-ანკა!
ანკა ნათიასთან მივიდა
-ნათ, მალე მომეცი გასაღები რომ ეზოს კარი ჩავკეტო
-რათ გინდა
-მალე
ანკამ ნია ხელში აიყვანა, გასაღები გამოართვა და ჭიშკრისკენ გაიქცა. ჭიშკართან დახვდა ერეკლე.
-არ ჩაგაკეტინებ.
ნიამ ერეკლეს დანახვაზე ტირილი დაიწყო. მისკენ გაიშვირა ხელები, ერეკლემაც გამოართვა.
-რით ვერ გაიგე, ერეკლე არ შემილია შენთან ურთიერთობა
-არ შეგიძლია თუ არ გინდა
-ერეკლე გეყო
-ნახე ნიას მოვენატრე. დავიჯერო შენ არა?
-ერეკლე გთხოვ
-ესე იგი კი. იცი სანდროს მონაყოლით მე ცუდი ბიჭი ვარ მაგრამ შენ მიცნობ და შენთითონვე მეუბნებოდი რომ გეკიდა ეს ყველაფერი. დღეს კომპანიის მეწილე ვარ და აღარ მაქვს ეგეთ ადამიანებთან კონტაქტი. იცი შენ გიყურებ და ვერ გცნობ. დაშინებული ხარ, ვეღარ ვხედავ იმ ძლიერ გოგოს რომელსაც არაფრის ეშინოდა. ვხედავ გოგოს რომელიც სანდროს ჭკუაზე დადის. შენ თუ ამის მერე კიდე ესე გააგრძელებ მოქცევას მე თავს დაგანებებ. არ მჭირდება მშიშარა, ისტერიჩკა გოგოები.-ნიას აკოცა და ისევ ანკას დაუბრუნა.
მანქანაში ჩაჯდა და წავიდა.ანკასთან სანდრო მივიდა.
-რა ერეკლე იყო აქ?!!
-სანდრო მომშორდი რა!-ანკამ იმხელაზე დაიყვირა ნიამ ტირილი დაიწყო-ანკა სახლში შევიდა ზემოთ ავიდა და ნია საწოლში ჩააწვინა თვითონ კი ტელეფონი აიღო და ლიკას დაურეკა.
-ალო? ენი?
-ხო მე ვარ ლიკუშ, მისმინე ერეკლეს შეგილია აღარაფერი დაუმალო. უკვე .
-კარგი, რამე მოხდა?
-არა, რას შვები?
-რავი არაფერს, ისე მე და ნიკა შევრიგდით
-ეე მაგარია, ხო გეუბნებოდი. სად ხარ?
-თბილისში. შენ?
-მე ბაკურიანში. 1კვირაში დადას კომპანიაში ვიწყებ მუშაობას. სანდრო მეჩხუბა
-ვერ გავიგე გამაცანი ვინ არის ეს სანდრო ესეთი
-ჩემი ბავშვობის მეგობარი
-რა უნდა ქრეშისგან ვერ გავიგე. კაი გნახავ მერე ეხა ნიკა მოვიდა
-კაი მიდი
ანკამ გათიშა, ნია ხელში აიყვანა, ძირს დაჯდა და ნია დაისვა.
-დეე რას იტყვი ერეკლე კაი ბიჭია?
-როგორ ფიქრობ მამიკო ეხლა ჩემზე გაბრაზებულია? ვიც ძალიან გინდა რომ აქ იყოს მეც, დიდი იმედი მაქვს სწორ არჩევანს ვაკეთებ ერეკლეს რომ ასე ვექცევი. მოდი დავიძინოთ ეხლა მე და შენ და ხვალ უკეთეს ხასიათზე ვიქნებით

დილით ნიამ გააღვიძა ანკა, მუცელზე ეჯდა და ხელებს უთათუნებდა.
-დე, დაიძინე რა.
ნია რაღაცეებს ბურტყუნებდა და თან იცინოდა.ანკამ ნია საწოლში ჩააწვინა და ადგა. ამ დროს ნათია შევიდა მის ოთახში.
-გაიღვიძე?
-კი, ნიაკომ გამაღვიძა. აუ ნათ ქვემოთ ვინები არიან?
-ივა და სანდრო, სხვა ვინ
-სანდრო ნერვებს მიშლის
-გინდა დაველაპარაკო?
-არა არ მინდა.
-ხო იცი როგორ უყვარხარ, დასავით და უბრალოდ ცდილობს დაგიცვას
-კაი დაიკიდე
-ნიააკოოოო-ნათია ნიასთან მივიდა და ლოყები სულ დააძრო
ნია კიოდა.
-კაი ნათ გარეთ მაინც აწვალე ამის კივილში თავი მეტკინა.
