-გამარჯობათ! ძალიან დიდ მადლობას გიხთით აქ მობრძანებისთვის სანამ სიმღერას დავიწყებდე მინდა ერთი ლექსი წარმოგიდგინოთ ჩემი შემოქმედებიდან:
როცა მეგობრობას:
-სახელი ეცვლება
-პატარა გრძნობები
-დიდ გრძნობად იქცევა
-როცა მისი ზრუნვა
-ჩვევაში იზრდება
-სიტყვა ,,მიყვახარ“-ს
-სხვა ფასი ეძლევა
-როცა მის მიმართ
-გრძნობები გიჩნდება
-მის მონაწერზე
-გული სულ გისკდება
-ის გეტყვის ოთს სიტყვას
-მე შენ სულ მიყვარდი
-შენ კი უბრალოდ
-მას ჩაეხუტები )))
-მერე ხელს გაუშვებ
-თვალებში ჩახედავ
-და მას ეტყვი რომ
-ის შენ სულ გიყვარდა <3-ლექსი დაამთავრა და სიმღერაც დაიწყო რათქმაუნდა სიყვარულზე. ყველა აღფთოვანებული იყო მიმის ლექსით და სიმღერით. მანაც თავი დაუკრა მადლობა გადაიხადა და ბიჭებთან მივიდა.
-ვაა რა რძალი მყოლია და არ მეგონა ! -გიო
-აი სუპერ რა!-მიშო
-ამას მიალავდი? კაი ვიცოდი რომ ცეკვავდი . ისიც ვიცოდი რომ ძალიან კარგად მღეროდი ,მაგრამ ეს ლექსებბის წერა როდის დაიწყე აზრზეც არვარ!-გაიკვირვა იომ
-ოოო ეგ გრძელი ამბავია!-მიმი
-არა რა ძალიან მაგარი საცოლე მყავს მე და ვსიო მორჩა კინო- თქვა ნოემ და მიმის ტუჩებში აკოცა,რაც მიმის ძალიან გაუკვირდა. ძალიან მაგარი განცდა დაეუფლა ამ კოცნით. თან პირველი კოცნა იყო და არიცოდა რა ექნა.
-ხელს ხომ არ გიშლით?-ჩაიხითხითეს ბიჭებმა
-მოდი ჩვენ გავალთ რაღაც საქმე მაქვს მიმისთან და მალე დავბრუნდებით-თქვა ნოემ და მიისთან ერთად რესტორნის ეზოში გავიდა.
-ეს რა იყო წეხან?-მიმი
-რაზე მეკითხები? -ვითომ არ იცოდა ნოემ
-აი წეხან რომ მაკოცე
-აა. მაგით უბრალოდ მადლობა გადაგიხადე
-და რისთვის?
-წეხანდელისთვის.
-რაგენაღვლება! პირველი კოცნა კი მომპარედა- ჩაიბურტყუნა მიმიმ მაგრამ ნოემ მაინც გაიგონა.
-რათქვი?-გაიკვირვა ნოემ
-ამ ... არაფერი
-ძალიანაც კარგიი-როგორც მიმიმ ისე ჩაიბურტყუნა ნოემ
-ბატონო?
-რადა რაც გაიგე.
-ჰმ! ვერ ხარ შენ . წავედდი მე უნდა დავლიო. -წასვა დააპირა მაგრამ უკან შემობრუნდა. -ხო კიდე. კიდევ ერთ ლექს ელოდე რომელიც შენთვის იქნება -თვალი ჩაუკრა მიმიმ და წავიდა. ნოე კი დატოვა ასე პირდაღებული.როგორც მიმიმ თქვა დალია და კარგად როცა შეზარხოშდა სცენაზე ავიდა დანაპირების შესარულებლად.
-იმედია თავი არ შეგაწყინეთ. თქვენის ნებართვით კიდევ ერთი ლექსი მინდა წაგიკითხოთ ჩემი ,,ნაჯღაბნიდან“. ამ ლექსის მუზა კი ვინც არის მემგონი ყველა მიხვდებით,თუ არადა თავად აუცილებლად მიხვდება.


ზოგი ამბობს დაივიწყებ
სხვა გაჩნდება,
ზოგი ამბობს:
ისევ ძველი დაბრუნდება,
მე კი ვამბობ:
სიყვარული არ გაქრება,
სიყვარული გუულში კარგო
არ გაქრება ...
მე მიყვარხარ
მერე რა რომ არ გიყვარვარ?
მე მიყვარხარ ეს იცოდე
მე მიყვარხარ!!!
და ეს გული ამ ზამთარში გაყინული,
მაინც თბილად ელოდება,ელოდება,
ფიქრი მაინც ჩუმი ფიქრი გეფარება
ჩუმად გულში მეფერება,
მაგრამ გული შენი ჩარაზული,
ას ბოქლომით ას საკეტით ჩაკეტილი,
შენი გულის,შენი გულის მოსაპარად,
მაგრამ იცის ჩემი გული უშიშარი,
უშიშარი როგოორც ქვეყნის პატრიოტი,
წინ მიიწევს მომავლისკენ შეუდრეკლად,
შენი გულის შენი გულის მოსაპარად,
მაგრამ იცის შორი გზაა უმოწყალო.
