ასე მივედით ნიკას ოთახამდე. საწოლზე ჩამოვჯექი და პასუხების მოლოდინში ფეხები ავაბაკუნე.
- რაიყო?
- მომიყევი ახლა
- კაროჩე მაგარი რაზნიცა მქონდა ცოლის მოყვანის.. თან ბაბუაჩემის პონტშიც და იტოკში შემოვედი კაფეში, დაგინახე შენ, ცუდი გოგო არ ჩანდი.. დიდი ხანი გიყურე და მოკლედ მოვედიი და შენც ცოლობაზე დამთანხმდი და იმედია ეხა არ გაიქცევი.. მამენტ ვერასად წახვალ ოფიცციალური ცოლ-ქმარი ვართ..
თან ისე ვუხდებით ერთმანეთს აზრზე ხარ? მოდი ერთწმს..
სარკისწინ გვერდით დამიყენა
- აი ხედავ? ჩემზე კარგ ბიჭს ვერასად ნახავ და მეტი რაღა გინდა..
- იქნებ შეყვარებული მყავს?
- გყაავს ტო?
- არაა.. მაგრამ რომ მყოლოდა?
- ხოარ გყავს? ხოდა ვსო რა
- ეხა რა უნდა ვაკეთოთ
- არაფერი არგშივა?
- არაა..
- იცი რაქნა.. სახლში დარეკე და უთხარი რომ გათხოვდი და აქ რჩები
საწოლზე ზურგით დაწვა და ხელები თავქვეშ ამოიდო.
- ესე მარტივად რატომ უყურებ ყველაფერს? მაგას ვერ ვეტყვი. მაგრამ ჯობია დავურეკო..
- აბა რას ეტყვი?
- მოვიფიქრებ რამეს სხვა რა გზა მაქვს.
- გააიასნე მე დედაჩემს ვნახავ.

აივანზე გავედი და დედაჩემის ნომერი ავკრიფე.
- გისმენთ
- დედა ტასო ვარ
- სად ხარ დედა მთელი დღე?
- დედააა.. მე.... და ნატუკა აგარაკზე წავედით.. ცოტახანიი იქვიქნებით.. მარტო ჩვენ მივდივართ.. დავისვენებთ დავფიქრდებით... და ცოტახანში ჩამოვალთ
- წახვედი უკვე?
- კიი
- არუნდა გეთქვა მერე? ბოლოსდაბოლოს მე დედა ვარ თუ ვინვარ?
ჩვეული დაბალი ტონით და დასტოინი მანერით მელაპარაკებოდა.
- ახლა გეუბნები
- ტანსაცმელი არ გინდოდა?
- არაა ნატუკა მათხოვებს.. ან ახლებს ვიყიდი.
- ტასო რაღაცას მიმალავ?
- რას გიმალავ დედა აგარაკზე მივდივართ წყნეთში..
- კაი მამაშენს მე გავაფრთხილებ.
- კაი დე გკოცნი.
ბედნიერმა გავთიშე ტელეფონი, სინდის მქენჯნიდა რომ ვიტყუებოდი.. მაგრამ სინდისი სადღა მქონდა !
მერე ნატუკას დავურეკე.
- ნატუკაა
- ჰოო ტაას
- ბევრი დროარმაქვს.. მოკლედ ძაან გთხოვ ეხა მიდი სადმე წადიი წყნეთში ან არვიცი სადმე.. მოკლედ სახლიდან წადი.. ცოტახანი მაინც.. და ყველას ვინგეტყვის უთხარი რო მე და შენ მივდივართ ერთად კაი? რატო და რისთვის მერე აგიხსნირო წახვალ კაი?
- მშვიდობაა??
- კი მშვიდობაა.. ეგრე ქენი კაი? და რომიხვალ დამირეკე..
-კაი დროებით
- მიდიი.. გაკოცე..

ტელეფონი საწოლზე დავაგდე და დაბლა ჩავედი. ნიკა ჰოლში იჯდა
- ვა ტასო.. რაქენი
- დავრეკე
- მერე გააიასნე?
- კი
- მოდი დაჯექი რაუთხარი?
ნიკას წინ დავჯექი და ფეხები გადავიჯვარედინე
- ნატუკასთან ერთად ავდივარ წყნეთში თქო.. ნატუკასაც დავურეკე და ცოტახნით წავა სადმე და იტყვის, რომ ჩემთან ერთადაა..
- ნახე ტოო ამას როგორი ტყუილები ცოდნია?
- აბა რამექნა?
- სიმართლე გეთქვა.. მე მატყუარა ცოლი არმინდა ეე
- იციი რაა გამშორდი
- კაი ტოო ვიხუმრე ჩემი დედა მომიკვდეს
- შენ რაქენი?
-იმენა შენსავით ვერ გავაიასნე მარა ნუ მეცც გავაიასნე -სავით..
- ნიკაა ეხა რა უნდა ვქნათ
- რაუნდა ვქნათა და მე ბარში მივდივარ ბიჭებთან ერთად დასალევად.. და შენ სახლში დარჩი და თუგინდა საჭმელი გამიკეთე
- ჰააა? პირველ დღესვე მარტო უნდა დამტოვო?
- რამოხდა მერე?
- გაგშორდები
- ე ტვინი ნუ წაიღე გაშორებით ტო..
წავალ გადავივლებ ტასუნა..
ლოყაზე მიჩმიტა და გაოცებული დამტოვა..
არველოდისადმე თუ წავიდოდა, თან ამ უცხო სახლში მარტო უნდა დამტოვოს?!
უზარმაზარ ჰოლში ეულად ვიჯექი და ვერგამეგო რაუნდა გამეკეთებინა. ისე ეს ნიკა არ ჩანს ცუდი ტიპი..
ისევ ოთახში ავედი და საწოლზე დავჯექი. ამდენხანს რას იბანს..
ძლივს გამოაღო აბაზანის კარი და გამოვიდა. რომ შევხედე ინსტიქტურად დავიკივლე და თვალებზე ხელი ავიფარე..


ჩემო საყვარლებოო უღრმესი მადლობა შეფასებისთვის.. ძალიანნ გამახარეთ <333 იმედია ეს თავი მოგეწონებათ და იმედი მაქვს თქვენს იმედებს გავამართლებ :)