რამდენიმე დღე გავიდა ინციდენტის შემდეგ ლევანი კი ისევ ვერ ერეოდა ბრაზს, ნერვები ეშლებოდა ჯაბაზე, ნინაზე ყველაზე მეტად კი საკუთარ თავზე. მაინც რას უშვრებოდა ეს გოგო ასეთს რომ საკითარ თავზე კონტროლს აკარგინებდა, ის ზოგადად ძლიერი და დამოუკიდებელი იყო მაგრამ როცა საქმე ამ შავტუხა გოგოს ეხებოდა არაპროგნოზირებადი ხდებოდა. იკა ისევ საავადმყოფოში იყო რამდენჯერმე მივიდა ლევანი მის სანახავად ნინაზე ლაპარაკს თავს არიდებდა სულ ცდილობდა რამე სხვა თემა შეერჩია. ლევანს უნდოდა შური ეძია ნინაზე ხვდებოდა, რომ ის არაფერ შუაში იყო, მაგრამ მაინც რაღაც აუხსნელი მრისხანება დაუფლებოდა უნდოდა ის საშინლად გაებრაზებინა იცოდა ძველი ოინებით მასთან ვერარაფერს გახდებოდა ამიტომ სხვა მზაკვრობა უნდოდა მოეფიქრებინა.
თავის მხრივ ნინაც გაბრაზებული იყო ლევანზე, ეს დღეები ისე გავიდა ის ყურადღებას არ აქცევდა, არც ამჩნევდა თითქოს ის არც არსებობდა. ნინა ტკივილამდე განიცდიდა ამ ფაქტს, წესით ბედნიერი უნდა ყოფილიყო თავის მჩაბვრელმა ბოლოს და ბოლოს თავი რომ დაანება მაგრამ პირიქით მოხდა, აუხსნელი სევდა და ბრაზი დაეუფლა, ნინას ერჩივნა ლევანს ისევ დაეცინა, რამე ოინი მოეწყო, გაებრაზებინა, ნერვები მოეშალა მაგრამ მისთვის ყურადღება მიექცია, ეს უყურადღებობა გულს უკლავდა.
-ინდიფერენტულობა ყველაზე საშინელი რამაა რაც ადამიანმა მეორე ადამიანს შეიძლება გაუკეთოს ! დაასკვნა საბოლოოდ.

........
ინგლისურის გაკვეთილი იყო , ძერსკი მასწი თავისი სვეცკური აქცენტით კითხულობდა რაღაცას, ნინა ბოლო მერხზე იჯდა, ლევანი ბექასთან და დათასთან ერთად იჯდა, რაღაცაზე ლაპარაკობდნენ და იცინოდნენ, ის ნინასკენ არც იხედებოდა, მას ეს ძალიან სწყინდა და თან იკა ენატრებოდა, ერთი სული ქონდა ენახა, ამ დროს კლასში სასწავლო ნაწილი შემოვიდა, ბავშვები ფეხზე წამოდგნენ:
-მოგესალმებით ბავშვებო, თქვენთვის ინფორმაცია მაქვს დღეს შვიდზე სკოლის სააქტო დარბაზში გაიმართება პატარა წარმოდგენა, იქნება პატარა სკეჩები, სიმღერები და სხვა გასართობები თუ სურვილი გაქვთ შეგიძლიათ ვინმე ნაცნობი ან მეგობარიც დაპატიჟოთ, იმედია დღეს შვიდზე შევხვდებით კარგით აბა დროებით!
ნინას საერთოდ არ ეხალისებოდა ამ რაღაც კლოუნობაზე წასვლა არ უყვარდა მსგავსი ღონისძიებები თან მარტო იქნებოდა არავინ ხმის გამცემი არ ეყოლებოდა და რა აზრი ქონდა მის წასვლას.
