოფია,ან ღამეში ვერ დავინახე ან რეალობა თუ არა..ისე ვარ ვეღარაფერს ვგებულობ უბრალოდ გული მტკივა ძალიან..
-შეიძლება უბრალოდ სიზმარი იყო...დამშვიდდი კარგი..ჩემ პატარებს არაფერი ავნო ხოიცი ყველაფერს გრძნობენ,ესმით და გებულობენ?
-როგორ არვიცი..ჩემო პატარებო...მუცელზე გადაიტანა მზერა და ხელებით მოეფერა..მერე ჩაიცვა და ქვემოთ ჩაბაჯბაჯდა..ყველას მიესალმა და საუზმეზე დაჯდნენ...
-აუ ჩემი წვენი მინდა..
-მოიცა მოგიტან.სანდრო წამოდა.
-არა იყავი,აღარაა მემგონი უცებ გავაკეთბ.
-მერე წამოვალ..
-იყავი ჭამე მალე მოვალ..
მარიტამ წვენი გააკეთა და კარებზე ზარის ხმა გაისმა...მერე კი ხმა გაიგონა რომელიც ძალიან ეცნო..
-სიურპრიზიიი!!ნატალი იყო კარებში ჩემოდნით.
-აქ რასაკეთებ???!სანდრო ფეხზე წამოვარდა..
მარიტა უკვე მისაღებში გადიოდა რომ გაიგონა..
-შენი შვილის დედას ასე უნდა ელაპარაკო საან?გაინაზა ნატალი..ყველამ პირი დააღო,მარიტა კი მისაღბში გავიდა რომ დაენახა ვინ იყო..როგორც დაინახა უცებ იხეთქა მასსი მოგონებებმა,წამის მეასედში გაასხენდა ყველაფერი..აბსოლიტურად ყველაფერი..დაფროგრამებულივით იდგა და წყნიანი ჭიქა ხელიდან გაუვარდა,ყველამ მას გამოხედა..თვალები ცრემლებით ჰქონდა სავსე..სანდრო მისკენ გამოიქცა..
-მარიტა..მარიტა კარგად ხარ?ხელი მოკიდა.მარტიამ კი ცივად გააშვებინა ხელი.
-ხელი გამიშვი!არმომეკარო!
სანდრომ ვერ გაიაზრა რა მოხდა მარიტას რატომ ჰქონდა ასეთი რეაქცია..წინა ჯერი გაახსენდა კიდევ სადმე არ გაქცეულიყო..
-მარიტა გთხოვ!
-არმომეკარო თქო გესმის?მარიტამ მუცელზე დაიწყო ხელები და კიბეებს აუყვა და დაიბღავლა რასაც ქვია..ნიაა უკან მომყევი სასწრაფოდ!
ნიაც დასჯილი ბავშვივით მის უკან წავიდა და ოთახში შეყვა..მარიტამ კარები მიაჯახუნა და ნიას გაცეცხლებული უყურებდა..
-მითხარი რა გიქნა ახლა მე შენ?
-რამოხდა მარიტა?კარგად ხარ?
-მშვენივრად ჩემო ყვავილო მშვენივრად..აი ახლა ვფიქრობ რომელი თმის ღერით დავიწყო შენი გაპუტვა..ოპპ აქ მიხვდა ნია რომ ცუდად იყო საქმე და მარიტას ყველაფერი გაახსენდა..ყვავილი რომ დაუძხა იქ მოწვა...
-მარიტა..
-ხმა გოგო..რა ცირკაობა მომიწყვეთ აქ?ქმარი არა?ხელი თხოვნის სცენები და ლოლიაობა...რანაირი მეგობარი ხარ შენ...
ნია აქ ძალიან გაბრაზდა და მარიტას შეუტია,სულ დაავიწყდა მისი მდგომარეობა..
-მეგობარი რომ ვარ და შენი და მიტო მოვიქეცი ასე და ყველა მიტო მოიქცა ასე!სანამ არ გაგახსენდებოდა ყველაფერი ჩვენ ვერ გეტყოდით ამას შეიძლება შეეშინებინე და ბავშვებზე ემოქმედაა..რა გვეთქვა მარიამი გარდაიცვალა თქო?ეს ცუდად არ გაგხდიდა??მიპასუხე!ყოველდღე მას კითხულობდი..კიდევ რამდენი რამ იყო..მარიტამ საწოლზე ჩამოჯდა და ცრემლებმა დაიწყეს დენა..ნია მივარდა..
-მარიტა..მარტი კარგად ხარ??მაპატიე მე არმინდოდა უბრალოდ შენზე მეგობა ვზრუნავდი..ყველას ასე გვეგონა..
-მე მაპატიე ნიიიი...უბრალოდ ძალიან გაბრაზებული ვარ...ყველაფერი ხო გამახსენდა..მის მერე რაც მოხდა ხო მახსოვს და მახსოვს...ეს ეს გაიგონე??ორსულადა??რამხელა მუცელი აქ რა უნდა ვქნა?და რა უნდა მექნა ისედაც?!იმ იდიოტის ცოლი კი არ ვარ მართლა!დამოუკიდებელი ადამიანი ვარ რომელსაც სულ არ ჭირდება ქმარი...ისედაც გავზრდი ჩემ ბიჭებს ხო დედის სიხარულებო?მუცელზე დაიწყო მოფერება..