-ოკ, ყველაფერთან ერთად ვაჭმევ შენ მიდი გაემზადე. სასეირნოდ მივდივართ
-მოიცა, ნიას ჩააცვი თბილად
ნათია გავიდა. ანკამ ჩაიცვა გრძელი შავი მოტკეცილი შარვალი, გრძელმკლავებიანი ნაცრისფერი მაიკა და შავი აგები. ქვევით ჩავიდა.
-ანკა, ვერ ვაჭმევთ ნიაკოს(ივა)
-რას ქვია ვერ აჭმევთ არ შია?
-არ ვიცი არჭამს(ნათია)
-მოდი დე მე გაჭმევ
ნიამ არც ანკას ხელით არ შეჭამა, არც ივასი და არც ნათიასი.
-მე ვცდი(სანდრო)
სანდრო ნიასთან მივიდა.
-ნიაკო ეხა შენ თუ არ შეჭამ, სანდრო ბიძია გაბრაზდება თან ძაან.
სანდრომაც ვერაფერი ვერ ქნა
-კაი დაანებეთ მოშივდება შეჭამს, ძალით რო ვაჭამო გული აერევა.
ყველა სასეირნოდ წავიდა. მთელი ქალაქი შემოიარეს, ბიჭები და ნათია მაღაზიაში შევიდნენ, ანკა პარკში იჯდა და ცდილობდა რამე ეჭმია ნიასთვის.
-ესე არ გამოგივა არაფერი-ამ ხმაზე ანკა სულ გაიყინა, გაშრა ერთ ადგილას.ერეკლე უკნიდან მივიდა და კოვზი გამოართვა
-მთელი დღეა ვერ ვაჭმევთ და შენ დაგიჯერებს?
-კი
ერეკლეს ხელით მართლაც შეჭამა.
-აქ რა ხდება-სანდრო მოვიდა
-არაფერი, ნიას ერეკლე ენატრებოდა და მაგიტო არ ჭამდა
-გამარჯობა სანდრო.
-შენ აქ რა გინდა
-შეხვედრა მაქვს დღეს საღამოს და აქ უბრალოდ სასეირნოდ გამოვედი
-ერეკლე შენ არ ხარ ვალდებული რამე აუხსნა სანდროს
ივაც მოვიდა.
-გამარჯობა ერეკლე. სანდრექს... ააა.. მემგონი ნათია გეძახდა მაღაზიაში მიდი რა
-მივალ ეხლავე
-არა ამ წუთში. ჭირდები
სანდრო წავიდა.
-არ ვიცი შენ და სანდროს შორის ესეთი რამ მოხდა, უფროსწორად ვიცი მაგრam aთი წუთი გაქვს, მერე სანდრექსა მიხვდება რომ ნათია კარგად არის და შენც და მეც დაგვერხევა.
ივა გაყვა სანდროს.
-აი რატომ მევასებოდა ყოველთვის ივა. ჯიგარია.
-გეთქვა რომ ორიენტაციასთან პრობლემა გაქვს ახლა ვხვდები შენ შეყვარებულებზე არ მეუბნებოდი.
-ანკა, რა კარგად იხუმრე. ეხლა მომისმინე, მე თავს განებებ. სამსახურში შენთითონ მოფოფხდები ჩემთან რომ ერთად ვიყოთ. ხო კიდე არც იფიქრო სამსახურიდან წასვლა. გიპოვი.
ერეკლემ ნიას აკოცა და წავიდა. ანკა პირდაღებული დარჩა, ვერც ვერაფერი თქვა. მორიგი ჩხუბი არ უნდოდა სანდროსთან ამიტომ თბილისში დაბრუნდა. 1 კვირა სახლიდან არ გასულა. პირველივე დღეს ადრე ადგა სამსახურში უნდა წასულიყო ნია დაუტოვა მაკას და გავიდა. დადას ოთახში შევიდა.
-დაჯექი, გშია? ყავა გინდა?
-არა. რითი ვიწყებთ?
-მოკლედ რაღაც იმეილები არის გადასათრგმნი, ესპანურიდან ქართულზე. ერთ-ერთი ესპანელი კოლექტორისგან და მერე 4ისთვის არის შეხვედრა, ხო, მართლა იქ ქრეში იქნება რამე პრობლემა ხომ არ არის?
-არა. საერთოდ.
-ძალიან კარგი. მაშინ რომ გახვალ ჩემი კაბინეტიდან პირდაპირ და მარჯვნივ არის შენი კაბინეტი და შენ გვერდით ქრეშის რამე რომ დაგჭირდეს.
-მადლობა დადა. ერთი კითხვა მაქვს. არ გეწყინოს მაგრამ 21წლის ასაკში კომპანია ვინ ჩაგაბარა?
-მამაჩემის არის-დადას გაეცინა-1თვით შვებულებაშია და მე ვარ უფროსი და ისე მე მენეჯერი ვარ და თან ვსწავლობ, 1 სემესტრიღა დამრჩა.