ამასობაში როგორც იქნა ზარი დაირეკა, ნინა კლასიდან გამოვიდა ლევანი მას უკან გამოჰყვა მას გვერდი აუქცია და იქვე მდგარ ელეს მიმართა:
-ელეჩკა რას შვრები? დღეს რა ლამაზი ხარ!
ნინა ამის გაგონებაზე თუ ჭკუიდან არ შეიშლებოდა არ ეგონა გული თითქოს ამოაგლიჯესო ტირილი და იქიდან გაქცევა მოუნდა, ლევანის არც ერთ დამცირებას, არც ერთ დაცინვას ასე არ გაუმწარებია.
-რავი ლევან არაფერს შენ მადლობა!
- რა მადლობა მე სიმართლე ვთქვი არა სულ ლამაზი ხარ მაგრამ დღეს განსაკუთრებით ანათებ, მისმინე დღეს არ გინდაა გამოგივლი და ერთად წავიდეთ ამ რაღაც წარმოდგენაზე, მაგარი დებილობა იქნება ნაღდათ ვიცი მარა შენ თუ ჩემთან იქნები დებილობაც საინტერესო გახდება ჩემთვის!
-არ ვიცი ლევან გოგოებს დავპირდი და...
-ოო კაი ელეჩკა რაა უარს არ მივიღებ იცოდე!
-კაი ლევან მაშ ასე იყოს წამოვალ შენთან ერთად!
-კაი აბა მაშ დღეს საღამოს გამოგივლი იცოდე!

-ვაა ეელ რა სიმპატიური ბიჭი დაითრიე ყოჩაღ შენ! სიტყვით გამოვიდა ნანკა.
-მაგრა მოუხდებით ისე ერთმანეთს! არ ჩამორჩა ქეთა.

ნინა გრძნობდა იქ რომ დარჩენილიყო გულის შეტევა დაემართებოდა ასე რომ სასწრაფოდ მოშორდა იქურობას, ეზოში ჩავიდა ისეთ ადგილას დადგა სადაც არავინ არ იყო და აქვითინდა ‘’რატომ მაინცდამაინც ელე რაღა მაინცდამაინც ელე’’ გულში სულ ამას იმეორებდა, პრინციპში ლევანი მისი შეყვარებული არ იყო ვინც გინდა ის დაეპატიჟებინა, მაგრამ ამის მიუხედავად მაინც საშინლად გრძნობდა თავს, გულში რაღაც ჩასწყდა, როცა გაიგო ლევანიმ ელეს როგორ მიმართა, მას სულ მურთხოს ეძახდა,ის კი კომპლიმენტებით აავსო.
-დამპალი, საზიზღარი, იდიოტი, სულელი! გულში ლანძღავდა ლევანს, ამ დროს გენიალური იდეა მოუვიდა თავში, ისიც წავიდოდა ამ წარმოდგენაზე ოღონთ მარტო არა ჯაბასთან ერთად, ეს თქვა მობილური ამოიღო შემოსულ ზარებში ჯაბას ნომერი მოძებნა, სასწრაფოდ აკრიფა და პასუხს დაელოდა.
-ალო ჯაბა გამარჯობა როგორ ხაარ? რომელი ვაარ? მე ვარ ნინა იკას კლასელი ჯაბა მომისმინე შენზე ბევრი ვიფიქრე და გადავწყვიტე შანსი მოგცე კარგი ბიჭი ხარ მართლა,შეგიძლია გაკვეთილების შემდეგ გამომიაროო?! კიი ორისთვის მიმთავრდება აბა კარგი სკოლის წინ დაგელოდები. ნინას ცოტა გულზე მოეშვა, ისეთი შეგრძნება ქონდა თითქოს ახლახანს სასტიკად იძია ვიღაცაზე შური და ტკბილ-მწარე შეგრძნება დაეუფლა.

........
ჯაბა ორისთვის ისარივით ერჭო სკოლის შენობასთან, გამოწკიპული, თმადავარცხნილი და საკუთარ თავში უზომოდ დარწმუნებული მოთმინებით ელოდა ნინას გამოჩენას, დიდ ხანს ლოდინი არ დასჭირვებია ის მალე გამოჩნდა და ნაძალადევი ღიმილით გაემართა მისკენ.