-იქნებ მოგესმინა..ან იქნებ ის ნატალი იტყუება..ფულის პონტში რა..
-ფულის ფონტში როგორ?
-აუ არიცი შენ..სანდროს ეგ ყავდა მოსყიდულისავით შენ საეჭვიანოდ..
-მერე იქნება დაორსულა..რაქნას იმ გოგომაც..იდიოტი ვაჟბატონის ბრალია..ხოდა ახლა ის ქნას რაც უნდა..მე არ მაინტერესებს..
-მაინც ჯობდა მოგესმინა...
-ნიაკო ხო გიყვარვარ?
-კიი...
-როგორ გიყვარვარ?
-ძაან ძანნ..ჩაეხუტა ნია მარიტას..
-წავიდეთ რააა ზღვაზე..მოვწყდეთ აქაურობას გევედრები..
-წავიდეთ აბა რა ვქნათ..
-კარგი ახლა ჩავალაგოთ და წავიდეთ..ანდა არა ..არმინდა იფიქრონ რომ გარბივარ..რამოდენიმე დღეში წავიდეთ..
-როგროც გინდაა...
ქვემოთ კისკისით ჩავიდნენ სადაც ნატალიაც იჯდა და საყვარლად ილუკმებოდა..სანდრო მარიტას მიაცქერდა იმ წუთას და გვერდით მიუჯდა.ნიამ დაიწყო ლაპარაკი.
-ნატალი რამდენი თვის ხარ?
-მემგონი მეოთხეში გადავდივარ..
-გოგოა თუ ბიჭი?
-გოგოა..რამაგარია იცით შენს შიგნით რაღაც რომ დადის..
-კი ვიცით მასეთი ორი არის ჩემ მუცელში!თქვა მარიტამდა ფეხზე წამოდგა და მაშინ დაინახა მარიტას მუცელი..მარიტა კი აივანზე გავიდა,სანდრო უკან მიყვა..
-ეს...ესს ისა რაც მემგონია?
-და შენ რა გგონია ნატალი?ირონიულად კითხა მათემ..
-ორსულადა?
-კი!და შენ როგორც ყოველთვის ყველაფერს აფუჭებ!ნიამ წაღრინა..ნატალიმ კი ტირილი დიაწყო..
-აუ რა ჩემი ბრალია!თქვენმა ძმაკაცმა მთხოვა და დავთანხმდი მეც მაშინ.
-რაგთხოვა ლოგინში ჩამიხტი თუ შეყვარებულის როლი ითამაშეო?
-რანმიშვნელობა აქვს...მე სულ არ მდომებია ბავშვი..
-აბორტი ვერ გაიკეთე მერე?ისევ უღრენდა ნია..
-არც ვიცოდი ორსულად რომ ვიყავი უბრალოდ მეგონა ვსუქდებოდი...რომ გავიგე მოშორება გვიანი იყოო..
-და ახლა რაგინდა?კერძოთ სანდროსგან რაგინდა?
-ბავშვის მამაა როგორ თუ რამინდა..
-დარწმუნებული ხარ რომ სანდროა ბავშვის მამა?
-კი..
-გავიგებთ მაგასაც..თქვა ნიამ და წავიდა..უკან ნიკა მიყვა და მკლავში ჩაავლო ხელი..
-რას ლაპრაკობ გოგო შენ?ცოტა ნორმალური ხარ?ბავშვი მოეკლა?რა დააშავა იმ ბავშვმა?
-აუუ ვიცი ცუდად გამომივიდა მაგრამ ჩემმა მარიტმა რა დააშავა არ აქვს ბედნიერების უფლება?
-აქვს მაგრამ უცოდველი ბავშვის სიკვდილის ხარჯზე არა!კბილებში გამოცრა ნიკამ და დატოვა ნია ასე..როდემდე გაგრძელდებოდა როდესმე საშველი ექნებოდათ ამათ?
მარიტა აივანზე იდგა და სანდროც მივიდა.
-რალამაზია არა აქაურობა?
-მარიტა მეკაიფები?
-არა სანდრო!
-გაგახსენდა ხო ყველაფერი?
-კი გამახსენდა ყველაფერი!თქვა და შემოტრიალდა.თვალებში უყურებდა სანდროს..
-არმინდოდა ასე მომხდარიყო..სინანულს ხედავდა სანდროს თვალებში მემგონი პირველად..
-არც მემინდოდა..
-როდის აპირებდი თქმას ორსულად რომ იყავი?
-როდესაც ნატალი წავიდოდა!მაგრამ ისე ვატყობ აღარასოდეს წავა..
-მას მხოლოდ ბავშვის მოცილება უნდა..რო გააჩენს მე მომცემს თვითონ წავა..
-და ბავშვი?ნაღვლიანათ თქვა მარიტამ.
-ალბათ თავშესაფარში წავიყვან..
-ის ხომ შენი შვილია..შენი სისხლი და ხორცი როგორ შეგიძლია სხვებს მიცე..
-არ იყო დაგეგმილი მისი ამ ქვეყანაზე მოვლენა..
-ჰო???იცი..არც აი ამათი..მუცელზე მიიდო ხელები..მოვლენა არ იყო დაგეგმილი ამ ქვეყანაზე მაგრამაქ არიან და იზდებიან დღითი დღე..
-მარიტა ეგ სხვადასხვა რამეა..ის უბრალოდ ნაშა იყო და დაორსულდა შენ კიდევ..აღარ აცადა დამთავრება..
