სიჯიუტე ბედნიერებას დაგაკარგვინებს 8
-ხელი გამიშვი,-ჩავისისინე და მკაცრად გავხედე -კარგი რა იყო უბრალოდ სახელი მაინტერესებდა -ხოდა უბრალოდ არ გპასუხობ,-ვთქვი და ყურსასმენები ამოვიღე,ინსტიქტურად შევხედე მიშოს.გოგო გაცხარებით ესაუნრებოდა რაღაცაზე,მიშო კი არ უსმენდა.უცებ მანაც გამოიხედა და ჩემო მზერა რომ დაიჭირა,თვალი თვალში გამიყარა.ვუყურებდი მას და ვცდილობდი ამომეცნო,მკაცრი სახე რატომ ჰქონდა.გოგომ მის მზერას თვალი გამპაყოლა და მე.რომ დამინახა მიშოს უფრო აეკრო.მიშოს რეაქციაა არ დავკვირვებივარ ისე გამოვიხედე,სიმღერას ბოლომდე ავუწიე და ვეცადე სიტყვები გამერჩია.მაგრამ ვერ ვარჩევდი.მათკენ გახედვის სურვილი რომ დამეძლია თვალები მაგრად დავხუჭე,ვფიქრობდი მიშოზე,მის ღიმილზე და ვოცნებობდი,რომ ერთხელ მაინც გაეღიმა ჩემთვის.საკუთარი თავი ეჭვიანობაში დავიჭირე.მინდოდა ის ქერა გოგო ამეგდო და გზაზე დამეტოვებინა.უსიამოვნო ფიქრებიდან მაშინ გამოვერკვიე,როცა ავტობუსი დანიშნულების ადგილას ჩავიდა.ჩემ გვერდით მჯდარმა უხეშად გამწია და გაიარა.ჩემი ბარგი ავიღე და გასასვლელისკენ გავღოღდი,მიშომ ერთი ამომხედა,მის თვალებში ჩავიძირე,ის ხომ ასეთი სითბოთი შემომცქეროდა,ვერც შევამჩნიე სავარძლის ფეხი და წამბორძიკდი,ჩემი ჩანთა კი ქერას თავში მოხვდა,უკმაყოფილოდ წამოხტა და ჩხუბი დამიწყო -შენ რა თვალებში ვერ იყურები? -ძალით არ მიქნია,-ვთქვი და ტუჩხე ვიკბინე რომ არ გამცინებოდა.გულში მიხატოდა ასე რომ მოხდა,მიშოს გავხედე,ეტყობოდა რომ ისიც ძლიცს იკავებდა სიცილს.ჩანთა გავისწორე და ავტობუსიდან ჩავედი.მიშო ოდნავ უკან მომყვებოდა,ხმას არ იღებდა,უნის მიხედვით ვნაწილდებოდით ოთახში.აღმოჩნდა რომ ჩვენი უნივერსიტეტიდან მოსული გოგო-ბიჭი შეყვარებულები იყვნენ და ერთად ყოფნა უნდოდათ.მე კი მიშოსთან მომიწევდა ოთახის გაზიარება.მიშოს გავხედე და ნერწყვი ხმაურიანად ჩავყლაპე.მიშო კი სულ არ ცდილობდა თვალებში სიხარულით აცეკვებული ჭინკები დაემალა.ლიფტში ოთხივენი ერთად შევედით.ის ორნი ჩვრნ ქვედა სართულზე იყვნენ.ამიტომ ლიფტში დავმარტოვდით.ხმა არცერთს ამოგვიღია.ჩუმად ვათვალიერებდი მის სილუეტს.ოთახის კარი მიშომ გააღო და მაშინვე დაარღვია სიჩუმე -მიკვირს ოთახის გადაცვლა რომ არ მოსთხოვე ვიღაც უცნობს -რას გულისხმობ? -იმდენად არ.მოგწონვარ,რომ ჩემ გვერდით დაჯდომაც არ გინდა? -ვერ ვხვდები საიდან მოიტანე რომ ადგილის გადაცვლა მე ვითხოვე და რომ არ მომწონხარ?-ერთად მივაყარე მიშოს.წამით გაოცებული მიმზერდა შემდეგ კი სახეზე ერთდროულად შვებაც გამოეხატა და კმაყოფილებაც -ანუ მოგწონვარ?-კმაყოფილება იგრძნობოდა ხმაში -მე ეგ არ მითქვამს -კი როგორ არა თქვი,-მომიახლოვდა და მისი სუნთქვა სახეზე მომელამუნა,ტაომ დამაყარა,გულისცემა გამიორმაგდა. -არა,-ჩემი ხმა არადამაჯერებელი იყო,მან ჩაიცინა და ყელზე ნაზად მაკოცა.შემდეგ კი მხრისკენ გაუყვა.კიდევ კაი ტელწფონმა დარეკა და ამან გამოგვაფხიზლა,გინებით წავიდა ტელეფონისკენ,მე კი გულში მადლობას ვუხდიდი ზარის ავტორს.