-ჩემო შავო პრინცესა ვერც წარმოიდგენ შენი ზარით როგორ გამახარე, გული გამინათე.
აჯახა ეგრევე ჯაბამ.
-გამარჯობა ჯაბა, ჰოო შენ კარგი ბიჭი ხარ რატომაც არ უნდა მომეცა შანსი, ჰო მართლა ეს დღეები არ მინახიხარ და ვერ მოვახერხე მადლობა გადამეხადა ნახატისთვის, დიდი მადლობა ძალიან ლამაზი პორტრეტია!
-ნახატისთვიის? დაიბნა ჯაბა.
-ჰოო ჩემი პორტრეტისთვის რამდენიმე დღის წინ საღამოს ჩემი სახლის წინ დამიდეს და ვიფიქრე ,რომ შენ გამოგზავნე!
-ააა კიი კიი პორტრეტი, რათქმაუნდა მე გამოვგზავნე, მაგრამ შენ რაღა დახატვა გინდა ისედაც დახატული ხარ ჩემო შავო მშვენებავ!
ეს თქვა და ნინამ ისევ ის აუხსნელი გაღიზიანება იგრძნო ეს დაშტამპული კომპლიმენტები ნერვებს უშლიდა რატომ თვითონაც ვერ გაეგო, თავის თავს შეამჩნია , რომ ლევანის ნათქვამი მურთხო ერჩივნა ჯაბას ნათქვამ ტკბილ კომპლიმენტებს, ვერ გაეგო რა სჭირდა ნუთუ რამე ანომალიასთან ქონდა საქმე?!
არანორმალური ძალა დასჭირდა გაღიზიანება დაემალა და ნაძალადევად გაიღიმა.
-მისმინე ჯაბა ჩვენ სკოლაში ამ საღამოს შვიდზე რაღაცა წარმოდგენა იმართება ზუსტად ვერ გავიგე რა არის, მემგონი ხუმრობები იქნება და პატარა კონცერტი, ჰოდა გამოგვიცხადეს შეგიძიათ ვინმე დაპატიჟოთო ჰოდა მე შენი დაპატიჟება მინდა, წამოხვაალ?
-როგორ გამახარე ჩემო შავო ვარდო შენთან ერთად წარმოდგენაზე კი არა ჯოჯოხეთშიც წავალ თუ საჭირო გახდება, მოვალ აბა რას ვიზამ, მთელი საღამო შენს განკარგულებაში მიგულე.
-კარგი მაშ შევთანხმდით დაახლოებით ექვსის ნახევარზე ჩემთან იყავი კარგიი?!
-რათქმაუნდა ჩემო შავო სიცოცხლე.
ნინას უკვე გული ერეოდა ამდენი უაზრო კომპლიმეტით ისევ ნაძალადევად გაიღიმა და ჯაბას დაემშვიდობა.


........
-იკა ბიჭო შენ მოკლედ დაგვივიწყე რაა, ისე მოგეწონა ეს საავადმყოფო მემგონი აქ აპირებ ცხოვრებას! გაეხუმრა ლევანი ირაკლის როდესაც მის პალატაში შევიდა.
-კიი კიი აბა რაა ისე მომწონს აქაურობა აღარ გამოვალ აღარასდროს! ხუმრობითვე უპასუხა იკამ, რაო ბიჭო რა ხდება ახალი უჩემოდ ჰო არ მოიწყინეთ, რაო მასწებმა
მოვენატრეე?
-ბიჭო დღეს საღამოს შვიდზე პატარა წარმოდგენაა და ელესთან ერთად მივდივარ მე!
ირაკლის არ ესიამოვნა ეს სიტყვები ენიშნა.