-რა მე კიდევ?მეცერთი ღამის ნაშა არ ვიყავი შენთვის?
-მარიტა რა სისულელებს ამბობბბ???
-რასაც ვხედავ იმას ვამბობ..
-დაბრმავდი??ნუთუ ვერ ხვდები რომ იმ დღიდან მიყვარხარ პირველად რომ შემეჯახე კარებში..იმ წამიდან რამდენი გნახავ სუნთქვას მიკრავ..11წელი მარიტა..11წელი გავიდა..ეს არც ისე ცოტაა..იწნებ თავებს უფლება მივცეთ ვიყოთ ბედნიერები..მიყვარხარ,ძალიან მიყვარხარ.ვიცი შენც იმავეს გრძნობ ჩემს მიმართ..
-გრძნობები არაფერს ცვლის..
ბოლო იყო რაც მას უთხრა მერე ნია და მარიტა ზღვაზე წავიდნენ...ერთი თვე იქ იყვნენ მაგრამ ამინდები გაფუჭებული იყო უკვე და ზღვაში არ ჩადიოდნენ...ბულვარში დასეირნობდნენ ხოლმე და ერთობოდნენ რა..6თვის იყო უკვე მარიტა..თბილისში დაბრუნდა სახლში...იმ ამბავის მერე პირველად ნახულობდა მის ოჯახს და ნერვულობდა...ბავშვებს იმხენი ხანი ეკვროდა გაგუდა..
-ჩემიიიი პატარებიი როგორ მომენატრეთთთთთთ..
-დაიკო გავიზარდეთ ჩვენ უკვე!კარგად ხარ ?გამოჯამრთელდი?ლილემ კითხა დიდ დაიკოს..
-კი დაიკოს ცხოვრება..
-მატტ..ასე უძახდა დაჩი..მაიკა აუწია და მუცელს უსმევდა ხელებს..აქ პატარა ბაიები არიან?ხელებს უკაკუნება მუცელს...ჯერ კიდევ ვერ გაეგო იქ როგორ მოხდნენ დაჩის..
-კი აქ არიან და გებულობენ ყველაფერს..
-აუ რა მაგარია..
ანიტა და საბა უყურებდნენ მათ შვილებს და ბედნიერებით ივსებოდნენ..
-ბავშვებო სამეცადინო გაქვთ აბა წაბრძანდით!
-აუ დედა!დაჩი მე ხელს მიშლის და ვერ ვმეცადინეობ..
-აუ შენ მიშლი ხელს..დაჩი გამოეხმაურა ლილეს..ბოლოს კი ოთახში შევიდნენ და ალბათ იქგანაგრძეს კინკლაობა..
ანიტა მარიტას მიუბრუნდა..
-შვილო რას აპირებ?რახდება მოგვიყევიი..
მარიტამ ყველაფერი მოუყვა მშობლებს..საბა გაბრაზდა ‘სიძეზე’,მაინც მამაა რა..ანიტამ დაელოდე მოვლენების განვითარებას სანდროც ცუდ დღეშია..მიეცი უფლება გნახოს ხოლმეო..ასეც მოიქცა მარიტა და დაუჯერა დედამისს,სანდროს აძლევდა ხოლმე მისი ნახვის უფლება,მუცელთან იყო სულ და ბავშვებს ეფერებოდა..ასე ერთი თვე გაგრძელდა დაახლოებით...სანდროს მარიტას გულცივობა კლავდა..გალოთდა,აღარავის ნახულობდა,არც ურეკავდა სულ სვამდა...გაგიჟებულები იყვნენ ბიჭები..ბოლოს ვეღარ მოითმინეს და მარიტას მიაკითხეს სახლში..
-ბიძაშვილო როგორ გიკითხო?ვა ნიკუშ შენც აქა ხარ...აუუ შოკოლადებიი....გამობერილი მუცელით ძლივს დადიოდა მარიტა..უკვე მერვე თვეში იყო თითქმის..
ორივე მოეხვა და მუცელზე მოეფერნენ..რომ დაჯდნენდა არც ერთი არ იღბდა ხმას მარიტა დასერიოზულდა..
-სანდრო სადა?1თვეა არ ჩანს..
-ჩვენს მაგიტო ვართ აქ!
-რახდება?მარიტამ ნერვიულობა დაიწყო..
-სანდრო ძაან ცუდადა ტო..ახლაც სიკვდილის პირასა არ გაფშიკოს ფეხები მაგ ა*ვარმა..ხუმრობით თქვა ნიკამ..
-რახდებაა თქოო?
-კაროჩე ბოლო 1თვეა სულ სვამს,გარეკა მარიტას აღარ უყვარვარ ვძულვარო,აღარასოდეს გამომყვება ცოლადო და კაროჩე რა ათასი სისულელე..სახლში რომ შეიხედო იმდენი ცარიელი ბოთლებია ჩამოსასხმელ ქარხანაში გეგონება თავი..ახლა სიცხე აქ ძაან მაღალი და ბოდავს მთელი დღეა..იქნებ შენ უშ...
-ჩქარა წამიყვანეთ მასთან!უცებ წამოდგა მარიტა და მანტო მოიცვა..აცივდა უკვე დეკემბერი იწყებოდა..
გზაში ნერვიულოდა ათამაშებდა ხელებს..