მიშო აივანზე გავიდა,მე კი ამასობაში ტანსაცმლები ამოვალაგე.მიშო რომ საუბარს მორჩა მე უკვე დამთავრებული მქონდა ამოლაგება -მე აბაზანაში შევალ და რომ გამოვალ საუბარი გავარძელოთ.-თვალი ჩამიკრა და წავიდა.ყავის დალევა გადავწყვიტე.ჩაიდანი დავდგი გაზქურაზე და როცა ადუღდა აბაზანის კარის გაღების ხმა გავიგე,არ შე ბრუნებულვარ მისკენ ისე ვკითხე -მიშო,ყავას დალევ? -რა თქმა უნდა,-ჭიქის ასაღებად მოვბრუნდი,როცა მიშოს გავხედე ჯერაც არ ჩაეცვა,წელსქვემოთ პირსახოცი შემოეხვია,დაკუნთულ ტანი კი წვეთებით ჰქონდა დაფარული,სუნთქვა შემეკრა ისეთი ლამაზი იყო,მაშინვე განზე გავიხედე,რამაც მისი ჩაცინება გამოიწვია. -ორი კოვზი შაქარი,-მომაძახა, -იქნებ რამე ჩაგეცვა?-მისკენ მივბრუნდი -რაიყო,გაბნევ?თქვა და მომიახლოვდა -არა,მე .. უბრალოდ .-ხმა ჩამიწყდა,მან ტუჩის კუთხე ჩატწხა,გადმოიხარა ჩემკენ და როცა მეგონა რომ ისევ კოცნას აპირებდა ჩემ გვერდით ყავააიღო და გამშორდა.მე კი გახევებული დამტოვა.ოთახში გავიდა და ჩაცმული დაბრუნდა. -მე უნდა გავიდე,ამაღამ წვეულებას მართავენ და უნდა დავესწროთ -მე არ წამოვალ რა,-ჩემი ხმა მუდარასავით ჟღერდა -კარგი რა,აუცილებელია,-თქვა და თვალები საყვარლად დაახამხამა -ეგ ჩემზე არ ჭრის,-თვალები ნახევრად მოვჭუტე მე -კაი მაშინ,არ წავიდეთ,მე ისევ შხაპს მივიღებ და ვიქნები ისე,თან რაღაც დაცხა აარა?-ეშმაკურად იღიმრბოდა მაშინვე მივხბდი რასაც გულისხმობდა -კარგი.რომელზეა წვეულება?არ დავაგვიანოთ,-მოჩვენებოთი ინტერესით ვიკითხე -ერთ საათში,მე წავალ და მალე ამოვალ.როგორც კი მიშო წავიდა,მაშომვე აბაზანაში შევვარდი.ჩვევა მაქვს,რომ აბაზანაში ყიველთვის ვმღერი.არც დღრვანდელი დღე იყო გამონაკლისი.თავიდან ჩუმად ვმღეროდი.მერე კი იმით გათამამებულმა,რომ მიშო არ იყო,ხმას ავუწიე.ჩავიცვი და აბაზანიდან რომ გამოვედი.მიშო ლოგიმზე იწვა,თავქვე ხელები ამოედო და იცინოდა.იმედი მაქ ახლა მოვიდა.გთხოვ რა.ოღონდ ჩემი ნამღერი არ მოესმინა.მე თმების დავარცხნა დავიწყე -თავიდან მეგონა,რომ ნატაშა ამოგივარდა და გახრჩობდა,საშველად.მოვდიოდი,როცა სიტყვები გავარჩიე და აღმოჩნდა რომ მღეროდი.-თბილად.მიღიმოდა,მე კი გავწითლდი და თმის დავარცხნა გავაგრძელე. -ნატაშა?-ვეცადე ინტერესი დამეფარა -აი ის ქერა რა,ხომ.მართლა,მაგაზე გამახსენდა,შენ გამო ამეკიდა და შენვე უნდა მომაშორო. -რა?ხო,მითხრა რომ შენ სთხოვე ადგილის გაცვლა,რადგან თურმე ვერ მიტან.-მის ხმაში ირონია იგრძნობოდა.სიბრაზე მმასვა,რატომ მოიტყუა?მზად ვიყავი იქვე დამეხრჩო,სადაც ვმახავდი,მიშომ ჩემი ხასიათის ცვლილება შეამჩნია და კმაყოფილმა გაიღიმა. -გოგოს მოსწონხარ და რა ვუთხრა ნუღარ მოგწონსთქო?-ღმერთო,რეებს ვლაპარაკობ?მან წაბები შეკრა ,მაგრამ ბოლოს მპეშვა და ღიმილოთ თქვა -უთხარი,რომ მე მხოლოდ ერთი გოგო მიყვარს და მის გარდა ვერავის ვხედავ-ამის თქმისას თან ჩემს კულულს ეთამაშებოდა.