-ელესთაან? მოიცა ნინას ყოფილ მეგობართაან? მერე ძაან რო გასვეცკდა და ძერსკების სასტავში შევიდა!
-ჰოო ეგ არი!
-ბიჭო არ მომწონს ეგ ამბავი რაღა მაინცდამაინც ეგ გოგო ამოირჩიე?
-და რატო არ უნდა ამერჩია, მშვენიერი გოგოა ელე, სიმპატიური, კარგად იცვამს, არც უცნაური ხასიათით გამოირჩევა ვიღაც ვიღაცეებისგან განსხვავებით.
-მშვენიერი კი არა საზიზღარი გოგოა ზმანებზე და პოპულარულობაზე დახამებული, არ მევასება, თან რაღა მაინცდამაინც ეგ აირჩიე ჰო იცი ნინას ყოფილი მეგობარია!
- რა შუაშია აქ სამხარაძე? მოიცა მაგას უნდა ვეკითხოო ვისთან ერთად ვიაროო?!
-არა ლევან მაგრამ რატომღაც მგონია ასე უბრალოდ არ აგირჩევია ელე, რის მიღწევას ცდილობ მაგიით?
-არაფრის იკა რის მიღწევას უნდა ვცდილობდე, მომწონს ელე კარგი გოგოა და მინდა მასთან ერთად წავიდე დღეს საღამოს იმ რაღაც სკოლის წარმოდგენაზე!
-ჰმ აქამდე არ შემიმჩნევია რო ელეს მიმართ რაიმე სიმპატია გქონდა, რაღაც საეჭვო ამბავია!
-ჰოო ცოტა ხანია რაც შევამჩნიე!
-კაი ლევან შენი საქმისა შენ იცი მაგრამ არ გამოგადგება ეგ გოგო დამიჯერე, მე გირჩევ და დანარჩენი შენ იცი!
-ეე ბიჭო რა იყო ცოლობას კი არა ვთხოვ უბრალოდ საღამოს დავპატიჟე რაა!
ირაკლი მშვენივრად ხვდებოდა ლევანმა ელე რატომაც დაპატიჟა , მაგრამ ეს ხმამაღლა არ უთქვამს იცოდა მისი ძმაკაცი ამ ფაქტს კატეგორიულად უარყოფდა.

........
საღამოს შვიდ საათზე სკოლის სააქტო დარბაზში საკმაოდ ბევრ ხალხს მოეყარა თავი, ნინამ ისევ ის კრემისფერი კაბა ჩაიცვა რაც ქეიფზე ეცვა , ჯაბამ ერთი ორი ტკბილი კომპლიმენტი გადაუგდო, რაზეც კიდევ ერთი ნაძალადევი ღიმილი მიიღო საჩუქრად.
ლევანი ელესთან ერთად ბრძანდებოდა , ხუმრობდნენ და იცინოდნენ რაღაცაზე ამის დანახვაზე ნინას ამის დანახვაზე გულში რაღაც ჩასწყდა.
-ამას ვის ვხედავ ლევან როგორ ხარ?
ნათესავის ძმაკაცს მიესალმა ჯაბა.
ლევანმა მოიხედა სახეზე ღიმილი ჩამოერეცხა და ისეთმა მრისხანებამ გაიელვა მის თვალებში ნინას სახე აეწვა.
-კარგად ჯაბიკო შენ როგორ ხარ ,კიდევ კარგი შენ გამოჩნდი თორემ რა ეშველებოდა ჩვენი კლასის მურთხს მთელი საღამო მარტოსული იჯდებოდა!
ეს თქვა თუ არა ლევანმა ელე ხმამაღლა ახარხარდა, ნინამ საშინელი ტკივილი იგრძნო, აღარაფრის ხალისი აღარ ქონდა, უნდოდა უკანმოუხედავად გაქცეულიყო.