-მარტო დატოვეთ სანდრო?
-არა ნუ ნერვიულობ მეზობელია გადასული..თან სიცხეს ურეგულირებს..
მალე მივიდნენ..მარიტა როგორც კი სახლში შევიდა ალკოჰოლის სუნი ეცა..არასასიამოვნოდ დაიჭყანა..სანდროს ოთახისკენ წავიდა..არც იცოდა რორმელი იყო..პირველად იყო მის სახლში..კარგი სახლი ჰქონდა..კერძო ორ სართულიანი დიდი ეზოთი...ოთახში რომ შევიდა და სანდრო ასე დაინახა გული მოუკვდა..ქალბატონს მადლობა გადაუხადა და გაისტუმრა..ძმრიანი საფენები გამოუცვალა და სახეზე ეფერებოდა...სულ კანკალებდა სანდრო..უცებ წამოხტა ფეხზე და მისაღებში ჩავიდა ქვემოთ.
-ახლა თქვენ ორმა კარგად მისმინეთ..დიდი ნაგვის პარკებით დაყევით სადმე თუ ნახოთ არაყის,კონიაკის და ასე შემდეგ ცარიელი ან სავსე ბოთლები ყველა შეაგროვეთ და გადაყარეთ..მერე ფანჯრებიი დააღთ ყველგან და ჰო კიდე სანდროს ოთახში გათბობა ჩამირთეთ სულ კანკალობს.
-არის სერ!სასაცილოდ აათამაშა წარბები ნიკამ..
-ნიკუშ ახლა შენ აიღებ ტელეფონს და ნიას დაურეკავ თორე მოგიხდება მარტო დალაგება და დაწმენდა იატაკის..
მარიტა ოთახში დაბრუნდა და სანდროს კიდევ გამოუცვალა საფენები..მერე სიცხე გაუზომა ცოტა დაკლებული ჰქონდა..გვერდით შეუგორდა ლოგინში და ჩაეხუტა..
ნიკა იმ დღის მერე გაბრაზებული იყო ნიაზე მარა მაინც დაურეკა..
-ნია..
-გისმენ..ბურტყუნებდა ნია..
-უეჭველი გეძინა ხო?
-ჰო რაგინდა?
-მისმინე მისამართს მოგწერ და მოდი რა გვჭირდები..
-ხო არ გაურეკე შენ?ამ შუაღამისას?
-მარიამის ბრძანება სანამ გაბრაზდება აქ გაჩნდი თორე მოგვკლავს სანდროს მაგივრად..გწერ მისამართს..მისამართი მიწერა..ნია წამოიზლაზნა ჩაიცვა და წავიდა..სახლის კარი ღია იყო..
-ნეკაა რა ხდება აქ??ვისი სახლია?
-სანდროს სახლია..წაუინდურსერიალე?სიცილი დაიწყო მათემ..
-ეს კვდება სიცილით და მე მეგონა ვინმე კვდება თქო..სადა მარიტა?
-სანდროსთანა..მიდი შედი და მერე მოგვეხმარე რა..ნიკამ შესთხოვა..
ნიამ რომ დაინახა მძინარე ორივე,აღარ გააღვიძა..სანდროს საფენები გამოუცვალა და ოთახის კარი გამოიხურა..
-რას შვებიან?იკითხა ნიკამ.
-ძინავთ..თქვა და დაამთქნარა..
-მოდი აქ.ნიკამ უთხრა და ნია მიიხუტა..
-მომენატრესავით..
-მეც მომენატრესავით სულელო...
-მათე სადა?
-ზევით ეძებს ბოთლებს..
-კარგი მოგეხმარები და დავიძინოთ და ძალიან მეძინებაა...დიდი პირი დააღო ნიამ...ნიკას მოეხმარა,მათეც შემოუერთდათ..
ნია დივანზე ჩამოჯდა და ჩასძინებია..საქმეებს რომ მორჩნენ მათემ ნიკას უთხრა ესენი მარტო დავტოვოთ იქნება შერიგდნენ,თუ რამე დაჭირდათ დაგვირეკავენო..მათე სახლში წავიდა..ნიკაც აპირებდა ჯერ ნიას ვნახავო..მაგრამ ასე მძინარე რომ დაინახა ვერც გააღვიძა..მანქანამდე ხელით წაიყვანა,მანქანა დაძრა მაგრმა სად მიდიოდა მისამართი არ იცოდა..თავისთან წაიყვანა და ლოგინში ჩააწვინა,თვითონ გვერდზე მიუწვა და ჩაეხუტა...
დილას ნიამ თვალები რომ გაახილა და მძინარე ნიკა დაინახა გაეღიმა..ნიკასაც გაეღიმა..
-დილამშვიდობისა..გაუღიმა ნიკამ..
-დილამშვიდობის..უთხრა და მაგრად ჩაეხუტა..
-სიყვარულის ბუშტი გაგისკდა?
-არა!
-კარგი რა!ჩვენც მათსავით უნდა ვიყოთ?რამდენი ხანი?ვიყოთ ერთად ჩვენ მაინც არავინ გვიშლის ხელს..პლიუს ერთმანეთი გვიყვარს.
-მე როდის გითხარი რომ მიყვარხარ?
-აი ახლა მეტყვი..უთხრა და ღიტინი დაუწყოო..
-ხოოოოო კარგიი კარგიი...სიცილით კვდებოდა ნიაა..მიყვარხარ მიყვარხარ.