პასუხი არ გავეცი,ხვეული თმები მაქვს და ახლა აწევას ვაპირებდი,როცა მიშომ შემაჩერა -გთცოვ,გაიშალე დღედ მაინც,-მის ნებას დავყევი და წელამდე თმა ჩამოვიშალე.სად გაქრა ჩემი ჯიუტი ხასიათი?მე ხომ თმას არასდროა ვიშლი?რატომ ვუჯერებ მას ?მის თვალებს ჭკუიდან რატომ გადავყავარ? -წავიდეთ?-მხიარულად მკითხა,ხელკავი გამომდო და ასე გამიძღვა დარბაზისკენ.ბართან ჩამოვჯექით,სიმღერა ბოლო ხმაზე იყო ჩართული.გართონა როგორც ჩანს კარგა ხნის დაწყებული იყო.მიშომ რაღაც სასმელი შუკვეთა და ჩუმად ვწრუპავდი, -ძალიან კარგად გამოიყურები -მადლობა,შენც.-მან ამაზე ჩაიცინა და სასმელი მოსვა.უცებ ნატაშა მოვიდა და ჩემსა და მიშოა შორის ჩადგა,მე ზურგი შემაქცია და მიშოსკენ გადაიხარა,რაღაც უჩურჩულა.მიშომ მუდარით სავსე თვალებით გადმომხედა,სასმელი მოვსვი და ვეცადე ააღლა მეთვა -მიშო.ვივეკვოთ?მიშომ გამიღიმა,ქერა კი წასვლას არ აპირებდა -რაიყო წინააღმდეგი ხარ ჩემს შეყვარებულს ვეცეკვო?ამაზე ქერაამ სიძულვილით შემომხედა და გამეცალა.მიშო წამოდგა და ხელი გამომიწოდა -სად მივდივართ?-ჯერაც თავბრუსხვევას ვგრძნობდი -ესესაა საცეკვაოდ დამპატიჟე-ისევ და ისევ მიღიმოდა -ცეკვა არ ვიცი.არ მინდა.-მიშომ თვალები გადაატრიალა და წამომაყენა. -წუწუნი არ დაიწყო,თუკი მოგბეზრდება ჩემთან ცეკვა,-წინასწარ გავაფრთხილე -სალო,ცეკვაში მთავარი პარტნიორია.მე კი საკმაოდ კარგად ვცეკვავ,-გაიცინა -ტრაბახა-მეც გამეცინა,ბედად წყნარი სიმღერა იყო ჩართული.მის მხარზე თავი დავდე და გავინაბე.ცეკვას რომ მოვრჩით.ისევ ბართან მივედით.მიშო და მე გაუთავებლად ვლაპარაკობდით.ნუ ძირითადად ის.მას ცნობდნენ და მიდიოდნე ფანები,ძირითადად გოგონები.მე ამ სროს ჩუმად ვწრუპავდი სასმელს და მათ საუბარს ვუსმენდი.მიშო როგორც კი შეატყობდა რომ მივიწყინე საცეკვაოდ გავყავდი.ამით ფანებს იშორებდა და ჩემთანაც ატარებდა დროს,ასე რამოდენიმე.ცეკვა .უკვე გვიანი იყო,ოთახში ასვლა გადავწყვიტე -მიშო მე ავალ ოთახში -დამწლოდე,მეც წამოვალ -არა იყავი.გაერთე. -მეც წამოვალ,-დაიჟინა,-მოდი გავისეირნოთ. -მიშო. -გისმენ,-მაშინვე ინტერესიანი თვალებით შემომხედა -რატომ გინდოდა,რომ ნატაშა მე მომეშორებინა,შენ ამას ჩემზე უკეთ შეძლებდი,-პასუხის მოლოდინში შევხედე -არაფერია იმაზე უფრო სასიამოვნო,ვიდრე ხედავ,რომ შენი საყვარელი ადამიანი შენზე ზრუნავს,-ამომწურავი პასუხი იყო ამასობაAი აუზს მივადექით -შენ თქვი რომ დიდი გეტსბი გიყვარს არა?-მხიარულ ნოტაზე გადაიტანა თემა -კი,ძალიან -ხოდა ფილმში აი ასე კვდება ლეონარდო,-თქვა და აუზისკენ გაიქცა,ჩემკენ შემობრუნდა და აუზში გადაეშვა.ეს ბიჭი ამდვილად გადარეულია.თავი რომ ამოყო იცინოდა.მისი სიცილი მეც გადამედო -ჩამოდი შენც,თბილია წყალი,-წყლის შხეფწბს მასხხამდა -არა მინდა,ამოდი შენც მალე -კარგი ხო,ამოსვლაში დამეხმარე,-თქვა და ხელი გამომიწოდა.მეც გულუბრყვილოდ ჩავკიდე ხელი,მან მომქაჩა და მეც აუძიკენ გადავეშვი... |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.