-ლევან არ გრცხვენიაა რა სიტყვებს ხმარობ ამ მშვენებაზე , ნინა მურთხი კი არა შავი ანგელოზია, გოგო კი არა საოცრებაა! გამოესარჩლა ჯაბა
-კარგი დროის გატარებას გისურვებთ ! ნაჩქარევად მიუგდო ნინამ ჯაბას ხელი მოკიდა და და მაშინვე თავისუფალი ადგილები მოძებნა.
წარმოდგენა ოცი წუთის დაგვიანებით დაიწყო ჯერ იყო სახუმარო სკეჩები, შემდეგ პატარა კონცერტი, შემდეგ დაიწყო სპექტაკლი შექსპირის ‘’ზაფხულის ღამის სიზმარი’’რომელიც სკოლის ბავშვებმა დადგეს.
უცებ სრულიად მოულოდნელად ჩაირთო სახანძრო სიგნალიზაცია.
-ხანძარიააა! გაისმა ვიღაცის შეშინებული კივილი.
დარბაზში მყოფი ხალხი პანიკაში ჩავარდა, იყო ერთი წივილ კივილი ყველა გასავლელისკენ მიიწევდა , ერთმანეთი ლამისაა გადაეთელად. ელემ მაშინვე გაქცევით უშველა თავი და ლევანს მოშრდა, ნინას ისე შეეშინდა თვალთ დაუბნელდა და გული წაუვიდა, ლევანმა მაშინვე მისკენ გაიხედა, დაინახა შიშისგან ფერდაკარგულმა ჯაბამ როგორ კრა მას ხელი და ელვის სისწრაფით გაეშურა გასასვლელისკენ. ნინა იატაკზე დავარდა, გულგახეთქილი ლევანი მისკენ გაიქცა.
-ნინა, ნინა, გონს მოდი! შეშინებული ხმით ევედრებოდა და თან სახეს უკოცნიდა, მას საშინლად ეშინოდა , მაგრამ არა ხანძრის არამედ იმის, რომ ნინას რამე არ დამართნოდა.
ხელში აიტაცა და ისე გაემართა გასასვლელისკენ.


........
ნინას სკოლის ეზოში გაეღვიძა, ლევანს ის გულში ყავდა ჩაკრული და თმებზე ეფერებოდა, როგორც აღმოჩნდა არავითარი ხანძარი იქ არ ყოფილა, ვიღაცამ გადაწყვიტა ბოროტად ეხუმრა, ნინამ გაკვირვებულმა შეხედა ლევანს.
-რა მოხდაა?
-შენმა რაინდმა მიგატოვა პრინცესა, შენმა მჩაგვრელმა და ცუდმა ადამიანმა კი დახმარების ხელი გამოგიწოდა.
სიყვარულით მიუგო ლევანმა, ამის გაგონებაზე ნინას გული საშინლად აუჩუყდა, მთელი ძალით მოეხვია და ევედრებოდა არ მიეტოვებინა.
-რა სულელი ხარ დიდის ამბით დაპატიჟე ეგ შენი ჯაბა, შენი რაინდი და პრინცი გეგონა მან კი გულწასული მიგატოვა!
-ის არც ჩემი რაინდია არც ჩემი პრინცი საერთოდაც არასდროს არ მომწონდა, პირიქით მაღიზიანებდა კიდეც, მხოლოდ იმიტომ დავპატიჟე რომ შენზე მეძია შური.
-შური რატომ?
-იმიტომ რომ დღეს შენ ისე გამამწარე, ყველა ის წინა დამცირება და დაცინვა გადაწონე, ჩემ ყოფილ მეგობართან გააბი ფლირტი და წარმოდგენაზე ერთად წამოსვლა შესთავაზე, ასე საშინლად თავი არასდროს არ მიგვრძნია ჯაბა შენ ჯიბრზე დავპატიჟე, ისე სიმართლე მითხარი ელე მოგწოონს?
- არა, მეც შენს ჯიბრზე დავპატიჟე ვიცოდი შენი ყოფილი მეგობარი რომ იყო, შენზე შური მინდოდა მეძია.