-აუუ არ ისმის ტოო შორს ხარ!კიდე თქვი ერთი!აგრძელებდა ნიკა..
-მიყვარხარრ ველუროო გაჩერდი აღარ შემიძლია...
-მეც მიყვარხარ.უთხრა და ტუჩებზე დაეკონა..ნებივრობას რომ მორჩნენ ნიამ იკითხა..
-ნეტავ რას შვებიან გაიღვიძეს?აუ თუ ომობენ ახლა...დაურეკოთ?
-მოიცა ვაცადოთ..
დილას მარიტამ რომ გაიღვიძა სანდროს თვალებს წააწყდა რომელიც მოუშორებლად უყურებდნენ..მარიტაც მიაცქერდა,ბოლოს სანდრომ ხმა ამოიღო..
-ასეთი ლამაზი სიზმარი ჩემ ცხოვრებაში არ მინახავს...ჩემი გაბერილი მარიტა მიწევს გვერდით..
მარიტას გაეღიმა..
-ჰო?
-ჰო..ისე მინდა ჩემ გვერდით რო იყო..
-შენ გვერდით ვარ!
-ეს ხომ მხოლოდ სიზმარია..
-არ არის სიზმარი..
-ჰო აბა რა..მარიტა წევს ჩემ საწოლში რეალობაში.
-კი.
-გაქრი საერთოდ გაღვიძება მინდა..
-როგორც გავქრე ამხელა ქალი აქიდან უიმეე იდიოტიიი..ხელი გაკრა მარიტამ სანდროს.
-მოიცა სინამდვილეა?მიჩქმიტე...
-ოო გადაგყვები კიდე...ისედაც ბევრი მოგიარე გუშინ არ იყავი ღირსი..
-ჩემი მარიტა..სანდრომ ვიტომ ვერ გაიგონა მისი ლაპარაკი და მაგრად ჩაეხუტა მარიტას..მერე მთელი სახე დაუკოცნა..
-გავიგუდეეეე..აა ფეხებს დემე ფეხებს მირტყამს..
-ვინ?დემე?
-ჰო შეურჩიე უკვე სახელი..მომე ხელი..მარიტამ მისი ხელიაიღო და მუცელთან მიიტანა..შეხებაზე ფეხი დაარტყა პატარა ბიჭუნამ..
-ეე რამაგარია...
მარიტას ღიმილი სიბრზემ შეცვალა და სანდროს ხელი გააშვებინა..
-სიცხე აღარ გაქვს მგონია დროა წავიდე.
-მარიტა მოიცა...ვილაპარაკოთ რა.
-რა გვაქ სალაპარაკო?
-ჩვენ ერთად უნდა ვიყოთ..აი ამათი ხათრით მუცელზე მიადო ხელი..თან ეგეც რომ არ იყოს ერთმანეთი გვიყვარს..რატო ვიტანჯავთ თავებს?ნახე რა დღეში ვარ?გინდა ლოთი ვიყო?ასე დავასრულო ცხოვრება?ბავშვებს მამა გვერდით არ უნდა ყავდეთ?
-სანდრო მე...უჰჰ დაიღმუილა მარიტამ და სანდროს ხელები მის ხელებში მოიქცია..დავიღალე..ძალიან დავიღალე უბრალოდ ბედნიერება მინდა ეს ასეტი ძნელია??
-არ არის ძნელი!ვსიო არსად გიშვებ!ჩემთან გიტოვებ ს ა მ უ დ ა მ ო დ!
-გიჟი ხარ!
-შენ გამაგიჟე!მიყვარხარ მარტი..შენც და ეს ორი პაწაწუნაც..
-მეც მიყვარხართ..დავიძინოთ რა..
-კარგი მოდი ჩემთან..ერთმანეთს ჩაეხუტნენ და დაიძინეს..
ყველას გაუხარდა როგორც იქნა რომ შერიგდნენ..ბარგი ბიჭებმა მოუტანეს საღამოს..სანრდო იმ დღის მერე სასმელს აღარ გაკარებია,სულ მარიტას გვერდით იყო, საქმეებს ინტერნეტით აგვარებდა..1თვე გაუწამა მარიტამ..რაც ეს თვეები დააკლო ახლა თხოვდა ყველაფერს,ხან სად დაარბენიებდა ხან სად ჩვენ პატარებს ეს უნდა..თან ამ შუა ზამთარში რო მოთხოვ მარწყვი მომიტანეო,სანდრო ჭკუიდან გადაიყვანა..
ახალი წლის ღამე იყო..ყველა სანდროსთან იყვნენ შეკრებილები...გოგოებმა მოამზადეს გემრიელობები..მარიტას უჭირდა მარა ნიას ეხმარებოდა..ნიკუშამ ივაჟკაცა და ნია ორსულადა..ჯერ ადრეა მათი პატარას დაბადება..სანდრო დაცინოდა აწი გაიგებ რა არის წვალებაოო..სუფრასთან იჯდნენ,ყველა საზეიმო განწყობაზე იყო სანდროს ტელეფონმა რომ დარეკა,სანდროს სახე შეეცვალა..ნატალი რეკავდა..აქამდეც აქვთ კონტაკტი სანდრო უზრუნველყოფს მის ორსულობას და ათასში ერთხელ ნახულობს კიდეც..მაგრამ ამ ახალ წელს რატო ურეკავდა ვერ გაიგო..