-კაი გავედი
ანკა გავიდა, ის იყო მის კაბინეტში უნდა შესულიყო რომ ქრეშს შეეტაკა.
-ქრეშ შენი თავი არ მაქვს არ...
-დილამშვიდობის-ყავა მოსვა და მის ოთახში დაბრუნდა
ანკა გაოცდა. ეგონა მაშინ ბაკურიანში ერეკლე ეღადავა მაგრამ მართალი უთხრა რომ თავს დაანებებდა. ანკა კაბინეტში შევიდა, იქ მის გარდა ერთი ბიჭი იჯდა.
-გამარჯობა? შენ?-ანკა გაოცებული უყურებდა
-აჩი.შენ
-ანკა. აჩი შენც აქ მუშაობ?
-არაა უბრალოდ ვერთობი...., სტაჯიორი ვარ. რამდენის ხარ
-19 შენ
-22. არც ისე ბებერი ვარ. მემგონი ქრეში ლაპარაკობდა შენზე ევასები ხო?
-დაახლოებით. აჩი როგორც ვხედავ ბევრს არ ლაპარაკობ
-ხო. მეძინება. სამსახურის მერე გცალია? სადმე გავიდეთ გავერთოთ
-შვილი მყავს
-ოჰო მეგონა იტყოდი შეყვარებული მყავსო. შვილს არ ველოდებოდი.
-ხო არავინ ელოდება
-მერე რა ვინმეს დაუტოვე და გავერთოთ რა
-კაი.
-ისე ყოველ შემხვედრს არ უნდა უთხრა რომ შვილი გყავს ზოგს შეაშინებ ანკა
-რა პირდაპირი მყავხარ
-აბა რა ანკა. მეგობრები რისთვის არიან
-კაი გვეყო ლაპარაკი ეხა დამეხმარე გავერკვე რა იმეილები მაქვს გადასათარგმნი. დადა მეუბნებოდა ვიღაც ესპანელ კოლექტორზე.
-ხო.
საღამოს სამსახურის მერე
-აჩი სად წავალთ?
-ერთ ჩემ ნაცნობს აქ ს ბარი და ეხლა დახურული აქვს მაგრამ გასაღებს ვთხოვ და დასალევიც ბლომად არი
-აუ რა მაგარი ხარ.
-და თუ გინდა ვინმე მეგობარი მოიყვანე. ოღონდ მე შეყვარებული მყავს.
-მივხვდი.
-საიდან
-სიმპატიური ხარ, სამსახური გაქ, სწავლობ, ეწევი.
-ეს ბოლო ფაქტორი რა შუაშია
-მევასება როცა ბიჭები ეწევიან.
-გასაგებია. ქრეში ეწევა ანუ გევასება
-აჩი წავედით რა
აჩიმ ჩაიცვა, ანკამაც და გავიდნენ. გასასვლელთან ერეკლე იდგა ლიკასთან და დადასთან ერთად.
-ეე სად მიდიხარ ანკაა?
-პრივეტ ენიი
-აჩის ბარში მივყავარ
-აჩის? შენთვის აჩის? მე რო დავუძახე ერთხელ აჩი მარტო მეგობრებისთვის არისო. ყველა აჩიკოს ეძახის-ლიკას გაუკვირდა
-ხო, მე და აჩი მეგობრები ვართ. ლიკუშ წამოხვალ?
-არა იყოს.
-რატო ლიკა გამო თან ბოდიშს მოგიხდი არ ვიცოდი შენ რომ ანკას მეგობარი იყავი. სასმელი ჩემზეა
ერეკლე აქ უკვე ლაპარაკში ჩაერთო
-ლიკუშ შენ ხო შემპირდი რო ანისთან იქნები ამ ღამეს
-ხო, ხო. ბოდიში აჩიკო ქრეშის დას უნდა მივხედო ამ ღამეს.
-კაი დაიკიდე.
-ანკა ბევრი არ დალიო. სისულელე არ ჩაიდინო-ერეკლემ დამცინავად გახედა ანკას.
-რას გულისხმობ მეტი შვილი არ მყავდეს?-ანკას ეწყინა მისი ნათქვამი
-ანკა მე...
-ერეკლე.-აჩი გაბრაზებული სახით უყურებდა-ზედმეტებში ხარ
ანკა და აჩი წავიდნენ ბარში. იქ არავინ იყო. ბარს ულამაზესი დიზაინი ჰქონდა, ქანთრის სტილში. ბარის იქით თაროებზე ტონობით სასმელი ეწყო, ჯინტონიკი,ჯეკდენიელსი, ტეკილა... ანკა ვერ არჩევდა რომლით დაეწყო. ნამცხვრებიც ეწყო. იქ კიდე ერთი კარი იყო, სამზარეულოში შესასვლელი.