-რატომ ლევან რატომ რა დაგიშავე გამაგებინე!
-ბრაზმა სამართლიანობის შეგრძნება დამაკარგინა, მაშინ იმ დღეს ყვავილები რომ გამოგიგზავნა შემეშინდა , საშინლად შემეშინდა რომ თავისი ლამაზი სიტყვებით თავისი რაინდული ჟესტებით თავს შეგაყვარებდა, ვერ ავიტანდი შენ ს სხვა ბიჭთან ყოფნას მიყვარხარ გოგო მიყვარხარ!
ნინას ასე ბედნიერად თავი ალბათ არასდროს უგრძვნია მაგრამ ბევრი პასუხგაუცემელი კითხვა აწუხებდა.
-თუ ასეა ასე ცუდათ რატომ მექცეოდი, ან მაშინ მთელი კლასის წინაშე ასე რატომ დამამცირე?
-მე თვითონაც აზრზე ვერ მოვედი ისე შემიყვარდი, ყოველთვის ყველასგან განსხვავდებოდი, იდუმალი, საოცრად რთული პიროვნება იყავი და ეს არანორმალურად მიზიდავდა შენში, შემდეგ კი ეს ყველაფერი სიყვარულში გადაიზარდა ისეთ ძლიერ სიყვარულში რომ მეშინოდა კიდეც ამ გრძნობის ასე მეგონა გასაქანი რომ მიმეცა წამლეკავდა , ამიტომაც გადავწყვიტე ეს გრძნობა სიძულვილის ნიღბის ქვეშ დამემალა, შენი დამცირებით და დაცინვით ამ გრძნობას ვებრძოდი და ვერც ვაცნობიერებდი რამხელა ტკივილს გაყენებდი, თან მეშინოდა რამეს არ მიხვედრილიყავი და ვფიქრობდი ასე უკეთ დავმალავდი ყველაფერს და ბოლოს შენ ისეთი სხვანაირი ხარ ყოველთვის შენი სამყარო გქონდა და იქ არავის ახედებდი მე რომ არ მეცადა დარწმუნებული ვარ ყურადღებასაც არასდროს არ მომაქცევდი, მე კი ასეთი ცუდი გზა ავირჩიე შენი ყურადღების მისაქცევად!
-მე კი მეგონა ჭირივით გეზიზღებოდი, იმ დღეს მითხარი შენი არსებობითაც კი ნერვებს მიშლიო, ამ სიტყვებმა გული საშინლად მატკინეს!
-მე შენზე კი არა საკუთარ თავზე მეშლებოდა ნერვები რადგან შენდამი სიყვარული ისეთი ძიერია კონტროლს მაკარგინებს, აზროვნების უნარს მიხშობს, იმ დღეს ისეთი საოცრება დამმართე ციალა მასწი რომ არ გამოჩენილიყო ნამდვილად ვერ შევიკავებდი თავს და მაგ ლამაზ ტუჩებს დაგიკოცნიდი, ისე მომინდა შენი კოცნა ტუჩებიც კი მეტკინა, შემდეგ ჩემ თავზე გავბრაზდი უფროსწორად იმ ძალაზე რომელსაც შენ ფლობ ჩემზე და გადავწყვიტე კლასის თვალწინ დამემცირებინე, თითქოს შენი ბრალი ყოფილიყოს ის ფაქტი რომ ასე არაადამიანურად მიყვარხარ, რომ გავარდი კლასიდან მაშინ მივხვდი პირველად რა ტკივილსაც გაყენებდი ჩემი უაზრო საქციელებით და ჩემი თავი შემზიზღდა ამის გამო!
-რატომ არ გინდოდა რომ ირაკლისთან მემემგობრა!