-რახდება ნატალი?სერიოზული ხმით უპასუხა.
-სან..სანდროოო ვმშობიარობ სავადმყოფოში მივდივარ ახლა მოდი გთხოვ..ქალის სასოწარკვეთილი ხმა გაიგონა..
-რომელ სავადმყოფოში?სავადმყოფოს ხსენებაზე ფერები ეცვალათ სახეზე..
-რესპუბლიკურში..
-მოვდივარ..ტელეფონი გათიშა და მარიტას გახედა..
-მშობიარობს.
-რაა?წამოიყვირა მარიტამმ..ჯერ ხომ მერვე თვეშიც არა..
-არვიცი ადრე დაეწყო მშობიარობა ჯანდაბააა არვიცი უნდა წავიდე..
-მოიცა ტო ჩვენც წამოვალთ.მათე ჩაერია ლაპარაკში.
-მარიტასთან ვინ დარჩება?
-რასქვია ვინ დარჩება??მეც მოვდივარ..აიტეხა მარიტმა და ყველა სავადმყოფოში წავიდნენ..რომ მივიდნენ ნატალი უკვე საოფერაციოში იყო..მშობიარობა დიდხანს გაგრძელდა..სანდრო ნერვიულად დადიოდა..მალე ექიმი გამოჩნდა,ისეთი სახით იყო ვერაფერს წაიკითხავდი არანაირი ემოცია,მხოლოდ მისი დამწუხრებული თვალებით შეგეძლო გაგეგო რამოხდა უკვე..
-ექიმო როგორ არიან?სანდრო მივარდა..
-ძალიან ვწუხვარ....ნაადრევი მშობიარობა ჰქონდა,ვერ გადაიტანა..ვერ მოვახერხეთ ვერც ერთის გადარჩენა...ნაყოფი პატარა იყო..არ იყო ჯერ მზად ამ ქვეყანაზე მოვლენისათვის..
სანდროს სახეზე ფერები ეცვალა..მერე რო რო ვერ იტანდა ნატალის ის მაინც ადამიანი იყო...და ის უკვე აღარ არსებობდა..და ბავშვი?პატარა უსუსური არსება მან რა დააშავა..მარიტამ ეს რო გაიგონა ნერვიულობამ უმატა..წ....ბი დაღვარა და ნიას მაგრად ჩაეჭიდა..
-ნია მემგონი იწყება..
-რა იწყება დამთავრდაოო...ნაღვლიანად თქვა ნიამ..
-მშობიარობა მეწყება..ააა სანდროო...
უცებ მოიტანეს საკაცე და საოპერაციოში წაიყვანეს,სანდროც წაიყოლა მარტო ვერ ვიმშობიარებო..ეშინოდა,ძალიან ეშინოდა მის პატარებსაც რამე არ დამართნოდათ ან თვითონ...სანდროს ხელს მაგრად უჭერდა..
-აააა...სანდროოო...მეე..მე თუუ რა მე მომივა ბავშვებს..მიხედე..ძლივს ძლივობით თქვა...
-მარიტა ნუ ბოდავ!ყველაფერი კარგად იქნება..
დიდხანს გაგრძელდა მშობიარობა,ანიტა,საბა,ლიდე და დაჩიც მოვიდნენ...და ყველა ერთად უცდიდნენ პატარების დაბადებას..ტირილის ხმამ აიღო მთელი საავადმყოფო..
ექიმმა ბავშვი დამხმარეს მიაწოდა...
-სულ ცოტა დარჩა და მეორეც გამოვა..1 2 3 ...და მეორე ბიჭუნაც მოევლინა ამ ქვეყანას..მარიტამ გონება დაკარგა და გაითიშა..რომ გაიღვიძა სანდრო ედგა თავზე..
-სანდრო..როგორ არიან პატარები?
-კარგად არიანნ...ერთი სუსტადა მაგრამ გამოკეთდებაოო..შემოიყვანენ მალე...
პალატაში ექთანა ბავშვები რომ შემოიყვანა,მარიამს თვალები გაუბრწყინდა..
-ეს დემეტრეა..
-როგორ ცნობ არ გადამრიო..
-ოო რავივიცი ვცნობ და ...მეორეს რა დავარქვათ?
-დემეტრე და მიშო..
-ჩემი პაწაწუნა ბიჭები დედა გენაცვალოთ..ბევრი ეალერსეს ორივემმ..მერე შემოლაგდნენ ოთახში ყველა..ისეთი ბედნიერები იყვნენ რომ გენახათ გაგიჟებოდით..ნიკამ რომ დაიჭირა პატარა მიშო ხელში ნიას სახე უნდა გენახათ.
-ნელა მხეცო..ისწავლე ბავშვის დაკავებაა..ჩვენ შვილს მარტო ხო ვერ გავზრდი არა?
-აუუ მეშინია ტო...ნახე რა პაწაწუნაა არ გავსრირო..აიყვანე რა შენ...ნიას მიაცა ბავშვი..მერე კი იდიოტივით გაღიმებული უყურებდა..
-როგორ გიხდება..
მიუახლოვდა მუცელთან დაიხარა და აკოცა..
-მამი შენც მალე გამოდი კარგი?