-იცი საჭმლის კეთება?-აჩიმ გამომწვევი სახით შეხედა
-ააა, ვიცი ეს გამომეტყველება გინდა შემეჯიბრო. ამაოდ, მე ვერ ვაკეთებ საჭმელებს. მარტო კარტოფილი, სუპი და მაკარონი.
-აბა შენ შვილს...
-ნიას
-რას აჭმევ
-ჯერ 8თვის არის
-აა, მერე რას იზამ. მოდი გასწავლი
-კაი მიდიიი.
აჩი და ანკა სამზარეულოში შევიდნენ.
-მოიცა შენ საიდან იცი საჭმლის კეთება. საიდან და დებილური კულინარიული კონკურსები იყო ხოლმე ჩვენ კომპანიაში და მოგებულს პრემიას უნიშნავდნენ და მაგიტო ვისწავლე.
-კაი პიცის გაკეთება მასწავლე
-ნიაკოს პიცას ვერ აჭმევ. მოდი სალათის გაკეთბას გასწავლი
ორივემ დაიწყო კეთება. თან ლაპარაკობდნენ.
-ე.ი კითხვა მაქვს... ქრეშს გოგო ვინმე ჰყავს?(ანკა)
-რაში გაინტერესებს თუ არ გევასება ანკა?
--ისე
-არ ვიცი. თუ რაიმე გაინტერესებს სამსახურში გვყავს ერთი გოგო ჭორიკანაა. ქეთა ქვია, მეტრეველი. ხოდა იმას კითხე.
-შენ შეყვარებულს რა ქვია
-სალი
-დიდიხანია ერთად ხართ?
-2წელი. 1თვეში ცოლად მომყავს
-გილოცავ
-კაი მერე. შენი ჯერია მაინც არ მპასუხობ გევასება თუ არა ქრეშ
-მიკვირს შენი კომუნიკაბელურობა.პირველივე დღეს ესეთი ინტერესი. რა ცნობისმოყვარე ხარ აჩიკო
-თემა ანკა.
-არ ვიცი. ალბათ. კარგად არ ვიცნობ ქრეშს.
-კაი. ეხა ფრთხილად დაჭერი.
----

ანკა ძალიან დათვრა. აჩიმ სახლამდე მიიყვანა, მაგრამ როგორც კი წავიდა ანკამ ხეტიალი დაიწყო. აქეთ-იქით დადიოდა
-ე გოგონა მოდი ჩვენთან-ქუჩის მეორე მხარეს 2ლოთი იდგა. ორივე ძალიან ცუდად უყურებდა ანკას, მან გაქცევა სცადა მაგრამ ისინი უფრო სწრაფები აღმოჩნდნენ. უცებ მანქანა გამოვარდა და კინაღამ გაიტანა ისინი, ანკა მანქანაში ჩასვა. ის ბიჭები ცემა და თვითონაც ჩაჯდა. ეს ერეკლე იყო.
-დებილი ხარ?; არ გაგაფრთხილე ბევრჯერ რომ ქუჩებში ღამე ნუ დადიხარ მეთქი.
-კაი. ეხლა სახლში გამიყვანე
-არა ნიას შეეშინდება
-რასაც გეუბნები ის გააკეთე ერეკლე.
-კარგი, კარგი ოღონდ ღვედი გადაიკარი.
ერეკლემ ანკა სახლში მიიყვანა. მაკას მიესალმა და ანკა ოთახში დააწვინა. ნია საწოლშ იდგა და ტიროდა ერეკლესთან უნდოდა. ერეკლემ გაუშვა მაკა და ხელში აიყვანა ნია. მაშინვე შეწყვიტა ჯიჯღინი და სიცილი დაიწყო.
-ნიაკო დედიკოს ძილი უნდა ამიტომ მე და შენ იქით გავალთ
ერეკლემ ნია მეორე ოთახში გაიყვანა და მანეჟში ჩასვა, სათამაშოები ჩაუგდო და ანკასთან ბორჯომით შევიდა.
-ეს სვი.მე ნიას მივხედავ.
-ძილის... დრო აქ...ვს 15წუთში.
-ძილის დრო შენ გაქ და მე და ნია ჩვენთითონ გადავწყვიტავთ ყველაფერს.
-არ მინდა ძილი როცა შენ და ნია ერთობით
-ეგ მაშინ გეფიქრა როცა ცხრაას ჭიქას სვამდი
ერეკლე გავიდა. ნიაკოსთან დაჯდა, მანეჟიდან ამოიყვანა და კალთაში ჩაისვა.
-იცი, შენი დედიკო მიყვარს. ძალიან ცოტახანი ვიცნობ მაგრამ მიყვარს და მოდი დავნიძლავდეთ რომ 1-2წელში ან ნაკლებში ცოლად მოვიყვან.