როდესაც ანი სახლში მივიდა თავისი სიხარული მშობლებსაც გაუზიარა.
-ვაიმე ანი შვილო ძალიან გამახარე-უთხრა ოთარმა შვილს
-მეც ძალიან გამიხარდა მამა, მაგრამ ჯერ ტესტები უნდა ჩავაბარო ახლა კი Gტხოვთ მაღლა გამიშვათ რადგან ტესტებისთვის უნდა მოვემზადო-უთხრა ანიმ მშობლებს.
-ხო მიდი დედიკო ადი მანამდე მე ვახშამს მოვამზადებ და დაგიძახებ.
-კარგიი-გასძახა ანიმ კიბეებიდან
როდესაც თავის ოთახში შევიდა დაიწყო ფიქრი იმაზე , რომ შეიძლება ტესტები ვერ ჩაებარებინა და ნიუ-იორკს დამშიდობებოდა, ამის გაფიქრებაზე თAვი გააქნია და წიგნებს ხელი მოკიდა რადან ემეცადინა. რამდენიმე საათში კი ელამ შვილს ასძახა რომ ვახშამი მაზდ იყო. ანიმ ვერც გაიგო დრო ისე გაეპარა, წიგნებს ხელი გაუშვა და დაბლა ჩავიდა სავახშმოდ. ვახშამი უცებვე ჭამა მშობლებს ძილინებისა უსურვა და მაღლა ავიდა.როგორცკივე ბალიშზე თავი დადო ეგრევე დაიძინა.
დილით კი ნორმაზე ადრე გაეღვიძა. ძალიან გაუკვირდა, მაგრამ ამისთვის ყურადღება არ მიუქცევია. სააბაზანოში შევიდა, დილის პროცედურები ჩაიტარა და იქიდან გამოსულს ეგრე კარადას ეცა. დღეს კაბის ჩაცმა მოუნდა და კარადიდან ბრეტელებიანი სადა ცისფერი კაბა გადმოიღო, თმა გაიშალა, ჩანთას ხელი დაავლო და ოთახიდან გავიდა. დაბლა ჩასულს სამზარეულოში დედა დახვდა რომელიც ომლეტს ამზადებდა, მასთან მივიდა და უკნიდან მიეკრო. ქალს ისე შეეშინდა,რომ ლამის გული წაუვიდა.
-ანასტასია ძალიან შემაშინე-უთხრა ქალმა შვილს
-დედა! რამდენჯერ უნდა გითხრა ანასტასია..-ქალმა ბავშვს სიტყვა გააწყვეტინა.
-ვიცი ვიცი ანასტასია კი არა ანი!
-ხო და თუ იცი ნუღა გეშლება! ახლა კი გთხოვთ ეგ უგემრიელესი ომლეტი თეფშზე დამიდოთ! ელამაც შეასრულა თავისი შვილის ბრძანება(სურვილი ) და ომლეტი მიართვა. ანიმ მალევე შეჭამა თავისი საუზმე დედას ლოყაზე აკოცა და სახლიდან გავიდა.
..........................ერთი კვირის შემდეგ..................
ანი დაუღალავად შრომობდა, რომ ტესტები ც=ჩაებარებინა და აი მოვიდა ის დღეც, რომ დირექტორს უნდა გამოეცხადებინა უმაღლესი ნიშნების მქონე მოსწავლე.
-აუ ლიკა ძალიან ვნერვიულობ-ეუბნებოდა ანერვიებული ანი.
-ტყუილად ნერვიულობ მე ვიცი რომ შენ აგირჩევენ. ამ დროს კი გამოვიდა დირექტორი და თქვა: გამარჯობათ ყველას ალბათ ყველანი ძალიან ნერვიულობთკონკურენცი ძალიან დიდი იყო და მოდით გეტყვით გაცვლითი პროგრამით ნიუ-იორკში მიემგზავრება... ანასტასია კირვალიძე. დირექტორმა ეს თქვა თუ არა ეგრევე ეგობარს ჩაეხუტა ლიკა კი ეუბნებოდა:
-ხომ გეუბნებოდი! ვიცოდი, რომ შენ აგირჩევდენენ
*********ნიუ-იორკში********
ნინი თავის ძმის ოთახთან შეჩერდა და დააკაკუნა, კარის მოპირდაპირე მხარიდან მხოლოდ ერთი სიტყვა გაისმა:
-შემოდით-და ნინიც შევიდა სანდრო ფანჯარასთან იდგა და იყურებოდა, ნინი მასთან მივიდა და უკნიდან ჩაეხუტა ბიჭს გაეცინა და შეტრიალდა ნინი კი ისევ ეხუტებოდა.
-ასე გამჭ....ტ-თქვა სერიოზული ხმით სანდრომ და ნინიც ახლა მიხვდა როგორ ძლიერ ეხუტებოდა მას განზე გაიწია და ჰკითხა:
-ხომ არ მიბრაზდები?
-ნინი არ გიბრაზდები მაგრამ ვერ გავგე იქ რა დაგრჩენია-გოგონამ ამოიოხრა
-სანდრო ის ჩვენი სამშობლოა და მინდა რომ იქ ვიყო!
-კარგი როგორც გინდა იცოდე, რომ სულ მხარში ამოგიდგები.
-მადლობა ძამიკო ახლა კი უნდა გავიდე მოსამზადებელი ვარ-უთხრა მხიარული ხმით ნინიმ ძმას და ოთახიდან გამოსულს შვები ამოისუნთქა სანდრო არ უბრაზდებოდა.
*****************თბილისი***************************
ანი როგორც კი სახლში მივიდა დედამისთან მიირბინა და ახალი ამბავი ახარა ელას ისე გაუხარდა თვალებზე ცრემლიც კი მოადგა. ანი სიხარულისგან დახტოდა უფრო სწორედ რომ ვთქვათ დაფრინავდა ოთხში ასულს თავის მეგობარს დაურეკა, რომ მოსულიყო რადგან მის გარეშე ვერაფერს გააკეთებდა და ზუსტად 15 წუთსი ლიკა მის ოთახში იყო და ჩემოდნებს ალაგებინებდა და თან ელაპარაკებოდა.
-ვერ ვიჯერებ, რომ სულა რაღაც ორ დღეში ჩემი საუკეთესო განუყრელი დაქალი და არაბიოლოგიური და ნიუ-იორკში იქნება. საჩუქრებს ხომ ჩამომიტან?-ჰკითხა აღტაცებულმა ლიკამ ანის კი მის სახეზე გაეცინა
-კი ჩამოგიტან შენ უსაჩუქროდ დაგტოვებ?? ეს იგივე იქნება, რომ მე-3 მსოფლიო ომი დაიწყოს. გოგონებს ერთდროულად გაეცინათ. ოთახი ნელ-ნელა ივსებოდა სხვადასხვა ჩემოდნებით, ანის კი ნერვიულობა ემატებოდა. აღარ იცოდა სად საწულიყო და აი დადგა დრო, რომ აეროპორტში წასულიყვნენ. გზაში ლიკა ანის ამხნევებდა და ეუბნებოდა, როომ სულ რაღაც 8 თვეში ნახავდა. რეგოსტრაცია მალე გაიარეს და როდესაც ჩასხდომა გამოაცხადეს ანი ყველა დაემშვიდობა, ცრემლებიც გადმოყარა და თვითმფრინავში ავიდა.....