მერე იყო მნახველები,მილოცვები,საჩუქრები და ათასი რამე...რამოდენიმე დღეში ყველაფერი დარეგულირდა და სავადმყოფოდანაც გაწერეს მარიამი და წავიდნენ სახლში..ერთი სული ჰქონდა როდის გააღებდა იმ დიდ ოთახს რომელიც თვითონ მოამზადა ბავშვებისათვის..უკვე გამოცდილება ჰქონდა დაჩის და ლილეს ოთახიდან და ისე მაგრად მოუწყო პატარებს..მაგრამ ჯერ პატარები არიან და თავისთან დააძინებს..ღამე რამდენი მოშივდებათ და იტირებენ ხო არ ირბენს..ისე ძნელი პერიოდი ელოდება წინ..და დაიწყო ეს პერიოდი კიდეც..მთელი ერთი წელი გაწვალდნენ..უძილობა..არ ეძინათ არც ერთს,უფრო მარიტას..ბავშვებისთვის ხომ უნდა ეჭმევინა..თვითონაც ხომ უნდა ეჭამა...სახლის საქმეები..სამსახურში ასე რას წავიდოა,კომპანიას საბა განაგებდა ისევ...სანდრო მიდიოდა ხოლმე,მაგრამ დიიდხნით არ ტოვებდა მარტოს..წამოიზარდნენ პატარებიი..ახალი წელი იყო,ისინიც შესაბამისად 1 წლის ხდებოდნენ..ეს იყო ყველაზე კარგი ახალი წელი ალბათ..ყველა ერთად იყვნენ მთელი ოჯახი..ნიას პატარა ნუცა ყავდა უკვე..მათე კი დარჩა შინაბერა,მარა ეშველება რამე მაგასაც...დაჩი და ლილე გაიზარდნენ და მათ დისშვილებს ხელის გულზე ატარებენ..ცხობობენ არა მე დავიკავებ არა მეო..ოხ ეს ტყუპები...ბავშვები 2წლისები რომ გახდნენ სანდრომ და მარიტამ ძიძა აიყვანეს...მერე მარიტამ ეჭვიანობდა დაიწყო ეს გოგო ახალგაზრდა და ჩემზე გამხდარი და შენ გეფლირტავებაო და რასაც ქვია ისროლა სამსახურიდან და ძალიან კარგი ქალბატონი მონახა..სანდომიანი ცოტა ხნის...შვილიშვილებივით უყვარდა ბავშვებიი...სანდროს და მარიტას უფრო ბევრი დრო ჰქონდათ ახლა და სანდრომ სავახშმოდ წაიყვანა მარიტა..როგორც ადრე ისე გამოიპრანჭა..
-ვაუუ რალამაზი ცოლი მყავს..
-არ ვარ შენი ცოლი საყვარელო ჯერ..გადაიკისისა მარიტამ..
-მაგასაც მივხედავთ..ჩაილაპარაკა სანდრომ..
მერე ულამაზეს რესტორანში ივახშმეს,მთელი რესტორანი მათ განკარგულებაში იყო,დალიეს კიდეც..მერე სასტუმროში წავიდნენ..სანდროს ნომერი ჰქონდა დაჯავშნული...წყნარი მელოდია გაისმა ,ცეკვავდნენ..სანდრო ნაზად დააცოცებდა მარიტას სხეულზე ხელებს და კისერში კოცნიდა..ორივე ვნებისგან გაგიჟდებოდნენ მალე...სანდრომ ხელის ნაზი მოძრაობით კაბა გააძრო და საწოლზე დააწვინა მარიტა,ზემოდან მოექცა და მთელ სხეულს უკოცნიდა,მარიტამ ნელა შეუხსნა ქამარი და შარვალი გააძრო,თვითონაც განთავისუფლდა ყველაფრისგან და სრულიდან შიშველი იწვა სანდროს ქვემოთ,სანდრომაც ყველაფერი გაიხადა და ფეხებს შუა მოექცა,იგრძნო როგორ შემოვიდა მასში,სიამოვნებისგან კვნესოდა,მთელ ოთახში მათი ხმები იყო გამეფებული..ბოლოს ერთმანეთს დაცვარულები მიეხუტნენ..
-როგორი იყო მოგეწონა?თვალები აახამხამა სანდრომ..
-შესანიშნავი იყო..არ ბერდები რა..
-პირველი ღამე არ გახსოვს და აწი მაინც დაგამახსოვრებ..
-ჰმმ..ვინ გითხრა რომ არ მახსოვს..სამაგიეროდ ჩვენს ბიჭებს ახსოვს..თუ არ გავიწყდება მაგ ღამეს ჩაისახნენ აი აქ..მუცელზე დაიდო ხელი...
-ვიბანაოთ რა..
მარიტა წამოდა და ჯაკუზი გაამზადა..ორივე ჩაეშვნენ შიგნით და დიდხანს იყვნენ..სანდრო მარიტას ეფერებოდა თმაზე ხელებით და შიგდაშიგ კოცნიდა..მერე ამოვიდნენ..სანდრომ მაირტა გაამშრალა და დაიძინეს..
