5წელიც გავიდა ტაქსიში ვზივარ და მშობლების სახლში მივდივარ.გამარჯობათ მე მარიამ არაბული ვარ 23 წლის 5წელი გერმანიაში ვსწავლობდი და დღეს ჩამოვფრინდი ჩემს მშობლებს სიუპრიზს ვუმზადებ, არ იციან, რომ დღეს ჩამოვფრინდი.მყავს დდა და მამა სამწუხაროდ დედისერთა ვარ რაც საერთოდ არ მომწონს,ვარ მაღალი თეთრი და წითური თვალის ფერი ცისფერი თმა ხვეული მაქვს ტანი კი გამოყვანილი ფეხები სწორი პატარა ცხვირი, ვარდისფერი ტუჩები გვეყო ჩემი დახასიათება. მივედი კიდევაც სახლში მაგრამ მძღოლმა მითხრა, რომ მშობლები შინ არ იყვნენ, შინ შევედი და ჩემს ოთახში ავედი როგორ მომენატრა აქაურობა ზუსტად ისეთია როგორიც დავტოვე არაფერი არაა შეცვლილი თუმცა სახლის რაღაც დექორაციები შეცვლილი დამხვდა, ერთი სული მაქვს როდის მოვლენ ჩემები შინ წარმომიდგენია როგორ გაუხარდებათ შინ რომ დამინახავენ. მამა ბიზნესმენია დედა კი დიზაინერი, მეც ბიზნესზე ჩავაბარე ამიტომ ვაპირებ მამასთან ვიმუშავო .
კარების ხმა იყო მივხვდი ვინც იქნებოდა კიბეებზე უცებ ჩავირბინე და დავიყვირე
-სიურპრიზზზ
-მარიამ- გაოცდა დედაჩემი როცა დამინახა-როგორ ხარ შვილო რატომ არ გვითხარი რომ ჩამოდიოდი ჩვენ დაგხვდებოდით ხომ კარგად ხარ როგორი გაფიტრებული ხარ არ უვლიდი შენს თავს გოგო ან ეს რა არის როგორი გამხდარიხარ არაფერს ჭამდი იქ?-მოვიდა თუ არა მაშინვე დამაყარა კითხვები
-კარგად ვარ დედა კარგად დამშვიდდი
-რატომ არ გვითხარი რომ მოდიოდი შვილო ესე როგორ შეიძლება
-კარგი რა ანდრია სიუპრიზის გაკეტება მინდოდა
-შენ მაინც ვერ გადაეჩვიე ამ ადრიას დაძახებას არა კაი წამო დავსხდეთ მოყევი იქ რა ხდებოდა
მოკლედ წავედი და მოვუყევი ყველაფერი ხვალ კი მეგობრები უნდა მენახა და საჩუქრები გადამეცა.დასაწოლად წავედი დაღლილობისგან მალევე ჩამეძინა. დილით ადრე გამეღვიძა ყავა დავდგი გაზზე და მაგიდასთან დავჯექი ველოდებოდი როდის ადუღდებოდა უკნიდან დედა მომეპარა რა ლოყაზე მაკოცა
-როგორ ხარ შვილო ხომ კარგად გეძინა?
-ასე კარგად დიდიხანია არ მძინებია იმ სახლში სადაც შენს მშობლებს სძინავთ ცუდად არ სეიძლება გეძინოს.
-ჩემი გოგო როგორ მომენატრე, ყავას ადუღებ?
-ჰოო
ყავა დავლიე და მეგობრებიც ვნახე საჩუქრები გადავეცი მათაც ძალიან გაუხარდათ ჩემი დანახვა მერე მე და გაბრიელა (გაბი) გარეთ გამოვედით ცოტა გავისეირნეთ
-გოგო მუშაობის დაწყებას ვაპირებ მამასთან ჯერ არ მითქვამს და დღეს ვაპირებ რომ ვუთხრა
-კაია არა ძალიან მაგარია ბავშვობიდან სულ ოცნებობდი ბიზნესლედი გამხდარიყავი და აიხდენ კიდეც
-ჰოო შენ რას შვები მხატვრობაზე საქმე როგორ მიგდის?
-მშვენივრად მალე მემგონი წასვლა მომიწევს საქართველოდან, ამერიკაში მივდივარ იქ მუშაობა შემომთავაზეს
-მშვენიერია აუცილებლად წადი
-აბა რას ვიზავ
-კაი წავედი მამასთან უნდა მივიდე
-კაი აბა შენ იცი
დავემშვიდობე და წამოვედი ანდრიასთან მივედი
-ოჰ ჩემი გოგო მოვიდა როგორ ხარ საყვარელო?
-კარგად თავად?
-მეც რაღაც მაქვს სათქმელი
-გისმენ
-მოკლედ ვიღაცამ მოგვპარა ძალიან მნიშვნელოვანი საბუთი და მთელ ჩვენს მილიონებს მიისაკუთვრებს თუ არ მოვპარეთ და ამაში შენ უნდა დამეხმარო მიხვალ იმ ბიჭის სახლში როგორც მოსამსახურე და მის კაბინეტის დალაგებას, რომ გთხოვს საბუთს მოიპარავ. ვცი ეს შენთვის არ უნდა მეთხოვა მაგრამ სხვას ამას ვერ ვეტყოდი საყვარელო
-კარგი დანახმა ვარ
-რა მართლა?
-დიახ თანახმა ვარ რადგან ეს ჩვენს კომპანიას ეხება წავალ და მოვიპარავ მეც მასავით ამ საბუთს. როდის უნდა წავიდე?
-ხვალ დილით
-კარგი წავალ გავემზადები
ანდრიას კომპანიიდან გამოვედი და შინ წავედი ბარგი ჩავალაგე და უკვე მზად ვიყავი. ისევ ჩემს მეგობრებს გავუარე
-მოკლესდ მეგობრებო ცოტახნით ბაბუასთან და ბებოსთან მივდივარ და მალე დაგიბრუნდებით მომენატრნენ ძალიან|
-ისევ უნდა დაგემშვიტობოთ :(
-არაუშავს ეხლა უკვე მალე შევხვდებით
-კარგი მაშინ დაგემშვიდობებით
მეგობრებთან კიდევ ბევრი ვიჭორავე და სახლში წავედი ჩემს ოთახში ავედი და მალევე ჩამეძინა.დილით რომ გავიღვიძე ჩემი ჩემოდანი მანქანაში დამხვდა. წავედით იმ სახლში სადაც მოსამსახურედ უნდა მემუშავა.მალევე მივედი ჩემოდანი გადავითანე ვნერვულობდი ამიტომ ზარი ხელისკანკალით დავრეკე
-კარი გამიღეს
-შემობრძანდი
აი აქ კი გავშეშდი .
ესეც პირველი თავი იმედია მოგეწონებათ