***
მაღაზიიდან გამოვდივარ და ჩემთვის გაურკვეველ სიმღერას ვღიღინებ, ამასობაში კი ავტომობილი მაღალი სიჩქარით წინ მივლის. არც მეტი არც ნაკლები საჭესთან ბათუ ზის და გოგოების სილუეტებს ვარჩევ. ღიღინს ვწყვეტ და უბრალოდ რაღაცნაირი გრძნობა მეუფლება, როდესაც გგონია ადამიანი შენთან ახლოსაა, ის კიდევ... გაგრძელება არ ღირს! ლიფტს ვიძახებ და თითების თამაშით შევდივარ შიგნით. კარი, როგორც კი იღება, გარეთ გამოვდივარ და გასაღებით სახლის კარს ვაღებ.
-,,რას შვები?“-მომდის შეტყობინება მობილურზე.
-,,წეღან რამის დამეჯახა მანქანა, ალბათ ვერ დაინახა ისე იყო გართული...“
-,,ანკა და მისი მეგობრები იყვნენ!“
-,,ანკა ვერ დავინახე მე იქ!“
-,,კარგი რა, რა მოგივიდა ახლა!“
-,,რა უნდა მომსვლოდა?“
-,,გაბრაზდი!“
-,,დროებით, მგონი გაცდენ!“
-,,ხო, მაცდენ!“-ვღებულობ პასუხობს. თურმე ვაცდენ!

***
ღამის პირველი საათია, მე კი აივანზე მოკლე, ფირუზისფერი პიჟამათი გავდივარ და სკამზე ვკალათდები. ლამპიონები მკრთალათ ანათბენ, გარშემო კი ღამის ხმაური იწონებს თავს.
-რითი ზიხარ?-ქვევიდან მესმის ბათუს ხმა.
-პიჟამათი!-უდარდელად ვპასუხობ.
-შედი სახლში!
-კარგი შევალ ახლა სახლში, წავალ!
-სად წახვალ?
-ჩემს მეგობარს უნდა შევხვდე!
-ხომ იცი რომ არ მიყვარს ეს ტყუილი არა?
-ტყუილი არ გიყვარს, მაგრამ შენ იტყუები!-ვამბობ და ოთახში ვბურნდები.

***
მე ნეა და ჩემი ორი მეგობარი, რუსთაველზე ვსეირნობთ და თან გუშნდელ აბებს ვიხსენებ ჩემს გონებაში.
-,,ჩამწკრივდით ახლა სიმაღლის მიხედვით და წავიდეთ სადმე!“-მომდის შეტყობინება მობილურზე.
-ამან საიდან იცის?-ვიყურები აქეთ-იქით, მაგრამ ბათუს კი ვერსად ვხედავ.


***
ბავშვთა სახლში მისული საღებავის ქილებს ვკიდებ ხელს და ცისარტყელას დახატვას ვიწყებ კედელზე.
-ამ ცისარტყელას ხასიათი გაქვს!-მესმის ბათუს ხმა. ვიღიმი, თუმცა უკან არ ვიხედები.
-ხომ, გაბრაზებული როცა ხარ, დრაკონსაც გავხარ!-იცინის ბათუ.
-დრაკონს არა?-ვიხედები უკან და ყვითელ საღებავიან ფუნჯს სახეზე ვუსმავ.
-ნუცა!-იძახის და ვარდისფერ საღებავს ხელს კიდებს.
-არც გაბედო!-ვიძახი მე.
-რა ხდება?-შემოდის ერთი ქალი.
-უკაცრავად!-ვიძახით მე და ბათუ ერთხმაში.

***
ეს არის ჩვენი პატარა ისტორია! ახლა მე და ბათუ აივანზე ვდგავართ და ცისარტყელას ვუყურებთ, თან ცხელი ჩაის ფინჯნით ვითბობთ ხელებს.
ცისარტყელაა ჩვენი სიმბოლო!

----------------------------------------------------------------
ესეც პატარა ისტორიის დასასრული! დიდი მადლობა მინდა მოგიხადოთ ვინც კითხულობდით! ეს ისტორია კი ჩემს საყვარელ ნუციკოს და ბათუს ეძღვნება! იმედია მოგეწონათ! მიყვარხართ!