2თვეში მარიტამ გაიგო რომ ორსულად იყო..ძალიან უნდოდა დედას და მამა პრინცესა გოგო ყოლოდათ ახლა..მარა სანდროსთვის სიურპრიზის გაკეთებას აპირებდა,მარა სანდრომ აქეთ გაუკეთა..ღამის ხუთი საათი იყო რომ თხოვა ჩაეცვა და ქვემოთ ჩამოსულიყო...მარიტა გაბრაზდა ამ შუაღამეშე შემეშვი მეძინებაო...ბოლოს სანდრომ მოახერხა მისი დაყოლიება..მარიტამ იქვე ყუთში მყოფი კაბა ამოიღო და თვალები გაუფართოვდა..ისეტი ლამაზი კრემისფერი კაბა იყო..მუხლამდე..ჩაიცვა და მაღლები მოირგოო..თმები გაიშალა და ბოლოში ჩაიკულუკა..მსუბუქი მაკიაჟი გაიკეთა და ქვემოთ ჩუმად ჩავიდა..
-სანდრო ბავშვები?
-ქალბატონი ნაირა ხომ სახლშია..
-კარგი და სად მივდივართ?
-სიურპრიზია...
-უნდა ვაღიარო კლასიკური ტანსაცმელი გიხდება..მარიტამ უთხრა და ტუჩებზე დაეკონა..მერე მანქანაში ჩაჯდა..თენდებოდა უკვე..ეძინებოდა და ჩაძინებია კიდეც...თვალები რომ გაახილა ვერაფერს უყურებდა...
-სანდრო რა გამიკეთე ეს?
-აუ სიურპრიზია და თუ დაინახე სადაც ვართ აღარ იქნება მერე..
-აუუ..ბუზუნი დაიწყო მარიტამ..კარგი ხო..მალე მივალთ?
-კიი თან ძალიან..
ცუდ გზაზი და აღმართებზე დადიოდნენ,გრძნობდა მარიტა ამას...მანქანიდან რომ ჩამოიყვანა იგრძნო რომ ბალახზე დადიოდა..ცოტახნის სიარულის შემდეგ გაჩერდნენ..
-აუ ალექსანდრე დავიღალე აღარ მოვედით?
-კი შეგიძლია მოიხსნა..
მარიტამას თვალებიდან სახვევი მოიხსნა და გაშტერებული იყურებოდა..მერე აქეთ-იქეთ მომიოხედა და სანდროს აცრემლიანებული თვალებით შეხედა..
-სანდრო ეს..ესს..ისა რაც მე მგონია??
-გახსოვდა?
-ყველა მოგონება მახსოვს ჩვენი ბავშვობიდან..
-აბა მითხარი რატო ვართ აქ?
-შენ მითხარი ცოლს რომ მოვიყვან აქ დავიწერ ჯვარსო!გაიმეორა სანდროს 12წლის წინ ნათქვამი სიტყვები..აი აქ გერგეტზე რომ იყვნენ ამოსული...
-დიახ!შევიდეთ გვიცდიან..ეკლესიაში შევიდნენ და მარიტა გაოცდა..ყველა იქ იყო...მათი პატარებიც კიი...
-სანდრო ეს...შენ..არაჩვეულებრივი ხარ..
ამაყად შეაბიჯეს ტაძარში..სადაც მამაო უცდიდათ და ჯვარი დაიწერეს...მერე გარეთ გამოვიდნენ,საოცარი სილამაზე იყო...სამახსოვროდ ფოტოები გადაიღეს..ყველა ერთად რომ იყო და წასვლას აპირებდნენ მარიტამ ყველა გააჩერა..
-გაჩერდით!რაღაც უნდა ვთქვა..
-გისმენთ ჩემო მეუღლე!სანდრომ ხელი მოხვია მარიტას..მარიტამ კიდე ხელი გააშვებინა და მუცელზე დაადებინა..
სანდრომ ჯერ მარიტას გახედა მერეცმის მუცელს და ასე ახამხამებდა თვალებს..მარიტამ კი თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია..
-კი კი....ფეხმძიმედ ვარ...
მარიტას ოცნება ასრულდა გოგონა ეყოლა რომელსაც მარიამი დაარქვა...მის დაიკოს ახსენებდა..
მიშო და დემეტრე სკოლაში შევიდნე..ხო ხო უკვე დიდი ბიჭები არიანნ..სანდრო და მარიტა მარიამით ხელში კი დგანან კლასის წინ სადაც წლების წინ დაიწყო ყველაფერი და აქამდე მოიყვანა..
-გახსოვს ის დღე?შეეკითხა სანდრო.
-რადამავიწყებს!როდესმე დამავიწყდება კი?
-ჩემო უჟმუროებავ მიყვარხარ!
-მეც მიყვარხარ!
- მიძახოდი არ შემიყვარდები არ შემიყვარდებიო!ხომ მაინც შეგიყვარდი!
მარიტამ გაუღიმა ისე თვითონ რომ იცოდა და ჩაეხუტა,ბავშვი დაავიწყდათ..3ლის მარიამმა ტიკტიკი დაიწყო.
-აუ გავიწკინტე დედიტოოო მამიტოოო!
-ვაიმე ჩემო პატარა..ჩაეხუტნენ მარიამ და უყურებდნენ კლასში მიშოს და დემეტრეს რომელებიც როგორც ჩანს ახალ კლასელებს ეცნობოდნენ...
ლორეტა იანგმა თქვა, რომ სიყვარული არ არის რაღაც რასაც შენ იპოვი,არამდედ სიყვარული არის რაღაც რომელიც შენ გიპოვის!
**მარიტას და სანდროს შემთხვევაშიც,ისინი არ ეძებდნენ სიყვარულს მაგრამ სიყვარულმა იპოვა ისინი**