-იმიტომ რომ ირაკლი ვაჟკაცური ბიჭია, გოგოს პატივისცემა იცის, სრულიად შესაძლებელი იყო ამდენი ცუდის შემდეგ რაც მე ჩემი უტვინობით გაგიკეთე ირაკლიში მსხნელი დაგენახა და შეგყვარებოდა მე კი გამანადგურებდა ის ფაქტი რომ ჩემს საყვარელ გოგოს ჩემი ძმაკაცი უყვარს!
ნინას ბედნიერებისგან თითქოს ფრთები გამოესხაო, მაგრამ სერიოზული სახით დაკითხვა გააგრძელა:
-იმ საღამოს ქეიფის შემდეგ შემთხვევით არ აღმოჩენილხარ იქ ხომ ასეა, უკან მომყვებოდიი?
-ეს პირველი შემთხვევა არ იყო, გაკვეთილების შემდეგ რამდენჯერ გამოგყოლივარ უკან აჩრდილივით შენ ხომ არ იცი, ისე იყავი ფიქრებით შორს წასული, შენს სამყაროში ჩემი ადგილი არ იყო და ეს ფაქტი მაცოფებდა, ჩემთვის კი ყოველი დღე შენზე ფიქრით იწყებოდა და მთავრდებოდა, შენი სახე მუდმივად თვალწინ მედგა, ჩემს მუზად იქეცი რამდენჯერ დამიხატიხარ შენ ხომ არ იცი!
-მოიცა ის ნახატი შენ გამომიგზავნეე?
-კიი იმ დღეს გადავწყვიტე ჩემი ერთ-ერთი ნახატი მენახებინა შენთვის , მეგონა გული რამეს მიგახვედრებდა.
-ასეც ვიცოდი ჯაბამ კი დღეს მომატყუა მე გამოგიგზავნეო, ასეც ვიცოდი მეც ყოველთვის მიყვარდუ ლევან ამას მერე მივხვდი, მიუხედავათ ყველაფრისა არასდროს შენს მიმართ ზიზღი არ მიგრძვნია, მაშინ კიი ბანდიტებსგან რომ მიხსენი ისეთი არაამქვეყნიური გრძნობა დამეუფლა სიტყვებით რომ ვერ ავღწერ, მეორე დღეს მადლობის გადახდა მხოლოდ მიზეზად გამოვიყენე სინამდვილეში შენი ნახვა და დალაპარაკება მინდოდა, მინდა იცოდე ჯაბას მიმართ არანაირი გრძნობა არ მაქვს და არც მქონია პირიქით შენი ნათქვამი მურთხო მირჩევნია მაგის უაზრო არაფრისმთქმელ კომპლიმენტებს, ადრე ვერ ვხვდებოდი რატომ მეგონა რარაცა მაზოხისტური მიდრეკილებები მქონდა დღეს მივხვდი რატომაც , იმიტომ რომ შენი ნათქვამი მურთხოს მიღმა უდიდესი სიყვარული იმალება, მაგისი კომპლიმენტები კი არაფერს ნიშნავს ცარიელი სიტყვებია და მეტი არაფერი.

ცოტა ხანი ერთმანეთს მისჩერებოდნენ შემდეგ ლევანიმ ძალა მოიკრიბა ნინას თავი მიიზიდა და ტუჩებში ნაზად აკოცა, მერე კი ნინა გულში ჩაიკრა.
-მიყვარხარ მურთხო!
-მეც მიყვარხარ ჩემო დამაქცევარო! სიცილით უპასუხა ნინამ, ისე წარმომიდგენია იკას როგორ გაუკვირდება სულ ცდილობდა ჩემს დაცვას შენგან.
-არ გაუკვირდება, იკას დიდი ხანია ეჭვი ქონდა რო მიყვარდი, მაგრამ მე ყოველთვის კატეგორიულად ვუარყოფდი.
-უყურე შენ , არა სწორედ ამას ქვია სულიერი ძმა, ასე მალავდი გრძნობებს და მაინც მიგიხვდა.
ლევანიმ გაიცინა და თავის უსაყვარლეს არსებას კიდევ ერთხელ აკოცა.