ჩეი გული შუაგზაზე დაეცემა
დაეცემა დაჭრილი და უნუგეშო,
უნუგეშო ცრემლიანი დაეცემა,
მიტოვებულს უდაბნოში უმოწყალოდ,
მხოლოდ შენი ერთი სიტყვა ეხმარება,
მაგრამ სიტყვა, სიტყვა თურმე იგვიანებს,
იგვიანებს და გული კი მალე კვდება.
ყველა ამბობს სიყვარული დაბრუნდება,
დაბრუნდება განახლებულ სილამაზით,
დაბრუნდება მაგრამ როდის დაბრუნდება
მაშინ როცა გული ჩემი განისვენებს ...
-ასე დაამთავრა მიმიმ ლექსი და სცენიდან ჩამოვიდა თუ არა მასთან ნოე მივიდა.
-აი სიტყვები არ მყოფნის ! ძალიან ძალიან მაგარი ხარ !! -უთხრა და კიდევ ერთხელ აკოცა. მიმი ცოტა დაიბნა მაგრამ კოცნაში ისიც აყვა.
-კაი წაამო ვიცეკვოთ თუ რათქმაუნდა იცი ცეკვა -უთხრა მიმმი და ენა გამოუყო
-უხ! ერთი დღე იქნება მაგ ენას მოგაჭრი!
-არაფერიც - როგორციქნა გაიკვალენ ხალხში გზა და ცეკვაც დაიწყეს. ვალსი. ძალიან ლამაზად და კარგად იცეკვენ , რამაც ხალხის აღფთოვნება გამოიწვია. ამ დღეს მეტი საინტერესო არაფერი არ მომხდარა. გათენდა მეორე დღე . დილას როგორც ყოველთვის მიმის ადრე გაეღვიიძა და ბიჭებს ოთახში ცივი წყლით შეუვარდა.
-გაიღვიძეთ ! გათენდა ვააა! -დაიყვირა მიმიმ.
-კაი რა!-მიშო
-აუ ეს ვინაა ტო?-გიო
-აუუ დაგვაძინე რა! შენ ყველაზე მეტი დალიე და ჩვენზე კარგად როგორ ხარ?!-გაიკვირა ნოემ
-მაგ კითხვაზე პასუხი ძაან კარგად იცი აიტომაც ჩქარა ადექით. თან დღეს თბილისში ვბრუნდებით ამიტომ ჩქარააა- დაიყვირა და ოთახიდან გავიდა. ბიჭებიც მალე გამოვიდნენ.
-ჰე წავედით?-მიმი
-ცოტა ხნის მერე რა.-დაიბუზღუნა მიშომ
-არაფერიც. ჩქარა წავედით მე უკვე მზად ვარ.-მიმი
-ჯერ საჭმელი და მერე წასვლა-განაცხხადა ნოემ.
-ჰმ კარგი ! რა გინდათ?-მიმი
-მმმ. ხინკალი.-ნოე
-აუუუ. მეზარება. მიდით და თქვენ გააკეთეთ. ყოველთვის მე ხო არ გავაკეთებ საჭმელებს. -დაიბუზღუნა მიმიმ.
-კაი რა ამ ერთხელაც და მერე თბილისში რომ დავბრუნდებით რაც გინდა ის ქენი -გიო.
-კაი ოღონდ ხინკალი რა რა-მიმი
-კაი მაშინ ... -ჩაფიქრდა ნოე
-კარტოფილი- წამოიყვირა მიშომ. ეს ბიჭი მოკლედ ყოველთვის ბავშური როგორაა . მე პირადათ მიკვირს.
-კაი კარტოფილს შეგიწვავთ- გაიცინა მიმიმ და სამზარეულოშ გავიდა. დაახლოებით ნახევარ საათში ყველაფერი მზად ქონდა.
-აპა მოხვალთ თუ გადაიფიქრეთ?-სიცილით თქვა მიმიმ
-მე და გადაფიქრება?-გაიკვირვა გიომ.-ბიჭებიც მოვიდნენ და საჭმელიც ჭამენ. ბოლოს ყველაფერი მოაწესრიგეს და გარეთ გავიდნენ. გიო და მიშო ცალკე მანქანაში ჩაჯდნენ მიმი და ნოე კი ცალკე. თბილისისკენ დაიძრენ...
-აუუუ რამაგარია თბილისში ვბრუნებით- წამიყვირა მიმიმ.
-ასე რა გიხარია?-გაიკვირვა ნოემ
-რადა უნივერსიტეტში დაბრუნებაა - თქვა და ენა გამოუყო.
-ენათქო. -უთხრა ნოემ და მიმის ღუტუნი დაუწყო. უეცრად ...