10 წლის შემდეგ:
-სანდრო ბავშვები სად არიან?
-ზღვაზე დავტოვე თიკო.
-სერიოზულად გეკითხები და მიპასუხე...
-მე მომყავს თიკო ნუ გეშინია (მაია)
-კარგია, შენ უნდა დამეტოვებინე იქ ვაჟბატონო.

-მარიამ კარი დამრჩა ღია და მგონი ვიღაც მოვიდა, ნახე რა. შენ დარჩი გიო.
-დედა ვიღაც დიდი კაცია.
-სანდრო ნახე რა ვინ არის.
-კარგი ხო.... ნიკა? აქ რას აკეთებ?
-მეზტქი მოვინახულებთქო, თიკოსთან საქმე მაქვს და თან ბავშვის ნახვაც მინდოდა. შეიძლება შემოვიდე?
-კარგი შემოდი,
-გამარჯობა. თიკო როგორ ხარ?
-ნიკა?? შენ აქ რას აკეთებ?
-თიკო ყველაფერი კარგადაა ნუ ღელავ, უბრალოდ რაღაც საქმე აქვს. ბავშვებო თქვენ წადით ითამაშეთ.
-მოიცა ეს თქვენ პატარებო.
-მადლობა ბიძია ნიკა.
-რა საქმე გაქვს ნიკა?
-თიკო ბოდიშის მოსახდელად მოვედი, მართლა ვნანობ იმას რაც გავაკეთე. უბრალო ბავშვური ახირება იყო და ჩემი საქციელის გამო ცხოვრება დაგინგრიე, თავიდან ამას ვერ ვხვდებოდი, მაგრამ დროთა განმავლობაში გავაცნობიერე რომ საშინელება ჩავიდინე და მართლა ვიყავი დაჭერის ღირსი, მაგრამ მინდოდა ეს დრო მალე გასულიყო რადგან ისევ მენახე და შენთვის პატიება მეთხოვა, იმიტომ რომ ამის გაკეთებისკენ წამაქეზეს, მეც ახალგაზრდა ვიყავი და დავუჯერე, მაგრამ მას შემდეგ 10 წელი გავიდა და იმედი მქონდა შეცვლილი იქნებოდი, თუ არ მაპატიებ მაგასაც გაგიგებ.
-ნიკა, მე შენ დიდი ხანია გაპატიე და ეხლა მართლა დავრწმუნდი რომ ნამდვილად ნანობ.
-ძალიან კარგი, დამიბრუნდა ჩემი ძმაკაცი, ხო მართლა წეღან თქვი ამის გაკეთებისკენ წამაქეზესო და ვინ?
-ვინ და დათომ. პირველად რომ ვნახე მაშინ გაიგო ყველაფერი და მეუბნებოდა უნდა იბრძოლო თიკოსთვის და ყველაფერი უნდა გააკეთოო, მეც მეტი ჭკუა სად მქნდა თან მიყვარდა თიკო და დავუჯერე, მერე რაც მოხდა ის მართლა არ მქონდა განზრახული.
-ღმერთო ჩემო ეგ კაცი ოდესმე რომ მოკვდეს და დავისვენოთ არ შეიძლება? (მაია)
-ნუ ღელავთ მაია დედიდა მაგასთან დაკავშირებით სასიხარულო ამბავი მაქვს, მე გავეცი რომ ესე მეუბნებოდა და მაქეზებდა მაგის გარდა კიდე რაღაცეები ჰქონია სერიოზული გაკეთებული და ერთი კვირის წინ დაიჭირეს იმასაც 10 წლიანი მისცეს.
-ანუ ერთხელ და სამუდამოდ სიმშვიდემ დაისადგურა.
-ეგრეა თიკო მაგრამ შენ ამ ყველაფერმა მაინც დიდი თკივილი მოგაყენა.
-ვიცი ნიკა, მართალია ამ ყველაფერმა დიდი ტკივილი მომაყენა, მაგრამ მაინც ბედნიერი ვარ, რადგან გვერდით საუკეთესო პიროვნება მყავს რომელიც მიყვარს...


როგორ მოგეწონათ ისტორიის დასასრული? ველი კომენტარებს. <3